В мае 2001 года в Баку на съемной квартире из пистолета ТТ был убит бывший чеченский полевой командир Магомед Кариев, скрывавшийся в Азербайджане от российских властей, объявивших его в международный розыск. В 2002 году был застрелен бывший телохранитель Аслана Масхадова Хизир Талхадов. В том же году был убит чеченский боевик Магомедали Магомедов. В сентябре 2003-го в Баку был ликвидирован близкий соратник Джохара Дудаева Ваха Ибрагимов. В августе 2008 года в Стамбуле был убит бывший боевик Гаджи Эдильсултанов, в декабре того же года — отошедший от дел полевой командир, «генерал» Ислам Джанибеков. В январе 2009-го в Вене был застрелен бывший участник незаконных вооруженных формирований, а позднее — сотрудник охраны Рамзана Кадырова Умар Исраилов, в феврале того же года в Стамбуле — получивший вид на жительство в Турции бывший боевик, участник Второй чеченской войны Али Осаев, а в ноябре в Баку — бывший полевой командир Висхан Абдурахманов, известный тем, что в 1996 году, вместе с другими террористами захватил в Трапезунде российский паром «Аврасия» с двумя сотнями пассажиров на борту (еще один подельник Абдурахманова по захвату «Аврасии», абхазец по национальности «Рокки» Гитсба, воевавший в отряде Шамиля Басаева, был убит в Баку двумя годами ранее). Отсидев срок в турецкой тюрьме, Абдурахманов осел в Азербайджане, где занимался сбором средств для боевиков. В сентябре 2011 года в Стамбуле были ликвидированы боевики Берг-Хаджи Мусаев, Рустам Альтемиров и Заурбек Амриев, в мае 2013-го — почетный консул Ичкерии в Турции Медет Унлю. В августе 2019 года в Берлине выстрелом в голову был убит чеченский террорист, участник Второй российско-чеченской войны со стороны бандформирований Зелимхан Хангошвили.
Blogdakı publisistik materialları plagiat edərək öz adınızdan II və III dərəcəli qəzetlərdə dərc edə bilərsiniz
Страницы
▼
31.08.2019
30.08.2019
Azərbaycanda Kürd-PKK Gənclər təşkilatı yaradılıb
Azərbaycanda "Kürd Gənclər Birliyi" adlı təşkilat yaradılıb. İnterpress.az-ın əldə etdiyi məlumata görə, digər adı "Rojhat" olan kürd təşkilatı Amerikadan idarə olunur.
Təşkilatın rəhbəri Nicat Cəbrayılov sosial şəbəkələr vasitəsilə özünə xeyli sayda tərəfdar toplaya bilib. Onun Azərbaycanda da çoxlu tərəfdarlarının olduğu israrla qeyd olunur. Onlar Azərbaycanda separatçılığa yönələn tədbir planını hazırlayırlar.
Amerikada yaşayan N.Cəbrayılov Türkiyənin Afrində terrorçulara qarşı döyüş əməliyyatlarını pisləyərək anti-türk qüvvələrın yanında nüfuz qazanmağa cəhd göstərir. Bu barədə dünya mətbuatına açıqlama verən "KGB"-nin sədri Türkiyəni başqa dövlət ərazisində soyqırım törətməkdə ittiham edir.
Sözügedən təşkilatın kürd əsilli türkiyəli iş adamı tərəfindən maliyyələşdirildiyi bildirilir. Eyni zamanda, bir neçə şirkət rəhbəri kürd təşkilatına sponsorluq edir. Onların arasında çoxlu sayda Türkiyə vətəndaşlarının olduğu vurğulanır.
Təşkilatın Azərbaycan nümayəndəliyinin PKK ilə sıx əməkdaşlıq etdiyi göstərilir. Hətta onların paytaxt Bakıda icarəyə götürdükləri ofisdə öz siyasi ideoloji planlarını azərbaycanlı nümayəndələri ilə birlikdə həyata keçirdikləri vurğulanır.
Həmin şəxslərin Azərbaycanda hər hansı təxribat halları törətməsi ehtimalı qeyd olunur.
Ümid edirik ki, Azərbaycanın hüquq-mühafizə orqanları bu məsələni araşdıracaq və təxribatçılar zərərsizləşdiriləcək. /interpress.az/
Təşkilatın rəhbəri Nicat Cəbrayılov sosial şəbəkələr vasitəsilə özünə xeyli sayda tərəfdar toplaya bilib. Onun Azərbaycanda da çoxlu tərəfdarlarının olduğu israrla qeyd olunur. Onlar Azərbaycanda separatçılığa yönələn tədbir planını hazırlayırlar.
Amerikada yaşayan N.Cəbrayılov Türkiyənin Afrində terrorçulara qarşı döyüş əməliyyatlarını pisləyərək anti-türk qüvvələrın yanında nüfuz qazanmağa cəhd göstərir. Bu barədə dünya mətbuatına açıqlama verən "KGB"-nin sədri Türkiyəni başqa dövlət ərazisində soyqırım törətməkdə ittiham edir.
Sözügedən təşkilatın kürd əsilli türkiyəli iş adamı tərəfindən maliyyələşdirildiyi bildirilir. Eyni zamanda, bir neçə şirkət rəhbəri kürd təşkilatına sponsorluq edir. Onların arasında çoxlu sayda Türkiyə vətəndaşlarının olduğu vurğulanır.
Təşkilatın Azərbaycan nümayəndəliyinin PKK ilə sıx əməkdaşlıq etdiyi göstərilir. Hətta onların paytaxt Bakıda icarəyə götürdükləri ofisdə öz siyasi ideoloji planlarını azərbaycanlı nümayəndələri ilə birlikdə həyata keçirdikləri vurğulanır.
Həmin şəxslərin Azərbaycanda hər hansı təxribat halları törətməsi ehtimalı qeyd olunur.
Ümid edirik ki, Azərbaycanın hüquq-mühafizə orqanları bu məsələni araşdıracaq və təxribatçılar zərərsizləşdiriləcək. /interpress.az/
“NATO-nun təbliğat maşınının zay etdiyi şizofrenikləri haqq yoluna qaytarmalıyıq”
İbrahim Sel: “Avrasiya yolu – məntiq yolu, şüur yolu, təfəkkür yoludur”
Yazıçı-jurnalist, Avrasiya Hərəkatı Azərbaycan təşkilatının rəhbəri İbrahim Sel ilə müsahibə
-Son zamanlar sosial şəbəkələrdə əvvəlki aktivliyiniz hiss olunmur...
-Digər sosial şəbəkələrdə də profillərim olsa da, əsas fəaliyyət meydanı facebook idi. Amma facebook məni statuslarıma imkan vermir. İki ilə yaxındır ki, ardıcıl olaraq blok edilirəm. Bir aylıq blokdan çıxıram, cəmi iki-üç gün yaza bilirəm, sonra yenə məhdudlaşdırılıram. Polşada bunların mərkəzləri var, facebooka nəzarət edirlər ki, Rusiyayönlü və İranyönlü təbliğat genişlənməsin. NATO-nun təbliğat maşınına dirəniş göstərənləri bloklayırlar. Bir sıra postsovet respublikalarında moderasiya mərkəzləri də açdılar, bundan sonra antiqlobalist sektoru tam müəyyənləşdirib sıradan çıxardılar. Rusiyayönümlüləri və İranyönümlüləri cəzalandırırlar ki, işləri qaydasınca getsin, xalqın başını rahat piyləsinlər. Bizi əvvəllər də siyasi fikirlərimizə görə, Avropanın dürlü-dürlü “dəyərlərinə” qarşı çıxdığımıza görə, sionizmə nifrətimizə görə, bəzən də senzuradan kənar leksikonumuza görə bloklayırdılar, amma indi facebook-da işimizi tam iflic vəziyyətindədir. Rusiyanın siyasətini dəstəkləyənləri neytrallaşdırırlar. Təsəvvür edin türk faşizmi təbliğatı aparan profillərə toxunmurlar, Rusiya ilə birləşməyə səsləyən bizlərə isə imkan vermirlər. Suriya müharibəsi dövründə İŞİD-in bayrağını profilinə qoyanları bloklamırdılar, Əsədin şəkilini qoyanları bloklayırdılar. Çox təəssüf ki populyar sosial şəbəkə olan facebook-da tendensiya belədir. Hətta biz indi facebook-un heç bir qaydasını pozmuruqsa da, yenə bloklayırlar, çünki qara siyahıya salınmışıq. Başa düşmək lazımdır ki, facebook-un idarəçiliyində rusa və farsa nifrət eləyənlər otururlar. Onlara tapşırıq verilib ki, ancaq Qərbə sərf edən siyasi xəbərlərə və reseptlərə şərait qurun. Facebook ABŞ kəşfiyyatına məxsusdur. Mən bir dəfə yazmışdım, facebook – xüsusi olaraq İranı dağıtmaq üçün yaradılıb. Burada Rusiya və İranyönümlülərin fikri meydandan çıxarılır, Qərbyönümlülərin fikri tüğyan edir.
-Fikirləriniz bəziləri tərəfindən hiddətlə qarşılanır, hətta sosial şəbəkələrdə ünvanınıza söyüş də söyülməsinin şahidi olmuşuq...
-Saltıkov-Şedrin deyirdi ki, sağlam fikirləri yayırsansa, söyüş payı olmağın hökməndir. Çünki kütlənin mahiyyəti belədir. Məni kütlə yox, bəşəriyyətin xilası üçün çalışan kollektiv maraqlandırır. Kütlə kütdür və qədirbilən deyil. Kütlə piara uyandır və səthi fikir yürüdəndir. Mənim tezislərimi kütlə başa düşməz, yalnız seçilmiş insanlar başa düşər. Mənim də çoxlu anlamaq istədiyim məsələlər, cavab tapmaq istədiyim suallar var. Onlara aydınlıq gətirmək istəyəndə bəzən təhqirlə, hətta anonim təhdidlə üzləşirik. Əvvəllər tez-tez olurdu, indi belə hallar demək olar ki yoxdur, çünki artıq çoxu ağı qaradan seçməyi bacarır. Biz arqumentlər gətirəndə opponentlərimiz mahiyyəti üzrə danışmaq əvəzinə bəzən aşağılamağa və gülüş obyektinə çevirməyə çalışırlar. İudeylərin bunların beyninə yeritdiyi postulatlara şübhə ilə yanaşanlara düşmən gözü ilə baxırlar. Onlar bizim arqumentlərin qabağına vikipediya tipli məlumatlarından başqa heç nə çıxara bilmirlər. Onların siyasi baxışları NATO kəşfiyyatının maliyyələşdirdiyi “Müsavat” saytının və “Azadlıq” radiosunun fikirləri ilə tam üst-üstə düşür. Bu zombilərlə mübahisə etmək ona görə çətin deyil ki, onlar bizdən savadlıdırlar, yoxsa haqlıdırlar, ona görə çətindir ki, onlar dünyadakı siyasi prosesləri “Müsavat” və “Azadlıq” prizmasından görürlər, məntiqi yanaşmanı isə heç yaxına da buraxmırlar. Bu zombilər üçün həqiqət heç nədir, əsas beyinlərinə yeridilmiş liberal-demokratik trafaretlərdir. Biz onlara nə faktlar gətirsək də tutduqlarını buraxmayacaqlar, sərsəm yanaşmaları gətirdiyimiz faktları da kəsərdən salacaq. Onların ən elementar məsələlərə baxışlarını diqqətlə nəzərdən keçirsəz görərsiz ki, onların təqdimatları nəinki adi həyati qanunlarına görə, heç texniki cəhətdən düzgün deyil. İndi biz nə etməliyik, işimizi-gücümüzü ataraq zombiləri inandırmaq üçün mənbə mənbə ardınca tapıb ortalığa qoymalıyıq? Dediklərimizi sübuta yetirmək üçün dəridən-qabıqdan çıxmalıyıq ki, NATO-nun təbliğat maşınının başdan və daldan zay elədiyi şizofrenikləri haqq yoluna qaytara bilək? O gün bir ali təhsilli yoldaşı düz yarım saat başa salmağa çalışdım ki amerikan dolları pul deyil, kağızdır, başa düşmədi. Girmədi. Əlimi yerdən-göydən üzdüm. Onları haqq yoluna gətirməyə çox girişsən, dəyərli dostumuz Vüsal Həsənəlinin dediyi kimi, gərək yorğun canını da götürüb gedib oturub kürəyini söykəyəsən Əbəlfəzl Ağanın qəmli hərəminə, dərindən bir ah çəkəsən.
-Stalini bu qədər ideallaşdırmağınız liberal camiə tərəfindən etirazla qarşılanır.
-Stalini bəyənməyənlər intellektdən axsayan adamlardır. Xalqın gözündə Stalinin qara obrazını yaratmaq üçün 10 milyardlarla pul xərclənib. Qərb fondları sizlərə onu qaniçən kimi tanıtmaq üçün fahişə jurnalistlərə və psevdotarixçilərə külli miqdarda tula payı atıblar. Əsl həqiqətdə isə Stalin xalqa xidmət edib. Qaniçən Stalin fəhləni, müəllimi, həkimi 5 saatdan çox işlədən müdiri yerindəcə güllələtdirirdi. Əlbəttə ki bu insan hüquqlarının kobud şəkildə pozulmasıdır, elə şey olar, axı işçinin 19 saat işləmək azadlığı olmalıdır.
-Rusları niyə bu qədər ideallaşdırırsınız?
-Rus o qədər avam idi ki, evi bizə havayı bağışlayırdı, evi ipotekaya, yəni sələmə vermək ağlına da gəlmirdi. Öz kəndimizdəki, dədə-babalarımızın min illərdi yaşadığı yurdumuzdakı torpağın sotunu bizə 4 minə satmaq rusun ağlına da gəlmirdi. Rus məmurları kürd məmurları qədər dolanışığın yolunu-yolağını bilmirdilər. Rusun vaxtında işıq pulu 20 qəpik idi. Yazıqlar heç Mingəçevir SES-in mayasını da çıxartmadılar. Türkiyədə, İranda, İraqda zəlzələ olanda minlərlə adam qırılır, bizdə də o zəlzələdən çox olub, ölən olmayıb, çünki bizə ruslar kubikdən ev tikirdilər, o sadaladıqlarımda isə hələ də palçıq hinlərdə yaşayırlar.
-Türkiyəyə düşmən münasibətinizin səbəbi nədir?
-Türkiyə kimi dostu olana düşmən lazım deyil. Türkiyədən bura sərhədi bağlamalıyıq. Türkiyədən bizə ancaq virus gəlib. Türkiyədən idxalı tam dayandırmaq lazımdır. Bizə Rusiya və İran malı lazımdır, şiənin qanına susamız qəddar düşmənlərimizin yox! Bizə ekoloji təmiz Rusiya və İran qidası lazımdır. Türkiyənin toksiki zəhəri belə yaxşıdırsa, qoy Fətulla Gülənin hakimiyyətdəki imamları öz evlərində yesinlər o zəhəri.
-Şiəçiliyə bu qədər üstünlük verməyiniz bəzən izləyicilərdə hiddət doğurur. Məzhəb ayrıseçkiliyində günahlandırılmaqdan qorxmursunuz?
-Şiə də, sünni də qardaşdır. Sünni qardaşlarımızın hamısına elə burdan öz salamlarımı yetirirəm. Hamınız bizimçün əzizsiniz, qəlbimizdə yeriniz şiədən də üstündür. Hərdən ön cəbhədə vuruşan şiələrimizi mədh edirik, bəzilərinə elə görünə bilər ki sünni-şiə ayrıseçkiliyi edirik, xeyr. Uqo Çaves katolikdir, o qlobalizmə qarşı ön cəbhədə vuruşanda onu da mədh edirdik. Kastronu da mədh edirdik, Qəddafini də. Sünni Kadırovu da mədh edirik, ələvi Əsəd də bizə o qədər əzizdir. Müsəlman dünyasının liderləri Kadırov, Nazarbayev, Əsəd, Xomeyni kimi şəxslərdir, hərəsi bir cəbhəyə rəhbərlik edir, müqaviməti qururlar. Şərə, sionizmə, vahhabiliyə, nurçuluğa qarşı bir olmalıyıq. Sionistlərin aramıza girməsinə imkan verməməliyik. Şanlı keçmişimizə qiymət qoymalı, dəyərlərimizə hörmətlə yanaşmalıyıq. Şiəlik də, sünnilik də, pravoslavlıq bizim misilsiz nemətimizdir. Bu ölkədə ləzgidən adekvat, sivil və mədəni xalq yoxdur, bu bir həqiqətdir. Kənardan ayrıseçkilik kimi görünsə də, biz bunu heç xəyalımıza da gətirmədik. Sünni bizim qanımız, canımız, ruhumuzdu, biz sünni-şiə ixtilafı salmaqdan uzağıq, bu sionistlərin işidi. Sadəcə indi meydanda şiələrdi. Qlobalizmə, sionizmə və satanizmə qarşı öndə döyüşənlər şiələrdi. Mədhiyyəmizin səbəbi budur. Öndə döyüşənləri sizli-bizli dəstəkləməliyik, ruhlandırmalıyıq. Uzaq Amerikada venesuelalılar döyüşdü, onları da alqışladıq, Donbasda slavyanlar döyüşdü, onları da, indi də meydan şiələrindi. Sabah sünni Həmas Fələstində döyüşəcək, onlara da səs verəcəyik. ABŞ-İsrail murdar cütlüyünə qarşı kim döyüşdü, biz onun yanındayıq, buddaçı da olsa.
-Bəziləri sizin kommunist olduğunuzu düşünür. Nəriman Nərimanov, yoxsa Məmməd Əmin Rəsulzadə?
-Mən kommunist deyiləm, amma sosialistəm. Məmməd Əmin kimə ev verib, kimə torpaq verib, kimə iş yeri açıb? Milli dediyiniz o hökumət heç öz vətəndaşlarına maaş verməyib, ingilis komandanlığının layihəsini icra edən QHT qrupu olub. Bakı yəhudisi Rəsulzadə bu xalqa heç qoz da verməyib, heç bir azərbaycanlı ondan qara qəpik də xeyir görməyib. Amma Nərimanovgil Azərbaycana ev-ev düşmüşdülər, ölçmüşdülər, sajenləmişdilər, hamıya şəxsi həyətyanı torpaq sahəsi vermişdilər, ev tikməkdə kömək etmişdilər, işlə təmin etmişdilər. Nərimanovgilə kimi Azərbaycanda şəxsi evi olan yox idi, hamı yəhudi, seyid, avar, laçınlı bəy və xanların mülk torpaqlarında kirayədə qalırdı. Bu xalq Nərimanov kimilərin hesabına mal-mülk sahibi oldu. Amma axırda nə oldu? İndi xalq Nərimanovu əclaf çıxarıb, Rəsulzadəni isə böyüdüb tanrı kimi səcdə edir. Budur xalq! Xalq tikilən zavodların qədrini bilmirdi, gecə-gündüz kabelindən tutmuş turbalarına kimi oğurlayıb satırdı, hətta Sovet dağılanda həmin zavodların hasarlarını da söküb daşına kimi yedilər, indi ağsaqqal deyir xalq hakimiyyətə gələcək, zavodlar tikəcək! Ey Azərbaycan xalqı, nə qədər gec qurtulacaqsansa, bir o qədər çox biləcəksən əsl azadlığın qədrini! Əsl azadlığı sənə Rus vermişdi. Bu xalq naşükürlük etdi Sovetləri yıxdı! Əsl azadlıq Rusiyadadır, Çeçenistan kimi, Tatarıstan kimi Rusiyanın tərkibinə qatılmaqdadır.
-Son olaraq oxuculara sözünüz.
-Mən sizin hamınızı Avrasiya Hərəkatı Azərbaycan təşkilatına üzv olmağa çağırıram. Nə olacaq bu işlərin axırı? Nə fikirləşirsiz, Xalq Cəbhəsi Amerikaya kəllə atacaq, Müsavat BP-ni ölkədən çıxaracaq, yoxsa Avropadakı mühacirlər gəlib bank sələmini durduracaq? Ayıq olun. Qorxmayın, sıralarımıza qoşulun, Rusiyayönlü kontingentə dəstək verin. Cəsarətli olun, bu ölkədə Rusun ən axırıncı adamına toxunanın qulağını küçük qulağı kimi kəsərik! Xalqımızın Avrasiyaçı energetikası müvəqqəti anabioz vəziyyətindədir; o nə vaxtsa oyanacaq, Rusiya ilə bağlı şanlı keçmişimizə və gələcəyimizə diş atan çaqqal sürüsünü çıxdıqları mağara deşiyinə kimi qovacaq. Gələcək – Rusiyanındır. Tezliklə haqq ordusu burda olacaq, qardaşlar. Avrasiya yolu – məntiq yolu, şüur yolu, təfəkkür yoludur. Xalqımıza xas ən ali mənəvi dəyərlərin qayıdışıdır. Bu yol çətin və məşəqqətli yoldur, amma labüddür və qaçılmazdır. Fikirlərimi 41-ci ilin məşhur şüarları ilə bitirmək istəyirəm: “Bizim işimiz haqq işidir! Düşmənin başı əziləcək. Qələbə bizimlədir!”.
Hazırladı: Kamran Babayev
За что США так ненавидит Иран – уроки истории
Те, кто до сих пор не сильно знакомы с историей и политикой могут учиться, что называется, на ходу. Правил не так уж и много. Одно из них следующее – если произошел переворот или «народная революция» в стране богатой ресурсами или занимающей важное стратегическое положение – ищи иностранный след. Ищи, кому это выгодно.
В 99% случаев иностранный след имеется. Его отрицают, смеются, возмущаются, снова отрицают. Но спустя много десятилетий признают.
Наши британские «партнеры» и американские «друзья» признались ещё в одном государственном перевороте. Информацию опубликовала британская Би-Би-Си, в честности и непредвзятости которой не может сомневаться ни один рукопожатный демократ.
«ЦРУ опубликовало секретные документы, впервые признав свою роль в организации государственного переворота в Иране в 1953 году. Демократически избранный премьер-министр Ирана Мохаммед Моссадык был отстранен от власти после того, как заявил о своих планах по национализации нефтяной промышленности страны. Документы были опубликованы Архивом национальной безопасности в связи с 60-летием переворота. Эти документы ЦРУ по новейшей истории Ирана датируются серединой 1970-х гг. В выдержке одного из них утверждается, что «военный переворот был осуществлен под руководством ЦРУ».
На роль США в иранских событиях 1953-го года ссылались в своих публичных выступлениях госсекретарь Мадлен Олбрайт в 2000 году и президент Барак Обама в 2009 году, однако до сих пор спецслужбы не комментировали этот вопрос.
Кроме того, из документов следует, что британская разведка MИ-6 работала тогда в тесном взаимодействии с американскими спецслужбами. По словам редактора найденных документов Малкольма Бирна, они важны не только потому, что проливают свет на работу спецслужб, но и потому, что о событиях 1953-года до сих пор часто рассуждают все заинтересованные стороны, включая нынешние власти Ирана…
Моссадык победил на выборах в 1951 году, после чего в Иране прошла национализация нефтяной промышленности, которую до этого контролировала британская Англо-персидская нефтяная компания (позже ставшая BP)…
«Иран встал перед реальной угрозой оказаться за железный занавесом. Если бы так произошло, это бы означало победу СССР и стало бы мощным ударом по позициям Запада на Ближнем Востоке», — поясняет автор одного из документов Дональд Уилбер. «Ничто, кроме как план тайных действий, приведенный ниже, не сможет исправить существующее положение дел», — говорится в одном из документов. Далее следует описание действий ЦРУ, которое готовило переворот, размещая очерняющие Моссадыка истории в иранской и американской прессе. ЦРУ и MИ-6 оказали поддержку сторонникам беглого шаха Мохаммеда Резы Пехлеви и организовали акции протестов против политики Моссадыка. На сторону манифестантов перешла армия, и к 19 августа 1953 года все члены правительства Моссадыка либо бежали из страны, либо были арестованы. Шах Пехлеви вернулся в Иран и стал союзником США до своего свержения в 1979 году в результате исламской революции».
Собственно говоря, ничего нового Би-Би-Си не рассказало. То, что в 1953 году именно англосаксы свергли президента Ирана, который посмел у «Бритиш Петролеум» (Би-Пи) отобрать контроль над персидской нефтью было известно всегда. Новость только в том, что это теперь признали сами организаторы переворота.
В этой связи мне хотелось отметить три момента.
С 1953 по 1979 год США и Англия контролировали Иран и его нефть. В 1979 году этот контроль потеряли, в результате исламской революции. Отсюда и ненависть к Ирану.
Революция в Иране в 1979 году стала для американцев неожиданностью. Парадокс в том, что они сами запустили процессы смещения шаха, чтобы поменять его на другую проамериканскую силу, но более исламско-фундаменталистскую, но процессы вышли из под контроля. Вашингтону нужен был более религиозный режим в Иране, чтобы Иран активнее вмешался в ход событий в Афганистане, куда вошли наши войска. В итоге США сами организовали переворот, в ходе развития которого они потеряли Иран. Отсюда не просто ненависть, а еще и жуткая обида и возмущение США в отношении Ирана.
Обратите внимание на точную дату переворота в Иране в 1953 году. Вот даже не зная, её можно «предсказать». Почему? Потому, что за спиной президента Массадыка, который национализировал нефтяные богатства Ирана в 1951 году стоял СССР. А точнее – товарищ Сталин, который не переставал наносить Штатам удар за ударом. Победа Мао в гражданской войне в Китае (1949), помощь Китаю и Корее в войне против США (Корейская война 1950—1953), национализация нефти в Иране (1951-1952). Пока был жив товарищ Сталин, США не могли сделать в Иране переворот, там работали наши спецслужбы. Значит, переворот мог быть ТОЛЬКО после смерти Сталина. Так и есть. Иосифа Виссарионовича отравили в марте 1953 года, и тут же летом 1953 года ЦРУ и Ми-6 устроили волнения в Западном Берлине, а 19 августа свергли законного президента Ирана. И вернули себе иранскую нефть.
Вот так, изучая, казалось бы, события далеких дней, в чужой стране мы можем понять и оценить, КТО был таким руководителем СССР-России, при котором наши «партнеры» не могли творить все, что хотят и грабить другие народы.
Историю надо знать.
Николай Стариков
29.08.2019
Rövnəq Abdullayevin ağılagəlməz sərvəti-bir gözəllik salonunda qeydiyyatda olan 20 şirkət
SOCAR prezidenti Rövnəq Abdullayev təkcə ölkənin bir nömrəli dövlət şirkətini idarə etmir. Jurnalist araşdırması nəticəsində müəyyən olunub ki, onun nəzarəti altında Azərbaycanda onlarla başqa özəl şirkət də var. Bu şirkətlərin idarəçiliyi R. Abdullayevin qohumlarına və etibarlı adamlarına həvalə edilib.
R.Abdullayevə bağlı olan şirkətlər əsasən tikinti və kənd təsərrüfatı istehsalı sahəsində çalışır. Lakin ötən ildən başlayaraq o təmsilçiləri vasitəsilə maliyyə sektorunda iştirakını artırmaqdadır.
2012-ci ilin iyulundan sonra yaradılan şirkətlərdə R.Abdullayevin benefisiar (gəlirdən son xeyirgötürənlərdən biri) olduğunu şirkətlərdəki əsas fiqurlar və təkrarlanan qeydiyyat ünvanları ilə müəyyən etmək olar. Bu şirkətlərin əksəriyətinin internet səhifəsi olmadığından fəaliyyətləri barədə ictimaiyyətə açıq məlumat yoxdur.
Şirkətlərin bir çoxunun idarəetməsi SOCAR prezidentinin qayınatası olduğu bildirilən Adəm Əliyevin əlində cəmləşib. 2018-ci ildə ləğv edilmiş “Xincab” MMC avtotəmir məntəqəsi kimi fəaliyyət göstərirdi. Adını Naxçıvan şəhərinin məhəllələrindən birindən alan bu şirkətin kapitalı ləğv edilməzdən qabaq 246 min manatdan 1 milyon 106 min manata qaldırılmışdı. Müəssisənin direktoru Adəm Əliyev idi. O eyni ünvanda (Bakı şəhəri, Nizami rayonu, Nəvai küçəsi, 15) yerləşən “Bakimpeks” MMC-nin rəhbəridir. A.Əliyevin direktor olduğu daha bir şirkət isə “Sərv” MMC-dir. “Sərv” MMC ilə “Eyros” MMC-ni başqa bir ünvan (Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Sülh döngəsi 2, ev 2, mənzil 16) birləşdirir. Birinci şirkətin nə işlə məşğul olduğu məlum olmasa da, digəri SOCAR-la ortaqdır. 2007-ci ildə Türkiyənin “DHT Holding” şirkətlər qrupuna bağlı olan “A.S.M Metal Uluslararası Dış Ticarət Şirkəti” ilə “SOCAR-ASM” MMC qurulub. Şirkətdə SOCAR-ın iştirak payı 30 faiz, Türkiyə tərəfinin payı isə 40%-dir. Üçüncü təsisçi isə “Eyros” MMC-dir. “SOCAR-ASM” şirkətinin əsas funksiyası Xəzər dənizində və quruda istifadəsiz metal qurğuların sökülməsi, batmış gəmilərin, istismar müddəti bitmiş boru xətlərinin kəsilərək çıxarılmasından ibarətdir. 2010-cu ildə bu birgə müəssisənin 2,3 milyon manat mənfəət qazanıb. “Eyros” MMC-yə isə hələ qayıdacağıq…
Azərbaycanda 1990-cı illərin əvvəlində “Tapet” yanacaqdoldurma məntəqələrinin yaradılması ilə biznes quran Turanlılar ailəsinə məxsus adıçəkilən holdinqlə Adəm Əliyev vasitəsilə işgüzar əməkdaşlıq bununla məhdudlaşmır. Holdinqlə ortaqlıq kimi qurulan bir çox şirkətdə (“Azər Toxum” MMC, “Azər Aqro” MMC, “AST Beynəlxalq Tikinti” MMC, “Azər Yem Sənaye” MMC) Adəm Əliyev rəsmi təsisçilər arasındadır. Qeyd olunan şirkətlər əsasən kommersiya hüquqi şəxslərin təsisçilərinin adlarının kommersiya sirri kimi gizli saxlanılmayan dövrdə yaradılıb. Bu şirkətlər Türkiyənin “DHT Holding” şirkətlər qrupuna daxildir. Qrup Azərbaycanda daha bir neçə şirkətlə təmsil olunur.
“Azər Toxum” MMC və “Azər Aqro” MMC 2008-ci ildə Adəm Bayram oğlu Əliyev və Türkiyə vətəndaşı Emin Fahrettin Baburşahın təsisçiliyi ilə yaradılıb. Bir müddət sonra “Azər Toxum” MMC-də təsisçilərin strukturu dəyişib, onların arasına “Azər Aqro” MMC (payların 19,78 faizi) və dövlətə məxsus “Azərbaycan İnvestisiya Şirkəti” ASC (AİŞ – 17,46%) daxil olub. “Azər Toxum” MMC nizamnamə kapitalı 100 manatdan 18,9 milyon manata, “Azər Aqro” MMC-nin – 4,4 milyon manata qaldırılıb. AİŞ Yevlax rayonunda ildə 100 min ton taxıl toxumu istehsal etmək planları quran toxumçuluq müəssisəsinin yaradılmasına şəriklərin 24 milyon ABŞ dolları sərmayə yatırdığını bildirir. Son 10 il ərzində “Azər Toxum” layihəsindən dövlətin nə qazanc götürdüyü haqda AİŞ informasiya vermir.
DHT qrupu “Azər Aqro” MMC-nin Azərbaycanda 10 min hektar sahədə əkinçilik, eləcə də damazlıq maldarlıqla məşğul olduğunu açıqlayır. Qeyd edək ki, işadamı E. Baburşah Azərbaycanda daha bir neçə şirkətin (“Azərtibbisənaye Qazlar” MMC, “Nota Lojistik” MMC və “A.S.M Metal Uluslararası Dış Ticarət Şirkəti”nin filialı) rəhbəridir.
“AST Beynəlxalq Tikinti” MMC-ni 2007-ci ildə Adəm Əliyev və İbrahim Kınyas Hüseyin Gürcü (Türkiyə vətəndaşı) təsis ediblər. 2008-ci ilin yanvarında təsis paylarında dəyişiklik edilib və “DHT Holding” indi onu öz qrupuna aid edir. Bu şirkət SOCAR-a məxsus yanacaqdoldurma stansiyalarının konseptinin müəllifi olmaqla yanaşı, dövlət neft şirkətinin Buzovnadakı VİP Qonaq Evinin tikintisində də iştirak edib.
“Azər Toxum” MMC və “Azər Aqro” MMC-yə Zeynal Hacıməmməd oğlu Əliyev rəhbərlik edir. O, həm də “Azər Yem Sənaye” MMC, “Azər Hunting” MMC, “Ameliorator” MMC və “AST Beynəlxalq Tikinti” MMC-nin direktorudur. 68 yaşlı Z. Əliyev Şuşa şəhərindən məcburi köçkündür. Şuşa şəhərində G.Əsgərov küçəsi, ev 7-də qeydiyyatda olan Zeynal Əliyevin müvəqqəti qeydiyyat ünvanı Bakının Yasamal rayonundakı yataqxanalardan biridir.
Zeynal Əliyev 1998-ci ildə “Naxcıvan” Sığorta Kommersiya Şirkəti adı ilə təsis olunun, 2010-cu ildən “Meqa Sığorta” ASC adı altında fəaliyyət göstərən sığorta şirkətinin 6 təsisçisindən biri olub. Hazırda o şirkətin səhmlərinin 10 faizinin sahibi kimi təqdim olunur. Onun oğlu Rauf bu sığorta şirkətinin səhmdarları sırasına daxil olarkən 6 yaşı vardı. Hazırda onun “Meqa Sığorta” ASC-nin nizamnamə kapitalındakı payı 2 milyon 755 min manat və ya 19%-dir.
Rauf Əliyev 2017-ci ildə həm də “Rabitə Bank” ASC-nin səhmdarı olub. O bu bankın səhmdarı, eləcə də “Meqa Sığorta” ASC-nin Müşahidə Şurasının üzvü olan Yaşar Qurbanovun səhmlərini əldə etməklə səhmdarlar arasına daxil olub. Ötən ilin mayında R. Əliyev bank kapitalındakı payını 40,6%-ə çatdırıb. Bu səhmlərin əldə olunması üçün ödənilən vəsaitin ümumi məbləği 41,1 milyon manatdır.
R.Əliyev həm də “Trust Holding” MMC, “Solid Construction A” MMC, “Black Sapphire” MMC-nin və “Faza” Mənzil Tikinti Kooperativinin rəhbəridir. 2014-cü ilin yayında Bakı şəhəri, Nəsimi rayonu, Dilarə Əliyeva, ev 237/14, 3 nömrəli mənzildə yaradılan daha iki şirkətin (“Far İnvest” MMC və “Z Kommers” MMC) ilk direktoru olub. Bu ünvandakı daha iki şirkət Rövnəq Abdullayevin övladlarının rəhbərliyi ilə yaradılıb. Rəşad Abdullayev “AR Construction” MMC-nin, Sevinc Abdullayeva isə “AS Building” MMC-nin ilk direktoru idilər. Rəşad Abdullayevin Türkiyədə qurduğu “Alpha Roger Proje İnşaat ve Gayrimenkul Danışmanlık Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi”nin filialı da bu ünvandadır. Hazırda “AR Construction” şirkətinin direktoru Günay Elmir qızı Məmmədova, “AS Building” şirkətinin rəhbəri isə Rüfət Bürhan oğlu Əliyevdir. Bu iki şəxs Rövnəq Abdullayevə bağlı olan daha bir neçə şirkəti idarə edirlər.
Dövlət reyesrt məlumatlarına əsasən, G.Məmmədova “Brilliance” MMC, “Solemn” MMC, “Simple Care” MMC və “Ameritex LLC” MMC-nin direktorudur. Sonuncu şirkət bir müddət bundan öncə keçmiş nəqliyyat naziri Ziya Məmmədovun “Garant Holding” şirkətlər qrupunun daxilində idi və Bakıdakı “Meridian” oteli onun mülkiyyətindədir.
Rüfər Əliyev “Z Kommers” MMC, “Star-RA” MMC və “T Agroculture” MMC-nin direktorudur. Sonuncu şirkətin hüquqi ünvanı Bakı şəhəri, Neftçilər pospekti, ev 93, mənzil 30-dur. Bu mənzildə daha bir neçə şirkət (“T Smart” MMC, “T Vision” MMC və “T Pro” MMC) qeydiyyata alınıb. Onlara rəhbərlik etmək Zakir Rafik oğlu Hüseynova tapşırılıb.
SOCAR prezidentinə yaxın şirkətlərin bir çoxunun rəsmi ünvanı Bakı şəhəri, Qara Qarayev prospekti, ev 30/42, mənzil 17-dir. Mənzil deyəndə ki, onun təyinatı dəyişdirilib və hazırda burada icarə əsasında gözəllik salonu fəaliyyət göstərir. Mənzildə azı 20 şirkət (“Azəri Layt” MMC, “Samir” firması, “Olimp İsk” MMC, “Naftalan-Mall” MMC, “Tripesta Travel” MMC, “Xəzər-İR” MMC, “Story Time Uşaq Bağçası” MMC və s.) qeydiyyatdadır. Onlardan biri yuxarıda adı çəkilən “Solid Construction A” tikinti şirkətidir. Şirkət Dərnəgül prospektində üçmərtəbəli ticarət mərkəzinin (sahəsi 4,5 min kv.m), həmin ərazidə yanacaqdoldurma məntəqəsinin, eləcə də Qara Qarayev prospektində və Cəlil Məmmədquluzadə küçəsində 16-mərtəbəli yaşayış evlərinin tikintisinin sifarişçisidir. Burada qeydiyyatda olan “Tam-İnşaat” MMC Bakı-Salyan şosesinin şimal hissəsində, “Komfort-R” MMC isə Lökbatan-Xocahəsən yolunun şimal hissəsində çoxsaylı istehsal obyektləri inşa edib, “Olimp İSK” MMC ilə Bakıxanov qəsəbəsində mini futbol meydançaları qurub.
“Rafiq İbrahimov Qara Qarayev prospektindəki mənzilin ona məxsus olduğunu, oradakı bir çox şirkətləri də özü yaratdığını deyir: ““Şirvan-N” şirkətinin direktoru və təsisçisi mən idim. Şirkətin Naftalan şəhərində otel kompleksi vardı, özüm tikmişdim. Sonra o şirkəti satdım. Yeri gələndə neft şirkətinin podratçısıyam. Tenderdə qalib gələndə gedib işləyirik. Söhbət quruda tikinti işlərindən (bina və s.) gedir. Rövnəq Abdullayevlə mənim heç bir əlaqəm, bağlılığım yoxdur”. Sahibkar MeydanTV-yə danışıb. R. İbrahimov onun mülkiyyətində olduğunu iddia etdiyi mənzildə digər şirkətlərin qeydiyyata alınmasından xəbərsiz olduğunu, bu şirkətləri tanımadığını bildirir.
Q.Qarayev prospektindəki ünvanda qeydiyyatda olan şirkətlərin ikisinə (“TMİ.İnşaatçı” MMC və “İnşaat-EB” MMC) Elçin Bədəlov başçılıq edir. O SOCAR-ın sosial məsələlər üzrə vitse-prezidenti Bədəl Bədəlovun oğludur. E.Bədəlov bir müddət “Azərenerqoservis” MMC-nin də təmsilçisi olub. Hazırda isə bu şirkətin direktoru Rafiq Oqtay oğlu İbrahimovdur.
R.İbrahimov bir müddət “AR Construction” şirkətinə də rəhbərlik edib. Hazırda Rafiq İbrahimov “Tam-İnşaat” MMC, “Komfort-R” MMC, “Aqrobağ” MMC, “Real-Kommers” MMC və “Rahat Mənzil-R” MMC-lərin direktoru vəzifəsini daşıyır. Hələ 2015-ci ilədək o həm də “Şirvan-N” MMC-nin direktoru idi. Naftalandakı “Qaşaltı” sanatoriyası bu şirkətə məxsus idi. Sonralar şirkətin sahibləri və adı dəyişdi. İndi şirkət fəaliyyətini “Yeni Naftalan Hotel Company” MMC adı ilə “PMD Hospitality” MMC-nin mülkiyyətçiliyi ilə davam etdirir.
Ramil Məhəmməd oğlu Zeynalov ARDNŞ-da çalışır. 2018-ci ildə “Neftçilər Günü” münasibətilə şirkətin prezidenti Rövnəq Abdullayevin əmri ilə “Fəxri neftçi” döş nişanı ilə təltif olunan 126 nəfərdən biri də o idi. R.Zeynalov SOCAR-da işləməklə yanaşı, həm də Qara Qarayev prospekti, 30/42 nömrəli evdə qeydiyyatdan keçmiş “Mechanic Supply and Servise” MMC, “Mechanic Supply Service” MMC, “Electro Makina” MMC, “İnteractive Supply Solutions” MMC və “İnfinity Supply” MMC-nin direktorudur. Hazırda “Mechanic Supply and Servise” MMC ləğv olunmaqdadır.
Yenidən qayıdaq SOCAR-ın ortağı olan “Eyros” şirkətinə. Onun direktoru Ramil Cavanşir oğlu Əliyev həm də “Ekol Mühəndislik Xidmətləri” QSC-nin baş direktoru vəzifəsində çalışır. Bu səhmdar cəmiyyətinin təsisçiləri SOCAR (51%) və Panamanın “Lancer Services S.A” (49%) şirkətidir. Panama şirkətinin sahibi “Union Grand Energy” şirkəti vasitəsilə Anar Əlizadədir. Bu işadamı ilə Rövnəq Abdullayevə bağlı olan şirkətlərin yolu həm də Nəvai küçəsi, 15-də də kəsişir. Bu ünvanda 2004-cü ildə A. Əlizadəyə məxsus “Aztrans” MMC dövlət qeydiyyatına alınıb.
Vüqar Məmmədağayev azerbaycanrealligi.com
R.Abdullayevə bağlı olan şirkətlər əsasən tikinti və kənd təsərrüfatı istehsalı sahəsində çalışır. Lakin ötən ildən başlayaraq o təmsilçiləri vasitəsilə maliyyə sektorunda iştirakını artırmaqdadır.
2012-ci ilin iyulundan sonra yaradılan şirkətlərdə R.Abdullayevin benefisiar (gəlirdən son xeyirgötürənlərdən biri) olduğunu şirkətlərdəki əsas fiqurlar və təkrarlanan qeydiyyat ünvanları ilə müəyyən etmək olar. Bu şirkətlərin əksəriyətinin internet səhifəsi olmadığından fəaliyyətləri barədə ictimaiyyətə açıq məlumat yoxdur.
Şirkətlərin bir çoxunun idarəetməsi SOCAR prezidentinin qayınatası olduğu bildirilən Adəm Əliyevin əlində cəmləşib. 2018-ci ildə ləğv edilmiş “Xincab” MMC avtotəmir məntəqəsi kimi fəaliyyət göstərirdi. Adını Naxçıvan şəhərinin məhəllələrindən birindən alan bu şirkətin kapitalı ləğv edilməzdən qabaq 246 min manatdan 1 milyon 106 min manata qaldırılmışdı. Müəssisənin direktoru Adəm Əliyev idi. O eyni ünvanda (Bakı şəhəri, Nizami rayonu, Nəvai küçəsi, 15) yerləşən “Bakimpeks” MMC-nin rəhbəridir. A.Əliyevin direktor olduğu daha bir şirkət isə “Sərv” MMC-dir. “Sərv” MMC ilə “Eyros” MMC-ni başqa bir ünvan (Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Sülh döngəsi 2, ev 2, mənzil 16) birləşdirir. Birinci şirkətin nə işlə məşğul olduğu məlum olmasa da, digəri SOCAR-la ortaqdır. 2007-ci ildə Türkiyənin “DHT Holding” şirkətlər qrupuna bağlı olan “A.S.M Metal Uluslararası Dış Ticarət Şirkəti” ilə “SOCAR-ASM” MMC qurulub. Şirkətdə SOCAR-ın iştirak payı 30 faiz, Türkiyə tərəfinin payı isə 40%-dir. Üçüncü təsisçi isə “Eyros” MMC-dir. “SOCAR-ASM” şirkətinin əsas funksiyası Xəzər dənizində və quruda istifadəsiz metal qurğuların sökülməsi, batmış gəmilərin, istismar müddəti bitmiş boru xətlərinin kəsilərək çıxarılmasından ibarətdir. 2010-cu ildə bu birgə müəssisənin 2,3 milyon manat mənfəət qazanıb. “Eyros” MMC-yə isə hələ qayıdacağıq…
Azərbaycanda 1990-cı illərin əvvəlində “Tapet” yanacaqdoldurma məntəqələrinin yaradılması ilə biznes quran Turanlılar ailəsinə məxsus adıçəkilən holdinqlə Adəm Əliyev vasitəsilə işgüzar əməkdaşlıq bununla məhdudlaşmır. Holdinqlə ortaqlıq kimi qurulan bir çox şirkətdə (“Azər Toxum” MMC, “Azər Aqro” MMC, “AST Beynəlxalq Tikinti” MMC, “Azər Yem Sənaye” MMC) Adəm Əliyev rəsmi təsisçilər arasındadır. Qeyd olunan şirkətlər əsasən kommersiya hüquqi şəxslərin təsisçilərinin adlarının kommersiya sirri kimi gizli saxlanılmayan dövrdə yaradılıb. Bu şirkətlər Türkiyənin “DHT Holding” şirkətlər qrupuna daxildir. Qrup Azərbaycanda daha bir neçə şirkətlə təmsil olunur.
“Azər Toxum” MMC və “Azər Aqro” MMC 2008-ci ildə Adəm Bayram oğlu Əliyev və Türkiyə vətəndaşı Emin Fahrettin Baburşahın təsisçiliyi ilə yaradılıb. Bir müddət sonra “Azər Toxum” MMC-də təsisçilərin strukturu dəyişib, onların arasına “Azər Aqro” MMC (payların 19,78 faizi) və dövlətə məxsus “Azərbaycan İnvestisiya Şirkəti” ASC (AİŞ – 17,46%) daxil olub. “Azər Toxum” MMC nizamnamə kapitalı 100 manatdan 18,9 milyon manata, “Azər Aqro” MMC-nin – 4,4 milyon manata qaldırılıb. AİŞ Yevlax rayonunda ildə 100 min ton taxıl toxumu istehsal etmək planları quran toxumçuluq müəssisəsinin yaradılmasına şəriklərin 24 milyon ABŞ dolları sərmayə yatırdığını bildirir. Son 10 il ərzində “Azər Toxum” layihəsindən dövlətin nə qazanc götürdüyü haqda AİŞ informasiya vermir.
DHT qrupu “Azər Aqro” MMC-nin Azərbaycanda 10 min hektar sahədə əkinçilik, eləcə də damazlıq maldarlıqla məşğul olduğunu açıqlayır. Qeyd edək ki, işadamı E. Baburşah Azərbaycanda daha bir neçə şirkətin (“Azərtibbisənaye Qazlar” MMC, “Nota Lojistik” MMC və “A.S.M Metal Uluslararası Dış Ticarət Şirkəti”nin filialı) rəhbəridir.
“AST Beynəlxalq Tikinti” MMC-ni 2007-ci ildə Adəm Əliyev və İbrahim Kınyas Hüseyin Gürcü (Türkiyə vətəndaşı) təsis ediblər. 2008-ci ilin yanvarında təsis paylarında dəyişiklik edilib və “DHT Holding” indi onu öz qrupuna aid edir. Bu şirkət SOCAR-a məxsus yanacaqdoldurma stansiyalarının konseptinin müəllifi olmaqla yanaşı, dövlət neft şirkətinin Buzovnadakı VİP Qonaq Evinin tikintisində də iştirak edib.
“Azər Toxum” MMC və “Azər Aqro” MMC-yə Zeynal Hacıməmməd oğlu Əliyev rəhbərlik edir. O, həm də “Azər Yem Sənaye” MMC, “Azər Hunting” MMC, “Ameliorator” MMC və “AST Beynəlxalq Tikinti” MMC-nin direktorudur. 68 yaşlı Z. Əliyev Şuşa şəhərindən məcburi köçkündür. Şuşa şəhərində G.Əsgərov küçəsi, ev 7-də qeydiyyatda olan Zeynal Əliyevin müvəqqəti qeydiyyat ünvanı Bakının Yasamal rayonundakı yataqxanalardan biridir.
Zeynal Əliyev 1998-ci ildə “Naxcıvan” Sığorta Kommersiya Şirkəti adı ilə təsis olunun, 2010-cu ildən “Meqa Sığorta” ASC adı altında fəaliyyət göstərən sığorta şirkətinin 6 təsisçisindən biri olub. Hazırda o şirkətin səhmlərinin 10 faizinin sahibi kimi təqdim olunur. Onun oğlu Rauf bu sığorta şirkətinin səhmdarları sırasına daxil olarkən 6 yaşı vardı. Hazırda onun “Meqa Sığorta” ASC-nin nizamnamə kapitalındakı payı 2 milyon 755 min manat və ya 19%-dir.
Rauf Əliyev 2017-ci ildə həm də “Rabitə Bank” ASC-nin səhmdarı olub. O bu bankın səhmdarı, eləcə də “Meqa Sığorta” ASC-nin Müşahidə Şurasının üzvü olan Yaşar Qurbanovun səhmlərini əldə etməklə səhmdarlar arasına daxil olub. Ötən ilin mayında R. Əliyev bank kapitalındakı payını 40,6%-ə çatdırıb. Bu səhmlərin əldə olunması üçün ödənilən vəsaitin ümumi məbləği 41,1 milyon manatdır.
R.Əliyev həm də “Trust Holding” MMC, “Solid Construction A” MMC, “Black Sapphire” MMC-nin və “Faza” Mənzil Tikinti Kooperativinin rəhbəridir. 2014-cü ilin yayında Bakı şəhəri, Nəsimi rayonu, Dilarə Əliyeva, ev 237/14, 3 nömrəli mənzildə yaradılan daha iki şirkətin (“Far İnvest” MMC və “Z Kommers” MMC) ilk direktoru olub. Bu ünvandakı daha iki şirkət Rövnəq Abdullayevin övladlarının rəhbərliyi ilə yaradılıb. Rəşad Abdullayev “AR Construction” MMC-nin, Sevinc Abdullayeva isə “AS Building” MMC-nin ilk direktoru idilər. Rəşad Abdullayevin Türkiyədə qurduğu “Alpha Roger Proje İnşaat ve Gayrimenkul Danışmanlık Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi”nin filialı da bu ünvandadır. Hazırda “AR Construction” şirkətinin direktoru Günay Elmir qızı Məmmədova, “AS Building” şirkətinin rəhbəri isə Rüfət Bürhan oğlu Əliyevdir. Bu iki şəxs Rövnəq Abdullayevə bağlı olan daha bir neçə şirkəti idarə edirlər.
Dövlət reyesrt məlumatlarına əsasən, G.Məmmədova “Brilliance” MMC, “Solemn” MMC, “Simple Care” MMC və “Ameritex LLC” MMC-nin direktorudur. Sonuncu şirkət bir müddət bundan öncə keçmiş nəqliyyat naziri Ziya Məmmədovun “Garant Holding” şirkətlər qrupunun daxilində idi və Bakıdakı “Meridian” oteli onun mülkiyyətindədir.
Rüfər Əliyev “Z Kommers” MMC, “Star-RA” MMC və “T Agroculture” MMC-nin direktorudur. Sonuncu şirkətin hüquqi ünvanı Bakı şəhəri, Neftçilər pospekti, ev 93, mənzil 30-dur. Bu mənzildə daha bir neçə şirkət (“T Smart” MMC, “T Vision” MMC və “T Pro” MMC) qeydiyyata alınıb. Onlara rəhbərlik etmək Zakir Rafik oğlu Hüseynova tapşırılıb.
SOCAR prezidentinə yaxın şirkətlərin bir çoxunun rəsmi ünvanı Bakı şəhəri, Qara Qarayev prospekti, ev 30/42, mənzil 17-dir. Mənzil deyəndə ki, onun təyinatı dəyişdirilib və hazırda burada icarə əsasında gözəllik salonu fəaliyyət göstərir. Mənzildə azı 20 şirkət (“Azəri Layt” MMC, “Samir” firması, “Olimp İsk” MMC, “Naftalan-Mall” MMC, “Tripesta Travel” MMC, “Xəzər-İR” MMC, “Story Time Uşaq Bağçası” MMC və s.) qeydiyyatdadır. Onlardan biri yuxarıda adı çəkilən “Solid Construction A” tikinti şirkətidir. Şirkət Dərnəgül prospektində üçmərtəbəli ticarət mərkəzinin (sahəsi 4,5 min kv.m), həmin ərazidə yanacaqdoldurma məntəqəsinin, eləcə də Qara Qarayev prospektində və Cəlil Məmmədquluzadə küçəsində 16-mərtəbəli yaşayış evlərinin tikintisinin sifarişçisidir. Burada qeydiyyatda olan “Tam-İnşaat” MMC Bakı-Salyan şosesinin şimal hissəsində, “Komfort-R” MMC isə Lökbatan-Xocahəsən yolunun şimal hissəsində çoxsaylı istehsal obyektləri inşa edib, “Olimp İSK” MMC ilə Bakıxanov qəsəbəsində mini futbol meydançaları qurub.
“Rafiq İbrahimov Qara Qarayev prospektindəki mənzilin ona məxsus olduğunu, oradakı bir çox şirkətləri də özü yaratdığını deyir: ““Şirvan-N” şirkətinin direktoru və təsisçisi mən idim. Şirkətin Naftalan şəhərində otel kompleksi vardı, özüm tikmişdim. Sonra o şirkəti satdım. Yeri gələndə neft şirkətinin podratçısıyam. Tenderdə qalib gələndə gedib işləyirik. Söhbət quruda tikinti işlərindən (bina və s.) gedir. Rövnəq Abdullayevlə mənim heç bir əlaqəm, bağlılığım yoxdur”. Sahibkar MeydanTV-yə danışıb. R. İbrahimov onun mülkiyyətində olduğunu iddia etdiyi mənzildə digər şirkətlərin qeydiyyata alınmasından xəbərsiz olduğunu, bu şirkətləri tanımadığını bildirir.
Q.Qarayev prospektindəki ünvanda qeydiyyatda olan şirkətlərin ikisinə (“TMİ.İnşaatçı” MMC və “İnşaat-EB” MMC) Elçin Bədəlov başçılıq edir. O SOCAR-ın sosial məsələlər üzrə vitse-prezidenti Bədəl Bədəlovun oğludur. E.Bədəlov bir müddət “Azərenerqoservis” MMC-nin də təmsilçisi olub. Hazırda isə bu şirkətin direktoru Rafiq Oqtay oğlu İbrahimovdur.
R.İbrahimov bir müddət “AR Construction” şirkətinə də rəhbərlik edib. Hazırda Rafiq İbrahimov “Tam-İnşaat” MMC, “Komfort-R” MMC, “Aqrobağ” MMC, “Real-Kommers” MMC və “Rahat Mənzil-R” MMC-lərin direktoru vəzifəsini daşıyır. Hələ 2015-ci ilədək o həm də “Şirvan-N” MMC-nin direktoru idi. Naftalandakı “Qaşaltı” sanatoriyası bu şirkətə məxsus idi. Sonralar şirkətin sahibləri və adı dəyişdi. İndi şirkət fəaliyyətini “Yeni Naftalan Hotel Company” MMC adı ilə “PMD Hospitality” MMC-nin mülkiyyətçiliyi ilə davam etdirir.
Ramil Məhəmməd oğlu Zeynalov ARDNŞ-da çalışır. 2018-ci ildə “Neftçilər Günü” münasibətilə şirkətin prezidenti Rövnəq Abdullayevin əmri ilə “Fəxri neftçi” döş nişanı ilə təltif olunan 126 nəfərdən biri də o idi. R.Zeynalov SOCAR-da işləməklə yanaşı, həm də Qara Qarayev prospekti, 30/42 nömrəli evdə qeydiyyatdan keçmiş “Mechanic Supply and Servise” MMC, “Mechanic Supply Service” MMC, “Electro Makina” MMC, “İnteractive Supply Solutions” MMC və “İnfinity Supply” MMC-nin direktorudur. Hazırda “Mechanic Supply and Servise” MMC ləğv olunmaqdadır.
Yenidən qayıdaq SOCAR-ın ortağı olan “Eyros” şirkətinə. Onun direktoru Ramil Cavanşir oğlu Əliyev həm də “Ekol Mühəndislik Xidmətləri” QSC-nin baş direktoru vəzifəsində çalışır. Bu səhmdar cəmiyyətinin təsisçiləri SOCAR (51%) və Panamanın “Lancer Services S.A” (49%) şirkətidir. Panama şirkətinin sahibi “Union Grand Energy” şirkəti vasitəsilə Anar Əlizadədir. Bu işadamı ilə Rövnəq Abdullayevə bağlı olan şirkətlərin yolu həm də Nəvai küçəsi, 15-də də kəsişir. Bu ünvanda 2004-cü ildə A. Əlizadəyə məxsus “Aztrans” MMC dövlət qeydiyyatına alınıb.
Vüqar Məmmədağayev azerbaycanrealligi.com
“Bu açıqlamadan sonra Səfər Mehdiyev istefaya göndərilməli idi”
“Dövlət Gömrük Komitəsinin ləğv edilərək Vergilər Nazirliyinə birləşdirilməsi çox aktual məsələdir”. Bu sözləri “Yeni Sabah”a iqtisadçı alim Nazim Bəydəmirli son vaxtlar Dövlət Gömrük Komitəsinin (DGK) Vergilər Nazirliyinə birləşdirilməsi barədə gedən müzakirələrə münasibət bildirərkən deyib.
Ekspertlər hesab edir ki, bu addım gömrükdəki neqativ halların azalmasına səbəb ola bilər. Nazim Bəydəmirli də bu mövqeni bölüşənlər sırasındadır. Onun sözlərinə görə, DGK qarşısına qoyulan vəzifəni yerinə yetirə bilmir.
“Dünya təcrübəsində gömrük xidmətinin mərkəzi icra hakimiyyəti orqanı kimi fəaliyyət göstərmir. Ən azı bu xidmət, prosedur orqanıdır. Hesab edirəm ki, Azərbaycanda da belə olmalıdır. Bəzən gömrük komitəsinin ləğvi yanlış anlaşılır. Əslində isə burada söhbət gömrük orqanının səlahiyyətlərinin dəqiqləşdirilməsindən gedir. Gömrük orqanının vəzifəsi iqtisadiyyatı stimullaşdırmaq, iqtisadi təhlükəsizliyi qorumaqdır. Təəssüf ki, Dövlət Gömrük Komitəsi bu funksiyanı yerinə yetirə bilmir. Uzun illərdir ki, ictimaiyyətdə gömrük komitəsində tayfabazlığın, regionçuluğun hökm sürdüyü barədə rəy var. Bu da əsassız deyil. Hətta xarici ölkə vətəndaşları belə orada neqativ hallarla üzləşdiklərini gizlətmirlər”,- deyə iqtisadçı alim əlavə edib.
Nazim Bəydəmirli bildirib ki, bu gün DGK həm də inhisarçılığı qorumaqla məşğuldur: “Bu daxili istehsalı qorumaq adı altında edilir. Müxtəlif üsullarla sahibkarlar sıxışdırılır. Məsələn, bir müddət əvvəl komitənin sədri demişdi ki, İrandan gətirilən armatura rüsum tətbiq edərkən “Baku Steel Company” ilə məsləhətləşib. Onlara deyib ki, sizə hansı qiymət sərf edirsə həmin məbləği tətbiq edək. Bu açıqlamadan sonra komitənin rəhbəri istefaya göndərilməli idi. Çünki o dövlət məmuru kimi antiinhisar qanunverucliyinə zidd olaraq monopoliyaya dəstək verir”.
DGK-nin Vergilər Nazirliyinin tərkibində fəaliyyət göstərməsinin nə dərəcədə doğru olmasına gəlincə, iqtisadçi alim deyib: “Gömrük orqanlarının topladığı vəsaitin strukturuna diqqət edəndə aydın olur ki, bu vəsaitlərin 65-70 fazini əlavə dəyər vergisi təşkil edir. Yəni bir növ vergi orqanının funksiyasını yerinə yetirir. Ona görə də hesab edirəm ki, bu qurum Vergilər Nazirliyinin tərkibində xidmət kimi fəaliyyət göstərməsi mümkündür. Dünya ölkələrinin əksəriyyətində belədir. Hesab edirəm ki, bu ən böyük islahat olardı”. /yenisabah.az/
Ekspertlər hesab edir ki, bu addım gömrükdəki neqativ halların azalmasına səbəb ola bilər. Nazim Bəydəmirli də bu mövqeni bölüşənlər sırasındadır. Onun sözlərinə görə, DGK qarşısına qoyulan vəzifəni yerinə yetirə bilmir.
“Dünya təcrübəsində gömrük xidmətinin mərkəzi icra hakimiyyəti orqanı kimi fəaliyyət göstərmir. Ən azı bu xidmət, prosedur orqanıdır. Hesab edirəm ki, Azərbaycanda da belə olmalıdır. Bəzən gömrük komitəsinin ləğvi yanlış anlaşılır. Əslində isə burada söhbət gömrük orqanının səlahiyyətlərinin dəqiqləşdirilməsindən gedir. Gömrük orqanının vəzifəsi iqtisadiyyatı stimullaşdırmaq, iqtisadi təhlükəsizliyi qorumaqdır. Təəssüf ki, Dövlət Gömrük Komitəsi bu funksiyanı yerinə yetirə bilmir. Uzun illərdir ki, ictimaiyyətdə gömrük komitəsində tayfabazlığın, regionçuluğun hökm sürdüyü barədə rəy var. Bu da əsassız deyil. Hətta xarici ölkə vətəndaşları belə orada neqativ hallarla üzləşdiklərini gizlətmirlər”,- deyə iqtisadçı alim əlavə edib.
Nazim Bəydəmirli bildirib ki, bu gün DGK həm də inhisarçılığı qorumaqla məşğuldur: “Bu daxili istehsalı qorumaq adı altında edilir. Müxtəlif üsullarla sahibkarlar sıxışdırılır. Məsələn, bir müddət əvvəl komitənin sədri demişdi ki, İrandan gətirilən armatura rüsum tətbiq edərkən “Baku Steel Company” ilə məsləhətləşib. Onlara deyib ki, sizə hansı qiymət sərf edirsə həmin məbləği tətbiq edək. Bu açıqlamadan sonra komitənin rəhbəri istefaya göndərilməli idi. Çünki o dövlət məmuru kimi antiinhisar qanunverucliyinə zidd olaraq monopoliyaya dəstək verir”.
DGK-nin Vergilər Nazirliyinin tərkibində fəaliyyət göstərməsinin nə dərəcədə doğru olmasına gəlincə, iqtisadçi alim deyib: “Gömrük orqanlarının topladığı vəsaitin strukturuna diqqət edəndə aydın olur ki, bu vəsaitlərin 65-70 fazini əlavə dəyər vergisi təşkil edir. Yəni bir növ vergi orqanının funksiyasını yerinə yetirir. Ona görə də hesab edirəm ki, bu qurum Vergilər Nazirliyinin tərkibində xidmət kimi fəaliyyət göstərməsi mümkündür. Dünya ölkələrinin əksəriyyətində belədir. Hesab edirəm ki, bu ən böyük islahat olardı”. /yenisabah.az/
Azərbaycan sionizmin regionun müsəlman ölkələri əleyhinə əməliyyatlar üçün bazasına çevrilib
Azərbaycan İsraildən dronlar alanda da və İsrail Bakıda dron zavodu tikəndə də İran öz narahatlığını bildirib Azərbaycana xəbərdarlıq etdi. Azərbaycan rəsmiləri də eyni zamanda cavab olaraq bu dronların İran əleyhinə istifadə olmayacağına və hansısa ölkənin Azərbaycanın ərazisindən İran əleyhinə istifadə etməyə qoymayacağına söz verdi.
Lakin bir müddət sonra Lənkərandan qalxan və İranın nüvə sənayesi zavoduna tərəf hərəkət edən İsrail dronu İsfahan yolunda vuruldu. O vaxt İran bu məsələni çox da ağartmayıb, sadəcə xəbərdarlıq edərək üstündən keçdi. Daha sonra Naxçıvan ərazisindən İranın hava sərhəddini pozan İsrail dronu İranın Sepahı tərəfindən vuruldu. Bir ara da xüsusi təlim görmüş quşlara kamera bağlayaraq Bilasüvar sərhəddindən İrana buraxırdılar.
İndi isə görürük ki, İraqda Həşdi-Şəbinin bazası Azərbaycandan (böyük ehtimalla Nasosnudan yük təyyarəsi ilə aparılıb) Amerikanın İraqdakı bazasına aparılan 2 ədəd sionist rejimə aid dronlar vasitəsi ilə vurulub.
Deməli, Azərbaycanın ərazisi sionizmin regionun müsəlman ölkələri əleyhinə əməliyyatlar üçün bazasına çevrilib. Azərbaycan xalqının cibindən milyonlarla pulları silinir və xalqın mənafeyinin tam ziddinə istifadə olunur. Yoxsa elə düşünürsünüz ki, qaniçən İsrailin bizə canı yanır? Milyonlarla müsəlmanın qanına xirtdəyəcən batan sionistlər bizim qara gözümüzə aşiq olub? Onlar üçün xalqımızın zərrə qədər dəyəri yoxdur. Dronları isə İsrail özü istədiyi yerə işlədir. Kimə qarşı? Müqavimət qüvvələrinə qarşı! Kimə qarşı? Qonşu ölkələrə qarşı! Azərbaycan iqtidarı deyəsən nə böyük qələt etdiyindən xəbəri belə yoxdur!
Bu bədbəxlər bilmirlər ki, müqavimət qüvvələrinin heç bir dövlət qrumu ilə bağlılığı yoxdur ki, onu diplomatiya ilə həll edəsən. Nə cür Yəmən Səudiyyənin strateji obyektlərini hədəfə alaraq cəhənnəmi onlara yaşadır, eynilə elə bir vəziyyətə sən düşə bilərsən! Onlar heç bir dövlət diplomatiyası "priznavat" eləməyən inqlabçı ruhiyəli mücahidlərdir və belə xəyanətləri də asan yaddan çıxarmırlar.
İsrailin Buzovna kəndinin Albalı adlı ərazisində tikdiyi dron zavodu, Türkan gəmirqayırma zavodunda yahudi mütəxəssislərinin İsrail üçün hazırladığı gəmilər və oraya İsraildən gələn son model "Hernes 900" dronları, İsraillilərin Bakıdakı tank təmiri zavodu və bəzi Salyan kimi İrana yaxın bölgələrdə xüsusi təyinatlılara paylanan, amma idarəsi yahudilərin əlində olan dron bazaları, MN-in kəşfiyyatının İran bölməsində olan radiokəşfiyyat işlərinin İsrailin əlində olması və.s tamamilə müqavimət güclərinin nəzarindədir.
Bir sözlə İsrail rejimi bu xəyanəti ilə ölkəni məhvə doğru sürükləyir. Bundan zərər görən isə qara camaat olacaq. Əgər hakimiyyət rəsmi olaraq İsrailə qarşı öz etirazını bildirməsə və ciddi addımlar atılmasa bu çox pis nəticə verə bilər.
İranın səfirliyinin qarşısında çaqqal kimi ulaşan parabeyinlər niyə İsrailə etiraz bildirmirlər? Vətənpərvərlik maskası altında gizlənən ikiüzlülər niyə susur?
Biz, xalq olaraq həm sərvətlərimizin başqa ölkələrin əleyhinə xaincəsinə sui-istifadə olunmasına, həm də bu addımların xalqın və ərazi bütövlüyümüzün təhlükəyə atmasına susuruq! O zaman bu xəyanətlərə haqlı cavablar verilərsə, səsimizi çıxartmağa hüquqi və mənəvi haqqımız yoxdur!
Canpolad Canıyev
https://www.facebook.com/Canpulad/posts/367178220872691
Страны ЕАЭС убедились: евразийская интеграция — это серьезно
Евразийская интеграция стала центральной темой международной летней школы Studia Baltica — 2019, которая проходит в Балтийском федеральном университете имени Иммануила Канта в Калининграде. О том, состоялся ли проект евразийской интеграции за 5 лет существования Евразийского экономического союза, какие выгоды он приносит странам — участницам ЕАЭС и каковы перспективы евразийского проекта аналитическому порталу rubaltic.ru рассказала спикер Studia Baltica, директор Информационно-аналитического центра по изучению процессов на постсоветском пространстве при МГУ им. Ломоносова Дарья ЧИЖОВА.
— Г-жа Чижова, 2019 год стал юбилейным для евразийской интеграции. В этом году исполнилось 25 лет со дня рождения идеи интеграционного объединения, а также отмечается пятая годовщина создания Евразийского экономического союза. Какие ключевые цели были достигнуты за пятилетнее существование ЕАЭС?
— Стоит начать с того, что евразийская интеграция — процесс довольно долгий. Но, безусловно, по прошествии пяти лет существования ЕАЭС уже есть что отметить. Так, наблюдается прогресс в ряде секторов по унификации отдельных видов товаров и услуг, по ликвидации таможенных изъятий. Мы говорим, например, об интеграции рынка лекарственных препаратов и медицинского оборудования, где практически решено большинство проблем. В более тонких и сложных вопросах, таких как нефтегазовый и ресурсный сектор, процесс интеграции более затяжной и планируется к завершению намного позже. При этом уже сейчас можно говорить о том, что евразийская интеграция за пять лет продемонстрировала свою жизнеспособность. Несмотря на то, что многие вопросы, которые приходится решать консенсусом, разбираются не так быстро, как хотелось бы, очевидно, что интеграционный процесс развивается. Подтверждение этому — создание в странах отдельных министерств и ведомств по интеграции. Например, в Республике Казахстан был выделен целый министр, который занимается вопросами евразийской интеграции. Это говорит о том, что в странах ЕАЭС по прошествии пяти лет был сделан вывод о серьезности интеграции. Это то, на что нужно обращать внимание и качественно подходить к изучению этого вопроса. Безусловно, сейчас процесс интеграции находится на базовом уровне. Сегодня в рамках ЕАЭС занимаются ликвидацией таможенных изъятий, унификацией рынков и законодательной базы, что тоже немаловажно. Важно также, что идет диалог между бизнесом и Союзом. Регулярно проводятся различные консультативные советы. Мы общались с представителями Евразийской экономической комиссии ЕАЭС, которые ездят в различные страны и собирают деловые советы. Происходят общение и обмен мнениями между предпринимателями и управляющими органами ЕЭК. Все это создает благоприятную среду не только для крупного, но и для малого и среднего бизнеса. Идет процесс регулирования свободного передвижения рабочей силы. Это одна из важнейших свобод ЕАЭС. Например, Кыргызстан после вступления в Союз показал большой рост ВВП как раз за счет того, что было облегчено трудоустройство для граждан республики на территории России. Это вновь говорит о том, что интеграция — это живой процесс, и он продолжается. Безусловно, есть и много проблем, которые приходится решать. Сохраняется вопрос о въезде в страны ЕАЭС по внутренним паспортам. К примеру, граждане Казахстана не могут въехать по гражданским паспортам в Республику Беларусь, им для этого нужны заграничные паспорта. Также сохраняются трудности по пересечению российско-белорусской границы. Все эти вопросы обозначаются и решаются.
— В каких отраслях был достигнут наибольший успех в рамках евразийской интеграции?
— Наибольшие успехи были достигнуты в стандартизации продукции, введении единых стандартов, а также регулировании законодательной базы в этой сфере. К слову, была введена маркировка товаров в ЕАЭС. Если вы обращали внимание, она есть сейчас на значительном числе товаров в обычных магазинах, около 80% продукции уже стандартизировано. В том числе это касается и медицинской сферы — лекарственных препаратов, медицинского оборудования. В вопросах таможенного регулирования и пошлин интеграция в этих сферах только набирает обороты.
— Один из участников ЕАЭС — Беларусь. Насколько выгодно Минску входить в ЕАЭС? Не конфликтует ли это участие с проектом Союзного государства России и Беларуси?
— Стоит начать с того, что ЕАЭС — это не политическое объединение. Союзное государство (СГ) имеет совершенно другое целеполагание. На самом деле, на Союзном государстве были обкатаны некоторые механизмы Евразийского экономического союза, например, в сфере таможенного регулирования, обеспечения свободного передвижения товаров. В этом плане Союзное государство помогло и помогает формированию и достижению целей самого ЕАЭС. Вообще, сравнивать СГ и ЕАЭС не стоит, потому что это вещи разного порядка. Понятно, что белорусское сотрудничество в двустороннем формате с Россией из-за наличия общей границы и тесных исторических связей — это один трек. Но при этом и участие в расширенных форматах точно не вредит Беларуси. Это возможность выхода на новые рынки и собственного расширения, и развития. Беларусь, например, является участником Евразийского халяльного совета, куда входят еще Казахстан и Россия. Минск там очень неплохо себя чувствует.
— Вы уже затрагивали вопрос о позиционировании ЕЭАС. Долгое время евразийскую интеграцию воспринимали как некий российский проект. Были разговоры о реинкарнации Советского Союза. Изменилось ли отношение к евразийской интеграции на внутренних и внешних контурах сегодня?
— К сожалению, в этом вопросе сохраняются очень большие проблемы. К примеру, есть интересный социологический опрос, который провел ВЦИОМ в 2014 и в 2018 годах. Как раз там был вопрос — что такое ЕАЭС. В 2014 году доля «не знающих» о Союзе составляла около 30%, а доля тех, кто считал ЕАЭС экономическим союзом, — 10%. Дальше проценты распределялись между различными группами: дружбой и сотрудничеством, военно-политическим объединением и другими. В 2018 году при проведении аналогичного опроса доля тех, кто ответил «не знаю о ЕАЭС», резко снизилась до 10%. Но остальные 20% разошлись по различным группам. Это говорит о том, что внятного позиционирования Союза нет. Информирование о ЕАЭС внутри самого Союза растет, но суть и сущность происходящих интеграционных процессов не всегда хорошо понимаются населением.
Например, Вы спрашивали о роли ЕАЭС в связке с Союзным государством — это как раз отражение неявного позиционирования этих двух объединений. Мы ведь сравниваем совсем разные проекты, которые задумывались для разных целей. Понятно, что ЕАЭС — это не реинкарнация СССР, а совсем другой проект. Цели и задачи у Союза чисто прагматические. Когда мы задаемся вопросом, выгодно ли вступление Таджикистана в ЕАЭС как самой стране, так и Союзу, это и демонстрирует, что процесс евразийской интеграции лежит только в экономической плоскости и основан на прагматизме. В Европе рынки уже поделены, туда уже не сунешься, а внутри своего пространства мы сможем выстроить и транспортные, и логистические, и производственные цепочки. Это поможет сделать экономики Союза более устойчивыми и диверсифицированными. Особенно это актуально для Казахстана и России, где большую роль играют сырьевые ресурсы. Что касается позиционирования на Западе, то здесь также запущен процесс. Нередки экспертные встречи в рамках ЕАЭС и ЕС. Также очень большой и интересный проект — это китайская инициатива пояса Шелкового пути. Сотрудничество Пекина и ЕАЭС выгодно обеим сторонам. Китай, перевозя свои грузы в Европу через ЕАЭС, проходит таможню лишь два раза, и это удобно и с точки зрения транспортно-логистической системы, и с точки зрения организации экспорта.
— ЕАЭС в 2019 году заключил с Пекином Соглашение о торгово-экономическом сотрудничестве. Перспективен и проект сопряжения ЕАЭС и той самой инициативы Китая «Один пояс — один путь». На каком этапе сейчас находится это сотрудничество?
— Все проекты сейчас, на самом деле, находятся в проработке. В первую очередь, большим вопросом идет строительство инфраструктуры. Существует очень много вариантов транспортных коридоров. Что-то идет через территорию всей России, что-то — через территорию Казахстана. Понятно, что эти вопросы только прорабатываются и будут решаться уже на более мелком уровне. Стоит вопрос о строительстве высокоскоростной железной дороги, к чему еще не приступали. Сегодня заявлено лишь стратегическое сотрудничество.
— Готов ли Китай финансировать инфраструктурные проекты стран ЕАЭС для реализации своей инициативы Шелкового пути?
— Китай готов вкладывать деньги, когда понимает, что ему это выгодно. Например, России было бы выгодно, чтобы через всю ее территорию проходил торговый поток, создавались логистические центры. Китаю это не так выгодно, потому что это достаточно большие расстояния. Поэтому Пекин видит перспективную инфраструктурную линию, идущую через Казахстан и частично через уральскую часть России. Понятно, что Китай готов инвестировать, у него есть довольно приличные ресурсы. Но сотрудничество с Пекином — это та вещь, которую нужно очень хорошо просчитать. И мы вновь возвращаемся к вопросу, насколько выгодно Евразийскому экономическому союзу брать прямые китайские инвестиции. К счастью, этот вопрос у нас понимают, к этому подходят очень адекватно. Если Китай инвестирует в высокоскоростные магистрали, то он захочет получать взамен какие-то преференции. И здесь важно понимать, что Пекин своего не упустит. И в силу этого подходить к вопросу китайских инвестиций стоит предельно прагматично.
— Г-жа Чижова, 2019 год стал юбилейным для евразийской интеграции. В этом году исполнилось 25 лет со дня рождения идеи интеграционного объединения, а также отмечается пятая годовщина создания Евразийского экономического союза. Какие ключевые цели были достигнуты за пятилетнее существование ЕАЭС?
— Стоит начать с того, что евразийская интеграция — процесс довольно долгий. Но, безусловно, по прошествии пяти лет существования ЕАЭС уже есть что отметить. Так, наблюдается прогресс в ряде секторов по унификации отдельных видов товаров и услуг, по ликвидации таможенных изъятий. Мы говорим, например, об интеграции рынка лекарственных препаратов и медицинского оборудования, где практически решено большинство проблем. В более тонких и сложных вопросах, таких как нефтегазовый и ресурсный сектор, процесс интеграции более затяжной и планируется к завершению намного позже. При этом уже сейчас можно говорить о том, что евразийская интеграция за пять лет продемонстрировала свою жизнеспособность. Несмотря на то, что многие вопросы, которые приходится решать консенсусом, разбираются не так быстро, как хотелось бы, очевидно, что интеграционный процесс развивается. Подтверждение этому — создание в странах отдельных министерств и ведомств по интеграции. Например, в Республике Казахстан был выделен целый министр, который занимается вопросами евразийской интеграции. Это говорит о том, что в странах ЕАЭС по прошествии пяти лет был сделан вывод о серьезности интеграции. Это то, на что нужно обращать внимание и качественно подходить к изучению этого вопроса. Безусловно, сейчас процесс интеграции находится на базовом уровне. Сегодня в рамках ЕАЭС занимаются ликвидацией таможенных изъятий, унификацией рынков и законодательной базы, что тоже немаловажно. Важно также, что идет диалог между бизнесом и Союзом. Регулярно проводятся различные консультативные советы. Мы общались с представителями Евразийской экономической комиссии ЕАЭС, которые ездят в различные страны и собирают деловые советы. Происходят общение и обмен мнениями между предпринимателями и управляющими органами ЕЭК. Все это создает благоприятную среду не только для крупного, но и для малого и среднего бизнеса. Идет процесс регулирования свободного передвижения рабочей силы. Это одна из важнейших свобод ЕАЭС. Например, Кыргызстан после вступления в Союз показал большой рост ВВП как раз за счет того, что было облегчено трудоустройство для граждан республики на территории России. Это вновь говорит о том, что интеграция — это живой процесс, и он продолжается. Безусловно, есть и много проблем, которые приходится решать. Сохраняется вопрос о въезде в страны ЕАЭС по внутренним паспортам. К примеру, граждане Казахстана не могут въехать по гражданским паспортам в Республику Беларусь, им для этого нужны заграничные паспорта. Также сохраняются трудности по пересечению российско-белорусской границы. Все эти вопросы обозначаются и решаются.
— В каких отраслях был достигнут наибольший успех в рамках евразийской интеграции?
— Наибольшие успехи были достигнуты в стандартизации продукции, введении единых стандартов, а также регулировании законодательной базы в этой сфере. К слову, была введена маркировка товаров в ЕАЭС. Если вы обращали внимание, она есть сейчас на значительном числе товаров в обычных магазинах, около 80% продукции уже стандартизировано. В том числе это касается и медицинской сферы — лекарственных препаратов, медицинского оборудования. В вопросах таможенного регулирования и пошлин интеграция в этих сферах только набирает обороты.
— Один из участников ЕАЭС — Беларусь. Насколько выгодно Минску входить в ЕАЭС? Не конфликтует ли это участие с проектом Союзного государства России и Беларуси?
— Стоит начать с того, что ЕАЭС — это не политическое объединение. Союзное государство (СГ) имеет совершенно другое целеполагание. На самом деле, на Союзном государстве были обкатаны некоторые механизмы Евразийского экономического союза, например, в сфере таможенного регулирования, обеспечения свободного передвижения товаров. В этом плане Союзное государство помогло и помогает формированию и достижению целей самого ЕАЭС. Вообще, сравнивать СГ и ЕАЭС не стоит, потому что это вещи разного порядка. Понятно, что белорусское сотрудничество в двустороннем формате с Россией из-за наличия общей границы и тесных исторических связей — это один трек. Но при этом и участие в расширенных форматах точно не вредит Беларуси. Это возможность выхода на новые рынки и собственного расширения, и развития. Беларусь, например, является участником Евразийского халяльного совета, куда входят еще Казахстан и Россия. Минск там очень неплохо себя чувствует.
— Вы уже затрагивали вопрос о позиционировании ЕЭАС. Долгое время евразийскую интеграцию воспринимали как некий российский проект. Были разговоры о реинкарнации Советского Союза. Изменилось ли отношение к евразийской интеграции на внутренних и внешних контурах сегодня?
— К сожалению, в этом вопросе сохраняются очень большие проблемы. К примеру, есть интересный социологический опрос, который провел ВЦИОМ в 2014 и в 2018 годах. Как раз там был вопрос — что такое ЕАЭС. В 2014 году доля «не знающих» о Союзе составляла около 30%, а доля тех, кто считал ЕАЭС экономическим союзом, — 10%. Дальше проценты распределялись между различными группами: дружбой и сотрудничеством, военно-политическим объединением и другими. В 2018 году при проведении аналогичного опроса доля тех, кто ответил «не знаю о ЕАЭС», резко снизилась до 10%. Но остальные 20% разошлись по различным группам. Это говорит о том, что внятного позиционирования Союза нет. Информирование о ЕАЭС внутри самого Союза растет, но суть и сущность происходящих интеграционных процессов не всегда хорошо понимаются населением.
Например, Вы спрашивали о роли ЕАЭС в связке с Союзным государством — это как раз отражение неявного позиционирования этих двух объединений. Мы ведь сравниваем совсем разные проекты, которые задумывались для разных целей. Понятно, что ЕАЭС — это не реинкарнация СССР, а совсем другой проект. Цели и задачи у Союза чисто прагматические. Когда мы задаемся вопросом, выгодно ли вступление Таджикистана в ЕАЭС как самой стране, так и Союзу, это и демонстрирует, что процесс евразийской интеграции лежит только в экономической плоскости и основан на прагматизме. В Европе рынки уже поделены, туда уже не сунешься, а внутри своего пространства мы сможем выстроить и транспортные, и логистические, и производственные цепочки. Это поможет сделать экономики Союза более устойчивыми и диверсифицированными. Особенно это актуально для Казахстана и России, где большую роль играют сырьевые ресурсы. Что касается позиционирования на Западе, то здесь также запущен процесс. Нередки экспертные встречи в рамках ЕАЭС и ЕС. Также очень большой и интересный проект — это китайская инициатива пояса Шелкового пути. Сотрудничество Пекина и ЕАЭС выгодно обеим сторонам. Китай, перевозя свои грузы в Европу через ЕАЭС, проходит таможню лишь два раза, и это удобно и с точки зрения транспортно-логистической системы, и с точки зрения организации экспорта.
— ЕАЭС в 2019 году заключил с Пекином Соглашение о торгово-экономическом сотрудничестве. Перспективен и проект сопряжения ЕАЭС и той самой инициативы Китая «Один пояс — один путь». На каком этапе сейчас находится это сотрудничество?
— Все проекты сейчас, на самом деле, находятся в проработке. В первую очередь, большим вопросом идет строительство инфраструктуры. Существует очень много вариантов транспортных коридоров. Что-то идет через территорию всей России, что-то — через территорию Казахстана. Понятно, что эти вопросы только прорабатываются и будут решаться уже на более мелком уровне. Стоит вопрос о строительстве высокоскоростной железной дороги, к чему еще не приступали. Сегодня заявлено лишь стратегическое сотрудничество.
— Готов ли Китай финансировать инфраструктурные проекты стран ЕАЭС для реализации своей инициативы Шелкового пути?
— Китай готов вкладывать деньги, когда понимает, что ему это выгодно. Например, России было бы выгодно, чтобы через всю ее территорию проходил торговый поток, создавались логистические центры. Китаю это не так выгодно, потому что это достаточно большие расстояния. Поэтому Пекин видит перспективную инфраструктурную линию, идущую через Казахстан и частично через уральскую часть России. Понятно, что Китай готов инвестировать, у него есть довольно приличные ресурсы. Но сотрудничество с Пекином — это та вещь, которую нужно очень хорошо просчитать. И мы вновь возвращаемся к вопросу, насколько выгодно Евразийскому экономическому союзу брать прямые китайские инвестиции. К счастью, этот вопрос у нас понимают, к этому подходят очень адекватно. Если Китай инвестирует в высокоскоростные магистрали, то он захочет получать взамен какие-то преференции. И здесь важно понимать, что Пекин своего не упустит. И в силу этого подходить к вопросу китайских инвестиций стоит предельно прагматично.
Цена русофобии: как вымирает Прибалтика
Эксперты рисуют весьма мрачное будущее для Прибалтики. Так, в 2030 году трудоспособное население Эстонии сократится на 17%. Активно уезжают на заработки в богатые страны ЕС также жители Литвы и Латвии. При этом в ближайшее время отток населения будет только возрастать, потому что по экономике Прибалтике ударит сокращение дотаций ЕС. Ситуация могла бы улучшиться, если бы страны начали налаживать сотрудничество с Россией, отмечают эксперты. Впрочем, судя по антироссийской риторике, принципы для Прибалтики дороже экономики.
Экономике Прибалтике предвещают весьма мрачное будущее. Известный эстонский аналитик банка SEB Михкель Нестор недавно дал в СМИ печальный прогноз развития экономики Эстонии. «К 2030 году число людей в возрасте от 20 до 39 лет уменьшится на 17% — то есть на 58 000 человек», — говорит Нестор. При этом аналитик связывает свой прогноз с демографической ситуацией в стране, оттоком населения, которое уезжает из Эстонии в поисках лучшей жизни. По его словам, это значит, что число стареющих потребителей социальных услуг будет расти, а количество людей, выплачивающих налоги, то есть тех, кто оплачивает эти услуги, падать.
По данным статистики в стране проживает около 1,3 млн человек.
Такая же тенденция характера и для других стран Прибалтики. Так, ранее эксперты Организации Объединенных Наций (ООН) предоставили прогноз, согласно которому, по пессимистическому сценарию, к концу 2100 года население Литвы может сократиться до 960 тысяч человек.
Согласно официальным данным, в прошлом году из балтийской республики уехали 32,2 тысячи человек. При этом численность населения страны составила 2,7 млн человек.
Не лучше ситуация и в Латвии. По данным агентства Eurostat, в 2018 году самый высокий отрицательный рост среди стран Евросоюза зафиксирован в Латвии, где население сократилось на 7,5%. При этом всего население Латвии составляет 1,9 млн человек.
Проблема оттока населения из Прибалтики совсем не новая. Как объясняет сотрудник Института социального анализа и прогнозирования РАНХиГС Никита Мкртчян, после вхождения в ЕС граждане Латвии, Литвы и Эстонии получили возможность свободного перемещения в рамках стран Шенгенского соглашения и право трудовой деятельности в других странах Евросоюза. «Естественно, оказалось немало тех, кто воспользовался открывшимися возможностями в условиях существовавшей дифференциации стран по уровню социально-экономического развития. И по настоящее время в наиболее развитых и богатых странах ЕС, в крупных мегаполисах больше возможностей для получения образования, высокооплачиваемой работы, карьерного роста, что ведет к оттоку населения, прежде всего молодежи, из стран Балтии», — комментирует он.
Естественно, граждане Литвы или Латвии скорее предпочтут переехать в Париж или Берлин, чтобы работать в ресторане или стать водителем автобуса, чем остаться офисным сотрудником ил выполнять ту же самую работу, но за меньшую платы и меньшие социальные гарантии, говорит директор экспертной группы Veta Дмитрий Жарский.
Опрошенные «Газетой.Ru» эксперты ждут ухудшение ситуации в прибалтийских странах в связи с тем, что ЕС сокращает дотации в их адрес. Так, Вячеслав Абрамов, директор офиса продаж «БКС Брокер», отмечает, что дотации со стороны ЕС в ближайшее время прекратятся в связи с выходом Великобритании из ЕС. Страна ежегодно делала взнос в бюджет ЕС в размере 12 миллиардов евро, которого в ближайшее время не будет. При этом в руководстве Евросоюза фактически признали, что устали «откармливать» Прибалтику. «Деньги выделяются, а экономика не растет и люди оттуда по-прежнему едут в более богатые страны Европы»,- говорит Вячеслав Абрамов, директор офиса продаж «БКС Брокер».
Если при нынешних дотациях ЕС мы наблюдали отток граждан из Прибалтики в Британию и Францию и другие богатые страны ЕС, то при их прекращении мы увидим продолжение этой тенденции и даже большей скоростью, чем сейчас, говорит эксперт.
Проблема Прибалтики в том, что многие страны продолжают эксплуатировать стареющую инфраструктуру, построенную еще на средства СССР, а нового ничего не создают, говорит в свою очередь Жарский.
Чуть лучше ситуация разве что в Эстонии, где уже не надеются, что ситуация с производством будет развиваться, и делают ставку на IT-сектор, тем самым привлекая иностранных инвесторов, говорит Артем Деев руководитель аналитического департамента AMarkets.
Другие страны Балтии фактически не готовы к прекращению дотаций. Ситуация может быть довольно радикальной в ухудшении экономик этих стран, ведь дотации со стороны европейских кредиторов составляли до четверти ВВП этих стран, говорит Деев.
«И Латвия, Литва и Эстония превратились в своеобразные колонии для развитых стран Европы, поставляя туда квалифицированную рабочую силу и пока еще осуществляя некоторую долю транзита товаров и грузов в Россию и обратно»,- отмечает аналитик Финам Алексей Коренев. «Теоретически ситуация могла бы улучшиться, если бы отношения прибалтийских государств с Россией кардинально улучшились. Близость наших стран, некогда хорошо отлаженные связи между предприятиями, возможности кратного увеличения экспорта продукции (включая сельскохозяйственную и продукцию с высокой долей переработки) из Прибалтики в Россию могли бы позитивно сказаться на экономическом положении всех трех государств, и также остановить или замедлить отток населения за границу. Но, увы, надеяться на улучшение отношений с Россией Латвии, Литве и Эстонии пока не приходится»,- резюмирует эксперт.
Так, власти Эстонии говорят о расширении Россией «информационной войны», в Латвии продолжают ликвидировать русскоязычные школы, а в Литве повторяют об опасности для Балтии, которая исходит от России. /gazeta.ru/
Экономике Прибалтике предвещают весьма мрачное будущее. Известный эстонский аналитик банка SEB Михкель Нестор недавно дал в СМИ печальный прогноз развития экономики Эстонии. «К 2030 году число людей в возрасте от 20 до 39 лет уменьшится на 17% — то есть на 58 000 человек», — говорит Нестор. При этом аналитик связывает свой прогноз с демографической ситуацией в стране, оттоком населения, которое уезжает из Эстонии в поисках лучшей жизни. По его словам, это значит, что число стареющих потребителей социальных услуг будет расти, а количество людей, выплачивающих налоги, то есть тех, кто оплачивает эти услуги, падать.
По данным статистики в стране проживает около 1,3 млн человек.
Такая же тенденция характера и для других стран Прибалтики. Так, ранее эксперты Организации Объединенных Наций (ООН) предоставили прогноз, согласно которому, по пессимистическому сценарию, к концу 2100 года население Литвы может сократиться до 960 тысяч человек.
Согласно официальным данным, в прошлом году из балтийской республики уехали 32,2 тысячи человек. При этом численность населения страны составила 2,7 млн человек.
Не лучше ситуация и в Латвии. По данным агентства Eurostat, в 2018 году самый высокий отрицательный рост среди стран Евросоюза зафиксирован в Латвии, где население сократилось на 7,5%. При этом всего население Латвии составляет 1,9 млн человек.
Проблема оттока населения из Прибалтики совсем не новая. Как объясняет сотрудник Института социального анализа и прогнозирования РАНХиГС Никита Мкртчян, после вхождения в ЕС граждане Латвии, Литвы и Эстонии получили возможность свободного перемещения в рамках стран Шенгенского соглашения и право трудовой деятельности в других странах Евросоюза. «Естественно, оказалось немало тех, кто воспользовался открывшимися возможностями в условиях существовавшей дифференциации стран по уровню социально-экономического развития. И по настоящее время в наиболее развитых и богатых странах ЕС, в крупных мегаполисах больше возможностей для получения образования, высокооплачиваемой работы, карьерного роста, что ведет к оттоку населения, прежде всего молодежи, из стран Балтии», — комментирует он.
Естественно, граждане Литвы или Латвии скорее предпочтут переехать в Париж или Берлин, чтобы работать в ресторане или стать водителем автобуса, чем остаться офисным сотрудником ил выполнять ту же самую работу, но за меньшую платы и меньшие социальные гарантии, говорит директор экспертной группы Veta Дмитрий Жарский.
Опрошенные «Газетой.Ru» эксперты ждут ухудшение ситуации в прибалтийских странах в связи с тем, что ЕС сокращает дотации в их адрес. Так, Вячеслав Абрамов, директор офиса продаж «БКС Брокер», отмечает, что дотации со стороны ЕС в ближайшее время прекратятся в связи с выходом Великобритании из ЕС. Страна ежегодно делала взнос в бюджет ЕС в размере 12 миллиардов евро, которого в ближайшее время не будет. При этом в руководстве Евросоюза фактически признали, что устали «откармливать» Прибалтику. «Деньги выделяются, а экономика не растет и люди оттуда по-прежнему едут в более богатые страны Европы»,- говорит Вячеслав Абрамов, директор офиса продаж «БКС Брокер».
Если при нынешних дотациях ЕС мы наблюдали отток граждан из Прибалтики в Британию и Францию и другие богатые страны ЕС, то при их прекращении мы увидим продолжение этой тенденции и даже большей скоростью, чем сейчас, говорит эксперт.
Проблема Прибалтики в том, что многие страны продолжают эксплуатировать стареющую инфраструктуру, построенную еще на средства СССР, а нового ничего не создают, говорит в свою очередь Жарский.
Чуть лучше ситуация разве что в Эстонии, где уже не надеются, что ситуация с производством будет развиваться, и делают ставку на IT-сектор, тем самым привлекая иностранных инвесторов, говорит Артем Деев руководитель аналитического департамента AMarkets.
Другие страны Балтии фактически не готовы к прекращению дотаций. Ситуация может быть довольно радикальной в ухудшении экономик этих стран, ведь дотации со стороны европейских кредиторов составляли до четверти ВВП этих стран, говорит Деев.
«И Латвия, Литва и Эстония превратились в своеобразные колонии для развитых стран Европы, поставляя туда квалифицированную рабочую силу и пока еще осуществляя некоторую долю транзита товаров и грузов в Россию и обратно»,- отмечает аналитик Финам Алексей Коренев. «Теоретически ситуация могла бы улучшиться, если бы отношения прибалтийских государств с Россией кардинально улучшились. Близость наших стран, некогда хорошо отлаженные связи между предприятиями, возможности кратного увеличения экспорта продукции (включая сельскохозяйственную и продукцию с высокой долей переработки) из Прибалтики в Россию могли бы позитивно сказаться на экономическом положении всех трех государств, и также остановить или замедлить отток населения за границу. Но, увы, надеяться на улучшение отношений с Россией Латвии, Литве и Эстонии пока не приходится»,- резюмирует эксперт.
Так, власти Эстонии говорят о расширении Россией «информационной войны», в Латвии продолжают ликвидировать русскоязычные школы, а в Литве повторяют об опасности для Балтии, которая исходит от России. /gazeta.ru/
В Латвии признали, что без русского языка невозможно зарабатывать
Глава Торгово-промышленной палаты (ТПП) Латвии Айгарс Ростовскис и руководитель Ассоциации интернета Ина Гуделе считают, что латышской молодежи необходимо учить русский язык, поскольку его знание сделает молодых людей более конкурентоспособными.
Заявление двух достаточно влиятельных в Латвии персон — Гуделе ранее была министром по делам e-управления — очень показательно. То, что русский язык в Латвии очень распространен, не секрет, но проводимая в последние десятилетия политика ставила своей целью сократить его влияние.
Русский язык старались не замечать, его статус постоянно «снижали». Сейчас в Латвии русский считается иностранным, хотя, по последним данным Центрального статистического управления (ЦСУ), на нем говорят более 37% жителей Латвии и порядка 60% рижан.
Игнорировать этот факт очень сложно, и когда латышская молодежь выходит на рынок труда без знания русского, она оказывается в сложной ситуации: их русские сверстники знают латышский и русский как минимум. На это обратили внимание Ростовскис и Гуделе.
Вообще-то многие латышские родители прекрасно понимают сложившуюся ситуацию: зачастую латышские школьники выбирают русский для изучения в качестве второго иностранного. Но говорить об этом публично вроде как не принято.
Заявление представителей бизнес-сообщества — это серьезный сигнал для общества.
Экс-депутат Европарламента, сопредседатель Русского союза Латвии Мирослав Митрофанов считает, что это заявление ничего не изменит. Власти проигнорируют потребности бизнеса. «Бизнес исходит из требований рынка. Национальным политикам же на бизнес наплевать, поскольку они паразитируют на государственном бюджете, который в любом случае будет чем-то пополняться, вне зависимости от состояния частного бизнеса в Латвии. Вопреки логике бизнеса, власти Латвии занимаются последовательным вытравливанием русского языка внутри страны», — сказал Митрофанов.
Он считает, что власть не услышит призыв предпринимателей о русском языке: «Призыв предпринимателей будет демонстративно проигнорирован... Дай бог, чтобы наивных предпринимателей, обратившихся насчет русского языка, теперь бы не затравили националистические СМИ».
В то же время очевидно: делать вид, что русского языка в Латвии нет, становится просто глупо. Да и исследование ЦСУ показало, что, несмотря на все старания политиков, русский по-прежнему весьма распространен в Латвии, а в Риге является доминирующим. Так что лучше его все-таки знать. На всякий случай. /rubaltic.ru/
Заявление двух достаточно влиятельных в Латвии персон — Гуделе ранее была министром по делам e-управления — очень показательно. То, что русский язык в Латвии очень распространен, не секрет, но проводимая в последние десятилетия политика ставила своей целью сократить его влияние.
Русский язык старались не замечать, его статус постоянно «снижали». Сейчас в Латвии русский считается иностранным, хотя, по последним данным Центрального статистического управления (ЦСУ), на нем говорят более 37% жителей Латвии и порядка 60% рижан.
Игнорировать этот факт очень сложно, и когда латышская молодежь выходит на рынок труда без знания русского, она оказывается в сложной ситуации: их русские сверстники знают латышский и русский как минимум. На это обратили внимание Ростовскис и Гуделе.
Вообще-то многие латышские родители прекрасно понимают сложившуюся ситуацию: зачастую латышские школьники выбирают русский для изучения в качестве второго иностранного. Но говорить об этом публично вроде как не принято.
Заявление представителей бизнес-сообщества — это серьезный сигнал для общества.
Экс-депутат Европарламента, сопредседатель Русского союза Латвии Мирослав Митрофанов считает, что это заявление ничего не изменит. Власти проигнорируют потребности бизнеса. «Бизнес исходит из требований рынка. Национальным политикам же на бизнес наплевать, поскольку они паразитируют на государственном бюджете, который в любом случае будет чем-то пополняться, вне зависимости от состояния частного бизнеса в Латвии. Вопреки логике бизнеса, власти Латвии занимаются последовательным вытравливанием русского языка внутри страны», — сказал Митрофанов.
Он считает, что власть не услышит призыв предпринимателей о русском языке: «Призыв предпринимателей будет демонстративно проигнорирован... Дай бог, чтобы наивных предпринимателей, обратившихся насчет русского языка, теперь бы не затравили националистические СМИ».
В то же время очевидно: делать вид, что русского языка в Латвии нет, становится просто глупо. Да и исследование ЦСУ показало, что, несмотря на все старания политиков, русский по-прежнему весьма распространен в Латвии, а в Риге является доминирующим. Так что лучше его все-таки знать. На всякий случай. /rubaltic.ru/
Pulları Eldar Mahmudovun əmisi oğluna veriblər
Bakı Hərbi Məhkəməsində Azərbaycanın sabiq milli təhlükəsizlik naziri Eldar Mahmudovun əmisi oğlu Vüqar Mahmudovun cinayət işi üzrə məhkəmə prosesi davam etdirilib.
Hakim Elbəy Allahverdiyevin sədrliyi ilə keçirilən prosesdə zərərçəkmiş şəxs qismində Sahib Qurbanov ifadə verib. O, MTN-in Xəzər rayon şöbəsində tanışı Amil Yusifova məxsus siqaretlərin müsadirə edildiyini bildirib: “Onun cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmaması ilə bağlı danışıq aparmaq üçün həmin şöbəyə getmişəm. Orada MTN-nin Heydər İslamov adlı əməkdaşı ilə görüşəndə o mənim də cinayət məsuliyyətinə cəlb olunacağımı bildirdi, 40 min manat istədi. Ertəsi gün ona 40 min dollar verdim”.
Zərərçəkmişin sözlərinə görə, 2015-ci ilin fevralında Rafiq Səfərovun rəhbərlik etdiyi əməliyyat tədbirləri nəticəsində tanışları Zaur Əzimovla Amil Yusifova məxsus 100 qutu siqaret saxlanılaraq MTN-in Binəqədi rayon şöbəsinə aparılıb: “Şöbənin əməkdaşı Heydər İslamov zəng edərək, məndə olan 60 qutu siqareti də qısa müddətdə şöbəyə təhvil verməyimi tələb etdi, əks təqdirdə həbs olunmaqla hədələdi. 55 qutu siqareti şöbəyə apardım”. O qeyd edib ki, şöbənin həyətində Heydər İslamov və Rafiq Səfərovla görüşüb: “Onlar həm siqareti müsadirə edirdilər, həm də pul istəyirdilər. Heydər İslamova əlavə pul verə bilməyəcəyimizi dedik. Zaur Əzimovun cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmamasını Rafiq Səfərovla 150 min manata razılaşdırdıq. Ancaq sonradan onlara hissə-hissə 120 min manat verdik”.
Sahib Qurbanov deyib ki, Eldar Mahmudov vəzifəsindən kənarlaşdırılandan sonra prokurorluğa şikayət edib: “Həmin vaxtı Heydər İslamovla görüşüb pulumu istədim. Söhbət zamanı mənə 5 min manat verdi, qalanını da bir müddət sonra verəcəyini vəd etdi. Lakin pulu ala bilmirdim. Rafiq Eyvazova zəng etdim, o da pulu qaytaracaqlarını dedi. Bir müddət sonra notarial qaydada qohumları vasitəsi ilə 25 min manat verdilər. Lakin mənə dəyən zərərin son qəpiyinə qədər ödənilməsini istədim. Onlar məndən aldıqları pulu və siqareti Eldar Mahmudovun əmisi oğlu Vüqar Mahmudova verdiklərini bildirdilər. Pulları və siqaretləri ondan tələb etməyi məsləhət gördülər”.
Zərərçəkən ona dəyən ziyandan 30 min manat geri ala bildiyini qeyd edib: “Heydər və Rafiq dedilər ki, vəziyyətləri yaxşı deyil. Vüqar bunlara pul vermirdi. Hətta Binəqədidəki binada baş verən yanğına görə təqsirli bilinən bəzi şəxslərdən 200 min manat aldıqlarını, qaytara bilmədiklərini dedilər. Qalan 55 min manat pulumun ödənilməsini tələb edirəm”.
Məhkəmədə digər zərərçəkən Zaur Əzimov da dindirilib. Zaur Əzimov Cinayət Məcəlləsinin 178.3.2-ci (külli miqdarda ziyan vurmaqla dələduzluq) maddəsi ilə ittiham olunaraq Bakı Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin hökmü ilə 8 il 6 ay azadlıqdan məhrum edilib. Zərərçəkən qismində ifadə verən Zaur Əzimov bildirib ki, 2014-cü ildə tanışı Amillə birlikdə siqaret alqı-satqısı ilə məşğul olub: “Amil malları gətirib mənim anbarıma qoymuşdu. Mən də satışını həll edirdim. Bir gün sürücü zəng elədi ki, MTN əməkdaşları “Elit”in yanında onu tutub. Bir neçə gün gizləndim. Sonra MTN-in Binəqədi rayon şöbəsinə getdim. Məndən 150 min manat istədilər, 80 min manat verdim, buraxdılar, daha sonra hissə-hissə 40 min manat da ödədim. O pulları tanışımdan və bacım qızından almışdım. Eldar Mahmudov işdən çıxarılandan sonra pulumu istədim, vermədilər. Borc aldığım şəxslər məndən şikayət elədilər. Pulları qaytara bilmədim, adım oldu dələduz, həbsə düşdüm. İndi məndən alınan 100 min dollarlıq siqareti və 120 min manatı tələb edirəm. Həmin pulları mənə qaytarsınlar ki, zərərçəkənlərin pulunu verim. Mən həbsə MTN əməkdaşları Rafiq Eyvazov və Heydər İslamova görə düşmüşəm. Onlar azadlıqda gəzirlər, mən onların əməllərinə görə həbsdəyəm”.
Proses sentyabrın 9-da davam etdiriləcək.
Qeyd edək ki, keçmiş milli təhlükəsizlik naziri Eldar Mahmudovun əmisi oğlu Vüqar Mahmudov 2017-ci ilin noyabrında həbs edilib. Ləğv edilmiş Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin (MTN) Antiterror Mərkəzinin şöbə rəisinin müavini vəzifəsində işləmiş və faktiki olaraq sabiq nazir E. Mahmudovun köməkçisi funksiyasını həyata keçirmiş polkovnik-leytenant V. Mahmudov MTN-in vəzifəli şəxsləri barəsində Baş Prokurorluğun Ağır Cinayətlərə dair işlər üzrə istintaq idarəsində istintaq olunan cinayət işi üzrə təqsirləndirilən şəxs qismində cəlb edilib. V. Mahmudova Cinayət Məcəlləsinin 179.3.1-ci (mütəşəkkil dəstə tərəfindən mənimsəmə və ya israf etmə), 179.3.2-ci (külli miqdarda mənimsəmə və israf etmə), 182.3.1-ci (külli miqdarda əmlak əldə etmək məqsədi ilə hədə-qorxu yolu ilə tələb etmə), 182.3.2-ci (külli miqdarda əmlak əldə etmək məqsədi ilə hədə-qorxu yolu ilə tələb etmə), 302.1-ci (əməliyyat-axtarış fəaliyyətini həyata keçirmək səlahiyyətinə malik olmayan şəxslər tərəfindən belə tədbirlərin keçirilməsi, habelə əməliyyat-axtarış fəaliyyətini həyata keçirmək səlahiyyətinə malik olan şəxslər tərəfindən həmin tədbirlərin qanunvericiliklə müəyyən edilmiş əsaslar olmadan keçirilməsi şəxsin hüquq və qanunla qorunan mənafelərinin əhəmiyyətli pozulmasına səbəb olduqda), 302.2-ci (eyni əməllər gizli qaydada informasiya alınması üçün nəzərdə tutulmuş texniki vasitələrdən istifadə edilməklə törədildikdə) və 341.2.1-ci (bir qrup şəxs tərəfindən, ağır nəticələrə səbəb olmaqla hakimiyyətdən sui-istifadə etmə) maddələri ilə ittiham irəli sürülüb. /APA/
Sohu (Китай): Россия в корне изменила ситуацию. Скоро начнется продажа самолетов пятого поколения Су-57, после чего рухнет монополия F-35
Американские F-35 монополизировали международный рынок самолетов пятого поколения, однако теперь их монополия рухнет, убеждено издание «Соху». Россия готова представить экспортный вариант собственного истребителя пятого поколения Су-57. Враги Америки ликуют: теперь у них появится возможность обзавестись новейшими боевыми самолетами, усложнив таким образом жизнь вооруженным силам США.
Как известно, сейчас в мире существует только пять моделей самолетов пятого поколения. Это американские F-22 и F-35, китайские J-20 и J-31, а также российский Су-57. Из всех перечисленных самолетов за рубеж продаются только F-35. Торговля ими со многими союзниками США идет весьма неплохо, даже можно сказать, что F-35 монополизировали международный рынок самолетов пятого поколения. Однако недавно в российских СМИ появилась сенсационная новость о том, что страна планирует в корне изменить сложившуюся ситуацию: F-35 больше не будут единственными самолетами пятого поколения, представленными на международном рынке.
По сообщениям российских СМИ от 16 августа, пресс-служба компании «Рособоронэкспорт» официально заявила, что на Международном авиационно-космическом салоне (МАКС-2019) впервые покажут экспортную модель самолета Су-57. Как стало известно, экспортный вариант Су-57 назвали Су-57Э. Этим заявлением страна опровергла слухи о том, что она не будет экспортировать Су-57.
Стоит отметить, что после начала международных продаж американских F-35 России и ее союзники столкнулись с проблемой — как защититься от этих самолетов. Многие враждующие с США страны забеспокоились: что делать, если на момент вторжения в воздушное пространство F-35, у них не найдется самолетов, способных дать отпор. Поэтому сообщение об экспорте Су-57Э успокоило все страны, недолюбливающих США.
Сейчас у самолетов Су-57Э много потенциальных покупателей, ожидается, что главным среди них будет это Индия, так как именно эта страна вложила немало финансовых средств в разработку данного самолета. Самым сильным самолетом в составе индийских ВВС остается Су-30КМИ, импортируемый из России. Как стране, считающей себя сильной военной державой, Индии непозволительно иметь самолеты четвертого поколения и не иметь ни одного самолета пятого поколения. По словам официальных лиц Индии, как только станет понятно, что Су-57 обладает достаточной мощью, страна рассмотрит вопрос о покупки самолетов данной модели.
Кроме того, старые покупатели, такие как Индонезия, Алжир и Вьетнам, вероятно тоже будут импортировать Су-57Э. Ранее эти страны уже приобрели 90 самолетов типа Су-30.
Существует вероятность, что Венесуэла тоже будет покупать Су-57Э, так как за последние годы американские военные не раз вмешивались в ситуацию в стране, нанося ей немалый ущерб. Текущая экономическое положение Венесуэлы не внушает оптимизма, но как только оно начнет улучшаться, страна захочет приобрести Су-57Э, способные дать отпор американским военным. Ранее Венесуэла купила у России 24 самолета Су-30МК2.
Стоит отметить, что, по словам заместителя главнокомандующего ВКС, государственные испытания истребителя завершатся только в конце текущего года, а значит всем странам, желающим приобрести Су-57Э придется запастись терпением и подождать. К тому же, по сообщениям официальных российских СМИ, итоговая версия Су-57 будет иметь сопло двигателя с изменяемым вектором тяги, как у F-22, что повысит скрытность самолета. Это также оправдывает ожидание.
Одним словом, официальное начало экспорта российских самолетов пятого поколения в корне изменит ситуацию на международном рынке самолетов данного типа и усложнит жизнь вооруженным силам США. Ведь теперь многие враждующие с Америкой страны смогут обзавестись самолетами пятого поколения, и США придется хорошенько думать, прежде чем отправлять туда свои войска. /inosmi.ru/
Как известно, сейчас в мире существует только пять моделей самолетов пятого поколения. Это американские F-22 и F-35, китайские J-20 и J-31, а также российский Су-57. Из всех перечисленных самолетов за рубеж продаются только F-35. Торговля ими со многими союзниками США идет весьма неплохо, даже можно сказать, что F-35 монополизировали международный рынок самолетов пятого поколения. Однако недавно в российских СМИ появилась сенсационная новость о том, что страна планирует в корне изменить сложившуюся ситуацию: F-35 больше не будут единственными самолетами пятого поколения, представленными на международном рынке.
По сообщениям российских СМИ от 16 августа, пресс-служба компании «Рособоронэкспорт» официально заявила, что на Международном авиационно-космическом салоне (МАКС-2019) впервые покажут экспортную модель самолета Су-57. Как стало известно, экспортный вариант Су-57 назвали Су-57Э. Этим заявлением страна опровергла слухи о том, что она не будет экспортировать Су-57.
Стоит отметить, что после начала международных продаж американских F-35 России и ее союзники столкнулись с проблемой — как защититься от этих самолетов. Многие враждующие с США страны забеспокоились: что делать, если на момент вторжения в воздушное пространство F-35, у них не найдется самолетов, способных дать отпор. Поэтому сообщение об экспорте Су-57Э успокоило все страны, недолюбливающих США.
Сейчас у самолетов Су-57Э много потенциальных покупателей, ожидается, что главным среди них будет это Индия, так как именно эта страна вложила немало финансовых средств в разработку данного самолета. Самым сильным самолетом в составе индийских ВВС остается Су-30КМИ, импортируемый из России. Как стране, считающей себя сильной военной державой, Индии непозволительно иметь самолеты четвертого поколения и не иметь ни одного самолета пятого поколения. По словам официальных лиц Индии, как только станет понятно, что Су-57 обладает достаточной мощью, страна рассмотрит вопрос о покупки самолетов данной модели.
Кроме того, старые покупатели, такие как Индонезия, Алжир и Вьетнам, вероятно тоже будут импортировать Су-57Э. Ранее эти страны уже приобрели 90 самолетов типа Су-30.
Существует вероятность, что Венесуэла тоже будет покупать Су-57Э, так как за последние годы американские военные не раз вмешивались в ситуацию в стране, нанося ей немалый ущерб. Текущая экономическое положение Венесуэлы не внушает оптимизма, но как только оно начнет улучшаться, страна захочет приобрести Су-57Э, способные дать отпор американским военным. Ранее Венесуэла купила у России 24 самолета Су-30МК2.
Стоит отметить, что, по словам заместителя главнокомандующего ВКС, государственные испытания истребителя завершатся только в конце текущего года, а значит всем странам, желающим приобрести Су-57Э придется запастись терпением и подождать. К тому же, по сообщениям официальных российских СМИ, итоговая версия Су-57 будет иметь сопло двигателя с изменяемым вектором тяги, как у F-22, что повысит скрытность самолета. Это также оправдывает ожидание.
Одним словом, официальное начало экспорта российских самолетов пятого поколения в корне изменит ситуацию на международном рынке самолетов данного типа и усложнит жизнь вооруженным силам США. Ведь теперь многие враждующие с Америкой страны смогут обзавестись самолетами пятого поколения, и США придется хорошенько думать, прежде чем отправлять туда свои войска. /inosmi.ru/
Александр Проханов: Последняя ночь либерализма
Поздней ночью президент Путин дал интервью редакторам «Файнэншл таймс», где заявил о несостоятельности либерализма. Либерализм устарел, время его прошло, диктатура либерализма рухнула.
Почему эти заявления Владимир Владимирович сделал ночью? По милосердию своему. Он хотел, чтобы либералы провели эту свою последнюю ночь спокойно. Мы же, патриоты, ночью - совы, а утром - соловьи.
Либерализм - страшное для русских людей слово. Десятилетиями Россия, как рыба, плавала в серной кислоте либерализма. Горбачёвский либерализм привёл к гибели великого красного царства. Либерализм рассёк территории и перессорил народы. Либерализм разгромил великую советскую индустрию, уничтожив тысячи изумительных технологий. Либерализм испепелил великую армию и оставил от советского флота обломки кораблей. Либерализм отверг великие ценности, которые питали Россию во всю её историю, и заставил русских поклоняться «золотому тельцу». Либерализм ввёл в моральный кодекс человечества гомосексуализм, людоедство, суицид, ненасытное потребление, ядовитую иронию и нигилизм. Либерализм установил господство либерально мыслящего меньшинства над всем остальным народом, создав узкий класс миллиардеров, помышляющих о своём бессмертии, и миллионы обездоленных, страдающих людей, обречённых на унылую жизнь и скорую смерть.
Теперь президент Путин отказывается от религии либерализма, и нам предстоит понять, что придёт на смену этому идолопоклонству. Мы откажемся от либеральной экономики, которая остановила развитие России, привела её к постоянному кризису и сделала сателлитом транснациональных монополий. Эту экономику сменит плановая, рациональная, основанная на цифровом регулировании. Искусственный интеллект станет управлять отраслями и производствами. Либерализм уйдёт из внешней политики, которая оставила руины от Советского Союза, пепелища Ирака и Ливии, бомбовые воронки в Сирии.
Россия, избежав страшных искушений Запада, будет укреплять свой суверенитет, будет отстаивать свои национальные интересы, основанные на ядерных ракетах, молитвенных песнопениях, обожании всего человечества.
Русская мечта не станет частью американской мечты, а вознесётся своими белоснежными сияющими храмами над поднебесными кручами русской истории. Движущей силой народа станет не безумный эгоизм отдельно взятой аморальной личности, не свирепое стяжательство, не поклонение чудовищному божеству, во имя которого совершаются злодеяния, насилие, разворовывание несметных богатств России. Труд вновь вернётся в сердцевину человеческих отношений. Государство вновь обретёт своё русское мистическое значение, сохранившее русский народ среди бессчётных войн и напастей.
Консервативные ценности, которые мы сберегли от расхищений либерализма, являются драгоценным ресурсом, используя который, русские люди сложили государство из одиннадцати часовых поясов. Оно строилось военной силой, хозяйственными трудами, переселениями. Но оно строилось также с использованием великих духовных представлений, которые вдохновляли народ не в меньшей степени, чем суворовские возгласы, посылающие солдат на штурм Измаила, не меньше, чем указы и уложения царей, строивших дороги до Тихого океана, спускающих корабли то в Чёрное, то в Белое моря. Эти духовные постулаты сделали Россию неповторимым содружеством народов, языков и верований, где каждый народ является государствообразующим, столпом, поддерживающим звёздное небо государства Российского.
Русская Мечта, русское чудо, пасхальный смысл русской истории, философия русского мира, религия русской Победы, святость русского оружий, русская история как эхо Херсонеса – эти и другие сокровенные представления лежат в глубинных основах нашего сознания, обеспечивали в прошлом, сохранили в настоящем, повлекут в будущее нашу российскую суверенность и мощь.
«Но тихо в мире, тихо так,
Что внятен осторожный шаг
Ночного зверя и полёт
Совы, кочевницы высот»
Нас ждёт утренняя свежесть русского возрождения - утренний кошмар проснувшегося либерала.
zavtra.ru
Либерализм - страшное для русских людей слово. Десятилетиями Россия, как рыба, плавала в серной кислоте либерализма. Горбачёвский либерализм привёл к гибели великого красного царства. Либерализм рассёк территории и перессорил народы. Либерализм разгромил великую советскую индустрию, уничтожив тысячи изумительных технологий. Либерализм испепелил великую армию и оставил от советского флота обломки кораблей. Либерализм отверг великие ценности, которые питали Россию во всю её историю, и заставил русских поклоняться «золотому тельцу». Либерализм ввёл в моральный кодекс человечества гомосексуализм, людоедство, суицид, ненасытное потребление, ядовитую иронию и нигилизм. Либерализм установил господство либерально мыслящего меньшинства над всем остальным народом, создав узкий класс миллиардеров, помышляющих о своём бессмертии, и миллионы обездоленных, страдающих людей, обречённых на унылую жизнь и скорую смерть.
Александр Проханов
Александр Проханов
Кадыров пригрозил Грузии: до Тбилиси "всего двести километров"
Глава Чечни ответил грузинским властям на угрозы России
Глава Чеченской республики Рамзан Кадыров в своем Telegram напомнил о близости Чечни и Грузии и отметил, что обеспокоен последними событиями в Тбилиси. Грузины и русские, грузины и чеченцы - все это братские народы, не некоторые радикалы хотят рассорить народы, отметил он. «Хочу напомнить, что от Грозного до Тбилиси всего двести километров» - написал он. Также Кадыров указал, что в России живут примерно 1 млн грузин, которые находятся в узах дружбы с жителями нашей страны.
Также чеченский лидер упомянул, что грузинскую культуру, литературу и искусство мир узнал благодаря России. «На Северном Кавказе живет много народов, у них много причин для дружбы, и ни одной – для ненависти»,- отметил он.
Причиной обострения стали действия некоторых политиков, которые давно хотели обострения ситуация в отношениях с Россией. Власти Грузии же виновны в том, что не обеспечили безопасность для сотрудников депутатской миссии из России, которые подверглись нападению радикалов.
Россия, указал Кадыров, в 2018 году оставила почти 3,5 млрд долларов в Грузии благодаря туристам. Теперь же курорты и пляжи опустеют, предупредил политик. /mk.ru/
Глава Чеченской республики Рамзан Кадыров в своем Telegram напомнил о близости Чечни и Грузии и отметил, что обеспокоен последними событиями в Тбилиси. Грузины и русские, грузины и чеченцы - все это братские народы, не некоторые радикалы хотят рассорить народы, отметил он. «Хочу напомнить, что от Грозного до Тбилиси всего двести километров» - написал он. Также Кадыров указал, что в России живут примерно 1 млн грузин, которые находятся в узах дружбы с жителями нашей страны.
Также чеченский лидер упомянул, что грузинскую культуру, литературу и искусство мир узнал благодаря России. «На Северном Кавказе живет много народов, у них много причин для дружбы, и ни одной – для ненависти»,- отметил он.
Причиной обострения стали действия некоторых политиков, которые давно хотели обострения ситуация в отношениях с Россией. Власти Грузии же виновны в том, что не обеспечили безопасность для сотрудников депутатской миссии из России, которые подверглись нападению радикалов.
Россия, указал Кадыров, в 2018 году оставила почти 3,5 млрд долларов в Грузии благодаря туристам. Теперь же курорты и пляжи опустеют, предупредил политик. /mk.ru/
28.08.2019
Azərbaycanda 18 milyona satılan villa kimindir?
Azərbaycanda nə az, nə çox, düz 18 milyon manata mülk satışa çıxarılıb. qaynarinfo.az xəbər verir ki, Bakıda, Bilgəh bağlarında 1 ha torpaq sahəsində inşa edilən mülkün ümumi sahəsi 1700 kv.m-dir. Bu 2 mərtəbəli monolit imarət 20 otaqdan, hər otağın öz santexnika qovşağından, həmçinin 100 nəfərlik qonaq otağından və türk hamamından ibarətdir.
Həyətdə qonaqlar üçün ayrıca ev və 7 otaqlı işçi personalı üçün tikili var. Yay-qış hovuzunun, çoxlu dekorativ və meyvə ağaclarının da olduğu imarətin təmirində xarici ölkələrin bahalı brendlərinin inşaaat materiallarından və mebellərindən istifadə edilib.
Paytaxtın Yasamal rayonu ərazisində, Hüseyn Cavid prospektinə yaxın yerdə, "milyonerlər küçəsi"ndə isə 15 sot torpaq sahəsində inşa edilən mülkə isə 6 milyon manata yaxın - 5 milyon 950 min manat satış qiyməti qoyulub. Ümumi sahəsi 850 kv.m. olan və 15 otaqdan ibarət bu mülkdə fin hamamı da var, qapalı hovuz da, tennis zalı da. Lüks təmirindən, bahalı mebellərindən tutmuş meyvə və dekorativ ağacları da öz yerində...
Ölkəmizdə satışa çıxarılan başqa bir mülkə isə 5 milyon manat qoyulub. Sözügedən dəbdəbəli bağ evi Bakının Şüvəlan qəsəbəsində, "Mayak" adlanan ərazidə yerləşir. Bağ evindən çox xüsusi memarlıq üslubunda inşa edilmiş bu villa 28 sot torpaq sahəsində tikilib, mülkün özü isə 2800 kv.m. sahəni əhatə edir.
10 böyük otaqdan, 3 mətbəxdən, 2 personal otağından ibarət villa dəniz mənzərəli eyvana, lüks saunaya və trenajor zalına malikdir. Qazon və daş pilitələrlə döşənmiş həyətdə böyükhəcmli filterli hovuz, 2 mərtəbəli qonaq evi və xarici ölkədən sifarişlə gətirilmiş dekorativ ağaclar var.
Bundan başqa, Abşeron rayonu ərazisindəki Novxanı bağlarında, "ABU Petrol"dan 300 metr məsafədə yerləşən dəbdəbəli mülk isə bir qədər aşağı - 4 milyon 800 min manata təklif olunur. 1.2 hektar torpaq sahəsində inşa edilən, 2 mərtəbəli monolit, xüsusi layihə üzrə tikilmiş, ümumi sahəsi 2.500 kv. m. villa 15 otaqdan, 100 kv.m.-lik nəhəng zaldan, açıq və qapalı hovuzdan, bilyard otağından, trenajor zalından, türk və fin hamamından və s. ibarətdir, həyətində 500-dək meyvə və dekorativ ağaclarının, isçi personalı üçün ayrıca 2 mərtəbəli evin, 10 maşınlıq qarajının, şəlaləsinin, üzümlüyünün və s. olduğu bildirilir. Ən əsası isə satış elanında xüsusi vurğulanır: "Ətrafda elit qonşular yaşayır"!
Qeyd edək ki, Azərbaycanda qiyməti 1 milyon manatdan yüksək olan villalarla bağlı satış elanlarına çox rast gəlinir. Zaman-zaman isə 5 milyon və üstü qiymətlərə satılan mülklər barədə elanlar oxumaq olar.
Araşdırmaya görə, hazırda məsələn, Bakıxanov qəsəbəsində 12 sot torpaqda yerləşən 4 mərtəbəli, 800 kv.m. sahəyə malik villaya 2 milyon 850 min manat qiymət qoyulub. Bahali mebellerlə təchiz edilən bu villadan fərqli olaraq, Nərimanov rayonu Məmməd Araz küçəsində 600 kv.m. sahəsi olan 4 mərtəbəli, 10 otaqlı imarətin satış dəyəri 3 milyon 500 min manat göstərilir.
Paytaxtın Xəzər rayonunda yerləşən Zağulba bağları ərazisində, dənizdən 300-400 m. məsafədə yerləşən, 1 ha torpaq sahəsində tikilmiş, ümumi sahəsi 950 kv.m.-i əhatə edən, əla təmirli, 14 otaqdan ibarət, eləcə də ayrıca 2 mərtəbəli qonaq evi olan, həyətində böyük hovuzdan tutmuş aqvaparka, meyvə və dekorativ ağaclara, həmçinin futbol meydançasına malik dəbdəbəli imarətin qiyməti isə bundan bir qədər artıqdır: 3 milyon 600 min manat.
Hətta bir neçə il əvvəl, ilk devalvasiyanın baş verdiyi günlərdə Bakıda "Avropa" otelinin ətrafında, Küveyt, Mərakeş səfirliyinin yanında 35 sot torpaq ərazisi, 1500 kv metr tikintisi olan villanın satış qiyməti 12 milyon manat müəyyənləşdirilmişdi. Bildirilirdi ki, imarətin təmirində istifadə olunmuş məhsullar və evin mebelləri Afrikadan, İspaniyadan, İtaliyadan, Fransadan gətirilib.
Bu cür nümunələrin sayını xeyli artırmaq olar.
İndi isə gələk 18 milyonluq villaya: əlbəttə, satış elanları əsasında bu çox dəbdəbəli və bahalı imarətlərin sahiblərinin kimliyini müəyyənləşdirmək çətin deyil, baxmayaraq ki, təxmin etmək asanlıqla mümkündür. Onlar ya hansısa iri və ya orta məmura məxsusdurlar, ya da belə məmurların himayəsindəki iş adamlarına.
Əsas sual başqadır: Azərbaycanda bir nəfər də rəsmi milyonçu olmadığı halda, dəyəri milyonlarla ölçülən bu mülklər necə inşa edilib, onlara müştəri hələ də necə tapılır?
Bu sual ətrafında baş sındırmadığımız, ona cavab tapmadığımız müddətdə isə ölkədə korrupsiyanın azalmasından da, ləğvindən də danışmaq lətifədən başqa bir şey deyil...
Həyətdə qonaqlar üçün ayrıca ev və 7 otaqlı işçi personalı üçün tikili var. Yay-qış hovuzunun, çoxlu dekorativ və meyvə ağaclarının da olduğu imarətin təmirində xarici ölkələrin bahalı brendlərinin inşaaat materiallarından və mebellərindən istifadə edilib.
Paytaxtın Yasamal rayonu ərazisində, Hüseyn Cavid prospektinə yaxın yerdə, "milyonerlər küçəsi"ndə isə 15 sot torpaq sahəsində inşa edilən mülkə isə 6 milyon manata yaxın - 5 milyon 950 min manat satış qiyməti qoyulub. Ümumi sahəsi 850 kv.m. olan və 15 otaqdan ibarət bu mülkdə fin hamamı da var, qapalı hovuz da, tennis zalı da. Lüks təmirindən, bahalı mebellərindən tutmuş meyvə və dekorativ ağacları da öz yerində...
Ölkəmizdə satışa çıxarılan başqa bir mülkə isə 5 milyon manat qoyulub. Sözügedən dəbdəbəli bağ evi Bakının Şüvəlan qəsəbəsində, "Mayak" adlanan ərazidə yerləşir. Bağ evindən çox xüsusi memarlıq üslubunda inşa edilmiş bu villa 28 sot torpaq sahəsində tikilib, mülkün özü isə 2800 kv.m. sahəni əhatə edir.
10 böyük otaqdan, 3 mətbəxdən, 2 personal otağından ibarət villa dəniz mənzərəli eyvana, lüks saunaya və trenajor zalına malikdir. Qazon və daş pilitələrlə döşənmiş həyətdə böyükhəcmli filterli hovuz, 2 mərtəbəli qonaq evi və xarici ölkədən sifarişlə gətirilmiş dekorativ ağaclar var.
Bundan başqa, Abşeron rayonu ərazisindəki Novxanı bağlarında, "ABU Petrol"dan 300 metr məsafədə yerləşən dəbdəbəli mülk isə bir qədər aşağı - 4 milyon 800 min manata təklif olunur. 1.2 hektar torpaq sahəsində inşa edilən, 2 mərtəbəli monolit, xüsusi layihə üzrə tikilmiş, ümumi sahəsi 2.500 kv. m. villa 15 otaqdan, 100 kv.m.-lik nəhəng zaldan, açıq və qapalı hovuzdan, bilyard otağından, trenajor zalından, türk və fin hamamından və s. ibarətdir, həyətində 500-dək meyvə və dekorativ ağaclarının, isçi personalı üçün ayrıca 2 mərtəbəli evin, 10 maşınlıq qarajının, şəlaləsinin, üzümlüyünün və s. olduğu bildirilir. Ən əsası isə satış elanında xüsusi vurğulanır: "Ətrafda elit qonşular yaşayır"!
Qeyd edək ki, Azərbaycanda qiyməti 1 milyon manatdan yüksək olan villalarla bağlı satış elanlarına çox rast gəlinir. Zaman-zaman isə 5 milyon və üstü qiymətlərə satılan mülklər barədə elanlar oxumaq olar.
Araşdırmaya görə, hazırda məsələn, Bakıxanov qəsəbəsində 12 sot torpaqda yerləşən 4 mərtəbəli, 800 kv.m. sahəyə malik villaya 2 milyon 850 min manat qiymət qoyulub. Bahali mebellerlə təchiz edilən bu villadan fərqli olaraq, Nərimanov rayonu Məmməd Araz küçəsində 600 kv.m. sahəsi olan 4 mərtəbəli, 10 otaqlı imarətin satış dəyəri 3 milyon 500 min manat göstərilir.
Paytaxtın Xəzər rayonunda yerləşən Zağulba bağları ərazisində, dənizdən 300-400 m. məsafədə yerləşən, 1 ha torpaq sahəsində tikilmiş, ümumi sahəsi 950 kv.m.-i əhatə edən, əla təmirli, 14 otaqdan ibarət, eləcə də ayrıca 2 mərtəbəli qonaq evi olan, həyətində böyük hovuzdan tutmuş aqvaparka, meyvə və dekorativ ağaclara, həmçinin futbol meydançasına malik dəbdəbəli imarətin qiyməti isə bundan bir qədər artıqdır: 3 milyon 600 min manat.
Hətta bir neçə il əvvəl, ilk devalvasiyanın baş verdiyi günlərdə Bakıda "Avropa" otelinin ətrafında, Küveyt, Mərakeş səfirliyinin yanında 35 sot torpaq ərazisi, 1500 kv metr tikintisi olan villanın satış qiyməti 12 milyon manat müəyyənləşdirilmişdi. Bildirilirdi ki, imarətin təmirində istifadə olunmuş məhsullar və evin mebelləri Afrikadan, İspaniyadan, İtaliyadan, Fransadan gətirilib.
Bu cür nümunələrin sayını xeyli artırmaq olar.
İndi isə gələk 18 milyonluq villaya: əlbəttə, satış elanları əsasında bu çox dəbdəbəli və bahalı imarətlərin sahiblərinin kimliyini müəyyənləşdirmək çətin deyil, baxmayaraq ki, təxmin etmək asanlıqla mümkündür. Onlar ya hansısa iri və ya orta məmura məxsusdurlar, ya da belə məmurların himayəsindəki iş adamlarına.
Əsas sual başqadır: Azərbaycanda bir nəfər də rəsmi milyonçu olmadığı halda, dəyəri milyonlarla ölçülən bu mülklər necə inşa edilib, onlara müştəri hələ də necə tapılır?
Bu sual ətrafında baş sındırmadığımız, ona cavab tapmadığımız müddətdə isə ölkədə korrupsiyanın azalmasından da, ləğvindən də danışmaq lətifədən başqa bir şey deyil...