Talıbovların müğənnilərə xərclədiyi milyonlar... — Çirkli pullardan Damlaya, Nəfəsə, Türkana nə qədər “pay” düşüb?

Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin sədri Vasif Talıbovun istefasından sonra onun və övladlarının gələcək taleyinin necə olacağı ilə bağlı ortaya çıxmış suallar hələlik konkret cavablarını tapmayıb. Lakin mətbuata ayaq açan məlumatlar Talıbovların qara günlərinin hələ qarşıda olduğunu ehtimal etməyə əsas yaradır.

Naxçıvandan gələn xəbərlər, Talıbovların malik olduğu səltənətin ayrı-ayrı elementləri barədə yazılar, fotolar və videomateriallardan görünən odur ki, “cənab sədr” və onun övladlarının bu illər ərzində topladığı sərvətin miqdarı milyardlarla ölçülür. “Seymur Talıbov ölkədən çıxışına imkan verilmədi”, “Talıbovların İsveçrə bankında hesabları aşkarlandı”, “Vasif Talıbovun övladlarının müğənnilərə bağışladığı malikanələrin fotosu yayıldı”, “Naxçıvanda taksi sürücülərinə 17 minlik avtomobillər 35 min manata satılıb”, “Talıbovlara məxsus şirkətlər vasitəsi ilə külli miqdarda qara pullar “yuyulub”, “Vasif Talıbovun şirkətlərində maliyyə yoxlamaları aparılır” və sairə kimi başlıqlı xəbərlər hər halda Ali Məclisin sabiq sədrinin təkcə istefa ilə canını qurtara bilməyəcəyindən xəbər verir.

Məlumatlı şəxslərin iddiasına görə, hələ ictimaiyyətə açıqlanmayan tükürpədici faktlar var ki, onlar da tədricən gün üzünə çıxarılacaq və nəticədə Talıbovların dövlətə vurduğu zərərin miqdarı barədə daha aydın təsəvvürlər yaranacaq. Eyni zamanda, Naxçıvan əhalisinin dövlətdən narazı salınmasına xidmət edən davranışlar, eləcə də ağlasığmaz qadağalar barədə daha dəqiq və ətraflı məlumatların da çeşidlənəcəyi gözlənilir.

Hazırda dolaşan məlumatlardan bir də Talıbovlara məxsus daşınan və daşınmaz əmlakın, şirkət və obyektlərin, eləcə də avtomobillərin dəqiq siyahısının müəyyənləşdiririlməsi ilə bağlıdır. Bu isə Talıbovların qanunsuz yolla formalaşdırılımış varidatının dövlətin nəfinə veriləcəyini göstərir.

Məlumatlara görə, Vasif Talıbovun övladları Azərbaycan müğənnilərinin bir çoxuna bahalı hədiyyələr verib, böyük ölçüdə “qonorarlar” ayırıblar. Onların sırasında Aygün Kazımova, Röya Ayxan, Damla, Nəfəs, Vəfa Şərifova və digərlərinin adı çəkilir. Talıbovların “səxavətindən” yararlanan türkiyəli müğənnilər də var. Demet Akalın, Hande Yener konkret olaraq Seymur Talıbov tərəfindən böyük məbləğdə pul və bahalı hədiyyələrlə mükafatlandırılıblar.

Məlumatlarda qeyd olunur ki, Talıbovların xərcləmələri ən xırda detala qədər araşdırılır. Çox güman ki, müğənnilər də sorğu-suala çəkilərək, “Nə qədər alımsız, harada və hansı şəkildə” kimi suallara cavab verməli olacaqlar. /missiya.az/

Mədəniyyət nazirini bitirən SƏBƏBLƏR - Xanımı üçün 3 milyonluq ofis...

Dekabrın 22-də mədəniyyət naziri Anar Kərimov tutduğu vəzifədən azad olunub. Bununla bağlı Prezident İlham Əliyev sərəncam imzalayıb. Xatırladaq ki, Anar Kərimov Azərbaycan Prezidentinin 5 yanvar 2021-ci il tarixli sərəncamı ilə mədəniyyət naziri vəzifəsinə təyin edilmişdi. 

Adil Qabil oğlu Kərimli Heydər Əliyev Mərkəzinin direktorunun birinci müavini vəzifəsindən azad edilib. 

Bununla bağlı Prezident İlham Əliyev sərəncam imzalayıb. Dövlət başçısının digər sərəncamı ilə o mədəniyyət nazirinin birinci müavini təyin edilib. Bununla yanaşı, mədəniyyət naziri təyin olunanadək həmin vəzifənin müvəqqəti icrası mədəniyyət nazirinin birinci müavini Adil Kərimliyə həvalə edilib.

Adil Kərimli Bakı Dövlət Universitetində Hüquq fakültəsinin həm bakalavr, həm də magistr pillələrini bitirib. Daha sonra Bakı Dövlət Universitetində cinayət hüququ ixtisaslaşması üzrə doktorantura təhsili alaraq, hüquq üzrə fəlsəfə doktoru elmi dərəcəsinə yiyələnib. Daha sonra 4 il “Pro Bono” Vəkil Bürosunda vəkil işləyib. A.Kərimli 2010-cu ildə Azərbaycanın “Eurovision” yarışmasındakı nümayəndə heyətinin rəhbəri olub. Prezident İlham Əliyevin 8 oktyabr 2012-ci il tarixli sərəncamı ilə Heydər Əliyev Mərkəzinin direktorunun birinci müavini vəzifəsinə təyin edilib.

Anar Kərimov 2020-ci ilin iyulunda mədəniyyət nazirinin vəzifələrini müvəqqəti icra etmək səlahiyyəti verilmiş, digər sərəncamla Azərbaycan Respublikasının YUNESKO yanında daimi nümayəndəsi vəzifəsindən geri çağırılmışdı.

Bir ay əvvəl-noyabrın 1-də Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin (DTX) Mədəniyyət Nazirliyində əməliyyat keçirməsi bu nazirlikdə baş verənləri, daha doğrusu ciddi korrupsiya hallarına yol verilməsi, eləcə də nazir Anar Kərimovun postuna adekvat olmayan fəaliyyətini gündəmə gətirmişdi. Yada salaq ki, əməliyyat zamanı mədəniyyət nazirinin birinci müavini Elnur Əliyev, nazirliyin Təchizat və Əmlak Şöbəsinin müdiri İlkin Nəsibov, Protokol Şöbəsinin rəisi Kamil Rzayev və digər vəzifəli şəxslər saxlanılaraq istintaqa cəlb ediliblər. Əməliyyat nəticəsində Şəmkir Regional Mədəniyyət İdarəsinin rəisi Azər Rəcəbov, həmin idarənin İnsan resursları şöbəsinin rəisi Ələkbər Əliyev və məsləhətçisi Seymur Səfərov barələrində olan korrupsiya əməllərinə görə həbs ediliblər.

Azər Rəcəbov Şəmkir Regional Mədəniyyət İdarəsinin rəisi vəzifəsinə həbs olunmazdan cəmi 6 ay öncə təyinat almışdı. Onu da bu vəzifəyə mədəniyyət naziri Anar Kərimov təyin etmişdi.

DTX-nin keçirdiyi əməliyyatın bütün detalları açıqlanmasa da, nazirliyin yüksək vəzifəli əməkdaşlarının korrupsiya və vəzifə səlahiyyətlərindən sui-istifadə hallarına görə saxlanıldığı bildirilirdi.

Mətbuatda yer alan məlumata görə, Hesablama Palatası Mədəniyyət Nazirliyində yoxlama aparıb, Anar Kərimovun vəzifədə olduğu dövr təftiş edilib. Yoxlamaların nəticələrinə gəlincə, nazirlikdə külli miqdarda yeyinti faktının üzə çıxdığı iddia olunurdu. 

Qəribə görünsə də, DTX 2020-ci ilin mayında Mədəniyyət Nazirliyində əməliyyat keçirmiş və həmin vaxt nazir müavini Rafiq Bayramov saxlanılmışdı. Korrupsiya olayında adı hallanan Əbülfəs Qarayev 2020-ci il mayın 21-də vəzifəsindən azad edilmiş, bir müddət sonra onun yerinə Anar Kərimov gətirilmişdi. İlk baxışda yeni nazirdən gözləntilər müsbət olsa da, cəmi bir ildən sonra belə neqativ halların üzə çıxması onun karyerasına da nöqtə qoydu.

Məlumata görə, dövlət büdcəsindən ayrılan milyonlarla vəsait Anar Kərimovun yaxın çevrəsinin adına təsis etdiyi və həyat yoldaşı Mehriban Kərimova tərəfindən idarə olunan “Cultural Network House” və digər şirkətlər üzərindən mənimsənilib. Media hələ bir müddət əvvəl yazmışdı ki, Anar Kərimov həyat yoldaşı Mehriban Kərimova üçün paytaxtın mərkəzi küçələrindən birində son bir ildə əldə etdiyi, ümumi sahəsi 400 kvadrat, dəyəri təqribən 3 milyondan çox olan ofis alıb.

Mədəniyyət Nazirliyinə dövlət büdcəsindən ayrılan milyonlara rəğmən, bölgələrin əksəriyyətində mədəniyyət evləri bərbad, baxımsız vəziyyətdədir. /musavat.com/

Naxçıvan sakini təzyiqlərə MƏRUZ QALIB: Vasif və Məhərrəm Talıbovların əlimizdən aldığı əmlakın geri qaytarılmasını istəyirəm

Naxçıvan sakini təzyiqlərə məruz qalıb Bakıya köçdüklərini deyir

“Vasif Talıbov və qardaşı Məhərrəmin zorakılıqla ələ keçirdikləri, həyat yoldaşım Vahid Rza oğlu Məmmədova məxsus “Təbriz” (indiki “Zümrüd”) restoranının ailəmizə geri qaytarılmasını xahiş edirəm”.

Bu sözlər hazırda Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Aşıq Alı küçəsi ev7/19,mənzil 141 ünvanda yaşayan Gülsüm Əsgər qızı Məmmədovaya məxsusdur.

Vasif Talıbov Naxçıvan Muxtar Respublikasının Ali Məclisinin sədri vəzifəsindən istefa verəndən sonra ölkə başçısına, eləcə də hüquq-mühafizə orqanlarına şikayət ərizəsi göndərən Gülsüm Məmmədova yazır ki, son 27 il ərzində Naxçıvanda Talıbov Vasif və Məhərrəm qardaşlarının törətdiyi cinayətlərin sayı-hesabı yoxdur: “Bu dəstənin əlindən əziyyət çəkən Naxçıvanda yaşayan minlərlə ailələrdən biri də bizim ailəmiz olub”.

Şikayətçinin sözlərinə görə, 1957-ci ildə Naxçıvan şəhərində anadan olmuş həyat yoldaşı Vahid Rza oğlu Məmmədov 1984-cü ildə Heydər Əliyev prospekti 17-də tikilib istifadəyə verilmiş “Təbriz” hotelinin yanındakı “Təbriz” restoranında 1983-cü ildən 1989-cü ilə kimi əsas işçisi kimi sənədləşdirilərək işləyib, daha sonra, 1990- 2003-cü ilin dekabrın 26-dək tək sahibi olub.

Şikayətçi Meydan TV-yə deyir ki, həyat yoldaşı “Təbriz” restoranını yenidən qurub, bütün lazım olan avadanlıqlarla, mebellərlə, xalçalarla tam təchiz edib.

1993-cü ilədək restoran kimi fəaliyyət göstərsə də, 1994-2004-cü ilədək bu restoran Naxçıvan şəhərində ən böyük (600 yerlik ) şadlıq evi kimi də fəaliyyətini davam etdirib: “Vahidin restoranı 1990-1993-cü illər ərzində Ulu öndərin (Heydər Əliyev nəzərdə tutulur – red.) şəxsi tapşırığı əsasında Naxçıvana gəlmiş rəsmi qonaqlara da xüsusi xidmətlər göstərib, tədbirlərin keçirilməsinə şərait yaradıb. Bunun üçün Vahid Almaniyadan dəyəri 20000 dollara olan xüsusi çılçıraqlar, İrandan ən böyük ölçülü, bahalı xalılar, Rusiyadan böyük gücə malik generatorlar, avadanlqlar gətirib şadlıq evini zənginləşdirdi. Elə həmin şadlıq evində Vasif Talıbovun bacısının, qardaşının da toy məclisləri təşkil edilib”.

“Lakin çox təəssüflər olsun ki, 2003-cü ilin dekabrın 26-da növbəti toy mərasiminin keçirilməsinə hazırlıq görüldüyü zaman Vasif Talıbovun qardaşı Məhərrəm Talıbov bir dəstə qoluzorlu qoçularla şadlıq evinə daxil olaraq işləri dayandırdı və şəxsi heyətin dərhal restoranı tərk etmələri tələb olundu. Qapılar içəridən bağlandı və Məhərrəmin 10 nəfərlik quldur dəstəsi soyğunçuluğa başladı. Yəni, seyfdə olan bütün sənədlər, pul, şəxsi əşyalar yağmalandı və bu günə qədər qaytarılmayıb”, – Gülsüm Məmmədova deyir.

“Elə həmin günü quldur dəstəsi restoranın bütün qapılarının kilidlərini dəyişdi, mühafizəni gücləndirdi. Təlaşa düşən restoran işçilərinə və kimsəyə heç bir açıqlama vermədən zorakılıqla şadlıq evini ələ keçirdilər”, – qadının şikayət ərizəsində qeyd olunur.

Gülsüm Məmmədovanın oğlu da ərizədə yazılanları Meydan TV-yə təsdiqləyib.

Vahid Məmmədov “Təbriz” restoranını işlətdiyinə görə Naxçıvanda “Təbriz Vahid” ləqəbilə tanınıb. Həyat yoldaşı deyir ki, belə bir zorakılıq və əmlakının Talıbovlar tərəfindən ələ keçirilməsindən sonra təzyiqlər də ara verməyib. Bu səbəbdən 2004-cü ilin əvvəlində Məmmədovlar ailəsi evini-eşini tərk edərək Naxçıvandan Bakıya köçmək məcburiyyətində qalıb.

“Bu dəhşətli hadisədən sarsılan Vahid ürək əməliyyatı keçirdi, şəkər xəstəliyinə tutuldu. Vahidə təzyiq edib onun Naxçıvanda yerləşən, ata yurdu olan evini də dəyər-dəyməzinə satdırdılar ki, bir daha geri qayıtmaq fikrinə düşməsin. 2016-cı ilin əvvəlində Vahid qəfildən, 59 yaşında dünyasını dəyişdi”.

Gülsüm Məmmədova indi Prezidentdən xahiş edir ki, Talıbov qardaşları tərəfindən heç bir səbəb göstərilmədən, zorakılıqla əllərindən alınmış “Təbriz” – indiki “Zümrüd” restoranı yenidən ailəsinə qaytarılsın: “Xahiş edirik, əmlakımızın simasız quldurlardan alınaraq ailəmizə qaytarılması üçün DTX rəisi cənab Əli Nağıyevə göstəriş verəsiniz ki, məsələ yerində araşdırılsın və bu illər ərzində ailəmizə dəymiş ziyan tam ödənilməklə, obyekt ailəmizin mülkiyyətinə qaytarılsın”.

Meydan TV deyilənlərə Talıbovlardan münasibət öyrənə bilməyib.

62 yaşlı Vasif Talıbov 1995-ci ildən Naxçıvan MR Ali Məclisinin sədri olub. Bir ay öncə Naxçıvanda vəzifəli şəxslərin həbsləri başlayıb. Dekabrın 21-də isə Vasif Talıbov vəzifəsindən istefa verib.

Naxçıvan uzun illər “qapalı zona” olub və MR-da şikayət edənlər müxtəlif təzyiqlərə məruz qaldıqlarını deyiblər.

Vasif Talıbov bütün bunlara görə cəmiyyətdə “Naxçıvanın xanı” kimi tanınıb.milletinsesi.media.az

100 % Putinin taleyini həll ediblər

Müsavat Partiyası Bərdə rayon təşkilatı şəkil paylaşıb ki, iclas keçirdik.

Facebook sosial şəbəkəsində isə insanlar onları "prikola" götürərəlk məzələniblər.

Həmin şərhlərdən bəzilərini sizə təqdim edirik.

Mirzə Mirzəyev:

Putinin boşuna müharibə eləməməyi bəlli oldu.

Elxan Xəlilov:

Putinin öyü yıxıldı...

Aftandil Babayev:

Yüz faiz bu iclasda Putin peysər çıxıb)))

Mirzə Mirzəyev:

Normaldı))) İşi-gücü olmayan adamlardı da!

İbrahim Əjdər:

Putinin cavabı orta barmaqdı.

Rəşad Bəbirov:

6 qoşanı əldə öldürmək...

Yalşın Ağayev:

Oyunçu aparsın)) Daydayın sifətindən hiss olunur ki, çox ciddi məsələlər müzakirə edilib)))

Hadya Vand:

6 qoşa əməliyyatı)))

Səməd Həsənov:

Soldan birincinin 6 qoşa əlində ölüb deyəsən)))

Ravil Hüseynov:

Qızğın müzakirəni başa düşdüm, bu smaylik nədi bəs?)))

Elxan Xəlilov:

Həmişəki kimi ağır müzakirələrdən sonra kişilər dominoya keçiblər də! Bu nə paxıllıqdır sizdə?! İnsanlar dayanmadan işləyir, istirahət də lazımdır.

Ceyhun Hüseynov:

Ağ qoşanın 1-ci pillədə qızıl medal alıb. 2-ci yerde 4&5  gümüş medal alıb. 3-cü yerdə isə 3 qoşa bürünc medalla kifayətlənib. Bu düzülüşdən bəlli olur ki, turnir çox politik keçib.

Nurəli Yengibar:

Uduzan çayın pulun verəcək.

Məmməd Hüseynov:

Təkcə Putin yox, İran, Hindistan, Şimali Koreya və Venesuela ilə bağlı çooox qızğın müzakirələr gedib. Ehtimal etmək olar ki, növbəti tədbirdə Turan dövlətini qurajaxlar.

Prinç Persiya:

Putin qoysun bunlara)))

Ağ Partiyada parçalanma baş verdi

Ağ Partiyanın bir qrup üzvləri və rayon təşkilatları partiyadan ayrılaraq bəyanat yayıblar. Həmin bəyanatı sizə təqdim edirik.

Ağ Partiyada olan xalqın aldadılmasına, haqsızlığa qarşı partiya funksionerlərinin və üzvlərinin etiraz bəyanatı

Azərbaycan xalqının taleyinə qarşı qurulmuş bu xəyanəti bütün müstəqil jurnalistlərə-ictimai-siyasi insanları açıqlamağı özümüzə borc bilirik.

Bu ilin 5-6 dekabrında Ağ Partiyanın tarixində böyük bir darbə oldu. Bu ləkəni gerçəkləşdirənlər və xalqı - saf niyyətli üzvləri öz çirkin məqsədləri üçün istifadə edən Mərkəzi Aparatın basqıçı rəhbəri Kamran Məmmədli və onun əlaltıları, dəstəkçiləridir. Bu insalar atdıqları addımla bəyan etdilər ki, onlar Haqqa və Allaha qarşı olanlardır.

Doğru olan bu olardı ki, partiyada kuklalaşdırma edən Kamran Məmmədli və onun əlaltıları cəzalandırılar, digər yerlərdə başqalarına qarşı təxribat üçün yerləşdirdiyi adamları təmizlənər, bütövlükdə, Ağ Partiya bütün lider iddiaçıları ilə düşüncə təmizliyinə və sağlamlaşdırılmasına gedərdi.

Partiya içində ədavət, təxribat, haqqı pozmaq yüksək həddə çatıb. Oysa, ləyaqət, vicdan və bilik tələb edir ki, yüksəliş ƏDAVƏTLƏ deyil, bu bacarıqlara sahib olma işığındakı sağlam RƏQABƏTLƏ edilsin.

Təəssüflə vurğulamaq istəyirik ki, bütün haqsızlıqlara, susdurmalara, basqılara rəğmən biz Ağ Partiyanın Mərkəzi Aparatının funksionerləri, rayon təşkilatı sədrləri, onların müavinləri, sıravı üzvlər, partiyada olan haqsızlıqlar, xalqı aldatmalar və gestapol sistemi ilə bağlı çıxış edərək bu aşağıdakı faktları vurğulayaraq bəyan edirik.

1. Partiyada uzun müddət aylarını, illərini, əziyyətini, zehnini və cibinin qazancını qoyan insanlara edilən haqsızlıqdan sonra bunu soruşduqda, bu dəfə ikinci bir qəddarlıq edərək susdurma və cəzalandırma tətbiq edilməsi qəbuledilməzdir (Feodalizmin dönəmində yaşayan qullar deyilik!). Təsdiqləndi ki, Ağ Partiya diktatura sistemi ilə idarə edilir.

2. Ağ Partiya başqanı Tural Abbaslının haqqı pozlulan günahsız üzvlərin  deyil, bu gestapo və basqı rejimini quran Kamran Məmmədlinin yanında yer alması və insalara üçüncü dəfə qəbuledilməz haqsızlığın edilməsi ciddi bir səhvdir!

3. Belə olmasaydı, Tural Abbaslı öz vəzifə məsuliyyətinə uyğun olaraq haqqı pozulan insanları çağırar, onları qəbul edib dinləyər, hadisəni tam araşdırdıqdan sonra mövqe bildirərdi. Görünən odur ki, 21 illik siyasi təcrübə Tural Abbaslıya idarəçilik üçün yetərli olmayıb. Haqqın nə olmasını anlamaq, demokratiyanın nə cür bir şey olduğunu bilmək ona nəsib olmayıb.

4. Bir daha bildiririk ki, Ağ Partiyada Kamran Məmmədli öz səhvlərinə görə, bunu dilə gətirənləri  əlaltı kuklalarla, faşist yanaşma ilə insanlara yersiz hədə-qorxu gəlməsi, mesajları yazdırmasını rədd edirik.

5. Əminliklə və birməanlı olaraq gördüklərimizdən, yaşadıqlarımızdan çıxış edərək bildiririk ki, Ağ Partiyaya üzv olaraq dəstək olmaq, xalqa deyil, buradakı gestapoçu-avtoritar Kamranların ehtiraslarına qurban olmaq, harama dəstək olmaq deməkdir!

6. Partiya rəhbərinin öncə “xəbəri yoxdur” dedirdib, sonra isə partiya sıralarını tərk etmələrin çox olduğunu görüb və bunun ictimai kəsimə açıqlanacağından narahat olub öz köməkçiləri ilə “Başqanın bunlardan xəbəri var” tirajlamalarını dövriyyəyə buraxması. Sonra da, xəbəri varsa belə, yenidən növbəti dəfə haqsızlıqlara bəraət qazandırması, səbrlə qərarları gözləyən (addım atmağa tələsməyən insaların) ucdantuma hər zəhmətinə baxmadan bir andaca “kəsilib-atılması” böyük hörmətsizlikdir.

7. Bütövlükdə, nizamnamədə yazılsa da, sözdə “Türklüyün”, “Müsəlmanlığın”, “Mühafizəkarlığın”, eləcə də qazilərin və şəhid ailələrinin arxasında gizlənərək millilikdən danışılması, xalqın haqqını səsləndirən insanlara qarşı divan tutulması, elə bu narazılıqda yer alan haqqı pozulan qazilərə qarşı belə hədsizlikdir.

8. Tural Abbaslı xalqın haqlarının pozulması ilə bağlı hazırkı ölkə idarəçilərinə niyə susduğunun və səs çıxara bilməməsinin hesabını versin.

9. Əks (demokratik) düşərgəni parçalamaq üçün özünün iştirak etdiyi bu oyunda xalqı nə məqsədlə alət edir?

10. İndi aydın olur ki, illər öncə başqa bir partiyadan ayrılmaqda məqsəd tamam başqa imiş. Öncəki partiyadan (“Müsavat”) ayrılma “səbəbləri”ni özləri yenidən təkrarlayanların ədalətdən, Allahdan, İslamdan, Türklükdən danışmağa haqqı yoxdur. Partiya içində rusbaşlar at oynadır.

11. Xırda istisnalarla, önəmli vəzifələrə layiq olanlar deyil, öz yaxın ailə-çevrəsi, kuklaları ola biləcək insanlar gətirilir. Biliyi, zəhməti ilə bu vəzifələrə yüksələnlərə isə imkan verilmir.

12.T ural Abbaslı Kamran Məmmədlidən nəyə görə çəkindiyinin hesabını versin xalqa. Kamran Məmmədliyə xəbərdarlıq edirik.

13. Bəzilərindən fərqli olaraq biz qardaşımızın kölgəsində vəzifəyə gələnlər deyil, alnımızın təri, əzmimiz, çalışqanlığımız, bilik və bacarığımızla, zəhmətimizlə gəlmişlərik.

14. Tural Abbaslıdan isə bacarıqsızlığı və xalqı aldatdığı, idarəçiliyi bilmədiyi üçün üzr istəməsini tələb edirik.

15. Partiyada hələ də olanlardan, çirkin-qaranlıq oyunlardan xəbərsiz olanlar gec olmadan bu barədə düşünməyə, sonradan peşiman olmamağa səsləyirik.

16. Kamran Məmmədlinin 1 vəzifəyə iki adamı təyin etməsi onun hiyləgər xislətinin göstəricisidir.

17. Çalışqan, haqqı olan partiya üzvlərinə, Rayon Təşkilat rəhbərlərinə və köməkçilərinə vəsiqələrin verilməməsi üçün partiya içində daxili narazılıq yaratdığı üçün həm də Mərkəzi Aparat rəhbəri bu insanlarda üzr istəsin!

18. Azərbaycandakı əks düşərgədə olan partiyaları, birlikləri, hərəkatları, ictimai-fəal insanları bu Ağ Partiyaya qarşı ayıq-sayıq olmağa, xalqın aldadılmasına imkan verməməyə çağırırıq.

19. Hazırkı ölkə idarəçilərinin qurduğu oyunda iştirak edən və xalqın özünü bu oyuna xammal kimi baxan bir anlayışın hər zaman hesabı sorğulanmalıdır. Ağ Partiyada xalqın əleyhinə düzənlənən bu haram məzhəkədə iştirak edənlər xalq, Allah və tarix qarşısında cavab verməli olacaqlar.

20. Çox istərdik, “Səbr etmək ALLAHdandır”, deyib uzun müddət səbr etdik ki, bu qərar partiyanın qərargahında həll edilsin. Ancaq gündən-günə sərtləşən reaksiyalarla qarşılaşdıq. Ona görə də, elə bu bəyanatla  günlər öncə aldığımız qərarı ictimaiyyətə bəyan edirik.

21. Hazırkı oliqarx sistemi ilə ailələşdirmə partiyası ilə siyasəti ailələşdirənlər, yandaş-əqrabaçılıq kimi görənlər, ləyaqətə tüpürərək ölkəyə ədalət və səadət gətirə bilməzlər.

22. Xalqı siyasət yolu ilə aldadaraq manipulyasiya etmək də, siyasi şoumenlik də bir cinayətdir. Ağ Partiya rəhbərliyini qərəzlərini bir kənara buraxıb, məsuliyyətli mövqe tutmağa çağırırıq, xalqa obyektiv dinləmələrlə açıqlamalar verməyə səsləyirik.

23. Bir daha birmənalı və birmənalı olaraq bəyan edirik ki, Ağ Partiyada olmaq, oraya saf ümidlərlə gəlmək - xalqın aldadılmasında iştirakçı olmaq, Kamran Məmmədlinin daxili eqolarının qurbanı olmaq, onun çirkin hərisliyinin oyunçağı olmaq anlamına gəlir. Bu cür halları Azərbaycan xalqının taleyinə qarşı təxribat olaraq adlandırırıq.

24. Əgər Tural Abbaslının zərrə qədər xalq və Allah sevgisi olsa idi, xalqın aldadılması kimi xain beyinləri partiyadan uzaqlaşdırar, özü xalqı aldatdığı və partiyanı idarə edə bilmədiyi üçün üzr istəyərdi. Xüsusi ilə vurğulayırıq ki, çıxışlar zamanı ekranlarda xalqa dildə deyilənlər ayrı, qərargahda və partiyanın içində  - əməldə səhnələnənlər isə tamam ayrıdır.

25. Ağ Partiyada bu olanlardan xəbərsiz şəkildə hələ də saf ümidləri ilə orada aldadılmağa davam edən insanlara isə sayğımız, hörmətimiz yerində qalır.

26. Partiyanın Rayon Təşkilatı ilə bağlı, Mərkəzi Aparatı ilə bağlı nizamnamə pozuntularının elə partiyanı idarə edənlər tərəfindən heçə sayıldığı, pozulduğunu isə böyük həyəcanla vurğulayırıq.

27. Mərkəzi Aparatda müzakirəyə çıxarılmadan, üstəlik üzvlərin say çoxluğunun iştirakı olmadan təkbaşına bir nəfərin keyfinə görə qərar verməsi isə partiyanın təfəkkür tərzinin təzahürü deməkdir.

P.S. Çıxmaq istəyən insanlara şirnikləndirici, aldadıcı vəzifə təklifləri isə basqıçı və hiyləgərlərin qopmağa hazır olan ipdən son sallanışlarıdır.

Biz həmçinin öz haqlarımızı illərdir dindən-imandan danışan partiya rəhbərliyindəkilərə haram edirik. Biz haqq istəyən demokratik düşüncəli vətənin haqqı tapdalanmış insanları ədalət və haqqa dayaq olmaq üçün bunu açıqlayırıq. Biz, İctimai Birlik Hərakatı şəklində çıxış edirik.

Bizimlə birlikdə olanların adlarını yazsaq, siyahının uzandıqca-uzanacağı yüzlərlə insan var.

Bu bəyanatı yalnız xalqın aldadılmasına qarşı etiraz deyil, həm də haqqın qorunması ətrafında birləşmənin ifadəsidir. Xalqımızı burda olanlardan agah etmək xarakteri daşıyır. 

Bu partiyada bu xisləti beyinlər və mənfur niyyətlərlə iddia etdiyi dəyərlərin gerçək daşıyıcısı deyil, olmaq da istəmir!

Bu bəyanat məsuliyyətini dərk edərək istənilən siyasi qurumlara (iqtidar, bitərəf və ya müxalifət) bir çağırış, xəbərdar etmədir.

Partiyada qalmaq, “Onları partiyadan uzaqlaşdırmaq hiyləsi ilə mübarizə aparacam” strategiyası isə yuxarıdakı çoxsaylı faktlar işığında özünü aldatmaqdan başqa bir şey deyil.

Bu bəyanatı imzalayanlar arasında Mərkəzi Aparatın 4 üzvü, 10-a yaxın rayon-şəhər təşkilat sədrləri, onların müavinləri, yüzlərlə sıravi üzvləri və digər partiya funksionerləri var. Hüquqşünaslar, jurnalist, siyasətçilər və digər peşə sahibləri var. 

Eləcə də; Ağ Partiyada və digər yerlərdə haqqı tapdalanan və gerçəkdən də XALQ ÜÇÜN çalışmaq istəyənləri bizimlə birlikdə bu müqəddəs haqqı tələb etmək yolunda olmağa dəvət edirik.

Xalqın haqqı müqəddəsdir! Haqq hər kəs üçün Allahdan verilən dəyər və nemətdir. Necə deyərlər; “Bir nəfərə qarşı edilmiş ədalətsizlik-haqsızlıq bütün insanlığa qarşı edilmiş ədalətsizlikdir”.

Rövşən Ə.- Ağ Partiyanın Mərkəzi Aparatınnı üzvü

Tural Q.- Ağ Partiya Mərkəzi Aparatının Təşkilat Komitəsinin sədri

Arzu M.- Mərkəzi Aparatın Təbliğat Şöbəsinin sədri

Hüsniyyə M.- Mərkəzi Aparatın Təbliğat Şöbəsinin Sədr üavini

Zəminə Uğurluyeva- Gəncə şəhər təşkilatının sədri

Vüsalə Cəlilova- Göygöl rayon təşkilat sədri

Arzu Güləmmədova- Binəqədi Rayon təşkilat sədri

Etiraf (Eytraf) Uğurluyev- Goranboy rayon təşkilat sədri

Güllər Mürvətova- Şamaxı şəhər təşkilat sədri

Tahir Quliyev- İmişli rayon təşkilat sədri

Arzu M. Tovuz Rayon Təşkilatının sədri

Gülnarə Quliyeva- Gəncə şəhər təşkilatının sədr müavini

Elxan Uğurluyev- Goranboy rayon təşkilat sədrinin müavini

Kamil Cəfərov- Kürdəmir rayon təşkilatının sədr müavini

Niyaməddin Süleymanov- Nəsimi Rayon Təşkilatının sədr müavini

Asif Hacıyev- Şamaxı rayon təşkilat sədrinin müavini

Sakit Haqqverdiyev- İmişli rayon təşkilat sədrinin müavini

Ramil İbrahimov- Qəbələ rayon təşkilat sədrinin müavini

Rəvan Mustafayev- Göyçay rayon təşkilat sədrinin müavini

Solmaz Əliyeva- Abşeron rayon təşkilatında səlahiyyətli nümayəndə

Sara Abdullayeva- Təşkilat Şöbəsinin üzvü

Tariyel Rəsulov- Təşkilat Şöbəsinin üzvü

Lamiyyə Bağırova- Sumqayıt şəhər təşkilatının üzvü

Rəşidə Bağırova- Sumqayıt şəhər təşkilatının üzvü

Məhsun Yaqubov- Səbail Rayon Təşkilatında üzv

Pünhanə Mürvətova- Şamaxı rayon təşkilatında üzv

Rauf Abdullayev- Səbail Rayon Təşkilatında üzv

Niyaməddin Niftəliyev- Səbail Rayon Təşkilatında üzv

Kərim Əliyev- Sumqayıt şəhər təşkilatında üzv

Nəsimi Məmmədov- Nərimanov rayon təşkilatında üzv

Fariz Şahbazov- Səbail Rayon Təşkilatında üzv

Ayaz Şahbazov- Səbail Rayon Təşkilatında üzv

Əli Zakiroğlu- Tovuz Təşkilatının üzvü 

Sübhan Əzimov, Sərvan Əsgərov, Sərvər Quliyev, Dilarə xanım, Anar bəy, Qismət bəy, Samir, Şahmar, Ruslan və yüzlərlə üzv...

Tarix:  24 dekabr 2022

Армянские беженцы, табор из Сирии на Кавказ, 1832 год. Художник А.Петров.

История появления армян на Кавказе

Vasif Talıbovun qəribə qadağaları: “Maşallah”, “inşallah”... – Maraqlı siyahı

Vasif Talıbov Naxçıvan Muxtar Respublikasının Ali Məclisinin sədri olduğu müddətdə bu bölgədə maraqlı qadağalar tətbiq etmişdi.

Qeyri-rəsmi olan bu qadağalar bəzən insanlara ciddi olmayan addım kimi görünürdü. Lakin bunların hər birinin ciddi səbəbləri və arxasından Talıbovların biznes maraqlarına xidmət edən məqsədlər vardı.

“Yeni Sabah” gündəmi nəzərə alaraq həmin qadağaların tam olmayan siyahısını hazırlayıb:

1. Naxçıvan MR-nın ərazisində kəndlərdə çayxana qadağası. Şəhərlərdə 1-2 çayxana ola bilərdi ki, orda da domino, nərd və digər oyunlara icazə verilmirdi.

2. Avtomobillərə hətta qanunun icazə verdiyi tündlükdə plyonka və pərdə qadağası.

3. Yalnız NazLifan markalı avtomobillərin taksi fəaliyyətinə icazə verilirdi.

4. Taksi sürücüsü avtovağzal, aeroporat da daxil olmaqla istənilən yerdə avtomobildən düşüb müştəri çağıra bilməzdi.

5. Taksi sürücüləri vahid geyimdə olmalı idi.

6. Bir rayonun sakini olan taksi sürücüsü digər rayona müştəri apara bilər, lakin başqa rayondan müştəri götürə bilməz.

7. Hərbçilər şəxsi avtomobildən istifadə edə bilməz.

8. Naxçıvan nömrə nişanı olmayan avtomobillər MR ərazisində yalnız 1 ay müddətində qala bilər.

9. Bahalı maşınla Naxçıvana getmək olmaz.

10. Köhnə maşınların MR ərazisinə girişi qadağandır.

11. Hər kənddə yalnız 1 ədəd mağaza ola bilər.

12. Azərbaycandakı market şəbəkələrinin və mal paylayan firmaların MR-da fəaliyyəti qadağan idi.

13. Şəhərlərdə olan yas mərasimləri məscidlərdən başqa yerdə keçirilə bilməz.

14. Yas mərasimlərində yemək qadağandır. Yalnız çay və qənd: Hətta süfrəyə limon da qoymaq olmaz.

15. Qəbir daşları standart olmalı, heç bir qəbir daşına mərhumun fotosu  vurulmamalıdır.

16. Dövlət idarələrində çalışanlar işə qoluaçıq geyimdə gələ bilməz.

17. Əhali yalnız sexlərdə bişirilən çörək almalı idi. Təndir qoymaq qadağandır. Evdə çörək bişirmək mümkün deyil. Çünki un satışı da qadağan olunmuşdu.

18. MR ərazisində motosiklet sürmək qadağandır.

19. Yuyulan paltar yalnız evdə qurudulmalıdır. Eyvanda, həyətdə paltar asmaq qadağandır.

20. Hər həftəsonu iməclik keçirilməlidir.

21. Televiziyanın efirindən “maşallah”, “inşallah”, “Allah qoysa” ifadələrini işlətmək qadağan idi.

22. Naxçıvan radiolarında xarici musiqi, yerli rep, rok qadağası mövcud idi.

23. Sevgililərin əl-ələ tutaraq küçədə gəzməsi qadağan idi.

Əməkdar artist: “Anar Kərimovun qəbulunda olanda musiqidən danışdım, heç nə başa düşmədi”

“Mədəniyyət naziri gərək mədəniyyətin hər sahəsindən xəbərdar olsun. Demirəm ki, hər sahəni əla bilsin. Amma ən azından musiqini, teatrı, rəssamlığı bilən biri olmalıdır. Yoxdur. Anar Kərimovun qəbulunda olanda musiqidən danışdım, heç nə başa düşmədi. Dediklərim göyə getdi. Onda məni aparıb səhiyyə naziri qoysunlar, mədəniyyət adamından səhiyyə naziri olar?”

Bu sözləri pravda az-a müsahibəsində Əməkdar artist, Azərbaycanın ilk şoumeni Qorxmaz Əlilicanzadə deyib.

O bildirib ki, mədəniyyət naziri incəsənət xadimlərini qəbul etməyəndə, onların sözünə qulaq asmayanda inciklik yaranır: “Mədəniyyət naziri kinonu, incəsənəti bilmirsə, onda nazirlikdə nə iş aparır? Bir il bundan əvvəl Anar Kərimovun qəbuluna getdim, yeni ixtiralarımdan danışdım, dedi ki, söz verirəm, kömək edəcəyəm. Hanı? Cənab Prezidentə söz demək ixtiyarımız yoxdur, hər şeyi əla bilir, kimi hara təyin etmək lazımdır, onu da bilir. Amma Prezidentə təqdimatı verən adam bəlkə də düzgün vermir. Cənab Prezident də düşünür ki, əlbəttə yanımda dayanan düz danışır. Ümidimiz cənab Prezidentədir. Sahəni bilən adamları təyin etsin ki, bizim də işimiz getsin. İncəsənət dayanır, incəsənət ölüb, çox pis gündədir. Kino ölüb, teatr tənəzzülə gedir, musiqi, muğamat, ansambllar... Ansambllar bir-bir bağlanır. Xalq çalğı alətləri ansamblları yoxdur, təkcə orkestr qalıb, vəssalam. Gərək nə qədər incəsənət ansamblları olsun. Vaxtilə Əlibaba Məmmədovla, Əliağa Quliyevlə işləyənda on bir dənə ansambl var idi. Hamısının bir-bir ansambllarını yaradırdılar. Bir-biriləri ilə rəqabət aparırdılar, inkişaf da gedirdi, hərə öz çalğı stilini tapırdı, hər ansamblın öz stili var idi. İndi yenilik, irəliləyiş yoxdur, hamısı getdi işinin arxasınca... Hamısı “çevir tatı, vur tatı”, köhnə şeyləri oxuyurlar”.

Q.Əlilicanzadə bildirib ki, hələ də fəxri ad ala bilməyən təcrübəli mədəniyyət nümayəndələri var: “Prezidentdə günah görmürəm, çünki məktub gedib Prezidentə çatmır. Görmürsünüz, Naxçıvandan gedən məktublar çatmırdı? Nazirdən şikayət məktubunu Prezidentə göndərirsən, Prezidentə vermirlər, yenidən məktubu şikayət etdiyimiz nazirə göndərirlər ki, mənim məsələmə baxsın. Nazir baxa bilsəydi, əvvəldən baxardı, axı ondan şikayət yazmışam. Ev vermirlər, nə edək, dava edən, səs-küy salan deyilik ki. Mənə “Əməkdar artist” adını 62 yaşımda verdilər, gülməlidir. “Əməkdar artist” adı almağa çoxdan layiq olanlar var. Əsgər Ələkbərov professordur, hazırda Ammandadır, uddan ərəblərə dərs keçir, tələbələri dünyanı gəzir. Hələ də ona heç olmasa “Əməkdar incəsənət xadimi” adı verməyiblər. Mahmud Salah qavalda bir nömrəli ifaçıdır, ikincisi yoxdur. Ona bir dənə də olsun titul verməyiblər, dəhşətdir. Elm sahəsində də zülümdəyik. Doktorluğu yığışdırmaq lazımdır. Elmlər doktoru nədir, elmlər namizədi nədir? Bir dəfə doktor olar, müdafiə edərsən, sonra kitab yazıb olarsan dosent-doktor, sonra professor-doktor. Professor olmaq üçün gərək mənim xaricdə kitabım çıxsın. Mən kitabın xaricdə çapı üçün tərcüməsinə 5 min manat pul verməliyəm. 500 manat maaşla illik maaşımı qoymalıyam ki, xaricdə professor alacağam? Çox narazılıqlar var. Amma bu narazılıqlar möhtərəm Prezidentimizə gedib çatmır. Harasa gedirlərsə, əvvəlcədən deyirlər ki, “şikayət etməyin ha, nə sözünüz var, bizə deyin”. Vaxtilə Hacıbala Abutalıbov Maştağaya gəlmişdi, dedi “nə lazımdır edəcəyəm, asfalt çəkəcəyəm, Prezidentə deməyin, hamısını edəcəyəm, sabahdan burdayam”. Prezident gəldi, abırlı Maştağa adamları da şikayət etmədilər. Prezident də gördü ki, narazı deyillər, çıxıb getdi. Nə demişdilərsə, hamısı göydə qaldı. Niyə Prezidenti aldadırsınız? Belə olmaz. Cənab Prezident sonda xalqla üz-üzə qalır axı. Sən çıxıb gedəcəksən, yerinə on nazir gəlib-gedəcək. Prezident bu boyda işlər görür, sənin kimi adamlar isə onu xalqın gözündən salmağa çalışırlar…”

История Карабахской войны – 38

В армянском общественном мнении, которое охвачена настроениями реваншизма по итогам провальной войны против Азербайджана, все активнее звучат призывы против России. Армянские соцсети во многом, при подстрекательстве правительства и националистов из интеллигенции, винят в поражении в Нагорном Карабахе Кремль. Интернет кишит оскорблениями президента Владимира Путина и злостными призывами убить, резать, взрывать «во имя армянства». В обществе резко стали популярны идеи операции «Немезис», в рамках которого начиная с 20-х годов прошлого столетия армянские террористы убивали чиновников, связанных с Турцией. Теперь же армянские националисты призывают возобновить эти операции на территории России, в частности в местах компактного проживания в Краснодарском крае.

В Армении считают, что Москва не поддержала армянских бойцов в их захватнической войне. К слову, миротворческая миссия Кремля, которое остановило бойню армянских военных в Карабахе, националистами не рассматривается.

Помимо прочего, «самые первые христиане в мире» как себя по обыкновению привыкли называть армянские граждане, наперекор всем библейским нормам и учениям, призывают взрывать церкви на территории Азербайджана.

Напомним, что про операцию «Немезис» упомянул спикер Национального Собрания Армении Артур Товмасян, призвав своих внуков стать народными мстителями, каким был террорист Согомон Тейлерян. Помимо прочего, эти бредовые и одновременно опасные идеи в своих соцсетях активно постит российский медиа-магнат Арам Габрелянов. Запись у него в соцсетях гласит: «Могу сказать одно - после этого недельного геноцида, устроенного Эрдоганом и Алиевым они навечно приговорены после ухода из власти прятаться только в Турции и Азербайджане. Рано или поздно в любой другой стране их будут ждать Тейлеряны!!!»

Сей субъект разместил в своём Facebook-аккаунте еще пост с угрозами и оскорблениями в адрес армянского историка, блоггера и журналиста Филиппа Экозьянца с указанием места жительства и выражениями типа «предатель нации». Что уже является открытым призывом к «индивидуальному террору», корни которого в армянской среде уходят аж в XIX век. Причём на ранних этапах армянского террора среди его жертв было больше армян, чем турок — дашнаки, «гнчаканы» и их коллеги безжалостно расправлялись с теми, кто не поддерживал их опасных идей.

Впрочем, Габрелянов в своём Facebook грозит не только Экозьянцу. Он обрушивает ушаты грязи на тех своих сограждан. Да извинит нас читатель за лексику и обороты, но сей субъект разоряется в своём аккаунте: «После победы спросим со всех, в первую очередь с армян, пишущих дебильные посты про свою армию, про свой народ, про то, что много детей привезли в Ереван из Карабаха, пусть, мол, едут обратно. Твари, каждого найдём и с каждого спросим. Во время войны трусов и паникеров расстреливают!!!» И апофеоз: «Прошу всех, кто увидит такие посты, деанимировать этих людей, присылать ко мне в личку! Их совсем немного, единицы, но нельзя даже одному армянину позволять так писать!»

«Никаких разговоров о болезненных уступках, только Победа! Единственное, что обязаны сделать армяне и армянские власти - крепкий, бетонный тыл и четкая, грамотная мобилизация». Армянский нацист Габрелянов, будучи гражданином России, продолжал поджигать войну и призывал к террору. Беспардонно игнорируя тот факт, что является гражданином РФ, Габрелянов открыто призывал к войне «до последнего» во славу несуществующей «великой Армении».

Кстати, он как и другие армянские нацисты считает Россию врагом Армении. Вот что он пишет о Росии: «Россия для Армении не брат и не друг. Стратегический партнёр и брат — это разные понятия, не правда ли... Россия сделала именно то, что и делают великие державы с загнанными лошадьми. Так поступают все. И здесь у армян не должно быть обид...»

А вот как отвечает российский публицист Дмитрий Рой на слова Арама Ашотовича:

«Россия для Армении не брат и не друг. Стратегический партнёр и брат — это разные понятия, не правда ли... Россия сделала именно то, что и делают великие державы с загнанными лошадьми. Так поступают все. И здесь у армян не должно быть обид...»

Камшотыч, а ты даешь себе отчет в том, что несёшь? Стратегический партнер? Не друзья? Ведем себя с ними как с загнанными лошадьми? Опомнись!

Без России вы все, камшотычи «купи-продай», и гроша ломаного не стоите. Ваш уровень – сеть овощных ларьков на рынках, где, как поет Сергей Трофимов, «знает каждый, Ашотка умный и отважный, потому что денег накопил».

Вас Россия пустила в гости и позволила вам зарабатывать на ваших мутных проектах и схемах, а вы взгромоздили ноги на стол хозяев, жрете, рыгаете и размножаетесь, считая приютившую вас страну «территорией охоты», да еще и смеете выставлять претензии.

Скажи-ка, Камшотыч, а откуда у тебя денежки на зарубежную недвижимость? В Ереване заработал? А как дела у сына твоего? Не устал он за Нагорный Карабах из США воевать? Или он сейчас во Франции, занят сбором средств на нужды Армении среди местных? Тех средств, с которых ты каждый раз по четыре процента в свою пользу берешь?

А сколько бы твоя страна продержалась за Нагорный Карабах, если бы не российская база в Гюмри, которую вы всей Арменией считаете оккупационной?

...Как прошла истерика у нашего медиа-орангутанга, и он тут же опять спрыгнул с пальмы в собственные экскременты. Теперь он занят «поиском ведьм». «На территории Российской Федерации открыто действует иностранный агент, существующий на деньги Азербайджана», - сообщает он.

И тут же начинает впадать в экстаз: «Куда смотрят спецслужбы? Сколько это будет продолжаться? Как получилось, что спустя три года после принятия закона об иностранных агентах Эрдоган через свои прокси ведет откровенную агитацию среди населения республик РФ?»

Ой, Камшотыч, простодушное дитя джунглей, ой, не буди лихо! Если российские спецслужбы займутся выяснением причин горячей армянофилии ряда российских общественных деятелей, депутатов, журналистов и блогеров – плохо придется в первую очередь и тебе, и той сети агентов влияния, которую ты в России заплел. А ведь займутся в ближайшее время, можешь быть уверен – дозволенные для тебя границы ты уже перешел…»

***

Кстати этот медиамагнат обвинил и известного российского журналиста и политика Максима Шевченко в том, что он за определенную сумму стал за Азербайджана. Слова представителя армянского лобби в российских медиа Максим Шевченко прокомментировал TRT Russian. «Габрелянов считает, что я заступаюсь за Азербайджан и считаю, что Азербайджан прав, потому что я куплен. Это ложь. Не Араму Габрелянову, имеющему квартиру в Париже и сына, живущего в Нью-Йорке, рассуждать о том, где, кто и на кого работает. Поэтому я так скажу, что все это в совокупности – бред», - отметил Шевченко.  

Российская журналистка Юлия Вишнякова в статье «Россия досталась такому, как Арам Габрелянов» пишет, что при Остапе российской журналистики всегда находилась охрана, состоящая исключительно из кавказцев:

«И охрана для таких персонажей - вещь исключительно полезная. Уж очень часто команды, руководимые Габреляновым, обвинялись в распространении фейков, запуске измышлений, с ним судились, в прямом эфире один из депутатов назвал его «негодяем». А одним из постоянных объектов наездов остаются русские патриотические движения, вызывающие у гуру российских таблоидов такую аллергию, что «прямо кушать не может».

Особенно он возбудился после начала войны за воссоединение Азербайджана с Нагорным Карабахом. Тут уж Остапа российской  журналистики понесло: «Армяне непобедимы. Дед, отец и внук на земле Арцаха». «Бьются как спартанцы». «Мне плевать на то, что пишут турки и их прихлебатели в России». Так, между делом, плевок в сторону страны, когда-то приютившей его семью. Арам Ашотович берет на себя смелость просто цензурировать своих российских коллег, обещая плевать на тех, кто высказывает не лояльную армянской диаспоре точку зрения. Впрочем, он может и матом, как мы уже убедились. Какая уж тут свобода слова.

«Не хочу ни одного упрека в адрес наших великих воинов». Не будем анализировать, насколько хвалебные завывания соответствуют реальному ходу боевых действий. Не в этом наша цель. Хочется понять, насколько Габрелянов в таких своих посылах искренен. Ну, ладно. Еще его дед предпочел покинуть родную Армению и обосноваться сначала в Дагестане, откуда его внук предпочел перебраться на Волгу, а затем и в Москву. К слову, и фамилия его предков -Тер-Габрилян - как-то сама собой, на всякий случай, вдруг славянизировалась, превратившись в Габрелянова. Ну, такое случается, был Каспарян - стал Каспаровым. Дело житейское.

Ничего не мешает нашему историческому персонажу не просто поучать русских людей на примере «великих армян», но, например, жестко критиковать российских же армян за недостаточную патриотическую истерию. Досталось, например, даже уважаемому в интеллигентных кругах, куда нет доступа самому Габрелянову, Карену Шахназарову, который посмел высказать несколько нейтральных слов в адрес конструктивной  инициативы по Карабаху президента Ильхама Алиева.

Впрочем, опытный манипулятор, Габрелянов не всегда действует открыто. У него под рукой масса исполнителей. Вот корреспондент его же портала WarGonzo Семен Пегов  резервирует их позицию с Арамом без экивоков: «Как русский человек, считаю, что Россия обязана поддержать Арцах». И еще: «Сто процентов – это война России». Вот так и никак иначе. Как написал в комментариях в соцсетях один земляк Габрелянова, мол, Россия могла бы послать сто тысяч своих солдат для поддержки Армении, и «даже если они все погибнут, то для страны с населением в сто сорок миллионов – это не потеря. А вот армян мало». Такой вот получается, доведенный до карикатурного национальный эгоизм, помноженный на уверенность, что Армении Россия чего-то там должна.

Самое смешное, что под шумиху о «непобедимых армянских спартанцах» сверхзадача Габрелянова и иже с ним не просто втянуть Россию в войну, но втянуть так, как если бы это был ее субъективный порыв. Без официального слезного обращения нынешнего откровенно русофобского Еревана, который остается на прямом контакте с Вашингтоном, а Россию пытается спровоцировать вбросами о толпах наемников из Сирии, которые вот-вот перейдут российскую границу. Тактика кампании, которую Габрелянов направляет через свои медиа, проста как апельсин: воспользоваться ресурсами России, пожертвовать жизнью ее военнослужащих, которых на митингах в Ереване еще недавно называли «оккупантами». А потом без элементарного чувства благодарности объяснить российское вмешательство, например, «застарелым имперским синдромом», сделав заодно книксет –Кууу!- в адрес Вашингтона».

Представляем комментарии российских пользователей на преступную речь гражданина РФ, медиа олигарха, сидящего в Москве и возглавляющего российские СМИ:

«Почему Габрелянов поддерживает слова главы иностранного государства, американского агента Пашиняна? Этот Арам вроде гражданин России, к несчастью? Отправьте его в Армению, ФМС! Пусть там себе воюет!!!».

«Если Армения - его Родина, так пусть валит к себе на родину! Чего сидит в Москве и подначивает россиян к войне?! Надо лишить этого Габрелянова российского гражданства!»

«Он шпион, и должен быть привлечен к ответственности по статье измена».

«Этот дашнак Габрелянов наворовал миллиарды из российского бюджета, нашантажировал массу российских чиновиков, подмял вместе с подружкой Симоньян под себя десятки российских СМИ, шикарно живет в Москве, отдыхает на своих виллах в США и Европе, при этом оскорбляет Россию, обвиняя в трусости, и поджигает россиян на войну».

«Армяне враждебны всякой государственности, особенно идее неограниченной монархии»

Резать друг друга в Шуше армяне и азербайджанцы начали летом 1906 года, по инициативе армянских националистов из «Дашнакцутюн». В период с 1918 по 1920 год армянские и азербайджанские националисты устроили ряд армянских и азербайджанских погромов гражданского населения, закончившихся так называемой «Шушинской резнёй», которая началсь с того, что армянские отряды в ночь на Новруз напали на азербайджанские гарнизоны в Шуше, Аскеране и Хакенди, а закончилась бегством армянского населения из Шуши. После погромов марта 1920 г. в Шуше осталось 9 200 жителей, из них армян — 289 человек. Потом пришла Красная Армия, и прекратила все эти безобразия почти на 70 лет.

***

В конце XIX века рост армянского самосознания в Закавказье начал входить в противоречие с ассимиляционной государственной политикой Российской империи. Князь Г.С.Голицын, назначенный в 1896 году новым главноначальствующим Кавказской администрации, решительно сменил прежний курс администрации, благоприятствовавший армянам, резко сократил численность чиновников-армян, заменив их мусульманами. Голицын, в частности, был известен у современников обещанием добиться, что «единственным армянином в Тифлисе будет чучело армянина в Тифлисском музее!». При Голицыне были закрыты некоторые армянские общественные организации, резко сужена деятельность благотворительных обществ, ужесточена цензура в отношении армянских периодических изданий, а некоторые из них были закрыты, подвергались преследованиям многие деятели армянской культуры. Антиармянская кампания, развернувшаяся в официально-бюрократических кругах России, способствовала подъёму армянофобии. Величко, который в 1897 году возглавил тифлисскую газету «Кавказ», своими публикациями обеспечивал идеологическое обоснование этой кампании. Его деятельность на этом посту квалифицировалась в либеральных кругах как явно провокационная, разжигающая национальную рознь, проповедующая армянофобию.

В своих публикациях Величко противопоставлял армян как нацию, «вредную» для «русского дела на Кавказе», грузинам и азербайджанцам — их он считал проводниками русского влияния, особенно грузин, которые, согласно Величко, были основными союзниками русских на Кавказе и должны были служить продвижению российской политики, заключающейся в увеличении количества и влияния русских на Кавказе. Грузины, согласно Величко, связаны с русскими общностью религии, историей и общим государственным идеалом; обвинения грузин в сепаратизме он отрицает, считая сепаратистские проявления лишь результатом ошибок русской администрации: «Грузины любят с убеждением выдвигать слово верноподданный, что означает на кавказском символическом языке исповедание преданности Государю, но нежелание подчиняться кавказским властям». Азербайджанцы же являются «стихийными сторонниками неограниченной власти, сильной и патриархально-справедливой», и потому «стихийно, органически сочувствуют… государственности и… идее неограниченной монархии».

Кроме этого, Величко был заинтересованным сторонником изучения ислама: «К вопросу об исламе мы доселе относимся некультурно. Мусульмане в нашем государстве занимают первое место после русских, а у нас даже не существует перевода книги Le Coran analyse, являющейся настольною для всякого французского чиновника в северной Африке. Нет сколько-нибудь серьёзных и беспристрастных самостоятельных исследований, которые бы помогли нашим служилым людям, имеющим дело с мусульманами, вникнуть в главный источник миросозерцания этих последних. Сказать по правде, покуда и не для кого писать такие книги, так как чиновники наших азиатских захолустий поглощены другими интересами». (В.Л.Величко, «Кавказ. Русское дело и междуплеменные вопросы»).

Армянам же, которых Величко относил к «инородным обособляющимся злым силам», он отводил роль корыстных общекавказских эксплуататоров. По мнению сторонника черносотенных идей А.Д.Степанова, опубликованному в книге «Чёрная сотня», Величко столкнулся на Кавказе «с враждебной русскому делу, хорошо организованной и мощной армянской плутократией, сросшейся с продажным чиновничеством. И новый редактор русской газеты объявил войну могущественной мафии. Три года длилась эта борьба. Но силы были слишком неравные… К тому времени он нажил себе немало влиятельных врагов из числа коррумпированной бюрократии».

Антиармянские публикации Величко перепечатывались в газете «Иверия», редактором которой в тот период был Илья Чавчавадзе. Величко играл на чувствах грузинских националистов, что вызвало резкое неприятие кавказских либералов и социалистов, протестовавших против подобной расистской риторики. С точки зрения Величко армяне были виновны в том, что они хотели конституцию для России, с его точки зрения это было отвратительно и «только нерусские хотят конституцию, так как она создаст хаос в России». Также армяне обвинялись в желании либеральных реформ в тбилисском муниципалитете. Когда руководство Тифлиса обратилось к центральной власти с предложением реформ в тбилисском политехническом институте, Величко выступил против, мотивируя это тем, что более передовые, чем грузины, армяне, получат ещё больше учебных мест в этом институте.

Британский журналист Том де Ваал так характеризует взгляды Величко: «Помимо газеты «Кавказ» Величко высказывал своё мнение и в столичной печати. В книге «Кавказ» (1904 г.) Величко утверждал, что политическая неблагонадежность армян, как и евреев, объясняется плоской формой их черепов, и восхвалял лояльность азербайджанцев царскому режиму. «Насколько армяне и евреи, в силу расового инстинкта, нутром враждебны всякой государственности и особенно идее неограниченной монархии, настолько азербейджанцы стихийно, органически ей сочувствуют — даже мятежники, даже разбойники».

Заявляя на словах о необходимости «отделять армянскую народную массу от хищной плутократии, невежественного политиканствующего духовенства и мнимо-интеллигентных пиджачников», Величко, однако, фактически рассматривал армян как расу паразитическую и эксплуататорскую по своей природе, говорил об их «расовой склонности к торговле, ростовщичеству и вообще ненасытному стяжанию», что объяснял наличием в жилах армян еврейской крови.

Соединяя армянофобию с антисемитизмом, он характеризовал их следующим образом: «Заносчивость и жестокость по отношению к слабейшим и рабское низкопоклонство перед сильными, наконец, удивительная, феноменальная способность к рекламе и ненасытное тщеславие — всё это черты еврейские, только у армян они ещё грубее и интенсивнее».

Türk filmlərindən tərbiyə alan gəncliyin işi asan olmayacaq

Nadir Qocabəyli

Nizami Kino Mərkəzində geniş ekranda baxdığımız "Aşkın ömrü" adlı film, açığı, ləzzət eləmədi. 

Əvvəla, oradakı durumdan narazı qaldım. Yox, kinoteatrın şəraiti, oturacaqlar, filmin keyfiyyəti, səs-filan yerindəydi. Ancaq "ödənişsiz" filmə baxmağa gələnlərin davranışı mənə daha başa gəldi. Kaş film pullu olaydı, ancaq orada bu qədər əli fənərli gənc psixopat olmayaydı. Filmin əvvəlindən axırınacan telefonlarının gur işığını gözlərimə salıb, əsəblərimin pozulmasına, başımın ağrımasına səbəb olan gənc degeneratların nə axtardığını hələ də anlamış deyiləm. Fənərlə nəsə axtarmayanlar da itirdiklərini telefonlarının ekranlarında axtarırdılar. Yəqin bunu qaranlıqda etmək daha yaxşıdır, mən qocaldığım üçün başa düşmürəm. 

Elə filmdəkilər də tamaşaçılara oxşayırdılar. Çoxlu "empati" deməklərindən başa düşdüm ki, son zamanlar feysbukda bu sözün geniş yayılma səbəbi nə imiş. 

Türklər mənim 90-larda gördüyümdən bəri heç dəyişməyiblər. Avropanı düşük şəkildə yamsılamaqda israrlıdırlar. 

Deməli, gənc aktrisa qadın işdən sonra "hocam" dediyi rejissoru ilə çay içməyə çıxır. Hocası buna deyir ki, özəl söhbəti var, ancaq öz aramızda qalsın. Bu başdanxarab da zəng vuran ərinə deyir ki, işdəyəm. Halbuki buna sürpriz etmək istəyən əri iş yerinə gəlmiş və sevimli arvadını orda görmədikdən sonra zəng vurmuşdu. Əri arvadının onu aldatdığına əmin olaraq küçəyə çıxanda daha dəhşətli mənzərə ilə üzləşir. Arvadı ilə rejissor kafedə çay içirlər və rejissor qadının əllərini öpüb-oxşayır...

Mədəni-xoşqeyrət ər evə gedib şərab içməyə başlayır. Arvadı gələndə ondan hesabat istəməsiylə günahkar olur. Sən demə, hər şey onun gördüyü kimi deyilmiş. Onlar səmimi arkadaşdırlar, aralarındakı münasibət dostluqdan o yana keçmir, ərinə də sonra hər şeyi izah edəcəkmiş, sadəcə dostuna söz verdiyi üçün yalan söyləyib. Ərinin onu haqsız yerə qısqanması isə gerilik əlamətidir, yəni bizim indiki gəncliyin təbiriylə desək, qıjılıq. 

Bərəkallah! Bu cür tərbiyə ilə işimiz asan olmayacaq. Gərək oğullarımıza deyək ki, gələcəkdə arvadlarınızı çayxanada, kafedə yad kişilərlə tumarlaşan, qucaqlaşan görəndə dərhal qərar verməyin. Çünki hər şey gördüyünüz kimi olmaya bilər. Ola bilər ki, bunu dostcasına edirlər. Təki başqası ilə yatağa girməsinlər. Yox, bir yerdə dostcasına yata da bilərlər. Təki əsas məsələni etməmiş olsunlar. Yorğanın altında isə bunu dəqiqləşdirmək mümkün deyil. Ona görə qərar verməyə tələsməyin. Gözləyin, uşaq olandan sonra, onlar demişkən, DNA testi verərsiniz...

Məni qınamayın, çox düşük bir film, səydəş bir yanaşmadır, eyni zamanda, ağlı havalarda olan çoxlu gəncin başını xarab etmək üçün əla virusdur...

Odur ki belə şeylərə qarşı vaksin olaraq radikal islam seçilir. Normal, ənənəvi orta yol, normal insan, qadın-kişi, ər-arvad münasibətləri gedir işinin dalınca. Ya lüt-üryan olmalı, hamıya qucaqlaşıb-tumarlaşmalı, ya da tək gözlərimizi açıq saxlayıb qalan yerlərimizi qapamalı, tərkibində spirt olan odekolona belə düşmən gözüylə baxmalıyıq... 

Normal adamların zamanı getdi...

Армянский фашизм

Русский исследователь В.Л.Величко (конец 19, начало 20 века): «Мы еще не говорим об армянских учебниках, которые взяли на себя общемировую миссию «окультурить» всех своих соседей, учебниках, в которых написано об этой горе-стране – «Великой Армении». В церковных школах распространяются даже карты Великой Армении, столицей которой указывается Тифлис, и границы которой доходят аж до Воронежа».

***

МЕНАХЕМ ШНЕЕРСОН: "НАШИ ПЛАНЫ ОТНОСИТЕЛЬНО СЛАВЯН"

«Уже сейчас на землях юга России проживает полтора миллиона армян — это наш форпост. На первых порах, для обмана, мы объявим на Кубани Армянскую республику, затем, изгнав казаков, преобразуем ее в Хазарию — Израиль. Поможет нам то, что казаки постоянно пьяны, любят власть и готовы передраться друг с другом на этой почве».

***

П.Кероп Патканов, «Ванские надписи и значение их для истории Передней Азии». СПб.1981, стр. 36-37 (Из книги Магди Нейман «Армения». СПб, 1899): «Сразу после заключения Туркменчайского договора (10 февраля 1828 года) под руководством Паскевича в Азербайджан были переселены 40 тысяч армян из Ирана и 90 тысяч армян из Турции. В общей сложности в 1828-1896 годах из Ирана и Турции было переселено более 1 миллиона 200 тысяч армян. Из них 985 тысяч 460 человек были размещены на западных землях Азербайджана, а остальная часть - в Карабахе и Елизаветпольской (Гянджинской) губернии. После благоустройства армяне начали вытеснять азербайджанских тюрков, они же произвели массовые погромы и грабежи, а также варварски истребили огромное число людей».

***

Грузинский писатель и мыслитель И.Чавчавадзе: «Ваше превосходительство, не разрешайте поселение армян на центральных русских землях. Они из такого племени, что прожив несколько десятков лет, начнут кричать на весь мир, что это земля наших отцов и прадедов».

***

Германский деятель и ученый Кольмер фон дер Гольц, «Анатолийские эскизы»: «Все кто знаком с основной массой населения в провинциях Анатолии, быстро привыкают уважать и любить тюрков, и ненавидеть армян. Местная пословица «грек обманет двух евреев, а армянин - двух греков» повсюду себя оправдывает. Если где-либо в Анатолии вас обманули, то с точностью можно сказать, что вы повстречались с армянами. Я обхожусь без всякого письменного договора, когда имею дело с тюрком, ибо достаточно лишь его слова. Когда имею дело с греком или другими левантинцами - я заключаю письменный договор, ибо с ними нельзя вести дел иначе. С армянами же я не имею даже письменно заверенных дел, ибо от интриг и лжи армян не убережет даже письменное условие».

***

Американские историки Жастин и Кэролин Маккарти: «Современная территория Армении принадлежит не армянам, а азербайджанцам. Именно это и служит причиной того, что большая часть географических наименований на территории Армении относятся к азербайджанцам».

История Карабахской войны – 39

Руслан Хасбулатов: Причина распада СССР — армянский сепаратизм

Одной из главных причин распада СССР современники и аналитики называют армянский сепаратизм, который стал линией разлома Советского государства.

В частности, последний председатель Верховного Совета Российской Федерации Руслан Хасбулатов в беседе с "Политикой Сегодня" сказал, что тяжелый удар "по каркасу Советского Союза" пришелся с Кавказа. Эхо тех событий до сих отзывается у российских границ.

"Это армянский сепаратизм 1988 года. Тогда одна из союзных республик (Армения) потребовала передать ей автономную область [Нагорный Карабах]. Потом начались националистические наступления, гибель людей и бегство армян из Азербайджана. Хотя эти народы на протяжении многих столетий жили друг рядом с другом", - подчеркнул Хасбулатов.

В тот год советское руководство не проявило нужной решимости и твердости, считает Хасбулатов. Центральная власть оказалась не готова адекватно реагировать на вспыхнувший межнациональный конфликт, в результате чего остальные союзные республики сделали свои выводы.

"Тогда республики поняли: "Ага, значит можно делать все, что угодно". Кстати, до этого события прибалтийские республики даже не заикались о политическом суверенитете. Они хотели только экономическую самостоятельность и добивались этого на съездах. Горбачев тогда стоял стеной и отказывался идти им навстречу. После 1988 года Прибалтика впервые заговорила о политических свободах. Главы СССР показали свою вялость и слабоволие", - подытожил Хасбулатов, передает polit.info.

Однако дело не в том, что Горбачев не проявил решимости или твердости, он действовал по рекомендациям западных партнеров, которым практически сдал СССР.

А "первой ласточкой" горбачевского предательства стал визит четы Горбачевых в Калифорнию (США), где Раисе Максимовой богатая армянская диаспора надарила сказочные коллекции бриллиантов и изумрудов. Американский штат Калифорния и город Лос-Анджелес столь же компактно заселены армянским этносом, как, к примеру, и азербайджанский Нагорный Карабах с центром в Степанакерте. Та же проекция с армянским компактным заселением просматривается и в ряде регионов  России, например, в Краснодарском крае со "второй армянской столицей" в городе Сочи.

Армянский сепаратизм был использован спецслужбами западных государств, прежде всего, США и Великобритании, с целью распада Советской империи, а Горбачев выступил проводником этого плана.

Все основные советники Горбачева на тот момент были этнические армяне, включая западного эмиссара, академика Абела Аганбекяна и отца Карена Шахназарова  - Георгия Шахназарова.

Вторая Карабахская война стала второй попыткой развала государства, но уже с целью фрагментации российского государства и всех евразийских проекций, созданных Москвой. Только теперь во главе России не предатель Горбачев, а государственник Путин. Страны региона, включая Россию, Азербайджан и Турцию, особенно учитывая стратегию Алиева, не позволили реализации этого плана. Армянский фашизм, нынешняя Армения как плацдарм западных сил в регионе, потерпела поражение. В этой войне армянский сепаратизм был повержен, следовательно, угроза распада РФ с южных границ уже предотвращена.

История повторилась, но с другим результатом. Поэтому Париж и Вашингтон продолжают давить на Армению, в том числе с помощью армянской диаспоры, чтобы подогреть армянский реваншизм и через Армению получить право войти в регион и влиять на происходящие здесь прооцессы не в интересах стран региона, и, прежде всего, России.

Большую опасность создает армянская пятая колонна в России, ведущая активную информационную войну и дезориентирующая российскую аудиторию. В следующем году они будут пробивать Украину, Беларусь и возможно Казахстан.

***

Алиев назвал Пашиняна «продуктом Сороса». Также президент Азербайджана подчеркнул, что «развал СССР тоже начался с сепаратизма в Нагорном Карабахе». Он напомнил, что Нагорный Карабах принадлежал азербайджанцам. В начале XIX века, провел исторический экскурс Ильхам Алиев, был заключен Кюрекчайский договор. По нему Караюбахское ханство перешло в подданство Российской империи, при этом в договоре «ни одного слова не сказано об армянском населении Карабахского ханства». «Массовое переселение армянского населения в этот регион началось после двух русско-персидских войн 1813 и 1828 годов, – добавил Ильхам Алиев. – И с тех пор с территории современного Ирана, и частично Восточной Анатолии началось массовое переселение армян в Карабахский регион. Это что касается того, кому эта земля принадлежит исторически».

История Карабахской войны – 38

Карабахский конфликт - продукт мировой армянской диаспоры и западных спецслужб.

Как сообщает gradator ru, об этом говорится в материале, опубликованном зарубежными СМИ относительно армянской диаспоры.

Богатые, структурированные в различные националистические организации армяне, поддерживаются и используются транснациональными капиталистами и спецслужбами целого ряда стран, где компактно проживает армянская диаспора.

Армянская диаспора создала механизмы и каналы отмывания теневых капиталов мировых элит, подсадила на свои финансовые дотации бюрократию и политиков, создала ряд террористических организаций, скупила и контролирует влиятельные СМИ по всему миру.

Мировая армянская диаспора создала свои фонды, общаки - всевозможные айстаны, куда стекаются огромные деньги. Внушительная часть этих средств идет на поддержание войны на Кавказе - у границ России, Турции, Ирана с целью их дальнейшего столкновения, ослабления и фрагментирования.

Главным препятствием региональной интеграции выступает Армения - сателлит глобальных провокаторов, действующих через армянскую этнополитическую сеть. Эта сеть - смесь фашизма, терроризма и сепаратизма.

Армянская диаспора и сейчас продолжает финансировать националистические настроения маленького государства Армения на Южном Кавказе. Мировая армянская диаспора питает враждой и ненавистью регион, держит в заложниках даже свой собственный народ, проворачивая с ним различные эксперименты. Война на Кавказе - это заказ транснациональных живодеров и их армянских операторов. 

Жирующие армяне сидят в Лос-Анжелесе и Монако, Марселе и Каире, Москве и Краснодаре и держат в руках пульт управления Ереваном. Под их непосредственным руководством государство Армения превратилось в фашистское образование, препятствующее экономическому развитию и достижению политического согласия в регионе.

За последние годы Россия, Турция, Азербайджан, Иран - четыре ведущих региональных государства, выстроили и продолжают строить мощную систему экономических связей, проектов, инфраструктуры. Единственным препятствием развитию региона выступает Армения, как источник и бенефициар конфликта.

Мировая армянская диаспора выступила инструментом развала СССР, запустив карабахскую карту. Сегодня мировое армянство помогает разрушать постсоветское пространство, генерирует хаос и войну в этом регионе.

***

Между тем, мощнейшая армянская диаспора Европы начала кампанию по противодействию планам Кремля по мирному урегулированию ситуации в Карабахе. Порядка 100 армянских организаций Европы пожаловались на Россию в ОБСЕ, потербовав пересмотерь соглашения по Карабаху и вовлечь в процесс Францию и США. Армянские диаспоральные организации напрочь отказываются верить Путину, который прямо указал, что ситуация сложилась критическая для армянской стороны в Нагорном Карабахе. «Счет шел на часы. И возможно было взять и Степанакерт, и дальнейшее движение. Поэтому в этих условиях, если уж сказать прямо, в интересах армянской стороны было немедленно прекратить боевые действия. Где уж здесь проводить дополнительные консультации в рамках Минской группы ОБСЕ? Это просто нереалистично»,- сказал глава российского государства в одном из последних интервью. Путин фактически спас Армению от полного разгрома, а мировое армянство благодарит его кампанией по очеренению России.

Ты веришь в Бога?

Ирина Самарина-Лабиринт

- Я его не видел…

Как можно верить в то, что не видал?

Ты извини, что я тебя обидел,

Ведь ты такой ответ не ожидал…

Я верю  в деньги, их я видел точно…

Я верю в план, в прогноз, в карьерный рост…

Я верю в дом, что был построен прочным…

- Конечно… Твой ответ довольно прост…

Ты веришь в счастье? Ты его не видел…

Но видела его душа твоя…

Прости, наверно, я тебя обидел…

Тогда у нас один - один… Ничья…

В любовь ты веришь, в дружбу? Как со зреньем???

Ведь это всё на уровне души…

А искренности светлые мгновенья?

Увидеть всё глазами не спеши…

Ты помнишь, как тогда спешил на встречу,

 Но пробки… не успел на самолёт?!

Твой самолёт взорвался в тот же вечер,

Ты пил и плакал сутки напролёт…

А в тот момент, когда жена рожала,

И врач сказал: «Простите, шансов нет…»,

Ты помнишь, жизнь как слайды замелькала,

И будто навсегда померкнул свет,

Но кто-то закричал: «О, Боже, чудо…»

И крик раздался громкий малыша…

Ты прошептал: «Я в Бога верить буду"

И улыбалась искренне душа…

Есть то, чего глаза узреть не в силах,

Но сердце видит чётче и ясней…

Когда душа без фальши полюбила,

То разум возражает всё сильней…

Ссылается на боль, на опыт горький,

Включает эгоизм, большое «Я»…

Ты видел Бога каждый день и столько,

Насколько глубока душа твоя…

У каждого из нас своя дорога…

А вера и любовь важней всего…

Я не спросил тебя: «Ты видел Бога?»

Я спрашивал, поверил ли в него…