İbrahim Sel
ÇEŞİDLİ SİYASƏT
Bizə yeridirlər ki, iki cür siyasət var: daxili siyasət və xarici siyasət. Daxili siyasət hökumətin öz ölkəsinə, xalqına münasibətdə həyata keçirdiyi siyasətdir. Xarici siyasət isə hökumətin qonşu ölkələr və xalqlarla əlaqələr qurması ilə bağlı münasibətdir. Amma qlobal siyasət də vardır- bu dövlətin insanlığa, bütün bəşəriyyətə münasibətdə həyata keçirdiyi siyasətdir. Hökumətin yeritdiyi qlobal siyasət onun Qlobal Prediktor- sionist ağalar ilə hansı məsafədə olduğunun göstəricisidir. Hökumət İraqda İsrailin protejeliyi ilə muxtariyyat quran kürd dövləti ilə hərtərəfli əlaqələr yaradır, amma tarixi vətənimiz Rusiya və ya qardaş şiə dövləti olan İrana qarşı düşmən siyasəti yeridir. Kələfin ucu da elə burda görünür.
Bizə yeridirlər ki, 3 cür hakimiyyət var: qanunverici, icra və məhkəmə hakimiyyətləri. Amma əslində 5 hakimiyyət var: ideoloji və ondan daha yuxarı pillədə duran konseptial hakimiyyət. Sonuncu iki hakimiyyət barədə nədənsə danışmırlar. Çünki sionist ağalar ölkələri və xalqları məhz konseptual hakimiyyət vasitəsilə idarə edirlər.
BİR DAHA KRİPTLƏR BARƏDƏ
Bolşevik yəhudilər Rusiya dövlətini ələ keçirəndən sonra 3 milyon pravoslav ziyalısını qətlə yetirmiş, 20 milyondan çox pravoslavı aclıqdan tələf etmişlər. Yəhudi Bella Kun (əsl adı Aaron Koqan) macar hökumətinin başına keçəndən sonra ilk işi vəzifədə işləyən 20 min xristianı öldürmək olmuşdu. Güman edilir ki, onun 133 günlük hakimiyyəti ərzində 700 min macar öldürülmüşdür. Almaniyada hazırlanan böyük inqilabın altında da sionist imzası vardır. Çünki bu ölkədə bütün yuxarı vəzifələr yəhudilərin əlində idi. Sionistlər təkcə inqilab yox, dünya müharibəsinə də hazırlaşırdılar. Külli miqdarda insan ölümünə səbəb olmuş 1-ci Dünya Müharibəsini onlar təşkil etmişlər. Ershersoq Ferdinand və arvadına qarşı təşkil olunan sui-qəsd bəhanə olsa da, əsas səbəb deyildi. Onsuz da onlar tezliklə unuduldular. Müharibənin əsas səbəbi sionistlərin iştahası idi. Müharibə planı çoxdan cızılmışdı, ancaq sionist yəhudilər axmaq adlandırdıqları xristianların zəif anını gözləyirdilər. İnsanlar öz əməllərinə görə məsuliyyət daşıyırlar. Bizim mədəniyyətimizdə səbəb nəticəyə görə dəyərləndirilir. Müharibənin nəticəsi Birləşmiş Millətlər Təşkilatının qurulması, bütün dünyada “Qızıl Standartlar”ın qəbulu və yəhudilər üçün Fələstin yolunun açılması oldu. Almaniya müharibədə qalib gəlsəydi belə, heç nə dəyişməyəcəkdi; o zaman sülh müqaviləsini Almaniyadakı yəhudi nazirlər yazacaqdı. 1-ci Dünya Müharibəsinin baş verməsi təsadüfi deyildi və çoxdan planlaşdırılmışdı. Hamısı yəhudilər arasında əsrlərlə davam edən yuxarı irq olma xülyalarının, təzyiqlərin, tələlərin, nifrətin nəticəsi idi. Müharibəni törədən sionistlər bütün Avropa ölkələrinin 1-ci Dünya Müharibəsi tələsinə düşəcəyini proqnozlaşdırırdılar. Hətta əmin idilər ki, Amerika da müharibəyə qoşulacaq. İuda məkri qalıb gəldi. Onlar üçün kimin zəfər çalacağı vacib deyildi. Bir şeyi dəqiq bilirdilər: sülh müqaviləsini onlar hazırlayacaqlar və bütün qənimətləri ələ keçirəcəklər. Almaniya 1-ci Dünya Müharibəsində həm də Rusiyanı müttəfiqlərindən ayırmağı planlaşdırmışdı və yəhudilərin sayəsində bunu bacardı. Almaniyanın yəhudi nazirləri Lenini və yoldaşlarını Moskvaya gedən qatar və vəsaitlə təmin etdilər. Yəhudi bankirləri inqilabı maliyyələşdirdilər. Bolşevik inqilabına pul buraxanlar arasında ABŞ Federal Rezerv banklarının müdiri Pol Varburq və Rotşildlərə məxsus “Kun, Loeb end Ko” firması da vardır. “Rahin Coulinin ittihamlarına cavab” kitabında hətta yəhudilərin Rusiyada Çarı devirməklə qane olmayıb, Çarı və ailəsini öldürməyi planlaşdırması da göstərilib. İnqilabın 25 liderindən yalnız Lenin yəhudi deyildi, ancaq onun da anası və arvadı yəhudi idi. Qoy xalqların genişmiqyaslı qətliamına isə gizli sionist Trotski rəhbərlik edirdi. Trotskinin əsl adı Leyba Davidoviç Bronşteyn idi. Yəhudilər ingilis adları götürüb amerikanları aldatdıqları kimi, rusları da rus adı qəbul edərək aldadırdılar. Həmin siyasət indi də uğurla davam etdirilir.
Kriptoiudlar özlərini müsəlman, xristian kimi göstərərək əslində ana vətənləri İsrailin xeyrinə təxribatla məşğuldurlar. Əsas məsələ cəmiyyətdə onları tanımaqdır. Bu adamlar yaşadıqları ölkədə özlərinə yerli ad və soyad götürməklə ətrafdakı adamları aldatmağa çalışırlar. Min illər belə olub. Axı bir adamın adını və soyunu gizlədərək yerli xalqın talançısına çevrilməsinin başqa nə mahiyyəti ola bilər?
6-CI KOLON
1953-cü ildə SSRİ-də ikiqat çevriliş oldu; əvvəl Stalin zəhərləndi, sonra Beriya güllələndi. Onları öldürənlər xaricdən göndərilmiş ağqvardiyaçılar və ya həbsxanalardan çıxan trotskiçilər deyildi; elə öz süfrələrində çörək kəsdikləri adamlar onları məhv etdilər. İraqda sərt diktatura rejimi hakim idi və heç bir müxalifət yox idi. Amma buna baxmayaraq ənşər-mənşər ayağında üzə çıxdı ki, Səddam Hüseynin güvəndiyi adamların bir çoxu satın alınmışdır. Onlar İraqı təslim etdilər və hətta Səddamın özünü ələ verdilər. Yəni müxalifət rolunda küçə və meydanlarda yaxa yırtan marginallar yox, diktaturanın dayaqları, Səddamın öz sadiq qoruyucuları çıxış etdilər. Son ana kimi elə görünürdü ki, Liviyada hakimiyyətə qarşı heç bir müxalif əhval-ruhiyyə mövcud deyildir. Zatən ölkə lideri Müəmmar Qəddafi neft satışından gələn pulları öz xalqına sərf etməklə məşğul idi. Liviya xalqının yaşayış səviyyəsi hətta inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisədə həddən artıq yüksək idi. Liviyaya çörək qazanmağa nəinki Üçüncü dünya ölkələrindən qastarbayterlər gəlirdilər, Avropa ölkələrindən mütəxəssislər də burada iş axtarırdılar. Siyasi səhnə isə müxalifətin ən xırda işartılarından belə təmizlənmişdi. Ancaq “X” saatı çatanda sanki yerin altından çıxırmış kimi çoxlu sayda aktiv və narazı rejim əleyhdarları ortaya çıxdı. Yuqoslaviya sosialist ölkələri arasında həyat səviyyəsinə görə birinci yer tuturdu. Orda sosialist quruluşuna xas olmayan azadlıqlar da vardı. Din qadağan olunmamışdı, əhali rahatca kilsələrdə ibadətini edirdi. Yuqoslavlar maneəsiz Qərbi Almaniyaya gedib gəlirdilər. Mili zəmində düşmənçilik üçün səbəb yox idi- hər bir çoxsaylı millətin öz respublikası, azsaylı millətlərin isə avtonomiyası vardı. Amma özünü dünyanın sahibləri sayan ağalar Yuqoslaviyaya əl gəzdirmək istəyəndə ölkə bir-birinə qarışdı və qır qazanına çevrildi. SSRİ-nin hətta ən axırıncı, ucqar respublikasında yaşayış səviyyəsi tərifli kapitalist ölkələrindən qat-qat yaxşı idi. Azərbaycanlılar və gürcülər rusun özündən də varlı və dəbdəbəli həyat tərzi sürürdülər. Amma 1990-cı illərdə birdən birə elə Azərbaycan və Gürcüstanda ən güclü antisovet əhval-ruhiyyə müşahidə olundu.
Sionistlər bir ölkəni ələ keçirmək istəyəndə həmin ölkənin daxili vəziyyətini, milli mentalitetini, hakimiyyətin qabiliyyətini yaxından öyrənirlər. Tədricən ölkədəki hakimiyyəti yıxmaq üçün zəmin- şərait hazırlayırlar. Sionistlər hədəf götürdükləri ölkəni birbaşa hücum və üzbəüz döyüş ilə yox, məhz daxildən dağıtmaq prinsipi ilə işləyirlər. Məsələyə ustalıqla yanaşanda, milli mentalitetin bütün nüansları nəzərə alınanda, “qarşılıqlı əlaqələr” əsaslı şəkildə qurulanda istənilən ölkəni, istənilən cəmiyyəti parçalayıb dağıtmaq mümkündür. Və bu məsələdə yaşayış səviyyəsi və leqal müxalifətin olub-olmaması heç bir fərq eləmir. Sovet hökumətini dağıdan Qorbaçov, Yeltsin, Yakovlev, Qaydar, Yavlinski və Şevardnadze kimi şəxslər müxalifətin içindən yox, hakim Kommunist Partiyasından çıxmışdılar. Xalq elə onda da müxalifətçilərə kloun kimi baxır, özünü dissident kimi sırıyanları lağlağıya götürürdü. Sovet hökumətini dağıdanlar kasib təbəqə deyildilər; onlar elita sayılırdılar və yağ-bal içində yaşayırdılar. Onlar elə məhz Sovet hökumətinin hesabına adam olmuşdular. Ölkənin ucqar kənd-kəssəklərindən çıxan həmin şəxslərin çoxu heç rus dilində düzgün və ləhcəsiz danışmağı ömürlərinin axırlarına kimi də öyrənmədilər. Sovet hökuməti olmasaydı, bu cür yüksək mənsəblərə sahiblənə də bilməyəcəkdilər- ömürlərinin sonunadək cəmiyyətin aşağı təbəqəsində başlarını girləyəcəkdilər. Sovet hökuməti belələrini qaldırıb başına bəla etdi. Sovet İttifaqında onlardan qat-qat kasıb və hüquqları pozulmuş insanlar da vardı, amma hətta onlar belələrinin hökuməti necə canfəşanlıqla dağıtmasına dəhşət içində baxırdılar. Şikayət etdikləri şəxslərin bütün bədliklərin başında durduğunu anladıqca insanların sabahkı günə inamı itirdi.
Sion despotizminin daha qatı versiyası ölkəmizi ələ keçirmək üçün dişini qıcamışdır. Sionist Kaqal bu planını nə AXCP, nə də Musavat funksionerlərinin əli ilə həyata keçirməyəcəkdir- bu oyuncaq partiyalar yalnız diqqəti yayındırmaq üçün meydandadırlar. Sionist Kaqal ölkəmizi hakimiyyətdəki 6-cı kolon vasitəsilə ələ keçirmək fikrindədir. Ənənəvi müxalifət- 5-ci kolon hakimiyyətdəki müxalifətin- 6-cı kolonun fəaliyyətini gizlətmək üçün meydandadır. 5-ci kolonun fəaliyyəti yalnız 6-cı kolonun fəaliyyətini pərdələmək üçündür. 5-ci kolon ABŞ-ın yaratdığı ələbaxan müxalifətdirsə, 6-cı kolon hakimiyyətdəki real və hazırlıqlı NATO agenturasıdır. 5-ci kolon- cəmiyyətin içində, 6-cı kolon isə hökumətin içində Qərbin diversiya qrupudur. Bu gün “NATO agenturası” və “Gülənçi şəbəkə”- bir-birinin sinonimidir. Musavat qərargahına yığışan əzgin, gmo yeməkdən heyi olmayan, rusa və farsa virtual kəllə atan psevdoaktivistlər əslində mulyajdan başqa bir şey deyildir- əsl müxalifət hakimiyyət koridorlarında ağ balıq yeməkdən enerjisi aşıb-daşan gülənçi sektantlardır. Mən bir dəniz qurduyum deyən tenqri-menqiçilər, bayrağa bürünüb gəzən türkoğlular sadəcə şirmadırlar. Onlar bizim başımızı Uyğurıstana bayraq sancmaqla qatırlar, diqqəti əsas məsələdən yayındırırlar- NATO-nun Türkiyə vasitəsilə hazırladığı agentləri isə artıq bütün sahələrə bayraq sancıblar. Əgər ölkəmizdə narıncı inqilab baş verəcəksə, bu inqilabı AXCP, ya da Musavat etməyəcəkdir- onlar heç bir ciddi rol oynamırlar və quru maketdirlər. Qərbyönümlü inqilab Prezident Aparatında və Nazirlər Kabinetində oturuşmuş Gülənçi şəbəkə tərəfindən ediləcəkdir. Ukrayna təkcə maydana yığışmış radikal müxalifətçilərin yox, həm də Yanukoviç administrasiyası və hakim partiyadakı ABŞ agentlərinin qurbanı oldu. Nurçuluq virusu Azərbaycan dövlətçiliyinə dərindən soxularaq diqqətlə pusmaqdadır. Siyasi quruluşların demontajı və hakimiyyətlərin yıxılması həmişə məhz belə əfi ilanın susqun mövcudluğu nəticəsində baş vermişdir. ABŞ kəşfiyyatı da öz növbəsində muzdurlarını ağlagələn iflasa uğramaqdan qoruyub saxlamaq üçün bütün imkanlardan istifadə etməyə çalışır. Çevriliş baş verməsi üçün dövlət aparatında hamının ABŞ-ın adamı olmasına ehtiyac yoxdur- tarix göstərdi ki, vacib postları tutmuş xırda bir qrup və onların sadiq əlaltıları bəs edir. Bundan başqa, hesablanıb ki, rüşvətə öyrəşmiş, büdcəni talayan, pul hərisi olan məmurlar, eləcə də yerlərdə çıxılmaz vəziyyətə düşən bir çox idarəçilər onlara kömək etməyə çalışacaqlar ki, belələrinin fəaliyyəti istənilən xarici agentin fəaliyyətindən daha təhlükəli fəsadlar törədir. Əslində belələrinin hakimiyyəti dəstəkləməsi adi xalq üçün onların hakimiyyətə qarşı çıxmasından daha böyük fəsadlar yaradır.
Azərbaycanda dövlətçiliyə zidd olan küçə müxalifətindən başqa gizli müxalifət də mövcuddur. Gülənçi oliqarx, siyasətçi, məmur, analitik, ekspert, ictimai xadim, KİV sahiblərindən ibarət gizli müxalifət açıq müxalifətdən daha qorxuludur. Gülənçi şəbəkə hakimiyyət strukturlarında ustalıqla maskalanaraq gizlənmişdir. O Qərbin hazırladığı plana uyğun hərəkət edir və əlverişli məqam gözləyir. Onlar dövlətin istənilən sağlam inisiativini blok edirlər. Onlar açıq-aşkar dövlətin Avrasiya yönümlü siyasətinə qarşı çıxmasalar da, onu tormozlandırırlar. Geopolitik nöqteyi-nəzərdən hakimiyyətdəki 6-cı kolon milli maraqlar üçün çalışmır, xaricdən idarə olunan instrument kimi fəaliyyət göstərir. 6-cı kolon bizə düşmən olan sivilizasiyanın maraqları zəminində çıxış edir. Belə implisit müxalifət Azərbaycanı qlobalizasiyanın xeyrinə kosmopolitik sistemə otuzdurmaq əzmindədir və bu yolda daha geniş imkanlara, rıçaqlara və sosial bazaya malikdir. Pensilvaniyadan verilən əmrləri yerinə yetirməklə bərabər onlar həyata keçirilən layihələrdən özləri üçün maksimum gəlir və imtiyazlar da əldə etməyə çalışırlar. Gülənçi şəbəkə bir çox vacib məmurların və oliqarxların atalarını, əmilərini nurçu ideyalarına otuzduraraq onların simasında özünə avtoritetli himayədarlar da qazana bilmişdir. Məhz belə dəstəyin sayəsində gülənçi şəbəkə geniş şaxələnmiş və dövlət tərəfindən dərin immunitetlə təmin olunmuşdur.
Beləliklə, Azərbaycan müxalifət cəbhəsi iki hissəyə bölünür: küçə və meydanlardakı aşkar müxalifət qismində radikal atlantistlər və hakimiyyət koridorlarındakı gülənçilər qismində mülayim atlantistlər. Geopolitik nöqteyi nəzərdən, həm ənənəvi müxalifət, həm də hakimiyyətdəki gülənçi şəbəkə ikisi də ABŞ, NATO, Qərb və Türkiyənin maraqları üçün çarpışırlar. Hər iki kolon bazar iqtisadiyyatı, liberalizm, individualizm və qlobalizm tərəfdarıdır. Hər iki kolon şiəliyə, pravoslavlığa, Rusiyaya, İrana, Suriyaya, Bəşər Əsədə qənim kəsilmişdir. Azərbaycanın Avrasiya yönümlü dəst-xətt tutmasına ənənəvi müxalifət açıq etiraz bildirirsə də, gülənçi müxalifət gizli hiddət keçirir, hər cür ciddi-cəhdlə ölkəni Avroatlantik istiqamətə itələməyə çalışır, Rusiya və İranla əlaqələrin möhkəmlənməsinə yönəlmiş islahat və addımlara qarşı sabotaj həyata keçirir. Hər iki müxalifət Pensilvaniyadan pultla idarə olunur. Oxşar paralel: Qorbaçev və Yeltsin guya siyasi rəqib idilər, amma hər ikisi bir mənbədən- ABŞ-ın keçmiş müdafiə naziri Henri Kissincerin rəhbərlik etdiyi Hüqo Hemfri Fondundan pul alırdılar. Daxili siyasət nöqteyi nəzərindən əks düşərgələrdə olsalar da, geopolitik nöqteyi nəzərdən ənənəvi müxalifət və hakimiyyətdəki gülənçi şəbəkə- eyni qrupdurlar. Findamental mövqelər, prioritet və dəyərlər baxımından hər iki kolon eyni ideallara malikdirlər və eyni ağa üçün işləyirlər. Qibləgah Pensilvaniyadır. İdeologiya və layihələr okeanın o tayından ixrac olunur. ABŞ, Qərb, Türkiyə, NATO, Avroatlantik sivilizasiya, Avropa dəyərləri, yerlilər üçün Turanist (əslində Sionist) həvəsləndirmə, liberalizm, qlobalizm, bank sələmi, beynəlxalq maliyyə oliqarxiyası- oriyentirlər eynidir. Hər iki kolonun fəaliyyət sferası sivil satqınlıq və sabotaj yoludur. Həm ənənəvi müxalifət funksionerləri, həm də Gülən kommandosları Qoy sivilizasiyamızın içinə Atlantika agentura şəbəkəsi kimi soxulublar. Xarakterikdir ki, hər iki kolonun aparıcı simaları (kripto)kürdlərdir. Tarixi nöqteyi nəzərdən bu adamlar konkret olaraq qoy xalqların, aborigenlərin, şiələrin qan düşmənidirlər. Gülənçi şəbəkə- Azərbaycan xalqının ekzistensial yağısıdır. Sistemin içindəki liberallar, effektiv dövlət menecerləri, loyal görsənən oliqarxlar, icraedici bürokratlar, işbaz məmurlar, şouçu jurnalistlər və müxalifət nazirləri- bu qrup şiə və pravoslav sivilizasiyalarını Yer üzündən silməyə çalışan satanizmin əzmkar muzdurlarıdır.
Maraqlı bir mənzərə yaranıb. Nurçuluq Azərbaycana Türkiyədən ixrac olunub. Amma Türkiyədə gülənçilik tam məhv edilsə də, Azərbaycanda gülənçilik ayaqdadır. Nurçuluğun vətəni, ocağı artıq Türkiyə deyil, Azərbaycandır. Nurçuluq Azərbaycana köçüb; Türkiyədə ölsə də, burda gen-bol yaşayır. Azərbaycan nurçuluğun alınmaz qalasına çevrilib. Bu gün xalqımız üçün, dövlətimiz üçün ən böyük təhlükə də məhz onlardır. Gülənçilər təkqütblü atlantik əməliyyat sisteminə proqramlaşıblar. Respublikanın iqtisadi strukturu, təhsil və mədəniyyət institutları, ictimai-siyasi həyatının üslubu 6-cı kolonun zövqünə uyğun format olunmuşdur. Hal-hazırda biz xarici texniki idarəçilik mahiyyətindən daha dərin mənada Qərbin hakimiyyəti altındayıq. Siyasətdə, iqtisadiyyatda, mədəniyyətdə, təhsildə, dəyərlərdə, dəbdə, informasiya məkanındakı gülənçilik- tədricən sovetizmi sıradan çıxarır, şiəçiliyi əzib aparır. Sovet dövründə formalaşmış 70 illik mədəniyyətimizin üstündən xətt çəkməklə yanaşı, gülənçilik ümumdünya siyasi arenasında irəliləyişimizi ləngidir, sosial islahatları eybəcər formaya salır, bir vaxtlar dünyada ön sıralarda yer alan təhsilimizi Türkiyə təhsili səviyyəsinə endirir. Cəmiyyətimiz reqressə uğrayır. Gülənçi şəbəkə iqtisadi inkişaf əvəzinə onun simulyakrını yaradır- əhalinin maddi vəziyyətinin get-gedə pisləşməsinin əsas səbəbi də məhz budur.
İLYA ABUSHABAR: AMERİKA İLƏ ƏMƏKDAŞLIQ UZATDIĞINIZ ƏLİ DİBDƏN QOPARACAQ
Ücüncü dünya ölkələri, xüsusilə müsəlman ölkələri ictimai-siyasi fəalları, gəncləri bir şeyi anlamalıdırlar. Əl uzatdıqları Amerika təpədən dırnağa bir cəsusluq şəbəkəsidir. O ölkənin torpağı da, daşı da bir amala xidmət edir: Amerikan hegemonluğu üçün cəsusluq. Bəzi yoldaşlar ki var, deyirlər yox biz Dövlət Departamenti ilə, insan hüquqları təşkilatları ilə, demokratik təsisatlarla, QHT-lərlə işləyirik. İnciməyin, dostlar, sizin həmkarııq etdiyiniz Departamentin nəzdində olan informasiya bürosu (Bureau of Intellegence and search) Amerika Kəşfiyyat Camiəsinin (US Intelligence Community) rəsmi üzvüdür. Bu Camiəyə 16 rəsmi kəşfiyyat idarəsi daxildir ki, onlardan yalniz biri Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsidir (CIA). Maliyyə Nazirliyinin tərkibində bir idarə (TFI), Müdafiə Nazirliyinin tərkibində 8 müstəqil xidmət (DIA, NSA, AI, AFISRA, NGA, NRO, MCIA, ONI), Energetika Nazirliyinin tərkibində bir idarə (OICI), Daxili Təhlukəsizlik Nazirliyinin tərkibində iki idarə (I&A, CGI), Ədliyyə Nazirliyinin tərkibində iki idarə (FBI, DEA)- hamısı Intelligence Community-ə daxil olan kəşfiyyat xidmətləridir. Həmçinin şübhə yoxdur ki, bütün nüfuzlu QHT-lər, insan haqları demokratik təsisatlar (Freedom House, NED, Amnesty Int, Human Rights Watch, NDI, OSF-Soros, Ifex, CPJ, Heritage Foundation, Reporters SF, Solidarity Center, CIPE və sair) hər biri məzmununa görə bu təşkilatların birinə bağlıdır. Universitetlər, təhsil kursları bilavasitə həmin kəşfiyyat xidmətlərinin istifadə etdiyi mərkəzlərdir. Həmçinin bütün nəhəng biznes korporasiyaları onların ixtiyarındadır.
ABŞ kəşfiyyatı USAID, “Sülh Korpusu” və IREX kimi təşkilatların əli ilə xarici ölkələrdəki amerikanyönümlü şəxsləri əməkdaşlığa cəlb edir. “Sülh Korpusu”nun əsas məqsədi maraq göstərən ölkələrə amerikalı könüllüləri göndərməklə “dünyada sülh və dostluğun yayılmasına kömək etmək”dən ibarətdir. USAID-ın məqsədi ölkə əhalisində amerikanyönümlü əhval-ruhiyyənin formalaşdırılması və dəstəklənməsidir. IREX-in məqsədi isə müxtəlif regionlara innovasiya proqramları sahəsində “praktiki xeyir” verməkdir. Bu təşkilatlar xaricdə tendensioz informasiya toplanması, KİV-lərlə iş və etiraz əhval-ruhiyyəsinin formalaşdırılması ilə məşğul olurlar. USAID avroatlantik kursa riayət edən QHT-lərə və KİV-lərə sponsorluq edərək qrant paylayır. Telekanalların işçiləri ABŞ-a “təcrübə keçməyə və püxtələşməyə” göndərilir. KİV-lərin, xüsusən də onların xəbərlər kontentinin “amerikan normalarına” uyğunlaşdırılması ilə ABŞ Dövlət Departamenti ilə əlaqəli olan IREX təşkilatı məşğul olur. Agentura şəbəkəsi formalaşdırdığına görə “Sülh Korpusu” Rusiya və Qazaxıstanda qadağan olunmuşdur. ABŞ səfirlikləri xarici ölkələrin daxili işlərinə aktiv şəkildə qarışaraq lazımi qanunvericiliklərin parlamentdən keçirilməsinə, siyasətçilərin “avroatlantik kurs” istiqamətinə yönəldilməsinə çalışırlar. Diplomatların çoxu ABŞ kəşfiyyatının marağında olan informasiyanın toplanması və analizində iştirak edirlər.
Təpədən dırnağa kimi cəsus şəbəkəsi- uzatdığınız əli qoldan qoparacaq mütləq şər Amerika budur.
BANKLARA ATIN
Banklara atın və krediti ödəməyin. Götürdüyünüz pula görə banklara qara qəpik də verməyin. Bank borcuna görə həbs yalnız borcun üzrsüz səbəbdən ödənilməməsinə görə ola bilər. Yəni borclunun pulu var, amma ödəmir. Bu faktı da icra məmuru sübut etməlidir. Təqsiri olmayan şəxsin cəzalandırılması qanuna ziddir. Bu barədə Konstitusiya Məhkəməsinin qərarı var. Borclu işsizdirsə, borcu necə ödəsin? Oğurluq etsin? Qarət etsin? Adam öldürsün? Vergi ödəmirsə, deməli imkanı da yoxdur. Qanun belədir. Bu qədər yüksək bank faizi dünyanın heç bir ölkəsində yoxdur- bu özü elə ən böyük qanunsuzluq və cinayətdir. Həmin pullar onların ata-babalarının pulları deyil, Azərbaycan xalqının neftinin pullarıdır, xalqa paylamaq əvəzinə sələmə buraxırlar. Sizə təcavüz edən banklar və ədliyyə sistemi ilə bağlı şikayətlərinizi Rusiya dövlət orqanlarına göndərin. İnşallah Rus ordusu gələndə bu bankirlər xalqın başına açdıqları oyunlara görə cavab verəcəklər. Maqadan ağlayır bunlarçün!
RUR ORDUSU QARABAĞDA
Təkcə 1990-cı il ərzində Rus ordusu erməni silahlı qruplaşmalarına qarşı 160 əməliyyat keçirmiş, yüzlərlə terrorçu məhv və ya tərksilah edilmiş, baza və müdafiə istehkamları dağıdılmışdı. Ayaz Mütəllibovun “Koltso” əməliyyatı zamanı Rus hərbçiləri Gəncə ətrafındakı 30 kəndi ermənilərdən boşaltmışdılar ki, bu da Gəncənin gələcəkdə itirilməsinin qarşısını almışdı. Rusiya Silahlı Qüvvələrinin 23-cü diviziyası Xanlar və Goranboyun kəndlərində oturuşmuş erməni terrorçularını buradan qovub çıxarmışdı. “Koltso” əməliyyatı zamanı AXCP mətbuat konfransı keçirib beynəlxalq jurnalistlərə bildirdi ki, Mütəllibov Rus ordusunun əli ilə erməniləri qırır! “Demokratik” AXCP dünya ictimaiyyətinə müraciət ünvanlayıb Qarabağ ermənilərini Mütəllibov təcavüzündən qorumağa çağırdı. “Koltso” əməliyyatı yalnız Moskvada QKÇP çevrilişi yatırılandan sonra dayandırıldı. Buna baxmayaraq, “Koltso” əməliyyatı nəticəsində 24 kənd ermənilərdən büsbütün boşaldıldı: Xanlar rayonunda 2 kənd, Goranboy rayonunda 3 kənd, Şuşa rayonunda 5 kənd, Hadrut rayonunda 14 kənd. 1991-ci il noyabrın 20-də Qarakənd yaxınlığında vurulan vertolyotda azərbaycanlı generallar- İsmət Qayıbov və Məhəmməd Əsədovla yanaşı 2 rusiyalı general- Mixail Lukaşov, Nikolay Jinkin və qazaxıstanlı general Sanlal Serikov da vardı.
Rus desantçıları 1992-ci ildə Mardakerti büsbütün ermənilərdən təmizləyib Azərbaycan ordusuna təhvil vermişdi. Cəbhəçilərin söydüyü Rus əsgərlərinin sayəsində DQMV-nin 52 faizi Azərbaycan ordusunun nəzarətinə keçmişdi. O vaxt Bayram Bayramov deyəndə ki, hələ Qarabağ indiki kimi bizim olmayıb, naxçıvanlı cəbhəçilər onu xalq düşməni elan etdilər. Rusiya müdafiə naziri Pavel Qraçov orduya əmr vermişdi ki, bu münaqişədə ermənilərə yox, azərbaycanlılara kömək edin (Bu həm də onunla əlaqədar idi ki, Ermənistanın o vaxtkı rəhbərliyi Qərbyönümlü siyasət yürüdürdü). Keçmiş müdafiə naziri Rəhim Qazıyevin də etiraf etdiyi kimi, Sovet qoşunlarının əmlakı bölünərkən Rusiya Müdafiə Nazirliyi Azərbaycana nəzərdə tutulduğundan da qat-qat artıq silah-sursat və hərbi texnika vermişdi. Həmin dəstəyin sayəsində erməni daşnakları minlərlə itki vermişdilər. Məşhur Ağdərə döyüşündə ermənilərin 6 tank, 4 BMP və 1 BTR-inin qabağına məhz rusların köməyi sayəsində Azərbaycan tərəfi içində 80 tank olmaqla 160 zirehli texnika çıxara bilmişdi və döyüş ermənilərin süqutu ilə nəticələnmişdi. Erməni veteranları indi də şikayətlənirlər ki, Rus ordusu bizə heç nə vermədiyi halda azərbaycanlıları təpədən dırnağadək silahlandırmağa çalışırdı. Sırxavəndə hücumların intensivliyini erməni tərəfi Rusiya ordusunun azərbaycanlılara 100 tank verməsi ilə izah etmişdi. “Kommersant” qəzeti yazmışdı ki, Sırxavənd döyüşlərində həlak olmuş 200 Azərbaycan döyüşçüsünün əksəriyyəti slavyan görünüşlüdür.
1992-ci ildə Azərbaycan ordusuna səfərbər olunmuş ilk 2700 könüllüyə Gəncədəki Rusiya Silahlı Qüvvələrinin 37 zabiti təlim keçmişdi. Qarabağda erməni terrorçularının qorxduğu yeganə qüvvə Rus speçnazı idi. Ermənilərin müdafiə xətlərini o vaxt general Vladimir Şamanovun rəhbərlik etdiyi 328-ci paraşüt-desant polkunun əsgərləri yarırdılar. Mardakertin alınması əməliyyatlarına şəxsən Şamanov özü rəhbərlik etmişdi. Məhz Şamanovun Gəncədə yerləşən polku ermənilərin DQR ordusunun Şaumyandakı əsas bazasını darmadağın etmişdi. Qarabağ müharibəsində göstərdikləri şücaətlərə görə general Şamanov və Rus ordusunun bir çox zabitləri Azərbaycanın müxtəlif orden və medalları ilə təltif olunmuşlar. Rusiya Silahlı Qüvvələrinin 4-cü ordusu Şaumyan və Mardakert rayonlarını tutaraq burada Azərbaycan bayrağı dalğalandırmışdır. Xankəndinə ilk dəfə Azərbaycan bayrağını cəbhəçilərin xalq düşməni elan etdiyi Polyaniçko sancmışdır. Azərbaycan Ordusunun yaranmasının ilk aylarından çoxlu sayda Sovet və Rus kontraktnikləri ermənilərə qarşı vuruşmuşdu.
1993-cü ilin mart ayına Rusiyanın rəsmi məlumatına görə Azərbaycana təhvil verilən silah və texnika bunlardır: 415 tank, 1159 zirehli texnika (BMP, BTR və s.), 353 artilleriya vasitəsi (kalibri 100 mm-dən çox), 53 döyüş təyyarəsi, 8 vertolyot. Başqa rəsmi mənbələrə görə Azərbaycana 286, yaxud 311 tank və 18 vertolyot qalmışdı. Onlarla L-29 və L-39 döyüş-təlim təyyarələri də Azərbaycan ordusuna təhvil verilmişdi. Bundan başqa Azərbaycana 100 min ədəd atıcı silahlar və 11 min vaqon hərbi sürsat çatmışdı. 1993-cü ilin may ayında 104-cü Hava-Desant Diviziyası Gəncədən çıxarkən Azərbaycana 105 ədəd zirehli texnika (desantçıların döyüş maşını və BTR), 42 artilleriya sistemi, 36 ədəd özüyeriyən minaatan “Nona-SVK” saxlamışdı.
Azərbaycan rəhbərliyinin Rusiya rəhbərliyi ilə razılaşdırılmış 15 fevral 1992-ci ildə Xocalıdan dinc əhalinin təhriyyəsi üçün blokadanı yarmaq və ordan Ağdama dəhliz yaratmaq məqsədilə 23-cü motoatıcı divizayanın komandiri general Budeykinin rəhbərliyi altında hərbi əməliyyatın keçirilməsi cəhdi barədə çoxları susur. Bu məqsədlə 23-cü diviziyanın bölmələri 15 fevralda Gəncədən Ağdama gəlmiş, lakin Ağdamın Əhmədavar və Şelli kəndləri arasında AXC fəalı Fəhmin Hacıyevin rəhbərlik etdiyi bir qrup adam tərəfindən kolonun qarşısı kəsilmiş, onlara Əsgəran-Xocalı istiqamətində hərəkət etməyə imkan verilməmişdi.
28 fevral 1992-ci ildə A.Mütəllibov MDB BSQ baş komandanı marşal Şapoşnikova Xocalını qaytarmaq üçün müraciət etmişdi. Şapoşnikovun göstərişi ilə 5 mart 1992-ci ildə 23-cü diviziyanın bölmələri Ağdama gələrək, 6 mart saat 12-də Ağdamın yerli özünü müdafiə batalyonları ilə birgə Əsgəran istiqamətində hücuma keçmiş, Naxçıvanik, Xanabad kəndlərini azad edərək Əsgərana daxil olmuşdu. Lakin 6 mart saat 18-də A.Mütəllibovun istefa verməsi xəbəri gəlir və rus qoşunları fəaliyyətlərini dayandırıb, geri- Gəncəyə qayıdırlar. Bu hücum müharibənin gedişini kökündən dəyişə bilərdi.
14 may 1992-ci ildə Ağdamda Əsgəran, Xocalı və Xankəndini tutmaq, Şuşanı azad etmək məqsədilə 23-cü diviziyanın bölmələri cəmləşdirilmişdi. Lakin 15 may 1992-ci ildə A.Mütəllibovun vəzifəsindən yenidən uzaqlaşdırılması ilə qoşunlar da Gəncəyə qayıtmışdı.
Hələ 15 may 1992-ci il Daşkənd Sazişinə qədər (bu sazişə uyğun olaraq Azərbaycanda yerləşən Sovet qoşunlarının döyüş texnikası, silah-sursat və ləvazimatının bir hissəsi Azərbaycana verilmişdi) aprelin sonlarında Rusiya müdafiə naziri P.Qraçovun göstərişilə Azərbaycana 15 min ədəd atıcı silah və 15 PDM verilmişdi.
15 may 1992-ci il Daşkənd Sazişi keçmiş Sovet ordusu silah və texnikasının yeni müstəqil respublikalar arasında bölünməsini nəzərdə tuturdu. Saziş 15 mayda bağlansa da, R.Qazıyevin fəaliyyəti nəticəsində Azərbaycanın payına düşən silah-sursat və texnika, Ermənistandan fərqli olaraq Azərbaycana dərhal verilmişdi. Bu, Azərbaycan ordusunun Ermənistan ordusundan iki ay daha tez silahlanıb, 1992-ci il yay hücumuna keçərək 91-ci ilin sonlarından ilk dəfə hücum təşəbbüsünə yiyələnməsinə şərait yaratmışdı.
Rəhim Qazıyev 1992-ci ildə iyul ayında Gəncədə yerləşən 104-cü diviziyadan pulla zabitlər gətirərək Azərbaycanın Hava-desant qüvvələrinin ilk taborunu yaratmışdı. Rus hərbçilərin rəhbərliyi altında 360 nəfər desantçı hazırlanmışdı. Məşqlər Goran qəsəbəsinin yaxınlığındakı poliqonda keçirilirdi. Həmin aylarda Perəkəşküldə yerləşən QRU-nun (Baş Kəşfiyyat İdarəsi) 22-ci xüsusi təyinatlı briqadasının instruktorları tərəfindən Şamaxıda 300-ə yaxın Azərbaycan kəşfiyyatçısı hazırlanmışdı. İkinci 300 nəfərlik kəşfiyyatçı qrupun hazırlığı isə briqadanın Azərbaycandan çıxarılması ilə əlaqədar sona çatdırılmamışdı. 1992-ci ilin aprel-may aylarında rus hərbi instruktorları Mingəçevirdəki batalyona da döyüş hazırlığı keçmişdilər. Həmin ilin may-avqust aylarında 60-cı diviziyanın instruktorları 820-ci alayın (sonra 704-cü Lənkəran briqadasının) bölmələrinə, o cümlədən Astarada 20-ci alaya, Göytəpədə 22-ci alayın bazalarında 704-cü briqadanın 3 batalyonuna, Port-İliçdə 1073-cü artilleriya alayının bazasında briqadanın artdivizionuna, 769-cu kəşfiyyat batalyonunun bazasında briqadanın kəşfiyyatçılarına və rabitəçilərinə döyüş məşqləri və xüsusi hazırlıq keçmişdilər.
1992-ci ilin noyabr-dekabr aylarında Seyfəli təlim mərkəzində Rusiyanın 104-cü HDD-sinin instruktorları tərəfindən 2-ci Ordu Korpusunun 4500 nəfərlik döyüş ehtiyat qüvvəsi hazırlanmışdı. Plana görə, 10 min nəfər hazırlanmalı idi, lakin hakimiyyətin apardığı xain siyasət nəticəsində bu iş başa çatdırılmadı. 10 minlik korpus 1993-cü ilin aprel-may aylarında irimiqyaslı hücumla Stepanakertə qədər irəliləməli idi. Lakin ətrafında olan qüvvələr Elçibəyə çatdırdı ki, Surət Hüseynov ruslarla birgə hakimiyyətə qarşı qoşun hazırlayır və hazır olan kimi hakimiyət deviriləcək. Buna görə də Elçibəy əmr verdi ki, həmin bu qüvvələr qış aylarında Ağdamda və Ağdərədə hücuma başlasın. Yarımçıq vəziyyətdə olan korpus qış şəraitinə hazırlıqsız hücum əməliyyatlarına göndərildi. 2-ci Ordu Korpusunun komandanlığı, bütün ağılı başında olan hərbçilər bu hücumun əleyhinə idi. Hətta Ali Baş Komandan olan Elçibəyə 2-сi Ordu Korpusunun komandiri Surət Hüseynov tərəfindən məktub yazılmışdır ki, bu hücum faciəli nəticələrə gətirib çıxaracaq. Qış vaxtı dağlarda hücum əməliyyatlarına ordu hazır deyildi. Amma Elçibəy göstərilən səbəblərə məhəl qoymadan inadkarcasına əmrindən dönmədi. Nəticədə qış əməliyyatları faciəli nəticələrlə bitdi. Ordu böyük itkilər verdi, hazırlanmış rezervlər isə döyüşlərdə məhv oldu. Kəlbəcərə olan hücumun qarşısını bu vəziyyətə düşmüş ordu artıq ala bilmədi. Çünki qüvvələr tükənmişdi.
4 aprel 1993-cü ildə (artıq Kəlbəcər işğal olunmuşdu) Rəhim Qazıyev Şəkidə idi. Pənah Hüseynov ona zəng etdi və təcili olaraq Binə aeroportuna gəlməsini xahiş etdi. Aeroportda R.Qazıyev Pənah Hüseynov və Abbas Abbasovla görüşdü. Onlar dedilər ki, ermənilər Füzuliyə hücuma keçiblər. Onlar Moskvada olublar, lakin Rusiyanın müdafiə naziri Pavel Qraçov onları qəbul etməyib, ona görə də Rəhim Qazıyevdən Qraçovla görüşmək üçün kömək istədilər. Elə həmin gün onlar Moskvaya uçdular. Azərbaycan və Rusiyanın rəsmi dövlət səviyyəsində Qarabağda gedən hərbi əməliyyatlara aid təmaslarından biri 5 aprel 1993-cü il tarixinə təsadüf edir. Həmin gün ermənilərin Füzuliyə davamlı hücumunu dayandırmaq məqsədilə Pənah Hüseynov, Abbas Abbasov və artıq müdafiə naziri vəzifəsindən ay yarım əvvəl azad edilmiş Rəhim Qazıyev Moskvada Rusiyanın müdafiə naziri Qraçovun yanında olmuşlar. Onlar Qraçovdan ermənilərin Füzuli istiqamətində hücumunu dayandırmaları üçün Ermənistan rəhbərliyinə təsir göstərməyi xahiş etmişlər. Qraçov onların yanında Ermənistan prezidenti L.Ter-Petrosyana zəng etmiş və ondan bu hücumu dayandırmağı tələb etmişdir. Bundan sonra ermənilər hücumu dayandırmışlar. Qeyd etmək lazımdır ki, əvvəlcə Qraçov Rəhim Qazıyevin yenidən öz vəzifəsinə qaytarılmasını tələb edir, deyir ki, Rəhim Qazıyev onun dostudur, ona görə də ancaq bu şərtlə kömək edəcək. Lakin Rəhim Qazıyev şəxsən yenidən israrla xahiş edir və yalnız bundan sonra Qraçov erməniləri durdurur. Elə ordaca Pəhah Hüseynov Rəhim Qazıyevdən xahiş edir ki, o 104-cü Hava Desant Diviziyasının vasitəsilə Kəlbəcəri geri qaytarmağa da kömək eləsin. Rəhim Qazıyev bu xahişi də edir və Qraçov razılıq verir. O Podkozlinə onların yanında zəng vurur və müvafiq əmr verir ki, bu işdə yardımçı olsun. 20 aprel 1993-cü ildə Podkozlin Gəncəyə uçur. Rəhim Qazıyev onunla görüşür. Podkozlin Qraçovun ona Kəlbəcərin geri qaytarılmasında kömək eləməklə bağlı əmr verməsini və işə başlamağa hazır olduğunu bildirir. Rəhim Qazıyev Pənah Hüseynova zəng vurur və deyir ki Podkozlin burdadır və gözləyir. Pənah isə cavabında deyir ki rusların köməyi artıq lazım deyil və onlar Kəlbəcəri sülh yolu ilə azad edəcəklər.
1992-ci ilin avqustunda Rəhim Qazıyev Pavel Qraçovla danışır ki Gəncədə yerləşən 104-cü Hava Desant Diviziyasının yarısı azərbaycanlılardan ibarət olacaq. 104-cü HDD-nın şəxsi heyəti 12 min nəfər əsgər olmalı idi. Lakin 1991-ci və 1992-ci il demobilizasiyasından sonra ora Rusiyadan çağırışçılar gəlmirdi. Ona görə də diviziyanın tərkibində cəmi 6 min nəfər qalmışdı. 1992-ci ilin iyul ayında diviziyanın tərkibindən 345-ci paraşut-desant alayı Abxaziyaya göndərlidiyinə görə 104-cü diviziyada 4500 əsgər qalmışdı. Rəhim Qazıyev Qraçova təklif edir ki diviziyaya 6 min azərbaycanlı çağırışçı göndərilsin ki hərbi hissə tamam olsun. Razılaşmaya görə, iki il ərzində ruslar Azərbaycan üçün 12 min desantçı hazırlamalı idi. Əvəzində isə Azərbaycan 104-cü diviziyanı yanacaq, ərzaq və s. təmin etməli idi. Bu təkliflə Rəhim Qazıyev prezident Əbülfəz Elçibəyin qəbuluna gedir. Lakin Elçibəy bu işə razılıq vermir və deyir ki müstəqil Azərbaycanın əsgəri Rusiya bayrağı altında xidmət edə bilməz.
Eynilə yuxarıda göstərilən sxemlə 1992-ci ilin avqustunda Ələkrəm Hümbətov da Lənkəranda duran 60-cı motoatıcı diviziyanın komandiri Bojko ilə və Rusiya Müdafiə Nazirliyinin nümayəndəsi Muratovla danışıqlar aparır. Azərbaycan 60-cı diviziyaya çağırışçılar verir, rus zabitləri onları hazırlayır, əvəzində isə diviziya ehtiyacı olan hər şeylə təmin olunur. Bu təkliflə Ələkrəm Hümbətov Rəhim Qazıyevə müraciət edir. Qazıyev razılıq verir, lakin yenə də prezident Elçibəy buna qarşı çıxır və tələb edir ki 60-cı diviziya Azərbaycandan çıxarılsın!
1992-ci ilin yay hücumu zamanı Rusiyanın 104-cü desant diviziyasının operativ qrupu polkovnik V.Selivanovun başçılığı altında Azərbaycan ordusuna böyük yardımlar göstərmişdir. Yay hücum planı rus desantçılarının iştirakı ilə işlənmişdir. Onlar ordunun idarəçiliyində də kömək edirdilər. Bunun tarixçəsi belə idi. Rəhim Qazıyev 104-cü diviziyanın komandanı Şerbakla danışır ki, ruslar yay hücumunda köməklik etsinlər. Şerbak razılıq verir, lakin Rusiya müdafiə naziri Pavel Qraçovdan icazə lazım idi. 1992-ci il 1-2 iyunda Rəhim Qaziyev Qraçovla görüşür. Qraçov Şerbaka zəng edib deyir: “Onlara kömək et”. Bundan sonra Selivanovun qruppası avqust ayına kimi hücumlarda Azərbaycan ordusuna yardım etdi. Buna mane olan isə bozqurdçu İskəndər Həmidov oldu. O dedi ki rus zabitlərinin bizim qərargahda işləri yoxdur. Nəticədə Selivanovun qruppası geri çağırıldı.
104-cü HDD-nin bir qrup yüksək rütbəli zabitləri Şaumyan və Ağdərənin azad olunması üçün ümumi planın hazırlanmasında da iştirak etmişlər. Plan Azərbaycan SQ Baş qərargahının 1-ci müavini, Milli Qəhraman (ölümündən sonra) polkovnik-leytenant Şikar Şikarov, o zaman 703-cü briqadanın komandiri olan Nəcməddin Sadıxov və 104-cü HDD-nın əməliyyat şöbəsinin rəisi polkovnik V.Selivanovun başçılığı ilə bir qrup rus zabitləri tərəfindən hazırlanmışdır. Hücum zamanı rus zabitləri Azərbaycan ordusunu artilleriya atəşilə dəstəkləmişlər. Şaumyan hücumunda rus zabitlərdən ibarət 5 tank ekipajı, Ağdərə əməliyyatında isə 1 tank ekipajı iştirak etmişdir. Pilotumuz Vaqif Qurbanov həlak olandan sonra, iyun ayının sonlarından etibarən döyüş təyyarələrini rus zabitləri idarə etmişdir. Həmin dövrdə demək olar ki bütün istiqamətlərdəki hücumlarda rus əsgərləri vardı. Goranboyda və Ağdərədə hücumda Azərbaycan ordusuna 104-cü desant diviziyasının özüyeriyən artilleriya divizionları artilleriya dəstəyi verirdi.
1992-ci ilin sentyabr-oktyabr aylarında 820-ci Lənkəran alayı Qubadlı tərəfdən Laçın istiqamətində hücum əməliyyatları keçirdi. 60-cı motoatıcı diviziyanın silahları təhvil veriləndə Lənkəran alayına 12 ədəd özüyeriyən “Qvozdika” artilleriya qurğusu verilmişdi. Azərbaycan ordusunda mütəxəssislər olmadığından bu qurğuları 60-cı diviziyanın rus zabitləri idarə edirdi. Onlar eyni zamanda azərbaycanlı əsgərlərə bu qurğuları idarə etməyi öyrədirdi. Həmin artilleriya qurğuları döyüşlərin gedişatında mühüm rol oynayırdı, ordunun Laçın istiqamətində irəliləməsini asanlaşdırırdı. Susuzdağ alınandan sonra “Qvozdika”lar Gorus-Laçın-Şuşa yolunu daim atəş altında saxlayırdılar. Lakin rusların bu döyüşlərdə iştirak etməsindən ölkə rəhbərliyi xəbər tutur və qeyzlənir. O vaxt Baş Qərargah rəisi olan naxçıvanlı general Nürəddin Sadıxov şəxsən Laçına gələrək tələb edir ki strateji yolun atəşə tutulması dayandırlırsın, rus zabitləri isə ordan qovulsun. Özüyeriyən artilleriya qurğuları idarəsiz qaldığından Lənkərana göndərilir...
Azərbaycan Havadan Müdafiə Sistemi və radioelektron mübarizə vasitələri də 1992-ci ilin may-iyun aylarında Surət Hüseynov tərəfindən maaş verilən rus zabitləri tərəfindən bərpa edilib, bir müddət, yəni öz mütəxəssislərimiz hazırlanana qədər idarə olunmuşdur. Döyüş texnikasının təmirini də ruslar aparırdılar. Onların hərbi hissələrindən lazımi ehtiyat hissələri alınıb gətirilirdi.
QARABAĞIN SÜQUTU HAKİMİYYƏTİ DİVERSİYA VƏ TƏXRİBAT YOLU İLƏ ZƏBT ETMİŞ CƏBHƏÇİLƏR TƏRƏFİNDƏN RUS ORDUSUNUN AZƏRBAYCANDAN QOVULMASINDAN SONRA BAŞLANMIŞDIR.
Rus desantçıları 1992-ci ildə Mardakerti büsbütün ermənilərdən təmizləyib Azərbaycan ordusuna təhvil vermişdi. Cəbhəçilərin söydüyü Rus əsgərlərinin sayəsində DQMV-nin 52 faizi Azərbaycan ordusunun nəzarətinə keçmişdi. O vaxt Bayram Bayramov deyəndə ki, hələ Qarabağ indiki kimi bizim olmayıb, naxçıvanlı cəbhəçilər onu xalq düşməni elan etdilər. Rusiya müdafiə naziri Pavel Qraçov orduya əmr vermişdi ki, bu münaqişədə ermənilərə yox, azərbaycanlılara kömək edin (Bu həm də onunla əlaqədar idi ki, Ermənistanın o vaxtkı rəhbərliyi Qərbyönümlü siyasət yürüdürdü). Keçmiş müdafiə naziri Rəhim Qazıyevin də etiraf etdiyi kimi, Sovet qoşunlarının əmlakı bölünərkən Rusiya Müdafiə Nazirliyi Azərbaycana nəzərdə tutulduğundan da qat-qat artıq silah-sursat və hərbi texnika vermişdi. Həmin dəstəyin sayəsində erməni daşnakları minlərlə itki vermişdilər. Məşhur Ağdərə döyüşündə ermənilərin 6 tank, 4 BMP və 1 BTR-inin qabağına məhz rusların köməyi sayəsində Azərbaycan tərəfi içində 80 tank olmaqla 160 zirehli texnika çıxara bilmişdi və döyüş ermənilərin süqutu ilə nəticələnmişdi. Erməni veteranları indi də şikayətlənirlər ki, Rus ordusu bizə heç nə vermədiyi halda azərbaycanlıları təpədən dırnağadək silahlandırmağa çalışırdı. Sırxavəndə hücumların intensivliyini erməni tərəfi Rusiya ordusunun azərbaycanlılara 100 tank verməsi ilə izah etmişdi. “Kommersant” qəzeti yazmışdı ki, Sırxavənd döyüşlərində həlak olmuş 200 Azərbaycan döyüşçüsünün əksəriyyəti slavyan görünüşlüdür.
1992-ci ildə Azərbaycan ordusuna səfərbər olunmuş ilk 2700 könüllüyə Gəncədəki Rusiya Silahlı Qüvvələrinin 37 zabiti təlim keçmişdi. Qarabağda erməni terrorçularının qorxduğu yeganə qüvvə Rus speçnazı idi. Ermənilərin müdafiə xətlərini o vaxt general Vladimir Şamanovun rəhbərlik etdiyi 328-ci paraşüt-desant polkunun əsgərləri yarırdılar. Mardakertin alınması əməliyyatlarına şəxsən Şamanov özü rəhbərlik etmişdi. Məhz Şamanovun Gəncədə yerləşən polku ermənilərin DQR ordusunun Şaumyandakı əsas bazasını darmadağın etmişdi. Qarabağ müharibəsində göstərdikləri şücaətlərə görə general Şamanov və Rus ordusunun bir çox zabitləri Azərbaycanın müxtəlif orden və medalları ilə təltif olunmuşlar. Rusiya Silahlı Qüvvələrinin 4-cü ordusu Şaumyan və Mardakert rayonlarını tutaraq burada Azərbaycan bayrağı dalğalandırmışdır. Xankəndinə ilk dəfə Azərbaycan bayrağını cəbhəçilərin xalq düşməni elan etdiyi Polyaniçko sancmışdır. Azərbaycan Ordusunun yaranmasının ilk aylarından çoxlu sayda Sovet və Rus kontraktnikləri ermənilərə qarşı vuruşmuşdu.
1993-cü ilin mart ayına Rusiyanın rəsmi məlumatına görə Azərbaycana təhvil verilən silah və texnika bunlardır: 415 tank, 1159 zirehli texnika (BMP, BTR və s.), 353 artilleriya vasitəsi (kalibri 100 mm-dən çox), 53 döyüş təyyarəsi, 8 vertolyot. Başqa rəsmi mənbələrə görə Azərbaycana 286, yaxud 311 tank və 18 vertolyot qalmışdı. Onlarla L-29 və L-39 döyüş-təlim təyyarələri də Azərbaycan ordusuna təhvil verilmişdi. Bundan başqa Azərbaycana 100 min ədəd atıcı silahlar və 11 min vaqon hərbi sürsat çatmışdı. 1993-cü ilin may ayında 104-cü Hava-Desant Diviziyası Gəncədən çıxarkən Azərbaycana 105 ədəd zirehli texnika (desantçıların döyüş maşını və BTR), 42 artilleriya sistemi, 36 ədəd özüyeriyən minaatan “Nona-SVK” saxlamışdı.
Azərbaycan rəhbərliyinin Rusiya rəhbərliyi ilə razılaşdırılmış 15 fevral 1992-ci ildə Xocalıdan dinc əhalinin təhriyyəsi üçün blokadanı yarmaq və ordan Ağdama dəhliz yaratmaq məqsədilə 23-cü motoatıcı divizayanın komandiri general Budeykinin rəhbərliyi altında hərbi əməliyyatın keçirilməsi cəhdi barədə çoxları susur. Bu məqsədlə 23-cü diviziyanın bölmələri 15 fevralda Gəncədən Ağdama gəlmiş, lakin Ağdamın Əhmədavar və Şelli kəndləri arasında AXC fəalı Fəhmin Hacıyevin rəhbərlik etdiyi bir qrup adam tərəfindən kolonun qarşısı kəsilmiş, onlara Əsgəran-Xocalı istiqamətində hərəkət etməyə imkan verilməmişdi.
28 fevral 1992-ci ildə A.Mütəllibov MDB BSQ baş komandanı marşal Şapoşnikova Xocalını qaytarmaq üçün müraciət etmişdi. Şapoşnikovun göstərişi ilə 5 mart 1992-ci ildə 23-cü diviziyanın bölmələri Ağdama gələrək, 6 mart saat 12-də Ağdamın yerli özünü müdafiə batalyonları ilə birgə Əsgəran istiqamətində hücuma keçmiş, Naxçıvanik, Xanabad kəndlərini azad edərək Əsgərana daxil olmuşdu. Lakin 6 mart saat 18-də A.Mütəllibovun istefa verməsi xəbəri gəlir və rus qoşunları fəaliyyətlərini dayandırıb, geri- Gəncəyə qayıdırlar. Bu hücum müharibənin gedişini kökündən dəyişə bilərdi.
14 may 1992-ci ildə Ağdamda Əsgəran, Xocalı və Xankəndini tutmaq, Şuşanı azad etmək məqsədilə 23-cü diviziyanın bölmələri cəmləşdirilmişdi. Lakin 15 may 1992-ci ildə A.Mütəllibovun vəzifəsindən yenidən uzaqlaşdırılması ilə qoşunlar da Gəncəyə qayıtmışdı.
Hələ 15 may 1992-ci il Daşkənd Sazişinə qədər (bu sazişə uyğun olaraq Azərbaycanda yerləşən Sovet qoşunlarının döyüş texnikası, silah-sursat və ləvazimatının bir hissəsi Azərbaycana verilmişdi) aprelin sonlarında Rusiya müdafiə naziri P.Qraçovun göstərişilə Azərbaycana 15 min ədəd atıcı silah və 15 PDM verilmişdi.
15 may 1992-ci il Daşkənd Sazişi keçmiş Sovet ordusu silah və texnikasının yeni müstəqil respublikalar arasında bölünməsini nəzərdə tuturdu. Saziş 15 mayda bağlansa da, R.Qazıyevin fəaliyyəti nəticəsində Azərbaycanın payına düşən silah-sursat və texnika, Ermənistandan fərqli olaraq Azərbaycana dərhal verilmişdi. Bu, Azərbaycan ordusunun Ermənistan ordusundan iki ay daha tez silahlanıb, 1992-ci il yay hücumuna keçərək 91-ci ilin sonlarından ilk dəfə hücum təşəbbüsünə yiyələnməsinə şərait yaratmışdı.
Rəhim Qazıyev 1992-ci ildə iyul ayında Gəncədə yerləşən 104-cü diviziyadan pulla zabitlər gətirərək Azərbaycanın Hava-desant qüvvələrinin ilk taborunu yaratmışdı. Rus hərbçilərin rəhbərliyi altında 360 nəfər desantçı hazırlanmışdı. Məşqlər Goran qəsəbəsinin yaxınlığındakı poliqonda keçirilirdi. Həmin aylarda Perəkəşküldə yerləşən QRU-nun (Baş Kəşfiyyat İdarəsi) 22-ci xüsusi təyinatlı briqadasının instruktorları tərəfindən Şamaxıda 300-ə yaxın Azərbaycan kəşfiyyatçısı hazırlanmışdı. İkinci 300 nəfərlik kəşfiyyatçı qrupun hazırlığı isə briqadanın Azərbaycandan çıxarılması ilə əlaqədar sona çatdırılmamışdı. 1992-ci ilin aprel-may aylarında rus hərbi instruktorları Mingəçevirdəki batalyona da döyüş hazırlığı keçmişdilər. Həmin ilin may-avqust aylarında 60-cı diviziyanın instruktorları 820-ci alayın (sonra 704-cü Lənkəran briqadasının) bölmələrinə, o cümlədən Astarada 20-ci alaya, Göytəpədə 22-ci alayın bazalarında 704-cü briqadanın 3 batalyonuna, Port-İliçdə 1073-cü artilleriya alayının bazasında briqadanın artdivizionuna, 769-cu kəşfiyyat batalyonunun bazasında briqadanın kəşfiyyatçılarına və rabitəçilərinə döyüş məşqləri və xüsusi hazırlıq keçmişdilər.
1992-ci ilin noyabr-dekabr aylarında Seyfəli təlim mərkəzində Rusiyanın 104-cü HDD-sinin instruktorları tərəfindən 2-ci Ordu Korpusunun 4500 nəfərlik döyüş ehtiyat qüvvəsi hazırlanmışdı. Plana görə, 10 min nəfər hazırlanmalı idi, lakin hakimiyyətin apardığı xain siyasət nəticəsində bu iş başa çatdırılmadı. 10 minlik korpus 1993-cü ilin aprel-may aylarında irimiqyaslı hücumla Stepanakertə qədər irəliləməli idi. Lakin ətrafında olan qüvvələr Elçibəyə çatdırdı ki, Surət Hüseynov ruslarla birgə hakimiyyətə qarşı qoşun hazırlayır və hazır olan kimi hakimiyət deviriləcək. Buna görə də Elçibəy əmr verdi ki, həmin bu qüvvələr qış aylarında Ağdamda və Ağdərədə hücuma başlasın. Yarımçıq vəziyyətdə olan korpus qış şəraitinə hazırlıqsız hücum əməliyyatlarına göndərildi. 2-ci Ordu Korpusunun komandanlığı, bütün ağılı başında olan hərbçilər bu hücumun əleyhinə idi. Hətta Ali Baş Komandan olan Elçibəyə 2-сi Ordu Korpusunun komandiri Surət Hüseynov tərəfindən məktub yazılmışdır ki, bu hücum faciəli nəticələrə gətirib çıxaracaq. Qış vaxtı dağlarda hücum əməliyyatlarına ordu hazır deyildi. Amma Elçibəy göstərilən səbəblərə məhəl qoymadan inadkarcasına əmrindən dönmədi. Nəticədə qış əməliyyatları faciəli nəticələrlə bitdi. Ordu böyük itkilər verdi, hazırlanmış rezervlər isə döyüşlərdə məhv oldu. Kəlbəcərə olan hücumun qarşısını bu vəziyyətə düşmüş ordu artıq ala bilmədi. Çünki qüvvələr tükənmişdi.
4 aprel 1993-cü ildə (artıq Kəlbəcər işğal olunmuşdu) Rəhim Qazıyev Şəkidə idi. Pənah Hüseynov ona zəng etdi və təcili olaraq Binə aeroportuna gəlməsini xahiş etdi. Aeroportda R.Qazıyev Pənah Hüseynov və Abbas Abbasovla görüşdü. Onlar dedilər ki, ermənilər Füzuliyə hücuma keçiblər. Onlar Moskvada olublar, lakin Rusiyanın müdafiə naziri Pavel Qraçov onları qəbul etməyib, ona görə də Rəhim Qazıyevdən Qraçovla görüşmək üçün kömək istədilər. Elə həmin gün onlar Moskvaya uçdular. Azərbaycan və Rusiyanın rəsmi dövlət səviyyəsində Qarabağda gedən hərbi əməliyyatlara aid təmaslarından biri 5 aprel 1993-cü il tarixinə təsadüf edir. Həmin gün ermənilərin Füzuliyə davamlı hücumunu dayandırmaq məqsədilə Pənah Hüseynov, Abbas Abbasov və artıq müdafiə naziri vəzifəsindən ay yarım əvvəl azad edilmiş Rəhim Qazıyev Moskvada Rusiyanın müdafiə naziri Qraçovun yanında olmuşlar. Onlar Qraçovdan ermənilərin Füzuli istiqamətində hücumunu dayandırmaları üçün Ermənistan rəhbərliyinə təsir göstərməyi xahiş etmişlər. Qraçov onların yanında Ermənistan prezidenti L.Ter-Petrosyana zəng etmiş və ondan bu hücumu dayandırmağı tələb etmişdir. Bundan sonra ermənilər hücumu dayandırmışlar. Qeyd etmək lazımdır ki, əvvəlcə Qraçov Rəhim Qazıyevin yenidən öz vəzifəsinə qaytarılmasını tələb edir, deyir ki, Rəhim Qazıyev onun dostudur, ona görə də ancaq bu şərtlə kömək edəcək. Lakin Rəhim Qazıyev şəxsən yenidən israrla xahiş edir və yalnız bundan sonra Qraçov erməniləri durdurur. Elə ordaca Pəhah Hüseynov Rəhim Qazıyevdən xahiş edir ki, o 104-cü Hava Desant Diviziyasının vasitəsilə Kəlbəcəri geri qaytarmağa da kömək eləsin. Rəhim Qazıyev bu xahişi də edir və Qraçov razılıq verir. O Podkozlinə onların yanında zəng vurur və müvafiq əmr verir ki, bu işdə yardımçı olsun. 20 aprel 1993-cü ildə Podkozlin Gəncəyə uçur. Rəhim Qazıyev onunla görüşür. Podkozlin Qraçovun ona Kəlbəcərin geri qaytarılmasında kömək eləməklə bağlı əmr verməsini və işə başlamağa hazır olduğunu bildirir. Rəhim Qazıyev Pənah Hüseynova zəng vurur və deyir ki Podkozlin burdadır və gözləyir. Pənah isə cavabında deyir ki rusların köməyi artıq lazım deyil və onlar Kəlbəcəri sülh yolu ilə azad edəcəklər.
1992-ci ilin avqustunda Rəhim Qazıyev Pavel Qraçovla danışır ki Gəncədə yerləşən 104-cü Hava Desant Diviziyasının yarısı azərbaycanlılardan ibarət olacaq. 104-cü HDD-nın şəxsi heyəti 12 min nəfər əsgər olmalı idi. Lakin 1991-ci və 1992-ci il demobilizasiyasından sonra ora Rusiyadan çağırışçılar gəlmirdi. Ona görə də diviziyanın tərkibində cəmi 6 min nəfər qalmışdı. 1992-ci ilin iyul ayında diviziyanın tərkibindən 345-ci paraşut-desant alayı Abxaziyaya göndərlidiyinə görə 104-cü diviziyada 4500 əsgər qalmışdı. Rəhim Qazıyev Qraçova təklif edir ki diviziyaya 6 min azərbaycanlı çağırışçı göndərilsin ki hərbi hissə tamam olsun. Razılaşmaya görə, iki il ərzində ruslar Azərbaycan üçün 12 min desantçı hazırlamalı idi. Əvəzində isə Azərbaycan 104-cü diviziyanı yanacaq, ərzaq və s. təmin etməli idi. Bu təkliflə Rəhim Qazıyev prezident Əbülfəz Elçibəyin qəbuluna gedir. Lakin Elçibəy bu işə razılıq vermir və deyir ki müstəqil Azərbaycanın əsgəri Rusiya bayrağı altında xidmət edə bilməz.
Eynilə yuxarıda göstərilən sxemlə 1992-ci ilin avqustunda Ələkrəm Hümbətov da Lənkəranda duran 60-cı motoatıcı diviziyanın komandiri Bojko ilə və Rusiya Müdafiə Nazirliyinin nümayəndəsi Muratovla danışıqlar aparır. Azərbaycan 60-cı diviziyaya çağırışçılar verir, rus zabitləri onları hazırlayır, əvəzində isə diviziya ehtiyacı olan hər şeylə təmin olunur. Bu təkliflə Ələkrəm Hümbətov Rəhim Qazıyevə müraciət edir. Qazıyev razılıq verir, lakin yenə də prezident Elçibəy buna qarşı çıxır və tələb edir ki 60-cı diviziya Azərbaycandan çıxarılsın!
1992-ci ilin yay hücumu zamanı Rusiyanın 104-cü desant diviziyasının operativ qrupu polkovnik V.Selivanovun başçılığı altında Azərbaycan ordusuna böyük yardımlar göstərmişdir. Yay hücum planı rus desantçılarının iştirakı ilə işlənmişdir. Onlar ordunun idarəçiliyində də kömək edirdilər. Bunun tarixçəsi belə idi. Rəhim Qazıyev 104-cü diviziyanın komandanı Şerbakla danışır ki, ruslar yay hücumunda köməklik etsinlər. Şerbak razılıq verir, lakin Rusiya müdafiə naziri Pavel Qraçovdan icazə lazım idi. 1992-ci il 1-2 iyunda Rəhim Qaziyev Qraçovla görüşür. Qraçov Şerbaka zəng edib deyir: “Onlara kömək et”. Bundan sonra Selivanovun qruppası avqust ayına kimi hücumlarda Azərbaycan ordusuna yardım etdi. Buna mane olan isə bozqurdçu İskəndər Həmidov oldu. O dedi ki rus zabitlərinin bizim qərargahda işləri yoxdur. Nəticədə Selivanovun qruppası geri çağırıldı.
104-cü HDD-nin bir qrup yüksək rütbəli zabitləri Şaumyan və Ağdərənin azad olunması üçün ümumi planın hazırlanmasında da iştirak etmişlər. Plan Azərbaycan SQ Baş qərargahının 1-ci müavini, Milli Qəhraman (ölümündən sonra) polkovnik-leytenant Şikar Şikarov, o zaman 703-cü briqadanın komandiri olan Nəcməddin Sadıxov və 104-cü HDD-nın əməliyyat şöbəsinin rəisi polkovnik V.Selivanovun başçılığı ilə bir qrup rus zabitləri tərəfindən hazırlanmışdır. Hücum zamanı rus zabitləri Azərbaycan ordusunu artilleriya atəşilə dəstəkləmişlər. Şaumyan hücumunda rus zabitlərdən ibarət 5 tank ekipajı, Ağdərə əməliyyatında isə 1 tank ekipajı iştirak etmişdir. Pilotumuz Vaqif Qurbanov həlak olandan sonra, iyun ayının sonlarından etibarən döyüş təyyarələrini rus zabitləri idarə etmişdir. Həmin dövrdə demək olar ki bütün istiqamətlərdəki hücumlarda rus əsgərləri vardı. Goranboyda və Ağdərədə hücumda Azərbaycan ordusuna 104-cü desant diviziyasının özüyeriyən artilleriya divizionları artilleriya dəstəyi verirdi.
1992-ci ilin sentyabr-oktyabr aylarında 820-ci Lənkəran alayı Qubadlı tərəfdən Laçın istiqamətində hücum əməliyyatları keçirdi. 60-cı motoatıcı diviziyanın silahları təhvil veriləndə Lənkəran alayına 12 ədəd özüyeriyən “Qvozdika” artilleriya qurğusu verilmişdi. Azərbaycan ordusunda mütəxəssislər olmadığından bu qurğuları 60-cı diviziyanın rus zabitləri idarə edirdi. Onlar eyni zamanda azərbaycanlı əsgərlərə bu qurğuları idarə etməyi öyrədirdi. Həmin artilleriya qurğuları döyüşlərin gedişatında mühüm rol oynayırdı, ordunun Laçın istiqamətində irəliləməsini asanlaşdırırdı. Susuzdağ alınandan sonra “Qvozdika”lar Gorus-Laçın-Şuşa yolunu daim atəş altında saxlayırdılar. Lakin rusların bu döyüşlərdə iştirak etməsindən ölkə rəhbərliyi xəbər tutur və qeyzlənir. O vaxt Baş Qərargah rəisi olan naxçıvanlı general Nürəddin Sadıxov şəxsən Laçına gələrək tələb edir ki strateji yolun atəşə tutulması dayandırlırsın, rus zabitləri isə ordan qovulsun. Özüyeriyən artilleriya qurğuları idarəsiz qaldığından Lənkərana göndərilir...
Azərbaycan Havadan Müdafiə Sistemi və radioelektron mübarizə vasitələri də 1992-ci ilin may-iyun aylarında Surət Hüseynov tərəfindən maaş verilən rus zabitləri tərəfindən bərpa edilib, bir müddət, yəni öz mütəxəssislərimiz hazırlanana qədər idarə olunmuşdur. Döyüş texnikasının təmirini də ruslar aparırdılar. Onların hərbi hissələrindən lazımi ehtiyat hissələri alınıb gətirilirdi.
QARABAĞIN SÜQUTU HAKİMİYYƏTİ DİVERSİYA VƏ TƏXRİBAT YOLU İLƏ ZƏBT ETMİŞ CƏBHƏÇİLƏR TƏRƏFİNDƏN RUS ORDUSUNUN AZƏRBAYCANDAN QOVULMASINDAN SONRA BAŞLANMIŞDIR.
ŞİƏLİK – YENİLMƏZ QALAMIZ
Vətənpərvərlik dini kökə söykənmədən heç nədir. Ateist xalq tarixin səhnəsində qala bilməz, silinib gedər. Dinsiz xalq xalq deyil, nişangahdır. Yalnız öz dininə bağlı olan xalqların tarixdə qalmaq şansı var. Xalqın var olması üçün xeyir və şəri anladan, hədəf və maneələri göstərən, dost və düşməni ortalığa çıxaran, fəlakətli dönəmlərdə nikbinlik yaradan və mücadilələrə ruhlandıran instrument olmalıdır. Biz xalq kimi məhz babamız qızılbaşların dini dövlət səviyyəsinə qaldırdığı dönəmlərdə formalaşmışıq. Tarixə xalq kimi şiəliklə birgə qədəm qoymuşuq. Babalarımız din uğrunda can qoymuşlar, müqəddəs İmam Hüseyn bayrağını bizə əmanət saxlamışlar. Satanistlərin təəssüfünə rəğmən, biz azərilər indi də şiəliyin sadiq əsgəri kimi meydandayıq. Hizbullahın “Ya Zəhra!” sədasına biz daim mənən səs vermişik. Əhli-Beyt sevgisini yalnız bizi Yer üzündən silməklə qəlbimizdən çıxarmaq olar. Tarixi imperativdən yox olmamaq üçün biz bu gün dinimizdən daha möhkəm yapışmalıyıq. Şiəlik bizi düşmənə qarşı yumruq kimi birləşdirən yeganə ideologiyadır. Satanaya qarşı duruş gətirə biləcəyimiz yeganə sığınacaqdır. Şiəlik pravoslavlıqla birgə Qlobal Prediktorun ala bilmədiyi sonuncu qaladır. Ruhani struktur bizi səfərbər edir və təhlükələrə qarşı ayıq saxlayır. Şiəlik həm də sağlamlığımızın qarantıdır. “Və o silah müqəddəsdir ki, əzilənlərin ondan başqa ümid yeri olmasın”. (Makiavelli).
OSMANLILARLA 300 İL VURUŞMUŞUQ
Biz osmanlılarla tarix boyu düz 300 il vuruşmuşuq. Yer üzündə bundan uzun müharibə olmayıb. 300 il ərzində aramızda üzücü döyüşlər gedib, qan su yerinə axıb. Onun 50 ilini “qılınc qınına girmədən”, yəni fasilə və sülh sazişi bilmədən birdəfəyə vuruşmuşuq. Babalarımız gecə-güngüz yatmadan kəndlərin qırağında keşik çəkiblər ki, yırtıcı xislətlilər hücum edib camaatı qıracaqlar. Körpəyə, qocaya, hamilə qadına rəhm etmədən ucdantutma başımızı üzüblər. Tək günahımız şiə olduğumuza görə doğrayıb töküblər, ellərimizi qanına qəltan ediblər. Biz şiələrə rafizi adını vahhabilər yox, osmanlılar qoyub. Bir hücumda 100 min, digər hücumda 40 min insanımızın başını kəsiblər. 10 minlərlə şiə alimimizi -təkrar edirəm, dindarımızı yox, alimimizi!- öldürüblər! Ərazilərimizin bir hissəsini işğal ediblər, hələ də onların əlindədir. İndi Bakıya doluşub bizə qardaş olublar! Həmin genosid indi də gizli və permanent şəkildə davam edir. Zərbə endirmək üçün məqam gözləyirlər. Bakıya doluşan ac osmanlılar cip-lərdə gəzirlər, ofislərdə otururlar, ağalıq edirlər, amma aborigenlər ac-yalavacdır, yeməyə çörək tapmır. Gedənlər bilir, 90-cı illərdə Türkiyənin hətta nazirləri belə yamaqlı pencəkdə, cırıq ayaqqabıda gəzirdilər. Azərbaycanla sərhəd açılana kimi türklər aclarından ölürdülər, yeməyə çörək tapmırdılar. Bələdiyyə və dövlət idarələri at tövləsinə oxşayırdı. Azərbaycanın sərvəti hesabına varlandılar. Bu yaxınlarda Türkiyə ərazisində hazırlanan İŞİD ordusu İraqda 30 min türkmən şiəsini tək günahı şiə olduğuna görə qırdı. Hətta Vikileks yazdı ki, həmin terrorçular elə İŞİD ordusunun paltarını geyinmiş Türkiyə- NATO ordusunun zabitləridir. Bu barədə bizdə bircə kəlmə də danışılmadı, mahiyyət gizlədildi. O vaxt Osmanlı bizə rafizi- dindən çıxmış, yolunu azmış deyirdi, indi də İŞİD bizə o yarlıkı yapışdırıb. Mahiyyət eynidir. Bakıda hansı bara girirsən türklərdir, hərəsinin də qoltuğunda iki azəri qız! Artıq fahişədən beziblər, deyirlər bizə çelka qız lazımdır! Rusu söyürsünüz, məgər rus Bakıda çelka qız axtarırdı? Niyə ölkənin şərəf və ləyaqətini osmanlının ayaqları altına atırsınız? Niyə babalarımızın ruhunu təhqir edirsiniz? Siz türk bayrağını çiyinlərinizə alanda, ofislərinizdən asanda Şah İsmayıl qəbirdə qıvrılır! Niyə düşünmürsünüz?
Türkiyə Qızılbaşlar ilə müharibələr dövründə avropalıların köməyilə indiki Azərbaycandan da böyük bir ərazimizi işğal etmişdir. Türkiyənin Adana, Maraş, Malatya, Ərzincan, Gümüşxana, Rizədən üzü bəri hamısı bizim tarixi torpaqlarımızdır. Başlanğıcda Osmaniyyənin ərazisi indiki Türkiyə ərazilərindən iki dəfə kiçik idi, bizim torpaqlarımız hesabına qarnını bir belə dombaltdı. İndiki Türkiyənin demək olar yarısı bizim torpaqlarımızdır. Şərqi Anadolu kürdlərin olmadığı kimi, türkiyəlilərin də deyildir, bizimdir. Məsələn, Diyarbəkir ağqoyunlu Uzun Həsənin doğulduğu yerdir. Bizim Rizə, Artvin, Ərdahan, hətta Trabzon üzərindən Qara dənizə birbaşa çıxışımız vardı, Osmaniyyə əlimizdən aldı. Həmin torpaqları əzəli düşməndən geri almaq vaxtı gəlib çatıb. Çaldıran davam edir.
BİZ KÜRD DÖVLƏTİYİK, İRAN İSƏ TÜRK DÖVLƏTİ
İran apardığı düzgün siyasət nəticəsində cəmi 2 il ərzində PKK-nın İran üçün hazırlanmış qolu olan PJAK-ın kökünü kəsdi. İran bu mənfur təşkilatdan tutduğu terrorçuları əhf etmədi, müddətli həbsxanalara salmadı, sürgün etmədi, sadəcə onların qazandıqları kəndiri boğazlarına keçirib asdı. İran ordusunun sərt hərbi əməliyyatları nəticəsində PJAK ağ bayraq qaldırdı. İran dövləti bu məlunları məclislərinə nəinki qatmadı, onlara haqq qazandıranları və havadarlarını da sərtliklə yerində oturtdu. Beləliklə, artıq İranın terror qrupları problemi yoxdur. İran kürdləri bizdəki kimi dövlət vəzifələrinə doldurmadı, çapqın xasiyyətli kürd məmurlarının dövlət işlərində fəaliyyətinə qadağa qoydu. İran parlamentinin 80 faizi Azərbaycan türkləridir. İranda varlı sahibkarların 80 faizi Ərdəbil və Təbriz türkləridir. Azərbaycanda isə parlamentin 80 faizini kürdlər və kriptokürdlər təşkil edir. Varlı sahibkarların da 80 faizi kürd bölgəsindən olanlardır. İranla bizim fərqimiz də bundadır. Faktiki olaraq biz kürd dövlətiyik, İran isə türk dövləti.
RUSA, FARSA VİRTUAL KƏLLƏ ATANLARA
Desəm ki niyə bütün vəzifələri kürdlər tutmalıdır, gəlin mühüm dövlət postlarından birinə də türkün oturmasını tələb edək, aksiya keçirək, hamınız qaçıb gizlənəcəksiniz, cıqqırınız da çıxmayacaq! Sizin türkçülüyünüz bura qədərdir. Sizin türkçülüyünüz kürdün gömrük postuna kimidir. Elə ki İran, ya Tatarısan türkünün hüququnu müdafiə etmək lazım gəldi, özünüzü yırtıb dağıdırsınız, yaxanızı şırğalayırsınız. Elə ki Azərbaycanın özündə, Bakının mərkəzində kürd türkün hüquqlarını əlindən aldı, başından basdı- siz zəlil olursunuz, özünüzü görməməzliyə vurursunuz, yavaş-yavaş sürüşüb aranı cırırsınız. Vətənimizin ortasında kürdə bir söz deməyə zadınız çatmır, amma sərhədin o üzündəki rusa, farsa virtual kəllə atırsınız.
“Mən mübarək bir gecənin səssizliyində sizi çağırdım ki, on dörd gecəlik ayın gözəlliyinə, ulduzların dolğunluğuna baxasınız. Siz isə xof içində yatağınızdan sıçrayıb, hay-harayla qılınc qapdınız: “Hanı duşmən? Gedək onu yerlə-yeksan edək”. Ancaq... haçan ki düşmən qoşun çəkib başımızın üstünü kəsdirdi,- mən sizi harayladım, siz isə ayılmadınız, böyrü üstə çevrilib yuxuya daldınız!” 1931-ci ildə qürbətdə (ABŞ-da) gözlərini əbədi yuman livanlı Cəbran Xəlil Cəbranın dediyi bu sözlər təkcə oz vətən qardaşlarına deyil, elə bizim indiki zəlil vətən övladlarımıza da ünvanlanıb.
MÜASİR DÜNYANIN QAYDASI
Qərbdən ölü paltarları Azərbaycana gətirilir və qaçqınlara, kimsəsiz ailələrə “yardım” adı ilə paylanılır. Halbuki bu paltarlar ABŞ, Fransa, Almaniya, İngiltərədə 90-cı ilədək peçlərdə yandırılırdı. Bu paltarlardan SPİD, xərçəng, vərəm, yatalaq xəstəlikləri yaranır. Həmin təşkilatların əsas peşəsi xəstəxanalardan ölü paltarlarının yığılmasıdır. Müharibədən sonra ABŞ tərəfindən Vyetnama aparılan humantar yardımların nəticəsində bir neçə kənd, nəsil, qadın və uşaqlar məhv oldu. Nəticədə ölən qadın və uşaqlar yandırıldı. Ət konservaları nəticəsində qadınlarda döş xərçəngi artıb, süd vəziləri inkişafdan dayanıb və uşaqlar şikəst doğulurlar. Məsələn, üzərində “E-322” və b. rəqəmlər olan maddələrdə insan ölümünə səbəb olan viruslar var. Azərbaycanda ucuz qiymətlə qablaşdırılmış pişik və it yemləri satılıb, bununla da ölkədə 4 yeni xəstəliyin virusu aşkar edilib. Ehtiyatlı olun, bunlar “müstəqilliyin” ölkəmizə verdiyi nemətlərdir. Rus təhlükəsizlik çətiri olmayan yerlərdə gərək suyu üfürə-üfürə içəsən- müasir dünyanın qaydası belədir.
DİQQƏTLƏ VƏ AXIRADƏK OXUMALI
Oxuduğunuz adi mətn yox, bir növ sağ qalanlar və hal-hazırda yaşayanlar üçün təlimatnamədir. Onu da deyim ki, bu yazı təkcə mənim mətnim yox, saysız-hesabsız insanların fikirlərindən toplanmış məcmudur. Çalışdıq ki, nə qədər ömür vəfa edir, sizlərə çatdıraq. Bir az da keçsə, məsələlər elə dolaşacaq ki, anlamaq çətin olacaq. Axıra kimi oxuyun: zira həyatınızı xilas edəcək informasiyadan qiymətli heç nə yoxdur.
Комментариев нет:
Отправить комментарий