Müsahibimiz Azərbaycanda ən çox oxunan, qalmaqallı
profliqa.blogspot.com resursunun admini İbrahim Seldir
“Bizim professionallığımız erməni həmkarlarımızı
qat-qat üstələyir, sadəcə bizdə oxucu yoxdur”
“Bizim müxalifətin sevimlisi Hillari Klinton
cavanlığında aktiv lezbiyanka olub”
“Bütün murdarlıqlar dünyaya Amerikadan yayılır”
-Sizcə bloggerlik jurnalistikadırmı və bizə
lazımdırmı?
-Müasir dünyada
ictimai-siyasi durum elədir ki, əgər bütün jurnalistika belə məhv edilsə, təkcə
bloggerlik saxlanılsa, media, bütünlüklə sivilizasiya bundan heç nə itirməz. Məsələn,
ABŞ kimi iri kapitalist ölkələrində müxalifət yoxdur, bizdəki kimi hakimiyyətin
“B” variantları var, yəni bir cibdən idarə olunan yalançı müxalifət başkanları
var. Orda əsl, real müxalifət məhz bloggerlər sayılır. Ölkə intellektualları,
mütərəqqi ictimaiyyəti məhz bu blogları oxuyurlar, onların auditoriyasını təşkil
edirlər. Amerikada böyük Bloggerlər hərəkatı – Bloqodrom formalaşıb, təəssüf ki
bizdə bu barədə məlumatlı deyillər.
Bizdə oxunan məlumatlar hamısı Si-En-En, Bi-Bi-Si kimi iudey informasiya mərkəzlərindən alınmış xəbərlərdir. Əsl Amerikanı tanımaq, iç üzünü bilmək üçün isə məhz dediyim bloglardakı xəbərləri oxumalısan. Müasir dünyanın Çe Qevaraları da məhz həmin bloggerlərdir. Rusiyada bloggerlər var ki, kult yaradıb, onların blogları məşhur saytlardan az ziyarət olunmur. Professor Stoleşnikovun davamçıları İverologiya Kafedrası yaradıblar, ordan virtual mühazirələr keçirlər. Bizdə bu cür sistemlər təəssüf ki hələ formalaşmayıb.
Bizdə oxunan məlumatlar hamısı Si-En-En, Bi-Bi-Si kimi iudey informasiya mərkəzlərindən alınmış xəbərlərdir. Əsl Amerikanı tanımaq, iç üzünü bilmək üçün isə məhz dediyim bloglardakı xəbərləri oxumalısan. Müasir dünyanın Çe Qevaraları da məhz həmin bloggerlərdir. Rusiyada bloggerlər var ki, kult yaradıb, onların blogları məşhur saytlardan az ziyarət olunmur. Professor Stoleşnikovun davamçıları İverologiya Kafedrası yaradıblar, ordan virtual mühazirələr keçirlər. Bizdə bu cür sistemlər təəssüf ki hələ formalaşmayıb.
-Ədəbi-mədəni mühitdə ən ciddi, ziddiyyətli problemlər,
məsələlər hansılardır?
-Problemlər bildiyiniz kimi
o qədər çoxdur ki, saatlarca danışmaq, hətta bu barədə kitab da yazmaq olar.
Amma nə faydası, danışmaq yenə özümüzə qalacaq. Masonlar təhsili necə məhv
ediblərsə, ədəbiyyatın da məhv olması, həvəsin azalması üçün əllərindən gələni
ediblər, çoxsaylı maneələr yaradıblar. Bizim professionallığımız erməni həmkarlarımızı
qat-qat üstələyir, sadəcə bizdə oxucu yoxdur. Hal-hazırda bir nömrəli problem
sanballı aylıq ədəbiyyat dərgisinin olmamasıdır. “Yazı” jurnalı nəşr olunur,
amma təəssüf ki kvartal çıxır, bütün ədəbi mühiti və hadisələri əhatə edə
bilmir. AYO-nun “Alatoran”ı sırf postmodernizm üstündə köklənib, klassik və ya
konspiroloji istiqamətləri qəbul etmək istəmir. “Ulduz” jurnalını da son
zamanlar veriblər ayseləlizadəkimilərin əlinə, normal ədəbi mətn ortalığa qoya
bilməyən hansı zövqə malik olacaq, necə normal, oxunaqlı jurnal buraxacaq, baş
açmaq olmur. Elçinin öz buraxdığı jurnal onlardan qat-qat güclü idi, bir məziyyəti
o idi ki virtuallığı, internet ədəbi mühiti əks etdirmirdi. Sadaladığım
kriteriyaları özündə birləşdirən jurnal, zənnimcə ədəbi mühitin inkişafı üçün
böyük cığır açardı.
-Sizcə Azərbaycan ədəbiyyatında yaşanan bu günkü
boşluqda dünya ədəbiyyatından bixəbərliyin rolu varmı? Bizim yazarlar dünya ədəbiyyatını
niyə oxumurlar?
-Niyə oxumurlar ki?
Oxuyurlar, Markesi oxuyurlar, Umberto Ekonu oxuyurlar və başlayırlar ülləmalıq
eləməyə! Əsəf Qaraqaplanı indi də cühud kalkası Kafkanın son məktubu dəli eləyib.
Bunlar da savadı Götedən öyrənir. Ay
yoldaş, götedən-mötedən savad olmaz! Həyatı doğru başa düşmək və normal yazıçı
olmaq üçün Markesi oxumaq azdır. Necə ki bizim Pərviz Yusif kimi sənətkar gedib
xarici oxucuya çatmır, xaricdəki oxucu da əsl Azərbaycan ari ədəbiyyatının
varlığından xəbərsiz qalır. Real vəziyyət budur ki, bizimkilər xaricdəki əsl
ari ədəbiyyatı tanımırlar. Çünki tərcümə rıçaqlarını əlində saxlayan iudey təşkilatları
onların burda təbliğ olunmasında maraqlı deyirlər. Qabımızı nə tökürlərsə onu
da yeyirik. Həmin təşkilatlara – Qlobal Hakimiyyətin infrastrukturuna bizim
üstün insan kimi formalaşmağımız yox, öz leksikonları ilə desək “qoy” kimi
formalaşmağımız gərəkdir. Odur ki gedin Qərbin 3-cü dərəcəli yazarlarını oxuyun
nə qədər oxuyursuz, bir irəliləyiş olmayacaq. Bizim kitabxanalar və satış məntəqələri
məhz Qərbin süleymanrəhimovşinası ilə doldurulub.
-Biz tənqidə nə dərəcədə dözümlüyük? Sizin ünvanınıza
olan ən doğru və ən yanlış tənqid hansı olub? Ən son kimi tənqid etmisiz və ən
son sizi kimi tənqid edib?
-Mən tənqidə dözümlü adamam.
Əgər tənqiddə qərəz yoxdursa, o tənqid qəbulolunandır. İstənilən tənqidi
materiala baxan kimi bilmək olur, o qərəzli yazılıb, ya ürəkdən gələn oxucu
fikirləridir. İradə Musayeva adlı müasir tənqidçi var, onu maraqla oxuyuram.
Cavanşir Yusifli bu yaxınlarda Sayman Aruzu tənqid etmişdi, bax o həqiqi hisslərdən
gələn bir professional oxucu yanaşması idi. Amma bir də görürsən ki, biri güney
ədəbiyyatını tənqid edir, amma o tənqidin altında güneylilərə nifrət yatdığını
mən gözəl bilirəm. Azərbaycanı bəlalara salanlara qarşı nifrət qalıb bu yanda,
bunlar da qəzəbin rakursunu güneylilərə yönəltmək, süni nifrət yaratmaq istəyirlər.
Mən onlara dəfələrlə demişəm, sizin İrana, farsa nifrət oyununuzun arxasında əslində
Güney Azərbaycan türklərinə nifrət dayanır. Bunu onlara dəfələrlə sübut etmişəm,
özləri də təsdiqləyiblər. Bir qrup adam düşüb ortaya, həqiqi dəyərlərimizi, müqəddəs
simvollarımızı ləkələmək istəyirlər. Kişilik torpaqlarımızı hədəf götürüblər. Həmin
nifrətin isə özəl səbəbləri vardır ki, başqa geniş söhbətin mövzusudur.
-Nə zaman və hansı yazıçının ev muzeyində olmusunuz?
-Xarici ölkələrdə olarkən
muzeyə və kitabxanaya getmək heç vaxt ağlımdan keçməyib. Əgər dili bilmirsənsə,
həmin ölkədə ədəbi məkanda olmağın nə mənası var ki? Və yaxud Türkiyədə muzeyə
getmək adama nə əqli fayda verə bilər? Orda da bizdəki kimi muzeyi süleymanrəhimovkimilərə
açarlar, pərvizyusiflərə yox! Odur ki mənası yoxdur. Mənim Azərbaycanda müqəddəs
məkan bildiyim bir yer var, o da Axundov kitabxanasıdır. Zənnimcə o məhv olsa,
Azərbaycan xalqı çox şey itirər. Xalqımız əqli yaddaşı Axundov kitabxanasıdır.
Həmişə əlimdə siyahı olur, ildə bir dəfə də olsa Axundov kitabxanasına gedib, həmin
mənbələri dəqiqləşdirirəm. Təəssüf ki bizim dissertantlar Axundov kitabxanasına
Novruz şənliyindən, ya da gəlinlik paltarından dissertasiya işi yazmağa
yollanırlar, normal elmi araşdırma aparanlarımız yox dərəcəsindədir.
-Bu günlərdə Berlində keçrilən gey-paradda 700 mindən
çox mavi iştirak edib. Dünya mətbuatı geylərin artması haqqında həyacan təbili
çalır. Sizcə bu durum Azərbaycanda necədir? Sizin müşahidələriniz ölkəmizdə də
geylərin artması nəticəsinə gəlirmi?
-Məktəblərdə seksual rəngarənglikdən
danışmaq, tarix dərsliklərinə qeylərin mədəniyyətindən bəhs edən fəsil daxil
etmək, cəmiyyətin inkişafında qeylərin və lesbiyankaların tarixi xidmətlərini göstərmək tələb kimi
qarşıya qoyulur. Kaliforniya ştatının qubernatoru Arnold Şvartsneger ştatın
senatorları tərəfindən irəli sürülmüş qanunu təsdiq etməyə məcbur oldu. Qanun
layihəsinin təşəbbüskarlarından biri Demokratik partiyadan olan senator Ş.Kuel
özü açıq lesbiyankadır. O demişdir: “1995-ci ildən biz məktəblərdə qey,
lezbiyanka, biseksual və transseksual uşaqlar üçün yaxşı şərait yaradılması üzərində
işləyirik”. İşlər o istiqamətdə qurulur ki, hamı qeyri-ənənəvi oreantasiyaya
malik olmağa can atsın. Məktəb proqaramlarına eyni cinsdən olanların münasibəti
haqqında dərslər salmaq barədə qərarlar qəbul edilir. Başqa sözlə desək, məktəbi
homoseksual ideologiyanın mənbəyinə, ocağına çevirirlər. “Qeylərin tarixi xidmətləri”,
o cümlədən, “seksual müxtəlifliyin” vacibliyini bilməklə yaxşı qiymət almaq
olar... Bəli, bütün bunlar Amerika gerçəkliyinin çox cüzi bir hissəsidir, həm də
Amerikada qəbul olunmuş həyat tərzidir. ABŞ bu “dəyərləri” normal hesab etməklə
yanaşı onun bütün dünyada qəbul edilməsinə istiqamətlənmiş siyasət yeridir. Qəzetlər
yazır ki, 1997-ci ildə “132 açıq homoseksualistlər ABŞ-da siyasi vəzifələt
tutmuşlar”. Bu hələ yalnız açıq homoseksualistlərdir. Bəla get-gedə dünyanı
bürüyür.
-ABŞ dövlət katibi Hillari Klinton çıxışlarının
birində geylərin, lezbiərin, biseksualların və transseksualların hüquqlarını
müdafiə etmələrini, onlara köməklik göstərib dəstək vermələrini Ağ Ev xarici
siyasətinin prioriteti olduğunu bildirmişdi. Sizcə bütün dünyada cinsi
azlıqların artmasında bu siyasətin də rolu var?
-Bəli, cinsi şizofreniya ildən-ilə
daha kəskin şəkil alır. Amerikanın “Mens journal” jurnalı iyirmi ən görkəmli
kişilərin adlarını dərc etmişdir- onların arasında bizim müxalifətin sevimlisi
Hillari Klintonun da adı vardır. Amerika mətbuatında gedən çoxsaylı məqalələrə
görə o cavanlığında lezbiyanka olmuş və ona görə də ABŞ lezbiyankalar cəmiyyətinin
kumiri, pərəstişkarı hesab olunur. O həmişə homoseksualistlərin, lezbiyanların
keçirdikləri paradlarda iştirak edir, belə yürüşlərdə passiv lesbiyankalar
başının üstündə “Hillari” yazılan plakatlar aparırlar. “Fəal” lesbiyankalar isə
ədliyyə naziri Janet Rionun və bir neçə yüksək vəzifəli demokratların portretlərini
aparırlar, çünki deyilənlərə görə Janet Rio Hillarinin həyatında olan “ilk
kişi” olmuşdur- bu hadisə tələbəlik illərində baş vermişdir. Odur ki Hillari
“xanım”ın canfəşanlığı başadüşüləndir. ABŞ-ın homoseksual dalğası artıq başqa
kontinentləri də bürümüşdür. Jirinovski düz deyir ki, bütün murdarlıqlar
dünyaya Amerikadan yayılır. Artıq dünyanın bir çox ölkələrində seksual azlıqlar
utanmadan, çəkinmədən yürüşlər keçirirlər. Aydındır ki bu cür siyasət
yuxarılardan təşkil olunur və məhz ailə institutuna qarşı çevrilmişdir.
-Xaricdən gətrilmiş ərzaqların tərkibində hormonal dəyişikliyə
uğradan qatqıların olduğu bildirilir. Siz ərzaq seçərkən xarici və ya yerli mal
olmasına üstünlük verirsizmi?
-Hamınızı Elçibəyin vaxtında
ölkəmizə soxulmuş, genosidlə məşğul Türkiyə kürdlərinin “Teksun” kimi
firmalarını boykot etməyə çağırıram. “Teksun”a Yalamadan o yana, Astaradan da
bu yana heç yerdə rast gəlməzsiniz, Azərbaycanda isə çayından tutmuş yağına
kimi nə desən buraxırlar! Hal-hazırda regionda ekoloji cəhətdən təmiz ərzaq məhsulları
buraxan yeganə ölkə İrandır. Çalışın ki, mağazalarda satılan ərzaqlardan
istifadə etməyəsiniz. Sübut edilib ki, bizdəki qidaların 95 faizinin geni dəyişdirilmiş
olmaqla insan səhhətini darmadağın edir. Hətta un məhsulları belə təhlükəlidir.
Elə buna görədir ki, artıq 50 yaşa qədər yaşamaq belə çətinləşib. İmkanlı şəxslər
ölkədən kənardan ərzaq gətirir özləri üçün. Bütün növ içkilər, şirələr, toyuq əti
və sairə təhlükə mənbəyidir, xüsusilə uşaqların debilləşməsinə gətirib çıxarır.
Gmo yeməklərlə balalarınızı çumo vəziyyətinə salmaq istəyirlər. Kimin imkanı
varsa öz həyətinin suyundan, toyugundan başqa heç bir şeydən istifadə etməsin.
Bu məsələni hətta kənd təsərrüfatı naziri etiraf edib. Adi diş pastası
“Kolqeyt” tərkibində olan ziyanlı maddələrə görə dünyanın bir çox ölkələrində
qadağan olunub, İtaliya dövləti bu yaxınlarda 20 min “Kolqeyt” diş pastasını
satışdan yığışdırıldı, bizdə isə gündən-günə daha geniş reklam olunur. Yazar
dostlarımızın hamısına rusların “Lesnoy balzam”ı ilə dişlərini sürtməyi məsləhət
görmüşəm: həm ucuz, həm də keyfiyyətlidir.
Asim Məmmədov
Комментариев нет:
Отправить комментарий