İbrahim Sel
Bizdə nədənsə islam alimlərinə qarşı müəyyən mənada neqativ
münasibət formalaşıb. Bu bir tərəfdən
sovet hakimiyyətinin ilk illlərindəki trotskist-bolşevik təcavüzün nəticəsi
olsa da, bir tərəfdən də müasir iudey təbliğatının nəticəsidir. İslamın
görkəmli, savadlı alimlərini yada salmağın və onların hədəflərini gələcək
nəsillərə tanıtdırmağın müasir dövrdə yaşayan insanlara çoxlu faydası olacağına
ümidvarıq. Belə alimlər dünyasını dəyişsə də, heç vaxt unudulmur. Onların qoyub
getdiyi elm xalqındır.
İbtidai təhsillərini
öz məntəqələrində aldıqdan sonra bizimkilər kamilləşmək üçün Şərqin din
məktəblərinə yollanırdılar. Ayətullah Burucerdinin üsul və fiqh dərslərini
ancaq arilər başa düşürdü. Onlar fəlsəfə və təfsiri Əllamə Ayətullah Məhəmməd
Hüseyn Təbatəbai Təbrizidən, əxlaq dərslərini isə Ayətullah Mirzə Əli Ağa
Şirazi kimi ustadlardan alırdılar, onlar necə zəif bilmək, kənara qoymaq olar?
Bu alimlər çoxlu şagirdlər yetişdirmişdir ki, onlardan bir çoxları ictihad
dərəcəsinə çatmışlar. Məsciddə mikrofon olmamasına baxmayaraq, dərslərə yeddi
yüz nəfər, min nəfər tələbə yığışırdı. İndi belə müəllim tapa bilərsinizmi?
İslam ölkələrinin elmiyyə hövzələrində elm ocaqlarını təşkil edənlər
Lənkəranilər olub, bunlar balaca adamlar deyillər. Ərkivan mənəviyyat
dünyasının pak qalası olmuş, kiçik kənd olmasına baxmayaraq, geniş imkişaf
etdiyinə görə çoxlu alim və müctehidlər yetişdirib cəmiyyətə təqdim etmişdir. O
günlərdə Nəcəfdə iki nəfər məhşur və adlı-sanlı müdərris vardı ki, onların
dərslərində yüzlərlə tələbə iştirak edirdi. Onların hər ikisi Azərbaycandan
idi. Onlardan biri Şeyx Sədra Badkubeyi, digəri isə Ayətullah Şeyx Müctəba
Lənkərani Nəcəfi idi. Demək olar ki hal-hazırda Nəcəf alimlərinin əksəriyyəti
bakılı Şeyx Sədranın şagirdlərindən hesab olunur. Bu bir kult idi.
Bu adamlar o adamlar
idilər ki, həmişə sübh oyaq qalardılar. Müqəddəs insanlar vardı, hansı ki indi
də var, sadəcə onları qorumadığımızdan başımıza gələn bəlaların kökünü araşdıra
bilmirik. Şirazın hakimi Şirvanini şəhərdən qovanda, çox keçmədi Şirazda vəba
xəstəliyi yayıldı, 8 min adam öldü. İkinci dəfə o hakim tərəfindən şəhərdən
qovulanda isə zəlbələ baş verdi, şəhər yer üzündən silindi.
VIII əsrdə Tisa
çayının (Macarıstan) sahillərində dünyaya göz açan filosof Erjebet Seçin
fikrincə “Təyinolunmuşlar”ın möhürü bilavasitə Allah tərəfindən basılır. Belə
şəxsləri əzmək, öldürmək, məhv etmək, sıradan çıxarmaq filosofa görə əxlaqa
sığmayan hərəkət hesab olunur. Onların din xadimlərilə heç bir əlaqəsi yoxdur.
Amma onlar da sadəcə adi insan kimi mənsub olduqları dinə inanır, din xadiminə,
din atributlarına hörmət və ehtiram bəsləyirlər. Digər tərəfdən yaradan
tərəfdən “Təyinolunmuşlar”ın nədən təyin olunmalarında məqsəd hələlik tam
mənada qapalı qalır.
Müqəddəs şəhərlərimiz
vardı, hansı ki indi aurası genetikası zədəli olanlar tərəfindən zay edilib.
Ari torpağı olan Lənkəran alimlər şəhəri idi. İndi hakimiyyət rıçaqlarını
əllərində olan iudeylər buranı narkomanlar torpağına çevirmək istəyirlər. Bizim
alimlər öz çevrələrində inkişaf etmək, öz rahat mühitlərini quraraq yazıb
yaratmaq üçün Ərdəbilə yığışardılar. İndi bizdə Ərdəbilin statusunu azaltmağa
çalışırlar. Ərdəbilin adının mənası belə müqəddəs şəhər bildirir.
Doktor Əli
Şəriəti deyirdi: “Bizim ruhanilərimiz İranın heç bir əsarətinin altından qol
çəkməmişlər, o xəyanət imzalarını imzalayanlar doktorlar və ziyalılar
olmuşlar”. Şeyx Hüseyn Lənkərani vardı, Antiqlobalist mübarizəmizin şanlı
tarixi onunla bağlıdır. 1919-cu ildə
fətva vermişdi ki, “İngilislər bəşərin düşmənləridir”. 1922-ci ildə kiçik
elanlar yazmaqla, ingilislərin müqəddəs ari torpaqlarına ayaq açmasını ifşa
etmişdi. Bu kiçik elanlar Tehranda əldən-ələ gəzmiş, ingilislərin İranda
yeritmək istədiyi siyasətə ciddi surətdə mane olaraq onların bütün
təbliğatlarının təsirdən düşməsinə gətirib çıxarmışdı.
Lənkəranlılar o dövrün
ən güclü elmləri olan fiqh, üsul, hədis və kəlam elmlərində dünyada ən güclü
ustalar idi. Tarixdən məlumdur ki, o zaman Nəcəfdə ali dərəcədə olan dərslər
içərisində “Rəsail”, “Məkasib” və “Kifayə” kimi dərslər başqa dərsləri arxada
qoymuşdu. Bu üç kitabın dərslərinin o zaman iki nəfər alim tərəfindən məharətlə
tədris olunması məhşur idi. Onlardan biri Ayətullah Şeyx Sədra Badkubeyi,
ikincisi Ayətullah Şeyx Müctəba Lənkərani idi. Biz fəxr etməliyik ki, həmin iki
alimin ikisi də azərbaycanlı idi.
Mirzə Əbu Turab
Axundzadə vardı, sözün həqiqi mənasında Abşeron torpağının “atası” idi. Özünün
ruhanilik fəaliyyəti ilə dini-imanı təhqir edənlərə qarşı amansız olmuşdu. Əbu
Turab Axundzadənin Əlimərdan bəy Topçubaşov, Əhməd bəy Ağayev və Əli bəy Hüseynzadə
ilə, eləcə də başqa ictimai xadimlərlə mübahisələri olmuşdur. Onun 1907-ci ildə
əvvəlcə “Həyat” qəzetində, sonra isə Tiflisdə kitabça şəklində çap olunmuş
“Bizə hansı elmlər lazımdır” məqaləsi həmin dövrdə müxtəlif mübahisələrə səbəb
olmuşdu. Axund Əbu Turab yazırdı: “Təbiətin hikmətini bilməklə insan olmaq
olmaz. İlahi hikməti ilə kamilləşmək insanı insan edər”. Axund Əbu Turab
tanınmış publisist idi. Hansı mövzuda yazırsa-yazsın, insanları həmişə maarifə,
biliyə və birliyə çağırırdı. Orucov qardaşlarının nəşriyyatında onun “İslam
təfriqəsinin səbəbləri” adlı kitabı nəşr edilmişdir. Bu kitab ilə o İslamiyyət
içərisində təfriqə salanları ifşa etmişdir. Hacı Zeynalabidin Tağıyev öz şəxsi
faytonundan istifadə etməyə ancaq Axund Əbu Turaba icazə vermişdi. Dünyadan
köçməzdən çox-çox əvvəl Hacı Zeynalabidin vəsiyyət etmişdi ki, öləndə onu Axund
Mirzə Əbu Turabın ayağı tərəfində basdırsınlar. Bakı milyonçusu Ağa Murtəza
Muxtarov hörmət əlaməti olaraq Axundun qəbri üstündə memarlıq cəhətdən insanın
diqqətini cəlb edən günbəz inşa etdirmişdi.
Masallıda Axund Molla
Yunis Qasımzadə vardı, deyirdi əvvəl haqqı tanı, sonra isə haqq əhlini
tanıyacaqsan. Müasirləri deyirlər ki, o insanlara Allahı elə tanıtdırırdı, adam
onu hər yerdə öz canında, qəlbində görür və hiss edirdi.
Tarixdə təyin
olunmuşlar və yaxud seçilmişlər ifadələrinə tez-tez rast gəlirik. Araşdırma
materiallarına görə hər bir ölkənin, şəhərin, rayonun (məntəqənin), kəndin və
nəhayət ailənin öz təyinolunmuş, seçilmiş simaları, şəxsləri var. Yaradan tərəfindən
nəzərdə tutulmuş təyinolunmuş və yaxud seçilmiş şəxsin (şəxslərin)
mənəvi-əxlaqi keyfiyyətləri, gücü, bilik və dərketmə qabiliyyətləri, insani
münasibət və fərqli davranışları haqqında danışmırıq. Sadəcə araşdırmaçı Rövşən Novruzoğlunun konspiroloji tədqiqatlarına nəzər salıb, az da olsa onlar haqqında məlumatları
sizin də nəzərinizə çatdırırıq.
Çoxları bilmir ki,
cəlilabadlı bir kişi əvvəlcə Rusiya imperiyasının, sonra da İsrail dövlətinin
yaradılmasında mühüm rol oynayıb. Araşdırmalar göstərir ki, Seçilmiş insanların
ən çox cəmləşdiyi bölgə Azərbaycanın cənub-şərq ərazisidir (Bakı-Lənkəran
yolu). Rusiya çarı I Pyotr da 1722-ci ildə bura məhz Seçilmişlərin ardınca
gəlmişdi. O burda müqəddəs kitabdan nişan verilmiş Muğanlı Hacı Şövqizadə Mehdi
oğlunu, Salyanlı Şeyx Mövsünzadəni, Lənkəranlı Hacı Qasım Ağanı, Hasıllıdan
(indiki Cəlilabad) Şirinəli Mövhumatzadəni tapıb özü ilə Rusiyaya aparmışdı.
Allah tərəfindən seçilmiş və təyin olunmuşları yığaraq Rusiyaya aparmağı I
Pyotr özü üçün şərəf işi hesab edirdi. Fakt budur ki, I Pyotru Pyotr edən də
elə bu təyinolunmuşlar, seçilmişlər idi. Az müddət ərzində onlar Rusiyanın,
hakimiyyətin dayaqlarına çevrildilər. Rusiyanı imperiya edən elə həmin
cənublular oldu.
Məsələ burasındadır
ki, 1729-cu ildə “Dünyanın Vahid Xarici Siyasəti” haqqında İngiltərə, ABŞ,
Rusiya, Fransa və Almaniya kimi söz sahibi olan dövlətləri arasında
“Memorandum” imzalandı. Amma bu memorandum cəmi üç gün qüvvədə qaldı. Üç gündən
sonra hər bir ölkə qərara aldı ki, özünün müstəqil Xarici Siyasətini ifadə edən
memorandum hazırlasın. Çünki hər bir dövlət özünü mövcud dünyanın hərəkətverici
qüvvələrindən biri kimi görürdü.
Birinci Pyotrun
imzaladığı Memorandumun ikinci bəndində qeyd edilirdi: “Böyük və nəhəng Rusiya
dayanmadan özünün bir nömrəli strategiyası olan “Təyinedilmişlər və
seçilmişlər” strategiyasını (daha dəqiq: “Rusiya üçün təyinedilmişlər və
seçilmişlər strategiyası”nı) hazırlamalıdır...” Amma Rusiya üçün minlərlə
insanın içindən seçmək, müəyyən etmək, bütün bunları yoluna qoymaq çətin məsələ
idi. Birinci Pyotr üçün Böyük Rusiyanı idarə etmək, onun daxili və xarici
siyasətini tənzimləmək üçün Böyük Yaradanın - Allahın təyin etdiyi, seçdiyi
adamlar lazım idi. Çünki məhz belə seçilmiş və təyinolunmuş adamlar Yer
kürəsini, Bəşəriyyəti, Göy cisimlərini, nəhayət Təbiəti tənzimləyir. Onlar bu
qüdrətə sahibdirlər. Onlar sadə olduqları qədər də möhtəşəmdirlər.
Məlumata görə 1722-ci
ilin yanvarın 19-da keşiş Tiqran Birinci Pyotra bir məktub verir. Çar məktubda
yazılanları diqqətlə və təkrar-təkrar oxuduqdan sonra, xəritənin önünə gəlir.
Keşiş Tiqran Birinci Pyotra üstündə 1001-ci ilin möhürü olan və Vatikandan
oğurlanmış məktubu vermişdi. Tarixi mənbələrə görə Birinci Pyotr məktubu
oğurladığı üçün keşiş Tiqranı məzəmmət edir. Keşiş Tiqrana gəlincə o, bütün
bunları ancaq Böyük Rusiyanın və Böyük Pyotrun gələcəyi naminə etdiyini etiraf
edir. Araşdırma materiallarına görə məktubda 39-cu islam peyğəmbəri Mərmərənin
adı çəkilir və ona istinadən xəbər verilir ki, Böyük Rusiyanı bütün bəlalardan
Xəzər sahillərində məskən salan köç və qəbilələrin arasında yaşayan Allahın
təyinedilmiş və seçilmiş bəndələri xilas edə bilər. Məktubda hətta onların
adları da çəkilirdi. Keşiş Tiqran məsləhət bildi ki, çar Xəzəri, onun
sahillərini səyahətə çıxsın.
I Pyotr oğurlanmış
məktubda adları çəkilən bu adamları axtarıb tapır və özüylə paytaxta aparır.
Məlumata görə I Pyotr tərəfindən Muğanlı Hacı Şövqizadə Mehdi oğlunun kiçik bir
heykəli qədim Moskvanın tən ortasında qoyulur. Dövrün təzkirçisi Afanasii
Krumin bunu da yazır ki, Moskva çayının sahillərinə yaxın qoyulmuş bu heykəl
gecələr alov kimi yanardı (?). Bu heykəl 1940-cı ilin sentyabrınadək qoyulduğu
yerdə qorunurdu. 1940-cı ilin sentyabrın 22-də heykəl götürülür və yoxa çıxır.
Araşdırma
materiallarına görə heykəl İ.Stalinin otağına gətirilir. Artıq İ.Stalin də
heykəlin kimə mənsub olduğunu bilirdi. Çünki I Pyotrun arxivindən (xüsusən
kilsənin qoruduğu arxiv) keşiş Tiqranın oğurladığı məktub artıq İ.Stalində idi.
O bilirdi ki, bu kiçik heykəl əslində Moskva üçün ən böyük mesaj idi, xüsusi
işarə idi. Heykəl- xüsusi işarə beş il Moskvanı epidemiyadan, bəla və
xəstəliklərdən qorudu. Məsələn, Bonapart Napoleon iddia edirdi ki, o artıq beş
dəfə heykəli yuxusunda görüb. Heykəl demək olar ki, Moskva çayının
sahillərində, şəhərin ətraf yaşayış məntəqələrində və nəhayət Kremldə
xəstəliklərin, ağır durumların qabağına sədd çəkirdi.
Məlumata görə artıq Təyinolunmuşlar və Seçilmişlərlə bağlı xüsusi
qərar verən İ.Stalin belə şəxsləri ətrafında saxlamağı xoşlayır, onlardan
tez-tez məsləhətlər alırdı. O vaxt heykəlin yoxa çıxması ilə bağlı onlarla
müxtəlif rəvayətlər yayılır. Sonuncu rəvayətə görə heykəl-xüsusi işarə
Ben-Quriona (İsrailə) aparılır, 1948-ci ildə İsrail dövlətinin qurulmasında
“iştirak edir”. Bütün bu hadisələrdən sonra, işə Azərbaycan tərəfi qoşulur, 1961-ci
ilin aprel ayında Tel-Əvivə üç nəfərdən ibarət Azərbaycan alimi (professor
O.S.Mahmudbəyov, E.D.Naxçıvanski, professor A.A.Abdullayev) göndərilir. Heykəl
isə qaytarılmır... Araşdırma materiallarına görə bu gün İsrail dövlətini on üç
müxtəlif heykəllər-xüsusi işarələr qoruyur. Muğanlı Hacı Şövqinin heykəli də
həmin heykəllərin sırasında və yaxud cərgəsindədir.
Məlumata görə, 1962-ci il iyulun 19-da Moskvadan Şirvan ərazisində,
xüsusən Şamaxı yaşayış məntəqəsində “Təyinolunmuşlar”ı axtarıb tapmaq, onların
siyahısını tərtib etmək, onların yaşayış məntəqələrini ayırd edib
müəyyənləşdirmək üçün tarixçi, Moskva Dövlət Universitetinin professoru Dmitri
Bulanoviç Urbanın başçılıq etdiyi kiçik bir qrup Azərbaycana gəlir. Sənədlərdə
qeyd olunur ki, professorun Şamaxıya gəlişi heç də təsadüfi deyildi. Digər
tərəfdən professor D.Urban iyirmi ildən artıq idi ki, meteorit parçaları və daş
lövhələri üstündə göydən yerə göndərilən xüsusi işarələrin içində ad və
familiyaları oxumaqla məşğul idi.
Araşdırma materiallarına görə professor D.Urban A.Hitler-İ.Stalin
münasibətlərini araşdıran, tədqiq edən ilk alimlərdən biri olub. Məsələn,
professor “Tədqiqatlarım” adlı əsərində (əsərin çap olunması qadağan edilib)
yazır ki, 1944-cü il dekabrın 26-da A.Hitler İ.Stalinə tarixi bir məktub
ünvanlayır. Məktubda A.Hitler İ.Stalinə anlatmağa çalışırdı ki, o və onun
ətrafı Sovet İttifaqı ərazisində xüsusi işarələr altında gəzən “Təyin
olunmuş”ları qorusun, onları öldürməsin, qorusun. Müharibənin şıdırğı yerində
Kremlə, İ.Stalinə ünvanlanmış məktubda A.Hitler yazır: “Bu məktubu etiraf
məktubu kimi qəbul etmə. Mən müharibəni uduzuram. Geriyə dönüş yoxdur. Amma bir
xahişim var. Mənim öz xahişim güman ki tarixdə qalacaq... Mən nə üçün
uduzdum?.. Müharibə məğlubiyyətimə səbəblərdən biri zəbt etdiyim ərazilərdə
Yaradanın, yəni Tanrının yer üzü üçün “təyin etdiyi” insanlara qarşı, yəni
“Təyinolunmuşlara” qarşı amansız oldum, onlara rəhm etmədim, onların bir
qismini diri-dirin yandırdım. Gərək belə etməyəydim. Onları tanımaq o qədər də
çətin deyil. Bizim kimi adamlar, dövlət başçıları və yaxud fatehlər,
sərkərdələr “Təyinolunmuşlar”ı asanlıqla tanıyır, asanlıqla onları görür. Mən
Allahın qəzəbinə gəldim... Sən onları axtar, tap və onlara yardım et. Çünki
onlar yaşadıqları ərazilərdə həm quraqlıq, həm bərəkət, həm bilik və savad, həm
mərdlik və dözümlülük, sabitlik simvoludur. Onların heç biri hakimiyyət və
yaxud var-dövlət hərisi olmur... Tale
səni və sənin dövlətini çaşdırmasın...”
Professor D.Urban
Şamaxıda gözlənilmədən tədqiqatını saxlayıb geri, Moskvaya qayıdır. “Tam məxfi -1” qovluğu üçün yazdığı
arayışda professor qeyd edir: “Fikrimdə
var ki, gəldiyim Şamaxıda ən azı bir ay qalım. Mən Azərbaycanın yaşayış
məntəqələrini çox yaxşı tanıyıram. O yerlərdə xeyli tədqiqat işlərim olub.
Şamaxıdan tez qayıtdım. Çünki bu ərazidə “Təyinolunmuşların” taleyi qaranlıq
idi. Onlardan bir qismi məhv edilmişdi...”
Məlumata görə Şamaxı
ərazisində “Təyinolunmuş”ların sayı ötən əsrin sonları və yeni yüzilin birinci
on ilində on bir nəfər olub. Onların taleyi haqqında məlumatlar hələ ki
dumanlıdır... Professorun açıqlamasına görə: “İstərdim Şamaxıda yaşayan insanlar sadə bir həqiqəti
dərk etsinlər. Ərazidə yaşayan və dünyaya ana bətnində göndərilən
“Təyinolunmuşlar” Şamaxının gücü və qüdrəti olaraq qalır...”
Araşdırma
materiallarına görə dünyada ayrı-ayrı dövlətlər aparılan idarəçilik
prinsiplərinin həyata keçirilməsində “Təyinolunmuş”ların taktikasından və
strategiyasından geniş istifadə edirlər. Xüsusən Çin Xalq Respublikasının bu
apardığı siyasət və qurduğu model diqqəti cəlb edib.
***
Mənəviyyat adamının,
ruhaninin keçirdiyi həyat tərzini diqqətlə nəzərdən keçirən hər bir təhqiqatçı
aydın görə bilər ki, bu böyük insanlar bəşərin etiqadları haqqında
fikirləşərək, xalqı doğru yola yönəltməyə çalışmışdır. Onlar həyatın
qanunauyğunluğu, bütün varlıqlarda nizam-intizamın mövcud olması, insanın
zahiri və daxili aləminin paklığı barədə söhbətləri xalqa yadigar qoyub getmiş,
dəyərli sözləri insanların qəlbinə yol tapmış və onların hərtərəfli inkişafına
kömək etmişdir. Yaşadıqları dövrdə insanları düzgün yola yönəltmiş, onlara
imanlı, qeyrətli olmağı, ətrafdakılarla əxlaqlı olmağa və yaxşı davranmağı
tövsiyə etmişdir. Belə alimlər dünyasını dəyişsə də, heç vaxt unudulmur.
Onların qoyub getdiyi elm və nişan xalqındır.
Комментариев нет:
Отправить комментарий