İmarət Cəlilqızı
Ay işığı...
Ay işığı, getmə hələ, göydə qal,
Munisim ol bütün gecə uzunu ,
Köksümə dol, ürəyimə işıq sal,
Gözüm seçmir könlümdəki yazını.
Qəlbimdəki məchulları çözələ,
Qulağıma gəl pıçılda xəlvətcə,
Mən duyğulu sözlər tapa bilmədim,
Sən tap göndər, nəğmə olum bu gecə.
Mənə uzat bircə gümüş telini,
Kirpiyimlə o telindən asılım,
Yerdə ruhum aram olmur, ovunmur,
Qaldır göyə, işığına qısılım...
...Köksümə dol, ürəyimə işıq sal,
Ay işığı, getmə hələ, göydə qal...
İlğım
Şəhərin çiskin yağışlı bir günü…
Şəhərin üzündə bomboz göyün,
pərişan ağacların,
bikef xəzəllərin,
solmuş güllərin,
viranə könüllərin hüznü.
Bir kölgə addımlayır qatı dumanın içində,
vücudu çiskinli yağışın,
Köksündə fırtına,
beyni ğuldayır aramsız səsindən,
çırpılır dalğaları sağa-sola,
vurur sinəsindən.
Bu bitməz fırtınadan vücudu üzgün,
boylanır qaranlıq göylərə,
pıçıldayır küskün-küskün:
“Hardasan, İlahi!
Nədir arzum. nədir meylim—bir tək sənə bəlli,
nolar, bu yorğun könlümə ol təsəlli!
Al məni apar, olduğun yerlərdə gəzim,
yanında olum, bəxtiyarlıqdan tutulsun nəfəsim.
Göstər mənə, haralarda bitir sevda çiçəyi—
oxşayıb basım bağrıma,
şehlə dolu olsun ləçəyi,
içim damla-damla,
məlhəm olsun minillik ağrıma.
Qanad ver, uçum, qonum,
yuvam olsun bir ağacın budağında,
oxuyum quş kimi,
haçandır bir özgürlük nəğməsi
qovrulur dodağımda.
Apar at dənizə,
ya yaşıl bir adaya rast gəlim,
ya da uyutsun məni dəniz ləngəriylə,
batım, qərq olum…”
Söykənir boşluğa, çevirir dibsiz göylərə üzünü,
açır qollarını yana, qapayır gözünü,
titrəyir köksündə son kövrək ümid,
qopub xıncım-xıncım olacaq indicə,
çiliklənmiş ümidin səsindən
bitəcək hər şey bax bu dəqiqə, bu an,
Amma…
Nələr olur, aman?!...
Hardan süzülür bu başgicəllədən yasəmən qoxusu?
Gözünə ağappaq bir nur dolur,
daha da bərk yumur gözünü,
qorxur dağıla yasəmən ətirli,
gümüşü rəngli yuxusu.
Gizlədir isti, yumşaq bir varlığın köksündə üzünü,
dönür bir əlçim yüngül buluda,
verir bənzərsiz bir duyğunun hökmünə özünü.
verir bənzərsiz bir duyğunun hökmünə özünü.
Vücudu uçuna-uçuna düşünür bir an:
“Ömrümün hansı anı gəlmiş, İlahi!
Bəlkə mən ölmüşəm artıq…
Belə ölmək nə gözəlmiş, İlahi!”
Комментариев нет:
Отправить комментарий