Zenon məsələsi

Əli Şirin Şükürlü

sıfır zaman

“0 zaman” məsələsini
həll etmək istəyirdi neçə illərdi:
zamana sığmayan
sürət, yerdəyişmə - hərəkət.

başqa yol görmürdü
yad planetə,
qəribliyi yaşayırdı daima.

məsələni həll edib,
özgə planetdədir artıq.

varlığı
iki dünya arasında hələ də.


arzu adlı istəkləri
solur tədricən, yox olur
hər şeyin
mövcud olduğu aləmdə.

əbədi, dəyişməz dünyada
zaman yoxdu,
məxluqlar gözəl, sevgilər azad.
nə ölən var, nə də doğulan.

əbədi, dəyişməz  gözəlliyə
qərq olmuş aləm – bu da nəticə;

varlığı
iki dünya arasında hələ də.

dəyişməz gözəlliklər içində
istəkləri solmuş varlığı –
heç nə istəyə bilmir
füsunkar, əbədi, zamansız
arzuya qənim aləmdə.

hara üz alırsa
eyni nöqtəyə qayıdır yenə.

diksinir.
“0 zaman” məsələsinin həlli
sürüşüb əlindən düşür.

varlığı iki dünya arasında, -
dəyişən və əbədi.

yeni məsələ barədə düşünür
və qəribliyi yaşayır hələ də.

görüş ehtimalı

                    ideyası: “Ehtimal nəzəriyyəsi”nin “görüş məsələsi”
                                  və V.Şimborskanın “Vağzal” şeiri.

görüşəcəkdilər.
yeri də məlum idi, vaxtı da:
dənizə yaxın
metro stansiyasının qarşısında,
saat 5:00-dan 6:00-a kimi.

bir saat ərzində
hər an görüşə bilərdilər.
tərəfi vahidə bərabər
kvadrat üzrə paylanmişdi
görüş anları, -

qəfəsə salınmış zaman kəsiyidi
“görüş vaxtı”, çərçivədə şəklidi
təyin olunmuş görüşlərin.

görüşəcəkdilər təyin olunmuş vaxtda.
yeri də məlum idi, vaxtı da.
görüş baş tutmadı.
ya biri gəlmədi, ya da hər ikisi.

bütün görüşlər ayrılıqdı həm də.

görüşmədilər təyin olunmuş vaxtda.
görüş məkanı böyüdü əslində,
zaman müstəvisi də; tərəflərini
iki şəxsin
ömür sərhədləri cızırdı indi.

ya görüş baş tutacaqdı
bu müstəvidə,
ya da...

neşə il sonra
təsadüfən üz-üzə gəldilər,
ani ayaq saxlayıb, uzaqlaşdılar:
əlvida!
bəlkə bir də görüşmədilər,
bəlkə də görüşdülər
təyin olunmuş vaxtdan kənarda.

əlvida! əl-vi-da! ə-l-v-i-d-a!
yaşanan hər an ayrılıqdı əslində.

zenon məsələsi

böyük dairə
içində balaca bir dairə.

böyük dairə - mənim bildiklərim,
balaca dairə sizin.

sizin bilmədikləriniz
mənim bildiyim qədər,
mənim bilmədiklərim – hüdudsuzluq.

belə söyləyərmiş Zenon
tələbələrinə.

gözlərim yol çəkir. otağam indi.
dayan, qapıdı döyülən:
- kimdi?
- mənəm.

açıram qapını – sonsuzluq.
-xoş gəlmisinz. keçin içəri... hamı keçdimi?

örtürəm qapını. örtürəm – otağam;
həm də otaqdayam. indicə peyda oldu,
ayrıldı məndən.
içində
kətil, masa, kağız , qələm, kompüter...

və yazıram:
mən sənin bildiyin qədərəm.
qədərəm, qədərəm, qədərəm –
qaçammaram, qaçammaram, qaçammaram.