Rina İşıq - Yadına düşürəmmi?

Düşün məni hər nəfəsdə!

An məni açılan səhərdə.

Bil ki, sənə həsrət qalan

Səni sevən, səni duyan

Bir qız yaşar bu şəhərdə...

Yaşa məni həsrət kimi.

Hicran kimi, vüsal kimi.

Əlçatmaz məhəbbət kimi

Daşı məni ürəyində.

Qovuşmaq hər zaman gözəl.

Heç də səadət deyildir.

Qovrulmaq ruhun qidası,

Ehtiyacdır, dəyərlidir.

Çoxuna bəlkə də yaddır.

Bir ömür sevgi yaşamaq.

Bu sevgini ürəyində

Hamıdan gizli daşımaq.

Həyacanı hiss eləmək.

Harda olduğun düşünmək.

Nə acılar yaşasan da

Sevmək.

Sevmək.

Yenə sevmək...

Həyatın mənası buymuş.

Sevgi oduna qalanmaq

Hərdən həsrətdən kövrəlib,

Dolub, ağlayıb, boşalmaq.

Ölümlə sınaq olmasın.

Sağ olmağın- mənim bəsim.

Sənsən məni məndən yaxşı

Məndən uzaq duyan kəsim...

Düşün məni hər nəfəsdə.

Yaşa məni hər səhərdə.

Bil ki sənə həsrət qalan

Səni sevən, səni anan

Bir qız yaşar bu şəhərdə...

***

Getdiyin şəhərdə hava necədi?

Yağış yağırmı ora?

Külək əsirmi?

Payız gəlibmi qəfil?

Üşüyürsənmi?

Bulud alıbmı göy üzünü Bakı səması kimi?

Nə hiss edirsən bu an bilmək istəyirəm.

Əllərin titrəyirmi küçəyə çıxanda?

Ya mənsiz ürəyin?

Yadına düşürəmmi?

Ya özgə şəhər çıxara bilmiş qəlbindən məni?

Xəzri uçururmu yarpaqları-xəyalın kimi?

Yox Xəzri yox ki oralarda...

İsmi başqa rüzgarın da.

İnternetdən xəbər tutdum bu gün.

O şəhərdə havalar necə,

Çox məlumat aldım ordan.

Səndən xəbər yox təkcə.

Buludlu,yağmursızmış hava.

+11 dərəcə.

Ürəyim sakitləşdi azacıq.

Unutdurmağa yetməz məncə...

***

qadınlar xəyallarından

başlar ölməyə, əziz!

xəyallarından qocalar...

əvvəl xəyalları ölər.

sonra arzuları...

sonra bir-bir ümidləri.

ruhu büzüşmüş alçaya dönüncə

döşləri başlar ölməyə.

ardınca saçları...

əvvəlcə bezər, bozarar

sonra intihar edər

ümidləri kimi bir-bir...

qadınlar beyinlərindən qocalar əvvəl.

əzizlənməni, nazlanmanı yadırğayınca.

bir xoş sözə həsrət qulaqları

ağır eşidər get-gedə...

dodaqları firar edər

öpüşə həsrət.

sığal görməyən

çiçək görməyən əlləri cadarar...

ər məişət robotu kimi baxar

qardaş "namus daşıyıcısı"

övlad qayğı göstərən

yuyan, yedirən maşın kimi.

ən doğmalar ən uzaqları olar

gecələri yığışıb otel kimi

yatdıqları evdə.

sevgisizlikdən ölər qadınlar, adam!

nəfəs alar, yaşayar,

gülər, ağlar da hərdən

vecsiz, adi şeylərə

xəyyalarından töküldüyünü

kimsə görməz.

kimsə xatırlamaz

bi zaman hansı bağçanın

necə zərif bitkisi

necə həssas gülüydü

kimsə...

amma kimsə duymaz ki

bu gəzən, işləyən qadın

çoxdan... çoxdan ölüdü...

***

Hanı üzündəki güluş

Hanı cingiltili səsin?

Hanı qanadlanan yeriş,

Heyran qoyan görən kəsi...

Hanı qıvrım, qara saçlar?

Rüzgarla yarışa girən.

Hanı gözlər işıq saçan?!

Ümid verən, həyat verən...

Hanı sənin xəyalların?

Sevgi dolu, Günəş kimi...

Uydurduğun nağılların.

Mübhem, sirli, möcüzəli...

Hanı "Aq atli oqlan"ın?

Gəlib çıxmadı deyəsən.

Hanı dunyan, can atdığın,

Öz ağuşuna səsləyən?!

Hanı yazdığın şeirlər?

Hanı nəğmən zümzümədə?!

Hanı çəkdiyin rəsmlər?!

Saraldı ağ vərəqlərdə...

Hanı ulduzlu gecələr?

Mehtab sənə qonaq gələn...

Gözdən süzülən incilər

Bulud kimi yağış səpən?

Öz zirvənə çatammadın,

Nə dayandı ki yolunda?

Qaçdın, durdun, yuvarlandın.

Sən mətbəx oldun sonunda.

Nə kəsdi yolunu, qadın?

Kim kəsdi yolunu, qaldın?

Atan, baban, qardaşların?

"Olmaz!

Olmaz!" , deyə-deyə

Doğulacaq oğulların?!

Ya bu acımasız dunya?

Ağlama, sil gözlərini,

Ömür bitir addım-addım.

Hələ də arzulanan qadın,

Hanı sənin arzuların?

Hanı sənin arzuların?..