“O vaxt əlindən tutduğum yeniyetmə, seçilmiş, ürəyimə yatan övladım gələcək. Ruhumu ona verəcəm və o xalqlara məhkəməni xəbər verəcək. O çox xalqları heyrətə gətirəcək və şahlar onun qarşısında ağızlarını bağlayacaqlar. Çünki onlar bu peyğəmbərdən eşitmədiklərini və bilmədiklərini öyrənəcəklər. O üzərinə bizim günahlarımızı götürmüş, acılarımızı aparmışdır. Biz isə elə fikirləşdik ki, o Allah tərəfindən vurulmuş, cəzalandırılmış və əzaba salınmışdır. Lakin o bizim günahlarımıza görə yaralanmış, bizim təqsirimizə görə cəfalanmışdır: bizə salamatlıq gətirən cəzanı o çəkdi. Onun yediyi zərbələrlə biz sağaldıq. Hamımız qoyun kimi azmışdıq. Allah isə bizim təqsirimizi onun üstünə qoydu. O zülm və cəfaya məruz qaldı. Lakin ağzını açmadı…”

Peyğəmbərlər şahı sayılan Yaşayın (İsay, eramızdan əvvəl 7-ci əsr) kitabından