Zaur Qəriboğlu
Kim deyir ki, insan ölür,
Qəbrə tək gedir,
Kim deyir, kim?!
Yalandır. Yalan!
Bu boyda da yalana
inanmaq olarmı?..
Mən öləndə sevgim,
hissim də,
Enəcək mənimlə son
mənzilimə...
Yaşayacaq orada mənimlə
əbədi...
– Son mənzil
ölümdür!
Bunu kim deyir?
Bu da yalandır,
yalan...
Son mənzil –
Sonsuzluq, əbədiyaşarlıqdır...
Sonu olduğu kimi
Sevgilərin də,
Başlaması, bitməsi
var.
Bu gün doğulanın,
Sabah da ölməsi
var!
Fəqət, bacar,
sevgini qoru,
Özünlə apar son mənzilinə.
Qapından sala
bildinsə,
Yaşayacaq səninlə...
Bax, mən də
aparıram sevgimi,
Hər dəfə sevgimizə
and içirsən,
Öləndən sonra qəbrimə
and içmə.
Yenə də sevgimizə
and iç!
Son mənzilimdə
yaşayan,
Sonsuz sevgimizə...
Комментариев нет:
Отправить комментарий