23.07.2012

Bədbəxtlik... ölüm...

Aliq Məmmədov


“ İnsan ölümü və ya bədbəxtliyi seçmək məcburiyyətində qalsa, mütləq axırıncısını seçəcəkdir.” U. K. Folkner


Sənə allah kimi səcdə etdilər,
Sağlığında aldın dahi adını.
Sənin yaratdığın nadir incilər,
Kölgədə saxladı çox- çoxlarını.


Yazırdın: bədbəxtlik, ya da ki ölüm-
İnsan seçəcəkdir birincisini.
Belə labüdlükdən yoxca da dönüm,
Heç vaxt etməyəcək ikincisini.


Fikrim yox mən səni təkzib eləyim,
Kimsə təəccübdən donub- durmasın.
On iki yaşında uşaqdan deyim:
Əcəl əməlindən busat qurmasın!

Beş ay tək çarpışdı o, çarpayıda,
Həkimlərin fikri tamam biriydi:
Ayaq kəsilməli- bircə tayı da,
Tale bu uşaqdan əsirgəyirdi.


Etiraz nidası qopdu sinədən,
Yaşamaq eşqiylə uşaq yanırdı.
Şam kimi əriyib- sönən bu bədən,
Sənin o, hökmünü necə danırdı!..


Təsəlli verirdi ata- anaya,
Könlünü alırdı bacı- qardaşın.
Deməsən O, qəsdən bilə- anlaya,
Ömrün uzadırdı ölüm anının.


Səbəb nə, seçmədi o, bədbəxtliyi?-
Ayaqsız yaşamaq ölüm ha deyil.
Zaman dəyərləndir kiçik mərdliyi
Nə olsun bu, oğlan dahi ha deyil!


Yanar- heyrətlənər əməli saleh
Bədxah dodaq büzər: nə böyük hünər.
Tarixə düşmədi adla o, fateh,-
Belədir bu dünya, mister Folkner!


İndi nə sən varsan, nə də o, oğlan
Ancaq bir həqiqət tərk etmir məni.
Sənin qanunundan ucada duran,
Uyuyur hər kəsdən xəbərsiz təki.


May 1986- cı il

Комментариев нет:

Отправить комментарий