Səni unudacam

Arzu Abdulla

Səni unudacam,
Kitabxanada unutduğum kitabım, qələmim kimi,
Səni unudacam,
Doğma evimizə gedən yollarımız kimi.
Səni unudacam,
Dəniz kənarında unutduğum çətirim kim.
Evdə yaddan çıxıb qalan telefonum kimi.
Səni unudacam,
Bütün unutduqlarım kimi.
Səni unudacam,
Bir daha geri qayıdıb götürməmək,
Və “heyf itirdim” yanğısını yaşamamaq şərtilə.
Səni unudacam,
Bütün ağrı-acılarım, olub keçən faicələrim kimi.
Səni unudacam,
Yaşanmış və heç zaman yaşanmayacaq o böyük sevgim kimi.

Səni unudacam, unudacam deyirəm!
İnanmırsan? Bütün məni tanıyanlar bilir,
Yaddaşsızam axı.