Qoya son nöqtəni çün aləmi-imkanə ölüm,
Ulu həqdən yazılıb cümleyi-insanə ölüm.
Onu əsla unudub dövrana aldanmayasan,
əvvəl-axır qonacaq üstünə pərvanə, ölüm.
Nə vara-dövlətə, nə sərvətə bel bağlama gəl,
Məgər allandımı gör mülkü Süleymanə ölüm?
Ölümün sirrini kim tapdı ki, bir sən tapasan?
Vermədi sirrini heç hikməti-Loğmanə ölüm.
Gördülər öldü dönüb insana insan dedilər,
Onu mənus eliyən çünki, o Cananə ölüm.
Ey bəndə çatdı əcəl sən də ölüb getməlisən,
Sanmaki çoxdu uzaq, sənlədi yan-yanə ölüm.
Ulu həqdən yazılıb cümleyi-insanə ölüm.
Onu əsla unudub dövrana aldanmayasan,
əvvəl-axır qonacaq üstünə pərvanə, ölüm.
Nə vara-dövlətə, nə sərvətə bel bağlama gəl,
Məgər allandımı gör mülkü Süleymanə ölüm?
Ölümün sirrini kim tapdı ki, bir sən tapasan?
Vermədi sirrini heç hikməti-Loğmanə ölüm.
Gördülər öldü dönüb insana insan dedilər,
Onu mənus eliyən çünki, o Cananə ölüm.
Ey bəndə çatdı əcəl sən də ölüb getməlisən,
Sanmaki çoxdu uzaq, sənlədi yan-yanə ölüm.
Комментариев нет:
Отправить комментарий