MÜƏMMA

İmarət Cəlilqızı

Günortaya yaxın idi. Növbəti dəfə boylanıb baxdı, gördü    “0”  yenə bayaqkı kimi  “vxod”un qarşısında  oturub  və yerini də deyəsən, heç kəsə vermək fikrində deyil. Dilxor olub yerinə qayıtdı. Bir xeyli var-gəl etdi və yenidən “vxod”a sarı boylandı. “0”-ın hələ də yerindən tərpənmədiyini  görəndə lap hövsələsi daraldı. Özünü ələ alıb yumşaq səslə:

---Ay Sıfır, ay totuş-potuş bala,--dedi,--sənə bir bu qədər hərəkətsizlik olmaz e! Xolesterinin artar, xəstələnərsən. Dur bu qapının kandarından, bir az gəz-dolan, yolu kəsmə, qoy  bir başqaları da gəlib otursunlar da... O ən yaxın yoldaşın yazıq "1"-dən heç xəbərin vaar? Bu qapıdan içəri girməyin həsrətini çəkməkdən zavallı əriyib lap çöpə dönüb, bir insafın olsun, noolar?!
    Qayıdıb  nə desə yaxşıdır o zalım "0":

-- Ay-hay! Müftə xam xəyallara düşmə! Sənə kim deyib ki,"1" bu qapıdan içəri girməyin həsrətini çəkir?"

Dedi:

--- Özüm görmürəmmi ki, gündə ən azı bir dəfə gəlib bu qapının ağzında dayanır?

 "0" şaqqanaq çəkib ləzzətlə güldü:
---Eheheheheheee!....Sənin ağlın öz "2"-lərivə,"3"-lərivə,"5"-lərivə getməsin e!...

O "1" hara, həsrət-filan hara?!..Sən görsən o bu qapının ağzına nə zülüm-zillətlə, çuhud cəhənnəmə gedən kimi gəlir, özüvün ona yazığın gələr .Onun belə sısqa olması həsrətdən deyil e!...Ay sənin kefin olsun! Nervidəndi, nervidən!..Gəlmək istəmir, amma prosto, centlmenlik qoymur !
  “0”-ın bu sözlərindən   daha  da dilxor olub qaş-qabağını tökdü və  bu dəfə səsi  bir az sərt çıxdı:
-- Bura bax, yaxşısı budur sən,bizim kəndin qojaları  demişkən, majara qatma! Yoxsa  paxıllıqdan bizim aramıza girmək istəyirsən?
   "0"   bu  dəfə daha bərkdən  güldü:
--Əşi, sən lap müsibətsən  ey! Mən sutkanın 23 saatı elə sizin aranızda oluram daa.

 Amma  sonra  birdən-birə ciddiləşdi, çöhrəsi təəccüblü dərəcə tutqunlaşdı, elə bil büzüşdü və az qala ağlamsına-ağlamsına:

  --- Di gəl ki sən hər dəfə  qapıda məni görəndə kefin pozulur, dilxor olursan, qapını şaqqıltıyla üzümə çırpıb  gedirsən, mən de sənin bu rəftarından pərt oluram, ürəyimdən qara qanlar axır... Axı nədən  sən o "1"-i bir bu qədər çox istəyirsən, amma məni heç görməyə gözün yoxdur ? Nədən?..
Deyəsən “0”-ın bu ağlar halı ona təsir eylədi. Susub  bir neçə saniyə nə isə düşündü. Sonra dodaqlarında yüngül təbəssüm,  bəbəklərində  dəcəl  parıltılar oynayan  gözlərlə “0”-a baxıb mülayim səslə  aram-aram söylədi:
---Hımmm!...Əslində mən səninlə də mehriban ola, səninlə də   dostlaşa  bilərəm haa…

 Bu sözləri eşidən  “0” qəfil sıçrayıb  oturduğu yerdən dik qalxdı, nə isə demək istədi, amma həyəcandan dili söz tutmadı. “0”-ın bu halını məmnun-məmnun seyr edib  toxtaq bir əda ilə davam etdi sözünə:

--Amma sən gərək bu münasibəti, bu dostluğu qazanasan.

“0”-ın gözlərində ümid işartıları yarandı. Sanki ən ağır şərtləri belə qəbul etməyə hazır olduğunu ifadə edən bir ahənglə:

---Neyləməliyəm, onu söylə!---dedi.

--- Nə söyləyəcəm? Söyləyəsi bir şey yoxdur  ki!..

“0” təəccübləndi:

---Necə yəni söyləyəsi bir şey yoxdur? Mənə şərtlərini deməyəcəksən?

---Şərt-filan yoxdur.  Mən sənə heç nə deməyəcəm. Sən özün tapmalısan mənim dostluğumu qazanmağın yolunu! Get yaxşı-yaxşı düşün görək neyləyə bilərsən ki, mən hər gün  kandarda səninlə qarşılaşanda  qaş-qabaqla üzümü yana çevirməyim, əksinə, səni də görəndə şadlanım, şair demişkən “gəlişinə qoşa qollar gərilsin.” Haçan ki tapdın, buyur gəl, gözüm üstündə yerin var. İndi isə hələliiik!..

Son sözlərini xüsüsi  əda ilə söyləyib yüngülcə gülümsədi və çevrilib asta və arxayın bir yerişlə “0”-dan uzaqlaşdı.

Döyükmüş  “0” isə  bir müddət  onun arxasınca mat-mat  baxdıqdan sonra dərindən nəfəs alıb   öz-özünə söyləndi:

---Allah, Allah!..İndi nə demək oldu bu?..Heç  başım çıxmadı ki, bu məndən nə istəyir…”Sən özün tapmalısan mənim dostluğumu qazanmağın yolunu”…Nə cür axı?.. Neyləməliyəm  bundan ötrü?.. Görəsən, indi mən nə edim ki, onun o gülməşəkər “1” kimi,  əziz-giramisinə çevrilə bilim?

Sonra oturdu və çənəsini ovuclarına dayayıb gözlərini bir nöqtəyə zilləyərək düşünməyə başladı…

(Fəhmsiz “0”!… Bu qədər asan bir mətləbi  dərk eləyə bilmir…Zavallı…)