29.10.2011

Zionism And The Lords Of Deception


By Ramzy Baroud, Editor-in-Chief of Palestine Chronicle

The shrewdness of the Zionist Israeli government is beyond imagination. 

Israeli leaders have managed to outsmart the world in the way they conduct politics. One of their craftiest and most successful epics is the myth of Zionism as a positive ideology that has contributed to the preservation of Jewish nationalism and Jewish interests. 
 
The argument is too simple, an ideology that resulted from mixing Fascist European teachings and Jewish racial supremacy with a light touch of early Zionist creatively and manipulation, can never be positive. Although many don’t even dare to repeat the thought in their heads, save uttering it in public, the Zionist ideology is pure Jewish racial supremacy, not Jewish nationalism as some claim. What else would you call ethnic cleansing of the Palestinian people, and the alliance between the Israeli government and religious institutions to keep the Jewish race pure? Such purity is the ultimate and the most determining factor that distinguishes an Arab from a Jew in Israel, or a Jew from a more or less pure Jew.
 

СИОНИЗМ НЕВИДИМЫЙ: ЕГО МЕТОДЫ И ЖЕРТВЫ


В нашу редакцию вновь поступило научное исследование кандидата технических наук Николая Александровича Боровкова из Саяногорска, вызвавшего неподдельный интерес у читателей «Версий» своей публикацией «О чём молчит Нургалиев?». Мы приветствуем широкую дискуссию на актуальные темы на страницах нашего сайта и приглашаем читателей присылать свои материалы Михаилу Тобольскому.

Неонацизм, гомосексуализм и сионизм до готовности убивать других

Фото vz.ru


Прежде всего, я хочу принести соболезнования норвежскому народу в связи с чудовищным злодеянием, который совершил этот человек.
Что же касается личности террориста, то получается, что этот человек одновременно был крайним любителем политики Израиля (он расстреливал людей, которые собрались в лагере в поддержку палестинского сопротивления). Второе – этот человек был гомосексуалистом. И третье – он был неонацистом. Мы уже не первый раз видим, как в европейском пространстве совпадают три вещи: неонацизм, гомосексуализм и радикальная симпатия к Израилю, вплоть до готовности убивать других. Я думаю, что эта тенденция является искусственно созданной в Европе как противовес той позиции огромной части европейского общества во всех странах, которые просто с изумлением смотрят на политику государства Израиль по отношению к палестинцам, которая иногда напоминает во многом нацистскую политику в Германии по отношению к евреям.


İsrail dəyişə bilərmi?

Mayis Güləliyev

“Biz Ərəbləri qovmalı, onların torpaqlarını ələ keçirməliyik”


“Fələstinlilər iki ayaqlı heyvandırlar”

1948-ci ilin dekabrında bir qrup görkəmli Amerika yəhudisi, o cümlədən dahi fizik Albert Eynşteyn tərəfindən Nyu-York Times qəzetinin baş redaktoruna maraqlı məktub ünvanlanıb. Məktubda İsrail “Azadlıq” Partiyasının lideri Menachem Beginin ABŞ-a səfərindən və onun ABŞ tərəfindən dəstəklənə biləcəyindən narahatlıq ifadə edilir. Məktubun maraqlı tərəfi ondan ibarətdir ki, dünya şöhrətli alimlər İsrail siyasi təşkilatlarının faşist xarakterli olduğuna və İsraildə fələstinlilərə qarşı qeyri-humanist münasibətə açıq etiraz bildirirlər. Məktubda dinc yerli əhalinin İsrail silahlıları tərəfindən qətlə yetirilməsinə etiraz edən elm xadimləri Fələstin ərazisində baş verən irqçi siyasətintəəssüf ki, heç də təkcə Azadlıq Partiyası ilə məhdudlaşmadığı qənaətində deyildirlər. Onlar regionda baş verən qeyri-humanist hadisələrin, fələstinlilərə qarşı törədilən faciələrin, təəssüf ki, heç də hər hansı bir irqçi partiyanın siyasəti ilə bağlı olmadığını və İsrail dövlətinin mahiyyətindən, ona dəstək verən ABŞ-ın Yaxın Şərq siyasətindən irəli gəldiyini açıq bildirmirlər. Lakin məktubun mahiyyətindən asan başa düşmək olur ki, bu insanlar Amerika Sionist təşkilatları tərəfindən Beginin və onun faşist xarakterli partiyasının dəstəklənməsinə faciə kimi yanaşırlar. Onlar yanılmamışdılar.


Dodaq epidemiyası


Ancaq bizdə oxuyun!

Sofya Sadıqlı Azərbaycan şor-biznesindən yazır

Samir Bağırov kişi kimi görünməkliyi

O, daha çox “qadınlığı” ilə diqqət çəkdi və “ulduz” oldu. Bunu hamı bilir. Çünki Samir Bağırovun səs imkanları Luçano Pavarottidən daha üstün olsaydı belə onu şouxanamızda əyninə geyindiyi bir tuman və ya döşünə vurdurduğu silikon qədər məşhur edə bilməyəcəkdi. Odur ki, Samir uzun, incə və zəhmət tələb edən bir yolu əzabla addımlamağdansa dünya şou-biznesində sınanmış və “uğurlu” bir yolu seçdi. O, qaşlarını naziltdi, dodaqlarını şişirtdi, əyninə arvad tumanı geyindi, əzildi-büzüldü və məşhurlaşdı. Çünki o, əzilib-büzülməyə başlayanda ölkəmizdə bu peşə hələ tin-bucaqda, gizli-gizli fəaliyyətə başlayırdı.

Türkiyə yol ayrıcında


Mayis Güləliyev

Şərq ilə Qərb arasında “körpü” rolunu oynamağa hər hansı cəhd həm Türkiyəyə, həm də Azərbaycana ciddi uğursuzluqlar vəd edir

Yadınızdadırsa, ABŞ Konqresinin Nümayəndələr Palatasının Xarici Əlaqələr Komitəsində Türkiyəyə qarşı qəbul edilmiş qətnamə təkcə Türkiyəni yox, həm də Azərbaycan ictimaiyyətini silkələdi. ABŞ Konqresi “soyqırım oyununu” yenidən gündəmə gətirməklə Türkiyəyə “barmaq silkələdi”. Türkiyə ABŞ-dakı səfirini geri çağırdı. Türkiyə rəsmiləri ən yüksək səviyyədə bu qərarı pislədi. İnsalar ABŞ-ın işğalçı xarici siyasətini pisləyərək küçələrə axışdı.
Bəs görəsən ABŞ maraqları naminə öz qonşuları ilə neçə on illərdir soyuq münasibətdə olan, öz ərazisini ABŞ və NATO qoşunları üçün “peşkək” edən, Avropa və ABŞ-a xoş gəlmək üçün öz “əslini danmağa” belə məcbur olan Türkiyənin günahı nədir? Axı Türkiyə ABŞ-ın Əfqanıstanda və İraqda “demokratiya quruculuğuna” lazım olan dəstəyi vermişdi. Axı Türkiyə ona düşmən olmayan Əfqanıstanda və qonşu İraqda ABŞ maraqları naminə öz əsgərlərinin ölümünə belə razı olaraq “koalisiyaya” qoşulmuşdu. Axı Türkiyə ABŞ-ın hansı əmrini yerinə yetirməmişdir ki, ona bu gün “barmaq silkələnir”? Nədir Türkiyənin günahı?

Bu gecə


Sayman Aruz

                   (Tanış özgəyə ithaf)

Bu gecə kimsə mənim könlümə bir sevgi salıb
Kimsənin istiliyi məndəki yollarda qalıb

Kimsənin  izlərini hiss edirəm qəlbimdə
Susuram, ağlayıram, yol gedirəm qəlbimdə!

Oturub pəncərədə “huuu” eliyib yol çizirəm
Ayrılıq fəlsəfəsin öz xəyalımda çözürəm

Oturub pəncərədə göz tikirəm mən buluda
Gözlərimdən bir ovuc göz tikirəm mən buluda.

Məndə bir dar ağacı “gəl məni sındır” çağırır
Məndə bir tənha kişi “gəl məni dindir” çağırır

Anbarın dibindəki, tənha o qolçaq kimiyəm
Tollayıb kimsə məni, baxmayaraq mən diriyəm!

Günün fotosu

MEDALIN O BİRİ ÜZÜ

ЭТО БЫЛ СТРАННЫЙ ЛЕС : сначала я ходил за котами, потом они за мной
Oqtay Salamov

   Düzünü deyim ki, çoxdandı oxucuların belə elektron məktublarını almırdım. Özü də müxtəlif qütblü, bir-birinə qarşı duran məktublar aldım. Deməli, qaldırılan məsələ ağrılı yerə toxunub. Bütün məktub müəlliflərinə və oxuculara təşəkkür edirəm, deməli, hələ qaldırılan məsələlərə maraq varmış.

   Ötən həftənin sonunda yazdığım "Hazırlaşın gedirik!" başlıqlı yazıda valideynlərini qocalar evinə qoyan övladın və öz övladları qarşısında özlərini necə hiss etdiklərini, özlərinin də taleyinə belə qismət ola biləcəyi haqda və daha bir neçə mətləblər haqında danışmışdım. Həftənin əvvəllində mənimlə razılaşan bir oxucudan məktub aldım. "Hörmətli müəllif! Sağ olun ki, mövzunu işıqlandırmısınız. Mənim dərin inamım belədir ki, (yazı müəllifinin dəst-xəttinə toxunmuram-O.S) hənsı bəhanə olur-olsun, valideynlərini qocalar evinə, əlillər evinə, psixo-nevroloji internatlara qoyan övladın hərəkəti əsl SATQINLIQdır!

Sehirli Tütək

Biri vardı, biri yoxdu, Əziz adlı kimsəsiz, balaca bir oğlan var idi. Əziz işləyir, kəndin qoyun-quzusunu otarıb çörək pulu qazanırdı. Əzizin sehrli bir tütəyi vardı. O, tütəyi bir dəfə çalan kimi qoyunlar kəndin ortasında Əzizin başına toplaşardı. Əziz onları otlağa aparar, tütəyi iki dəfə çalanda qoyun-quzu 
otlamağa başlardı. Tütək üç dəfə çalınanda isə qoyun-quzu ağzını otdan çəkər, sanki başa düşərdilər ki, geri qayıtmaq vaxtıdı. Bir dəfə Əziz sürünü otlamağa buraxıb bir ağacın kölgəsində uzandı ki, dincəlsin. İplə boynundan asdığı tütəyini isə yerə qoymayıb, ağacın balaca bir budağından asıb yatdı.
Yatıb-dincələnəndən sonra heyvanları bir yerə yığmaq üçün tütəyini götürüb çalmaq istədi. Amma tütəyini tapa bilmədi. Sən demə, tütək sehrliymiş və ağaca dəyən kimi ağac böyüməyə başlayıb. O qədər böyüyüb, o qədər böyüyüb ki... Əziz ağaca çıxmaq istədi. Bir az çıxdı, yoruldu, daha dırmaşa bilmədi. Düşdü ağacdan və qışqırdı:


Tütək


Əfsanə Laçın. Hekayə

Yay fəsli idi. Günəş saçaqlarını yerə sərmişdi.Uşaqlar həyətdə futbol oynayırdılar.Birdən uzaqdan tütək səsi gəldi.Getdikcə tütəyin səsi gurlaşırdı.Bir tütəkçi oğlan tütək çala-çala məhəlləyə yaxınlaşırdı.O,şoban havası çalırdı.Məhəlləni elə bir sehr bürümüşdü ki,sanki buralar dağdı,quzular otlaqda otlayır,çobanda tütək çalır.

Hamıdan çox sehrə Toğrul düşmüşdü.Çoban havası onun könlünü yaman oxşamışdı.Cəld topu yerə atıb eyvanlarına sarı qaçdı.Anasını səslədi:
-Ana,bax tütək.Məndə istəyirəm!
-A bala,tütəyi neynirsən?Sən ki,çala bilmirsən.
-Yox,çalacam!Özüdə bu havadan!

Gül dəstəsi ilə


Akif Abbasov. Hekayə

Muradla Əlyar Qədiri başlarından elədikdən sonra Valya ilə Nataşanı götürüb mehmanxanaya getdilər. Onlar üç gün olardı ki, Volqoqrada idilər. Bazarda nar satırdılar. Qədir utancaq, astagəl olduğundan, rus dilini yaxşı bilmədiyindən onlarınkı tutmurdu. Yarıtmırdı yoldaşlarını.
Muradla Əlyar bazara gələn rus qızlarını min bir dillə dindirir, nara müştəri tapır, arada bəzilərinə nar payı da verirdilər. Payla bərabər görüş də təyin edirdilər. Gələn gəlirdi, gəlməyən də o gedən olurdu.
Qədir bütün bunları görür, dostlarına paxıllığı tuturdu. Onun da ürəyindən əylənmək, şənlənmək keçirdi.

SƏHƏRLƏR OYANMAQ İSTƏYİRƏM TEZ GÜNƏŞİ GÖRMƏYƏ...

Kanan Haci
KƏNAN HACI

Bu yazının yazılmasından 7 ildən çox vaxt keçib. O vaxt Oktayla münasibətlərimiz  “salam, sağ ol”dan o tərəf keçməmişdi. Ara-sıra tədbirlərdə rastlaşırdıq, vəssalam. Mətbuatda onun yazılarını oxumuşdum və bu yazılarda nə görmüşdümsə, günlərin bir günündə oturub bu qeydləri qələmə almışdım. Kasıb vaxtlarım idi, elə olurdu ki, kənddən şəhərə gəlməyə yol pulu tapa bilmirdim. Bu yazı o qalan qaldı.
İndi Oktayla aramızdan su keçmir. Bir gün ona sirrimi açdım, dostumu maraq bürüdü:- Sən canın, doğru deyirsən?!
İndi o yazını nöqtə-vergülünə belə toxunmadan (hətta yazının adını olduğu kimi saxladım) sizlərə təqdim edirəm.

SÖZÜN QÜDRƏTI


Rövşən Yerfi

Allah kimdir? Fövqəlbəşər qüvvə, kainatın ulu, şəriksiz memarı, insanın mövcudluğunun səbəbkarı, yaradıcısı, yaratdığı qulun yiyəsi, ağası, böyüyü… Bu azman Ağa, Yenilməz Böyük nə istəyir qullarından? Verdiyi öyüd-nəsihətlə zəngin müqəddəs kitabın göstərdiyi yola uyğun yaşamaq və son nəfəsinədək Ona dua edib ibadətdə olmaq! Bunun üçün insan hər şeydən əvvəl nə etməlidir? Məyusedici də olsa, qorxmalıdır. Pis gündən, əzabdan, cəzadan, nəhayət cəhənnəmdən qorxmalıdırlar. Olmazdımı ali şüurlu insana qorxusuz, hürküsüz, özünəlayiq münasibət göstəriləydi?

Birlə sıfrın sevişməsi


Sayman Aruz

Birlə sıfrın sevişməsində, gülüm
Yenə də sənlə mən on olduq, ah
Sən olan yerdə mən onam, rəqəməm
Sən gedəndən sonra sıfırlı günah.

Sən o birsən ki durmusan ayağa
Mən o sıfram ki dizlərim bükülür
Tənhalıqlar sıfırladıb içimi
On olaq gəl, sevişməyim tökülür

On olaq gəl hesablanaq bu gecə
Biz də gəl bu hesabata dolalım
Sənə qarşı olammıram 33
Nə olar gəl 69 olalım.

Feyziyyə: “Bizdə çox şeyin adı var, özü yoxdur”


Ədəbiyyatımızda yeni imzaların görünməsi sevindirici haldır. Istedadlı yazarların əsərlərini oxuduqca düşünürsənki, nə yaxşı ki, başqa sahələrdə olduğu kimi ədəbiyyatımızda çəkilmələr yox, qabarmalar hiss olunmaqdadır. Təbiət hadisələri ilə başladığım bənzətmələr sozsüz ki, ədəbiyyatımızın inkişaf etməsinə işarədir. Yeni imzalardan bəhs etməkdə olduğum məqamda istedalı yazar Feyziyyədən söz açmamaq düzgün olmazdı. Maraqlı və diqqətçəkən hekayələri və oxucunu öz aurasında saxlayan şeirləri ilə ətrafa mesaj yollayan xanım yazar, bu günlərdə “Mesaj adlı kitabını oxucularına təqdim etdi. Elə Feyziyyənin Mesajnın sevinci dostlarını və ədəbi ictimaiyyəti tərk etməmiş onunla görüşdüm. Ilk sualım:


Qardaşım


Rafiq Tağı.Hekayə

Bizim məktəb heç kəsin adına deyil; elə-belə “kənd orta məktəbi” adlanır. Qonşu kənddəkinəsə qardaşımın dostu Sadıq Hüseynovun adını veriblər. Əfqanıstandan tabutu gəlmişdi.
Ali Sovet lütfkarlıq göstərib – bundan sonra yaşayacağının əvəzini çıxırmış kimi qəhrəman adı verməklə, həm də sanki cəza çəkməyə gəldiyi bu dünyadan onu amnistiyaya saldı.

KQB YOXSA QRU?



Həmid Herisçi

Qara ciyərləri bala-bala sıradan çıxır bizim mədəni, siyasi psevdo elitamımızın- Balaoğlan Əşrəfov, dəyərli müğənnimiz, əlini sıxır qara ciyəri üzərinə, tezbazar, becid-becid qaça-qaça özünü salır İstanbuldakı bahalı bir klinikaya, mətbuta hay salır ki, «ay millət, ciyərinizi verin mənə, xəstəyəm, axır nəfəsimdi, ölürəm axı!»Dalısıycan çox keçmir eyni azar aktyor Yaşar Nurunu keçirir öz girinə, mətbuat, qəzetlər dəyir-bir-birinə, hamı nəfəsini xırp kəsərək qara yasa batır, pıçhapıç başlayır arvad-uşaq arasında.

политические карикатуры про Англию


Богатый Джон

Богатый Джон и его голодные колонии
Надпись под карикатурой:
Богатый Джон и его голодные колонии

Coca-Colanın nə məna verdiyini bilirsinizmi?

 Kapitalizmin və Amerikan imperializminin simvolu olan Coca-Colanın nə mənanı verdiyini düşündünüzmü heç? Bəlkə çoxlarınız bilirsiz və görmüsüz bu şəkilləri, amma bilməyənlərdə oxusun və agah olsun!
Və budur bunun cavabı:

Rədd olsun Məhəmməd! Rədd olsun Məkkə!  
 
   
 Coca-Cola rəhbəri yəhudi əsilli, gəlirinin bəzən bir qisimini, bəzən də hamısını İsrailə verərək, Fələstindəki vəhşiliyin və insanlığa yad soyqırımın ortaqlarından biri olan şirkətidir. Təəssüf hissi ilə bildiririk ki, o şirkətin ayaqda dayanmasını təmin edən yenə biz müsəlmanlarıq. Yəni içdiyimiz hər şüşə cola ilə Fələstindəki körpələrə bir güllə də atmış oluruq.
 Coca Cola yazısını güzgüdə əks etdirməli olaraq tərs çevirdiyinizdə ərəbcə bir yazı əmələ gələcək. Və bu hərflərdə “La Məhəmməd La Mekka” yazısı ortaya çıxır. “La” ərəbcədə mənfilik əlavəsidir. Yəni bu cümlə o zaman: “Məhəmmədi və Məkkəni ortadan qaldırmaq” mənasını daşımaqdadır. İnanmaq çətindir, amma nə qədər cahil olduğumuzu öz gözlərimizlə görməyə nə deyərsiniz?
 Bu yazını tutuşdurub siz də seyr edin: “La Məhəmməd La Mekka”- yəni, rədd olsun Məhəmməd və rədd olsun Məkkə! 



 CNN-də etdiyi şərh ilə Amerikanın ən çox vergi ödəyən firması Coca-colanın sahibi iyul ayının bütün gəlirini və bundan sonrakı ayların qazanc paylarını İsrail donanmasına verdiyini açıqladı.
 Ağlına heç bir şey gətirməyərək Coca-Cola içən müsəlmanlar, diqqətli olun! Hər dəfə Mak-Donaldsa girərkən, CafeFour marketlərindən alver edərkən, hər Nestle şokoladı yeyərkən, Neskafe içərkən, Ariel yuyucusundan istifadə edərkən, Coca-cola kimi zəhərə pul verərkən Amerika və İsrailin İraqda, Əfqanıstanda, Fələstində girişdiyi bütün terror hərəkətlərini dəstəklədiyinizi, dünyanın hər yerində günahsızlara maliyyə yardımçısı olduğunuzu unutmayın!