Amin Ramazanlı:
-İskəndər Həmidovun dəstəsi oğurluqla məşğul idi. Bakı şəhərində eşidirdik ki, qoçuları ilə Təzə bazarı soyub, dükanları günün günorta çağı çapıb. Xalqlar Dostluğu metrosunun yanında indiki park ərazisində o vaxtlar “Tolkuçka” vardı- Əbülfəzin vaxtında böyük bazar var idi. Mən “Tolkuçka”ya getmişdim, nə isə alırdım. Birdən hay-küy qopdu, alıcı-satıcı hamı dəydi bir-birinə. Satıcılar malları qoyub qaçdı ki İskəndər gəlib. İnanın ki, İskəndərin dəstəsi əlində avtomat bütün “Tolkuçka”nı mühasirəyə aldılar. Alverçilərin mallarını gətirdikləri boş yük maşınlarına yüklədilər. Öz gözümlə gördüm. Meşokla qoz-fındıq ləpəsi, parçalar, geyimlər- bazarda bir dənə şey qoymadılar. Hamını bir-bir sumkalarını yoxlayıb buraxdılar. Mənim də sumkamı yoxladılar ki, alverçilər qoyub qaçdığı mallardan birdən götürərik. İskəndər belə İskəndər idi. Onun adı gələndə vahimələnirdik, quldur, oğru, cinayətkar kimi başa düşürdük. Onun ipini də Əbülfəz yığmırdı. Debatlara çıxanda ekran qarşısındakı şəxsi təhqir edirdi. Bilinirdi ki, mədəniyyətsiz adamdır. İndi millətdən, qeyrətdən, vətəndən danışır. Özbaşınalıq və quldurluq edən adamda vətən sevgisi ola bilməz.
Комментариев нет:
Отправить комментарий