Ulu Şəhriyardan gözəl bir şeir: "Həsrət"

Evdə bir il ah çəkərəm xəbər yox
Evdən çıxam mən oyana yar gəli
Taytuşlarım çölə çıxa gün çıxar
Mən çıxanda yağış getsə qar gəli
Yazıx quzum aclığa döz darıxma
Bugün sabah bahar gəli bar gəli
Bizə gələ gəlməyə bir kal iydə
Qonşumuza heyva gəli nar gəli
Xan evinə şir gələ quyrux bular
Bizim evə kor it gələ har gəli
Xalqa qonax gəli gözü sürməli
Bizim evdən kor getməmiş kar gəli
Bəxtimə arvat nə çıxa bilmirəm
Bəllidi ki sarsağa sovsar gəli
Bir (üç ətək) əndazadır əynimə
(salisbury)gen gəlməsə dar gəli
Dovlətliyə yasda gələ oynayar
Biz kasıba toy gələ axsar gəli

Qəm yükündən kədxudanın hissəsi
Xərdəl olu,bizimki xarvar gəli
Kətdə bizi döyəllə bir havar yox
Biz bir kəlmə hax danışsax car gəli
Darqaşayidlar bizə sərkar şıxar
Dar dibindən qurtula sərdar gəli
Bundan belə özgə görəm özgədən
Minnət çəkir qeyrətimə ar gəli
Işçi toyux kəsənə mən baxanmam
Bilməm necə ürəyindənvar gəli
Qəmdən mənim bir eynək var gözümdən
Işığ aydın gün gözümmə tar gəli
Eşqim düşüb yadıma gözlər daşar
Baharda sel atlanı çaylar gəli
Çox şairin təb,i donar buz kimi
ŞƏHRIYARın şeiridə qaynar gəli

Təqdim etdi: Araz Atusalar