Deməli bir dostum var. Milliyyətçi pantürkdür.
Özləri də qaçqındırlar.
İranla da əməlli-başlı düşməndi.
Atası isə nə İrançıdı, nə Turançı- amma mərd kişidi.
Nə isə bunlarda idim. Məhşur şəhidimiz Polad Həşimovun ailəsinə İranın şəhid Süleymani medalı verilməsi məsələsindən söhbət düşdü.
Bu dostum başladı ki, İranın heç nəyi lazım deyil bizə, başlarına dəysin, filan-bəsməkan.
Başladı məlum məhşur şüvənşiklərin dedikləri sözləri deməyə.
Elə təzə qızışmışdı ki, atası buna tərəf çöndü nə çöndü!
Buna dedi ki, nankor köpoyğlu, necə lazım döyül ki, səni onların İmdad komitəsinin ərzaqları ilə böyütmüşəm!
Dedi gözüvə təpirdin axı onların yeməklərini!
Bu söz gədəni necə şapalaq kimi tutdusa, gədə məclisin axırınacan danışmadı.
Məndə can qalar gülməkdən!)))
Həqiqətən də 18 il İranın İmam Xomeyni adına İmdad komitəsi bu ölkədə yardım paylaylb.
Və bunu edən yeganə ölkə olub.
Onda demirdik axı bizə lazım deyil!
Biz nə zaman belə naşükür olduq?
Комментариев нет:
Отправить комментарий