Göndərlən uşaqlar özləri ilə 16 cür xəstəlik də gətirdilər
“Əgər istəyirsənsə bu millətin ən güclüsünü məhv edəsən, onu özcə bir genetik qan qrupu ilə birləşdirəsən, vəssalam”
Araşdırma materiallarına görə, 1973-cü il “Monreal yığıncağı” (ona Kanada mətbuatı “Monreal konfransı” da deyirdi) yerli kəşfiyyat generalı Adriano Santın qəribə bir açıqlaması ilə öz işini saxladı. Dünyanın 60 ölkəsindən gələn təmsilçilər fikirlərini bitirmədən vətənlərinə döndülər.
General iddia edirdi ki, Kanadanın Edmonton və Çerçill yaşayış məntəqələrinin zənci məhəllələrindən yığılmış 108 qeyri-qanuni doğulan uşaq Sovet İttifaqının himayəsinə keçəcək. Kəşfiyyatın məlumatına görə bu qeyri-qanuni doğulan zənci uşaqların demək olar ki, hamısı Azərbaycana göndərilməli, respublikanın ayrı-ayrı şəhər və rayon yaşayış məntəqələrində məskunlaşdırılmalı idi.
Kreml qeyri-qanuni doğulan uşaqları Azərbaycan xəritəsinə əsasən bölmüşdü. “Təyinat” maraqlı idi. Bölgü üçün “xüsusi komissiya” yaradılmış, keçmiş İttifaqının Səhiyyə Nazirliyi, Xarici İşlər Nazirliyi və Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsi tərəfindən (Akademik S.Smirnov, diplomat O.M.Petrov, L.D.Farsov, general İ.M.Maydanov) sənədlərə imza atmışdı.
Məsələn, Kanadanın küçə və meydanlarına atılmış qeyri-qanuni doğulan uşaqların Azərbaycan xəritəsinə əsasən bölünməsi həm ciddi, həm də maraqlı idi. Uşaqlar yeddi müxtəlif qrupa ayrılmış, hər qrup üçün də əvvəlcədən nəzərdə tutulmuş şəxslər ayrılmışdı.
Araşdırma materiallarına görə “Adrian qrupu” Lənkəran-Astara zonasını, “Xiva” qrupu Gəncə-Qazax, “Monitoba” qrupu Bakı və ətraf kəndlərini, “Yunan” qrupu Qarabağ ərazilərini,... və s. əhatə etməli idi.
Lənkəran-Astara bölgəsinə ayılmış “Adrian qrupu”na rusiyalı psixoloq, professor S.V.Krassavçik başçılıq edirdi. Qrupdakı uşaqların yaş həddi isə dörd yaşdan altı yaş arasında idi. Ən maraqlısı da bu idi ki, cənub bölgəsinə ayrılmış uşaqların heç biri həkim müayinəsindən keçməmiş, heç birinin “Sağlamlıq Arayış”ları yox idi. Adsız və ünvansız olan “Adrian qrupu”ndakı 47 uşaq Lənkəran, Astara, Masallı, Cəlilabad, Biləsuvar, İmişli... rayonları arasında paylanıldı. Dünyanın başqa bir qütbündə qeyri-qanuni doğulan uşaqların birdən-birə bu zonada görünməsi rayonlara ciddi psixoloji təsir etmiş, ərazilərin əsasən “immunitet” strateji planlarını alt-üst etmişdi.
Məsələn, həmin vaxt regionun sərhəd qoşunlarındakı həkimi, professor İ.İ.Stepanenko Səhiyyə Nazirliyinin 2 saylı Baş İdarəsinə (bu idarə sənədlərdə “məxfi idarə” kimi qeyd olunur) yazırdı: “Regiona gətirilmiş qeyri-qanuni doğulan uşaqlar üçün heç bir reabilitasiya mərkəz yoxdur... Artıq ərazilərdə bizə məlum olmayan və yaxud az məlum olan xəstəliklər yayılmaqdadır. Bu da, orqanizmdə genetik kodların zədələnməsinə... tədricən itməsinə aparıb çıxaracaq...”
Araşdırma materiallarına görə Lənkəran, Masallı yaşayış məntəqələrində yerləşdirilmiş qeyri-qanuni doğulan uşaqlarda keçici xəstəliklərin simptomları aşkarlandı. Bir gündə Lənkəranın Göyşabaş və Girdani yaşayış məntəqələrindəki uşaqlar arasında baş-beyin funksiyalarının pozulması müşahidə olunur. Həmin ərazidə Kanadanın zənci məhəllələrində qeyri-qanuni doğulan on bir uşağa yaşamaq hüququ verilmişdi. Əslində infeksiyanın da mənbəyi elə həmin uşaqlar idi.
Məlumata görə 1973-cü ilin may ayının 2-də şəhər həkimlərindən on bir nəfərin imzası ilə (D.Əliyeva, X.Məmmədov, C.Cəbiyev, Q.Həsənzadə, Ş.Hüseynova, F.Məmmədəliyeva...) Azərbaycan KP MK-nə və respublikanın Səhiyyə Nazirliyinə həyəcan təbili çalan bir məktub göndərir. Məktubda həkimlər qeyd edirdilər ki, qeyri-qanuni doğulan uşaqlar ərazidən, daha doğrusu kütləvi yaşayış massivindən çıxarılsın, sağalmaq üçün ayrı-ayrı reabilitasiya məntəqələrinə göndərilsin. Maraqlı bu idi ki, həkimlərin məktubuna cavab verilmədi və növbəti plenumda (1973-cü il, iyun plenumu) həmin həkimlər tutduqları vəzifələrdən uzaqlaşdırıldılar.
Məlumata görə heç bir profilaktiki tədbir aparılmadığından Lənkəran uşaqlarını “SH” xəstəliyi bürüdü. Patoloji cəhətdən bu xəstəliyə tutulan uşaqlar baxımsızlıq baş verərsə, ömürlük şikəst olurlar. Xəstəlik baş-beyinlə əlaqəli olduğundan ciddi nəticələr verir. Məsələn, beyin sütununun aşağı şöbələri zədələnir, beyinin funksiyaları itir, böyük ənsə sümüyü sıxılır, huşun itməsi və dərin koma... baş verir, xəstəlik ölümlə nəticələnir.
Statistik məlumata görə, 1973-cü ildə Lənkəran rayonunda yayılmış “SH” xəstəliyindən 62 uşaq ölür (Bu yeni nəslin yetişməsi üçün əngəl yaradan bir rəqəm idi). “SH” xəstəliyindən Masallı yaşayış məntəqəsində isə 38 uşaq dünyasını dəyişir, 9 nəfər iflic olu. Regionda baş-beyin zədəsindən əziyyət çəkənlərin sayı durmadan artır. Nəticədə 1974-cü ilin oktyabrın 14-də Lənkəran-Astara zonasında “Nevroloji dispanser” (faktiki olaraq dəlixana) tikilir.
Araşdırma materiallarına görə 1974-cü ilin dekabrın 14-də təcili olaraq (bu məsələ Azərbaycan KP MK-nın 1974-cü ilin dekabrın 13-də keçirilən qapalı bürosunda müzakirə edildi, qərara alındı ki, regiondakı qeyri-qanuni doğulan zənci uşaqları başqa regiona köçürülsün- rəhbərlik çıxış yolunu bunda görürdü) qeyri-qanuni doğulan uşaqlar ərazidən çıxarıldı. Amma xəstəlik və yaxud “SH” infeksiyası bir bəla kimi evbəev, həyətbəhəyət gəzdi. Araşdırma materiallarına görə baş verən hadisələri yoxlamaq, araşdırmaq üçün Moskvadan “Danilenko qrupu” gəldi. On altı gündən sonra professor İqor Afanasyeviç Danilenko SSRİ Səhiyyə Nazirliyinə ünvanladığı “İki saylı arayış”da yazırdı: “SH infeksiyası nəticəsində təqribən iki yüz nəfər məktəbəqədər uşaqların beyin strukturu demək olar ki, 70 faiz məhv olub. Onlar nə sərbəst düşünə bilir, nə də əl və ayaqlarını, sinirlərini idarə edə bilirlər. Sağalmalarına isə ümüd yoxdur...” Bu faktda məlum olur ki, Kanadanın zənci məhəllələrindən yığılmış qeyri-qanuni doğulmuş uşaqlar heç biri peyvənd olunmamış, həkim müayinəsindən keçməmişlər (?).
Araşdırma materiallarına görə Masallı rayonunun Qasımlı kəndində yaşayan Əbilovlar ailəsinin faciəsi daha dramatik idi. Məlumata görə gətirilən uşaqlardan ikisi aqronom Cavad Əbilovun ailəsinin himayəsinə verilir. Lakin adına Meskol Bini deyilən qeyri-qanuni doğulan beş yaşlı uşağın “fəaliyyəti nəticəsində” Əbilovlar ailəsi demək olar ki, tamam qırıldı.
Qeyd: Tif, paratif xəstəlikləri ta qədimdən məşhurdur. 18-ci əsrin əvvəllərinə qədər huşun pozulması ilə gedən qızdırmalı vəziyyətlər tif adlandırılırdı. Professor T.Broviç (1874) və N.Sokolov (Peterburq, 1876) tərəfindən tapılmışdır. K.Ebert (1880) onları qarın yatalağından ölmüş adamın dalağından və tezentral düyünlərindən əldə edib. Bütün bunların kökü kanadalı iş adamı, Peterburqda karton fabriki olan Smit Kussun ailəsində tapıldığı üçün bu xəstəliyə bir müddət “Smit bəlası” da deyirdilər.
Araşdırma materiallarına görə hamilə və xəstə qadınların arasında isə ölüm halları iki dəfə artmışdı.
1974-cü ilin dekabrın 28-də Cavad Məmi oğlu Əbilov Kremlə sərt bir məktub yazır. Əslində bu, məktub yox, ittiham idi. C.Əbilov yazır: “...Nə üçün məni aldatdınız? Övladlarımı qaytarın”.
Cənub zonasında Əbilovlar ailəsinin qırılması... məsələsi ciddiləşirdi. Masallı, Lənkəran və Astarada təlatüm yaranmış, əsəblər tarıma çəkilmişdi. Moskvada nəşr olunan “Pravda” qəzeti 1974-cü ilin martın 25-də xəbər verirdi ki, qeyri-qanuni doğulmuş uşaqların taleyi Azərbaycanda heç kəsi maraqlandırmır (?), hər şey başlı-başına buraxılıb (?). Yalan məlumatlardan cana doyan Masallı və Lənkəran camaatı 12 nəfərlik nümayəndə heyətini Bakıya yola salır. 80 min adamın imzaladığı müraciətə Mərkəzi Komitədə cavab axtarılırdı. O vaxt MK-da çalışan İ.Əfəndiyev, Q.Seyidzadə, A.Talıbov (iveroalienlər) cənubdan gələn nümayəndə heyətilə görüşdü.
Məlumata görə Lənkəranın Şilavar kəndindən olan tarix elmləri doktoru M.Səmədov iddia edirdi ki, nəyin bahasına olursa-olsun Kanadanın zənci məhəllələrində doğulan qeyri-qanuni uşaqlar bölgədən çıxarılsın. Onlar Lənkəran, Masallı, Astara kimi... yerlərdə daimi yaşamaq hüququ qazana bilməzlər. Onların regionda olması insanların mənəvi-psixoloji aləmini zədələyir, fiziki cəhətdən şikəst edir. Müxtəlif, region üçün yeni olan infeksiyalı xəstəliklərin, sağalmaz yaraların... beşiyi olan bu adamların əraziləri tərk etməsi əsas məsələ idi. Əbilovlar nəslinin kəsilməsi isə daha ciddi bir iş olmuşdu.
Araşdırma materiallarına görə, professor M.Səmədovun işi daha təsirli idi. O, çıxışında sərt mövqedə idi. Tələb edirdi ki, onu Azərbaycan KP MK-nın bürosunda dinləsinlər...
Məlumata görə Cənubdakı hadisələr ciddiləşdiyindən Moskvadan psixoloq, professor S.Karamurzayev, SSRİ DTK-nin Azərbaycan üzrə kuratorlarından olan, polkovnik Pavel Semyonoviç Smirnov iki gündən sonra Bakıya gəlir. 1974-cü ilin martın 28-də kəşfiyyat polkovniki P.S.Smirnov professor M.Səmədovla görüşüb söhbət edir və ona MK-nin Büro İclasında çıxış etmək şəraiti yaradılır. Professorun qeyri-qanuni doğulanlarla bağlı çıxışından sonra Azərbaycanın bu işə laqeyd yanaşan 26 nəfər dövlət və hökumət nümayəndəsi işdən qovulur. Azərbaycan Səhiyyə Nazirliyindən bölgədə yoxlamalar və s. araşdırmalar aparmaq üçün həkim komissiyaları ayrılır.
Araşdırma materiallarında bütün bu hadisələrin üstünü açan, professor M.Səmədovun taleyilə maraqlı bir məlumat nəzərdən qaçmadı. Moskvada nəşr tolunan “İzvestiya” qəzeti 1974-cü ilin aprelin 4-də dərc etdiyi “Professor” məqaləsində yazır ki, M.Səmədov 1974-cü ilin aprelin 2-də səhər saatlarında Bakı-Astara magistralının 158 km-də avtomobil qəzasından həlak olur... Biz bu faktı tam mənada araşdıra bilmədik. Amma Lənkəranın köhnə qəbiristanlığında dövrü və zamanı üçün (ola bilsin tarix üçün) nümunə olan, torpağımızın abır və həya... kişilik və qeyrət rəmzi olan professorun qədim, üstü qırmızı kərpicdən səliqə ilə hörülmüş qəbri dayanır.
Araşdırma materiallarına görə regiona qeyri-qanuni doğulanların yerləşdirilməsi ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin, Böyük Britaniyanın “Mİ-6” kəşfiyyat mərkəzinin birgə hazırladıqları “Kreml üçün” planının tərkib hissəsi idi. Həmin məsələni də kimsə Cənuba yönəltmişdi. Bu talış millətinə qarşı əsl qəsd idi... Məlumata görə xarici ölkələrin cəngəlliklərindən yığılıb, ari torpağına ötürülən qeyri-qanuni doğulanlar özlərilə birgə on altı xəstəliyin bakteriyasını, viruslarını gətirmişdilər... Gələn uşaqlar nə peyvənd olunmuşdular, nə də onların əlində bir vaksin preparatı vardı. Qəribə siyasət idi...
Araşdırma materiallarına görə Masallının on bir kəndində artıq hamilə qadınların doğuş zamanı ölmələri adi hal idi. Rayonun ərazisində, eləcə də sərhəd yaşayış məntəqələrində bir ay ərzində bir gecədə 14 uşaq “Bulbar forma” xəstəliyindən tələf olmuşdu. Uşaqlarının diri-diri gözləri qarşısında öldüyünü görən analardan altı nəfərinin psixi durumu tamam dağılmışdı... “Lənkəran” qəzeti bununla bağlı material çap etdiyi üçün E.Məmmədov adlı jurnalist qəzetdən qovulmuş, partiya sıralarından çıxarılmışdı. Masallıda nəşr olunan “Çağırış” qəzeti isə bu istiqamətdə daha üsyankar mövqedə dayanmışdı...
Region “Bulbar forma” infeksiyasından əziyyət çəkirdi. Araşdırma materiallarına görə Kremlin Bakıya göndərdiyi nümayəndə heyətinin üzvü olan P.S.Smirnov hazırladığı arayışda (Arayış RF-nın Səhiyyə Nazirliyində saxlanılan “Epidemiya-74. VS-20” qovluğunda saxlanılır) yazırdı: “Azərbaycanın Cənub zonasına gediş-gəliş məhdudlaşdırılmalıdır. Zona “Bulbar forma” epidemiyasına tutulub. Bu epidemiyanın virusları ilk dəfə 1933-cü ildə Ottavada (Kanada) qeydə alınmışdı”. Polkovnik bunu da qeyd edir ki, bu epidemiya Kanadada (1933-cü il) 120 min uşağın həyatı üçün vacib sayılan bütün orqanları zədələmiş və onların ölümünə səbəb olmuşdur... Məlumata görə bu xəstəliyə tutulanların ilkin olaraq, nəfəs boruları daralır, nitq pozulur, tənəffüs çətinləşir. Arterial təzyiq artır, sinir mərkəzləri zədələnir... Araşdırma materiallarına görə Cənub zonasında bütün bu bəlaların nəticəsi olaraq yeni nəsillərin yetişməsi təqribən 30 il gecikirdi... Regionun isə yeni nəslə, yeni genetikaya... ehtiyacı vardı.
Belə bir təlatümlü gündə Lənkəranda, Cəlilabadda, Astarada, Masallıda... “Amputasiya otaqları” quruldu. Yaşayış məntəqələrində xəstəliklərdən vəfat edən uşaqların daxili orqanlarının saf, təmiz hissələri götürülərək aparılırdı. “Amputasiya otaqları”ndan yığılmış daxili orqanlar xüsusi tibb konteynerlə ərazidən çıxarılır, məlum olmayan istiqamətlərə daşınırdı. Şübhəsiz, bizim bu yazımızda “Amputasiya otaqları”nda orqanları gərəkli olan şəxslər haqqında danışmaq məqsədimiz yoxdur.
Araşdırma materiallarına görə, Cənub zonasında yaşamaq üçün göndərilən cəngəlliklərdə bic doğulan uşaqlar və “onların anatomiyası” hələlik qapalı qalırdı...
Toplanmış çoxsaylı materiallara istinadən demək olar ki, yaşamaq üçün (əslində sabitliyi pozmaq, genetik dəyişkənlik yaratmaq məqsədi daşıyan) göndərilən qeyri-qanuni doğulan uşaqlar ərazidən çıxarılmadı. Bu məsələ “siyasi bir məsələ” kimi diqqətdə qaldı. Sual olunurdu: Nə üçün məhz talış? Kim seçmişdi və yaxud kimin işarəsilə qərara alınmışdı? Araşdırma materiallarında iddia edilir ki, bu məsələdə bir nömrəli məsələ “Azərbaycan genetikası” məsələsi dayanırdı. Daha dəqiq desək, Londonda işlənmiş “Bölünmüş ulduz”lar layihəsinə əsasən 1929-cu ildən Azərbaycan genetikasının əsasında duran arilər hədəf seçilmişdi. İngilis alimi və tədqiqatçısı Simon Tobi tədqiqatlarında göstərir ki, “Azərbaycan genetikası” adlı tədqiqat albomu uzun müddətdir ki, Londonun hərbi sənaye komplekslərində, gen araşdırıcı laboratoriyalarda hərbi kəşfiyyat məqsədləri üçün öyrənilir. Hərbi alim S.Tobi yazır: “...Qafqazda, eləcə də mövcud Sovet İttifaqında- Xəzər dənizinin sahilində qərar tutan Azərbaycan ərazisində yaşayan insanlar qeyri-adi insanlardır. Bu millətin gen kodları toxunulmadan inkişaf edərsə, bu qan hüceyrələrinə ayrı bir qan hüceyrəsi qatılmazsa... onda yer kürəsi bütövlükdə Azərbaycan millətinin əsarəti altında ola bilər. Bu millətin genetik kodları tamam başqadır və hələlik araşdırılıb, tədqiq edilir... Xüsusiyyətlərdən biri budur ki, əgər istəyirsənsə bu millətin ən güclüsünü məhv edəsən... onu özgə bir genetik... qan qrupu ilə birləşdirəsən, vəssalam. Bundan sonra siz görəcəksiz ki, neçə-neçə güclü nəsillər məhv olub sıradan çıxıb...” (“Sivilizasiya” kitabı. 1964. s. 39).
Araşdırma materiallarına görə tumu zay olanların Cənub ərazisinə səpələnməsi, gələcəkdə onların daimi bu torpaqda yaşaması, özgə və yaxud qondarma familiyalar altında nəsillər yaratması... vəzifə və yaxud qulluq sahiblərinə çevrilməsi... millətin bütövlüyünə ağır zərbə idi. Məlumata görə bizim ərazilərdə bu məxfi planın həyata keçirilməsi beynəlxalq miqyaslı humanist bir planın tərkib hissəsi olub. Amma fakt budur ki, burada hansısa humanistlikdən danışmaq yersizdir. Başqa bir tədqiqatçı, milliyyətcə rus olan, professor O.D.Bıkov (Rusiyada məşhur ziyalı nəsillərindən biri) “Genetika qanunları” kitabında iddia edir ki, (1969-cu il, Leninqrad) hər bir millətin genetikasının öz qanunları, yəni inkişaf qanunları var. Bu inkişaf və artım qanunları pozularsa... o millətin saflığı və şəffaf həyat tərzi qeyri-mümkündür. O, daha sonra yazır: “...Azərbaycan millətinin gen kodları, ümumən genetiksı uğrunda 8-ci əsrdən üzü bəri minlərlə irili-xırdalı müharibələr olub. Şübhəsiz, arxada buraxdığımız əsrlərdə “genetika”, “kod”... ifadələri olmadığından bütün bunlar “sərvət uğrunda” adı ilə baş verib. Şübhəsiz, sərvət həmişə olub, bu müharibələrin, hərbi yürüşlərin və təcavüzlərin qanunauyğun bir qolu olub... Azərbaycana gəlincə onun ən qiymətli və güclü sərvəti o millətin genetikası, gen kodlarıdır... Tədqiqatımıza görə bu gün özünə güvənən (?) onlarla millətin yaşamasının, onların gen kodlarının uzunömürlü olmasına səbəb... talış və digər ari millətlərin gen kodlarıdır. Bu isə həmişə gizlədilib, kəşfiyyat sirri olub. Elə ediblər ki, bu millətin sayıb-seçmə nəsilləri biri-birinə qarşı qoyulub, insanlar biri-birini məhv edib...” Professor O.D.Bıçkovun bu kitabı 70-ci illərdə qadağan edilsə də, tarix tarix olaraq qalır...
Qayıdaq faktlara... sənədlərə. Məsələn, ötən əsrin 60-cı illərin sonunda Cəlilabad rayonunun Andreyevka kəndində (Qarazəncir) orta məktəb müəllimi Baba müəllim gözlənilmədən itkin düşür... (Biz müəllifin şərəf və ləyaqətini üstün tutaraq, onun haqqında geniş məlumat vermirik, çünki məqsədimiz bu yazıda, bu təhlillərdə başqadır). Bir müddətdən sonra Baba müəllimin meyidi rayonun taxıl zəmilərində tapılır... Hörmətli müəllimin başı bir tərəfdən, bədəni isə digər tərəfdən tapılır. Araşdırma materiallarına görə rayon binə olduğu gündən tarixi boyu rayon ərazisində belə kədərli hadisə baş verməmişdi. Belə hadisələr “Pravda” qəzetinin yazdığına görə (1968.IV.26) ancaq Afrika ölkələrində, sahibsiz qalan, insan əti yeyən vəhşi ərazilərdə baş verib... (bu məsələni burda saxlayaq).
Bu hadisədən təqribən 50 il sonra eyni rayonun ərazisində- Göytəpə yaşayış məntəqəsində baş verən hadisəyə nəzər salaq. Göytəpə yaşayış məntəqəsində yenicə rəhmətə getmiş (iki gün ötmüş) bir insanı qəbrdən çıxarıb, onu iki hissəyə bölərək, həmin şəxsin həyətinə atırlar... (Biz burda da ad çəkmirik. Sadəcə faktları tutuşdururuq.) Araşdırma materiallarına görə belə hadisə hələlik dünyanın heç bir nöqtəsində qeydə alınmayıb. Baxın və hadisələri tutuşdurun... Şübhəsiz, hər iki hadisəni törədənlər ifşa olundular. Lakin məsələ bununla bitməməli idi. Araşdırma materiallarına görə, məlum olur ki, birinci hadisəni törədənin ana və ata babasının kökü Mozambik köçkünü Travel Sanq nəslindən olub... Bu adamlar Astraxanbazara (indiki Cəlilabada) 1952-ci ilin (“Beynəlxalq Humanist yardım” proqramına əsasən) aprelin 19-da köçüblər... İkinci hadisəni törədən isə uzun müddət Bakıda təhsil alan, Zair respublikasının (Afrika) vətəndaşlığını daşıyan Hadisə Mehrab adlı bir şəxsin nəslindəndir.
Biz bu hadisələri daha təhlil etmirik və məqsədimiz də o deyil. Amma bütün bunlar təhlil edilməli, genetik nöqteyi-nəzərdən araşdırılmalı idi. Yadınıza bir önəmli faktı salım. Ailə quranda valideynlər həmişə nəsil axtarışında olub. İstər oğlan tərəf olsun, istər qız tərəf, sağlam, şəffaf və uca, təmiz nəsillər uğrunda övladları ilə “vuruşublar”. Son illərin məlumatına görə bu məsələ artıq unudulmaqdadır. (Çünki, məsələn, Sorosun yeni qurulan ailələrlə bağlı “Açıq cəmiyyət siyasəti” bizim onurğa sütunumuzu şikəst qoydu; kimin harda gəldi, kiminlə... ağına-bozuna baxmadan ailə qurmaq prinsipi -bu artıq prinsipə çevrildi- reallaşdı, reallığa çevrildi).
Lakin nə birinci məsələ aydınlaşdırıldı, nə də ikinci məsələ. Baş verən hadisələrin səbəb və nəticələri yəqin ki, hələ bir müddət qalacaq... Fikrimcə, birinci hadisənin səbəb və nəticələri düzgün araşdırılsaydı, profilaktik tədbirlər həyata keçirilsəydi... ikinci hadisə baş verməzdi. Və yaxud bundan da dəhşətli hadisələrin əsası qoyulmazdı... Digər tərəfdən bizim tarix həmişə saf və şərəf və ləyaqəti qoruyan bir tarix olub. Sadəcə bu tarixi ləkələyən biz özümüzük.
Qeyri-qanuni doğulanların torpağımıza start götürmələrinin ən acınacaqlı bir göstəricisi var. Uzun müddət bu göstərici insanlardan gizlin saxlanılıb. Məlum olub ki, bu pərdəarxası gəlişdən sonra şəhər və rayonlarda 10 adda sonu ölümlə nəticələnən xəstəlik peyda oldu. Ən ağrılısı isə müalicəsi mümkün olmayan, eləcə həkimlər arasında “096” və yaxud “096 Vİ” adlanan virus ancaq hamilə qadınların amanını kəsib, onların axırına çıxırdı.
Hal-hazırda bəlanın yeni dalğası bölgəmizə ayaq açmaqdadır. İndi həmin qeyri-qanuni doğulanları bölgəmizə göndərilən soyu-kökü bilinməyən, ari olmayan, iuda xislətli məmurlar əvəz etmişlər. Onların törətdikləri dağıntıların, fəlakətlərin, yeyintilərin həddi-hüdudu yoxdur və bəlalar günü-gündən artmaqdadır. Lakin bu barədə sonra... gələcək yazılarımızda bəhs edəcəyik.
Məqalə Rövşən Novruzoğlunun tədqiqatları əsasında hazırlanmışdır.
Комментариев нет:
Отправить комментарий