Litparad: Ədalət Eşqin - Sözün qəlbimdə

AXIRIQ, GÜLÜM

Mən sənə kədərdən özgə nə verdim,

O ötən günlərə tutma yas, gülüm.

Ürəyim sənindir, bunu bacardım,

Ürəyin səsinə qulaq as, gülüm.

Dünya gedişinə biz tab etmədik,

Həyat çox güclüydü, biz yazıq, gülüm.

İtirdik nəyimiz varsa dünyada,

Təkcə o ilqarı yaşatdıq, gülüm.

Sanki bir nağıldı, yox oldu, uçdu,

Anıb o günləri ağlama, gülüm.

Ömürdən nə qalıb bir az sevin, gül,

Üzmə ürəyini, çağlama, gülüm.

Onda sadəlövhdün indi də belə,

İllər dəyişmədi heç səni, gülüm.

Sənin o ürəyin pak bir sədaqət,

Unuda bilmədin sən məni, gülüm.

Mən sənin qədrini bilmədin onda,

Bəlkə də var idi bir nicat, gülüm.

Özüm də bilmədim susan oğlana,

Bir qəbir qazacaq bu həyat, gülüm.

Bu qalan ömrümüz baş alıb gedir,

Sakitcə kənardan baxırıq, gülüm.

Sular axır hara özü də bilmir,

Biz də bax beləcə axırıq, gülüm.

SƏN KEÇƏN YOLLARDAN

Sən keçən yollardan keçirəm yenə,

Necə uzun, necə ağır yol imiş.

Tale sınağından çıxmayıb solan,

Boynumdan asılan şikəst qol imiş.

Sən keçən yollardan keçirəm yenə,

Gözüm o dağların yamacındadır.

Çox sıxır qəlbimi, əzir ürəyi,

Xatirələr acı, həm də duz dadır.

Sən keçən yollardan keçirəm yenə,

Yollarda izini axtarıram mən.

Baxışların donub hardasa, gülüm,

O solğun gözünü axtarıram mən.

Sən keçən yollardan keçirəm yenə,

O daxmana, ocağına baxmağa.

Uzun illik ayrılıqdan boylanıb,

O soyuq əlini bir də sıxmağa.

ZƏNG VUR

Yuxum qaçıb, sübhdən düşdüm çətinə,

Ürək o eşqinlə istər isinə.

Axı darıxmışam sənin səsinə,

Sən belə чох yatma, yuxudan tez dur,

Mənə mesaj göndər, ya da ki, zəng vur.

Təsəlli verirəm özüm özümə,

Könül nədən yatmır, baxmır sözümə?

Yuxu qaçaq düşüb mənim gözümə,

Sən belə çox yatma, yuxudan tez dur,

Mənə mesaj göndər, ya da ki, zəng vur.

İstərəm mən girəm sənin yuxuna,

Deyəm: rəhmin gəlsin bu sevən cana.

Gözlərəm zəngini mən handan-hana,

Sən belə çox yatma, yuxudan tez dur,

Mənə mesaj göndər, ya da ki, zəng vur.

YAR DEMİŞƏM

Ömrüm çox keçib hədərə,

Ürəyim batıb kədərə.

Mən vəfasız bir dilbərə,

Yaz deyib, bahar demişəm,

Niyə çaşıb yar demişəm?

Çox dözmüşəm dərd-sərinə,

Keçib artıq bir qərinə.

Onun soyuq gözlərinə,

Hey ələnən qar demişəm,

Niyə çaşıb yar demişəm?

Duymamışam nəfəsini,

Eşitmədim xoş səsini.

Bir görməmiş bəhrəsini,

Çox tələsib bar demişəm,

Niyə çaşıb yar demişəm?

Vüsalına həsrət hər an,

Belə keçdi ömür, zaman.

Yox olsa da yollarımdan,

Mən nədənsə var demişəm,

Niyə çaşıb yar demişəm?

Fələk gülmədi üzümə,

Tək səbri verib dözümə,

Onsuz keçən bu ömrümə,

Kədər, intizar demişəm,

Niyə çaşıb yar demişəm?

Çox sınama, gülüm, məni,

Ürək sevir təkcə səni,

Acı, şirin xatirəni,

Anıb ahu-zar demişəm,

Niyə çaşıb yar demişəm?

GƏL SEVƏK

Dünən gəzdiyimiz yola, cığıra,

Bu gün yağış yağıb, qar çilənibdir.

Yox oldu o izlər, düşdülər dara,

Qarışıb itdilər cığırda bir-bir.

İzlərlə birlikdə ötən o səhər,

Ömrün bir hissəsi səpildi, soldu.

Ömürdən o anlar, o dəqiqələr,

Yolda dara düşən iz tək yox oldu.

Bax, beləcə gedir son mənzilinə,

O bizə ayrılan vaxt da, zaman da,

Gedən o qatardan baxdıq dünyaya,

Vermədi nə möhlət, nə də aman da.

SÖZÜN QƏLBİMDƏ

Özün uzaqdasan, sözün qəlbimdə,

Səndən pıçıldayır açılan səhər.

Necə yaşayırsan, ömür sürürsən,

Gətirər xəbəri əsən küləklər.

Yoxsuzluğun bitə, tükənə bir vaxt,

Mənim arzularım nə isə gözlər.

Olsa da çox ağır bu ayrılığın,

Mən dözdüm hər şeyə, dözdüm bir təhər.

Sevən ürəyinə qar yağıb sənin,

Bəlkə buz bağlayıb, donubdur qəlbin?

Bəlkə də çovğundur sonu bilinməz,

Əriyə o buzlar, şaxtalar çətin…

Ömrün bu hökmünə baş əyəcəm mən,

Alın yazısını poza bilmərəm.

Əbədi ayrılıq girsə yuxuma,

Oyanıb tərsinə yoza bilmərəm.

…Özün uzaqdasan, sözün qəlbimdə,

Səndən pıçıldayır açılan səhər.

Necə yaşayırsan, ömür sürürsən,

Gətirər xəbəri əsən küləklər.

ŞƏRQLİYƏM

Bir dilbər guşəyə qoymuşam qədəm,