ÖLÜMƏ KİMİ YOL

                                                                                Mir Bağır

bu qızı aldadıblar

cibi pullu qəlbi daşlar

taleyindən hara qaça

yanağında cığır açan

çənəsindən düşən yaşlar

gözlərində sürmə kimi

içdən qopan bir hıçqırtı

ürək dayanmır guppagup

boynunda ip

ipi dartır

stul aşır tarap-turup

yol qısa ölümə kimi

nə qədər qusməti eyni

dərdi eyni insanlar var

qəm içində qatar-qatar

ağır yollar atar-tutar

ama dözüb yaşayarlar

boyun əyib zülmə kimi

sonra içlərində üsyan

vuruşarlar, vuruşarlar

yol gedib ölümə kimi

bu da mənəm

əsir çənəm

yenə cızır qələmim

qəlbi para bu tənimin

həsrəti min

qəmi min

lal ediblər dilimi

qandallayıb əlimi

kor ediblər gözümü

yaddaşlardan siliblər

tariximi izimi

mənim ana vətənimin

hər tərəfi türmə kimi

azadlıq yox

ölümə kimi