Aqşin Yenisey
yaşamamaqdan ötrü elə darıxıram ki...
qorxuram ölüm də bu xiffəti unutdura bilməsin.
pəncərədən baxıram.
Heç kimin qulaq asmadığı küncdəki qəmli nəğmə kimi yalqızam.
Bu gün qaranquşları qayıtmayan yazam,
Köçən durnalarının arxasınca əl yelləyən payızam.
Amma xahiş edirəm, bunu kimsəyə deməyin,
Bunu kimsə bilməsin.
Pəncərədən baxıram,
sığırçınlar havada həyəcanla uçurlar,
sanki, göylərdə axtarırlar
dünyanın itkin düşmüş yiyəsin.
Комментариев нет:
Отправить комментарий