16.02.2012

Sənsiz


Aytən Nəsibbəyli

Sənsiz,
Rəngsiz

Kimsəsiz xatirələrə
möhtac olmuşam
sən gedən gündən .
Yazığın gəlsin.
Qayıt gəl.
Heç deyilsə
ürəyimdə qurduğun
o bütə heyfin gəlsin.

Gözlərim
uzaqlara dikilir
getdiyim hər yerdə.
Elə bil
çıxıb gələssən
itdiyin o uzaq nöqtədən .

Saatım
düşmənim olub.
 
Keçən hər dəqiqə qəsdimə durub
sənsizliyi əbədiləşdirdikcə.
Sənsizlik
gözümə mil kimi batır.
 


Dəli kimi
Küçələri qaçıram.
Dərdim özümdən dəli.
Qışqırıram:
“Hardasan?”
Səsim özümə qayıdır.

Комментариев нет:

Отправить комментарий