Günay Ümid. MƏN HƏLƏ DÜNƏNKİ UŞAĞAM

Mən hələ dünənki usağ idim...
Ayağlarım
gülüşlərimin üstündə qaçırdı...
əllərim
arzularımın düymələriylə oynaya-oynaya
yaxasini açırdı.

Mən hələ dünənki usağ idim...
haçan böyüdü əllərim?
Haçan sinəsini parçaladı arzularımın?

Böyüdü…
Böyüdü əllərim
İndi asılı qalıb bir qələmin nəfəsindən
Çəkin ayağının altındakı vərəqi…
Mən hələ dünənki uşağam...
Bezmişəm bu uşağın qorxaqlığından
Gözlə yumum gözlərimi.
Asın məni uşağlığımdan!!!...