İttiham

Rüfət Əhmədzadə

Yox, demə mənə “çox sevgilin olub”,

Çox qız qəlbi qırmaqda ittiham etmə məni.

“Aldatmısan, atmısan”... 

Daha nələr və nələr...

Lütfən əsəbləşdirmə

Deyib bilmədiyini.

Demə  “Neçə bakirənin gözü yaşlı qalıb”,

Neçəsinin əriylə sevişəndə,

Gözlərini yumub öz aləmində 

Məni xəyal etdiyini də vurma üzümə.

Demə itirdiyimi nə qədər “yenidən başlamaq” şansını...

Sən sadəcə,

Axtarıb tapmağa çalış...

Gələnlərin bir-bir sorub getdiyi

Gəncliyin mənasını.

Sən soruş, mən danışım

Sevgilimdən nələr gözlədiyimi...

Nazını çəkdiyimdən

Bircə şaqraq gülüş istədiyimi.

Bir də ara-bir üzümə toxunan nəfəsindən

Bu dünyanı bir anlıq tərk etmək diləyimi...

Sən soruşma,

Tələb et,

Lap qısa, konkret,

Bir neçə sözlə hesabını istə 

bütün “gəzintilər”in.

Mən isə  fağır-fağır

Və sadəcə pıçıltıyla dillənim:

Məni sevmək deyil də...

Sevdirmək lazım idi:

Həyatı, gəncliyi...

Gələcəyi!