TURAN – QƏDİM YƏHUDİ İMPERİYASIDIR

Turan imperiyası – yəhudi imperiyasıdır. Turan – Əfqanıstan yəhudilərinin yaratdığı tarixi dövlətin adıdır. Tarixdə türklərin Turan adlı dövləti olmamışdır – yəhudilərin isə olmuşdur.

 Turan – Əfqanıstan yəhudiləri olan puştunların 18-ci əsrdə formalaşdırdığı imperiyadır. Tarixdə əsl real Turan da elə budur – qalanları hamısı mif və quraşdırma nağıldır. Bizim tarixdə yeganə real imperiyamız olan Qızılbaş İmperiyamızı da məhz həmin Turan İmperiyası məhv etmişdir.

 Turan – Əfqanıstan yəhudilərinin turani xalqının adındandır. Əvvəllər abdali adlanan bu tayfa puştunların ən əsas və ən böyük qollarından biridir. 7-ci əsrdən ta 18-ci əsrə kimi bu xalq abdali adlanmışdır. 18-ci əsrdən isə yaratdıqları imperiyanın adına uyğun olaraq turani adlanmağa başlamışlar. Hal-hazırda Əfqanıstanda və Pakistanda milyonlarla turani xalqının nümayəndəsi yaşayır ki, bunlar qədim yəhudilərdir, yəni yəhudidən dönmə müsəlmanlardır.

 Turanilər region xalqları içərisində ən nüfuzlu və hörmətli xalqdırlar, axı uzun müddət hakim mövqedə olmuşlar. Əfqanıstan 1747-ci ildən 1843-cü ilə kimi turanilərin popalzay tayfası, 1843-cü ildən 1973-cü ilə kimi isə turanilərin barakzay tayfası tərəfindən idarə olunmuşdur. Əfqanıstanın ən savadlı insanları turanilərdir. Əsasən şəhər yerlərində yaşayırlar. Əfqanıstanın əsas məmurları, feodal hakimləri, yüksək hərbi çinləri, sahibkarları və idarəçiləri onlardır. Ölkə tarixinin görkəmli şəxsiyyətlərinin çoxu da onlardır.

 Amerikanların hegemonluğu dövründə Əfqanıstan prezidenti olmuş Həmid Karzay (2004-2014) da turani soyundandır. Həmid Karzay - Turan klanının başçısıdır. Bu isə o deməkdir ki, sizin yaradacağınız Turan dövlətinə Həmid Karzay, ya da onun digər bir yerlisi rəhbərlik edəcəkdir. Əfqanıstanın 1933-cü ildən 1973-cü ilə kimi padşahı olmuş Məhəmməd Zahir şah da turani xalqından idi. O Fransa ordusunda hərbi xidmət keçmişdi və ölkəsinin avropalaşdırılması üçün çalışırdı. Zahir şahın planlarından biri Əfqanıstanın dövlət dili olan farsini çıxarıb öz doğma dili puştunu dövlət dili etmək idi. Zahir şahın dövründə bütün dövlət vəzifələrinə puştunlar yerləşdirildilər, onlar ölkəyə ağalıq etdilər - başqa yerli etnosları sıxışdırdılar, bu isə kütləvi narazılıqlara səbəb oldu, etirazlara gətirib çıxardı. Zahir şahın əsas həmlələrindən biri də şiələyi qarşı idi; onun dövründə Seyid İsmayıl Bəlxi və Mövlan Fayzani kimi tanınmış şiə ruhaniləri qətlə yetirildilər.

***

 Orta əsrlərdə Əfqanıstanda yəhudilərin sıx yaşadığı məntəqə Bəlx şəhəri idi. Bəlx yəhudiləri Xazariya ilə sıx ticarət əlaqələri aparırdılar. Moisey İbn Ezranın bildirdiyinə görə Qəznədə 1080-ci ildə 40 min yəhudi yaşayırdı. Ərəb coğrafiyaçıları 10-cu əsrdə Qəndəharda və Kabulda olan yəhudi icmaları barədə də xəbər verirdilər. 2011-ci ilin dekabrında Əfqanıstanda 11-ci əsrə aid 150 yəhudi dilində əlyazma tapılmışdır ki, bunların içində yəhudi dini kitabı Toranın mətnləri də vardır. 12-ci əsrdə İspaniyanın Tudel şəhərindən gəlmiş yəhudi səyahətçi Beniamin regionda 4 İsrail qoluna mənsub xalqın yaşadığını göstərirdi. Fars tarixçisi Cüzcani 13-cü əsrdə qələmə alıdığı “Tabakati Nasiri” əsərində Şansabanilərin hakimiyyəti dövründə Heratın cənub-şərqindəki Qor vilayətində qonşu ölkələrlə ticarət aparan Bəni İsrail qövmünün yaşadığından danışır və göstərir ki, rəhbərləri Kiş 622-ci ildə onlara islam dinini qəbul etdirmişdir. 1222-ci ildə Çingizxan Əfqanıstan yəhudilərinə ağır zərbələr endirmişdir. 1839-cu ildə Əfqanıstanda 60 icmada yaşayan 40 min yəhudi qeydə alınmışdı ki, onların çox hissəsi böyük şəhərlərdə - Kabulda, Heratda, Qəndəharda, Qəznədə və Bəlxdə yaşayırdılar. Həmin dövrdə yəhudilər orduya aparılmırdılar. 1880-ci ildə Əfqanıstan əmiri Əyyub xan yəhudilərdən ordu üçün 300 nəfər yerqazan və 2 min tümən pul tələb etmişdi ki, bu onların baş götürüb İrana qaçmalarına səbəb olmuşdu. 20-ci əsrin ortalarında əfqan yəhudiləri ABŞ-a və İsrailə köçməyə başlamışdılar. Hal-hazırda İsraildə 10 min əfqan yəhudisi yaşayır.

 Yerussəlimdəki Yəhudi Universitetinin antropoloqu Şalva Veylin dediyi kimi, Puştunistan regionunda İsrail çarlığının nəvə-nəticələri nəinki var, hətta öz yəhudi köklərini unutmayıblar da və bu köklərlə fəxr edirlər. Veyl Puştunistana səfərindən sonra bildirirdi ki, yerli yəhudilər Tora qanunlarına riayət edirlər, bəzi kəndlərin sakinləri boyunlarından “Şma, İsrael” (Dinlə, İsrail) yazılmış möhürlər asırlar. Kəşmir qocaları Veylə demişdilər ki, onlar öz köklərini İsrail övladlarından götürürlər. Buxaradan olan bərbər İsrail prezidenti İsxak Ben-Sviyə məktubunda yazmışdı ki, Kabul puştunları da eynən yəhudilərə xas adət-ənənələrə malikdirlər. Amerikan tədqiqatçısı Robert Kaplan da patxan (puştunların yerli adı) tayfalarının yəhudi kökənli olması ilə bağlı tədqiqatlar aparmışdır. Uels Universitetinin doktoru Mixael Rubin İngiltərənin İrandakı səfiri Con Malkolmun 1801-ci ildə çap olunmuş memuarlarına istinadən Əfqanıstanın yerli tayfalarının vaxtilə Assuriyadan qovulmuş yəhudilər olduğunu bildirir. Rubin Əfqanıstanda olarkən yerli ağsaqqallar özləri ona yəhudi kökənli olmalarını etiraf etmişlər. Nyu-Yorkdakı Suffolk Kollecinin professoru Lourens Epşteyn də puştun tayfalarının yəhudi kökənli olması ilə bağlı dərin tədqiqatlar aparmışdır. Epşteyn bildirir ki, puştun tayfalarının bir çoxu spesifik yəhudi dini ayinləri icra edirlər və onlar arasında altıguşəli David ulduzu işarəsi çox populyardır. Tədqiqatçı Navras Aafreedi də puştunların yəhudi kökü barədə mülahizələr yürütmüşdür. Kəşmirin Arxeologiya İnstitutunun direktoru professor Fida Xassanan puştunlar yaşayan ərazilərə səyahəti zamanı təəccüb qalmışdı ki, onlar müsəlman dininə qaillik etsələr də özlərini əsir düşərək qovulmuş yəhudilərin törəmələri sayırlar, özlərini Bney-İsrail adlandırırlar və məişət həyatında yəhudilərə xas qaydalara riayət edirlər. Genetik araşdırmalar da puştunların yəhudi olmalarına sübutlayır. Bir çox DNK-genealogiya mütəxəssisləri puştun və yəhudi xalqlarının yaxınlığını qeyd edirlər. Tipik puştunların sifətləri tipik yəhudilərin sifətləri ilə çox oxşardır ki, belələrinə Tel-Əviv küçələrində addımbaşı rast gəlinir.

 Puştunlar özləri də deyirlər ki, onlar semit irqinə aiddirlər - onlar özlərini Bəni İsrail adlandırırlar. Onlar özlərini qədim yəhudi çarı Saulun nəvəsi Əfqanın soyundan sayırlar. Onların mülahizəsinə görə, ulu babaları Navuxodonosorun vaxtında Xazarar ərazisinə qovulmuşlar. Puştun əfsanələrində onların yəhudi soyundan gəlmələri, İsrailin itmiş qollarından biri olmaları göstərilir. Belə hesab edilir ki, İsrail qövmünün 12 mifik qollarından 10-u İsrail çarlığı məhv edildikdən sonra Assuriya və Vavilon əsirliyinə düşmüşlər və tədricən nəzərdən itmişlər. Həmin 10 qol haqqında əsrlər boyunca yalnız fraqmentar məlumatlar qalmışdır. Qeyd edək ki, puştun (paştu) adının mənası yəhudi dilində “köçərək səpələnmiş” deməkdir. Onlar ana vətənləri olan Solomon torpağının adını köçdükləri Süleyman dağlarına vermişlər.

 Puştun rəvayətlərinə görə yəhudi dövlətinin ilk çarı olan Saulun oğlu İeremiyanın Əfqan adlı oğlu olmuşdur ki, Əfqanın övladları əsrlər sonra indiki Əfqanıstanın Cat ərazisinə köçmüşlər. İslam sərkərdəsi Xalid ibn Validin yürüşləri zamanı onlar islamı qəbul etmişlər. Ərəblər bu ərazilərə gələndə sərkərdə Xalid ibn Valid burda yəhudi tayfalarına rast gəlmişdi ki, onlara Əfqanın nəticəsi Kiş rəhbərlik edirdi. Kiş islamı qəbul etmişdi və özünə Abdul ibn Rəşid adı götürmüşdü. Bir çox ərəb tarixi mənbələrində Əfqanın soyundan olanların dəqiq yayılma arealı göstərilir. Məsələn, “Mirat ül-Aləm” əsərində iudeylərin köç etməsindən və Eres-İsraildən çıxdıqdan sonra Qor, Qəzni və Kabul ərazilərində məskunlaşmasından bəhs olunur. Səyyad Cəlaləddin Əfqani və Səyyad Əbdulcabbar Şah kimi islam müəllifləri də şahzadə Əfqanın soyundan olanları İsrailin itmiş qolu hesab edirlər. İngilis kəşfiyyatçısı Aleksandr Berns 1835-ci ildə qələmə aldığı “Buxaraya səyahət” əsərində bildirir ki, əfqanlar özlərini Bəni İsrail adlandırırlar. O həmçinin göstərir ki, əfqan yəhudiləri rəhbərləri Kişin dövründə islamı qəbul etmişlər. Berns əfqanların yəhudi kökündən gəlməsi barədə əfsanələrini onların öz dilindən qələmə almışdır. İngilis tədqiqatçısı Farrier 1858-ci ildə çap olunmuş “Əfqanıstan tarixi” kitabında əfqanların yəhudi kökləri üzərində dayanaraq maraqlı bir faktdan söhbət açır: Hindistana yürüş edən Nadir şah Peşəvərdən keçərkən burdakı tayfaların nümayəndələri ona qədim yəhudi dilində yazılmış dini kitablarını bağışlamışlar. Əslən Hindistandan olan yəhudi İeqoşua Bencamin özünün “İtirilmiş tayfaların misteriyası” kitabında çoxlu belə faktlar toplamışdır; Bencamin göstərir ki, əfqan yəhudiləri nə vaxtsa öz yəhudi dinlərinə yenidən qayıdacaqlar. 1951-ci ildə Heratdan olan yəhudi Abram Bencamin bildirirdi ki, yaşlı nəslin nümayəndələri yəhudi kökənli olmalarını gizlətmirlər, lakin cavan nəslin nümayəndələri bu barədə susmağa üstünlük verirlər, çünki yəhudi olmaq indiki şəraitdə populyar deyil.

 Puştunların silahlandırılmasını və Əfqanıstana hegemonluq etmək üçün onlara şərait yaradılmasını da konspiroloqlar onların yəhudi soylu olmaları ilə əsaslandırırlar. Bu xüsusda professor Stoleşnikov yazır: “Bəzi kriptoyəhudi xalqlar – hazır bandformirovaniyadırlar”. Qlobal Prediktor Dağıstanda avarları, Azərbaycanda kürdləri və Əfqanıstanda puştunları dəstəkləyərək əbəs yerə hakimiyyətə irəli çəkməyib – onlar bu dəstək məhz yəhudi soylu olduqlarına görə verilir. Bu xalqları silahlandıraraq gücləndirirlər, çünki onların Siondan Uyğurıstana kimi Böyük İsrail qurmaqda kömək edəcəklərinə ümidlidirlər. Professor Stoleşnikovun İverologiya Kafedrası saytında bu xalqların hər biri haqqında ayrı-ayrı bəhs olunur, onların tarixdə və müasir geopolitikada oynadıqları rola tam aydınlıq gətirilir.

 Beləliklə, Turan eli deyilən el – əslində Əfqanıstanın yəhudi elidir.

***

 Pakistanı bizə niyə sevdirirlər? Əfqan yəhudilərinin ən çox yaşadığı ölkə həm də Pakistandır. Məhz buna görə Pakistan bizə qardaş ölkə kimi sırıdılır, Azərbaycan və Türkiyə ilə yanaşı 3 “strateji tərəfdaş” kimi Turanın əsas komponenti kimi təqdim olunur. Pakistanın 2 əsas xalqından biri həmin yəhudi puştunlardır. Ümumiyyətlə puştunlar Əfqanıstan və Pakistanın böyük bir hissəsini əhatə edirlər ki, Paştunistan adlanın bu təhlükəli region bir tərəfdə İranla, bir tərəfdə Türkistanla, bir tərəfdə isə Hindistanla sərhəddir. İngilis generalı Düranın çəkdiyi Hindistan və Əfqanıstanı bölən məşhur liniya da Paştunistanın içindən keçir. Gələcəkdə quracağınız Turanın ağası bax bu Düran liniyasında oturan turani tayfasından olan namazqılan yəhudilər olacaq. 10-cu əsrdə Paştunistan Qəznəvilər İmperiyasının tərkibinə daxil olan bir imperiya içində imperiya idi. Cənubi Asiya regionunun böyük hissəsini əslində Paştunistan təşkil edir. Elə Hindistanda da 3,5 milyona yaxın puştun yaşayır ki, onlara burda patan deyilir; yəni elə Hindistanın da bir ucu gizli xəritələrdə Puştunistan adlanan imperiyaya bağlıdır. Puştun yəhudiləri 11-12-ci əsrlərdə Hindistandakı ari-salavyan imperiya və dinastiyalarını məhv edərək bura köç etmişlər. Hindistan cəmiyyətinin bir çox sahələri, xüsusən siyasəti, əyləncə industriyası və idmanı həmin patanların əlindədir. İngilislərin sevimli idmanı kriket üzrə Hindistanın əsas idmançıları daim patanlar olmuşlar. Bollivudun məşhur Dilip Kumar və Şahrux Xan aktyor ailələləri puştun köklüdürlər, əsilləri Peşəvərdəndir. Bizə məşhur “Avara” filmindən tanış olan hind aktyoru Rac Kapur da patan idi. Hindistanın 3-cü prezidenti Zakir Hüseyn də patan soyundandır. Yəni ingilislərin “yüngül əli ilə” Hindistanın da bütün sahələrinə kriptoyəhudilər oturmuşlar. Hal-hazırda Hind subkontinenti büsbütün iudey nəzarəti altındadır.

 Hind sunkontinentinin müsəlmanlar tərəfindən idarəçiliyi dövründən əslində burda müsəlman adı altında puştun yəhudilər hökmranlıq etmişlər. Hindistanın Benqal sultanlığını idarə edən Kərrani sülaləsi də puştun soylu idi. İngilislər Hindistanı tutarkən burda hindliləri sıxışdırsalar da puştunları gücləndirdilər. İngilislər Hindistana ilk gələndə onların yerlilərdən ibarət döyüşçü dəstələri patanlardan təşkil olundu. 1897-ci ildə ingilislərə 2500 patan əsgəri xidmət edirdisə, 1908-ci ildə bu say artaraq 10 500, Birinci Dünya Müharibəsində 28 000 əsgər oldu. İngilislər Hindistanı patan yəhudilərin əli ilə idarə edirdilər. Məhz ingilislərin yaratdığı 40-cı patan polku Pakistanın Hindistandan ayrılmasında fəal iştirak etdi və ilkin Pakistan ordusuna çevrildi. Bizə deyirlər ki, guya ingilislər Hindistanın müsəlmanlar yaşayan hissəsini ayırıb Pakistan yaratdırlar - əslində ingilislər Hindistanın yəhudilər yaşayan ərazilərini ayırıb Pakistanın timsalında potensial kriptoyəhudi dövləti yaratdılar.

 Hal-hazırda Hindistan puştunlarının çox hissəsi Azərbaycan kürdləri kimi sırf hind dilində danışırlar və onları yerli xalqdan ayırmaq çətindir. Ölkənin paytaxtı Dehli 1960-cı ilə kimi puştun geyimli adamlarla dolu olurdı, onlar sonradan müasirləşərək şəhər əhalisi kimi geyinməyə başladılar və nəzərdən itdilər. Hindistanda onlar yerlərini yaxşı rahatlayıblar - əslində Azərbaycanda əsl ağalar kürdlər olduğu kimi Hindistanın da əsl ağaları puştunlardır. Təsadüfi deyil ki, Hindistanda puştun kişilərinin adının axırına xan artıraraq deyirlər, qadınlarına isə xatun deyə müraciət olunur. Hindistanın Mumbai şəhərinin cinayətkar aləm üzrə smotryaşşisi puştun millətindən olan Kərim Lələ idi. Kəlküttə şəhərində də böyük puştun icması vardı ki, Kabulivala – Kabuldan olanlar adı daşıyırdı. Onlar yerli hindlilərə sələm pul verməklə dolanışıqlarını çıxarırdılar. Yəni aydın dillə desək, puştunlar Hindistanda bütün dünyadakı digər yəhudi soydaşları kimi sələm paylayıb faiz yığırdılar. Daha bir maraqlı cəhəti qeyd edək. Hindistanın bəzi müsəlmanlar yaşayan ərazilərində də kasta üstünlüyü hökm sürür, belə ki Hindistan müsəlmanları 2 kastaya ayılırlar: varlı olanlara əşrəf, kasıb olan hissəsinə isə əclaf deyilir. Əşrəf adlanan varlı hissəni puştunlar təşkil edirlər ki, kasıb hissəyə də bu adı elə onlar qoymuşlar. Yəni Tora yəhudiləri kimi ozlərindən olmayanı insan hesab etmirlər. O da maraqlıdır ki, Hindistanda patanları “göydərililər” adlandırırlar.

 Beləliklə, görürük ki, qədim ariya-slavyanların yaşadığı Hindistan subkontinentindən əsas-əlamət qalmayıb – bura sırf qara yəhudi regionuna çevrilib.

***

 Turan İmperiyasına aydınlıq gətirməkdən öncə puştunların kim olmasına və tarixi missiyalarına aydınlıq gətirmək lazımdır. Hal-hazırda puştunlar – Yer üzündə tayfa qayda-qanunları ilə yaşayan ən böyük xalqdır. Kontinentdə puştunları sayı 2020-ci il hesablamalarına görə 63 milyondur, lakin hələ bu da dəqiq rəqəm deyil – çoxdurlar. Onlarda 60 böyük qəbilə vardır ki, ümumilikdə 400 tayfaya bölünürlər.

 Əfqanıstan və Pakistan əhalisinin çox hissəsini puştunlar təşkil edir. Ümumiyyətlə əfqan adlı xalq yoxdur, bu xalqın əsl adı puştundur; puştunların ulu babası sayılan yəhudi çarı Əfqanın (Abqan, Avaqana) adı bu xalqa verilib. Hindistanda tarixən əfqanlara patan deyirlər, elə burdan da görünür ki, Əfqanıstan əhalisi puştunlardan ibarətdir. Bəli, Əfqanıstan adlı ölkənin əsas xalqı puştunlardır. Puştu Əfqanıstanın rəsmi dillərindən biridir, Əfqanıstanın dövlət himni puştu dilində oxunur, milli geyimi də puştun geyimi qəbul ounub. Tarixən Əfqanıstanın bütün dövlət vəzifələri puştunların əlində olub, indi də onların əlindədir. Əfqanıstanın 2-ci böyük şəhəri sayılan Qəndəhar – sırf puştun şəhəridir. Onlar Hindistanda da kifayət qədərdirlər; Lakxnaur Universitetinin professoru Xan Məhəmməd Atif bildirir ki, Hindistanda yaşayan patanların sayı Əfqanıstanda yaşayan patanlardan 2 dəfə çoxdur.

 Ümumiyyətlə Əfqanıstan, Pakistan və Hindistan adlanan ölkələrin əsl adı Paştunistandır. Puştunların burda böyük bir regionu var ki, bu region müasir Əfqanıstanı, Pakistanı və Orta Asiyanın cənubunu əhatə edir. Paştunistan qərbdə İranla, şimalda Türkistanla, şimal-şərqdə Kəşmirlə, şərqdə Pəncəblə və cənubda Bəlucistanda sərhəddir.

 19-cu əsrin sonlarından başlayaraq Paştunistan şimalda Amudərya çayının sahilinə kimi genişləndi. Tarixi mənbələr göstərir ki, 800-cü ilə kimi Peşəvər vadisində puştun olmayıb, amma indi bütün region puştunlarla doludur. Onlar regiona tədricən oturuşublar; məsələn, 1954-cü ildə Kəşmir vadisində dolaşan 100 min köçəri paxtuna Hindistan vətəndaşlığı verilmişdir.

 Əfqan yəhudilərinin Asiya regiona köçməsi xalqlarımız üçün böyük faciələrlə nəticələndi. Həm Böyük Moğol İmperiyasını, həm də Səfəvi İmperiyasını məhz puştunlar ağır zərbələr vura-vura yıxdılar. Onlar 16-cı əsrdə Bəyazid Pir Rövşənin, 17-ci əsrdə isə Xuşal Xan Xattakın başçılığı altında Böyük Moğol İmperiyasına qarşı vuruşaraq bu əsrarəngiz imperiyanı gücdən saldılar. Həmin dövrlərdə puştunlar Səfəvi İmperiyasının şərqində, Böyük Moğol İmperiyasının qərbində yaşayırdılar və hər iki ölkə üçün başağrısına çevrilmişdilər. 1709-cu ildə Səfəvi dövlətinin zəifləməsindən istifadə edən puştun gilzəyiləri Mirveys Xötəkin başçılığı altında üsyan qaldırdılar və dövlətə ölümcül zərbələr endirdilər. Onların ardınca puştun abdaliləri 1716-cı ildə Heratda üsyan qaldırıb müstəqilliklərini elan etdilər. 1738-ci ildə İranda hakimiyyəti zəbt etmiş kürd Nadir şahın qoşununda minlərlə puştun da Böyük Moğol İmperiyasının üzərinə yeridi; onlar imperiyanın paytaxtını tutaraq şəhəri soyub taladılar. Puştunlar güclənəndən sonra ətraf ellərin başbəlasına çevrilərək böyük talançılıq yürüşləri həyata keçirdilər. 1748-ci ildən 1767-cı ilə kimi puştunlar 8 dəfə o dövrün ən varlı dövləti hesab olunan Hindistana basqın etdilər. Dəfələrlə müsəlmanların müqəddəs şəhəri olan Məşhədə hücum etdilər. Herat və Məşhəd şəhərlərini bir ilə yaxın mühasirədə saxlayaraq tutdular və bu şəhərlərin qüreyşi əhalisini tam qılıncdan keçirdilər. Yəni puştunların tarixi yolu ariya-slavyan imperiyalarına ağır problemlər yaşanması və soyğunçuluq aksiyaları ilə müşayiət olunmuşdur.

 Cənubi Asiya regionunun Kafiristan adı qoyduqları ərazisində axırıncı ariya-slavyanları əfqan yəhudiləri 19-cu əsrin axırına kimi tam qırıb qurtardılar. Əməliyyat başa çatdıqdan sonra ingilislərin Əfqanıstana təyin etdiyi puştun əmiri Əbdürrəhman xan Kafiristan regionunun adını dəyişib Nuristan qoydu. Yəni müasir dövrün terminologiyası ilə desək, rafizilər – dindən çıxmışlar nurçu-vahhabiləşdiriləndən – “düzgün dinə” gətiriləndən sonra artıq ölkənin qanuni təbəələri sayıldılar. Bədəxşanda qırılan tacik qırıldı, qırılmayanlar canlarını götürüb Çitrala, Yarkəndə və Fərqanəyə tərəf qaçdılar. İngilis vassalı Əbdürrəhman xan öz fəaliyyətindən elə vəcdə gəldi ki, cihad haqqında əsər yazdı. Elə indiki vahhabi-nurçu varisləri kimi Əbdürrəhman xanın da cihadı regionu işğal edərək qana bulayan kafir ingilislərə qarşı yox, yerli qoy xalqlara qarşı yönəlmişdi.

 11-ci əsrdən puştunlar dağlardan enib düzənlik ərazilərə doluşmağa başlamışlar. Onlar düzənlik ərazilərdə taciklərin və digər farsdilli xalqların torpaqlarını əllərindən almaqla məskunlaşmışlar. 1333-cü ildə Kabula gəlmiş məşhur səyahətçi İbn Battuta yazırdı: “Vaxtilə böyük şəhər olan Kabulun yerində indi əfqanların yaşadığı kənd vardır. Dağlar və dərələr onların nəzarətindədir, onlar böyük gücə malikdirlər və çox hissəsi də quldurluqla məşğuldur”. Əhməd şah Turaninin dörvündə puştunların ekspansiyası hökumətin dəstəyi ilə daha da gücləndi, onlar kütləvi şəkildə Əfqanıstanın şimalına oturuşdular. Onlar bura yerli hind-arian xalqı olan dardaları basıb çıxarmaqla yerləşdilər.

 Hindistana puştunlar 11-12-ci əsrdə köçməyə başladılar; köçəndən sonra burdakı ariya-slavyan sivilizasiyasını çökdürərək ingilislərin Hindistan subkontinentini tutub rahat idarə etmələri üçün münbit zəmin yaratdılar. Məhz Rusiyanın Hindistana çıxışının qarşısını almaq üçün ingilislər puştunları Əfqanıstanın şimal ərazilərinə də yerləşdirdilər. İngilislərin əli ilə Əfqanıstanın şimalındakı ən münbit torpaqlar onlara verdilər. 1880-cı illərdə Əbdürrəhman xan turani və gilzəyi tayfalarını şimala- rusların nəzarəti altında olan Orta Asiyanın cənubuna köçürdü. Beləcə əfqan yəhudiləri Özbəkistan və Tacikistan torpaqlarına oturuşdular. Məqsəd bu idi ki, onlar yerli etnik qrupları nəzarətə götürsünlər, dari dilində danışanları təsirləri altına salsınlar, puştun olmayanlar üzərində ağalıq həyata keçirsinlər. Əsas hədəf Orta Asiyanı rusların əlindən alaraq oranı da ingilis koloniyasına çevirmək idi ki, həmin plan indi də gündəmdədir. O dövrdə Orta Asiya türkləri rusların tərəfində idilər. Regionda Rusiyanın işlərini türklər, İngiltərənin işlərini puştunlar aparırdılar. Rusiyanın cənuba doğru intervensiyasına türkmənlər kömək edirdisə, buna məhz puştunlar mane olurdular. Yəni türklərlə puştunlar tarixən faktiki olaraq bir-birlərinə düşmən cəbhədə yer almışlar. 1888-ci ilin axırında əmir Əbdürrəhman xan öz qoşunu ilə Orta Asiyanın türklər yaşayan cənub ərazilərinə gəldi və burda 18 ay ərzində yerli türklərə qarşı böyük genosid törədərək Rusiya idarəçiliyinə (gələcəkdə gözlənilən Rusiya intervensiyasına) böyük zərbələr vurdu. Beləcə puştun yəhudilər burda ingilislərin Orta Asiyaya soxulması üçün zəmin hazırladılar.

 Puştunlar qədim Hindistanın indiki Əfqanıstan və Pakistan ərazilərində yaşayırdılar – həmin regionları Hindistandan məhz ingilislər ayırdılar ki, dublikat yəhudi dövlətləri yaratsınlar. 1947-ci ildə Pakistan ingilislərin fitnəsi ilə Hindistandan qoparılandan sonra indiki Pakistan ərazisindəki hindlilər canlarını götürüb indiki Hindistan torpaqlarına qaçdılar. 1950-1960-cı illərdə yeni yaranmış Pakistan dövlətində bütün hökumət və ordu vəzifələrinə puştunlar oturdular. 1958-1969-cı illərdə puştun Əyyub xanın prezidentliyi dövründə də onlar ölkənin hərbi-bürokratik isteblişmentində əsas postlara irəli çəkildilər. Puştun Sərdar Daud xanın baş nazirliyi dövründə yenə kəskin millətçilik siyasəti aparıldı, tacik, özbək və xazara kimi digər xalqlar sıxışdırıldı. Regionun əsas söz sahibi Taliban hərəkatı da puştunlardan ibarədir; Taliban ölkəni başdanbaşa puştunlaşdırdı. Hal-hazırda Əfqanıstanın digər xalqları tam kənara sıxışdırılmışlar və puştunlar əsas aparıcı xalq kimi meydandadırlar. Əfqanıstanın və Pakistanın tarixən burda yaşamış yerli etnoslarının nümayəndələri məcbur qalaraq puştunların içinə assimilyasiya olunmuşlar və dillərində fərqlilik qalsa da özlərini puştun adlandırırlar. Ormuri, paraçi, paşai və hindko xalqları puştunların içində ərimişlər. Bircə Əfqanıstanın şimalında puştunlar tacik mədəniyyətinin təsiri altına düşmüşlər və burda öz dillərindən də çox taciklərin dari dilində danışırlar.

 Puştunlar təkcə Hind subkontinentində yaşamırlar, onlar dünyanın bir sıra ölkələrinə də yayılıblar. 100 minlərlə puştun Yaxın Şərq ölkələrinə, xüsusən BƏƏ, Səudiyyə, Qətər, Küveyt, Oman kimi ərəb ölkələrinə köçüblər, orda nəqliyyat biznesində işləyirlər və tikinti şirkətlərinin əməkdaşlarıdır. 1976-1981-ci illərdə 300 min puştun Fars Körfəzi ölkələrinə miqrasiya ediblər. Dünya yəhudilərinin baş ofisi sayılan İngiltərə 100 min puştuna qucaq açıb, onları öz ərazisində yerbəyer edib. İngiltərədəki məşhur Şərq restoranlarının çoxu puştunlara məxsusdur. Puştunlar 1970-ci illərin axırlarından ABŞ-a da köçməyə başlamışlar. Nyu-Yorkda və digər böyük şəhərlərdə onların məşhur çoxşəbəkəli restoranları var. 1981-ci ildə Sovet ordusu Əfqanıstana girərkən və 1995-1996-cı illərdə ölkədə vətəndaş müharibəsi gedərkən puştunların bir çoxu qaçqın kimi Latın Amerikası ölkələrinə köçmüşlər. 19-cu əsrin ikinci yarısında ingilislər Avstraliyaya bir neçə min puştun aparmışdılar ki, onlar ingilislərin əlində olan materikin dəvə nəqliyyatı sistemini qurmuşdular. Puştunlar Avstraliyanın bir-birindən həddən artıq uzaq yaşayış məntəqələri arasında karvansaraylar sistemi yaratmışdılar ki, ingilislər materiki rahat gəzib dolaşa bilsinlər. Maraqlıdır ki, ingilislər bura puştunların tək kişilərini gətirmişdilər, onlara ailələrini özləri ilə götürməyə icazə verməmişdilər. Həmin puştun dəvəçilər Avstraliyada yerli qadınlarla evlənirdilər ki, onlardan yeni xalq- Qan xalqı yaranmışdır. Beləcə puştunlar faktiki olaraq Yaxın Şərqdə ingilislərin mehtəri və əsgəri rolunu oynamışlar. 1993-cü il siyahıyaalınmasına görə İranda da 100 min puştun yaşayırdı. Əfqanıstan-İran sərhədi puştunların nəzarəti altındadır. Ən əsası, kontinentin qədim müqəddəs şəhəri Xorasan puştunların əlindədir.

***

 İndi isə qayıdaq haqqında danışdığımız Turan İmperiyasına. Turan İmperiyası puştunların abdali soyundan olan Əhməd xan tərəfindən yaradılmışdır. Puştunlar 2 soya bölünürlər: abdalilər və gilzəyilər. Əfqanıstan abdalilərdən olan Əhməd xan İran hökmdarı Nadir şahın qoşununda sərkərdə idi. O İran ordusunun speçnazı sayılan puştun qoşununa komandanlıq edirdi. 1747-ci ildə Nadir şahın öldürülməsindən sonra o puştunlardan ibarət qoşunu ilə Əfqanıstana qayıtdı, puştun qəbilələrini toplayaraq ümumxalq məclisi keçirdi və özünü Əfqanıstan şahı elan etdi. O özünə Dürri Dürran titulu götürdü; bu həm dürlər dürü mənasında idi, həm də İran-Persiyanın özəyində dayanan qədim Tartariya (Daariya) İmperiyasının adı ilə səsləşirdi. Şahın bu Dürri Dürran adından əvvəl Dürrani dövləti yarandı, ərazilər genişləndikdən sonra isə termin deyilişdə sadələşərək Turan kimi işlənməyə başladı. Dürri Dürranın adı ilə imperyanı idarə edən abdalilər xalqına da bundan sonra turanilər deyildi. Yəni Dürrü Dürran adı get-gedə Turan formasına düşdü, təkcə şah yox, onun qövmü də bu adı daşıdı. Hakim ailəyə, onun idarə etdiyi imperiyaya və puştun qəbilələləri konfederasiyasına Turan deyildi. Tarixdə yeganə real Turan dövləti budur – qalanları hamısı mif və fantastikadır.

 Turan – indi də Əfqanıstanın puştun tayfalar birliyinin adıdır. Turan İmperiyasının adı da burda götürülmüşdür. Əfqanıstanda turan adlı yəhudi etnosi yaşayır. Pantürkistlərin sevimli Turan İmperiyasının adı məhz bu yəhudi xalqının adı ilə bağlıdır. Turanilər əfqan yəhidiləri olan puştunların vacib qoludur. Turan İmperiyası – həm də Abdal İmperiyasıdır, çünki turan xalqının ikinci (əsas) adı – abdaldır. Bu xalq haqqında geniş bilməyiniz vacibdir, çünki gələcəkdə quracağınız Turan İmperiyasında məhz bu xalq ağalıq edəcəkdir.

 Turani xalqı 2 soya bölünür ki, hərəsi bir neçə tayfadan ibarətdir. Birincisi Qəndəharda yaşayan zirək adlı soydur ki, bura aşağıdakı tayfalar daxildir: popalzay, alikozay, barakzay və aşekzay. İkincisi isə Qəndəharın qərbindəki Hilmənd və Fərəh vilayətlərində yaşayan pəncpau soyudur ki, bura aşağıdakı tayfalar daxildir: nurzay, alizay, isxakzay. Yəqin ki sonuncu ad sizə tanış gəldi. Bəli, İsrailin məşhur baş naziri İsxak Şamirin qoy Fələstin xalqının başına açdığı oyunu həmin bu isxaklar gələcəkdə quracağınız Turan dövlətində siz türklərin də başına gətirəcəklər. Əgər Turan yaranarsa, həmin dövlətdə Azərbaycan, Türkiyə və ya Türkmənistan türkləri yox, bu zay tayfalar idarəçilik və hegemonluq edəcəklər. Əsl türklər həmin yırtıcı dövlətdə qurbanlıq qoyun və işlək mal rolu oynayacaqlar. Yəni türklər istəsələr də burda zirəklik edə bilməyəcəklər, zirəklik özü də əfqan yəhudilərinin zirək soyunun monopoliyasında olacaq, arxayın olun. Bu sadaladığımız tayfalardan olan bığıburmalar gələcəkdə yaradacağınız Turan dövlətinin nazirlik və komitələrində işləyəcəklər, bütün sənədləşmələrinizə görə onlara müraciət edəcəksiniz, onların bığının altından keçməli olacaqsınız. Qoy bu tayfaların adını pantürkistlərimiz, Turan sevdalılarımız, (os)turançılarımız yaxşı yadda saxlasınlar, çünki gələcəkdə onların yaratdığı həşəmətli dövlətdə bu tayfalar onların başında qoz sındıracaqlar, necə ki indi əfqan xalqının başında sındırırlar.

 Siz saydığınızı sayın, amma Qlobal Prediktor gələcəkdə yaranacaq Turan dövlətində ağalıq edəcək xalqların siyahısını çoxdan çıxarıb: yəhudilər, puştunlar, kürdlər, avarlar. Qalan xalqlara bu möhtəşəm imperiyanızda əppək olmayacaq, biləsiz.

 Dediyimiz kimi, Turan dövləti vaxtilə Nadir şahın qoşununda sərkərdəlik etmiş puştun yəhudisi Əhməd xan Turani tərəfindən yaradılmışdır. Əhməd xan 1738-ci ildə Nadir şahın qoşununda xidmətə götürülmüşdü, özünü bacarıqlı döyüşçü və komandir kimi göstərmişdi. Nadir şah 1747-ci ildə öldürülərkən Əhməd xan da öldürüləcəyindən qorxaraq Əfqanıstana qaçdı. O özünün sərkərdəlik etdiyi əfqanlardan ibarət qoşununu İran ordusundan ayırdı və Əfqanıstana apardı. Bu ordusunun köməyi ilə o özünü Əfqanıstanın şahı elan etdi və yeni dövlətin yarandığını bildirdi. Turan dövlətinin təməli belə qoyuldu. İran ordusunda həmin dövrdə Əhməd xanın əlinin altında 4 min puştun əsgər xidmət edirdi. Bu təcrübəli hərbçilər vətənə qayıdanda Əfqanıstanda Əhməd xanın ətrafında güc və söz sahibi oldular. Bu yolla Əhməd xan Əfqanıstana böyüklük etdi. Bir müddət sonra puştunlar onun rəhbərliyi altında ətraf ellərə hücuma keçdilər, get-gedə ərazilərini genişləndirdilər və Turan İmperiyası yaratdılar.

 Haşiyə çıxaraq qeyd edək ki, həmin əfqan qoşunu əslində yadelli kürd olan Nadiri İran əyan-əşrəflərindən qoruyurdu. Nadirin hakimiyyətdə olduğu dövrdə onun əsas dayaq qrupu abdalilər idi. O İran hakimiyyətini zorla ilə tutmuşdu və çoxlu qızılbaş qanı axıtmışdı. Buna görə də qızılbaşlara etibar etmədiyindən puştun yəhudiləri ətrafına yığıb hər yerdə yağlı vəzifələrə yerləşdirmişdi və imtiyazlarla təmin etmişdi. Qəndəharın münbit torpaqlarını taciklərin əlindən alıb abdalilərə vermişdi, tutduğu ərazilərə əsasən onları hakim təyin edirdi. Yəni həmin dövrdə puştunlar İran hakimiyyətinin özünü tutmuş güclü qruplaşmasına çevrilmişdi. Əhməd xan anlamışdı ki, Nadiri öldürdükdən sonra qızılbaşlar qisas alaraq onu da öldürəcəklər, bu səbəbə İranı tərk etdi.

 Əfqanlar vətənə qayıdanda İran ordusunun toplarını, o cümlədən İran xəzinəsinin də bir hissəsini özləri ilə götürüb apardılar. Həmin silah-sursat və sərmayə gələcəkdə Əhməd xana öz dövlətçiliyini qurmaqda və möhkəmlətməkdə kömək etdi. Hətta Əhməd xan Nadir şah öldürülərkən onun barmağından şah möhürü olan üzüyünü çıxarmış, o cümlədən qolunda gəzdirdiyi, İran xəzinəsinin bəzəyi sayılan məşhur Kohi Nur almazını da götürüb özü ilə gətirmişdi (Həmin almazı Nadir şah Hindistanın Böyük Moğol İmperiyasının xəzinəsini çaparkən götürmüşdü ki, hal-hazırda Britaniya kraliçasının tacını bəzəməkdədir). Bütün bunlar Əfqanıstanda onun hakimiyyət atributlarına çevrildi. Yolda bəxtəbəxtdən onların qabağına Hindistandan gələn cah-cəlalla dolu karvan çıxdı. Puştunlar bu karvanı da çapıb özləri ilə götürdülər.

 Yəni İranda dövlətçilik təcrübəsi toplamış 4 min adam Əfqanıstana gəldi. Əhməd şahın ətrafındakı adamlar yeni yaratdıqları dövləti İran qaydasınca idarə etməyə başladılar. Əhməd şah İranın şah sarayında öyrəndiyi dövlətçilik qaydalarını yaratdığı əfqan dövlətinə də tətbiq etdi və beləcə öz hakimiyyətini gücləndirdi. Təşkilatlanma və saray ayinləri sırf İrandan kopyalanmışdı. Əhməd şahın əsas işlərini aparanlar əvvəllər onunla birgə İran idarəçiliyində işləmiş əfqanlar idi. Onlar İran paytaxtında öyrəndikləri təcrübəni yaratdıqları Turan dövlətinin idarəçiliyinə də yönəldirdilər. Əsas dövlət vəzifələrində puştunlar otursa da, ilkin mərhələdə savad tələb edən dövlət işlərinin həyata keçirilməsində onlar xırda muzd verdikləri iranlı və hindli məmurların köməyindən yararlanırdılar.

 Tədricən Əhməd şah Əfqanıstanın qohum yəhudi tayfalarından böyük bir qoşun ərsəyə gətirdi və qonşu ölkələrə yürüşlərə çıxdı. O Hindistan, İran, Türkistan torpaqlarının bir hissəsini ələ keçirdi və dövlətinin ərazisini genişləndirdi. O 1748-1751-ci illərdə Pəncəbi, 1750-ci ildə Bəlucistanı, 1752-ci ildə Kəşmiri və Bəlxi, 1754-cü ildə Sistanı və Xorasanı, 1757-ci ildə Sirxindi və Sindi tutdu, beləcə böyük bir imperiya formalaşdırdı. Bu imperiya Turan adını aldı. Qeyd edək ki, Turan hücumlarından qabaq İranda hakimiyyəti ələ keçirmiş kürd xanı Nadirin hücumlarından region dövlətləri onsuz da gücdən düşmüşdü. Bundan istifadə edən Əhməd şah asanlıqla qonşu ölkələrin torpaqlarını ələ keçirə bildi. 1739-cu ildə Nadir şah Hindistana basqın edərək Dehlini tutmuşdu, həmin dövrdə dünyanın ən varlı şəhəri olan bu şəhəri 58 gün çapıb talamışdı. Onun kürdlərdən ibarət qoşunu İrana böyük qənimətlə qayıtmışdı ki, tarixçilər bu qəniməti 32 milyon funt sterlinq dəyərində qiymətləndirirdilər. Nadir şahın kürdlərinin ardınca gücdən düşmüş Hindistanın üzərinə Əhməd şahın turani yəhudiləri yeridilər. Onlar Hindistana bir neçə dağıdıcı yürüş etdilər ki, hər dəfə kütləvi talanlar törədərək böyük qənimətlə geri döndülər.

 Əhməd şah ari-slavyan sivilizasiyasının qədim mədəniyyət mərkəzləri olan Qəznəni və Kabulu tutaraq dağıtdı. Kabul – vaxtilə ari-slavyan moğollara məxsus bu müqəddəs şəhər onların əlindən alındı, şəhərin sarı əhalisi genosid olundu. Əhməd şah Moğol İmperiyasının bir çox torpaqlarını aldı, Nadir şahın nəvəsi Şahruxun oturduğu Heratı götürdü. Həm Herat, həm də müsəlmanların müqəddəs şəhəri Məşhəd 1 ilə yaxın ağır və üzücü mühasirədən sonra ələ keçirildi. Bu şəhərlərin qədim müqəddəs qüreyşi soyu əfqan iudeyləri tərəfindən genosid olundu. 1762-ci ildə Əhməd şahın rəhbərliyi altında puştunlar Laxor şəhərinə hücum etdilər, qədim müqəddəs şəhər Amritsarı tutdular, şəhərin minlərlə sikx əhalisini qırdılar, qızıldan tikilmiş məşhur məbədi dağıtdılar və qızılını apardılar. 1762-ci ildə Pəncəbdə də minlərlə sikxi müsəlman deyillər adı altında qırdılar. Şərqdə bütöv vilayətlərin əhalisi qılıncdan keçirildi və insanların qaçaraq dağılışması ilə böyük ərazilər boşaldı. Qeyd edək ki, Turan İmperiyasının tərkibinə müasir Əfqanıstan, Pakistan, İranın şimal-şərqi, Kəşmir də qatılmaqla Hindistanın şimal-qərbi daxil olsa da, onlar Azərbaycana da dağıdıcı yürüşlər etmiş, torpaqlarımızda da böyük müsibətlər törətmiş, xarabalıqlar qoyub getmişlər.

 Əhməd şah Turaninin rəhbərliyi altında puştunlar hindlilərin qədim möhtəşəm dövləti olan olan Maratxa imperiyasını darmadağın etdilər və ingilislərin Hindistanı zəbt etməsinə zəmin hazırladılar. Puştunların sarsıdıcı həmləsindən sonra hindlilərin imperiyası parça-parça oldu, fürsətdən istifadə edən ingilislər hücum edib Hindistanın paytaxtı Dehlini tutdular. Bundan sonra adlı-sanlı Maratxa hakimləri Hindistan siyasi səhnəsindən getdilər və Ost-Hind kompaniyasının vassallarına çevrildilər.

 Əhməd şahın dövründə Turan İmperiyasının paytaxtı əfqan yəhudilərinin sıx yaşadığı Qəndəhar olsa da, onun ölümündən sonra onun oğlu Teymur şah dövründə (1776-cı il) paytaxt onların ələ keçirdiyi Kabula köçürüldü. Teymur şahın ən böyük uğuru o olmuşdu ki, 24 oğlu olmuşdu; o imperiyanın əyalətlərinin idarəetməsini bu oğullarına vermişdi, onlar da qılınc gücünə bu əyalətləri idarə edirdilər. Yəni Turan İmperiyası idarəçiliyi sırf klan idarəçiliyi idi və bundan sonra yaranacaq Turan İmperiyasında da (bütün müstəqilliklərdə olduğu kimi) klan idarəçiliyi olacaq – kriptoyəhudi klan idarəçiliyi. Turan İmperiyasının bütün tarixi bu klanların bir-biri ilə qanlı-qadalı mübarizəsi ilə müşayiət olundu. 19-cü əsrin əvvəlində isə turanilər ölkəni ingilislərə təhvil verib İngiltərə koloniyası olmaq yolunda ilk addımı atdılar. 7 iyun 1809-cu ildə Turan hökmdarı Şüca şah ingilislərlə əməkdaşlıq müqaviləsi bağladı. Həmin müqaviləyə əsasən Turan İmperiyasının ərazisində ingilis qoşunlarından başqa heç bir ölkənin qoşunu olmayacaqdı. Beləliklə, şanlı Turanımız tez-tələsik özünü regionda peyda olmuş İngiltərənin qoltuğunun altına dürtdü. Bundan sonra regionda bütün strateji idarəçilik işləri ingilis ağaların stolunun üstündən keçdi. Yəni faktiki olaraq Turan – İngiltərənin müti koloniyasına çevrildi. Amma tarixçilər bu dövləti bizə dünya ağası kimi sırıdırlar.

 Beləliklə tarixşünaslıqda bəhs olunan Turan İmperiyasının əsl varisi müasir Türkiyə yox, Əfqanıstandır – Turandan məhz Əfqanıstan “yadigar” qalmışdır, Türkiyə yox. Turan - müasir Türkiyənin deyil, məhz müasir Əfqanıstanın özəyi sayılır. Daha doğrusu Əfqanıstanın yəhudi mahiyyətinin özəyi.

 Turanilər də bizim kürdlər kimi iki dillidirlər; həm öz puştu dillərində, həm də Əfqanıstanın rəsmi dili olan fars (dari) dilində danışırlar. Hal-hazırda turanilər də bizim kürdlər kimi dağ ərazilərdən çıxaraq böyük şəhərlərdə yerləşiblər - ölkənin əsas strateji məntəqələri onların əlindədir. Abdalilər qədimdə Əfqanıstanın cənubunda Süleyman (Solomon) dağları deyilən ərazidə yaşamışlar, lakin sonradan Əfqanıstanın şimalına axışaraq burdan keçən böyük pulların cövlan elədiyi Böyük İpək Yoluna nəzarəti ələ keçirmişlər. Qlobal Prediktor bizdə kürdləri imtiyazlarla təmin edib irəli çəkdiyi kimi Əfqanıstanda da turanilərə o cür hərtərəfli şərait yaradır. Bizim kürdlər kimi turanilərə də ölkənin ən yaxşı təhsili verilir və onlar yağlı vəzifələrə yerləşdirilir.

 Haqqında danışdığımız abdalilər kürdlərlə sıx bağlıdırlar, qan qohumudurlar - hər ikisi yəhudi soyundandırlar. Təsadüfi deyil ki. Azərbaycanın kürd bölgəsində abdal ilə bağlı çoxlu toponimlərə rast gəlinir; Ağdamda, Qubadlıda, Laçında və İrəvanda abdallarla bağlı çoxlu yaşayış məntəqələri vardır. Beləliklə pantürkistlərimizin bilməsi vacibdir ki, onların peşində olduğu Turan İmperiyasının soykökü Çin Uyğurıstanında deyil, İudey Kürdistanındadır.

 Onu da qeyd edək ki, Əfqanıstan mifologiyasında abdali xalqının ulu babasının adı Tarindir və Əfqanıstanın cənubunda indi də bu adda puştun xalqı yaşayır. Böyük Moğol İmperatorunun sarayında xidmət etmiş Nimatulla əl-Xaravi 1612-ci ildə qələmə aldığı kitabında bildirir ki, abdalilər sırf yəhudi soyludurlar. Əl-Xəravi onların ulu babası Abdalın şəcərəsini belə göstərir: Abdal Tarinin oğludur, Tarin Şarxbunun oğludur, Şarxbun Sabanın oğludur, Saban bütün puştunların ulu babası Kiş Abdur Rəşidin oğludur, Kiş Abdur Rəşid bütün əfqanların ulu babası Əfqanın nəslindəndir, Əfqan isə İsrail çarı Saulun nəvəsi və yəhudi peyğəmbəri Solomonun ordu sərkərdəsi omuşdur. Kitabda danışılır ki, Kiş Abdur Rəşidin 3 oğlu olmuşdur: Tur, Spin və Abdal. Bunlardan Tur və Spin indiki Əfqanıstanın cənubunda yaşayan tarin xalqının əsasını qoymuşlar ki, bu xalq əfqanların tarixdə yeganə imperiyasını qurmuş Əhməd şahın sülaləsi olan turanilərlə sıx bağlıdır. Tarinlər ulu babalarının adına uyğun olaraq 2 klana bölünürlər: Tor Tarin və Spin Tarin. Kiş Abdur Rəşidin 3-cü oğlu Abdaldan isə indiki turani xalqı törəmişdir.

***

 Beləliklə, Turan- əfqan yəhudilərinin terrorçu dövlətidir. Turan – türklərin düşmənidir. Bizim Qızılbaş İmperiyamızı da puştunların gilzəyi tayfasından olan Xötək sülaləsi nümayəndələri məhv etdilər. Səfəvi İmperiyasının zəifləməsindən və nəzarəti itirməsindən istifadə edən puştunlar hücuma keçərək imperiyanı süquta uğratdılar. Məhz puştunların vurduğu ağır zərbələr nəticəsində Səfəvi dövləti gücdən düşdü və İranda hakimiyyət kürd afşarlarından olan Nadir xanın əlinə keçdi. İranda ariya-slavyan hökmranlığına son qoyuldu, yeni yəhudi erası başladı.

 Turan İmperiyası məhz şiələrin Səfəvi İmperiyasının çökməsi nəticəsində yarandı. Şiə çöküşünün xarabalıqları üzərində məntiqi olaraq yəhudi yüksəlişinin pik nöqtəsi olan Turan İmperiyası formalaşdı. Puştunların Xötək tayfasından olan Mirveys Səfəvi dövlətinin zəifləməsindən istifadə edərək ona qarşı çarpışdı. Puştun hücumları qızılbaşları çökürtdü və və Mirveysin oğlu Mirmahmud Xötək İranın paytaxtını tutaraq şah oldu. İranda şiə hömkranlığına son qoyuldu, yəhudi hökmranlığı gəldi. Mirmahmud Xötəkdən sonra İranda hakimiyyət digər iudeyin – kürd Nadir xan əlinə keçdi.

 1704-cü ildə Səfəvi şahı Hüseyn özünün gürcü sərkərdəsi 11-ci Georgini böyük qoşunla Əfqanıstana yolladı ki, puştunların üsyanını yatırsın. Georgi üsyançıların rəhbəti Mirveysi həbs etdi və paytaxt İsfahana göndərdi. Lakin Şah Hüseyn humanistlik edərək Mirveysi öldürmədi, onu azadlığa buraxdı ki, bu da ona sonradan həyatı bahasına başa gəldi. İsfahanda hökumətlə yaxından tanışlıq Mirveysə o əminliyi gətirdi ki, İran dövləti öz çöküşünün astanasındadır. Mirveys bundan yararlanmaq qərarına gəldi. Bir müddət sarayda yaşayan Mirveys Səfəvi hərbiyyəsinin zəif yerlərinə tam bələd oldu, saray sirlərinə yiyələndi, sonra isə şahdan icazə alıb Məkkəyə həcc ziyarətinə getdi. Hacı titulu həm də onun soydaşları arasında hörmətini qaldırdı. Həmin dövrdə Məkkə Osmanlı dövlətinin tərkibində idi. Mirveys Məkkədə osmanlı üləmalarına bildirdi ki, İranın şiə hökuməti Əfqanıstanın sünni gilzəyilərini zorla şiələşdirmək istəyir və buna mane olmaq lazımdır. Beləcə o şiələrə qarşı fətva almağa nail oldu və vətəni Əfqanıstana qayıtdıqdan sonra bu fətva əsasında sünni gizləyiləri şiələrə qarşı yönəltdi.

 1709-cu ildə Qəndəharda gilzəyilər Mirveysin rəhbərliyi altında yenidən üsyana qalxdı. İlk əvvəl Mirveys onu sağ buraxmış Georgini öz mülkinə qonaq çağırdı, lakin içki məclisindən sonra adamları ilə hücum çəkərək qonaqları namərdcəsinə qırdı. Beləcə Qəndəharın idarəçiliyi Səfəvilərin şiə hakimlərinin əlindən çıxıb puştun yəhudilərinin əlinə keçdi. Mirveys yerlərdəki şiə idarəçilərini də öldürdü və İsfahandan göndərilmiş başıpozuq İran qoşunlarını ard-arda darmadağın etdi.

 1720-ci illərdə Mirveysin yerinə keçən oğlu Mirmahmud Xötək Səfəvi dövlətinin zəifləməsindən istifadə edib mərkəzə doğru hücuma keçdi. Cənubdan kürdlər, şimaldan isə gilzəyilər ağır zərbələr vurub imperiyanı çökürtdülər. Kürdlər İsfahana kimi gəlib İran ellərini çapıb taladılar. Həmin dövrə İran xəzinəsi boş idi və şahın onların qabağına çıxarmaq üçün qoşun toplamağa pulu yox idi. Bundan yararlanan Mirmahmud Xötək İran hakimiyyətini zəbt etmək fikrinə düşdü. O qoşununu Kirmana yeritdi və paytaxt İsfahanı tutmaq məqsədilə irəlilədi. Beləcə yəhudilər Səfəvilərin gücdən düşmələrindən və iqtidarlarını itirmələrindən istifadə edib İranda hakimiyyəti ələ keçirmək qərarına gəldilər.

 Əfqan yəhudilərinin 20 minlik ordusu İranın nizam-intizamsız qoşunlarını darmadağın etdikdən sonra paytaxt İsfahana çatdı və şəhəri 8 ay mühasirədə saxladı. İsfahanlılar İmam Hüseyn müsibəti çəkdilər. Şəhər əhalisi aclıqdan it, pişik, siçan, ağac yarpağı və kökü yedilər. Bir tərəfdən də cürbəcür xəstəliklər yayılıb camaatı qırdı. 22 oktyabr 1722-ci ildə isfahanlılar məcbur qalıb şəhəri gilzəyilərə təslim etdilər. Şah Hüseyn taxt-tacı Mirmahmuda verdi və hakimiyyətdən getdiyini bildirdi. Mirmahmud Xötək İranın şahı oldu.

 Gilzəyi yəhudilər İranda şiələrin qanını içdilər. İsfahanda minlərlə şəhər sakinini öldürdülər. 3 minə yaxın şiə dindarının başınə kəsdilər. İşğalçılar şəhər aristokratiyasını ucdantutma qırdılar və şəhəri yerli-dibli çapıb taladılar. Beləcə Əfqanıstan yəhudiləri Səvəfi İmperiyasını məhv etdilər və İranda hakimiyyətə tam yiyələndilər. İsfahanın ardınca əfqan yəhudiləri İranın digər varlı şəhərlərinə də hücumlar etdilər, bu şəhərləri soyub taladılar, hər yerdə kütləvi genosidlər törətdilər, varlıların və şiə ruhanilərinin başını kəsdilər.

 Mirmahmud Xötək Səfəvilər sülaləsinin uşaqdan böyüyə kimi hamısını qırdı ki, gələcəkdə taxt-taca iddia edən olmasın. O 1723-cü ilin yanvarında sarayda böyük qonaqlıq təşkil etdi və bu qonaqlığa Səfəvi şahı Hüseynin qohum-əqrəbasını və qızılbaş əyan-əşrəflərini çağırdı. Qonaqlığın şıdırğı yerində əfqanlar hücum etdilər və İran aristokratiyasını arvad-uşaqları ilə birlikdə qılıcnda keçirtdilər. Həmin qonaqlıqda 300-ə yaxın İran aristokratı ailəsi qarışıq öldürüldü. Azğınlaşmış iudeylər İsfahanın varlı evlərinə doluşdular, qabaqlarına çıxanı qırdılar, əllərinə keçəni apardılar. Onlar İsfahanın sarı əhalisinin kökünü kəsdilər. 1725-ci ilin fevralında isə Mirmahmud Xötək Səfəvi soyundan ələ keçən bütün zadəganları qırmağı əmr verdi, nəticədə 39 nəfər aristokrat öldürüldü. Onların içində Şah Hüseynin 11 oğlu da vardı. Beləcə əfqan yəhudiləri İranın hakim zadəganlığını qətliam etdilər, regionda ariya-slavyan idarəçiliyinə son qoydular. İranda iudey idarəçiliyinin yeni erası başlandı.

 Hal-hazırda Mirveys Əfqanıstan puştunlarının milli qəhrəmanı sayılır. ABŞ tədqiqatçısı Stiven Otfinoski 2004-cü ildə dərc olunmuş “Əfqanıstan” kitabında onu əfqanların Corc Vaşinqtonu adlandırır.

***

 Əhməd şah Turani müasir Əfqanıstan dövlətinin yaradıcısı, millətin atası hesab olunur. Əfqanlar ona “Baba” deyirlər. Əhməd şah öləndə onun imperatorluğu Ceyhundan Hindistana, Tibetdən Xorasana qədər uzanırdı. Bu imperiya Mərkəzi və Cənubi Asiyanın, Yaxın Şərqin bir hissəsini əhatə edirdi. Əfqanlar indi də o dövlətin peşindədirlər; Əfqanıstanda tarixi Turan İmperiyasını bərpa etmək – yenidən qlobal dövlətə çevrilmək ideyası çox populyardır. İndiki Əfqanıstan dövləti Turan imperiyasının yenidən qurulmasına iddialıdır. Beləliklə bu layihə təkcə Türkiyənin neoimperiya təfəkkürlü dövlət xadimlərinin və siyasətçilərinin arzusu deyil, həm də Əfqanıstan dövlətinin gələcəkdə həyata keçirməyi planlaşdırdığı strateji bir plandır. Yəni siz pantürkistlər, osmanlı torunları, Turan sevdalıları Turan qurmağı arzuladığınız kimi Turan dövlətinin qanuni və real varisləri olan Əfqanıstan puştunları da həmin dövlətin arzusundadırlar. Turan İmperiyasının yenidən yaradılması sahəsində real iş aparanlar Türkiyə-Azərbaycan türkləri deyil, Əfqanıstanın puştun yəhudiləridir. Çünki bu planın cizgiləri onların ana vətəni İsraildə çəkilib. Əsl turançılar da elə Əfqanıstanın puştun yəhudiləridir. Turan ordusu – əslində vahhabi ordusudur. O vaxt Paştunistan regionumuzda yerini möhkəmlədəndən sonra ətrafdakı ari-slavyan ellərinin hamısını Kafiristan elan edərək qırmışdı. Narahat olmayın, turani yəhudilər də Turan dövlətçiliyini oturuşdurandan sonra siz türkləri kafir elan edərək qıracaqlar. Necə ki Suriyada, İraqda İŞİD və Türkiyə ordusu birləşmiş qoşunları türkmənləri kafir elan edərək başlarını kəsirdilər. Onsuz da siz çoxdan onların siyahısında qoy (bizim anlamda qoyun) adı ilə gedirsiniz.

 Səfəvi İmperiyasını süquta yetirən, şiələrin qanını içən Mirveysin həyat yoldaşı turanilərdən idi; o abdali tayfasından olan Cəfər xanın qızı Xanzadə Sadozay ilə evlənmişdi. Həmin Mirveys xanla Sadozay xanımın oğlu Mirmahmud qızılbaş şahzadələrinin uşaqdan böyüyə kimi hamısının başını kəsib taxta oturdu. Onun keçdiyi yerlərdən şiələrin ahu-naləsi əskik olmadı, Azərbaycan türklərinin qanı sel kimi axdı. Budur Turanın mahiyyəti! İsfahan onun dövründə şiə qızılbaşların paytaxtı olmaqdan çıxıb yəhudi gilzəyilərin paytaxtına çevrildi.

 Turan İmperiyasının yaradıcısı Əhməd şahın hücumları nəticəsində Türkistanın cənub hissəsi- burda yaşayan taciklər, xəzərlər, özbəklər, türkmənlər onun nəzarəti altına düşmüşdülər. Məhz bunu əsas götürüb Türkistanı da Turanla əlaqələndirirlər, əslində isə türk ellərinin Turanla heç bir bağlılığı yoxdur. Turan İmperiyası dövründə türkmənlər, özbəklər və digər türk tayfaları puştunların zülmü altında əzilmişlər, onlara nökər işləmişlər və heç bir aparıcı rolları olmayıb. Turan İmperiyasının şimalında yerləşən Türkistanda daim bu dövlətə qarşı üsyanlar qalxmış, nəticədə puştunlar on minlərlə özbəyi və türkməni qılıncdan keçirmişlər. Turan İmperiyası dövründə faktiki olaraq türk genosidi həyata keçirilmişdir və arxayın olun ki, bu imperiya yendən yaradılarsa həmin genosid yenidən həyata keçiriləcəkdir. Turanilər Əhməd şahın başçılığı altında türk xalqlarının başına nə oyunlar gətirmədilər ki? Onlar faktiki olaraq türk xalqının qanını içdilər və Hindistan subkontinentini büsbütün türklərdən təmizlədilər. Türklər bircə şimalda onların əli çatmadığı Orta Asiyada, bir də şərqdə girə bilmədikləri Çində (Uyğurıstanda) qaldılar – qalan hər yerdə türkləri qılıncdan keçirdilər. Əhməd şah Turani yalnız hindlilərlə uzun sürən müharibələrdən sonra zəifləyib əldən düşərkən türk ellərini qırmaqdan əl çəkdi (1762-cı ildə özbək əmiri ilə Amudəryada sülh sazişi bağlayıb cənuba çəkildi). Budur Turanın mahiyyəti! Turan olan yerdə daim türkün qanı axıdılacaq, o zəncirə vurulub qul kimi işlədiləcək. Turan İmperiyası – mahiyyətcə antitürk (dərin mahiyyətdə antiqoy) dövlətdir. Hindistanı tuta bilməyən Əhməd şah ətraf ellərdən qoşun toplamaq məqsədilə cihad fətvası verəndə də ona türklər qoşulmamışdılar, bəluclar kruptoyəhudi hakimləri Mirnasir xanın rəhbərliyi altında qoşulmuşdular. Fakt budur ki, Turan İmperyasının kriptoyəhudi xalqları daim şiələrlə, türkmənlərlə, farslarla, hind maratxaları ilə və sikxlərlə vuruşmuşlar.

 Əhməd şahın yaratdığı Turan İmperiyası ariya-slavyan sivilizasiyasına böyük zərbə vurdu, belə ki Böyük İpək Yolunun üstündə qurulduğundan Rusiyadan Hindistana və Çinə uzanan ticarət marşrutunu blokladı. Beləcə yəhudilər planetin qan damarı sayılan Böyük İpək Yolunu bağladılar və dünyaya öz şərtlərini diqtə etdilər. Səfəvi və Moğol İmperiyalarının güclü olduğu dörvlərdə abdali-turani yəhudilər Rusiyadan Hindistana uzanan Böyük İpək Yolunun üstündə qərarlaşmışdılar, səfəvilər və moğollar onları bu ticarət koridorunu qorumağa məmur etmişdilər. Onlar Qəndəhardan keçən, Hindistan, İran və Türkistanı birləşdirən strateji yolda patrulluq edirdilər, mal daşıyan karvanları qoruyurdular. Elə ki Səfəvi və Moğol İmperiyaları zəiflədi, bu yolu qoruyan puştun yəhudilər bu yolda soyğunçuluğa başladılar, ariya-slavyan sivilizasiyaları arasında əlaqəni qapayaraq ortada öz dövlətlərini qurdular. İngilislər Hind subkontinentinə gələndə isə Turan və Britaniya dövlətləri öz aralarında razılaşdılar ki Rusiyanı regiona buraxmayacaqlar – yəni region tam yəhudi nəzarəti altında olacaq. Turanilər Sovet ordusunun Əfqanıstandan qovulub çıxarılmasında da mühüm rol oynadılar; onlar Qəndəharda ruslara qarşı qanlı döyüşlər apardılar.

***

 Bilməlisiz ki, əgər 3 min manatlıq kartof yüklü maşına görə gömrükdə 4 min manat kürdlərə verirsinizsə, səbirsizliklə gözlədiyiniz Turan qurulanda 5 min manat da puştunlara verəcəksiniz, çünki imperiyanızın paytaxtında onlar oturacaqlar, daim sizin bərəkətli ellərdən dolyalarını gözləyəcəklər, hər xırda dvijuxalarınıza görə onları görüm-baxım eləməli olacaqsınız. Bu imperiya “Puştunvalay” qanunlar kitabı ilə idarə olunacaq, yəni puştunlar, avarlar, çeçenlər, kürdlər, yəhudilər gələn kimi siz ayağa qalxıb bir qırağa çəkiləcəksiniz, yerinizi iudey ağalarınıza verəcəksiniz. İndiki müstəqil Azərbaycan modelində olduğu kimi imperiyanın əsas aparıcı qövmü iudeylər olacaq, siz yox! Sizə həmin imperiyada qara fəhlə yeri veriləcək – çünki iudeylərə nökər işləmək qoy xalqların alnına yazılıb.

İbrahim Sel, “Avrasiya tarixi” kitabından