Təzahürlər

Əli Şirin Şükürlü

nədi o ağac

kimdi o adam

nə deyir o quş

ağac – gövdəsi torpaqda.budaqları var, yarpaqları var paylanıb

səmada. budaqları - əlləri, yarpaqları - ürəyi, həm də gözləri.

ürək-gözləri əllərində. quruyar budaqları, saralar yarpaqları.

dolar gözləri ağacların, süzülər yarpaqlardan damcılar – göz yaşı

buludlardan ərməğan. ağac bitən yerdə torpaq, torpaq tükənən yerdə

ağac,ağac qurtaran yerdəsəma başlayar.

quş – oturub ağacın budağında. qanadı var, uşar. qonar budaqdan

budağa, uçar ağacdan ağaca. uçar ağac qurtaran yerlərə, sevgi daşıyar,

həsrət daşıyar, nisgil daşıyar.ölər, quşlar da ölər. bəzən uça-uça,

bəzənsəmasız – ağac bitən yerlərdə. uzadar əllərin ağaclar,

açar qolların ölən quşlara. 

adam – dayanıb baxır. gözu var yarpaq rəngində, əlləri var – qanadı yoxdu.

ağlı var, ürəyi var,uça bilmir. uçanda uçar təyyarələrlə, süzər səmada –

təsəlli tapar ağac qurtaran yerlərdə.ölər adamlar da. ölər ya səmada,

ya dənizdə,ya da torpaqda. adam quş kimi ölər bəzən, quş adam kimi.

adam ağac kimi qocalar,ağac adam kimi ağlayarhərdən.

orta statistik yaşama müddəti

hesablayırlar

ağaca

adama

quşa.

hərənin öz zamanı var

bir-birindən fərqlənər;

ağacın öz zamanı

adamın öz zamanı

quşun öz zamanı.

hərə öz vaxtının içində

yaşayar

öz vaxtının içində ölər.

bəzi təzahürlərindən danışdım

sizə, əziz oxucu,

ağacın, quşun, adamın.

bir az keyfiyyətdən söz açdım,

bir az da kəmiyyətdən.

bir az da fantaziya qatıb

şeir kimi söylədim

söylədiklərimi. amma

deyə bilmədim çox şeyi,

ya mən bacarmadım,

ya onlar

açmadı sirrin.

görən öz-özlüyündə

nədi o ağac

kimdi o adam

nə deyir o quş