![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjibkp_RXBpxwHHak9X5-V2Ct8NBfxZKDE8C0F32Cbb7X7rnLnL5M-LTnO8b-nY1zpAsn7hy7zxbMuYdwaDPfJ0N08uHobZp2RJUQJdXJy9nZvzM89epj6khJzEyLkG4WWI-CzcD0Hnz0Q/s280/10561555_1506556086246583_2908679420892433127_n.jpg)
Ulu həqdən yazılıb cümleyi-insanə ölüm.
Onu əsla unudub dövrana aldanmayasan,
əvvəl-axır qonacaq üstünə pərvanə, ölüm.
Nə vara-dövlətə, nə sərvətə bel bağlama gəl,
Məgər allandımı gör mülkü Süleymanə ölüm?
Ölümün sirrini kim tapdı ki, bir sən tapasan?
Vermədi sirrini heç hikməti-Loğmanə ölüm.
Gördülər öldü dönüb insana insan dedilər,
Onu mənus eliyən çünki, o Cananə ölüm.
Ey bəndə çatdı əcəl sən də ölüb getməlisən,
Sanmaki çoxdu uzaq, sənlədi yan-yanə ölüm.
Комментариев нет:
Отправить комментарий