Ümiddən o yana

Kənan Hacı

Ümiddən o yana yol göstər mənə,

daha səbrim də əynimə dar gəlir,

sənin sevgindən özümə köynək tikmək istəyirəm,

şeir ağrının balasıdır,

ağrı sevginin,

sevgi ürəyin...

qoyma ürəyin balası yetim qalsın...

duz yerinə mənim üçün

bir çimdik mərhəmət qoymusan

nahar süfrəsinə,

acı sözlərini yavanlıq edirəm,

əzabınla sevişirəm,

yoxluğunun ağrısıyla yatıram gecələr...

hər gecə yuxuma kimsəsiz dünyada

bir daş girir,

ona –insan ol!- deyirəm,

qoy bir az da bərkiyim- deyir...

səhər yuxudan ayılıb

sümsük it kimi qayıdıram yanına,

mənə -get o daşdan adam düzəlt!- deyirsən...

ümiddən o yana yol göstər mənə...

gələcəyi ağrıya bölsək

ölüm qalar,

bağlama üzümə açdığın qapını,

qoy xoşbəxt olum acı sözlərinlə,

ümiddən o yana yol göstər mənə,

ümiddən o yana yol yoxdur!- deyib

çevirilib getmə,

getmə... getmə...

getməəəə!!!!