Страницы

02.02.2012

Bir ağır qəzaya düşdük

Salam Sarvan

***
Bu da ki sonuncu teleqramım:
mən gələr olmadım, yolu qarşıla.
***
Mən səni sevmirəm, sənin qoynuna
səndən gizlənməyə girmişəm, qadın…
***
Elə üşüyürəm, O da yoxdu ki,
gəlib ƏLLƏRİNİ sərə üstümə.
***
Gedən ömrə ƏL eləyir
saat öz KƏFKİRİYNƏN.

***
Allah, mən içimi yedim qutardım,
bu dəri süfrəni yığışdır indi.
***
Ya sök, ya tik, nə fərqi var,
bu daxma düzəlməyəcək.
Gəl sənə təsəlli verim:
darıxma, düzəlməyəcək!
***
Sənli xatirələr dağılıb evə –
bağışla, otağım tör-toküntüdü.
***
Gördüm ki tutmağa özgə yerim yox,
tutdum yıxılmağa qorxduğum yerdən.
***
Bu köhnə kirayə evin yiyəsi
yenə «qulağını» burur saatın:
– Fikirdən neçədə ayılacaqsan,
ay oğul, neçəyə qurum saatı?
***
Bir ağır qəzaya düşdük
bir gündə, bir saatda:
Kimi maşın altda qaldı,
kimi allahın altda.
***
Yatırsan ayılıb xoş gün görəsən,
ayılıb görürsən yenə gün çıxıb.
***
Arzum yox, pulum yox, nəzir qutusu
mən nə niyyət tutum, nə salım sənə?…
***
Yox e, sürdüyümüz ömür-gün deyil,
baxma ki bir azca uzun çəkdi bu…
Bir qoca, kor baxtın əlindən tutub
yolun o üzünə keçirtməkdi bu.
***
Böyüyün yerişi ləng olur bir az,
sevinc gecikirsə, demək böyükdü.
***
Boğulmaq da olmur, dayazdı dünya…
***
Durub tullanasan bir çəpər üstdən,
düşəndə görəsən yer üzü yoxdu.
***
Öləsən…
Gözünü qapaya bir qız əlləri –
bu, sənin ilk qadın sığalın ola!
***
Söndür ekranları, ta bundan belə
nə filmə, nə də ki həyata baxaq.
Deyirlər saatda yaxşı vaxt gedir,
gəl gedək oturub saata baxaq.
***
Yoxam sənin ürəyində,
Sənin evində deyiləm
Başına fırlandığımdan,
heç tərəfində deyiləm.
***
Yaman tez böyüdüm pis xəbər kimi…
***
Yaş – yorğun gözlərin axan təridi…
***
Torpaq yeyir bizi bişdik-bişmədik,
gedirik bir taxta qaşıq içində.
***
Mübarək, Tanrı bir gün verib sənə,
o da ki qaradı, rənginə düşmür.
***
Səni həmişəlik atıb gedirəm,
işdi dönər olsam, nə alım sənə?
***
Sənə deyiləsi deyil
sənə deyiləsi sözüm.
***
Ana, məni basdırarsan
boyumu soxduğun yerə .
***
Min ildi qapım döyülür,
aç gör kimdi bu GƏLMƏYƏN?
***
Dərdin doquzuncu mərtəbəsində
bizim gözümüzdə saatnandı su.
***
İki tərəfin var – gözlərin, dilin:
bu, işıq gələndi, o da it hürən…
Gələ bilməyəcəm sənnən görüşə,
bu gün vaxtım yoxdu, bu gün ölürəm.
***
Kəndiri rezinmiş dar ağacımın –
bəxtəvər başıma, hələ dartılır!..
***
İlahi, bu güllərdən çıxan candı, ətir yox…
***
Orda qapı yoxdu, niyə döyürsən
divara çəkilmiş qapı şəklini?!
***
Dünya yorğan-döşək salmır
adamı yıxdığı yerə.
***
Ölmək istəyirəm, bir azda sənə
qapanmış gözlərnən baxmağım gəlir.
***
Bizim başımızın gülləsi ilə
kimsə baş qatmağa tirə gedəcək.
***
Gör haçandı görüşmürük,
necəsiz, əziz dostlar?
İndi necə yaşayırsız,
necə ölürsüz, dostlar?
***
Atdı… atdı səni düşmənlərin də –
İlahi, belə də adam tək olar?!
Bu ki, sürünməkdi, cəhənnəmə ki,
başı dik tutub da sürünmək olar.
***
Gəl axtar bətnindən düşüb
itən balanı, ay ana.
***
Salıb itirəsən xatirələri,
ancaq etibarlı əllərə düşə.
***
Gedirəm çürüyüb sümük olmağa –
gör ha, dalımca da bir ac it düşüb.
***
Səni axtarmağa gedirəm daha –
ta mən də bu gündən yoxa çıxıram.
***
Hələ gizli-gizli ovuram səni,
gah daş daşıyıram, gah qum atıram .
Mən səni atmıram, səndən qaçmağa
ömrüm uzunluqda lağım atıram
***
Ay mənsiz dözə bilməyən,
ay narahat, darıxma.
Səhər-axşam başına döy-
başını qat, darıxma.
***
Adam göz yaşı içində
gəmi oynatmaz, ay uşaq.
***
Nə qalan kimi qalıram,
nə gedirəm, gedən kimi.
Bir yekəpər Ölüm gəzir
yanımda Cangüdən kimi.
***
Kənddə eyni sürətlə gedir
inəklər, maşınlar, adamlar.
***
Sənin ad gününə gül dərmək üçün
sinəmə çəkdiyin dağa çıxıram…
***
Nifrət elədiyin ayağını da
bir addımdan uzaq tullamaq olmur.
***
Noolsun bu vətəndənəm,
noolsun bu kənddənəm.
Soruşurlar haralısan,
deyirəm Qürbətdənəm.
***
Üç-üçün neçə eyləyər?…
Nəsə səndə düz eləmir.
Durub deyirsən, ay Allah,
bə niyə doqquz eləmir?
***
Gözümdən oxuya bilməzsən məni –
qadın, mənim «xəttim» yaxşı xətt deyil.
***
Keçib korlamaq istəmir, qıymır ömür yoluna –
bir adam sən verən ömrü sürmür, ilahi, sürmür.
***
Aramızdan su da keçmir,
torpaq keçər aramızdan.
***
Hamı bulaşıb dərd ilən,
hamının suyu kəsilib…
Dişlər pula çıxarılır,
başlar havayı kəsilir.
***
Gündüzdü qaranlıq içindən keçir,
yalandı deyirlər ki, axşam olur.
***
O ağ gün illərin lap altındadı -
kömək et boşaldaq çölə bu ömrü.
***
Elə hey iki şey axır dünyada
elə hey qan batır, susa qayıdır.
***
Dirimə ağlayan anam
ölümə eynən ağlasın.
***
Bilirsən nə boyda təkəm?! –
gəl sən də gir dəstəmə.
***
Bağışla, başladım şer yazmağa –
bağışla ilahi, sözünü kəsdim.
***
Başımla döyürəm qapını, sevda,
nə evdən çıxırsan, nə də başımdan.
***
Qara gözlü baxtımız da,
qarşımıza kor çıxar…
Ta bizi təzədən doğmaz
ana da nankor çıxar.
***
Bir külfət yaşayır bu dar otaqda –
mənəm, Odu, bir də beş-altı dərddi.
***
Sən kimsən ay qız, belə
qarış-qarış gəlirsən?!
Bir vaxt Tanrı gələrdin,
indi Tanış gəlirsən.
***
Saymaq öyrənirsən dərd çöpləriynən –
uşaqsan, onacan saya bilirsən.
Şükür ki bilmirsən ölmüşəm, amma
elə ağlayırsan, guya bilirsən.
***
Hayıf, bu qırmızı qanım
ağ-qara ekranda axır.
***
Ömrü bir az bərk sürürdüm,
saxlaya bilmədim sənə.
***
Sən mənə dözməyi öyrətdin, sağ ol.
Elə bu… ayrı nə sözüm olacaq?..
O dözüm yolunu gözləməkçün yox,
səni unutmaqçün lazım olacaq.
***
Axtararsan, axtararsan
tapa bilməzsən sən məni.
Atanda bir baxaydın da
hayana atmısan məni.
***
Sənə bu əllərlə toxunmaq üçün
başqa yol yoxdu ta şillədən savay.
***
Səni oxşamağa açılan əlim
elə hey yumulur vurmağa məni.
***
Uşaqlar bəzən əyri doğulurlar
minilmiş beldən gəldiklərinə görə.
***
Gecə-gündüz itim hürür
qəlbimə girən bu qıza.
***
Sən məni öldürəndə
görən olub, deyirlər.
***
Mən sevgi şerlərimi
sevmədiyim qıza yazdım.
***
Baxdım, nə qapısı, nə bacası var,
baxdım çöl-bayırı görməyən evə:
Bəs axşam haradan girir qaranlıq
gündüz gün işığı girməyən evə?
***
Bu gün ad günümdə bildim
bu ömür bir oyunmuş:
həm cavanmışam, həm qoca –
yaşım yek-cahar imiş.
***
İndi günün nə vaxtıdı
gündüzdü, gecədi, zalım?
Bir kəsdiyin qoluma bax,
gör saat neçədi, zalım?
***
Yenə dilə məndən, sən dilə təkcə -
de nə qurban verim, de nədən keçim…
Candan keçmək nədi, sənin xətrinə
ölməyim – bir gözəl ölümdən keçim.
***
İşdən də xəbər alarsan,
«yerində yoxdu» deyəllər…
Özünü divardan asıb
harasa çıxdı – deyəllər.
***
Belə… nə sevinc gülməyə,
və nə dərd ağlamağadı…
Bu dünyanın çiçəkləri
süpürgə bağlamağadı.
***
İyim yanıq iyi, dadım su dadı…
Mən «adam balası» deyiləm, qadın.
Məni sevməyin də yolu başqadı,
bununçun məhəbbət-filan şərt deyil.
***
Üzdə səniynən üzürəm,
dərində qaçıram səndən…
İdman dərslərindəki tək
yerində qaçıram səndən.
***
Hər gecə ölərsən, yumar gözünü
yastığında bir əl, yuxunda bir əl.
Qərib qardaşlar tək düşüblər ayrı
ətəyində bir əl, yaxanda bir əl.
***
Mən qapımı açıq qoyub
hey səni gözləyəndə,
evdən sənin olan-qalan
havan da çıxdı, olsun!..
***
Səni vurmağa da qalxmaz əllərim –
atılsa üzünə ləçək tellərin…
Səndən vəfalıymış sənin yolların –
hələ də keçirlər baxdığım yerdən.
***
Bu boyda da ölkə olar?!-
ərazisi neft quyularının dərinliyindən
məscid minarələrinin ucalığınacan…
***
Əslində sıxır məni
ovuc içindən dərin,
«I» hərifindən enli,
dəniz ləpəsindən hündür,
körpüdən uzun bütün ölçülər.
***
Hər şeyi, hamını unutmaqla
ölü kimi bir şeysən.
Təkcə soyuducunun fasiləli səsidi
həyatı arabir yadına salan.
***
… Məsələn, maniken qadının
içindəki ağrıları nümayiş etdirən
yerişi kimi.
***
Mənaların hamısı uydurmadı –
isti qadın nəfəsindən son nəfəsəcən
hamısı adicə tənəffüsdü.
***
Sənin tənhalığın nədi ki, guya?!
kirayə qaldığın evdəki
özgə əşyalar əhatəsində
insan təkliyidi.
***
Yerin ortası da təklərə küncdü.
***
Təki kefin kök olsun,
mənim zalım sevdiyim…
Dünən TOYUMDA idim,
yerin məlum, sevdiyim.
***
Mən şeri sənə yazıram,
özgəyə aid alınır.
***
Özümü də sevib atdım…
Sənnən də yoruldum axır…
Mən bir hüzür çadırıyam,
sənçün də quruldum axır.
***
Lap heç ölüb sizə qonşu olmaram,
tüstülənib uzaqlara çəkilləm.

Комментариев нет:

Отправить комментарий