Gülnarə İsrafilqızı
Özün-özünə etdiyin pisliyi kimsə edə bilməz. Əvvəl möhkəm idin. Kimsənin səni sındıra bilməyəcəyi sındırmağa gücü yetməyəcəyi qədər möhkəm. Bir gün qarşına, heç kəsə güvənə bilmədiyin halda güvənini qazanan biri çıxdı. Güvənini qazandı. Aylar keçdi, ilk günlərdə dəyərli olduğunu anladın. İndiyə qədər həyatda mənasız bir ömür yaşadığını düşündün. Sonra onunla bütövləşdiyini…axı insana həyatda yoldaş lazımdır ki, onun dərtlərinə, çətinliklərinə daşıdığı ağır yüklərə yardım etsin. Tək başına yük daşıyanda beli bükülür yüklərin ağırlığından. Günlər keçdikcə daha da, ağırlaşır. Sənin bir sirdaşa başını sinəsinə qoyub ağlayacağın, sevinəcəyin bir həyat yoldaşına ehtiyacın olur. Ölmüş hisslərin onunla yenidən cücərib pöhrələməyə başladı. Uğurlarının qəhrəmanına çevrildi. Günlər ötdükcə daha da, bağlandın canının bir parçası hesab etdin. Onsuz dayana bilməz artıq dünya dayanacaq qədər qorxuya düşdün. Əgər o səni tərk edib getsə daha heç kəsi sevə bilmərəm qorxusuna. Düşündün Ondan başqasına yar ola bilmərəm heç qarşıma çıxan bunun qədər də, mənə dəyər verməz…
Yavaş-yavaş adiləşdin sirlərini dərtlərini bölüşdükcə kitab kimi vərəqləndin. Əvvəlki təravətin qalmadı kitab oxunanda əlin çirkinə bulaşdığı kimi. Oxunduqdan sonra isə bir daha oxunmağa ehtiyac olmadığı kimi sən də oxundun. Atıldın bir küncə. Bu dəfə toz- torpaq basdı üstünü. Ruhuna yad olan indiyə qədər heç vaxt etmədiyin bir addımı onu itirmək qorxusundan atdın ki, bircə sevdiyimi itirməyim. Ancaq dərk etmədin ki, elə orda da, itirdin onu. Əzab çəkməyə baçladın. Özünü danlasan da, artıq gec oldu. Əslində özün qazandın bütün bunları.
Bu dəfə qarşıdakını günahlandırdın. Nədən onu günahlandırırsan çünki öz səhfini görmürsən. Atdığın addımı isə düzəltmək mümkün deyil. Geriyə qayıdanda isə qarşı tərəfdəkinə xoş təsir bağışlamadı əslində haqlıdır. Bu dəfədə burda yalnışlığa yol verdin Atdığın addım sənin üçün yalnış olsa da, qarşı tərəf üçün çox dəyərli idi. O, sən geri qayıdanda yolunu kəsmək üçür incidi. Ona tərəf gedin ki, könlünü alasan səndən qəlbi qırılmasın, bircə səni atıb, gedib başqası ilə evlənməsin yaşaya bilməzsən onsuz …
Yenədə istədiyinə nail ola bilmədin. Bu dəfə layiq olduğun sözləri eşidəndə, qarşıdakının səni alçaltdığını düşündün. Amma bu belə deyil. O, səni heç vaxt alçaltmazdı ona icazə verməsəydin. Özün o sözlərə layiq olduğunu dərk etməkdənsə qarşıdakını günahkar bilirsən axı onun bir günahı yoxdur. Nədən belə düşünürsən ki, o səni alçaldıb??? Vicdansızlıqda ittiham edirsən ki, mən buna layiq deyildim. Sən mənə bunla çox söz dedin. Vicdanınla səni baş başa buraxıram. Yalnış edirsən o çox vicdanlı biridir.
Əslində o yox sən özün-özünə vicdansızlıq etmisən. Hər dəfəsində səhf etdiyinə baxmayaraq öz səflərini görməmisən. Onun heç bir günahı yoxdur. Sənə deyən də ki, məni bəyənmirsən qərar ver çıx həyatımdan, inciyirsən… burda inciməli nə var ki. Özün keçib güzgü önündə özünə bax və özünün atdığın yalnışları düzəlt. kimsədə də, yalnışlıq axtarma. Heç görmüsəmi ki, buğda əkib düyü bicsinlər nə əkmisənsə o bitib. Incimə, kimsədən inciməyə haqqın çatmır. Haqqın çatmayan bir şeyi danışmaqla növbəti yalnışlığa yol açma ki, davamı gəlsin.
Başından getməməli olduğun yolundan qayıt. Bu dəfə taptalansan artıq insan deyilsən. Sən o sevgini ürəyinin dərinliyindəcə dəfn et. Qoy bir azda yükün böyüsün. Amma daha taptalanma bu dəfədə özünü ayaq altına atarsansa uzunqulaqdan nə fərqin? Amma onun orasını da deyim ki, uzunqulaq zəki heyvandır. Sən isə… vay sənin bax halına…Demək ki, sən Allahın bu mübarək yaratdığı heyvandan da aşağı imişsən…ikidə bir dəyərdən danışırsan qazandınmı ki, sən o dəyəri??? Sən özün sevilməyə layiq biri oldunmu?!!! Layiq olsan sevilərdin. Hörmət olunardı Sənin barəndə qarşı tərəf düzgün fikirdə olar səni qazanmaq üçün ömrünü də verərdi. Demmək ki, deyilsən. Yükünü çək get bu dünyanın axarında. Başını birinin çiyninə qoyub dərdini, sevincini də bölüşməyi düşünmə qarşı tərəfin dediyi kimi sən layiq deyilsən. Sən heç nəyə layiq deyilsən. Boşuna xəyallar qurma. Sən xoşbəxtliyin nə olduğunu bu günə qədər bildinmi, hansı rəngdə hansı mənadadır. Bilmədiyin tanımadığın bir şeyin sevdasına düşmüsən. Qadın olanda nə olar ki, bir balaca baş işlət. Bəlkə bu dünyanın sakinlərindən oldun. Sən xəyallar aləmindəsən. ordan enib dünya adamı ol. Bulaş bu dünyaya. Dünyadakılardan fərqlənib nə etmisən bu günə qədər hə?!!! ay bədbəxt…ancaq gedənin ardı, gələnin önündən baxa-baxa qalmısan. Bax əgər bacarırsansa özünə bir bax gör nə gündəsən. Sən doğrudandamı sevilməyə seçilməyə layiq birisən. deyilsən layiq olsan sevilib seçılərdin. Sən heç nəyə layiq deyilsən!!! sənin kimilər ölümə diri diri ölümə məhkum olnmuş insanlardır. Bilirsənmi niyə çünki özünə dəyər verməyi öyrənəndə sənə dəyər verən olacaq…
Özün-özünə etdiyin pisliyi kimsə edə bilməz. Əvvəl möhkəm idin. Kimsənin səni sındıra bilməyəcəyi sındırmağa gücü yetməyəcəyi qədər möhkəm. Bir gün qarşına, heç kəsə güvənə bilmədiyin halda güvənini qazanan biri çıxdı. Güvənini qazandı. Aylar keçdi, ilk günlərdə dəyərli olduğunu anladın. İndiyə qədər həyatda mənasız bir ömür yaşadığını düşündün. Sonra onunla bütövləşdiyini…axı insana həyatda yoldaş lazımdır ki, onun dərtlərinə, çətinliklərinə daşıdığı ağır yüklərə yardım etsin. Tək başına yük daşıyanda beli bükülür yüklərin ağırlığından. Günlər keçdikcə daha da, ağırlaşır. Sənin bir sirdaşa başını sinəsinə qoyub ağlayacağın, sevinəcəyin bir həyat yoldaşına ehtiyacın olur. Ölmüş hisslərin onunla yenidən cücərib pöhrələməyə başladı. Uğurlarının qəhrəmanına çevrildi. Günlər ötdükcə daha da, bağlandın canının bir parçası hesab etdin. Onsuz dayana bilməz artıq dünya dayanacaq qədər qorxuya düşdün. Əgər o səni tərk edib getsə daha heç kəsi sevə bilmərəm qorxusuna. Düşündün Ondan başqasına yar ola bilmərəm heç qarşıma çıxan bunun qədər də, mənə dəyər verməz…
Yavaş-yavaş adiləşdin sirlərini dərtlərini bölüşdükcə kitab kimi vərəqləndin. Əvvəlki təravətin qalmadı kitab oxunanda əlin çirkinə bulaşdığı kimi. Oxunduqdan sonra isə bir daha oxunmağa ehtiyac olmadığı kimi sən də oxundun. Atıldın bir küncə. Bu dəfə toz- torpaq basdı üstünü. Ruhuna yad olan indiyə qədər heç vaxt etmədiyin bir addımı onu itirmək qorxusundan atdın ki, bircə sevdiyimi itirməyim. Ancaq dərk etmədin ki, elə orda da, itirdin onu. Əzab çəkməyə baçladın. Özünü danlasan da, artıq gec oldu. Əslində özün qazandın bütün bunları.
Bu dəfə qarşıdakını günahlandırdın. Nədən onu günahlandırırsan çünki öz səhfini görmürsən. Atdığın addımı isə düzəltmək mümkün deyil. Geriyə qayıdanda isə qarşı tərəfdəkinə xoş təsir bağışlamadı əslində haqlıdır. Bu dəfədə burda yalnışlığa yol verdin Atdığın addım sənin üçün yalnış olsa da, qarşı tərəf üçün çox dəyərli idi. O, sən geri qayıdanda yolunu kəsmək üçür incidi. Ona tərəf gedin ki, könlünü alasan səndən qəlbi qırılmasın, bircə səni atıb, gedib başqası ilə evlənməsin yaşaya bilməzsən onsuz …
Yenədə istədiyinə nail ola bilmədin. Bu dəfə layiq olduğun sözləri eşidəndə, qarşıdakının səni alçaltdığını düşündün. Amma bu belə deyil. O, səni heç vaxt alçaltmazdı ona icazə verməsəydin. Özün o sözlərə layiq olduğunu dərk etməkdənsə qarşıdakını günahkar bilirsən axı onun bir günahı yoxdur. Nədən belə düşünürsən ki, o səni alçaldıb??? Vicdansızlıqda ittiham edirsən ki, mən buna layiq deyildim. Sən mənə bunla çox söz dedin. Vicdanınla səni baş başa buraxıram. Yalnış edirsən o çox vicdanlı biridir.
Əslində o yox sən özün-özünə vicdansızlıq etmisən. Hər dəfəsində səhf etdiyinə baxmayaraq öz səflərini görməmisən. Onun heç bir günahı yoxdur. Sənə deyən də ki, məni bəyənmirsən qərar ver çıx həyatımdan, inciyirsən… burda inciməli nə var ki. Özün keçib güzgü önündə özünə bax və özünün atdığın yalnışları düzəlt. kimsədə də, yalnışlıq axtarma. Heç görmüsəmi ki, buğda əkib düyü bicsinlər nə əkmisənsə o bitib. Incimə, kimsədən inciməyə haqqın çatmır. Haqqın çatmayan bir şeyi danışmaqla növbəti yalnışlığa yol açma ki, davamı gəlsin.
Başından getməməli olduğun yolundan qayıt. Bu dəfə taptalansan artıq insan deyilsən. Sən o sevgini ürəyinin dərinliyindəcə dəfn et. Qoy bir azda yükün böyüsün. Amma daha taptalanma bu dəfədə özünü ayaq altına atarsansa uzunqulaqdan nə fərqin? Amma onun orasını da deyim ki, uzunqulaq zəki heyvandır. Sən isə… vay sənin bax halına…Demək ki, sən Allahın bu mübarək yaratdığı heyvandan da aşağı imişsən…ikidə bir dəyərdən danışırsan qazandınmı ki, sən o dəyəri??? Sən özün sevilməyə layiq biri oldunmu?!!! Layiq olsan sevilərdin. Hörmət olunardı Sənin barəndə qarşı tərəf düzgün fikirdə olar səni qazanmaq üçün ömrünü də verərdi. Demmək ki, deyilsən. Yükünü çək get bu dünyanın axarında. Başını birinin çiyninə qoyub dərdini, sevincini də bölüşməyi düşünmə qarşı tərəfin dediyi kimi sən layiq deyilsən. Sən heç nəyə layiq deyilsən. Boşuna xəyallar qurma. Sən xoşbəxtliyin nə olduğunu bu günə qədər bildinmi, hansı rəngdə hansı mənadadır. Bilmədiyin tanımadığın bir şeyin sevdasına düşmüsən. Qadın olanda nə olar ki, bir balaca baş işlət. Bəlkə bu dünyanın sakinlərindən oldun. Sən xəyallar aləmindəsən. ordan enib dünya adamı ol. Bulaş bu dünyaya. Dünyadakılardan fərqlənib nə etmisən bu günə qədər hə?!!! ay bədbəxt…ancaq gedənin ardı, gələnin önündən baxa-baxa qalmısan. Bax əgər bacarırsansa özünə bir bax gör nə gündəsən. Sən doğrudandamı sevilməyə seçilməyə layiq birisən. deyilsən layiq olsan sevilib seçılərdin. Sən heç nəyə layiq deyilsən!!! sənin kimilər ölümə diri diri ölümə məhkum olnmuş insanlardır. Bilirsənmi niyə çünki özünə dəyər verməyi öyrənəndə sənə dəyər verən olacaq…
Комментариев нет:
Отправить комментарий