Gedirəm, getdiyim yolu yormadan

Sara Selcan

AY KİMİ AĞ

Ağ-Ay kimi ağ,
Səndən köçmək kimi
Çətindir sənə qayıtmaq.
Səndə olmazları görmək,
Səndə olacaqları
Heç kimdə olmayacaq qədər
Müqqəddəs bilmək.
Sevmək, sevmək,
Sevərək ölmək- qovuşmaq
Və yenə sevmək.
Ay kimi ağ arzular qanadında
Göyün yerində
Nura çevrilmək,
Gecələrin birində.


BU SARANI DA SEL APARIR

Bu Saranı da sel aparır,
Axan Arpa çayı deyil.
Fələyin verdiyi açar
Hayıf bəxt açarı deyil.

Bu Saranı da sel aparır,
Köməyə Xan Çoban gəlir.
Aparır sellər Saranı
Ağ sularda Selcan gəlir.

XAN ÇOBANA

Sellər təkcə sudan olmur, Xan Çoban,
Xan Çoban, sellər təkcə dağdan gəlmir.
Bir yaşda deyiləm ruhumla yəqin,
O söylədikləri yadıma gəlmir.

Min ilin yağmurun daşıyır ruhum,
Ruhumun əli var ağrılarımda.
Eyni röyanı görsəm də illərdir,
Hələ də azıram yuxularımda.

Gedirəm, getdiyim yolu yormadan,
Varlığın tapmağa öz yoxluğumun.
Gözümlə görürəm ilahi eşqin
İçimdə böyüyüb söz olduğunu.