Şirin Xanım Kərimbəyli Şadiman - RUHUMU ƏLİNƏ ALDIN

Sən mənim ruhumu əlinə aldın,
Duyğumu duyğuma caladın, ilham.
Titrətdin içimi alova saldın,
Sönməyə qoymayıb qaladın, ilham.

Mən soyuq baxışlar içində dondum,
Özümə ümiddən bir heykəl yondum,
Yazdığın nağıla özüm oyundum…
Damağdan getmədi xoş dadın, ilham.

Səni ürəyimdən qovmaq istədim,
Səndən gələn eşqi ovmaq istədim,
İnciyib bir mərə doymaq istədim,
Yadımdan çıxmadı heç adın, ilham.


Qapımı, bacamı bağladım bərk-bərk,
Ruhuma eylədim mən eşqini sərk,
Yalvarıb ürəyə çox eylədim ərk,
Qonağı olsan sən yadın, ilham.

Gecələr yorğanı çəkdim başıma,
Gəlib baxmayasan sən göz yaşıma,
Yatdım yuxumda da çıxdın qarşıma,
Qəlbdə yara açdı imdadın, ilham.

Sözlər misra-misra axdı könlümə,
Şıltaq uşaq kimi çıxdı könlümə.
Dönüb şimşəklərə çaxdı könlümə,
Bağrımı gurşadla suladın, ilham.

Özün də bilirsən vurğunluq nalan,
Səndən gələn eşqi sanmışam yalan,
Sətirlər içində qəlb etdim talan,
Demə ki, sən mənə qaladın, ilham.

Qələmə, kağıza ömrü yar etdin,
İllərin içində can ögar etdin,
Sən bu Şadimanı yoxdan var etdin,
Söylə kimdir sənin ustadın, ilham?!