Tələbəlik vaxtı – postmodern çağlarımda yazdığım prikol şeirlərdən biri. O vaxt çalışdığım Azad Yazarlar Ocağının “Alatoran” jurnalında dərc olunmuşdur.
Mənim paralel dünyalarım ilə
buralardakı hər hansı “mən” üçün
mövcud olan paralel dünyalar
eyni deyil
paralel dünyalar
bir müstəvidə deyil
bütün kəsişən xətlərdədir
əzizim
Səni ilk gördüyümdə
şəhər bağında oturmuşdun
oturmuşdun qəmli-qəmli
yanında oturmaq olarmı soruşdum
bir müddət tutqun-tutqun baxıb
olar dedin
Sən hələ öz içindəydin
Güldürməyə çalışdım
Heç gülmədin də
Mənim necə sırtıq olduğumu dedin
sevindim və sağ ol dedim
Və yenə davam etdim
Ruh gəldi mənə
ağzım qızışdı
Sonra tək olub-olmadığını soruşdum
Bir az fikrə gedib
Təksən dedin
“Sən bir təsadüfə bax
mən də təkəm” dedim
Bir kafeyə gedib birlikdə
bir kofe içməyi təklif etdim
Sən qaşqabaqla qəbul etdin
Ancaq kofe əvəzinə
sevimli içkimi gətizdirdim
saatlarca danışdım
skandal və maraqlı həyatımdan
bir yüz də
bakı-ceyhan borusunun
şərəfinə qaldırdım
bəyənilsin
yalandan dedim ki
bir dostum ispaniyada yaşayır
bir dostum almaniyada doğulub
mənsə azərbaycanda
son qəmim olsun, ha-ha-ha…
O qədər uşaqlıq etdim ki
məcbur oldun yaşımı soruşasan
inanmadın
soruşdum o tayın
ən demokratik insanı
saymanı tanırsanmı?
Bu yaxınlarda təzyiqlərə məruz qalıb
dedin yox
O, madam, deyim deməyim
sizdə çox şeylər uyuşmyr
məsələn, gözəlliyinizlə
savadsızlığınız heç uyuşmur
Qadının qapağı gərək elə olsun
içi boş olsa da dolu görünsün
yaxşı ki demədim
susub danışmamaq
özün bilirsən
ən böyük sərvətdir
bu sərxoş həyatda
yadımdadır, bir dəfə
institut illərində bir qıza
dəhşətli dərəcədə vurulmuşdum
lakin onun hərfləri
necə eybəcər yazdığını görən kimi
məhəbbətim bircə anda
uçdu getdi quşlar
Sonra bizə qonaq
getməyini xahiş etdim
duruxdun
susmaq razılıq əlamətidir deyib
qoluna girdim
Sonrası yadıma gəlmir
çünki belə işlərdən qabaq
həmişə çox vururam
İnsafən deyim ki
heç getmək istəmirdin
zorla çəkə-çəkə apardım
doğrudan da zatən də
həqiqətən də deyim ki
belə o saat razılaşmayan
qızlardan xoşum gəlir
Səhər xasiyyətimə uyğun
yatağına kofe gətirdim
üzündən öpərək
həmişə qaşqabaqlı olmağının
səbəbini soruşdum
kofedən bir qurtum içib
saçını geri tulladın
deyəsən kofe
tünd olmuşdu
incə bir mətinliklə
çünki mən spidəm
dedin
əsən yaşa
yox əlimdəki kofe stəkanı
yerə sallanmadı
təkcə qaşqabağım sallandı
kibrit qutusundan küsdü siqaret
Tezcə bir kibriti alışdırıram
Odu siqaretlə barışdırıram
canını alıram siqaretin
xəyalın fikir yelkəni
dartdı apardı məni
o tarixi tireyə
ömrün məzar daşındakı
doğumla ölüm arasındakı
o kiçicik tirəyə
divarın o üzündə
qonşunun zırrama oğlunu
ağlamaq tutdu
səsi diksindirdi məni
başımı qaldırıb
o kişiyə dua etmək istədim
çılçıraq tavandan üstümə gəldi
durub balkona çıxdım
Bir taksi də durub yol ortasında
baxırsan içində sürücüsü yox
evlərdə işıq var
radio yanır
fəqət camaatın gurultusu yox
paltarlar iplərdə quruyub qalıb
fəqət götürəni yox
geyəni də yox
Biri yaşıl işıqda yolu keçir
ona dayan deyən yox
dur deyən yox
Qəribləşdi dünya
batdı günəşi də həmin səhərin
arzum, ümidim də
üfiqdə itdi
əlimi üzümə apardım
ilk dəfə üzümü qırxdığım gün
yadıma düşdü
gülümsündüm
Yolumu azdıran şeytan
Dincəldin?
Bu da Bethoven musiqisi altında
romantik sevgi gecəsi sənə!
Doydun?
Ac ruhum eşq üçün
yaman darıxmışdı
Ac və yoxsul göründü mənə
bu günkü sevgimiz
oturdu bir gecəyə
yedi kefimi getdi
Ac və yoxsul göründü mənə
bu günkü sevgimiz
bilirdim ki havayı sevgi olmur
ancaq yenə…
ancaq yaxşı deyib şair
adam çaş qalanda
kaşları çox olur ortada…
Nə olaydı kaş
sən də o birilər tək
get anqır tayını tap
deyəydin
əlbəttə
mənim üçün
paralel olan dünyalarda
yaşayanların özləri üçün də
paralel dünyalar vardır
Bəli, hər bir başqa
paralel dünyanın da
öz paralel dünyaları vardır...
Комментариев нет:
Отправить комментарий