İkinci Dünya Müharibəsindən qabaqkı beynəlxalq siyasi-iqtisadi situasiyanın analizi göstərir ki, faşist Almaniyasının ekspansion xarici siyasəti məhz ABŞ Federal Rezerv Sistemi və İngiltərə Bankının məhsuludur. Almaniyanı gücləndirərək SSRİ-nin üstünə yollamaq üçün dünyanın Morqan, Varburq, Rokfeller, Rotşild kimi yəhudi maliyyəçiləri tərəfindən 2 plan hazırlanmışdı: Daues planı (1924) və Yunq planı (1930). Daues planına əsasən Almaniya iqtisadiyyatına 4 milyard dollar sərmayə qoyuldu. Yunq planına əsasən də Almaniyaya külli miqdarda pullar axıdıldı. Yəhudi maliyyəçiləri 1931-ci ildə Bazeldə yaratdıqları Beynəlxalq Hesablaşmalar Bankı vasitəsilə Almaniyanın bütün böyük sənaye müəssisələrinin aksiyalarını aldılar və həmin müəssisələri dirçəltməyə başladılar. Almaniyanın baş bankiri Yalmar Şaxt Hitler komandası ilə Qərbin yəhudi oliqarxiyası arasındakı əsas əlaqələndirici oldu. İstedadlı təşkilatçı kimi Şaxt 1933-cü ildən Almaniyanın iqtisadi mobilizasiyasını həyata keçirərək ölkəni müharibəyə hazırladı. O Amerikanın Morqan korporasiyası ilə sıx əlaqədə işləyirdi. 1933-cü ilin mayında Şaxtın Amerika səfərindən sonra Uoll-Strit bankirləri Almaniyaya 1 milyard dollar həcmində yeni kredit ayırdılar. İyun ayında Şaxtın Londona səfərindən sonra Almaniyaya 2 milyard dollar həcmində ingilis istiqrazı verildi. ABŞ və İngiltərənin yəhudi bankirləri faşistlərə əvvəlki alman hökumətlərinin heç birinə etmədikləri yardımları və güzəştləri etdilər.

İbrahim Sel, “Xolokost yalanı”