İbrahim Sel - Mənim mübarizəm

FORMADA OLMAQ ÜÇÜN OXUMALI

 Azərbaycanda mütaliə etməyin də istirahət etmək üçün vasitə olmasıyla çox az adam razılaşar. İlk növbədə mən bu adamları salamlayıram. Borxesin gözəl bir sözü var: Çoxları yazdığı kitablarla fəxr edir, mən isə oxuduqlarımla. Demək olar ki, 6-cı sinifdən başlayaraq mütəmadı mütaliə edirəm. Hal-azırda bəzi arakəsmələri çıxmaq şərti ilə, 20 ilə yaxındır ki, aya təxminən 3 kitabın materialını oxuyuram. Mütaliə həm də formada olmağa kömək edir. Ən böyük nailiyyətim odur ki, Riqvedada məbudların tərif və mədhinə həsr olunmuş 1017 nəğmənin hamısını oxumuşam. Odur ki fəaliyyətimin ritorikası nəğməyə köklənib. Son illər demək olar ki azərbaycanca oxumuram, geniş materialları rus dilində internetdən oxuyuram. Əgər əvvəl tutaq ki, aya bir kitabın materialını oxuyurdumsa, indi arada internet kəsilərsə, özümdə aya bir kitab yazmağa qadir güc hiss edirəm. Çünki oxu yaradıcılığa aparır. İnternet imkan vermir, sosial şəbəkələrdəki fəaliyyət və sayt işləri vaxt alır. Mən əyalətdə yaşayıram, bizdə adətən güclü yağış, ya külək olanda internet kəsilir. Bax kitablarımı da elə onda yazıram. Sadəcə illərlə topladığım və nişanladığım materiallardan eyni mövzuda olanlarını qruplaşdırıb formaya salıram. Olur kitab. Deyim ki, bu iş mənə həddən artıq zövq verir. Sosial şəbəkələrdəki fəaliyyət isə əlbəttə ki, əsəb gərginliyi gətirir. Xalqımız informasiya blokadasına alınıb, bir çox məsələlər haqda yanlış təsəvvürə malikdir. Bəziləri yapışdığını zəli kimi tutub buraxmır. İnformasiya boşluğu var. Çalışırıq ki, imkanlarımız daxilində o boşluğu dolduraq. Öyrənməliyik və başqalarına da öyrətməliyik. Hal-hazırda xalqımız altevnativ xəbər mənbələri axtarır. Müəyyən aclıq hiss olunur. Rəsmi və müxalifət mediası eyni dirijorun çubuğundan çıxan yalanları yeritməkdədir. Həqiqətsə dərinliklərdədir. Həqiqəti axtaranlar internet dərinliklərinə baş vurmalıdırlar!

YARADICILIQ AXTARIŞLARININ GƏTİRDİYİ HƏZZ

 Ari-slavyan sivilizasiyalarının tədqiqi deməzdim ki, mənim hobbimdir, bu bəlkə də mənim ikinci həyatımdır. O qədər elektron kitablar, materiallar toplamışam ki, nəinki onları tədqiq etməyə, təkcə oxumağa yeddi ömür bəs etməz. Bundan sonra oxumalı olacağım kitablar haqqında fikirləşəndə özümü xoşbəxt adam hesab edirəm. Allahdan ömür diləməyim də məhz buna görədir; toplanan materialları sortirovka etmək, kitab halına salmaq, xalqa, gələcək nəsillərə çatdırmaq lazımdır. Öyrəniləsi şeylər həddindən artıq çox, insan həyatı isə olduqca qısadır. Jül Renar deyirdi: “Ömrün birini rəssamlıq naminə, digərini musiqi naminə və i.a. sürməkdən ötrü yenidən dünyaya gəlmək lazımdır. Beləliklə, bizə çatışmayan biliyə üç yüz-dörd yüz il ərzində yiyələnmək mümkün olar”. Oxumaqdan aldığım həzzi heç nədən almıram. Öz sevimli tədqiqat sahələrim var və özümü tanıyandan həmin sahələri araşdırmaqla məşğul olmuşam. İrəliləyişlər var. Adəm və Həvvanın almaya qədərki dövrünü bilməsəm də, Nuh əyyamından sonrakı dövr haqqında müəyyən təsəvvürə malikəm. Birinci mogikan haqqında olmasa da, sonuncu mogikan haqqında kifayət qədər məlumat əldə etmişəm. Zəhmətimin bəhrələrindən biri qədim Allahlar haqqında yazdığım kitabdır, lakin yəqin ki onu heç vaxt çap etdirməyəcəm, çünki bizim şiə teologiyası ilə uyğun gəlmir. İşım tələsik gedir. Şablon da olsa deyim ki, gələcək nəsillər üçün işləyirəm. Ömrü boyu axtarışlarda olan adamın axtardığını tapdığı anları təsvir etmək üçün nə dərəcədə güclü yazar qələminə malik olmalısan, bilmirəm. Maraqlandığın detalları bəzən trivial hipotezlərdə axtarırsan, qədim miflərdə tapırsan və ya lap hansısa bir toponimikada, deyilişdə də tutursan. Axtarışın hədəfi hansısa elmi monoqrafiya da ola bilər, sosial şəbəkədə adi bir tarixçinin çəkib paylaşdığı bir şəkil də. Qeyri-şüuri şəkildə ötüb keçsən də, beyin siqnalı götürür və yenidən həmin mətnə qayıdıb alt qatına baxmalı, internetdə həmin istiqamətdə yenidən eşələnməli olursan. Jül Renar deyirdi: “Həqiqət onu bir neçə il axtarıb tapmamağımıza dəyər”. Əlbəttə, ərsəyə gələn əsərlərin hamısı gərgin əməyin, arasıkəsilməz axtarışların nəticəsidir. Bu məsələlərlə maraqlanmaq istəyənlər üçün deyim ki, cəmiyyətdəki Gizli Xazariyyanı araşdırmaq və tanımaq Pаsаrqаdın, Tәхti-Cәmşidin vә Şuşun kitаbә vә divаr rәsmlәrini şәrh еtmәkdәn dаhа zәruridir. Çünki Gizli Xazariyyanı tanımaq bu gün ölüm-dirim məsələsidir.

DİSTANSİYA QAYDASI

 Hərdən tanımadığımız adamlar dostluq atır, izah etməli olursan ki, anonim profillərdən gələn dostluğu qəbul etmirsən. Daha doğrusu tanımadıqlarını qəbul edirsən, amma real olmayanları qəbul etmirsən. Görüşməyə can atırlar, amma elə qəliz suallar verirlər, fikirləşirsən ki, həmin məsələlər axı onun nəyinə lazımdır və onu niyə maraqlandırmalıdır ki? Hər kəs ona lazım olan həddə bilməlidir. Bizimlə yalnız vizual tanışlıq mümkündür, amma axıra kimi dərk etməyə çalışmaq bizi sizdən uzaqlaşdırar. Dərin kommunikasiyaya girməyə ehtiyac yoxdur. İkincisi də qayda belədir: qoy heç kəs sənin imkanlarının həddini bilməsin, əks halda onları məyus etmiş olarsan. Mənim fikrimcə, biz kalibrdə adamlar daxili aləmlərinin görünməsinə heç vaxt imkan verməməlidirlər. Hər halda buna çalışmaq lazımdır. Adama onun bütün bacarığı və qüvvəsi göz qabağında olduqda deyil, o tanınmadıqda və şübhə yaratdıqda daha çox hörmət edirlər. Hörmət qıtlığından şikayətlənmirik, amma hər kəs nə qədər lazımdır, o həddə də bilməlidir, artıq yox! Bir də, bilirsinizmi bu məsələlərdə əsas nədir? İnsan gərək özü özünə hörmət qoysun. İnsan ki özünə hörmət qoymadı, ona heç kəs hörmətlə yanaşmaz. 

RİTORİK AYDINLIQ

 Mənim siyasi fəaliyyət sferam elədir ki, cəmiyyətimizin aktiv insanları tərəfindən birmənalı qarşılanmır. Oppenentlərim haqqımda ara-sıra həqiqətə uyğun olmayan yalanlar uydurur, düşmənçilik əhvalına köklənmiş fikir formalaşdırmağa çalışırlar. Odur ki arada bu tip ritorik yazılara vaxt sərf edərək, dəyərli oxucularımıza koordinatlarımızın aydınlığını, eləcə də niyyətimizin dürüstlüyünü göstərmək lazım gəlir. Hiss olunur ki, fəaliyyət sferamıza daxil olan insanlar mənim şəxsi kriteriyalarım haqda da bilməyə can atırlar. Düzdür mən özümü məşhur adam hesab etmirəm, amma hesab edirəm ki, cəmiyyətimiz üçün vacib insanlardanam. Mən daim kölgədə qalmağa üstünlük vermişəm. Karl Qustav Yunq özünün “Qırmızı kitab”ında yazır: “İnsanlar da bitkilər kimi boy atırlar: bəziləri günəş işığında, bəziləri kölgədə. Çoxları var ki, onlara günəş işığı yox, məhz kölgə lazımdır”. Bizim şöhrətdən də çox, kölgəyə ehtiyacımız vardır. Günəş işığı çox olsa, bizi söndürər. Əqli potensialımız yerində sayar, irəli getməz. Aqillərdən kimsə deyib: Şöhrət alovsuz tüstüdür. Bizə tüstü yox, alov lazımdır. Sükut olanda mən öz fikirlərimi eşidirəm. Quru sükut mənə bəzi insanların üzünü görməkdən daha xoşdur. Hərçənd mənim kimi qapalı və qaramat adamın məkan və zamandan keçməklə harasa uzağa getməsi şübhəlidir, amma xalqımızın mənim kimi insanlara ehtiyacı vardır. Düşünürəm ki, mənim necə insan olduğumu bilmək istəyənlər, xüsusən haqqımdakı söz-söhbətlərə, yaxud heç olmasa zəif şayiələrə aydınlıq gətirmək istəyənlər hökmən yazılarımı oxumalıdırlar. Yaradıcı insanın kim olduğunu müəyyənləşdirmək üçün onun əsərlərini oxumaq kifayətdir. Təbiidir ki, adamların barəmdəki mühakiməsi müxtəlif olacaq, çünki demək olar hər kəs həqiqətin deyil, istəyinin təlqin etdiyi kimi danışır. Nə tərifin, nə də təhqirin ölçüsünün olmadığı vaxtlar olub. Amma indi efirdə sakitlikdir, mən bunun səbəbini bilirəm, amma deməyəcəyəm. Əgər düşmənlərimizə bu qədər ciddi münasibət bəsləsəydik, onlar bizə dost olandan sonra bu qədər zəif görünməzdilər. Onu deyim ki, mən də sizinlə bir soydan olub, nə bir elə yüksək, nə də aşağı mənşəli olmayan sıradanbir Allah bəndəsiyəm. Mənim nəslim udinlərin sözü ilə desək, qədimdir. Təbiətim etibarilə qəlbim nə səmimilik, nə də sadəlikdən xali deyildir; cəmiyyətimizi indilərdə başına götürmüş yoluxucu mənəvi viruslar onu korlaya bilməz. Allahım məni güclü immun sistemi ilə mükafatlandırmışdır.

MAQ RUHUNU ÖZÜMDƏ YAŞADIRAM

 Mən Rusun informasiya speçnazıyam. Sionistlərin qoy adlandırdığı kütlədən novoqoy yaratmaqla məşğulam. Mənə diqqət yetirin, axı mən sizə həmin o iveroloq professor Stoleşnikovun dediyi Novoqoy olmağı öyrədə bilərəm; o sizin böyük nifrətinizi özündə əridən dənizdir. Bax indi mənim durduğum yer, hardan ki yazıram, qədim Muğan şəhərinin xarabalıqları üstündədir. Mən muğanlıyam. Mən bununla həmişə fəxr etmişəm. Maq ruhu bizdədir. Düz qədim dünyanın episentrində yaşayıram. Qədim Upanişadlarda mənim kimilər haqqında sanskrit dilində “tet tom isi” ifadəsi yer almışdır ki, bu da “sən odsan” deməkdir. Mən od parçasıyam. Maq ruhunu özümdə yaşadıram. “Mən sizə düşüncələrimi yox, düşünməyi öyrətməyə çalışıram”- deyirdi dahi Əli Şəriəti. Qəlbimin içindəki ruh məni məcbur edir ki, haqqın yanında olum. Qəlimdəki ruh mənçün yerdən-göydən böyük, səmadan və bütün dinlərdən əzəmətlidir. Bu mənim qəlbimin daxilində olan brahmadır. Qədim Muğan maqlarının etiqadına əsasən insan murdar və pis əməllər törətməsə, öldükdən sonra ruhu brahmana qovuşur və xoşbəxtliyə çatır. Əgər çirkin və yaramaz əməl- karma törətmiş olsa, yaxud gələcəkdə belə işlər görsə, onun ruhu heyvan və ya insanların cisminə, ya da digər əşyalara keçərək yenidən həyat sürür. İxtiyari deyil, icbari olan bu yeni həyat insanın bir daha əzab-əziyyətləri, müsibətləri yenidən təcrübədən keçirməsinə səbəb olur. Bu proses terminologiyada “samsara”, tənasüx və ya hülul adlanır. Karma prinsipi əsasında, insan ruhu onun törətdiyi əmələ uyğun olaraq ölümündən sonra özündən yuxarı və ya aşağı cəsədə keçir, nəticədə öz əməlinin bəhrəsini görür. Upanişadlar bu barədə deyirlər: “Həyatlarında gözəl və bəyənilən əməl sahibi olanların ruhları ölümdən sonra pak bir brahmanın, bəyənilən bir kşatriyanın və ya vayşanın bətnində özünə yer tapır. Amma şər işlər görən şəxslərin ruhları çox bəyənilməz bətnlərdə yerləşir”. Samsara prinsipinə uyğun olaraq, qeyd etdiyimiz üslubda olan keçid, tənasüx və nəsil artımı ardıcıl surətdə insan əməlinə münasib şəkildə təkrar olunur. Necə ki cəmiyyətin aşağı təbəqəsindən yaxşı əməl sahibi olan insanın ruhunun ölümündən sonra brahmanın, yaxud cəmiyyətin yüksək təbəqəsindən olan bir şəxsin bədəninə keçməsi mümkündür, bunun əksi də ola bilər.

 Ancaq bilmək lazımdır ki, çoxluq aləminə yenidən qayıdış hər halda əzab-əziyyətlə müşayiət olunacaqdır. Çünki həmin aləmin xüsusiyyətləri bunu tələb edir. Buna görə də nə saleh, nə də çirkin əməl nicat və qurtuluşa səbəb olmur. Brahmanların nəzərinə görə nicat və qurtuluş yalnız mukşanın vasitəsilə mümkündür. Mukşa maddi meylləri tərk edib fəna yoluna qədəm qoymaqdan ibarətdir. İnsan var-dövlət sevgisi və dünyəvi istəklərdən əl çəksə, brahmana qovuşacaq və əbədi rahatlıq tapacaqdır.

 Qədim Muğan kahinlərinin etiqadına görə, insan dünyada çirkin əməllərlə məşğul və şeytan xislətli olarsa, hökmən öz həyatının yeni dövrünü daha aşağı bir varlığın bədənində başlamalı, daha ağır əzab-əziyyət və müsibətlərə dözməlidir. Yaxşı əməl sahibləri isə öz həyatlarını daha üstün bir varlığın bədənində davam etdirəcəklər. Həmin gözəl maq brahmanlarının ruhu indi mənim bətnimə köçmüşdür. Adımın İbrahim qoyulması da düşünürəm ki, təsadüfdən olmayıb, Allahın bir nişanəsidir. Çoxları elə bilir ki, İbrahim adı yəhudi peyğəmbərinin adı ilə bağlıdır, amma belə deyil. Bu ad qədim hind-ariya brahmalarına gedib çıxır. Yəhudi dini formulirovkalarının şərqdən, ariyanlardan plagiat edilməsi elm aləminə çoxdan məlumdur. Mən özümdə Brahman eşqi yaşadıram. 

 “Sən, ey dövrün İbrahimi ə.s! İbrahimin məqamında durmuş, İbrahimin yolu ilə gedən və İbrahimin Rəbbinə beyət əlini uzatmış kəs. İbrahim kimi yaşa. Öz dövründə iman kəbəsinin memarı ol! Yatmış qövmünü rahatlıqdan, ölü həyat, zillət, zəlalət və cəhalətin zülmətindən xilas edərək hərəkətə gətir. Onlara yol göstər. Həcə, təvafa dəvət et...”- Doktor Əli Şəriəti deyirdi.

POETİKA HƏR YERDƏ

 Mən var-dövlətə onu arzulamamaq üçün deyil, onun ayrılmaz yoldaşları olan zəhmət və qayğılara ikrah etdiymə görə həmişə dərindən nifrət etmişəm. Sərvət hesabına təmtəraqlı yeyib-içmək imkanı qazanmağa çalışmamışam, kasıb qida və sadə yeməklə kifayətlənmişəm. Lakin opponentlərimizin düşərgəsində olan kriptokürdlərin nəfis naharlı bütün ardıcıllarından daha şən yaşamışam. Biz öz kasıblığımızla belə onların varlılarından daha aristokrat olmuşuq. Necə deyərlər, hay-küylü məclislər, sadəliyə və xoş niyyətə düşmən olan içki stolları məni heç vaxt özünə çəkməyib; bu məqsədlə başqalarını çağırmaq, bir o qədər də özümün dəvətləri qəbul etməyim mənə məşəqqətli və faydasız görünüb. Amma yeməyi dostlarla birlikdə yemək elə xoşdur ki, heç bir şey onların gözlənilməz gəlişi qədər mənə məmnunluq gətirməyib. Yeməyi həmsüfrəsiz yeməkdə ləzzət görməmişəm. Təmtərağa hər şeydən artıq nifrət etmişəm; yalnız ona görə yox ki o iyrəncdir və solçuluğa ziddir, həm də ona görə ki sıxıntılı və rahatlığa düşməndir. Həm özlüyündə ziyanlı olduğu və sadəliklə uyuşmadığından, həm də ahəngli və rahat həyata düşmən olduğundan hər növ şirniklənmədən uzaq dayanmağa çalışmışam.

 Bütün mənəvi təkamüllərə rəğmən, yaşımın bu çağında özümdə kifayət qədər enerji və güc hiss edərkən mən nəinki bütün çirkin işlərdən, həm də onun işartılarından tamamilə üz döndərdim, hər halda buna çalışdım. Bəlkə də bunu ən böyük xoşbəxtliyim sanıram və Allaha minnətdaram ki, sağlamlıq və qüvvəmin çiçəkləndiyi indiki dönəmdə mən xaraktercə ideal adam olmasam da, əsl mənəvi çiçəklənmənin nə olduğunu başa düşdüm. Mən qürurlu adamlara neytral yanaşsam da, heç vaxt qürurlu olmamışam. Mən qüruru yalnız başqalarında görmüşəm, özümdə yox; nə qədər kiçik olsam da, özümü daha aşağı sanmışam. Cəsarətlə deyə bilərəm təbiətimin müəyyən tündməcazlığına baxmayaraq, pisliyi tez unutmuşam, xeyirxahlığı isə möhkəm yadda saxlamışam. Mənim doğulduğum rus kəndində kin saxlamazdılar. Ta uşaqlıqdan nəcib dostluğa münasibətdə yüksək səviyyədə xəsis olmuşam və onu böyük sədaqətlə qorumağa çalışmışam.

 Mənə hər cür xoş və nicatlı bilikləri mənimsəməyə qabil, amma əsasən əxlaqi fəlsəfəyə və poeziyaya meylli, bəsirətdən artıq rəvan ağıl bəxş edilmişdir. Zaman keçdikcə ədəbiyyatdan soyudum, vaxtilə etina etmədiyim, indi gizli şirinliyini duyduğum geopolitikaya meylləndim, amma poeziya mənim üçün ziynət vasitəsi olaraq qaldı. Çünki poeziya hər yerdə var- siyasətdə də, təbiətdə də, hətta türmə divarları arasında da! Daha böyük şövqlə qədim sivilizasiyaları öyrənməyə qapıldım; bəlkə ona görə ki yaşadığımız zaman heç vaxt ürəyimdən olmayıb. Haqq-ədalət dünyada yalnız arilərin hökmranlıq etdiyi dövrlərdə olub. İndiki dövr iudaların dövrüdür.

NEYTRALLIQ VƏ SEVGİ

 Bizim üçün Avrasiya ideologiyasını başa düşən insanlar deyil, bu ideologiyaya sevgisi olan insanlar daha maraqlıdır. Çünki sevgi əsas şərtdir. Mənimçün Rusiyaya sevgi- insanın ruhi yüksəlişinin göstəricisidir. Avrasiyaçılığa meylli insanlar daxilən güclü, intellektual və yüksək ruhani hala malik insanlardır. Liberalizmin zəhərlədiyi indiki deqredasiyaya uğramış cəmiyyətdə avrasiyaçılığa meyllənmə ruhun təntənəsinin ifadəsidir. Hər hansı insanla normal kontakta girməmiz üçün əsas amil həmin insanın Rusiyaya heç olmasa neytral münasibətini hiss etməyimizdir. Belə insanlar potensiallı insanlardır. Mən həmişə inanmışam ki, avrasiyaçılıq insanı ruhaniləşdirmək, yəni mənən saflaşdırmaq iqtidarındadır. Elə bizim də avrasiyaçılıq üzərində dayanmağımız, bu ideologiyanın daşıyıcılarına və təbliğatçılarına çevrilməyimiz də məhz kamil insan tipi axtarışları, ruhi kamilləşmə və ruhun nəfs, vücud üzərində qələbəsi məsələləri ilə bağlı olmuşdur.

HƏQİQƏT ÜÇÜN İNTERNETDƏ QURDALANMALI

 Daha bir popıtka elə, yaxınlaş, ola bilsin uzaqlardasan, bəli, amma azca səylə tədricən hədəfə yaxınlaşman mümkündür. Əsas maraqdır. Həqiqət dərinlikdədir, amma onu tapmaq üçün çox da uzağa getmək lazım deyil- internetdə bir az qurdalanmağın kifayətdir. Real vəziyyət belədir. Təkcə Googledə rus dilində reptiloid yazsanız, kifayət qədər məlumat ala bilərsiz. Hərə bir şey yazır, düzgün olanı da var, düzgün olmayanı da. Gec-tez bütün bu həqiqət bəşəriyyətə açılacaq.

 Siz məndən nə Qlobal Hakimiyyətin koridorlarında hazırlanmış trafaret şüarlar, nə də qrant hesabına başa gəlmiş şirpotreb mətnlər gözləməyin. Həmin şüarlara müxalifətin mitinqlərində gen-bol rast gələ bilərsiniz, şirpotreb məqalələr isə “Yeni müsavat”ın səhifələrində palaz-palaz dərc olunur. Mənimçün onların uyuşdurucudan heç bir fərqi yoxdur. Xalqı yatızdırmaq, əsas məsələlərdən kənarda qoymaq onların bir nömrəli vəzifəsidir. Qarğanı tovuzquşu lələkləri ilə bəzəyir, zəncini ağartmağa çalışır, ya qarışqadan fil düzəldirlər. Bu axmaqlığın hətta həmin işlərə qatılanların özlərinə nə qədər mənfi energetika və yamanlıq gətirdiyi də məlumdur. Mənim isə tək mövzum var, o da həqiqətin özüdür. Real xalq hərəkatı bizik. Azadlıq meydanında “Azadlıq!” yox, “Moskva!” qışqırmaq lazımdı. Kürd məmur cameəsinin eşşəyi onda öləcək. Onların qorxduğu yalnız bir güc var: Kreml. Xalqı xilas edəcək yalnız bir qüvvə var: Rusiya! Bu gün haqdan danışan və xalqının həqiqi xoşbəxtliyini istəyən hər bir şəxs bizim yanımızda- Avrasiyaçı Hərəkatda olmalıdır.

CƏMİYYƏTƏ STİMUL

 Bəzən bizi passivlikdə də qınayanlar tapılır. Biz cəmiyyətə stimul verdik,- elə bu kifayətdir. Şöhrətdən faydalanmağa haqq qazandırmaqla yanaşı bizimçün təmiz ad qazanmaq da qiymətli idi. Ətraf və fəaliyyət trayektoriyamız üçün yox, məhz öz şəxsi kriteriyalarımız üçün qiymətli idi. Şəxsiyyəti mədəniyyət yaradır və şəxsiyyətin böyüklüyü mədəniyyətin yüksəklişindən asılıdır! Buna görə də biz biliyimiz artırmaqla yanaşı mədəni yüksəlişimizin də qayğısına qalmalıydıq. Dünya mədəniyyəti ilə tanış olan Abasqulu ağa Bakıxanov yazırdı: “Mən ürək və ağıl üçün maraqlı olan çox şey gördüm və onlardan faydalanmağa çalışdım”. Şiəçi camiədəki dostlarımıza dərin təşəkkürlər ki, bir çox mədəni və əxlaqi məsələlərdə formalaşmağımızda onlardan yararlandıq. Mən bu gün, həyatımın indiki dönəmində əminəm ki, Allah bu vaxta kimi mənim etdiyim bir para günahlarımı bağışlayacaq. Hökmən bağışlayacaq. Peyğəmbərimiz buyurur: “Əgər öz yaxşı işindən sevinib, pis işindən narahat olursansa, deməli möminsən”.

 Biz o təmiz adı qazandıq. İndi o təmiz adı qoruyub saxlamaq asandır. Yaranmış şəraitdə lap asandır, çünki dövran artıq bizim dövrandır. Artıq hər yerdə bizimkilərdir. Özü də təmiz ad mövqedən asılı deyil. Biz elə bir şəraitdəyik ki, istənilən küncdən və məsafədən vurduğumuz top qapıdan keçəcək. Meydan bizimdir... Amma Ələddinin sehrli çırağı da bizdə deyil. Ölçüb-biçə bilmədiyimiz, qabaqcadan planlamağı bacarmadığımız çox məsələlər var. Odur ki diqqətli olmaq lazım gəlir. Onsuz da tezliklə böyük təmizləmə işlərinə start veriləcək, orta tam qaydasına düşəcək. Onda xalqımız daha rahat nəfəs alacaq.

ÜMİDLƏRİ QİDALANDIRMAQ

 Ümidləri yorulmadan qidalandırmaq lazımdır. Xalqın ümidləri qırılmışdı, əli hər şeydən üzülüb depressiyaya qapılmışdı. Biz dirilişə start verdik. Cəmiyyətimiz öz oyanış çağına qədəm qoydu. Biz ötkəmlik və mətinlik atmosferi yaratdıq. İlk növbədə real imkanlar daxilində toxunulmaz hesab edilən bütləri dağıtdıq. Vaxt vardı çoxları bizim proqnozlara inanmırdı. Bizi dəli hesab edənlər də vardı. Biz isə onlara sözün əsl mənasında bədbəxt kimi baxırdıq. Liberal diskursun at oynatdığı dönəmlərdə qanunlara uyğun hərəkət etdik, qüvvələrimizi və birliyimizi qoruduq, situasiyanın düzgün analizini apardıq. Biz hər zaman ümidləri qabaqlamağı bacardıq. Lazım olanda ekspertlərlə, avtoritet bildiyimiz adamlarla, məşğul olduğumuz sahənin mütəxəssislərilə məsləhətləşdik, vəziyyəti götür-qoy etdik. Müdrik sözə hər zaman hava və su kimi ehtiyac var, çünki ağıl hər şeydə gərəkdir. Axı biz məhz ağıla əsaslanaraq o dediyimiz yeganə düzgün yolu seçmişdik. Bu işi axıradək də dərrakə və məntiqlə aparmalıydıq. Torpedaçılıq bizlik deyil. Bizim dövrümüzdə çoxları televiziyalar tərəfindən zombiləşdirilmişdir və liberal mətbuat tərəfindən beyin yuyulmasına məruz qoyulmuşdur. Biz bu beyinləri yenidən format etdik. Öz ölkəmizin vətənpərvəri kimi lazım bildiyimiz işlə məşğul olduq. Lazım bildiyimiz iş isə xalqa həqiqətləri çatdırmaq və düzgün yola yönəltməkdir. Artıq biz ictimai sektorda liberalların infeksiyalarla zəhərləmədiyi təmiz sferalar yaratmışıq. Opponentlərimizdən fərqli olaraq biz tam səmimiyik. Xalqımızın üzləşdiyi problemləri dərk edir, onun çəkdiyi əzabları bölüşürük. Əsas odur ki, biz xeyirlə şərin nə olduğunu bilirik. Mən bir az da irəli gedərək deyə bilərəm ki, xalqa nə lazım olduğunu onun özündən də yaxşı bilirik.

STALİN QAYIDACAQ

 Mənim dövlət və onun mexanizmləri barədə öz baxışlarım var. Mən demokratiya və insan hüquqlarına sionist oyunları kimi baxıram. Demokratlar insanları ac saxlayır, amma geniş hüquqlar vəd edirlər. Pulsuz, ac insanın hansı hüquqları ola bilər? Oğurlardığınız nefti qaytarın, demokratiyanız lazım deyil! Azadlıq geylərin televiziyaya çıxmağıdırsa, tüpürüm o azadlığa! Azərbaycan hökumətinin maaşları qaldırması üçün Azərbaycan xalqı ABŞ Konqresinə məktub yazıb icazə istəməlidir. Qul bazarı- iudeyanın bizə bəxş etdiyi azadlıq atributu budur! Söydüyünüz rusların vaxtında insanlar qul deyildi, amma indi quldur. Ruslar gedəndə burda 99 faiz sapsağlam azərbaycanlı qoyub getmişdi. İndi hər 2 nəfərdən biri rakdır. Ya da bu simptomun daşıyıcıdır. Budur müstəqillik?! Türkiyədəki yəhudi şirkəti neftin litrini bizdən 10 qəpiyə alıb emal etdikdən sonra onu geri bizim özümüzə litrini 10 dollardan satır- budur qapazaltı müstəqilliyin formulası! Elə bilirsiz demokratiya sizə azadlıq gətirir? Xeyr, o sizin uşaqlarınızı yeyir. Mədənlərimizdən çıxarılan qızılın İsrailə daşınmasına nə vaxt son qoyulacaq, bilmirsiz? İsrailin enerji tələbatını gecə-gündüz biz ödəyirik, amma nədənsə “Azadlıq” və “Yeni müsavat”ın köşə yazarları bu barədə yazmağı sevmir. Azadlıq deyil bu, Azaloyldur, neftin zəbt olunmasıdır, demokratiya deyil, dermokratiyadır, insan hüquqları deyil, gey hüquqlarıdır. Stalin deyirdi: “Müstəqillik- yalançı görüntüdən başqa bir şey deyil. Müstəqillik adı altında ölkənin imperialistlərdən tam asılılığı gizlədilib”. Təbii sərvətlərin nə qədər çox və tükənməz olsa da, onları gözü doymayan sionist canavarları basıb yeyəcək, xalqa xırda tikəsi belə çatmayacaq. Nə vaxt Azərbaycan müstəqil olacaq, onun nefti-qazı avtomatik İsrailin əlinə keçəcək. Gələcək nəsillər bundan nəticə çıxarmalıdırlar. Bu ölkənin var-dövləti, sərvəti axsın Çuxursaəd kürdlərinin cibinə, azərbaycanlılar aclıq və səfalət ucbatından sirkə içib intihar etsin- bununçün lazımdır müstəqillik! Biz bunu gördük, bizdən əvvəlki nəsillər gördü- siz gələcək nəsillər bir daha Azərbaycanda Kərbəla müsibətinin yaşanmasına imkan verməməlisiniz. Nə qədər ki müstəqillik var, Kürdistan, Çuxusəd bölgəsinin iudaları, İsrailin ölkəmizdəki sadiq kürd kolonu qanımızı içməkdə davam edəcək- bilin və agah olun! Özünü “sülhsevər”, “mədəni”, “insan hüquqlarını qoruyan”, dünyaya “demokratiya” gətirən kimi göstərən, daima insanların qayğısına qalmaq görüntüsü yaradan, əslində isə vəhşi, insan qanına susamış, heyvanları belə özlərindən olmayan digər xalqlardan üstün tutan Beynəlxana Sionist Sindikat heç bir xalqa müstəqil yaşamağa imkan verməyəcək. Bunu yaxşıca yadınızda saxlayın. İnsanlığı səfilliyə, aclığa, susuzluğa, qətliamlara, soyqırımlara məruz qoyan vəhşilər- ABŞ, İngiltərə və İsrail nə qədər Yer üzündə var, heç bir müstəqillikdən söhbət gedə bilməz. Güc birlikdədir. Müstəqil olmaq- xalqın kürd-yəhudi yırtıcılarına qarşı meydanda tək qalması deməkdir. Xalqımızı reptiliya təcavüzündən rus qoruyurdu. Xalqımızın xilası böyük Rus xalqı ilə birləşməsindən keçir. “Bu Avropa demokratiyasıdır” deyib gözümüzə soxurlar- Avropada cəmi bir azadlıq var, o da petux olmaq azadlığıdır! Tanınmış amerikan iqtisadçısı və politoloqu Pol Kreyq Roberts deyir: “Avropa İttifaqı- heç bir demokratiyası olmayan diktaturadır. Orada gəlişigözəl parlament var, amma onun heç bir səlahiyyəti yoxdur- bu xalqın seçmədiyi qərar qəbul edən bir komissiyadır. Odur ki Avropa İttifaqı hökuməti xalqdan çox uzaqdır”. Çoxları bilmir ki ABŞ-da təkpartiyalı sistemdir; fərqi yoxdur siz respublikaçılara səs verirsiniz, ya demokratlara, ya da yaşıllara- siz sionistlərə səs verirsiniz! Amerikan demokratiyasında polisə zənciyə zənci deməyə icazə verilmir, amma onu öldürməyə icazə verilir- budur demokratiyanın mahiyyəti! Bizdəki kimi yüksək bank faizləri dünyanın heç bir ölkəsində yoxdur. Bəli, sionistlər adama belə azadlıq bəxş edirlər! Böyük iş görüblər: Azərbaycanı Beynəlxalq Aren(d)aya çıxardıblar. Azərbaycan nefti və ikrası uzun illərdir ki, İsrailə pulsuz daşınır, amma nədənsə Azərbaycan müxalifəti heç vaxt bundan danışmır. Ölkənin, xalqın təbii sərvətlərinin 80%-nin yəhudilərə peşkəş edilməsidir müstəqillik?! Bizim donqili müxalifət fəxr edir ki, Tetçer Elçibəyi sevir və onunla öyünürdü! Bəli, mason öz nökərini sevər də, öyər də, daha tələbəyə 1500 dollar maaş verən Qəddafini sevməyəcək ki! Brejnevin danışıq diksiyasını lağa qoyurlar. Amma Brejnev təkcə 9-cu beşillik ərzində 1700 nəhəng zavod tikmişdi. Saytlar yazır ki: “Azərbaycanda yediyimiz kolbasa peyindən hazılanır”. Müstəqillik sizə peyin də yedizdirdi, yenə də ayılmadınız. Qısası, mən Stalinin yaratdığı diktatura üsul-idarəsi tərəfdarıyam. Yalnız despotlar bütün xeyirli potensialı dövlət mexanizmləri arasında bərabər paylaşdıra bilər. Həmin formula qədim müdrik və dini kitablarda da göstərilib. Liberalizmin tərəfdarları cəmiyyətə bunu təlqin etməyə çalışırlar ki, vətəndaş cəmiyyəti təşkilatları dövlətin vəzifələrinin çoxunu öz üzərinə götürə bilərlər. Əlbəttə, bu qoy xalqların məhvinə hesablanmış aldadıcı bir şirmadır. Liberastlar nə deyirlər-desinlər, onlar öz baxışlarını əsaslandırmaq üçün nə qədər çalışsalar da, qoy xalqların güclü dövlətə və müxtəlif növ anarxistlərin “qırmızı xətti” keçmələrinə imkan verməyən güclü hakimiyyətə ehtiyacı vardır. Hər hansı bir ölkəni təkcə bir halda uğurla idarə etmək mümkündür: bütün idarəçilik xalqçı liderin dəmir əlində cəmləşmiş olsun! Mən Putin, Xamneyi, Bəşər Əsəd kimi ağıllı liderləri alqışlayıram. Mədəniyyət mütləq despotizmdən kənarda inkişaf edə bilməz. Yaşayış səviyyəsi demokratiya və insan hüquqları sayəsində yüksəlmir, birdəfəlik başa düşün, başdakı ağıllı liderin əzmi sayəsində yüksəlir. Stalin despotizmi sayəsində SSRİ kotandan atom dövlətinə çevrilmişdi. Novruzəlidən kərim kərimov qayıran Stalin idi. Stalin diktaturası dövründə SSRİ-də hər 6 saatdan bir yeni sənaye müəssisəsi işə düşürdü. Stalin deyirdi: “Heç bir kapitalist heç vaxt razı olmaz ki, işsizlik tam aradan qaldırılsın. İşsizlər ordusu onların əmək bazarını ucuz işçi qüvvəsi ilə təmin etmək üçün gərəkdir”. Diktator Stalinin vaxtında ərzaq məhsullarının qiyməti hər il iki dəfə aşağı salınırdı. Qaniçən Stalin əmr vermişdi, fəhlə 5 saatdan artıq işləyə bilməzdi. Fəhləni 5 saatdan artıq işlədən müdiri Sibirdə çürüdərdilər. 35 faizə sələm verən bank müdirinin gülləni alnının ortasına vurardılar. Stalin istəyirdi ki, fəhlənin iş gününü 2 saata salsın, zəhərləyib öldürdülər, imkan vermədilər. O deyirdi ki, fəhlə gün ərzində 2 saat işləsə, bizə bəs edir. Stalin istismara son qoymuşdu. Sorosun Azərbaycandakı dölləri buna görə Stalini sevmir. Yeri gəlmişkən, Stalinin oğlu müharibədə ön cərgədə vuruşurdu. Stalinin oğlu almanlara əsir düşdü, dedilər, əsir düşmüş generalımızı ver oğlunu qaytaraq, Stalin cavab verdi mən generalı əsgərə dəyişmirəm! Belə şeyləri xalqdan ciddi-cəhdlə gizlədirlər. Çünki sərf eləmir. Bir quru şineldə öldü Stalin, ondan sonra var-dövləti qalmadı, həyatını xalqa sərf etdi. Stalinin vaxtında indiki kimi vəzifəyə yerlibazlıq prinsipi ilə qoymurdular, layiqlilik kriteriyası əsasında götürürdülər. Stalin deyirdi ki, kadrlar hər şeyi həll edir. Ona görə də mən həmişə deyirəm ki, ziyalı üçün əsas məsələ Stalin fenomenini başa düşməkdir. Stalin fenomenini başa düşməyənlərin könüllü olaraq qul taleyinə boyun əyməsi təbiidir.

RUS- QƏLBİN HALI

 Dostum İbrahim Fərhadoğlu deyir, rus dilini bilmək azdır, rus dili gərək adamın qanında-qrafasında olsun. Rus millət deyil, qəlbin halıdır. Azərbaycan insanı kolxozlaşdıqca türkləşir, ziyalılaşdıqca ruslaşır. Ətalətdə vurnuxan qrup Türkiyəyönümlü, intellektual qrup isə Rusiyayönümlüdür. Millətçilik kiflənmənin, avrasiyaçılıq isə mükəmməlləşmənin məhsuludur. Rusçuluq proqressə, türkçülük reqressə aparır. Belə bir anlayış da var dünyada: rus ponyatkası. Söydüyünüz ruslar sukalığa zapadlo baxırdılar. Türkiyəlilərə baxın, sukalığa adi şey kimi baxırlar. Gedin türklərlə işləmiş yoldaşlardan soruşun, sizə desinlər. Adamı üzünə gülə-gülə 5 qəpiyə satırlar, burda qəbahətli heç nə görmürlər də. Dünyanın bütün mütəfəkkir insanları rusları insanlıq kriteriyalarına görə sevir, fərqləndirir və bəyənirlər. Mən çox istərdim ki, uşaqlarımız məktəblərdə rusca təhsil alsınlar. Nə qədər professional tərcüməçi olsan da, ruscadan tərcümə edəndə məna itir, rus dili sakral dildir. Adi “Komsomolskaya pravda” qəzetinin bir manşet başlığındakı ikicə kəlməni bizim dildə başa salmaq üçün gərək bir səhifə yazı yazasan. Dilimiz kasaddır və bu dildə fikirləri tam ifadə etmək çətindir. Beyində bir fikir olur, ancaq dilə gətirəndə alınmır, izah edəndə dağılır. Bir-birimizi anlamamağımızın səbəblərindən biri də budur. Ruslarda bir söz var, “s poluslova”, yəni yarım kəlmədən. Mən Azərbaycanda bir-birini yarımkəlmədən başa düşən adamlara heç rast gəlmədim. Bu təkcə mənim fikrim deyil, dilçilərimiz də qeyd edirlər ki, Azərbaycan dilində konseptual lay yoxdur. Dilin bir təbəqəsi olmalıdır ki, orada terminlərin mənaları səliqəli şəkildə rəfə düzülə bilsin. İstənilən vaxt lazım olanı düşüncənlə götürə biləsən. Azərbaycan dilində terminoloji lüğətlərin yoxluğu da faktdır, bu da söhbət edən iki nəfəri bir-birindən uzaqlaşdırmağa xidmət edir. Bizim terminsiz danışmağımızdandır ki, ünsiyyət alınmır. Qarşılıqlı monoloq baş tutur, dialoq yox. Ona görə də Azərbaycan cəmiyyətində insanları təəccübləndirmək olmur. Təzə nəsə demək, üfiqdlər açmaq hər gün bir az da mümkünsüzləşir. 

 Rusca elə sözlər var ki, onların tərcüməyə ehtiyacı yoxdur. Rus dili gələcəyin dilidir və artıq müxtəlif ölkələrdə milyonlarla insan rus dilini öyrənməkdədir. Eduard Snouden deyir: “Rusiya haqqında ağızlarına gələn hədyanları danışırlar, amma... Rusiya ecazkar ölkədir!”. Rusiyanın gələcəyi var. Rusları məhv edib, cəmi bir kənd saxlasalar, yenə də bu kosmik rasa artıb dünyaya şəfəq saçacaq. Planetar xilas ruslarla bağlıdır. Məlumatınız olsun ki, bir müddət sonra dünyada yalnız bir valyuta işləyəcək- rus enerqomanatı. Rus dilini bilənlər xoşbəxtdirlər. İkinci öyrəniləsi vacib dil isə fars dilidir. Çünki gələcəyin dili bu iki dil olacaq.

TÜRKÜN YOX, TÜRKİYƏNİN DÜŞMƏNİ

 Türkiyənin düşməni olmaq nəyə görə türkün düşməni olmaq sayılmalıdır? Bu cür kriteriyaları bizim ölkəyə kimlər sırıyıb? Yazıram ki, Türkiyə Azərbaycanın bir nömrəli düşmənidir. O tərəfdən reaksiya verirlər ki, Türkiyə hökuməti yaz, Türkiyə yox! Yazıram ki, türklər, rədd olun Azərbaycandan! Deyirlər ki, osmanlı türkləri yaz, türklər yox. Mənim o orta səviyyəli natiqlər kimi fikirlərimi dəqiq ümumiləşdirmələrlə, ya təsnifatlarla təqdim etməyimi heç kim gözləməsin. Çünki nə qədər ağıllı olsan da, Allahın sonsuz genişlik bəxş etdiyi bir şey haqqında fikir yürüdüb onu məhdud bir çevrəyə sığışdıra bilməzsən. Mənim cümlələrimin yayı həmişə tarıma çəkilmişdir. Osmanlılar Azərbaycana petuxluğu gətirmişlər. Məhz petuxluğu! Mənim yaşadığım rus kəndində istər ruslar, istərsə də azərbaycanlılar petuxa petux deyirdilər. İndilərdə isə petuxa gey deyirlər, homoseksualist deyirlər! Petux elə petuxdur! Sovet türkləri həmişə Türkiyə türklərinə nifrət ediblər! Bu təbiidir. İsrailə nə qədər yaxındırsa, demək düşmən olma ehtimalı daha çoxdur- qayda belədir! Deyirəm ki müsəlman dünyasında bütün murdarlıqlar Türkiyədən axır. Türkiyə- virus mənbəyidir. Baxın, kimyəvi silah məsələsində də Türkiyənin əli var. Osmanlılar Azərbaycanı gizli bakterioloji mikroblarla doldurublar. Bilirəm bu sözlərdən sonra türkistançıların düşərgəsində yenə çaxnaşma başlayacaq, türk çadırlarının dəriləri silkələnəcək yenə! Şərhlər yazacaqlar, satqın adlandıracaqlar, türk düşməni deyəcəklər. Yenə də deyirəm, Türkiyənin düşməni olmaq niyə türkün düşməni olmaq sayılmalıdır? Azərbaycana qanunları bəyəm siz qoyursunuz? Siz kimsiniz axı, Azərbaycana qanunlar qoyursınız? Dünənə kimi türk yox idi, əskiyimiz gəlirdi? Əksinə, Azərbaycan xalqı şad-xürrəm dolanırdı. Azərbaycanı elə məhz Türkiyə çökürtdü. Azərbaycanın 1 nömrəli düşməni elə Türkiyədir. Məğzə baxın, tembrə yox! Türkiyə şikəstdir, amma yaxşı avazı var. Türkiyədə Nursi kimi 4-5 kürdün ortaya gətirdiyi təriqəti az qala bütöv bir respublikanın ibadət obyektinə çevirmək istəyirdilər, sən bundan danış! Bu işlər Azərbaycanın şiəlikdən təmizlənib “nurlaşdırılması” ilə bitməliydi. Arzuları ürəklərində qaldı. Qarşıda onları qara günlər gözləyir. Onların hamısına siyasi klizma qoyulacaq, arxayın ol(s)un(lar). İndi pas vəziyyətinə düşüblər. Sürünmək halına yaxın olanlar özlərini yeriyən kimi göstərməyə çalışanda gülməli görünür. Ayaqda qalmağa çalışırlar. Oseçka verdi. Zaman onların ziyanına işləyir. Tezliklə bu viruslu tarakanların hamısını An-26 təyyarələrinə doldurub Sibirə daşıyacaqlar. Beteerlərin səsi gəlir. Hökumət qayıdır.

ƏDƏBİYYAT DÖNƏMİ DEYİL

 Ədəbiyyat istirahətimiz və əsəblərimizin sakitləşməsinə kömək üçün olmalıdır. Başqa nəyə yarayar ki? Düzdür leksikonun artmasına kömək edir. Ədəbiyyat sənə öz həyatını xilas etmək üçün yox, yaşadığın ağır gündən canını qurtarmaq üçün lazımdır. Günlərsə həmişə ağırdır, ağır. Normal musiqinin dinləyiciləri sağaltdığı artıq təsdiq edilib. Azərbaycanda isə heç normal ədəbiyyat yoxdur. Lakin biz incəsənətin müalicəvi gücünə inandığımız kimi, ədəbiyyatın da dünyanı xilas edəcəyinə inanmaqda davam etməliyik. Çünki Azərbaycanda yaradılan badyaqanın heç bir müalicəvi gücü mühaşidə olunmasa da, hər halda dünyanın hansı guşələrindəsə normal ədəbiyyat nümunələri yaradılır. Ümumiyyətlə, indi tarixin ədəbiyyat dönəmi deyil. Rusların bir sözü var; toplar danışanda ilham pərisi susur. Bizim yaşadığımız zaman ziyalıdan hücum mövqeyində dayanmağı tələb edir, o ancaq bu yolla öz dünyasının tamlığını qoruya bilər. Ona görə də müasir cəmiyyətdə hekayə və şeir mistifikasiya və yumordan başqa bir məna daşımır. İnsanların yaşam uğrunda mübarizədə daha üstün tutduğu silahları var. Üçüncü dünya müharibəsi ərəfəsində şeir-hekayə oxumazlar. Ona görə də mən yalnız siyasət və din haqqında danışmağı təklif edirəm. Ədəbiyyat haqqında laqqırtı vurmağı isə boş və mənasız hesab edirəm. Könül Səid feysbukda yazmışdı: “İndi esq-meşq zamanı yox, xalqa dəstək və güc vermək zamanıdır”. Axır ki biri bunu yazdı! Facebook isə doludur eşqi-məhəbbət şeirləri ilə.

POSTMODERN VİRUSU

 Postmodernizm zəfər çalmağa can atan satanist mədəniyyətinin bir komponentidir. Millətləri əsl mədəniyyətdən uzaqlaşdırıb yadplanetli klonun yaratdığı sistemə uyğunlaşdırmaq üçün ortaya atılmış bir proyektdir. “Millətləri elm və sənətdə çaş-baş, iflic bir şəklə salmaq lazımdır”- Apostolos Qrozos Qramos postmodernizmi belə xarakterizə etmişdi. Postmodernistlər deyir: Arxadakı körpüləri yandırın! Niyə, xeyirdirmi? Postmodernizmin əsl tərifini bəlkə də Adolf Hitler vermişdir. Özünün məşhur “Mayn kampf” əsərində o postmodernizmi qısa və aydın şəkildə belə açmışdır: “Yəhudi mədəniyyətə də əl uzadır. Sənəti və ədəbiyyatı pisləyir, təbii duyğuları aldadır. Bütün gözəllik, soyluluq, əsilzadəlik, qürur və yardım anlayışlarını bir göz qırpımında alt-üst edir. İnsanları, özünün də içində olduğu o bayağılıq və alçaqlıq aləminə dartıb aparır. Nəticədə yəhudi dini və əxlaqı gülünc və bəsit bir hala gətirib çıxarır. Adət-ənənələri ölü, dəbdən düşmüş və köhnəlmiş şeylər kimi qələmə verir. Beləcə, bir millətin həyatı uğrunda canını verəcəyi son dəyərləri də ortadan qaldırır”. Şərhə ehtiyac yoxdur. Bu sözlər üzərində düşünməyə dəyər.

YEKUN

 Bu yazı öz kiçik hәcmi ilә sаdәcә gündəm məsələləri və sosial şəbəkələrdə müzakirə olunan mövzular bаrәdә düşüncәlәrimdәn ibаrәtdir. Yəqin ki yuxarıda danışılan mövzulаr ətrafında оnlаrcа kitаb vә mәqаlәlәr yаzmаq mümkündür. Аncаq аrtıq bu mәnim vәzifәm dеyildir. Çünki ömür vəfa edərsə, üzərində çalışdığım kitabları bitirməyə çalışacağam. Əslində yаzаcаğım kitаblаr da elə danışdığımız mövzuların konspiroloji dаvаmı vә kulturoloji tәkmillәşdiricisi оlаcаqdır. Əlbəttə, bizim tezislər indilərdə cəmiyyəti başına götürmüş liberastların uydurmаlаrı ilә tәzаd tәşkil еdir. Lakin tam ümidvaram ki, gәlәcәkdә ölkәmizin quruculuğundа böyük rоlu оlаcаq gәnclәrin irаdәsi hеsаbınа bu tаriхi mükаlimәnin mаhiyyәti başa düşüləcəkdir.

“Gündəliklər” kitabından