Страницы

26.02.2012

Rekviyem


İmarət Cəlilqızı

Xocalı…
İnsanların göy altında
   doğulmaqcün, yaşamaqçün
     qurduqları yurd-yuvası.
Xoşbəxt olub gülmək üçün,
  sevmək üçün, sevilməkçün,
    vaxt çatanda ölmək üçün
      qurduqları yurd-yuvası.

Sinəsinə doyunca baş
                 qoymadığı,
  qucağından yetərincə
                doymadığı
   dağı, daşı, çölü, düzü—
                                      halalı…

Bu fələyin bir məkandan
           yüz məkana dağıtdığı,
                               inlətdiyi,
  doğma ocaq həsrətiylə  ağrıtdığı,
                               göynətdiyi  
             köksüdağlı  insanların
               ürəyinin ortasına topladığı
                ürəyinin ortasına sapladığı
                         dərdi, qəmi, məlalı…

 Bir kiçicik qızcığazın
     nağılların dünyasından
      kirpiklərilə  yığdığı,
        məsum gözüylə baxdığı
          alt dodağı yer süpürən,
          üst dodağı göy süpürən,
             nəfəsindən od püskürən
                yeddibaşlı əjdahalar,
                    dəyirmandaşlı divlərin
                       gercəkləşmiş xəyalı…
(…köksü  üstdə   kitabının
                           qan naxışlı vərəqləri,
   nağıl dolu kirpikləri
        hürküdülmüş  bir yavrunun
                aynasına dəhşətşəkli
                       həkk olunmuş bəbəkləri…) 

ГордостьArzuların, ümidlərin
   dünyasında fəsil-fəsil,
         fəqət bu gerçək aləmdə
            tək sətri də yazılmamış
                 bir məhəbbət  tarixçəsi.
səksənərək xəyallardan 
   qopub düşmüş  nəvazişlər.
 donmuş soyuq cəsədləri
       qar altında basdırılmış
          neçə nakam sevgilinin
               heç istisi soyumamış
                 yumuşaq ala yorğanı,
  gülləbatmaz ruhlarıyla
       qucaqlaşıb  göyə uçmuş 
                 əbədi əhdi-peymanı,
   dəlicə aşiq ruhların
          güllələrlə şırımlanan
                 şaxtalı  qış səmasında—
                    odlu-buzlu cəhənnəmdə vüsalı.

Yaşamağa dünyadakı canlıların
   hamısından daha artıq haqqı olan,
      halal haqqı yandırılan,
         halal haqqı dondurulan
             alçaldılmış insanların
                    çatlamış gorları içindən ucalan,
                       illərlə cavabsız qalmaqdan qocalan
                             “bizi niyə öldürdülər?” sualı.

         Hələ  ölmək istəməyən
           yüzlərlə nakam insanın
                     hələ gəlmək istəməyən,
                              güllə qabağında gələn əcəli.

Insanın öz həminsinə
      cəkdirdiyi işgəncənin
        Xirosima, Buhenvalddan,
              Xatından daha dəhşətli,
                              yüz dəfə daha tutarlı misalı.

Xocalı…
        Qocadan qoca tarixin
               dünya binə olan  gündən
                     bəşəriyyət qarşısında
                         heç vaxt  əfv olunmayacaq
                                              bağışlanmaz babalı!..

Комментариев нет:

Отправить комментарий