O dənizə danışdı...

Gülnar Musayeva

Salam dəniz. Orta əsrlərdə insanlar sənin tanrı olduğuna inanardı. Həyatın mənası nədi dəniz? Susursan, deməli sənin də həyatın mənasızdı. Yoz, yəqin bezmisən, əsrlərdir mənim kimi çox axmaq səninlə dərdləşdi, sahilə atdığın hər əlindən biri tutub yəqin. Bizi dinləyərkən daha çox həzz alırsan ya qoynuna düşənləri boğarkən? Sən də qatilsən, dəniz.. Duzlu qatil… Qoynunda yırtıcılar var sənin də, ölümə doymayan bir qatilsən…səni də həbs etmək lazımdır. Ətrafını hasara almaq, insanları səndən uzaq tutmaq.
Bilmirəm, kim daha çox uduzar biz ya sən? Sən yenə quma toxunub ruhu oxşaya bilirsən. Təkəm dəniz, artıq tamamilə təkəm. Yalnız qalıb içimə baxmağa qorxacaq qədər təkəm. Bilirəm, sənə içini açmaq üçün minlərcə insan gəlir… Bəlkə hamısı tək olduğu üçün gəlir, bəlkə də mənim kimi kimsəsiz olduğu üçün.. Bəziləri də milyonların arasından tək olduğu üçün gəlir. Sən neynirsən dəniz? Necə kömək ola bilirsən? Səndə ümid dolu dikilən gözlərə necə cavab verirsən? Həm qatil, həm də ən yaxın dost olan dəniz… Susma dəniz, susma.. Bir də dəniz sənə sualım var… Ən vacib sualım: sən bilirsən Tanrı var? Artıq bu sualı kimə verəcəyimi bilmirəm. Yordum səni də, gedim mən, sirrimi heç kimə açma, olar?! Sadəcə yanına gələnlərə de ki, sevdiklərinin dəyərini onların gülümsəməsini seyr etməyə şansları olduğu zaman bilsinlər.