29.09.2019

Почему раздутый оборонный бюджет не помог саудовской армии стать эффективной

Удар по саудовской нефтяной отрасли, нанесенный в ночь на 14 сентября то ли Ираном, то ли ориентированными на него йеменскими группировками, стал по-настоящему сокрушительным. Его последствия будут куда значительнее, чем краткосрочные перебои в нефтедобыче королевства и колебания цены черного золота.
Эта атака наглядно показала, что около десятка примитивных дозвуковых крылатых ракет и пары десятков не самых продвинутых беспилотников достаточно, чтобы поставить под угрозу крупнейшую нефтедобывающую промышленность в мире.
Тот факт, что на защиту этой нефти тратится $67,6 млрд в год (оценка саудовского военного бюджета в 2018‑м), не меняет ровным счетом ничего.
«Я думаю, что саудовское руководство должно объяснить, каким образом страна, находящаяся на третьем месте в мире по общим военным расходам, […] не смогла защитить свой самый критически важный нефтяной объект от таких атак», – выразил всеобщее недоумение по поводу произошедшего экс-посол США в Омане Гэри Граппо.
Но здесь следует задаться вопросом: а почему мы вообще решили, что военная мощь может быть пропорциональна военным расходам и тем более величине ВВП? Последний довод при всей его смехотворности периодически всплывает на достаточно высоком уровне.
Например, недавно уволенный советник Дональда Трампа по национальной безопасности Джон Болтон как-то сказал, что «хотя российская экономика по размерам примерно как у Нидерландов (что, кстати, неправда. – «Профиль»), она по-прежнему тратит достаточно средств, чтобы модернизировать свой ядерный арсенал».
Проблема соотносимости ВВП и военных возможностей государства решается просто – эти два параметра не связаны напрямую. И это не раз доказывалось историей.
Самой большой экономикой первой половины XIX века была империя Цин. Однако это не помешало европейцам, а затем и японцам превратить ее в объект бесконечного грабежа.
Попытки объяснить такую ситуацию технологическим отставанием несостоятельны. В рамках «политики самоусиления» Китай начиная с 1860‑х построил целый ряд промышленных предприятий, изготавливавших вполне продвинутое для того времени оружие. Еще больше его закупалось за рубежом.
Это не принесло китайцам успеха. В катастрофическом для них сражении у устья реки Ялу 17 сентября 1894-го у китайцев было два новеньких немецких броненосца и десять крейсеров против восьми крейсеров у японцев. Китайцы были лучше вооружены, но их флот был разбит.
Китай привлекал множество европейских военных советников и перенимал западные тактические новшества. Все было бесполезно просто в силу несоответствия социальной структуры Китая и западной военной организации, которую он пытался перенять. Попытка поместить подданных традиционной конфуцианской империи в механически заимствованные западные организационные формы была обречена на провал. Различные составные части этой машины в такой ситуации не взаимодействовали так, как подразумевалось проектом; заложенные в нее инструменты мотивации, поддержания дисциплины, а также процедуры принятия решений не работали.
Здесь легко усмотреть параллели с Саудовской Аравией – страной, где крайне архаичная структура общества с массой феодальных и родоплеменных пережитков, сохраняющимся сословным расслоением сочетается с попытками построить современную военную машину, тратя на это огромные средства. Необходимость обеспечивать политическую лояльность армии архаическому правящему режиму и соблюдение интересов всех вовлеченных в политический процесс групп влияния несовместима с попытками построить военную организацию по западному образцу.
О том, как это работает, можно судить по посвященному Саудовской Аравии разделу американского военного справочника 2008 года. Прежде всего в нем отмечается низкая по сравнению с изобилующей синекурами госслужбой привлекательность военной карьеры. В результате мотивация военнослужащих крайне низка, они фактически не способны выполнять технически сложные задачи, требующие грамотности и внимания.
Офицерский корпус королевства не стал профессиональной корпорацией со своими традициями и ценностями – работа по его формированию была принесена в жертву ради трудоустройства и поддержания статуса многочисленных потомков правящего дома. Организационная структура и система управления армией специально раздроблены, чтобы исключить выступление военных против правящего режима; следствием этого является весьма низкий уровень взаимодействия между родами войск и видами вооруженных сил и слабое планирование.
Проблемы возникают прежде всего с обеспечением необходимых для современной армии квалифицированных младших технических специалистов. Эти люди должны быть не только грамотны, но и обладать определенным уровнем общей культуры, чтобы соблюдать сложные регламенты и процедуры ухода за боевой техникой даже тогда, когда их напрямую не контролирует руководство.
А в Саудовской Аравии при формировании командного состава в первую очередь учитываются не знания и реальные заслуги офицеров, а их происхождение. Примитивные институты и неразвитое политическое самосознание требуют примитивных же инструментов обеспечения лояльности армии, что, в свою очередь, ведет к подавлению инициативности командиров.
В сочетании с низким уровнем базового школьного образования в стране становится невозможной организация планирования сложных операций и особенно организации тылового обеспечения.
Хронические проблемы со снабжением, техническим обеспечением и комплектованием характерны для всех случаев, когда слаборазвитые в социальном отношении страны пытались построить эффективные военные организации путем раздувания оборонных бюджетов.
Факторы, делавшие невозможным строительство в Саудовской Аравии современной армии, были очевидны еще первым американским военным советникам, посетившим страну в 1950‑х. Они отмечали полную безграмотность населения; проблемы с повиновением и восприятием инструкций из-за средневековых представлений о чести; невозможность подготовки качественных технических кадров в достаточном количестве.
Величина оборонного бюджета в таком случае должна оцениваться с учетом массы поправок в сторону понижения его реальной величины. В значительной части они связаны с отсутствием в стране оборонной промышленности. А Саудовская Аравия в военно-промышленном отношении стоит ниже, чем Цинский Китай последних десятилетий своего существования.
Императорский Китай времен императрицы Цыси был в состоянии производить самостоятельно и в значительных объемах достойные образцы стрелкового оружия и артиллерийских систем, а также строить небольшие боевые корабли. Производство этой техники и ее обслуживание в войсках осуществлялось местными кадрами.
Сейчас, в XXI веке, оборонная промышленность Саудовской Аравии способна лишь собирать из импортируемых машинокомплектов отдельные виды иностранной военной техники (например, китайские беспилотники «Илун‑2»). Саудовцы также могут производить простые образцы легкой бронированной техники на базе иностранных автомобилей (например, легкие автомобили Al Shibl‑1 и -2 на базе Toyota Land Cruiser и автомобили с противоминной защитой Tuwaiq на базе Mercedes-Benz UNIMOG U‑5000). В целом из общих закупочных расходов вооруженных сил королевства на вооружения лишь 2% достаются национальным производителям. Все вооружение приобретается Эр-Риядом за рубежом по завышенным ценам и, судя по всем доступным данным, с очень существенной коррупционной наценкой.
К этому добавляется неспособность саудовских военных самостоятельно обслуживать эту технику. По этой причине в королевстве постоянно находятся тысячи специалистов с предприятий–производителей оружия. Их труд оплачивается по высшему разряду, поскольку без них техника работать не будет. Иностранные специалисты присутствуют не только на ремонтных предприятиях в тылу, но и на передовых базах. Они постоянно находятся в саудовских воинских частях, обеспечивая обучение персонала и содержание систем оружия, – число только британских контрактников, занятых такой работой, достигает 6300.
Для сравнения: главный противник Саудовской Аравии, Иран, при более чем втрое меньшем военном бюджете сумел создать мощную оборонную промышленность, обеспечивающую основные потребности вооруженных сил. Иран самостоятельно либо с ограниченной иностранной помощью производит полный спектр систем ПВО, включая систему большой дальности Bavar‑373 («иранский С‑300»), радиолокационные станции дальнего обнаружения, баллистические и крылатые ракеты, многочисленные виды легкого и стрелкового оружия, легкие подводные лодки, боевые катера и многое другое.
О весьма высоком уровне технической культуры в иранских вооруженных силах говорит тот факт, что страна продолжает использовать многочисленные образцы сложной военной техники, купленные в США режимом шаха более 40 лет назад. Их обслуживание осуществляется при полном отсутствии контакта с производителем.
В результате, если саудовский военный бюджет в реальности существенно меньше, чем кажется на первый взгляд, реальный военный бюджет Ирана значительно выше своих номинальных значений. Общие иранские военные расходы на 2018/19 финансовый год оценивались IISS в $19,6 млрд по текущему курсу. Однако недооцененность риала по отношению к доллару (курс по паритету покупательной способности примерно втрое ниже текущего) и то, что большинство техники производится внутри страны и вся она обслуживается своими силами, в корне меняет положение.
Наконец, иранские вооруженные силы могут опираться на созданную в стране мощную систему образования (Иран, кстати, среди лидеров по темпам роста числа научных публикаций в международных журналах), дающую образованный и мотивированный личный состав.
Известно, что иранская армия и Корпус стражей исламской революции, готовясь к войне с технически превосходящим противником, способным вывести из строя системы связи и управления в первые часы конфликта, делают ставку на поощрение инициативности своих офицеров, которых специально учат действовать самостоятельно в условиях недостатка информации.
Саудовская Аравия – характерный пример того, насколько обманчивыми и вредными могут быть попытки оценивать военную и, как следствие, политическую значимость государства по макроэкономическим показателям. Подобных попыток следует избегать в принципе, поскольку соотношение экономической и даже промышленной мощи с военными возможностями нелинейно и сильно меняет свой характер по мере развития науки и техники.

Василий Кашин                        profile.ru

RÖVNƏQ FATEHİN İSTANBULU “FƏTH ETMƏK” SAVAŞI - Neft maqnatı azərbaycanlı iş adamlarının hotelini əllərindən necə alıb?

Bizim məmurların “mədəsi ilə beyni arasında rabitə itdiyinə” görə, nəfsləri üzündən olan-qalan abır-həyaları da itib. Dövlət qulluğunda işləyən bir məmurun nə qədər obyekti, şirkəti, malı-mülkü olar, ilahi? Hansının dosyesini açıb qarşına qoysan, vəzifə başına sadə bir ailədən, bir dəst kostyumda gəldiyi bəlli olacaq. Gəl 5-6 ildən sonra onların 7 arxa dönənləri üçün yığdıqları varidata, qurduqları dəm-dəsgaha bax!
SOCAR-ın prezidenti Rövnəq Abdullayevin ailəsinə məxsus biznes obyektlərinin siyahısını mətbuatda görmüsünüz. Vəzifədə olduğu müddətdə neft maqnatına çevrilən deputatın oğlunun, qızının, qohum-əqrəbasının adına rəsmiləşdirdiyi obyektlərin və mülklərin siyahısına baxanda adamın gözü qaralır. Bildiyiniz kimi, Abdullayev SOCAR-dan oğurladığı pullar hesabına oğlu Rəşada Türkiyədə də böyük biznes şəbəkəsi qurub. Bu şəbəkəyə şirkətlər, otellər, restoranlar, istirahət və əyləncə mərkəzləri, daşınmaz əmlak və s. daxildir. Amma deyəsən adamların sərhəd tanımayan nəfsi daha çox qazanmaq üçün bütün pislikləri məqbul sayır.
Məlumat üçün deyək ki, Abdullayevin Türkiyədəki obyektlərinin önəmli bir hissəsi İstanbulun Levent məhəlləsində yerləşir. Məsələn, APHA ROGER turizm sənaye və ticarət anonim şirkəti İstanbul Ticaret Odasında SOCAR prezidentinin oğlunun adına qeydiyyatdan keçib. Otel, restoran, gecə klubları, çay evləri, istirahət mərkəzləri işlətməçiliyi ilə məşğuldur. Şirkətin Türkiyənin bir çox şəhərlərində, o cümlədən İstanbul, Bodrumda ayrıca qeydiyyata alınmış şöbələri var. Məsələn, İstanbuldakı Levent şöbəsi 17 fevral 2017-ci ildə qeydiyyatdan keçib. Şirkətin Beşiktaşdakı bir şöbəsi isə Levent məhəlləsinin digər səmtindəki Sülün küçəsi 15 ünvanında qeydiyyata alınıb. Bu ünvanda onların Türkiyə boyunca böyük inşaat işləri aparan daha bir şirkəti – İpek İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited şirkəti də qeydiyyatdan keçib.
Lakin dediyimiz kimi, tamah insanları rahat buraxmır. Görünür, adamlar İstanbulun bu səmtini bütünlükdə öz rəsmi mülkiyyətlərinə keçirmək iddiasına düşüblər. Məlumatlı mənbənin verdiyi xəbərə görə, onların Leventdə ələ keçirdikləri obyekt məşhur bir hotel olub. Adam əyri yollarla düzüb-qoşub, burdakı “Hyatt Centric Levent Istanbul” hotelini azərbaycanlı iş adamlarının əlindən aldırıb, kürəkəni vasitəsilə başqa şirkətin adına rəsmiləşdirib. Xatırlatma üçün bildirək ki, Rəşad Abdullayevin adına bu ölkədə 10-dan çox böyük şirkət qeydiyyatdan keçib. Amma deyəsən bu ölkədə “ciddi işlərlə” məşğul olan təkcə oğul-bala deyil, sevimli kürəkən də bu işlərin içindədir. Rövnəq Abdullayevin qızı Sevincin adı isə indiyədək mətbuatda “AS Building” MMC-nin direktoru olaraq keçib. Məlumunuz olsun ki, Rəşad Abdullayevin İstanbuldakı Meridian hotelində daha bir obyekti var. Dünyaca məşhur “TOY ROOM” gecə klubu London və Dubaydan sonra İstanbulda açılıb. Deyilənə görə, oğul Abdullayevin bu ünvanda əvvəllər “Layka” restoranı fəaliyyət göstərib. Bodrumda ona məxsus B-LONG restoranı da əvvəllər “Layka” adı ilə fəaliyyət göstərib ki, bu onun itinin adı olduğu bildirilir.
Təsəvvür edin, mətbuatda dərc olunan yüzlərlə obyekt hələ araşdırmaçı jurnalistlərin əlinə dolayı yollarla gəlib çatan obyektlərin siyahısıdır. Geridə nələr var, onu bir prezidentliyi dövründə SOCAR-ı 13 milyard borclandıran Rövnəq özü bilir, bir də Allahı. Lap o siyahı olmasa belə, Abdullayevin ölkənin 5-10 kiçik padşahı sırasında yer aldığını uşaqdan-böyüyə hər kəs bilir. Bilməyənlərin də gözünü onun tüfeyli oğlu Rəşad açıb xəbərdar edir. 25 yaşlı oğul gah Türkiyədə “avtoşluq” edərək, gah da İspaniyada 2 milyonluq saat oğurladaraq polisə düşüb aləmə məsxərə olur. Bir sözlə, fərsiz övlad dünyada həm prezident atanın, həm də ölkənin üzqarasına çevrilib.
Şaha, padşaha boyun əyməyən qanun-məhkəmə lazımdır ki, bunları məhşər ayağına çəkib, sorğulasın. Sorğulayandan sonra da xalqın boğazından çıxardıqlarını fitil-fitil burunlarından töküb qaytarsın xalqın xəzinəsinə. Amma hələ ki, bu çərxi-fələk tərsinə dövran edir, onlar da meydanda gözləri ayaqlarının altını görmədən at oynadıb dururlar. Məhşər günü isə mütləq gələcək. O gün çox da uzaqda deyil. /azerbaycansaati.tv/

26.09.2019

Millət Vəkili Fəzail Ağamalının sərvətləri ilə tanış olun

1. "BUTA" bağçaları (qızı Günay Ağamalının adına)
2. Novxanıda villa (öz adına)
3. Novxanıda villa (oğlu Elçinin adına)
4. Nərimanov rayonu, M.Əlizadə küçəsində 2 mənzil
5. M.Araz küçəsində 2 mənzil
6. Çınqıl zavodu
7. Neftçala rayonunda şadlıq sarayı
8. "555" nömrəli bahalı avtomobillər
9. Ukraynada meyvə biznesi
10. Atatürk prospektində villa
11. Şəhərin bir neçə yerində təzə binalarda mənzillər
12. Xətayi rayon məhkəməsinin binası (icarədədir, F.Ağamalıya məxsusdur)
13. Boru sexləri (oğlu idarə edir) və s.
14. Salyan və Neftçala rayonlarında yüzlərlə parnik, obyekt və yük maşınları.

25.09.2019

КАШПИРОВСКИЙ, ЧУМАК, ФУАД АББАСОВ…ПОЧЕМУ МЫ НЕ ВЕРИМ В СОБСТВЕННУЮ АРМИЮ?

Тело азербайджанского солдата Рамина Абдулрахманова передано азербайджанской стороне только через три дня после его гибели. И с помощью Международного Красного Креста.
Рамин погиб на территории, которая Азербайджан считает собственной. Тем не менее не может с этой территории даже забрать тело убитого солдата.
Даже находясь в состоянии, близком к шоку, я вполне ясно понимаю, почему это так. Если тут начну излагать, почему, опять дежурные патриоты меня назовут врагом народа и армянским наймитом.
Я не буду подробно излагать собственное понимание ситуации, раньше это уже делал, на всякий случай плюю на дежурных патриотов.
Почему возник невероятный ажиотаж не только среди российских азербайджанцев, но и в самом Азербайджане вокруг афериста Фуада Аббасова, который за немалые деньги в студиях российских каналов собачился с армянами. Хорошо, допустим, Фуад Аббасов избил до полусмерти армянского эксперта в студии. И что? Нам после этого вернут Агдам или Кельбаджар? А если он бы избил двух экспертов? А трех? Если бы избил до смерти? Вы понимаете? То есть, понимаете, что все эти собачьи бои в студии с участием Фуада Аббасова приносили пользу только ему одному. И не маленькую. Потому что азербайджанцы-лохи со всей России отправляли ему деньги. Наверное, последние месяцы пребывания в России Фуад Аббасов собирал больше денег, че люди Лоту Гули.
А если бы каждый российский азербайджанец вступал в драку, встретив лицо армянской национальности? Нам бы вернули хотя бы одну пядь земли?
Нет, не вернули.
Почему не то что вера, а такое вот увлечение аферистом Фуадом Аббасовым?
Теперь еще Элкапони Френк поставил на уши страну. Даже две страны. Хочет стать царем азербайджанцев Москвы и всея Руси, и решить карабахскую проблему.
И в него тоже верят.
Почему?
Если коротко ответить на этот вопрос: потому что азербайджанцы не верят в собственную армию. Азербайджанцы не верят в собственное государство.
В конце восьмидесятых годов прошлого уже века, когда в СССР все заканчивалось, все превратилось в дефицит, все перестало работать, возникли такие персонажи, как Кашпировский и Чумак. Миллионы людей прилипли к экранам телевизоров. Кашпировский и Чумак через телевизор «решали» все вопросы: снимали порчу, избавляли от раковой опухоли, лечили от бесплодия и даже увеличивали половой член мужчинам.
Это было в то время, когда люди перестали верить в государство, в умирающую экономику, в переставшую работать медицину. Кстати, медицина не совсем была мертвой. Но она стала брать дорого, у людей же не было денег. А Кашпировский и Чумак все решали бесплатно.
Многие российские азербайджанцы верили в Фуада Аббасова потому, что не верили в себя. Потому что многие из них в свое время удрали из Азербайджана, не захотев воевать за родину. Теперь ничего им не стоит верить и надеяться, что Фуад Аббасов, посабачившись с армянами в студии российских телеканалов, вернет им родину.
Так они тешатся. А такие аферисты, как Аббасов, зарабатывает.
Но трагично то, что не верят в собственную армию азербайджанцы в самом Азербайджане.
Потому что тела убитых своих детей они получают только с помощью Красного Креста!
Потому что в этой армии гибнут только дети простых людей, рабочих крестьян. В основном крестьян. Если армия строится на такой вопиюще несправедливой основе, как в нее верить?
И если огромная армия не может забрать тело погибшего своего солдата даже с собственной территории, зачем ей заявлять невыполнимые задачи? Может, лучше заключить мир?
Крестьянских детей не жалко?
А если бы гибли дети депутатов, министров?
Было такое? Когда?
Никогда!
Преклоняем голову перед всеми близкими, в первую очередь родителями Рамина!
Парень, ты погиб зря!
Прости нас!

Хейрулла Хаял                          ochagsamara.wordpress.com

DİQQƏTLƏ BAXIN: ÜZÜYÜNDƏN, ZƏNCİRİNDƏN QOÇUYA OXŞAYIR?

Bu şəklə diqqətlə baxın. Tanıyanlar bilir ki, bu kişi kimdir, nəçidir. Tanımayanlar onu aşbaza, dönərçiyə, qızıl alverçisinə, tamadaya, heyvan bazarında dəllala bənzədə bilərlər.
Mən şəxsən əlli il bundan qabaq Salyanın heyvan bazarında bu şəkildəki adama əkiz qardaş kimi oxşayan dəllal görmüşəm.
Salyanın mərhum bir qoçusuna da oxşayır. Xüsusən üzüyündən və boynundakı zəncirdən… (Zəncir bir tərəfdə, divanə bir tərəfdə…”)
Elə bilirəm ki, tiryəkçiyə də oxşadanlar tapılar…
Ancaq bu adam tamada deyil, dönərçi deyil. Teref.az saytının baş redaktoru Nurəddin İsmayılov – Nurəddin Xocadır.
Mən şəklə baxıb adamlar haqqında fikir yürütməyin tərəfdarı deyiləm. Ancaq Nurəddin Xoca, deyəsən, bu işin aludəsidir. Mənim İnternetdəki şəkillərimə baxıb, bu nəticəyə gəlib ki, mənim başım xarabdır.
Özü iddia edir ki, bu nəticəyə ondan əvvəl iki başqa mətbuat orqanında gəliblər, o da buna “mətbu marağı”nı görüb öz saytında yerləşdirib.
Birdən-birə mənə, mənim şəkillərimə, mənim ruhi vəziyyətimə belə kütləvi maraq? Kütləvi-informasiya marağı?
Dünənəcən Xoca-zad tanımırdım. Dünəndən tanımışam, heç şad deyiləm.
İnternetdə oxuyuram ki, Qarabağ müharibəsində komandir olub. Vallah, hərbçilərimizə mənim böyük hörmətim var. Ancaq mən bu Xocaya necə hörmət edim? Məni saytında “dəli” adlandırır, özü də üzümə dirənib deyir ki, buna “mətbu marağı” var.
Yaxşı zabit, döyüşçü tanımadığı bir insanı ləkələyən yazını kiminsə kampaniyasına qoşulub çap edərdimi?
Zənnimcə, eləməzdi.
Yaxşı əsgər razı olar ki, tanımadığı bir insanı onun qəzeti şərəfsiz, qeyrətsiz adlandırsın?
Razı olmaz. Yox, bu Xoca deyəsən əsgər satan komandir olub…
Elkopenidəт dilənçi payı alıb ailə saxlayan insanlar mənim şərəfimi müzakirə edirlər…
Üzr-zad da istəmir. Deyir “mənlik burda nə var?”
Yox. Xocanın yaxşı komandir olmağına məndə dərin şübhə var.
1993-cü ildə, mühariə gedəndə “Əsgər marşı” adlı şeir yazmışdım.

Bəlkə gecə, bəlkə səhər —
Bəlkə əcəl tələsir.
Bəlkə onu vurub sərər,
Yoldaşının gülləsi.
Bəlkə çatmaz Tanrı dada,
Bəlkə əsir tutular.
Bəlkə satar komandiri,
Bəlkə nazir satılar…

Mən demirəm ki, Xoca əsgərlərini satıb. Ancaq belə bir ehtimal oluna bilər. Axı mən də azərbaycanlıyam, milli ədəbiyyat qarşısında az-çox-xidmətim də var, sən məni niyə dəli adlandırırsan? Elkopenidən nə qədər almısan? Ya elə havayı başqalarının ləyaqətinə toxunmaq sənin üçün hobbidir?
Mən Nurəddin Xoca ilə qısaca yazışdım, “sən” deyir, danışdığı kimi yazır, видимо, считает, что так – круто…
Mən istəyirdim ki, bu məsələ az-çox abırlı şəkildə yoluna qoyulsun. Ancaq bu Xoca məni dağa-daşa saldı.
Daha məndən inciməsin.

Xeyrulla Xəyal

https://xeyrulla.com/2019/09/21/diqq%C9%99tl%C9%99-baxin-uzuyund%C9%99n-z%C9%99ncirind%C9%99n-qocuya-oxsayir/?fbclid=IwAR294l4Iss20ELDorht2vbv-r9nv2wOHk8MEihYM3NIy9MUcxBDJKJMZaZA

АНАР ГАСАНОВ БЫЛ В НАГОРНОМ КАРАБАХЕ И ТАМ ПОЙМАЛ ЗАЙЦА ЗА ЗАДНИЕ НОГИ

Хейрулла Хаял

Около двух месяцев назад в Facebook я получил запрос на добавление в друзья от некоего Анара Гасанова. Я сам никогда никому не предлагаю «дружбу», думаю, слишком стар для этого, полученные не частые запросы обычно подтверждаю, хотя бывает, что быстро приходится удалять. Кто такой Анар Гасанов, узнал от Ширвана Керимова. «Помнишь, Лаврову вопрос задавал?» — сказал мне Ш. Керимов. Да, об этом слышал, но плохо помнил. Азербайджанскую печать не читаю, смотрю только один новостной портал на русском. Я вспомнил, что и тогда говорил, что вопрос азербайджанского журналиста – глупый, ответ российского министра – единственно верный, другого ожидать было бы странно: Россия военный союзник Армении, держит на ее территории свои войска – что же вы хотите? А вопрос идиотский потому, что если какая-то страна хочет освободить свою оккупированную территорию, разрешения у третьей страны не испрашивает…
Оказывается, с Анаром Гасановым дальше случилось то, что произошло и с приснопамятным Фуадом Аббасовым. Анар Гасанов, конечно, несмотря на плевок от российского министра, Россию, страну-покровительницу вражеской Армении покидать даже не думал. Остался в Москве. Но на какие средства жить в одном из самых дорогих городов столицы? Как журналист, он в России никому не нужен. То есть российским СМИ не нужен. Но если найти хлебодателя в лице азербайджанца? Нашел же Фуад Аббасов десятки тысяч азербайджанцев-лохов, которые финансировали его роскошную жизнь в российской столице… И Анар Гасанов. Он оказался предприимчивее, но и еще циничнее. В качестве хлебодателя Анар Гасанов нашел Физули Мамедова, и некогда переименовавшего себя Аль Капоне (Элкапони). И в настоящее время ставшего одержимым желанием возглавить азербайджанцев Москвы и всея Руси. Ему, неграмотному торговцу из Нахчывана нужен был грамотный писарь. И он его нашел в лице Анара Гасанова.
Я все это узнаю задним числом, последние недели, а самые важные детали – только за последние часы. До этого понятия не имел, чем занимается Анар Гасанов и как он отрабатывает свой московский хлеб у своего барина, по примеру Худаяр катда, в одночасье объявившего себя «беком»…
Примерно дней десять назад я получил от Анара сообщение, в котором он чрезвычайно вежливо просил разместить «в моем сайте» один материал, которым оказалась афиша предстоящего съезда организации, которую возглавляет хозяин Анара Гасанова. Должен сказать, что у меня нет сайта, есть всего лишь блог. В нем, конечно, я мог бы поздравить Анара с днем рождения или выразить соболезнование, если бы скончался его хлебодатель. Но афишу разместить не мог. Я в крайне вежливой форме объяснил, что Элкапони – прохиндей, и любая организация с таким человеком во главе только дискредитирует азербайджанцев России и нацию в целом. Что, ФСБ не знает, кто такой Физули Мамедов? Я еще писал, что в настоящее время к любой диаспорской организации отношусь отрицательно, потому что они ничего общего с культурно-просветительской работой не имеют, а заняты приобретением статуса, каких-то материальных дивидендов и пр.
Через некоторое время получил от Анара голосовое сообщение. Признаюсь, его даже не открыл…
И все. Все мои контакты с Анаром Гасановым.
И вот этот господин вчера в ФБ опубликовал пост, в котором, не называя по имени, меня в грубой форме оскорбил.
По его мнению, я — неудачник, только и делаю, что жалуюсь на жизнь, завидую чужим успехам. Это вкратце.
Неудачник ли я? Об этом могут сказать другие. Но на жизнь вроде не жалуюсь. Не жаловался, когда после аспирантуру поступил на завод и восемь лет отработал простым рабочим. Был сотрудником библиотеки долго, получал мизерную зарплату, но вроде и тогда не жаловался, изучал языки, читал редчайшие книги, даже прижизненные издания английских и французских классиков и бывал счастлив. И сам кое-что писал, переводил.
Потом занимался газетой, которую сам же закрыл – могут подтвердить в Самаре многие. Никакому Элкапони никогда на службу не просился, таких людей избегал. Долгов у меня, в Самаре опять же могут подтвердить, нет. Живу на пенсию, постоянно работаю, только за последние несколько лет перевел почти тридцать тысяч лучших строк мировой поэзии.
Конечно, после такого оскорбительного выпада в Интернете порылся и почитал кое-что с ним связанное. И убедился в своих догадках – в писари к Аль Капоне, то есть его неудачному, недоделанному клону порядочный человек не пойдет.
Я обращаю внимание на одну публикацию Гасанова. Она называется «Я был в Нагорном Карабахе». Есть фото во весь рост. В полевой форме. Сразу возникает мысль, что человек прорвался за тыл врага и не опасаясь снайперской пули, красуется перед камерой…
Но возникает мысль: а кто снимает?
Прочитав дальше, понимаешь, что как профессиональный аферист, Анар Гасанов манипулирует читателем. Он был на не оккупированной территории! Он посетил местность, которая находится под полным контролем азербайджанской армии.
Рассказывая, что нашим военным не хватает современных приборов, Анар Гасанов призывает российских азербайджанцев помочь армии. Так как такая помощь эффективна, если есть сплоченность, Анар Гасанов призывает всех азербайджанцев объединиться под единым начальством.
То есть под Элкапони…
Вот мерзавец…
Стоит дальше анализировать это?
В заключение я хотел бы советовать Анара Гасанову не трогать вопросы личные, а именно: есть у меня семья или ее нет. Я вашу семью не трогаю. Пока не трогаю…
Я вас предупредил. Не злите меня.
Спекулируйте дальше на карабахской теме, заработайте на свою московскую жизнь, наступая на священную память о погибших наших соплеменниках…
Смотрите, не подавитесь. Вот Фуад Аббасов подавился – пример вам…

https://ochagsamara.wordpress.com/2019/09/17/%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%80-%D0%B3%D0%B0%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2-%D0%B1%D1%8B%D0%BB-%D0%B2-%D0%BD%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%BD%D0%BE%D0%BC-%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D1%85%D0%B5-%D0%B8/?fbclid=IwAR2HmkFlmlu4jbCf4B8emKyzMVO2eqqbyHf-4R8j5sOtXO72VRMZSevjCL0

DEMOKRATLARIN NARKOMANLARA BƏNZƏMƏSİ

Aydın Arifoğlu

Bizim demokratla Şimalımızda 2 kəndin və Samur çayının aşağı məcrasının Rusiya tərəfindən Azərbaycana verilməsindən söz düşdü. Bunlar deyir ki, Rusiyaya çox sağol deməməliyik, çünki bu ərazilər bizim idi, sovet vaxtı müvəqqəti verilmişdi Dağıstana. İndi isə zaman bitib, ona görə Rusiya onları bizə qaytarmalı idi.
Dedim bunlara ki, ay kişilər, siz damarına qulluq edən narkomanlar kimi uymusunuz, gerçəklikdən xəbəriniz yoxdur. Rusiya bizə heç nə borclu deyil. O istəsəydi bu əraziləri bizə verməzdi, siz də burada bağırtı salmaqdan başqa heç nə edə bilməzdiniz. Üstəlik o kəndlərin sakinləri Rusiya vətəndaşı idilər. Odur Gürcüstanda Osetiya və Abxaziyada ruslar öz pasportlarını paylayıb, sonra o yerləri Gürcüstandan ayırdılar. Bizim örnəyimizdə isə öz vətəndaşlarını köçürüb yerləri bizə verdilər.
Üstəlik Rusiya yeganə dövlətdir ki, Azərbaycanla sərhəd müqaviləsi imzalayıb. Bunu bizimlə heç bir dövlət etməyib. Odur gürcülər Sovet sərhədlərini tanımır, bizə qarşı iddialıdırlar. Erməniləri daha demirəm.
Ona görə Rusiyaya qarşı bağırmaq ağılsızlıqdır. İstədiniz ya yox, o var, deməli onlarla münasibət qurulmalıdır. Yoxsa nəğdi qoyub nisyəyə gedirsiniz. Burada ruslarla anlaşmaqdan nakomanlar kimi Amerika-Avropaya uyursunuz. Halbuki onlar boş vədlərdən başqa heç kəsə heç nə vermirlər.
Bu baxımdan Rusiyaya qarşı olmaq ağılsızlıqdır. Çünki onlara biz heç nə edə bilmərik, gücümüz yetməz. Ancaq burada boş və mənasız qeybət edə bilərik. Belədirsə ağıl işlədib onlardan xeyir götürməyi bacarmalıyıq.
Söhbətin sonunda da dedim bu demokratlara ki, siz Azərbaycana ziyan verirsiniz. Rusiyaya qarşı dil uzadıb, Ukrayna Gürcüstana dəstək göstərərək, rusları bizə qarşı yönəldirsiniz. Çünki ruslar burada görsənməsələr də, sosial şəbəkələrdə monitorinq aparıb ictimai rəyi öyrənirlər. Bunu edərkən onlar görürlər ki, azərbaycanlılar onlara qarşı dil uzadırlar. Belədirsə, bu bizim haqqımızda Rusiyada mənfi rəy yaradır və nəticə olaraq bizə xeyir gətirmir.
Антирусская деятельность проявлялась в самых различных формах. Осуществив в 20-х годах убийство многих русских писателей и деятелей культуры, замаскировавшиеся представители еврейского интернационала не уставали планировать новые преступные акции. В 1938 году начальник Ростовского облуправления НКВД Гречуха и его заместитель Коган разработали операцию по убийству М. Шолохова. Задание было дано одному из чекистов — Погорелову, который, узнав об этом, как русский человек пришел к Шолохову и во всем признался. Шолохов действовал быстро. Посадив чекиста в машину, он на полной скорости направился к Сталинграду. По дороге высадил чекиста в укромном месте, приказав ждать его. Позвонив в Москву, он договорился о приеме у Сталина. Шолохов и Погорелов были приглашены на Политбюро ЦК ВКП(б), где Погорелов сообщил, что Коган объяснил ему, давая задание, что Шолохов готовит контрреволюционное казачье восстание и ликвидация Шолохова — приказ Сталина и Ежова. На Политбюро были Сталин, Молотов, Каганович, Андреев, Ежов, Гречуха, Коган. На очной, ставке заговорщики были разоблачены и арестованы, а Шолохову обеспечена охрана и безопасность. Как пишет В. Чивилихин, лишь «счастливейшая случайность спасла великого писателя». Если бы операция удалась, убийца Шолохова был бы тоже уничтожен, и объяснение бы гласило, что враги народа, белоказаки, расправились с Шолоховым.

24.09.2019

И.В. Сталин, из записы беседы с А.М. Коллонтай в 1939 году:
«Многие дела нашей партии и народа будут извращены и оплеваны прежде всего за рубежом, да и в нашей стране тоже. Сионизм, рвущийся к мировому господству, будет жестоко мстить нам за наши успехи и достижения. Он все еще рассматривает Россию как варварскую страну, как сырьевой придаток. И мое имя тоже будет оболгано, оклеветано. Мне припишут множество злодеяний.
Мировой сионизм всеми силами будет стремиться уничтожить наш Союз, чтобы Россия больше никогда не могла подняться. Сила СССР – в дружбе народов. Острие борьбы будет направлено прежде всего на разрыв этой дружбы, на отрыв окраин от России. Здесь, надо признаться, мы еще не все сделали. Здесь еще большое поле работы.
С особой силой поднимет голову национализм. Он на какое-то время придавит интернационализм и патриотизм, только на какое-то время. Возникнут национальные группы внутри наций и конфликты. Появится много вождей-пигмеев, предателей внутри своих наций.
В целом в будущем развитие пойдет более сложными и даже бешеными путями, повороты будут предельно крутыми. Дело идет к тому, что особенно взбудоражится Восток. Возникнут острые противоречия с Западом.
И все же, как бы ни развивались события, но пройдет время, и взоры новых поколений будут обращены к делам и победам нашего социалистического Отечества. Год за годом будут приходить новые поколения. Они вновь подымут знамя своих отцов и дедов и отдадут нам должное сполна. Свое будущее они будут строить на нашем прошлом».
5 марта 1953 года закончилась земная жизнь Иосифа Виссарионовича. Когда готовились похороны Сталина, приближенного к нему генерала из охраны попросили заменить ботинки, в которых Сталину предстояло лежать в гробу. Ботинки были очень старыми, да еще со стоптанными каблуками.
– Нет у него других,- ответил генерал и заплакал. Великий Вождь, перед которым преклонялся мир после смерти кроме шинели, мундира, валенок, подшитых собственноручно, ничего не оставил! Это был не показной аскетизм, а выработанный годами стиль его жизни.
В мае 1899 года в Тифлисской семинарии на последнем курсе к последнему экзамену готовился Иосиф Джугашвили. По преданию, ему явился Старец и призвал к себе. Начальство отпустило, но Иосиф в семинарию не вернулся. Этим Старцем был знаменитый архимандрит Иерон Васильев, настоятель Ново-Афонского монастыря.
Он сказал Иосифу: «Грядет царство «зверя» на Россию. Жиды будут уничтожать Русский Народ, а ты будешь уничтожать их! Иди! Игумен Иерон благословил Иосифа иконой «Избавительница», главной Святыней монастыря. Наверно не случайно на Новом Афоне была южная дача Сталина».
Ново-Иерусалимский монастырь. Предание говорит, что в глубоких подземельях под главным Воскресенским Собором Сталин принимал участие в общих молитвах безмолвствующих тайного православного Ордена черных исихастов. Молились всю ночь, после чего Сталин клятвенно обещал, что сам остается в душе православным и помнит, помнит о Боге. И когда уничтожит со всех сторон обложившую закулису, то непременно вернет все права православной Церкви. И веру народу Русскому вернет! Пока же он ничего не может сделать, потому что слишком мало русских неожидовленных вокруг него. И пока не на кого опереться, чтобы покончит с ополчившимся на Святую Русь иудейским сатанизмом».

ABŞ, sionizm və Küfr Cəbhəsi İrana qarşı müharibə apara bilərmi?

Küfr Cəbhəsi və ABŞ-ın İrana hücum edə bilməməsinin səbəbləri:
- Müqavimət Cəbhəsinin həmrəyliyi və birliyi Küfr Cəbhəsinin İran İslam Respublikasına qarşı hərbi hücumunun qarşısını alır.
- Yəmən Xalq Qüvvələrinin Aramco neft qurğularını hədəfə alması əməliyyatı çox dəqiq və planlaşdırılmış bir əməliyyat oldu. Hətta BBC saytında yayımlanan bir məqalədə də əməliyyat çox diqqətli əməliyyat kimi dəyərləndildi. Əməliyyat üç-dörd saat davam etdi və dronlarla Kruiz raketləri arasındakı koordinasiya əla təşkil edilmişdi ki, bu da müqavimət cəbhəsinin kafir və sionist-imperialist cəbhələrinə qarşıdurmada yüksək texniki hazırlığa çatdığını göstərir. Bu texniki hazırlıq isə Amerikanın Patriot hava hücumundan müdafiə sistemini tamamilə zərərsizləşdirə bildi.
- Patriot hava hücumundan müdafiə sistemlərinin Yəmənli mücahidlərin hücumları qarşısında aciz qalaraq işlətməməsinə dair Küfr cəbhəsinin gətirdiyi bəhanələr həm texniki, həm də hərbi baxımdan əhəmiyyətsiz və əsassız olan uşaq bəhanəgirliyinə bənzəyir.
- Aramco Neftayırma Zavoduna edilən hücum bu müsəssisənin içərisindən gələn çox dəqiq məlumatlara əsasında həyata keçirilib. Vəhhabi-fakir rejimindən bezən və ona qarşı ümbarizə aparan Azad Səudiyyə qüvvələri bu məlumatı müqavimət cəbhəsinə ötürdü. Bəzi Aramco neft qurğuları tamamilə məhv edildi və yenidən qurulması üçün bir neçə ay çəkəcəkdir. Dəqiq maliyyə hesablamalarına görə, Aramco bu əməliyyat nəticəsində gündə təxminən 300 milyon dollar itirəcək, üç ay ərzində ümumi itkini 30-40 milyard dollara çatdıracaqdır.
- Səudiyyə Ərəbistanı ötən il ABŞ və Çindən sonra dünyada üçüncü ən böyük silaha pul xərcləyən ölkə olub və 67 milyard dollar dəyərində silah alıb. Amma Səud qəbiləsinin bütün bu silah xərcləmələri Səudiyyə Ərəbistanının ən vacib obyektlərini belə etibarlı şəkildə qoruya bilməməklə, bu rejimin “sabun köpüyü” qədər zəif olduğunu sübut etdi.
- Amerikanın ərəb nökərlərini qorumaq strategiyası dəyişdi və ABŞ artıq ərəb asılılarını yaxşı dəstəkləmir. Donald Tramp, ABŞ-ın onlardan neft almadığını iddia edərək, bu vəhhabi nökərlərin özlərini qorunması üçün pul ödəməli olduğunu bəyan etdi. Ancaq faktlar və rəqəmlər göstərir ki, ABŞ-ın bir çox neftayırma zavodu ərəb nefti əsasında fəaliyyət göstərir və hələ də ABŞ-ın neftə ehtiyacının ən azı 15 faizini ərəb nefti təmin edir. Amma ABŞ yalan iddialarla vəhhabi-ərəb nökərlərinə hərbi dəstək verməkdən boyun qaçırır və heç bir xərc çəkmək istəmir.
- ABŞ neftinin 15 faizinin hələ də Fars körfəzindən tədarük olunduğunu nəzərə alsaq, ABŞ-ın 21 trilyon dollarlıq borclu iqtisadiyyatı neft qiymətlərinin kəskin artmasın şokuna dözə bilməz! Bu üzdən də ABŞ Fars körfəzində müharibə aparmağı heç ağlından belə keçirmir, çünki körfəzdə müharibə neftin qiymətini kəskin artması deməkdir ki, ABŞ buna qətiyyən yol verməz.
- ABŞ-ın Şimali Koreya və Venesuelada strategiyaları təsirsiz olması və nəticədə bu strategiyaların müəllifinin (Boltonun) işdən çıxarılması ABŞ-ın siyasi və hərbi etibarına ciddi ziyan vurdu. İndi Amerikanın məğlub olacaq bir müharibəyə girməsi Amerika gücünün tənəzzülünü sürətləndirəcək. ABŞ İranla mümkün müharibəni idarə edə bilməyəcəyinin fərqindədir. İranla müharibə məhdud müharibə olmayacaq və Amerikanın müharibəni idarə edə bilməməsi ABŞ və onun ərəb müttəfiqlərinə, o cümlədən Səudiyyəyə həddən artıq böyük ziyanlar vuracaq.
- ABŞ hərbçiləri ilə siyasətçiləri arasında İranla müharibə mövzusunda açıq bir fikir ayrılığı var. İran ordusunun gerçəkliklərini və gücünü bilən Amerika hərbi rəhbərləri İranla müharibəyə qarşı çıxırlar və Pompeo kimi sionist rejiminin diktəsi ilə İrana hürən sərt Amerikalı siyasətçilər isə ABŞ hərbi rəhbərlərini İrana qarşı müharibəyə başlamağa razı sala bilməzlər.
- ABŞ rəsmilərinin rasionallıq üçün İranla müharibəyə getməmələri iddiası yalan bir iddiadır. Əslində ABŞ rəsmiləri İrana hücum etməyə cəsarət etmirlər! Əgər bacarsaydılar. Çoxdan bunu edərdilər. İran İR-nın dünya səviyyəli bir qüdrətə çevrilib bütün məntəqənin taleyini həll edə biləcək bir gücə yetişdiyi bir vaxtda, bunu ağıllarından belə keçirmirlər.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1250295141809747&set=a.126654324173840&type=3&theater
Отец Евстафий о Сталине:
– Я был маленький, но помню какой всплеск патриотизма вызвали слова Иосифа Виссарионовича Сталина, когда он обратился к народу в начале Великой Отечественной Войны. А все остальное я уже помню. Помню радость окончания войны, помню то величайшее уважение, которое мы испытывали к этому величайшему человеку. И я помню еще один день, это похороны Иосифа Виссарионовича. Люди плакали, и эти слезы не были наигранными. Это были слезы всенародной скорби. Выли сирены, звучали гудки автомобилей, и этот момент я с особой силой понял, что умер Отец всей страны. И те ничтожные людишки, которые сейчас пытаются клеветать на Сталина, пачкают его память, эти неблагодарные люди постоянно пользуются плодами его титанического труда. Пусть они делают свое черное пакостное дело, но мы-то с вами знаем, кто такой был Иосиф Виссарионович Сталин для нас с вами и для всей страны! Так давайте же помянем этого Великого Человека. Вечная память!

23.09.2019

Д.Т. Язов:
-Об этой истории довольно подробно рассказал Александр Михайлович Василевский. Он был тогда начальником Генштаба и представителем Ставки на Сталинградском фронте. Готовилось наше контрнаступление. Была определена дата: 19 ноября. И вдруг 17-го вечером Сталин вызывает Василевского в Москву и знакомит с письмом командира 4-го механизированного корпуса генерала Вольского. А надо сказать, что именно этот корпус должен был стать главной ударной силой фронта. Письмо примерно такого содержания: «Дорогой товарищ Сталин! Считаю своим долгом сообщить Вам, что я не верю в успех предстоящего наступления. У нас недостаточно сил и средств для этого. Я убеждён, что мы не сумеем прорвать немецкую оборону и выполнить поставленную перед нами задачу. Что вся эта операция может закончиться катастрофой и вызовет неисчислимые последствия, принесёт нам потери, вредно отразится на всём положении страны…» Сталин поинтересовался, что за человек, написавший ему это тревожное письмо. Получив отличную характеристику, попросил соединить его с Вольским. Со слов Василевского, он сказал ему: «Я думаю, что Вы неправильно оцениваете наши и свои возможности. Я уверен, что Вы справитесь с возложенными на Вас задачами и сделаете всё, чтобы ваш корпус выполнил намеченное и добился успеха… Готовы ли Вы сделать все от вас зависящее, чтобы выполнить поставленную перед Вами задачу?» Услышав положительный ответ, Сталин спокойно закончил: «Я верю в то, что вы выполните вашу задачу, товарищ Вольский. Желаю вам успеха». Василевский вернулся в Сталинград. Операция развивалась успешно. Вольский действовал смело и решительно. Поставленную задачу выполнил. Вот как зафиксировал этот факт Василий Иванович Чуйков в своей книге «От Сталинграда до Берлина»: «23 ноября в 16 часов части 4-го танкового корпуса под командованием генерал-майора А.Г. Кравченко и 4-го механизированного корпуса Сталинградского фронта под командованием генерал-майора В.Т. Вольского соединились в районе хутора Советский. Кольцо окружения сомкнулось». Когда Василевский в очередной раз докладывал Сталину об обстановке, тот спросил, как действовал Вольский и его корпус. Услышав, что действовали они отлично, сказал: «Вот что, товарищ Василевский, раз так, я прошу Вас найти там, на фронте, хоть что-нибудь пока, чтобы немедленно от моего имени наградить Вольского. Передайте ему мою благодарность и дайте понять, что другие награды… впереди». У Василевского был трофейный немецкий «вальтер». К нему прикрепили дощечку с соответствующей надписью, и Александр Михайлович передал командиру корпуса слова Сталина и подарок. «Мы стояли с Вольским, — вспоминал позже Василевский, — смотрели друг на друга и с ним было такое потрясение, что этот человек в моём присутствии зарыдал, как ребёнок». Вот, что значит вовремя поддержать человека, помочь ему обрести уверенность и сказать напоследок доброе слово. Таким он был, наш Верховный Главнокомандующий... В те дни газета «Красная Звезда» писала об одном из полков корпуса Волького: «Подвиг, совершённый этим полком, перекрывает все представления о человеческой выносливости, выдержке и воинском мастерстве». Корпус вскоре стал гвардейским. А что касается письма, с которого всё началось, то тут, видимо, сказались и страшное перенапряжение тех дней и чувство огромной ответственности и опасение, что может не получиться. Такое на войне бывало, особенно с теми, кто не прошёл боевого крещения, не успел побывать в серьёзных боях.
В результате стремительного наступления войск Красной Армии Квантунская армия в короткий срок была разгромлена, освобождены территории Северо-Восточного Китая (Маньчжурии — одного из наиболее экономически развитых районов), а также Северной Кореи, Южного Сахалина и Курильских островов. Победы Красной Армии сыграли решающую роль в капитуляции Японии и открыли перед великим китайским народом перспективы независимого развития. Оценки решающего вклада СССР в победу над Японией в Китае никогда не подвергались ревизии. Они не менялись даже в годы осложнения отношений между нашими странами. Поэтому неудивительно, что там сохранились многочисленные памятники, обелиски и барельефы в честь советских воинов. В Северо-Восточном Китае всегда ухожены их кладбища. В этом регионе свыше 60 таких историко-мемориальных объектов. 9 мая 1965 года в Пекине был устроен праздник в честь 20-летия Победы над фашистской Германией. Его организаторы украсили город портретами не только Сталина и выдающихся советских военачальников Жукова, Рокоссовского, Василевского, Ватутина, Черняховского, Чуйкова, но и «опальных» в то время в СССР Молотова, Маленкова, Кагановича, Булганина, Шепилова и Василия Сталина. В выступлении на юбилее председатель КНР Лю Шаоци отметил, что «СССР, руководимый Сталиным, внес основной вклад в разгром и Германии, и Японии. Это должны знать и помнить нынешнее и будущие поколения». А главный печатный орган Компартии Китая газета «Жэньминь жибао» в обширном редакционном материале заявила о «немеркнущем подвиге советского народа во главе со Сталиным во имя освобождения многих народов Европы и Азии от фашистской оккупации и порабощения. Советский народ по праву является великим народом, а Советская Армия — великой армией». Мао Цзэдун в ноябре 1967 года в связи с 50-летием Великой Октябрьской социалистической революции отмечал, что «без СССР и Сталина могло бы не быть КНР и победы над Японией».
Имя И. В. Сталина в китайских документах всегда ставят в один ряд с именами К. Маркса, Ф. Энгельса, В. И. Ленина; он предстает как один из классиков марксизма-ленинизма. В КНР по сей день сохраняют имя Сталина почти все объекты, названные в его честь в конце 1940-х — первой половине 1950-х годов. К сожалению, в российских и западных справочниках по Китаю этот факт обычно замалчивают, а если о нем и говорят, то вскользь, мимоходом… Между тем и сегодня есть проспекты Сталина в городах Урумчи и Кульджа на крайнем западе КНР, в Цзилине, столице одноименной восточно-китайской провинции, граничащей с Россией и Северной Кореей. Лучшие улицы в Люйшуне (Порт-Артур), Даляни (Дальнем), Харбине тоже носят имя Сталина. Огромные портреты Маркса, Энгельса, Ленина и Сталина украшают поселок Нан Джи Кун, расположенный вблизи стыка границы КНР с Российской Федерацией и Корейской Народно-Демократической Республикой. В Харбине еще в марте 1953-го был разбит огромный парк имени Сталина.
После контрреволюции 1991-1993 годов китайские политики и обществоведы приложили немало усилий к осмыслению истоков и причин трагедии разрушения советского строя и союзного государства. В 2004 году китайское руководство пришло к выводу, что «крах СССР произошел из-за отхода Москвы после Сталина от ключевых принципов марксизма». С целью глубокого понимания случившегося с многомиллионной партией Центром исследований проблем мирового социализма при ЦК КПК в 2012 году создан многосерийный документальный фильм «20-я годовщина гибели советской партии и государства: рассказы россиян и уроки». Он был одобрен Центральным комитетом Компартии Китая. Вот как описывала в конце прошлого года суть и значение этого фильма американская газета The Wall Street Journal: «Руководитель Компартии в восточно-китайской провинции Цзянсу Ло Чжицзюнь недавно собрал местных руководителей на обязательное для посещения мероприятие. Им показали документальный фильм из шести серий о распаде Советского Союза. Как сообщают государственные СМИ, по окончании показа в Цзянсу Ло Чжицзюнь призвал «правильно понять уроки истории». Главный посыл фильма в том, что СССР распался из-за переродившейся, предательской правящей элиты, особенно из-за Горбачева и его окружения». В публикации отмечается: «Этот фильм стал частью идеологической кампании, начатой новым китайским руководителем Си Цзиньпином для укрепления партийных рядов и дисциплины членов партии. Его с сентября показывали десятки раз на самых разных политических совещаниях и собраниях… Столь частые показы говорят о том, что это составляющая часть борьбы, как говорят в партийно-государственных кругах, с американским заговором»... The Wall Street Journal считает, что КПК поставила стратегическую задачу: «Китай должен любой ценой сопротивляться влиянию Запада».

22.09.2019

"BP"dən soruşmurlar ki, nə üçün Bakının göbəyində zəhərli maddələrdən istifadə edir?

Cari il sentyabrın 20-də “Əsrin müqaviləsi”nin imzalanmasının 25 ili tamam oldu. “Əsrin müqaviləsi”ndən əvvəl isə daha bir mühüm saziş əldə olunmuşdu - “Bişkek protokolu”. Protokola görə, Qarabağ müharibəsi vaxtı cəbhə bölgəsində atəşkəs əldə olunmalı, işğal olunmuş torpaqlar isə geri qaytarılmalı idi.
Mövzunu "Ayna"ya şərh edən Vətəndaş Həmrəyliyi Partiyasının (VHP) sədri, sabiq millət vəkili Sabir Rüstəmxanlı “Əsrin müqaviləsi”nin Azərbaycan üçün mühüm hadisə olduğunu deyib: ““Əsrin müqaviləsi” Azərbaycanın neft və qaz resurslarının dünya bazarına çıxarılması baxımından vacib addım idi. O vaxta qədər Azərbaycan büdcəsinin, iqtisadiyyatının hansı vəziyyətdə olması məlum məsələ idi. Bu müqavilə dünyanın diqqətinin Azərbaycana yönəldilməsi baxımından çox əhəmiyyətli oldu”.
“Müqavilə həm də siyasi məqsədlər daşıyırdı. Bu da ondan ibarət idi ki, dünya siyasətinə güclü təsir imkanları olan böyük şirkətlər Azərbaycana gələndən sonra, düşmənlərin Azərbaycana qarşı olan əsassız ərazi iddialarına son qoyulmalı idi. Bununla da müharibənin qarşısı alınmalı və Azərbaycan itirdiyi torpaqlarına sahib olmalı idi. Amma təəssüflər olsun ki, bu, baş vermədi. Ya biz əldə olan fürsətləri kifayət qədər dəyərləndirə bilmədik, ya da şərtlərimizi açıq-aydın səsləndirmək imkanımız olmadı. Bəlkə də o müqavilədə diqqətdən kənarda məsələlər var idi ki, istəyimizə nail olmağımıza imkan vermədi”, - deyə S.Rüstəmxanlı bildirib.
Sabiq millət vəkili xarici neft şirkətlərinin Azərbayacana olan münasibətindən də gileylənib: “Bəzi neft şirkətləri Azərbaycanın maraqlarını nəzərə almır. Məsələn, Abşeron rayonunun Şonqar kəndində BP zəhərli maddələrdən istifadə edir və o əraziyə üfunət iyindən yaxın durmaq olmur. Hətta o kəndlərdə hava o dərəcədə korlanıb ki, sakinlər şəxsi təsərrüfatlarından da istifadə edə bilmirlər. Ümumiyyətlə, bu hadisə Bakının ekologiyasına son dərəcə ciddi ziyan vurub. Lakin heç kim o şirkətdən soruşmur ki, Azərbaycana hansı müqavilə ilə gəlib, niyə gəlib, məqsədləri nədir, nə üçün Bakının göbəyində zəhərli maddələrdən istifadə edirlər?”

Pornokratik feminizmin iç üzü

Rəşad Həqiqət Ağəddin

PornoFeminizmin anası Simona de Bovuar sayılır. Bovuarın çoxlu sayda gənc qız sevgililəri olub. Bovuar gənc qızlarla sekslə məşğul olandan sonra onları ərinin yatağına ötürürmüş.
Onun tələbəsi Biyanka Lamblin “Bir gənc qızın xatirələri” kitabında yazırdı ki, o yeniyetmə olarkən otuz yaşlarında olan müəlliməsi Simon De Bovuar tərəfindən cinsi istismar olunaraq, Bovuarın əri ilə birlikdə “seks üçlüyünü” (qrup halında seks) təcrübədən keçirirdi.
Bovuarın “İkinci cins” əsəri nəinki Fransada, hətta Amerikada böyük tirajla yayılıb. Bu kitabda ayrıca “Lezbiyan” fəsli var.
Bovuarı feminizmin anası hesab edirlər. Bəli, feminizmin anası təcrübəsiz qız tələbələrini cinsi istismar etməklə məşğul olaraq lezbiyanlığı gənc qızlar arasında yayırdı.
Feministlər 1963-cü ildə radikal SCUM (Axtalanmış kişilər cəmiyyəti) cəmiyyəti yaradır. 1970-ci ildə Hollandiyada küçələrə axışan aqressiv feminst qadınlar qarşılarına çıxan kişilərin cinsiyyət üzvünü təpikləməyə başlayır.
Bu gün müsəlman ölkələrində feminizmə ciddi sərmayə yatırılır.
Radikal Feminizmin müsəlman ölkələrində yayılmasında məqsədi ailə institutunu məhv etmək, qadınlarda kişilərə qarşı nifrət oyatmaq və sonda boşanmaların sayını artırmaqdır.
Nəticədə böyük bir fahişə ordusu yaratmaq və fahişəlikdən milyardlar qazanmaq istəyirlər.
Dünyada ən çox gəlir gətirən bizneslərdən biri də qadın alveridir. Bu gəlirli biznesin isə arxasında duran güc isə sionistlərdir.
Əziz həmvətənlər, qızlarınızı Bovuar feminizmindən qoruyun!

P. S. Mən bütün xalqımızı, xususən də ləyaqətli xanımlarımızı priton və pornofeministlərə qarşı səfərbər olmağa çağırıram! Əgər qızlarımızın dizlərini qırmaq, barmaqlarını sındırmaq, yaxud daha ağır cəzalar vermək durumuna düşmək istəmiriksə problem yaradacaq səbəbləri aradan və arxadan qaldırmalıyıq!
Как гласит московское предание, зимой 1941 года Сталин призвал к себе в Кремль духовенство для молебна о даровании победы, тогда же, свидетельствует легенда, чудотворная икона Тихвинской Богоматери (по другой версии, Владимирской Богоматери) была на самолете обнесена кругом Москвы и Москву от врага спасла. А 9 декабря после первого успешного контрнаступления, предшествовавшего московскому, был освобожден город Тихвин.
Весной 1942 года в Москве впервые за многие годы власть разрешила верующим праздновать Пасху. 4 сентября 1943 года Сталин пригласил в Кремль иерархов Русской Православной Церкви — митрополита Московского и Коломенского Сергия (Страгородского), митрополита Киевского и Галицкого Николая (Ярушевича), митрополита Ленинградского и Новгородского Алексия (Симанского). Все трое сполна хлебнули арестов и лагерей, но, освободившись из них, продолжали вести православную патриотическую работу. Сталин сам завел речь о необходимости возрождения Церковной жизни и скорейшего избрания Патриарха. В ходе двухчасовой беседы обсуждались многие вопросы Русской Православной Церкви: о проведении Архиерейского Собора для избрания Патриарха, об открытии храмов и духовных учебных заведений, возобновлении издания церковного журнала и организации свечных заводов, расширении прав духовенства и снятии ограничений на деятельность религиозных общин. «Русская Церковь, — подчеркнул в этой беседе Сталин, — может рассчитывать на всестороннюю поддержку правительства во всех вопросах, связанных с ее организационным укреплением и развитием внутри СССР». По указанию Сталина при Совнаркоме СССР создается специальный орган — Совет по делам Русской Православной Церкви, которому отводилась роль посредника между правительством и Церковью. Руководству Русской Церкви предоставили просторный особняк в Чистом переулке, где до войны располагалось немецкое посольство. Расставаясь с иерархами, Сталин сказал, обращаясь к митрополиту Сергию: «Ваше Высокопреосвященство, это все, что я пока могу для Вас сделать». В конце 1943 года возобновился выпуск ежемесячника «Журнал Московской Патриархии», а в 1944 году в Новодевичьем монастыре открылись Православно-Богословский институт и Богословско-пастырские курсы, переведенные через несколько лет в Троице-Сергиеву лавру, ставшие Московской духовной академией и семинарией. В постановлении ЦК ВКП(б) от 27 сентября 1944 года «Об организации научно-просветительской пропаганды» впервые не были сформулированы задачи «решительной борьбы за преодоление религиозных пережитков» и «бескомпромиссного наступления на реакционную поповщину», обязательные для подобных документов предыдущих лет.
Во время войны Сталин, напутствуя полководцев перед сражением, обычно говорил: «Ну, дай Бог!» или «Ну, помоги Господь!» Писатель В. А. Солоухин, служивший во время войны в Кремле, рассказывал: «Выходит на крыльцо Иосиф Виссарионович. По левую руку — Алексий, по правую — митрополит Крутицкий и Коломенский». За время войны в СССР были вновь открыты 20 тыс. храмов. Миллионы русских людей молились за победу! По сведениям, приводимым протоиереем В. Швецом, молился и сам Сталин. Б.М. Шапошников, бывший царский офицер, не скрывавший своих религиозных убеждений, часами беседовал со Сталиным, и все его советы (в том числе одеть войска в старую форму царской армии с погонами) были приняты. А.В. Василевский, по рекомендации Б.М. Шапошникова назначенный на смену ему начальником Генштаба, был сыном священника, и отец его еще был жив. Явно был на стороне Русской Православной Церкви и Г.К. Жуков. В Белоруссии один из священников сообщил ему, что немцы вывезли колокола из его храма. Тогда Жуков распорядился направить туда целый вагон колоколов и даже выделил взвод солдат для их установки.
Секретные доклады председателя Совета по делам Русской Православной Церкви при СНК СССР Г.Г. Карпова, направляемые на имя Сталина, свидетельствуют об огромном росте числа верующих, посещающих церкви и молящихся за победу в войне. В Москве на пасхальной службе 1944 года, проходившей в 30 храмах, собралось только на первой заутрене 120 тыс. человек, но в большинстве церквей в эту ночь было проведено по 2-3 службы. Приведем еще некоторые факты из доклада Г.Г. Карпова. Примерно половину посетивших церкви составляли люди пожилого возраста, 25% — среднего возраста и 25% — молодежь. 75% всех составляли женщины. Особенно большое скопление верующих наблюдалось в следующих церквах: кафедральный Богоявленский собор (Елоховский) — до 10 тыс. человек; церковь Петра и Павла в Преображенском — 8 тыс. человек; Свято-Духовская церковь на Даниловском кладбище — 8 тыс. человек; церковь Иоанна Предтечи на Красной Пресне — 6 тыс. человек; церковь Иоанна Воина на Якиманке — 6 тыс. человек; церковь Петра и Павла в Солдатской слободе — 4 тыс. человек. Почти во всех церквах города, в том или ином количестве, были военнослужащие офицерского и рядового состава, общим числом свыше 500 человек (от 10 до 20 человек в каждой церкви, и только в церкви Иоанна Предтечи на Красной Пресне было военнослужащих до 200 человек). Наиболее крупные церкви посетили представители и сотрудники посольств и иностранные корреспонденты. Так, например, в кафедральном соборе, где службу вел Патриарх Сергий, было иностранцев до 25 человек (прошедших в алтарь), в том числе 14 человек от американского посольства, и среди них — советник посольства Гамильтон, начальник морского отдела миссии контр-адмирал Ольсен, первый и второй секретари посольства; из английского посольства — 4 человека; из австралийской миссии — 2; трое японских корреспондентов и технический секретарь французского представительства Отт. Выборочные данные о посещаемости церквей в эту ночь в Московской области показывают, что количество верующих в церквах было значительно выше, чем в праздник Пасхи 1943 года. Так, например, в 30 районах области 90 действующих церквей посетило 148 тыс. человек, тогда как в предыдущем году — 95 тыс. человек. Почти 80% посетивших пасхальную службу в районах области составляют женщины, молодежь — от 20 до 25%, но в некоторых районах, как, например, в Подольском, Мытищинском, Константиновском, Краснопахорском, молодежь составляла 50% всех присутствующих в церквах. В области были также посещения церквей офицерским и рядовым составом. Так, например, в Казанской церкви (село Коломенское Ленинского района) военнослужащих было 50 человек, в церкви Александра Невского (поселок Бирюлево Ленинского района) — 275 человек, в Троицкой церкви города Подольска — 100 человек.
Во всех церквах Москвы и области во время пасхальной службы было зачитано церковно-патриотическое обращение Патриарха Сергия.
Заур Байрамов,
Евразийское Движение Азербайджана:
«Диктатуру (самодержавие) пороком считают либерал-демократы. Хотя в тех же США, которые считаются идеалом и светочем демократии, процент заключенных (репрессированных) на душу населения выше, чем в другой любой стране мира. А многочисленные и технологичные спецслужбы осуществляют настолько плотный контроль над обществом в целом и отдельными группами людей в частности, что пора говорить о начальном этапе создания «электронного концлагеря» в Штатах. Наш «диктатор» Сталин создал лучшую в мире систему воспитания и образования, которая позволяла воспитывать героев, летчиков, космонавтов, боевых командиров, инженеров, конструкторов, творцов и созидателей, тружеников. Молодежь, которая сбегала на фронт. Именно благодаря Сталину у нас есть удачный опыт построения общества созидания, а не потребления, которое господствует в настоящее время. Люди сталинской эпохи служили Родине, обществу, созидали и творили. Материальное не было главным для них в жизни. Сталинский СССР показал всему человечеству путь в будущее».

(OS)TURANÇILARIN NƏZƏRİNƏ

 Vahhabilər və bozqurdlar Sibirə şalban qırmağa, müxalifətçilər isə Çeçenistandakı dəlixanaya müalicə almağa göndəriləcək. Braqunı- müasir dövrün bəy, xan, əmir və xəlifələri bu adı yaxşı yadda saxlasınlar. Bu Çeçenistandakı psixiatrik xəstəxananın adıdır. Barışmaz müxalifətçilər orda müalicə alacaqlar. Kadırov söz verib, iynəyə simiclik etməyəcəklər; əgər onların müalicəsi üçün bir iynə tələb olunursa, iki iynə vuracaqlar. Serqunun dostları zarafatı sevmir. Mesajı alıblar və ciddi analizlər aparılır. Psixiatrların fikrincə, cəmiyyətimizdə hər 4 nəfərdən biri psixi pozğunluqdan əziyyət çəkir. Hörmətli liberal bəyəfəndilər, ətrafınızdakı 3 nəfəri yoxlayın, əgər onların psixoloji durumları yerindədirsə, demək xəstə sizsiniz! Hazırlaşın, dalınızca gələcəklər! Hökmən gələcəklər. Xəstənin ciddi bir bəlaya tutulub-tutulmadığını onun təxəllüsü ilə müəyyən edən həkimlər barədə yəqin ki eşitməmisiniz. Eşidəcəksiniz. 
 Vahhabilər və bozqurdlarda yoluxma dərəcəsi yüksək olduğuna görə onlar birbaşa Sibirə- təmiz havaya göndəriləcəklər. Qoy gedib turanı, xilafəti orda qursunlar. Balaca vətənlə böyük vətən arasında heç bir fərq yoxdur: turan elə turandır! Fərq etməz, hamısı köhnə ellərimizdir. Koordinatlar dəyişməmişdir, sadəcə qatarların qrafiki dəyişmişdir. Təbiət gözəlliyi naminə bir yurdu başqa yurdla dəyişmək lazım gələcək, vəssalam. Açıq sinəli qocaman şam ağacları Şamdan qayıdan cihadçı nərbalaları, Bakıya bazlığa gələn osmanlılara şam tutanları bağrına basıb dərdlərinə şərik çıxacaq. Lagerin parikmaxerləri saqqallınızı qırxanda üzə çıxacaq ki, saqqalsız necə də eybəcər görünürmüşsünüz! Şoyqunun boksçuları ən güclü zərbələrini kəllələri möhkəm olanlar üçün saxlayacaqlar. Beyin mayedən, baş sümükdən hazırlanıb. Hər yumruqdan sonra sosializm beyindən keçib qəlbdə bərqərar olmalıdır. Onsuz da əxinin beyni təzə qoz kimidir: gözləyir ki qabığını nə vaxt çəkiclə sındıracaqlar.
 Türk dünyası uludur, Sibir də böyükdür, orda bütün radikallara yer tapılacaq. Zamanın tələbi belədir ki, Sibiri qurmaq Turanı qurmaqdan daha vacibdir. Onlar insan ayağı dəyməmiş tayqanın bakirə meşələrində şalban qıracaq, çəkilən dəmiryolu xətlərinə şpal döşəyəcək, kəşf olunmuş yeni neft-qaz yataqlarında qazma-burma işləri aparacaq, enerji ehtiyatlarının nəqli üçün yeni boru kəmərləri tikəcək, bir sözlə, cəmiyyət üçün xeyirli işlərlə məşğul olacaqlar. Həzərat, söz kifayət deyil, iş də görmək lazımdır. Sibirdə iş çoxdur, amma regionda işçi qüvvəsinin kəskin çatışmazlığı hiss olunur. Rusiya Fövqəladə Hallar Nazirliyi mövcud durumu və tələbatı nəzərə alaraq keçmiş Stalin lagerlərini bərpa etməkdədir. Ruslar haqqında ağzına və ağlına gələni danışanları, Rusiya barədə dezinformasiyalar yayanları isə xüsusi qeydiyyata götürəcəklər. Maqadandakı zooparkda cəmi bir timsah var, o da darıxır. Onları həmin timsahın yanına kletkaya salacaqlar. Əlbəttə, timsahla dil tapmaq lazım gələcək. Timsaha liberal motivasiyalar girmir, zarafatı sevmir, aha, arada diş də ata bilər. Zürafə boyunlu nurçuları gen ağızlı timsahın yanına salanda necə də müdhiş mənzərə yaranacaq, İlahi, sözlə ifadə etmək çətindir!
 Günəş yalnız onunçün mövcud deyil ki, qanımızı soran milçəkləri törədib artırsın. Tayqada günəş enerjisi az tapılacaq. Hərdən sizə elə gələcək ki, əsl səma Xəzərdə əks olunan səmadır, Sibirdəki səma səma deyil, ümmandır. İntəhasız səma. Buludlar heç vaxt onu doldura bilməyəcək. Allahın işinə bax, qarşınızda bu boyda ümman açıb, amma uçmağa qanad verməyib. Hərdən sizə elə gələcək ki, səmada görünən kiçik bulud keçibəyə oxşayır. Ağrıdır? Bəli, ağırdır. Deyəsən qafiyələnmədi! Günəş şüaları buludu deşir, şair, sanki sap yumağına mil batırırlar. Bəli, üyüdüb tökməyə vaxt olmayacaq. Hörmətli liberallar, meşənin ortasında təmiz havada treninq keçirməyin öz ləzzəti var: Erkən evlilik, azad cəmiyyətə aparan yol, yoxsa yarımçıq qalmış simfoniya? Gündəm tez-tez dəyişə bilər. Bir günün içində həm uşaq, həm gənc, həm də qocalacaqsınız. Bu təpiyin kəmiyyətindən və sapoqun keyfiyyətindən asılı olacaq. Alışqana ehtiyac duyulmayacaq. Əlində gur tüstülü kösöv tutmuş pezəvəng özü yaxınlaşıb papirosunuzu yandıracaq.
 Həqiqi poeziya tayqadadır, şair. Orda gecə kor olmuş gündüz kimidir. Buludların görkəmi elədir ki, sanki onları şair təsvir edib. Ağacdakı tumurcuq gülümsünür, sanki gülməkdən partlayacaq. Orda çəmənlik buzu sınmış güzgü qırıntılarına oxşayır. Ocaqda tez alışan və yaxşı közü olan kösövlər- orda sənin tək istəyin bu olmalı. Alovun ruhunu görmək istəyəcəksən. Üşüyürsən? Əlbəttə qışda adam donar. Hətta külək də, şair. Boşşşeydi. Ən pisi içəridən gələn soyuqdur. Amansız qış! Sərçə qəfəsə girməyə, bülbülün yanına qaçmağa can atır. Orda elə quşlar yaşayır ki, ömürlərində bircə dəfə də kənd üzü görməyiblər. Əsl sizin yerinizdir. Bir yerə toplaşmış qarğalar qəflətən havaya qalxır, hardasa yaxından yenə avtomat səsləri eşidilir. Güllələyirlər. Budağın ucu havaya qalxan quşun ardınca can atır. Samovar çayının yeri görünür. Barakların damları bir-birinə qısılaraq yeni qarın yağmasını gözləyir. Yarpaqlar soyuqdan əsirlər. Onlar pəncərədən içəri girmək istəyirlər, donmuş balaca əllər tək titrəyirlər. Əsas odur ki, tayqada soyuq vursa da, burdakı kimi rütubətli şaxta yoxdur- quru şaxtadır. Təmiz hava insanı enerji ilə yükləyir. Sən tayqada tez-tez özündən soruşmalısan: enerji axınını tez-tezmi hiss edirəm? Əgər üç gündən yalnız birində özünü enerjili hiss edirsənsə, demək Sokolov nəzəriyyəsinin həqiqilik sübutları güclü olub. Orda təbiət oyananda tərtəmiz olur, insan isə oyanandan hələ çox sonra ağzında acılıq hiss edir. Qocalıq qar kimi qəfildən gəlir; səhər oyanıb görürsən ki hər şey dümağdır. Qəfil dərddən qocalan sifət küləyin qırışdırdığı suyun səthinə oxşayır. 
 Amma tayqada ömür qısa olsa da, adam darıxmağa macal tapmır. Deyirəm, ağsaqqal, ölüm çox pis təşkil edilib. Elə olmalıdır ki, ölülər vaxtaşırı səsinizə səs verib yanınıza gəlsinlər və heç olmasa yarım saat sizinlə söhbət etsinlər. Onlar sağ ikən sizə çox söz deməyə macal tapmadılar. Sən də çoxları kimi şəfa tapanda cəfanı unudanlardan oldun. Sənə bircə palka da kifayət idi, a bədbəxt, səninsə könlünə bütöv meşə düşdü. Sibirin öz qayda-qanunları var. Ən düz, ən dəqiq, ən mənalı söz “heç nə”dir. Baraka götürülmüş liberalın qulağının digər nitq orqanları kimi nəcib olması vacib deyil. O kobud sözlər eşidə bilər, lakin həmin sözləri təkrar etməsi məsləhət deyil. Mübahisə etməyin yeri yoxdur, qan fəvvarə vura bilər. Başqalarının mənfi reaksiyasına hazır olmalısan. Qəzəb əksər hallarda mənasızdır. O vəziyyətin nəzarətdən çıxmasına səbəb olur. Yadda saxla ki, qəzəb sənə daha dağıdıcı təsir edir, nəinki hirsləndiyin qəzavü-qədərə. Başa düşməyə çalış ki, əgər daim kiməsə əsəbləşirsənsə, onda bu zaman daha çox özünə ziyan vurursan. Həmin insan isə səni bürüyən qəzəb hissindən heç şübhələnməyə də bilər. Ona görə də həyatı daha da xoşagələn etmək üçün qəzəbdən uzaq durmalısan və yaranan gərginlikləri gülümsəyərək yola verməyə çalışmalısan. Emosiya yaxşı şeydi, bəy. Emosiya onu göstərir ki, sən temperamentli oğlansan. Amma emosiya ötüb keçir, onun doğurduğu acı nəticələr qalır. Yəni toydan sonra nağara. Zurna. Tədbirli olun. Uğursuzluqlardan daha yaxşı bir insan olmaq üçün istifadə edin: sizin yeni vəzifəniz- adam olmaqdır. Cəmiyyət üçün xeyirli adam! Öz üzərinizdə kiçik qələbələr qazanmaqla böyük çətinliklərdən yaxa qurtara bilərsiniz. Əgər dostunuzun sağ ayağı axsayırsa, sol ayağınızla axsayın ki dostunuz daim müvazinətdə olsun. Çalışın orda özünüzə həmdərd tapın. Demokratiyanın oseçka verməsi barədə fikirlərinizi bir kimsə ilə bölüşərkən, bu dünyada hər şeyi, hətta keçmiş auditoriyanızın sizin dərd-sərinizə qoz qoymamasını belə unutmağa çalışmalısınız.
 Ədalət var? Var, ancaq onu heç də həmişə görmürük. Azərbaycanda ədalət böyrümüzdədir, amma həddindən artıq səs-küy salan ədalətsizliyin içərisində itib batır. Tayqada isə ədalət üzdədir. Ədalət tayqada sizin çiyinlərinizdə olacaq. Həqiqət özü boynunuza hoppanacaq. Camiənizdə kiçik bir guşəni bürümüş pafos şimalda bütün meşəni tutacaq. Ucsuz-bucaqsız meşə əsl demokratik ab-havaya köklənib. Diktaturaya nifrətinizi ağac gövdəsinə bıçaqla yaza bilərsiniz. Qulağınıza səslər gəlir? Hardan? Axı ətrafda ins-cins görünmür. Aha! Danışan ağaclardır. Düzdür, sözün fikirlə mübarizə aparması vacibdir, amma bir şərtlə ki badalaq vuran olmasın. Tayqada arzularınız boy atacaq, təxəyyülünüz enlənəcək. Arzu heç nə ilə qidalanmayan fikir deməkdir. Çox ac qalanda arzularınız şahə qalxacaq, təxəyyülünüz fontan vuracaq. Gecələr yatmamışdan qabaq lampadan tavana düşən işıq dairəsinə diqqətlə baxın: Göytürk impressionizminin episentri elə ora olmalı.
 Ola bilsin koordinasiyanızı itirəcəksiniz, düz dura bilməyəcəksiniz, mostunuz qaçacaq. Ola bilsin daha diksiyalı danışmaq alınmayacaq, nala-mıxa vuracaqsınız. Ola bilsin havası sizə düşməyəcək, özünüzü bərbad kontrol edəcəksiniz. Şalvarınıza qaçıracaqsınız, bu hökməndir. Bəli, belə getsə, perspektivi batıracaqsınız. Arada ürəyiniz bulanacaq, könlünüzə duzlu xiyar da düşəcək. Ola bilsin, ənənəvi mətbuat konfranslarındakı tək şax yeriyə bilməyəcəksiniz. Amma sizə əlləri üstə oynamağı öyrədəcəklər, hökmən öyrədəcəklər, bu da var. Dağdan gəlib Bakıda şellənirdiniz, hakimiyyətdəki yerlilərinizin hesabına qorxusuz-hürküsüz ömür-gün sürürdünüz, yetənə yetib yetməyənə bir daş atırdınız. Amma burda tez-tez diksinəcəksiniz, dabanınızdan təpənizə kimi ildırım sürətilə keçən, əl-qolunuzu donduran cərəyan duyacaqsınız. Yay-qış stanok daim işləyəcək, yay gələndə isə kombayn xodlanacaq. Biçəcək eee! Konveyer sizi kövrək və sıravi məxluqlara çevirəcək.
 Göz yaşları əzabın gözəlliyini korlayır, şair, səbirli olmaq lazımdır. İnildəmək lazımdır, amma ahəngdar dildə. Zarıltın ayağının yanında otun üstündə oturan qurbağanın qurultusu ilə üst-üstə düşməlidir. Yoxsa alınmaz. Həyat qırılmış patefon kimi eyni notanı çalacaq: Aman, aman, aman! Bəli, sənətkarı ağlamaq tutacaq. O qələtlər ki etdiniz, etməməliydiniz! Bu qədər ərəb baharının bir qışı da olmalıydı. Səndə günah yoxdur, şair, indi elə zəmanədir soyuqdan ulduzların da gözü yaşarıb. Bundan sonra rahatlıq olmayacaq. Nato girməyəcək, qrant şabaşı tökülməyəcək, Pensilvaniyadan da qiblə çıxmayacaq. Ey fani dünya, kaş ömrü boyu kasıb olaydın, amma o cür gicdırnaqlıqlar eləyib pul qazanmayaydın. Qanınız qaralır, bilirəm, neyronlar sıradan çıxır. Bir gecə yuxuda görəcəksiniz ki, xoxan başınızın üstünü kəsdirib. Yaxşısı budu problemin yaranmasının səbəbləri haqqında düşünün, onun nəticələri haqqında deyil. İndidən izahatınıza nəzarət etməyi öyrənməlisiniz. Bu dünya sənə istədiyin hər şeyi verə bilmədi. O dünya verəcək. Bax, şair, tufan zamanı quş nə edir? O budaqdan yapışıb qalmır. O tufanın ardınca gedir. Olan şeydir.
 Nitsşe deyirdi ki, “Öz arzularınızdan qorxun- onlar həyata keçir”. Turan qurmağa Dərbəndi və Təbrizi yox, Uzaq Şərqi fəth eləməkdən başlamaq lazımdır. Maqadan Ulduzu festivalında kimlər iştirak etmək istəyir? Ora sizi qısa yolla aparacaqlar, yanacağa pulunuz çıxmayacaq. Sərnişin yox, yük təyyarələrinə doldurub aparacaqlar ki, yer çox olsun, bir birinizdən ayrı düşməyəsiniz, əyan-əşrəflərinizlə birgə uçasınız. Çox qalaqlasalar qocaman müsavatçıları altınıza salarsınız, onların üstünə minərsiniz, axı onlar sizin kimi teksun yağı ilə böyüməyiblər, sovet yağı ilə böyüyüblər, bədənləri möhkəmdir, hər cəfaya dözürlər. Kefdi, 9 min metr hündürlükdə uçacaqsınız. Avrasiya qitəsinin başına pulsuz dövrə vuracaqsınız. Möhtərəm sərnişinlər, gərək bağışlayasınız, burda qıçları uzun, gözləri göy stüardessa yoxdur ki, hücnü-camalına baxıb feyziyab olasınız. Məcməidə kofe və şokolad gəlməyəcək. Servis nol! Adətən sərnişin təyyarələrinin oturacaqlarına bağlanıb uçurdunuz, burda isə ətalət qüvvəsinə tabe olub uçacaqsınız. Külək də yoxdu, dilxorçuluqdu, boğulursunuz. Həzərat, tayqanı qarşılamağa hazırlaşın. Təbiətin naqqallardan zəhləsi gedir, çalışın sadə olun, yoxsa təpiklənəcəksiniz. Şillə yeyəndə divardakı mıxa baxıb fikrə dalacaqsınız. O kiçik mıxdan çox böyük fəlsəfələr asılıb, şair. Ən böyük poeziya o mıxdan sallanıb qalıb. Ey Allahın huşsuz bəndələri! Yalnız dəhşətli ağrıdan bağıran zaman hansı alovun içində olduğunuzu qanacaqsınız. Az qalıb. Tufana hazırlaşın. Bulud dolu arabalar astadan guruldaya-guruldaya irəliləyir. Qatar gəlir. 11-ci Qızıl Ordu qayıdır. Həyat sizdən uzaqlaşır, onun lap ucundan tutmusunuz. Oğuznamədə deyildiyi kimi, qatırın zürafə kimi nadır heyvan olacağı gün uzaqda deyil. İndidən piloramada taxtanı düzgün tutmağı öyrənin. Adamın gərək naxışı ola, bəy. Üstünüzə şam ağacı aşsa, düz bir il balandadan yeyib yatacaqsınız, heç kimin sizinlə işi olmayacaq. Tanrı türkü şam ağacının aşmasından qorusun. Ağacın aşmasını düzgün hesablamayanda yaman olur halın. Liberallara paz vurulanda daha zəhmətkeş və qədirbilən olurlar- bu çoxdanın düsturudur. Arada paz lazımdır. Havası elədir ki, orda tənbəllikdən əsər-əlamət qalmayacaq. Şoyqunun korrektorları qısalığa yazıpozan rezinin köməyi ilə nail olurlar. Rezin lazımi sözləri asanlıqla pozur. O rezin dəyənək ki var, sizə yeni tale yolu cızacaq. Məcburi işləməyi orda sizə məcburi öyrədəcəklər. Sizi dünyanın ən incə, ən xeyirxah, ən həlim, ən sülhsevər, ən zəhmətkeş, eyni zamanda ən kövrək məxluqatına çevirəcəklər. Daha heç kimin bostanına daş atmayacaqsınız. Orda başa düşəcəksiniz ki, yorulmazdan əvvəl dincəlmək adəti çox pis şeymiş. Ağıl əməyin hesabına püxtələşir, şair. Şalban daşımaq, şpal döşəmək adamın ağlını başına gətirir.
 Rusiya və İran səfirliklərinin qabağında yaxa yırtan vətənşüvənlər, Buryatiya dağlarında tunel qazmaqla aranız necədir? Tunelin girişi o qədər cansıxıcı olmasa da ortasına çatar-çatmaz adamı vahimə bürüyür. Adama elə gəlir ki, daşlardan biri yerindən qopub üstünə yuvarlanacaq. Yaman dağdı ha, başqan! Üst hissəsi çılpaq, sərt görünən qayalıqlar adama “gəl altdan gir məni yar” deyir. Gözlərinizin tozunu silib yaxşı baxın, görün kaskalarınızın fonarlarının işıqlandırdığı çapıq-çapıq qayalar necə göz oxşayır! Sən əlində külüng dayanıbsan, lap Nizaminin qaya çarpan Fərhadına oxşayırsan, bircə Şirinin çatışmır. Tunel qazanların içində sizi o aksiyaya yönəldən kuratorlarınız da olacaq, odur ki darıxmayacaqsınız. Bilirəm, hər oğul içəri girə bilmir, amma sapoq dəyəndən sonra adam qaça-qaça girir. Hər dəfə partlayışa oxşar səslər eşidəndə diksinəcəksiniz, dabanınızdan təpənizə kimi ildırım sürəti ilə keçən, əl-qolunuzu donduran həmin o cərəyanı yenidən duyacaqsınız. Hər bir diksinmə xırda infarktdır, odur ki içinizdə Fətulla Gülənin tibb kolleclərini bitirənlər olsa, baraklara qayıdanda özünüzü onlara başdanbaşa yoxlatdırın. Partlayış sədası qulağın dibində vurnuxan cırcırama kimi uçub gedir, amma ağır fəsadları qalır. Gurultu şiddətli və davamlı olanda nəm divara qısılaraq gözlərinizi yummağınız və bu halda gurultunun qurtarmasını gözləməyiniz məsələhətdir. Ortada dayansanız birdən çatlamış qayalıqlar sizi ağuşuna alıb altına basar, xalqımız bu itkiyə necə dözər? Tenqri özü sizə yar olsun. Çətin olacaq əlbəttə, axı ömrü boyu linglə, kompressorla işləməmisiniz, çarxların mahnısına öyrəşməmisiniz; sizinki klaviatura olub, monitor olub, saytda rusa-farsa virtual tullanmaq olub. Çırmanıb real işə girişmək lazım. Belə dağ görmüşdünüz? Heç təsəvvürünüzə də gətirmirdiniz. Eləmi, qağa, eləmi? İndi bu sizə nağıl kimi görünür, bilirəm. Haydı kərkinməyi tərgidəlim, dağla çarpışmağa hazırlaşalım! Gödəkçənizi soyunub ovuclarınıza tüpürün. Ağzını div kimi açmış tunelin qabağında dayananda səfirliklərin qabağında keçirdiyiniz o ödənişli aksiyalar kino lenti kimi gözünüzün önündən ötüb keçəcək. Heyhat! Yanınızdakı kuratorlarınızı əzişdirəndən sonra əlinizdəki lingləri, külüngləri tüfəng kimi dik tutub qara kahıya girəcəksiniz. Hadi bakalım kolay gəlsin. Karbid fənərlər yolunuzu işıqlandıracaq. Aman tanrım, dağın didim-didim olmuş içalatı necə də dəhşətli görünür! Soyuq hava adamın üzünə vurur, su damlaları tağdan süzülüb birbaşa alnının ortasına düşür. Lap xal kimi. Xatuba! Xırda daşlar sükutda bilirsiz necə cingiltili səs çıxardır? Bilmirsiz. Biləcəksiz. İrəli getdikcə ətraf qaranlıqlaşır, boğuqlaşır. Adamın havası çatışmır ey! Hanı o Xəzər qırağındakı nəxi villa ki, həyətində bir ağız hava udanda gözünə işıq gəlir, yorğunluğun qaçır, qanadlanırsan, xoşallanırsan, qızırsan, min xəyala düşürsən, rəngarəng planlar qurursan; gah neft payından nəsə umursan, gah amerikan qrantı eşqinə düşürsən. Hanı? Nərdə, abi? Tuneldə isə zülmət adamı boğur, əzələləri sıxıb dondurur. Ordan eşiyə, açıqlığa çıxanda günəşin necə gözəl, nurlu göründüyünə baxmağın öz ləzzəti var! Neyləmək olar, qismət beləymiş; divarlara dirənə-dirənə, çala-çuxura düşməkdən qoruna-qoruna irəliləmək lazım gələcək. Bir də gördün guppp!- yenə tunelin bir tərəfi uçdu! Diksindin, yenə cərəyan, fənər əlindən düşdü, qoydun üstə daban əlli altı qaçdın. Milliyyətçi Gənclər Partiyası üzvlərinin bir xeyli hissəsi, özü də ən aktiv, sanballı və təşəbbüskar hissəsi qaldı daşın altında. Yüz il sonra liberast mətbuat yenə yazacaq türk dünyası zəkalarını itirdi. Sən öl, şair, elə bil div adamın üstünə nərə çəkir, od-alov püskürür, elə deyil? Ağır dərddi. Daş qayaya rast gəlib. Yıxılıb dura-dura qaçdınız, nəhayət işıqlığa çıxdınız. Təşkilatdan sağ qalan üzvlərinizin rəngi-ruhu qaçıb, tir-tir əsirsiniz, iç vurursunuz. And içəcəksiniz ki, bir də heç biriniz bu cəhənnəmə ayaq basmayacaqsınız. Amma yox axı, 44 razmer botınkanın təpiyindən sonra yenə qayıtmalı olacaqsınız. Əyin-başınız da büsbütün toz, sanki un anbarında eşələnmisiniz. Dəyirman. Üst-başlarınızı çırpın, fənərlərinizi yandırın, partiya yoldaşlarınızı yenə də içəri, ardınızca səsləyin. Onlara deyin ki, qayıdın, səs maşındandı. Yalandan deyin ki, bayaqkı uğultu içəridəki kompressordan gəlirmiş. Qoy bir az cürətli olsunlar. Onları başa salın, bu tunel ki var, çox lazımlı şeydi, sizi düz Türk dünyasının tarixi məntəqəsi Ulan-Udeyə kimi aparacaq. Başqırdlar, udmurtlar və çuvaşlar bu tuneldən keçəndə fəxrlə deyəcəklər ki, bu tuneli Turan ordusunun əsir əsgərləri tikiblər, Allah hamısına rəhmət eləsin. Bəyəm bu sizə azdır? Elə bil misilsiz, nəcib, təmənnasız işlər görməlisiniz ki, bütün camaata xeyir dəysin, nəsildən nəslə qalsın. Bu cür iş görməyə vaxtı ilə söhbətlərinə diqqətlə qulaq asdığınız müdrik ağsaqqallar savab deyirdilər. Amma bu motivasiyalar girməsə, qarşıdan gələn uğultu onları yenidən çaşdırsa, dayanıb geri qalsalar, briqadiri çağırın, akt tərtib edin, tağların dirəklə bərkidildiyini, diblərinə paz vurulduğunu, pazın da ki möhkəm olduğunu, həddən artıq möhkəm olduğunu, divarın uçmayacağını, arxa hissənin dayanıqlı qaldığını onlara başa salın, qoy sakitləşsinlər. Əzmlə işləsinlər. Fənərlərin boğuq işığında işləyənlərin kölgələri bilirsiz necə qeyri-adi tərpəşir? Biriniz vəhşi aslan öldürürmüş kimi külüngə zərbə endirirsiniz, biriniz pnevmatik çəkicləri qüvvətlə çırparaq sərxoş kimi yırğalanırsınız. Balaca iş deyil e, kişi, qaya dəlirsiniz. Bakıda belə hünəri heç kəs sizdən gözləməzdi. Arxanızdakı oyuqlardan tüstü çıxır. Uğultu adamı az qala dəli edir. Siz irəlilədikcə, tunelin o biri dəliyinə yaxınlaşdıqca uğultu da güclənir, oriyentirlər itir. Dağ cana vəlvələ salır, sal daşlar qoz kimi çatlayıb düşür, ətrafda hər şey guruldayır, uğuldayır, qulaqlarınız batır, gözləriniz toz-torpaqdan dumanlanır, çayın axarına düşmüş dana kimi hərəkət edirsiniz. Gərək arada gözlərini elə bərəldəsən ki, arxası sənə külüng vuran türkçü kolleqanı da görə biləsən. Möhkəm durun, alnınıza nə yazılıbsa, odur. Düzdür, ilk dəfə tunelin oyuğuna ayaq basanda mandraja düşəcəksiniz, sizə elə gələcək ki, indicə nəhəng dağ büsbütün yerindən qopacaq, sizi öz altına alıb basdıracaq. Amma yox! Çox yox, bir-iki ay səbrlə canınızı dişinizə tutub işləsəniz maşınlardan daha hürküb eləməcəyəcəksiniz, gurultunu heç vecinizə də almayacaqsınız, guppultuya da alışacaqsınız. Baş Düşərgələr İdarəsinin dəmiryolu tikintisi seksiyasının sizə qol çəkdirib etibar etdiyi külüngləri dağın daş zirehinə endirəndə vəcdə gələcəksiniz. Sanki bu qayalar şiələrə atəş açmadıqlarına görə osmanlı sultanının qəzəbinə tuş gəlmiş yeniçərilərdir, siz də kürd paşasının başıpozuqlarısınız, onlara dayanmadan döşəyirsiniz, var qüvvənizlə zərbələr endirirsiniz. Yeniçərilərin kəllələri, burunları, qarınları xırd-xəşil olur, qulağı sırğalı osmanlı sultanı ləzzətdən qəşş edir və sizinlə qürur duyduğunu hayqırır. Haydı qıvraq olun, külüngü möhkəm vurun, axı o günə kimi osmanlı torunu adını daşımaq sizə ləzzət verirdi! Abi, qaranlıqda bir-birinizi itirəndə azərbaycanca yox, türkcə haylayarsınız, yaxşı? Ortaq türk əlifbası bax o tuneldə lazım olacaq. Tunel çatlayıb eləsi latın qrafikası ilə gedib çıxışı taparsınız. Amma çox uzağa qaçmayın ha, eşikdən kənarda durub tunelin ağzından tüstü çıxanacan gözləyin. Bəzilərinizin hövsələsi çatmayacaq, dizi üstə yerə çöküb qəhərlənəcək. Qalx ayağa, yavrum, Bilge Xaqanın nəvəsi diz çökməz! O biri igidlərlə birgə içəri geçməyə, partlayışın nəticəsini görməyə, neçə metr yer təmizlənəcəyini aydınlaşdırmağa tələsin. Sən bir dünyanın işinə bax, min bir əziyyətlə, zəhmətlə işləyib tunelin axırına çatanda bir yekə sal daş yerindən qopur, yolu kəsir, işıqlığa və aydınlığa çıxmağa qoymur. Bax nurçulara ən çox yer eləyən bu olur! Birdə gördün əxilərdən birinin başına yenə daş düşüb, sanitar xərəyinə uzadıblar. Həyya ələl-fəlah. İrigövdəli briqadır də əlində jurnal xəşillənmiş başın üstündə dayanıb salavat çevirir. İhdinəs-sıratəl müstəqim.
 Lagerdə iki sənət var ki, həmin sənətləri hökmən öyrənməlisiniz, ya da bir cür bir təhər özünüzü həmin sahəyə soxmalısınız ki, dəmə qoya biləsiniz. Biri daşyonanlıqdır, biri də çörək bişirməkdir ki, bu sahələrə özünüzü pərçimləyə biləsiniz, ağır işlərdən kənarlaşdırılacaqsınız və bütün gününüzü sexin isti küncündə keçirəcəksiniz. Biri var külüng vurub qaya çartdadasan, biri də var talon kəsib çörək paylayasan. Otur özünçün bütün günü sexdə, daşdan səkkizguşəli ulduz, daşdan aypara düzəlt, sementlə yaxıb birləşdir, həzz al. Sən əzmlə çalışmalısan, yavrum, gərək qəbiristanlıqda bircə türkçünün də qəbri başdaşısız qalmasın. Ehtiyatlı ol ki, daş çarpanağı sıçrayıb gözlərinə dəyməsin, yoxsa o şahin gözlərin sıradan çıxar, şedevrə kolleqalarının reaksiyasını görə bilməzsən. Daş yonarkan qorxundan əlində düzəltdiyin sənət əsərinə o qədər qıyqacı baxacaqsan ki, vərdiş edəcəksən, adamla danışanda da ona qıyqacı baxacaqsan. Söhbət elədiyin həmfikrin elə biləcək ki, ya ona nifrət edirsən, ya inanmırsan, ya da incik düşənlər kateqoriyasındansan. Odur ki, söhbət alınmayacaq. Eybi yox, onu başa salarsan ki, xasiyyətin heylədir- hər şeyə inanan deyilsən. Amma bu dediklərimizə inan, şübhə eyləmə. Çörək sexinə təyinat alıbsansa, demək bəxtin gətirib. Burda deyiblər, asanca kükə tapdın. Araşdırmalar göstərir ki, çörək bişirənlərin xasiyyəti daşyonanlardan həlim olur. Xəmirin yumşaqlığı elə bil adamın iliyinə işləyir. Bakıda debatlarda ipə-sapa yatmırdın, dəliqanlıydın, yavrum. Elə ki xəmir yoğurmağa başladın, şirən çəkildi, yumşaldın. Aslan dönüb dövşan oldu. Şir evdən getdi. İstidən daim pörtəcəksən, bədənindən vedrə-vedrə tər axacaq. Maykanı sıxanda şırıltı ilə su töküləcək. Arıqlayacaqsan, hökmən çəkindən bir xeyli itirəcəksən, balqabaqa oxşayan başın get-gedə balqabağın tumuna oxşayacaq. Çörək də elə şeydir ki, nə qədər bişirirsən bişir, liberal kontingent doymaq bilmir. Daş yonmaq isə lap adamın mayasını da batırır, xayasını da. Daş yonanda bilirsən adamın gözünə nə qədər qəlpə qıçrayır? Daş sənə tutuzdursa, ondan aralı dur, söyüşləri kənardan yağdır. Yanındakı nurçu politoloq isə gözlərini qıymadan işini görür, daşın sıçramasından, zədələnmədən qorxmur, çünki kişinin gözündə eynəyi var. Gör e, rayonun mərkəzində özünə heykəl yeri axtarırdın, heykəl gəlib özü səni tapd! Ala, bu da sənə hazır heykəl! Əlinə yekə qaya parçası keçsə Tonyukukun təpəsini düzəldərsən. Arada yığışıb təpəsinə baxa-baxa improvizələr edərsiniz, fantaziyalar qurarsınız. Bax aa, çavuş heyətinə qıyqacı baxmaq olmaz, yoxsa yonduğun daşdan da betər bölünə bilərsən. Bakıya doluşub yağlı yerləri ələ keçirmişdiz, yeyib yatırdız, orda isə yuxunuz ərşə çəkiləcək. Gecə yarısı qalxıb yonduğun daşların arasında gəzəcəksən, yaratdığın şedevrlərdən həzz almaq əvəzinə daşa acığın tutacaq. Amma daşa kəllə atmaq olmur. Deyirəm ağsaqqal, biz hamımız ölüb gedəcəyik, torpağın altında çürüyəcəyik, amma daşçün fərqi yoxdur- nə çürüyəndi, nə də paslanan. Gözəl sənətdi, bəy, naşükürlük eləmə, sənin sənətinin bəhrəsi daim yaşayır, nə yağış, nə şaxta, nə istidən qorxusu var. Qoy çörəkçi qüssələnsin, axı onun malı oddan-alovdan keçsə də, ömrü bir gündür. Xəmir göz önündə qalxıb şişir, qabdan çıxıb daşır, dağa dönür. Radioda həzin azəri musiqisi səslənir: “Dağlar duman olar, Gül yanağın saralıb solar”. Bunu administrasiya xüsusi olaraq sizinçün qoyub. Ocağın uğultusu get-gedə güclənir, az qala partlayacaq. Alov dəli pişik kimi vurnuxur, aradan çıxmaq istəyir. Hasardan tullanıb qaçmaq istəsən hökmən qoltuğuna, balağına tikanlı məftillər ilişəcək. Göynədəcək. Göynətməliydi əlbəttə. Qazan xan demişkən, olacağa çarə yoxdur. Xəmiri kündələyib kürəyə qoymaq vaxtıdır. Çörəkləri sobadan çıxarıb piştaxtanın üstünə düzürsən, arada o üz bu üzə çevirirsən ki, tez soyusun, soyuyandan sonra rəflərə yığırsan. Kürəyi çörəyin altından üsulluca çıxarmağı öyrənməlisən, yoxsa briqadirin qəzəbinə tuş gələrsən. Briqadir tayfası isə həmişə bədgümandı. Güldüsə bu gülüşü yaxşılığamı, yamanlığamı yozmaq çətindir. Onu görəndə çatma qaşların həmişə yuxarı dartılacaq, özü də düz ortadan. Çörəyin kütə getsə əllərin əsməyə başlayacaq, çünki kartoçkanda kəsir yaranacaq. Orda çörəkxananı obyekt kimi işlətmək alınmayacaq, mühasibat güclü nəzarət altında olacaq. Arada sexi yoxlamağa gələn osetin çinovniki duz-çörəklə qarşılamağı öyrənməlisən. Bu sənin müqəddəs vəzifələrindən biri olmalıdır. Bax a, kəl boyunlu çinovnikin qəzəbinə tuş gəlsən, dabanına kimi çat verəcəksən, hətta 100 il sonra liberallar sənə repressiya qurbanı kimi heykəl qoyanda da o çat arxandan görsənəcək. Çətin məsələdir. Arada prostatından ağrılar tutacaq, könlünə balqabaq tumu düşəcək. Orda həyat özü sənə tum gətirir, qara tumdu, yekə, sadəcə qovurmaq çətindir. Hərəkatınızın başqanını barakdan çağırtdırarsan, yanına işə götürərsən, ikiniz bir yerdə kündələyərsiniz. Arada səni konfetə saldığına görə onu bir-iki ağız söyərsən, ürəyin boşalar, başqan da ki söyüşlərə öyrəncəlidi, dinmir, əslində o elə əvvəldən qaradinməzdi, bircə kuratoru görəndə çox danışırdı ki, ondan bir şey qoparsın. Burda isə dinmir, sözə və ələ baxandı. Sən yatmağa gedəndə təknəni təmizləyir, qırıntıları süpürür. Həyat davam edir. Arada sakitlik olanda deyib gülərsiz, xalqı loxladığınız günləri yada salıb nostalgiyaya qapılarsız. Başınız çox qarışmasın, xəyallara çox uymayın ki, xəmir acıyıb tavadan yerə axmasın. Yoxsa ikinizi də əmi-bala isti sexdən qovub soyuq mədənə göndərərlər. Elə ki çörəyin kütə getdi, sənin özünün də vaxtın yaxınlaşdı. Mədənin çörək sexi kimi isti küncü yoxdur, bacasından da tüstü çıxmır. Səhərdən axşama kimi kömürdələni mədənin divarına söykəyib tırıldadırsan, bircə zabit icazə verəndə dincəlirsən. Rusa-farsa kərkinən oğlan indi kömürdələnə kərkinir. Əsəbləşirsən ki, vodoley erası tayfalığa sizə düşmədi. Balıq erasında akula idiniz, indi tilova düşmüsünüz. Şəyirdlərin kömür tozundan qaralmış əlləri ilə gözlərini ovuraraq səndən soruşurlar ki, a bəy, bu necə oldu, nə yedik bu günlərə qaldıq? Gəl indi cavab ver! Kərəmi ağlamaq tutdu. Sexdə isə hər cür dəmə qoymaq olur. Sobanın istisindən şabalıdı rəng alacaqsan, ləqəbin olacaq “hisə verilmiş”. Arada unu ələyib qabın dibinə yayandan sonra bir eşmə çəkərsən, onda Qara dəniz özü səndən sarı çırpınacaq. Batumi plyajları səndən sarı darıxacaq, Abşeron plyajlarında da yerin görünəcək. Dostlarla Xəzərə girib suyu şappıldadırdın, restoranda Xan kababından yeyib könül bulandırırdın, tut arağının təsirindən əlini stola çırpırdın, lül-atəş bulvarda coşub gəlib bomba oğlanlıq edirdin, yanından əri ilə keçən qadına söz atırdın, mübahisə düşürdü, polis də səni tutub aparmaq əvəzinə qadının ərini aparırdı, çünki bütün rayonların polis rəisləri sənin yerlilərindir. Paytaxtda bütün məsələlər sizlik idi. İndi obyektində bayquş ulayır. Plyajdakı şezlonqun boş qalıb, indi pal-paltarlı şkonkada uzanmısan, bit-birə içəridə səni qıdıqlayıb güldürür. Gör gətirib bu boyda oğlanı hara tullayıblar! Radio da barbar bağırır ki, liberalizm tarixin zibil yeşiyinə atılıb. Çərxi-fələk tərsinə dövran edir indi. Arada xəmirli əllərinin barmaqlarını bozqurd işarəsi formasında tutub ulayarsan. Ürəyin nə qədər istəyir. Ula ki ulayasan. Amma astadan ha! Yəni zildən yox, bəmdən. İş ki tamam oldu, planı ki təhvil verdin, önlüyünü aç, gərnəş, indi yatmağa gedə bilərsən. Gedəndə icazə verirlər, çörəkdən bir xırtçanaqlısını seç özünçün apar. Çörəyi vur qoltuğuna, bir də gördün şkonkaya çatınca əritdin getdi içəri. Yatanda yanındakına nəsə demək istəsən də gözlərin yorğunluqdan yumulacaq. Yuxunda görəcəksən ki, Dərbəndə çoxdan bayraq taxmısınız, artıq Rostova yetişməkdəsiniz. Başqanınız BMT-nin tribunasından, özü də türk dilində konuşur. Çəkiclər yenə zindana zərbələr endirib cingildəyir, qıpqırmızı dəmirdən qığılcımlar sıçrayır. Turan ordusunun müvəffəqiyyətlərdən və zəfərlərdən havalanmısınız, impiçment tələb edirsiniz. Şimal-şərqə, əsasən də şərqə doğru irəliləyirsiniz. Volqa çayını birnəfəsə üzüb keçirsiniz. Bombalar partlayır, alov yelləri əsir. Türk şahinləri qaranlıqlar içindən, dağınıq buludlar arasından aşağıya, şəhərlərin üzərinə şığıyır. Körpüləri havaya sovurursunuz, külə dönmüş zəmiləri tapdalayıb keçirsiniz, boşalmış səngərlərin üstündən hoppanırsınız, yanı-yörənizdə ağaclar yanır. Yer kürəsini şumlaya-şumlaya gedirsiniz. Kəndlər xaraba qalır, fermalar dağılır, dünya qozunuza deyil. Donub taxtaya dönmüş yun papaqlı meyitlər, ac quşların dimdiklədiyi açıq gözlər, buz bağlamış zabit ulduzları, son addımda ilişib qalmış sahibsiz boş çəkmələr... Qıvraq olun, az qalıb, planeti götürürsiniz. NATO-nun sizə verdiyi tuşonkaların içindən mal əti əvəzinə pediqri, viskas it və pişik yemləri çıxır, sən maddi-texniki təminata məsul şəxs kimi əlini stola çırpırsan, təcili menyunu dəyişdirməyi tələb edirsən. NATO-nun baş katibi sənin alnından öpərək deyir Moskvanı tutun, sizə lap ikra yedizdirək! Dağıtdığınız xutorlardan birindəki evlərdən yekə taxta çəllək çaxır tapırsınız, sərinlənib şarkı oxuyursunuz. Turan igidləri qorxu bilmədən irəli şığıyır. Rus çöllərində dayanmadan irəliləyən arabalarınızın təkərləri cırıldayır, taqqıldayır, elə bil dilə gəlib sizlərə mahnı oxuyur. Atlarınızın kişnərtisi okeanın o tayına kimi çatıb exo verir. Diyarbəkirli komutanınız geridə qalanları qırmanclaya-qırmanclaya irəli qovur. Üst-üstə qalaqlanmış qum dolu çuvalların arxasında keşik çəkirsiniz, silahlarınızın maqazinlərini doldururub yenidən döyüşə atılırsınız. Türk dünyası ellərinə dayanmadan qara kağızlar gedir, amma siz and içmisiniz, qalaktikaya sahiblənməyincə sakitləşməyəcəksiniz. Avrasiya qitəsinin hər yerinə sümüklər, kəllələr səpələnib. Gözləriniz qızıb. Qabağınıza çıxan yoxdur, düşmən dəlik-deşik maşınları, yanmış tankları, əzilmiş topları, aşırılmış vaqonları qoyub qaçır. Ağsaqqalları, kənd sovetlərini, antiqlobalist onuncu sinif şagirlərini, Pensilvaniyadakı imama biət etmək istəməyən dindarları güllələyirsiniz. Yolayrıclarında bozqurd simgəsi ilə şəkil çəkdirirsiniz. Geriyə gedən qatarlarınız vaqonlarla mal-heyvan daşıyır, trofeydən kalan pullar tutursunuz. Tərtərin mal bazarında ikinci əl norka papaq, geyilmiş dublyonka, qızıl üzük və dişlər satdırırsınız, pula pul demirsiniz. Transsibir magistralında qabağınıza çıxan nişanlar, oxlar dalbadal yerə səpələnir, əvəzinə bircə yazı, bircə nişan ucalır: “Maskvanı alajıyıx!” Gödək şalvarlı keçmiş İŞİD komandiri toplarınıza komanda verir və lülələr Tehrana tuşlanır. Arabalarınızın təkərlərini teksunla yağlayırsınız ki, Uyğurıstana tez çatasınız. Çin səddinə böyük ruh yüksəkliyi ilə yetişirsiniz. Ələ keçirilmiş şəhərlərə mahnı ilə girirsiniz, səkilərdə düzülmüş qıyıqgöz çinli qızlar sizə gül dəstələri və blok-blok siqaretlər tullayırlar. Bəziləri əllərini ağızlarına tutub: “Mən ancaq türk oğlu türkə verəcəm” qışqırırlar. Yük maşınlarınıza, toplarınıza, lafetlərinizə, arabalarınıza gül-çiçək və konfet yağışı yağır. Sizi gözləyirmişlər- xilaskarları! Bütün kənd və şəhərlərdə ağ bayraqlarla qabağınıza çıxıblar. Çin Kommunist Partiyasının birinci katibi arabalarınızın təkərlərini yuyur, Çinin müdafiə naziri isə atlarınızın ayaqlarına nal vurur. Amma Honkonqun qulabanına çatanda təkərə düşürsünüz. Birləşmiş rus-fars qoşunları sizi mühasirəyə salır. Katyol iysi gəlir. Mühasirədən çıxmaq üçün yenidən Qərbdən kömək istəmək fikrinə düşürsünüz. Acından ölmüş rabitəçinin iylənmiş meyidini qərargah qazmasından kənara çıxarıb tullayırsan, notbukun arxasına özün keçib Brüsselə elektron məktub yazırsan. Brüsseldən cavab gəlmir. Gecə qaş qaralanda aradan çıxmağı qərarlaşdırırsınız. Sağ qalmış əsgərləriniz palçıqlı toppuzlarına, sınıq nizələrinə söykənə-söykənə səngərin dibi ilə yavaş-yavaş gedirlər, sən də irəlidə əlində məşəl tutaraq yol göstərirsən. Az getdiniz, üz getdiniz, dərə-təpə düz getdiniz. Sarğı altında qaysaqlanmış yaralar, əzik-üzük dəbilqələr, dağınıq saçlar, qaralmış sifətlər, deşik-deşik qalxanlar hətta üzü döyüşlər görmüş sənin kimi cəngavəri belə kövrəldir. Paltarlarınızdan meyid iyi gəlir. Aclıqdan üzülən kim, qanqrenadan ufuldayan kim. Axı yürüşün əvvəlində üst-başlarınız tozsuz, geyiminiz şax, papaqlarınız parıltılı, silahlarınız saz idi. Böyük bir dağın başına çatırsınız, Turan bayrağını təpəsinə sancmaq istəyirsən ki, tarix yazasan. Lakin məlum olur ki, diviziyanın zampaliti həmin bayrağı donmuş ayaqlarına dolayıb. Onun sarğılı ayağına təpik ilişdirirsən, o ağrıdan ufuldayır, sənsə söyürsən. Qəzəb içində ratsiyaya əl ataraq birbaşa Pentaqonu yığırsan. Pentaqondan səni mədəni şəkildə başa salırlar ki, okeanın o tayından təyyarə göndərmək baha başa gəlir, həm də bu layihədə nəzərdə tutulmayıb və sənə NATO-nun Avropadakı ali baş komandanından kömək istəməyi məsləhət görürlər. Onları başa sala bilmirsən ki, Çin Amerikaya Avropadan daha yaxındır. Məlum olur ki onların xəritəsində Çinə Avropadan keçib gedirsən. Birdən ətrafı bürümüş “Uraa!” səsləri səni dəhşətə gətirir. Kazaklar hücuma keçir. Ulu Tenqriyə yalvarıb yardım diləyirsən və o toz-duman qaldırır. Külək səni lələk kimi göyə qaldırıb NATO-nun Brüsseldəki ştab-qərargahı binasının üstünə salır. Ömrü boyu bu yüksəkliyə qalxmadığına, hündürlükdən qorxduğuna görə diksinib ayılırsan. Çox yatma, ayıl, əfəndim, xəmiri yoğurmağa tələs, yoxsa maya qıcqıracaq. Sən bu yandan, başqan o yandan başınızı qaldırmadan yoğurub yapın. Tezdən sexə girəndə görəcəksən ki, başqan səndən qabaq oyanıb, artıq maya çalır. Yazığın yuxusu ərşə çəkilib. Ocağı ki qaladın, darıxmağa vaxt olmur, iş öz-özünə gedir. Çörəklərin sayını itirirsən, başqandan soruşursan: “Neçə oldu?”. “Nə bilim, bajıoğlu, fikrə getmişdim, sayammadım”. “Elə mənim də fikrim dağılmışdı”. Eh, deyirəm, ey zavallı, arada pəncərədən başını çıxart, bir bax gör dünyada nə var nə yox. Pəncərədən isə bir qalaq kömür, bir şələ odun görünür. Dəmir bidonlar cingildəyir, burnuna nöyüt iyi gəlir. Kolımada huşun yavaş-yavaş özünə gələcək. Həmişə qatar səsi eşidəndə nigaran olacaqsan, elə bil kimsə sənə dəyməyə gəlməliydi, gecikir. Təbiətcə mülayim, fağır birinə çevriləcəksən. Sənə baxanda adama elə gələcək ki, həmişə nə haqdasa dərindən düşünürsən, yəni fikirləşirsən. Az danışacaqsan, danışanda da sözünün yerini biləcəksən. Sənə qulaq asanda adama elə gələcək ki, sinəndə hələ düyünü açılmamış çox-çox sirlər yatıb. O sirləri heç kəsə vermə. Bir də gördün yanındakına badalaq vurub yerə sərdilər- dimdik dur haa, ona tərəf baxma. Gör haa, sənə uşaqlıqdan başqasına badalaq vurmağı, irəlidə gedəni yıxmağı öyrətmişdilər, o da burda kara gəlmədi. “Bu insan hüquqlarının kobud şəkildə pozulmasıdır”- deyinə-deyinə yanından bir cəbhəçi keçir, ağzı-burnu qan içindədir. Onu sakitləşdir, de ki, əsəbləşmə, a bəy, olan şeydir. Bir gün sizinlə gecələyəcək, sabah onu ayrı yerə köçürəcəklər. Səhər duranda sir-sifətində yuxusuzluqdan əsər-əlamət olmasa da, gözünün altında finqalın yeri görcənəcək. Ural meşələri onu gözləyir, Buryatiya dağlarının nəhəng kölgələri ona əl eləyir. Xalqı fırlatmaq dövrü başa çatdı, bəy, oğul deyərəm dəzgahı fırlat! Dəzgah elə bir şeydir ki, lap istəyirsən fit çala-çala işlət, səsin yuxarıçinlilərin qulağına çatmayacaq, nadzorlar sənə irad tutmayacaq ki, nə gününə qudurmusan? Lap istəyirsən dayanmadan çal, gah ucadan, gah pəsdən- dəzgahın səsi fit səsini batırır həmişə. Ürəyinin istəsə osmanlının əski ordusunun marşını da çala bilərsən.
 Xalqsa... Xalq hətta sizin gedişinizə sevinəcək də! Sizin caynaqlarınızdan qurtulduğuna görə qurbanlar kəsənlər də tapılacaq. Həmvətənlərimizin belə məsələlərə laqeyd qalacağını proqnozlaşdırmaq üçün nostradamus olmaq lazım deyil. Onda görəcəksiniz ki, bu xalqın nəzərində siz heç nəsiniz. Bu elin gözündə sizin qara qəpik də dəyəriniz yoxdur. El sizsiz daha şən, daha tox, -və ən əsası!- kreditsiz yaşayacaq. Bəzilərinizi hətta Rus əsgəri zorla xalqın əlindən alacaq: “Bunları asmayın, bunlar bizə Sibirdə material kimi lazım olacaq!” Piarınız yox olunca özünüz də yox olacaqsınız. Sadəcə üzə çıxacaq ki heç bir fədailik yoxmuş, sizi hətta ən yüngül tədbirlərlə də islah etmək mümkünmüş. Yalançı cəsur olmaqdan asan iş yoxdur, bu məlum məsələdir. Bəzən bir həftə ərzində ləyaqətli adam olmaq on dəqiqə tv ekranında qəhraman olmaqdan qat-qat çətindir. Sibir elə bir yerdr ki, orda liberal fahişələrə ləyaqətli olmağı tez öyrədirlər. Bu tarixən sınaqdan çıxarılıb. Bununçün xüsusi kurs və prosedur qaydaları hazırlanıb. Başa düşüləndir, neçə onilliklər zəhmətiniz bada gedəcək. Bizim camaata öz orijinallığın ilə xoş gəlmək çətin işdir. Bu qədər can qoydunuz, imic yaratdınız, heyf! Yelini dolu inək böyürə-böyürə buzovu çağırır, şair, əvəzində sağıcı gəlir.
 Liberallar öz siyasi konyukturalarını yenidən nəzərdən keçirməlidirlər. Sibirin soyuq hava şəraiti və çeçen psixiatrlarının kəl görkəmi nəzərə alınmalıdır. Ergenekon yolu tutanlar bu yolun Maqadanda bitdiyi ilə barışmalıdırlar. Bəli, bəyəfəndilər, Börte Çənə dastanı Arxipelaq Qulaqla yekunlaşır. Bəri osturun. Bu xəritə köndələndir, düzəldib baxın. Eynəyinizi taxın. Siz indi bir az gec ayılmısınız, amma bu cızmaqara xoşuna gəlməsə də axıradək oxumalısınız. İndidən hər zəhrimara qalmışı düzəltməyi öyrənməlisiniz, oksigenlə, avtogenlə, ruberoidlə işləməyi bacarmalısınız. Çox gülməlidir, hə? Hiss edirəm, dünənki korlar necə acgözlüklə oxuyurlar. Başınızı ağrıtdısa, apteçkadan bir analgin götürüb atın. Qarnızı ağrıtdısa tetraskilin. Lagerin kitabxanasında kalan macəra ədəbiyyatı olur, ürəyiniz sıxılanda birini götürüb oxuyarsınız, keçər. Ona görə deyirəm ki, latın qrafikasına çox aludə olmayın, indidən kirili öyrənin. Oxuduz? Qanadlarınız kəsildi? Yatmış qüssəniz oyandı yenə. Başa düşüləndir, üslub bir az sıxılmışdır, liberal isteblişmenti boğur. Neyləməli, məhəbbət üçün daha ciddi üslub tələb olunur. Elə ciddi sözlər var ki, qəlpə kimi yaralayır. Bəzi cümlələri iki dəfə oxumaq lazım gəlir; ona görə yox ki dərin mənası yoxdur, ona görə ki kifayət dərəcədə aydındır və dediyimiz kimi nostradamuscasınadır. İfadələr həddindən artıq dartılan məftil kimi bircə anlığa titrəyir. Çingizxanın dəli-dolu nəvələrinə elə gəlir ki, şimal küləyi burda yaman qəzəbli əsir. Küləyin təsiri ilə hər şey əsir, burnunu yerdən ayırmayıb otlayan inəklərdən başqa. Külək dalğası canlı yarpağı budaqdan ayırmaqdadır. Yarpaqsa budaqdan elə möhkəm yapışıb ki, budaq elə bil dar ağacıdır, şair.
 Qəflətən şairin kitabının əhvalı xarablaşır və o rəfdən yerə düşür. Amma başqa cür də ola bilməzdi. Təkanlar o qədər güclü olacaq ki, başınızdakı papağınız da düşəcək. Üç qatırlı arabası olan osmanlı paşası o dünyada qıvrılacaq, qatırları şahə qalxıb arabanı çevirəcək. Çox dərinə getməyək. Bir daha üzr istəyirəm, batıracaqsınız, hökmən şalvarınıza batıracaqsınız. Dərzi ilə danışın, indidən sizə qalın və isti dizlik tiksin, şalvarının dizləri tez-tez üzülüb gedəcək. Batı xan özü sizə kömək olsun, elə bir saza keçmisiniz ki, qurtulmaq çətin olacaq. Taledə günah yoxdur, sizi elə öz üslubistikanız boğacaq. Başa düşməliydiniz ki, sizi tirkalayanların çoxunun Avropada malı-mülki var, vaxtı çatanda qaçacaqlar, mədənlərə kömür çıxarmağa isə onların fitnələrinə uyan sizin kimi fəqir-füqəralar göndəriləcək.
 Hələlik! Özünüzə yaxşı baxın. Sizin qapınızın bağlanmasına hələ bir xeyli var. Protokol çərçivəsində desək, siz Vasili Vladimiroviçin dediyi həmin o işarələnmişlərdənsiniz: canlılar aləmindən kənar edilmisiniz, amma hələ sıradan çıxarılmamısınız. Türk dünyasının Sibir şöbəsi sizin əcəlinizi istəmir, halal zəhmətlə işləməyinizi, hər ayın başında vaxtanın jurnalına qol çəkib əməkhaqqı almağınızı istəyir. Sağlamlığınız sizə lazım olacaq, onu qoruyun, zərərli vərdişlərdən kənar durun. Sulu yeməyinizə fikir verin. Yağlı xörəklər yeyin, şaxtadan qorunmaq üçün piy qatı gərəkir. Dalağınıza sağlıq. Ağartı və göyərtiyə üstünlük verin, vitamın qıtlığı yaranacaq, caynaqlarınızın dibi çürüyəcək. Sürtülə-sürtülə tük tökəcəksiniz, nə qədər imkan var, tellərinizi darayın. Dədə Qorqud demişkən, az yeyin, saz yeyin. Özünüzü rütubətdən qoruyun, çalışın bulvarda çox gəzin, xəzri küləyi bir də ələ düşməyəcək. Səhər gimnastikası edin, -bir, iki, bir, iki- özünüzü yavaş-yavaş rejimə öyrəşdirin. Əl-qol hərəkəti nə qədər çox etsəniz, ümumi işin xeyrinədir. Əsas odur ki çalışın qətiyyən əsəbləşməyin. Əsəb hüceyrələri bir də bərpa olmurlar. Sakitləşin, tale ağır zərbələrsiz keçinə bilməz. Sol böyrünüz üstə yatmayın, gur işıqlı yerdə oturmayın. Sol, sol, sol! - tezdən durub himn oxuyun. Sağ çiyninizi çoxlu hərəkət etdirin, şalbanı o çiyninizdə daşıyacaqsınız və sümüyünüzdə deformasiya yaranacaq. Normal vəziyyətdə boyun arxaya 75 dərəcə, qabağa 40 dərəcə, sağa-sola 45 dərəcə əyilir. Çox olsa sınar. Hər halda belə ehtimal var. Əgər yoqa ilə məşğul olsanız, bu göstəriciləri çoxaltmaq şansınız yaranar. Çalışın peysəriniz plastilin kimi yumşaq olsun. Bundan sonra internetdən türkçülük ədəbiyyatı yox, yoqa videoları yükləyin. Xare Krişna, Xare Rama! Çalışın başınız ramkaya keçsin. Yoxsa qulaqlarınız sivrilər. Özünüzə qarşı tələbkar olun. Qoy bütün ideyalarınızın sürüsü öz çobanı Zəka müəllimin iradəsi ilə düz yola doğru irəliləsin. Tarixin çürük ideyalarının üstündən xətt çəkin. Deyilənlərə düzgün əməl etsəniz, fırlatdığınız bu məmləkətdə hələ bir müddət sakit yaşaya bilərsiniz.

Deyə bilərsənmi, a Abas qağa,
Palıd ağajına, qoz ağajına
Nə deer dimdiyi ağajdələnin?

Töylədə, sarayda, köyüşənlikdə
Ovjunu yağışa tutan uşağın
Nə deer ovjuna siyən yağışlar?

Ehey… qulaqları darı dələnim…
Nə deer harayı qarğanın göyə?
Nə deer harayı zurnanın toya?
Nə deer torpağa eşşəyin nalı?
De də!

Günü göy əskiyə bükülüf gedən
Dolmuş bulud təki tökülüf gedən-
Arvad ölümünə, at itkisinə
Nə deer, nə deer göz yaşlarımız?

Bir də damxamızın pənjərəsini
Küləyin əliylə kim döyer, qağa?
Hörümçək toruna düşən bu milçək
Çırpınıf dünyaya nə deer, qağa, hə?

Daha nə soruşum, nə xavar aleym?
Eh, başı taxtalı lopabığ kişi,
Nə dedih dünyaya gəlişimizlə?
Deyə bilərsənmi, nə verəjiyih
Dünyaya- dünyadan gedişimizlə?..