Antisemit təlatümləri “ümumi” işin xeyrinə hesab edənlərdən biri elə siyasi sionizmin yaradıcısı Teodor Hertzel olmuşdur. O öz gündəliyində yazırdı: “Parisdə mən antisemitizmə daha geniş mənada baxmağa başladım. Antisemitizmi indi mən tarixi cəhətdən başa düşürəm... Antisemitizm qüdrətli və şüuraltı qüvvə olmaqla yəhudilərə heç bir ziyan gətirməz. Mən bu hərəkatı yəhudi individuallığının formalaşması üçün xeyirli hesab edirəm”. Hertzel 1897-ci ildə Bazeldə sionistlərin birinci konqresində çıxışı zamanı bəyan etmişdi: “Əgər bizə öz böyük məqsədlərimizə çatmaq üçün milyon yəhudini qurban vermək lazım gələcəksə, biz düşünmədən buna gedəcəyik”. Hertzelin tənqidçilərindən biri 1895-ci ildə ona demişdi: “Siz yəhudilərə ölçüyəgəlməz ziyan vurmusunuz”. Cavabında Hertzel utanmadan bildirmişdi: “Mən yəhudilərin ən böyük düşməni sayılmağa layiqəm. Yəhudilərin düşmənləri bizim ən böyük dostlarımız olacaqlar. Yəhudilərə düşmən ölkələr bizim yaxın mütəffiqlərimiz sırasında yer alacaqlar”. Hertzel başa düşürdü ki, yəhudiləri öz ölkələrindən İsrailə köçməyə vadar etmək üçün “yəhudilərə nifrət” konsepsiyası işə salınmalıdır. Tədqiqatçı Tatyana Qraçevanın “Xazariya proyekti” əsərində göstərdiyi kimi: “Müharibə, sadə yəhudilərin məşəqqəti və ölümü, antisemitizm sionistlərə onunçün lazım idi ki, yəhudilər təqiblərdən yaxa qurtarmaq üçün İsrailə axışsınlar. Əks təqdirdə insanları bərəkətli ölkələrdən ayırıb sərt təbiətli İsrailə gətirmək mümkün olmazdı”.