Valeri Korovin
21-ci əsrdə düşmənlərimiz yeni silah yaratdılar. Rusiyanı fəth etmək yolunda çoxsaylı uğursuz cəhdlərdən sonra Qərb bizə qarşı şəbəkə müharibəsinə başladı. Bu müharibə hətta internet şəbəkəsində xakerlər, viruslar, parolların dağıdılması vasitəsilə aparılan müharibə də deyil, hansı ki bəzən internet də şəbəkə müharibəsinin instrumentinə çevrilir. Şəbəkə müharibəsi adı almış bu müharibə Pentaqonun yeni icadıdır ki, adi silahlanmalar olmadan da düşmən üzərində qələbə çalmağa və ərazisini tutmağa imkan verir. Şəbəkə müharibəsinin aparıldığı mühit müasir informasiya cəmiyyətidir ki, postmodern informasiya məkanından təşkil olunmuşdur. Şəbəkə müharibəsinin nəticəsi — “döyüş” başlanmamış düşmən üzərində tam qələbə çalmaqdır. Hətta adi qaydada anladığımız mənada döyüş də baş vermir. Döyüş “alaqaranlıqda” aparılır, adi adamların, hadisələrdən məlumatlı olmayanların, sıravi insanların diqqətindən kənar qalır.
Beləliklə, şəbəkə müharibəsinin əsas məqsədi — adi, klassik silahlarlardan istifadə etmədən, imkan dairəsində birbaşa hərbi aqressiyaya əl atmadan əraziləri zəbt etmək, nəzarət altına salmaqdır. Şəbəkə müharibəsində birbaşa hərbi iştirak yalnız yekun mərhələsində mümkündür: o məqsədlə ki son nöqtə qoyulsun — burda artıq şəbəkəmərkəzli müharibədən söhbət gedir ki, ABŞ silahlı qüvvələrinin informasiya texnologiyalarının dominantlığı kontekstində apardıqları müasir döyüş üsullarını özündə ehtiva edir. Lakin şəbəkə müharibəsinin əsas mənası — sosial şəbəkələrdən istifadə olunmasıdır; internet şəbəkələrindən də deyil, məhz real cəmiyyətlərdən — real adamların sosial kommunitlərindən, real kollektivlərdən, qruplardan, hərəkatlardan, təşkilatlardan ilkin şərtlərin, şəraitin, lazım olan kontekstin yaradılması üçün istifadədir. Yəni bu və ya digər ərazini, dövləti və xalqı fakt qarşısında qoymaq üçün ki bundan sonra o tam fərqli strateji modelə tabe olacaq. Bununçün elə bir kontekst yaratmaq lazım gəlir ki, cəmiyyət baş verən radikal sosial və siyasi transformasiyaları normal, hətta pozitiv qarşılasın. Cəmiyyət belə hala gətiriləndə yeni mənalara tabe olmağa, özgə məntiqləri qəbul etməyə hazır olur və deməli artıq fəth olunmuş sayılır.
Şəbəkə müharibəsinin mərhələlərindən biri – ictimai fikrin elə formada yaradılması, ictimai proseslərin lazım olan məcrada elə yönləndirilməsidir ki, cəmiyyət baş verən transformasiyalara müqavimət göstərməsin, hətta bu transformasiyalarda, ictimai-siyasi həyatın əsas parametrlərinin dəyişdirilməsində yaxından iştirak edərək baş verən proseslərin aktiv iştirakçısına çevrilsin.
Belə sosial transformasiyaların sifarişçisi əksər hallarda Amerika Birləşmiş Ştatları olur. Yerlərdəki real sosial kommunitiləri, real mühiti özlərinin texnoloji modellərinə birləşdirməklə amerikan strateqləri özlərinə lazım olan konteksti formalaşdırırlar və əvvəlcədən planlaşdırdıqları nəticələrə yiyələnirlər. Bu yolla ərazilər, dövlətlər, xalqlar, bütöv geopolitoloji landşaftlar və regionlar üzərində birbaşa strateji nəzarət qururlar. Həmin məkanların əhalisindən ABŞ maraqları çərçivəsində istifadə edirlər ki, əhali baş verən sosial və ideoloji transformasiya proseslərinə qatılır və bir çox hallarda bu proseslərin aktiv iştirakçısına çevrilir — ən aşağısı baş verən dəyişikliklərə qarşı heç bir müqavimət göstərmir. Şəbəkə müharibəsinin əsas mənası və baş mexanizmi də bundadır: cəmiyyətin daxili enerjisindən dövlətin dağıdılması və ərazinin işğal edilməsi üçün istifadə etmək.
“Altıncı nəsil müharibəsi” da adlandırılan şəbəkə müharibəsi düşmənin təcavüzün qarşısını almaq üçün öz silahından, o cümlədən atom arsenalından istifadə etmək halında olmadığı şəraitdə işə salınan qələbə texnologiyasıdır. Müharibə o dərəcədə hissolunmaz aparılır, qələbə isə o dərəcədə ciddi-cəhdli və açıq-aydın olur ki, heç bir, hətta ən müasir silah-sursat və hərbi texnika belə istifadə olunmaq üçün yer tapmır. İqtidarda olan rejimlərin devrilməsi, “rəngli inqilablar”, məkan üzərində nəzarət, hərbi bazaların yerləşdirilməsi, kütlələrin ictimai şüurunun dəyişdirilməsi – şəbəkə əməliyyatlarının bəzi nəticələri bunlardır. Bu nəticələr şəbəkə əməliyyatlarının hadisələr başlayana kimi, vaxtında, “iş işdən keçənə” kimi aparılması yolu ilə əldə olunur. Şəbəkə müharibələri düşmənlərə qarşı aparıldığı kimi dostlara və neytral qüvvələrə qarşı da aparılır və onların hamısının fəaliyyətini lazım olan məcraya salır. Bu, hələ döyüş başlamamış uduşun əldə olunmasıdır.
Bu gün şəbəkə strategiyalarının işlənib hazırlanması mərkəzi Pentaqon, əsas sifarişçi isə ABŞ hökumətidir. Bu strategiyaların tətbiqi obyekti bütün dünya ölkələri, ilk növbədə ABŞ-ın geopolitik düşməni sayılan Rusiyadır. Belə ki dünya ağalığı uğrunda döyüş gedir, oyuna qoyulanlar isə həddən artıq yüksəkdir. Tanınmış amerikan geopolitiki Zbiqnev Bjezinski açıq-aşkar ABŞ-ın hədəfinin “öz ağalıq vəziyyətinin möhkəmləndirilməsinin vacibliyi” olduğunu göstərir. O deyir: “Bizim dünya ağalığımız yeni yaradılmış beynəlxalq əlaqələr şəbəkəsinin öz maraqlarımız yolunda istifadəsinin verəcəyi əlavə tarixi üstünlük hesabına qazanılacaq ki, bu şəbəkə milli dövlətlərin ənənəvi sistemlərindən kənar formada genişlənəcək. Bu şəbəkə beynəlmiləl korporasiyalardan, qeyri-hökumət təşkilatlarından (mahiyyətcə transmillidirlər), elmi cəmiyyətlərdən hörülmüşdür ki, internet şəbəkəsi hesabına get-gedə inkişaf edərək genişlənməkdədir. Bu şəbəkə artıq qeyri-rəsmi dünya sistemi yaratmaqdadır ki, özündə qlobal masştabda əməkdaşlığın daha nizamlı və fəthedici zəminini ehtiva edir. Bütün bunlar son nəticədə Amerikanın ilk, yeganə və axırıncı dünya ağası rolunu əsaslı şəkildə qanuniləşdirəcək”.
Hal-hazırda dünyada şəbəkə müharibəsi gedir. Şəbəkəyə qatılmış hər bir şəxs onun iştirakçısına çevrilir. Son məqsəd isə dünya ölkələrinin zəiflədilməsi, parçalanması, suverenlikdən mərhum edilməsi, ABŞ-ın dünya ağalığının qurulmasıdır. Hal-hazırda dünyada bizimlə sizə qarşı şəbəkə müharibəsi aparılır. Bu texnologiyanın mahiyyətini anlamaq lazımdır ki, düşmənin əlində özümüzü məhv edən alətə çevrilməyək.
Valeri Korovin, “Şəbəkə müharibəsi”
Комментариев нет:
Отправить комментарий