Ramil Əhmədov. Sonuncu zəng

Bu da ki, sonuncu zəng,

Necə keçdi illər bilmədim.
Hər il

heç genişdə yox,
müxtəsər bir cümlə kimi gəldi mənə.

Bu da ki, sonuncu zəng,
Bu da ki, on birinci cümlənin

sonuncu nöqtəsi.

"Qurtardı məktəb" dedilər.
"Qurtardı" sözü feli xəbər yox,
qara xəbər kimi gəldi mənə.

"Uşaqlıq Günəşim" batdı,
Yoxa çıxdı buludların arasında.
Çaylar daşdı,
Dağlardan dəli bir sel gəlib,
özü ilə apardı o günləri.

Daha mənə "məktəbli oğlan",
sənə "məktəbli qız" deməyəcəklər.

Daha əvvəlki kimi
səhvlərimizin üstündən
uşaqdırlar,-deyib keçməyəcəklər.