SEVDA KASTALARI

GÜNAY SƏMA ŞİRVAN

I

Sevdasını gəzdirənlər var,

Sevdada gəzinənlər var,

Sevdasını gəzənlər var,

Sevdasinda gəzənlər var.

II

Dəvəsi ölmüş ərəbə bənzəyir

sevdasını gəzdirənlər.

Qoşa ömrün yükünü

tək yastıqda daşıyar.

“Ölənlə ölünməz, 

Gedənlə gedilməz”—

qınasalar da...

O tək yanar.

Ruhu ilə,

qanı ilə,

anıları ilə.

III

Nə vecinə,

Sevdada gəzinənlərin?!--

Araz aşığından,

Kür topuğundan.

“Dünya beşgünlükdü”--deyib

sevgini bazara çəkər:

--“Pis” sən burda dur,

“yaxşı” tapmasam,

gələcəyəm...

Qəlb qırar,

könül sındırar...

IV

Sevdasını gəzənlərsə...

Aydan arı,

sudan duru...

Xəbisliklərdən xəbərsiz,

Pisliklərdən ətərsiz.

Bir az başı havalı,

Bir az gözü qaralı.

V

Məndən salam deyin,

Sevdasında gəzənlərə.

Deyin!...

Eh... heç nə deməyin!

Dəyməyin,

dəyməyin onlara,

siz Allah!

YAĞIŞ OLMAQ İSTƏYİRSƏN

Yağış olmaq istəyirsən?-

Ürəyimə yağ onda.

Bəlkə yuyula

illərin

könlümə yığdığı

möhnəti.

Yüngülləşə

günlərimi qurudan güllərin

töhməti.

Az yürümədik səninlə

yağmurlu yollarda.

gah doluya düşdük,

gah da çiskinə.

İndi

yuxusuzam,

həsrətin qollarında.

Çətirsizəm...

Yağış üstümə yağır, üstümə.

Yağış olmaq istəyirsən?-

Ötən günlərin xətrinə

qoyma tamarzı ətrinə,

küçəmizə səpələn.

Hə... vəfalım,

ürəyimə, ürəyimə,

ələn, ələn, ələn...

***

Atamı itirdiyimdə

anamdan başqa

heç kimi, 

heç kimi sevmərəm---dedim.

"O" gəldiyində

"atadan-anadan yar şirin olur"—

fikirləşdim.

Uşaqlarım doğulduğunda

"bala dadı, bal dadı"

Uşaqmış ən böyük sevginin adı—

düşündüm.

Tıq-tıq-tıq...

--Oğlum, qapını aç,

Atan gəldi.