Dəccalın qamçısı

Orxan Məmmədov

İsrail rejimi Hitler və holokost kartını əlində möhkəm saxlayıb, onu təbliğ edib, çapıb-taladıqları millətlərə qarşı dəyənək kimi istifadə ediblər

Yəhudilər qonşu millətləri bir-biri ilə savaşdırmış, hər iki tərəfə faiz pul vermək və silah satmaqla milyonlar qazanmışlar

Rotşildlər ailəsinin adı Qərbdə əfsanəvi şöhrətə malikdir. 19-cu əsrdə bu ailənin adı sərvət simvoluna çevrildi, alman və fransız mətbuatı onlara Rotşild şah ləqəbini qoydu. Karl Marks deyir ki, təkcə bu ailənin bir üzvü (Çarlz Rotşild) bütün Avstriya səltənətini satın ala bilər.

Britaniya ensiklopediyası yazır: "Adı əsrlər boyu sərvət simvolu olan və iki əsrə yaxın Avropa iqtisadiyyatına ciddi təsir göstərən və bütün Avropanın ən məşhur bankçılarıdır. Onların ardıcıl müvəfəqiyyətləri indi də ailənin gizli şöbələri və sərmayə qoyuluşunda qüdrəti malikdir".

Bütün bunlara baxmayaraq Rotşildlərin dünya imperatorluğunun mahiyyəti indi də bizim üçün tam aydın deyil, məxsusən cinayətkar sionizm və İsrail rejimi ilə əlaqələri, millətlərə qarşı cinayətləri, xüsusilə Azərbaycana qarşı, hələ də qaranlıqdır. Sionizmdən asılı olan mətbuat beyinləri idarə edərək (necə deyərlər, kor adamın əlindən tutub istədikləri istiqamətə yönəldirlər) xalqlar üçün süni düşmən düzəldir, onların sərvətlərini çapıb-talayan sionist dairələri dost kimi təqdim edirlər.

Rotşild kəlməsi iki alman sözünün birləşməsindən yaranıb rot və schild. Qırmızı rəngli örtük mənasındadır. Belə ki, sələmlə pul verən Mayer Amşel Bauer evinin üstündə qırmızı rəngli altıgüşəli ulduz taxmışdır. Onların ulu babaları olan İshaq İlhananın Frankfurtda evinin üstünə bu rəngdə parça taxması haqda yazanlar da var.

Bəziləri isə çalışırlar həmin qırmızı işarənin qırmızı rəngli roma qartalının qalxan üzərində təsviri olduğunu sübuta yetirsinlər.

İshaq və oğlu Amşel Muses yüzlərlə başqa yəhudilər kimi ticarətlə məşğul olurdular. Lakin bu ailənin əsl tarixşəsi Amşel Musesin oğlu Mayer Amşellə başlayır. Bir müddət sonra bu ailə beş şaxəyə bölünür: alman, avstriya, İngilis, italyan, və fransa. Bu ailə misli görünməmiş hiylə və xalqlar arasında təfriqə salıb onların başını qatmaqla əfsanəvi sərvət əldə etdi. Məxsusən, Napoleonun döyüşündən sonra viran olmuş Avropanı abadlaşdırmaq adı ilə daha da fəallaşdılar. Dorant yazır ki, 1810-cu ildə Natan Rotşild atası Mayer Amşelin Frankfurtda yaratdığı bankın bir şöbəsini Londonda yaratdı. Natan Rotşildi bu ailənin dahisi hesab etmək olar. Natan tezliklə bir vasitə ilə İngiltərə hökumətinin xariclə mübadiləsi üçün etibarlı tərəfə çevrildi. Napoleonla döyüşmək üçün Avstriya və Prussiyaya İngiltərə köməkləri onun və ya əlaltılarının vasitəsilə həyata keçirilirdi. 1815-ci ildən İngiltərənin sənayesi bu şəxsin əlinə düşdü.

Natan Avropada olan çaxnaşmalardan milyonlar qazanan vaxt kiçik qardaşı Ceyms (əsl adı Yakob) Rotşild ailənin Fransada bölməsini təsis etdi. Tezliklə milyonların qanı hesabına bu şəxs Fransanın birinci dərəcəli bankçısına çevrildi. Yəni, qardaşlardan biri özünü Fransanın tərəfdarı kimi göstərib orada soyğunçuluqla məşğul olurdu, digər qardaşı isə Fransa ilə döyüşən cəbhədən qazanırdı. Fransa Rotşildlər imperiyası iyirminci əsrdə Fransanı özünə mərkəzə çevirdi. Həmin dövrdə Jul Gesq yazır ki, Fransada prezident var, lakin əsl hakimiyyət taxtı olmayan Rotşildlərə məxsusdur.

Politoloq Tatyana Vasilyevna Qraçyeva bu haqda deyir ki, 1815-сi ildə beş Rotşild qardaşları Vellinqton ordusunu İngiltərədə Natan vasitəsilə, Napoleon ordusunu Fransada Yakob vasitəsilə sələm pulla təmin edirdilər. Rotşildlər İngiltərədə şayiə yaydılar ki, İngiltərə müharibəni uduzacaq və Napoleon qalib gəlmək üzrədir. Sübh tezdən Natan Rotşild özü London birjasına gəldi və qiymətli kağızlarını tələm-tələsik ucuz qiymətə satmağa başladı. Hiylə baş tutdu. İngilislər təşviş içində qiymətli kağızları ucuz qiymətə satmağa başladılar. Rotşildlərin əlaltıları bütün bu qiymətli kağızları çox ucuz qiymətə aldılar. İngiltərə müharibəni udandan sonra bu kağızlar sürətlə bahalaşdı. Rotşildlər 20 dəfədən çox varlandı, hətta özünü aldanmış görən bəzi ingilislər çarəsizlikdən həyatlarına qəsd edirdilər. Beləliklə, İngiltərə iqtisadiyyatı kamil şəkildə Rotşildlərdən asılı vəziyyətə düşdü. Tarixdə əksər münaqişələrdə hər iki tərəfə faizlə pul verməklə və silah satmaqla Rotşildlər və digər sionist dairələr daha da varlanmışlar.

Fransada Rotşildlərin əsas müəssisələri Şimal, Paris-Orlean, PLM və başqalarından ibarət idi. Fransanın dəmir yol sərmayəsinin 49 faizi, turist şirkətləri, yükdaşıma şirkətləri olan hplm və sago Rotşildlərə məxsusdur.

Eyni zamanda bu ailə Orta Şərqdə və Rusiya imperiyası ərazisində də fəal idi. 

Rotşildlərin Bakı neftinə dadanması XIX əsrin 70-ci illərinə qayıdır. Bakı neftinin hasil olmasından qabaq Azərbaycanda yazıb-oxuya bilən yəhudilərin sayı cəmi 70 nəfərdən çox deyildi. İqtisadi vəziyyətləri çox ağır idi. 1870-ci ildən Azərbaycanda neft hasilatı başlanandan ölkəyə Avropadan və Rusiadan yəhudilərin axını gücləndi. Neft sənayesinin əsas şöbələrini Q.A.Polyak ələ keçirtdi və “Polyak və oğulları”

firmasını yaratdı. Digər yəhudilər A.Dembo və X.Kaqan “Dembo və Kaqan” kompaniyalarını yaratdılar. G.Ginsburq və A.Fişel də Azərbaycanda fəaliyyətə başladılar. Rotşildlər ailəsi XX əsrin əvvəllərində neft sənayesinin əsas şöbələrinə nəzarət edən “Xəzər-Qara dəniz kompaniyasını” yaratdı. Yəhudilərin idarə etdiyi kompaniyalar Rusiya kerosinin 44 %-ni istehsal edirdilər.

İlk vaxtdan yəhudilər Azərbaycanda sionist təşkilatlarını yaratmağa başladılar (Yəni, bir vaxt ki Azərbaycan xalqı səfil və dilənçi vəziyyətinə düşmüşdü). 19-cu əsrin sonlarından Bakı sionizmin əsas mərkəzlərindən birinə çevrildi. 1891-ci ildə Bakıda Xovevey Sionun şöbəsi, 1891-ci ildə ildə isə ilk sionist təşkilatı yaradıldı. Sionistlərin 1902-ci il Minsk konferensiyasında Bakıdan gəlmiş dörd sionist heyəti iştirak edirdi. Sionistlər xüsusi ilə 1917-1920-ci illərdə daha da fəallaşdılar. “Gənc iuda”, “Xasmoneya”, “Makkaveya”, “Sulamita”, “Debora” təşkilatları fəaliyyətə başladılar. Azərbaycanda baş verən Sovet işğalında sionistlər fəal iştirak edirdilər. 26 Bakı komissarın 6-sı yəhudi idi. Lakin hələ bundan qabaq təşkil olunmuş Azərbaycan Demokratik Respublikasında (1918-1920) da məsul işləri yəhudilər ələ keçirə bilmişdilər. Onlardan biri səhiyyə naziri E.Y.Gindes idi.

***

Deyildiyi kimi Rotşildlərin Fransa qolunun Ceyms Rotşild tərəfindən əsası qoyulub. Onun ölümündən sonra oğlu Alfons Rotşild (1827-1905) Fransa qolunu ələ keçirdi. 3-cü Napoleonun məğlubiyyətindən sonra 1870-ci ildə taladıqları Fransa sərvətindən bir azını məğlub olmuş Fransanın boynuna qoyulmuş ziyan kimi ödədilər. 1871-72-ci illərdə Alfons Rotşild böyük məbləğdə pulu Adolf Tiyer dövlətinə sələmli borc kimi (faiz) verdi. Onun əmisi oğlu Natan Oğlu Leonil isə 4 milyon lirə məbləğində ingiltərə baş Naziri Dirzailiyə faiz verdi.

Fransa şaxəsinin ən məşhur üzvü Baron Edmunt Ceymz Rotşild (1845-1934) Ceymsin ən kiçik oğlu idi. Onun adı İsrailin yaranması və Fələstin müsəlmanlarının faciəsi ilə sıx bağlıdır. Baron dünya xalqlarından soyulmuş 70 milyon frank qızılı Fələstində müsəlmanların öldürülməsinə, qovulmasına və yəhudilərin o ərazidə məskunlaşmasına sərf edib. O, siyasi sionizmin öncüllərindən olan Him Vaysmen və digər sionistlər tərəfindən sionizmin öndəri adlanırdı. Edmund dünyanın müxtəlif yerlərindən nadir incəsənət əsərlərini oğurlatdırır, eyni zamanda Avropa ziyalıları ilə sıx əlaqə saxlayırdı. Hətta yəhudi ensiklopediyasının yazdığına görə Edmuntun təsiri altında Aleksandr Düma (oğul) bəzi əsərlərində yəhudilərin Fələstinə köç məsələsini önə çəkir və etiraf edirdi ki, bu təsiri ona Rotşildlər qoyub.

Qeyd edək ki, 1897-ci ildə Rotşildlər İsveçrənin Bazel şəhərində Ümumdünya Sionist Təşkilatının əsasını qoymuşdular və Teodor Hersli bu təşkilatın prezidenti seçmişdilər. Rotşildlərin altıguşəli ulduzu sionistlərin simvoluna çevrildi. 51 il sonra İsrailin dövlət bayrağında bu simvol peyda oldu.

Edmunt əməli sionizm hərəkatının ilk banisi kimi tanınır. Çünki məhz onun maliyyəsi səbəb oldu ki, 1883-cü ildə Fələstin ərazilərində ilk mühacir yəhudi məskənləri meydana şıxdı. Rotşild çox sərt bir təşkilat vasitəsilə yoxsul yəhudiləri gələcək İsraili qurmaq üçün Fələstinə köçürdür, hətta qəddarlıqdan çəkinmirdi. Bu sərt rəftar yəhudilər arasında çaxnaşmalar yaradırdı. Rotşild 1887-1893-1899-cu illərdə yəhudi düşərgələrinə baş çəkdi, onlara məsləhətlər verdi, yəhudi dilində danışmağı, qənaət etməyi, öz dini ayinlərini yerinə yetirməyi tövsiyə etdi. Həmin səfərlərdə Cövlan məntəqəsində və Fələstinin digər ərazilərində yəhudiləri məskunlaşdırmaq üçün torpaqlar aldı. Rotşild 14 milyon frank həcmində vəsait ayırıd ki, 32 000 hektar yer alsınlar və 12 yeni məntəqə salsınlar. 1914-cu ildə Edmunt Fələstinə 4-cü səfərində öz səylərinin nəticəsindən sevindiyini bildirdi. O eyni zamanda kənd təsərrüfatına vəsait ayırmaqdan əlavə şərabçılığı da Fələstində yaydı və ibri universitetini təsis etdi (Bu günün özündə sionizm qədəm basdığı hər ölkədə əsas gücü şərabçılığa qoyur). Bu görüşdə Rotşild Him Vaysmenə dedi: "Mən olmasaydım sionistlər heç bir işi qabağa apara bilməzdilər. Sionistlər də olmasaydı, mənim işlərim nəticəsiz qalardı". Vaysmen də Rotşildə xitabən onu siyasi və milli təfəkkür baxımından müdrik adlandırdı (Encyclopeadia judaica, vol 14 p344).

2 noyabr 1917-ci ildə Böyük Britaniyanın xarici işlər naziri Artur Balfur Volter Rotşildə Böyük Britaniyanın Sionist Federasiyasına ötürmək üçün bu məzmunda məktub yazdı:

"Xarici işlər nazirliyi, 2 noyabr 1917-ci il. Cənab lord Rotşild. Yəhudilərin sionist cəhdlərini dəstəkləyən və nazirlər kabinetinə baxılmaq üçün təqdim olunmuş deklarasiyanı Hökumət həzrətlərinin adından sizə təqdim etmək şərəfinə nail oluram:

Əlahəzrət hakim Fələstində yəhudi xalqı üçün milli ocaqların yaranması məsələsinə razılıqla yanaşır və bütün gücündən bu hədəfə çatmaq üçün istifadə edəcək. Əlbəttə, aydın şəkildə nəzərdə tutulur ki, Fələstində yaşayan qeyri-yəhudilərin vətəndaş və dini hüquqları, yaxud digər ölkələrdə yaşayan yəhudilərin istifadə etdikləri hüquqi və siyasi haqlarınnın pozulmasına yol verilməməlidir.

Əgər bu deklarasiyanı Sionist Federasiyasına çatdırasınız Sizə çox təşəkkür edərdim. Hörmətlə, sizin Artur Ceyms Balfur".

Əlbəttə, tarixdə gördüyümüz kimi, "Fələstində yaşayan qeyri-yəhudilərin vətəndaş və dini hüquqları, yaxud digər ölkələrdə yaşayan yəhudilərin istifadə etdikləri hüquqi və siyasi haqlarınnın pozulmasına yol verilməməlidir" cümləsi ancaq kağız üstündə yazılmış quru sözlər idi, əməldə bunun tam əksini nümayiş etdirdilər.

Sonralar isə Edmunt Fransanı da Balfur deklarasiyasında öz iradəsinə tabe etməyə müvəffəq oldu.

Birinci Dünya Müharibəsinin sonunda Ceyms Edmuntun oğlu ingilis zabiti ünvanı ilə Fələstin ərazilərinə daxil oldu. 1923-cü ildə Baron Fələstin yəhudilərinin yaşayış məskunlarına sərmayə qoydu. Bu işi oğluna tapşırdı, onun məqsədi yeni yəhudi məntəqələri yaratmaq idi. 1924 və 25-ci illərdə də Rotşild təzədən Fələstinə getdi və dəstə -dəstə köçüb gələn yəhudilər üçün çıxışlar etdi. Bu görüşlərin birində Vaysmen dedi: "Mənim etiqadıma görə o, dövrümüzdə siyasi sionizmin rəhbəridir". David ben Qurion sonralar dedi: "Yəhudilərin məskunlaşdırılmasının ilk anlarından başlayaraq bizim dövrümüzə qədər (1949) heç kim onun qədər İsraildə yəhudi məskənlərini qurmaq üçün səhnədə fəal olmamışdır". Baron 1929-cu ildə yəhudi təşkilatının fəxri rəisi seçildi. 1934-cü ildə Parisdə öldü, amma işğal olunmuş Fələstin torpaqlarında 63000 hektar torpaq və 130 düşərgə irs qoydu. Ondan sonra Birinci Ceymsin nəvələri iyirminci əsrin ikinci yarısında işğalçı İsrail rejiminin əsas himayədarları və sionizm cərəyanının rəhbərləri oldular. Qabaq qeyd etdiyimiz kimi Rotşild ingiltərəyə böyük borclar vermişdi və İngiltərəni Süveyş kanalının çəkilişində təşviq etmişdi. Bununla yanaşı müsəlman Fələstin torpaqlarının yəhudiləşməsi üçün ilk ciddi addımlar da atdılar.

Bir-birilə ilə güclü rəqabət halında olan Fransa və İngiltərə müsəlmanların sıxışdırılması və müsəlman torpaqlarının yəhudiləşdirilməsi məsələsində ixtilaf etmədilər. Fransa kasıb yəhudilərin tədricən Fələstinə köçürmək üçün planlar cızır, İngiltərə dövlətinin nümayəndəsi Sermunt Fyur isə Osmanlı sultanı ilə Fələstində torpaqları almaq və orada yəhudiləri məskunlaşdırmaq üçün danışıqlara cəhd edirdi.

Bundan sonra İngiltərə dövlətinə sələm pul verib onu özündən asılı vəziyyətə salan Leonil Natan Rotşild açıq-aşkar dövlətin siyasi məsələlərinə müdaxilə edir. O İngiltərə məclisinə yol tapır, kiçik qardaşı Antoni Rotşild isə kraliça Viktoriya tərəfindən ser ləqəbinə layiq görülür. O, ilk dəfə İngiltərə sinaqoqlar İttifaqını təsis edir və iki qızını yüksək rütbəli ingilisə ərə verir. Yeznələrindən biri Arçi Bald Gladeston hökümətində xarici işlər nazirliyini ələ almış, sonralar isə baş nazir olmuşdur. Rotşildlərin nüfuzu hesabına artıq sionizm ideyalarının sədası qulaqlara çatmağa başladı və Britaniya Yaxın Şərqlə ciddi maraqlanmağa başladı. Onlar Osmanlı dövlətini aradan aparmaq və yəhudi hegemonluğunu yaxın Şərqdə qurmaq üçün səhnəyə girdilər. Rotşildlərin mövqeyini əks etdirmiş, bu gün də onlardan asılı olan Londonun Tayms qəzeti 1840-ci ildə- ilk rəsmi sionist təşkilatı qurulmasından 57 il qabaq "Suriya- yəhudilərin dönüşü" məqaləsində yazır: "Beş böyük qüdrətin təklifiilə yəhudilərin öz ata-baba yurdunda məskunlaşması artıq gerçəkləşməkdədir".

***

Qabaq da qeyd etdiyimiz kimi yəhudilərin müsəlman Fələstin torpaqlarına köçürülməsində əsas rolu Rotşildlər ifa edirdilər. Amma ilk əvvəllər Rotşildlərin təsəvvürürünün əksinə olaraq çox az yəhudi Fələstinə köçməyə meyl göstərirdi. Rotşildlər İsraili yaratmaq üçün böyük xərclər çəkdiklərinə görə bu işdən çox narahat oldular. Rotşildlər hər halda bu siyasətini davam etdirdilər, Fələstində yəhudilərə müxtəlif şərait yaradır, onlara daimi iş yerləri vəd edir, dini ehtiraslarını qızışdırırdılar. Çoxlu yağlı vədlər yəhudiləri tamaha gətirdi və onlar Fələstinə üz tutdular. Bu cür adamlardan biri Şimoil Serens idi. O sonralar sionizm ideologiyasının nəzəriyyəçilərindən birinə çevrildi. Şimoil özü haqqında belə yazır: "Mən Londonda bir yəhudi ailəsində anadan olmuşam. Atam təəsübkeş bir yəhudi idi. Anam məni dünyaya gətirəndən sonra o, anamı tərk etdi və mən onu bir daha görmədim. Anam dostlarından biri ilə məni böyütdü. Cavanlığımda şirkətlərin birində gözətçi kimi işə düzəldim. İki il sonra şirkətin müdirlərindən biri ilə dostluğa görə şirkətdə hesabdar oldum. Şirkətimizin müdiri sionizmin qatı tərəfdarlarından biri idi. Tanışlığımızdan bir müddət sonra, fikirlərimlə tanış olduğu üçün mənə bəzi məsləhətlər verdi ki, həyat yolum əsaslı olaraq dəyişildi. O, mənə Fələstinə getməyi məsləhət gördü, maaşımdan əlavə mənə lazım olan qədər xərc öhdəmdə qoyacağını dedi. Onun bu məsləhəti, ola bilsin ki, əmri, neçə gün mənim zehnimi özünə məşğul etdi".

Hər halda o, kiçik bir yəhudi dəstəsi ilə müsəlman Fələstin torpaqlarına köç etdi. 

Lakin yəhudilər heç də hamısı təkcə verilən vədələrə görə Fələstin ərazisini işğal edib orada məskunlaşmağa hazır deyildilər. Bu isə Rotşildləri hədsiz qəzəbləndirdi.

Rotşildlər öz sərvətinə güvənərək bəzi yəhudiləri zor gücünə Fələstinə göndərirdilər. Əlbəttə, bu cür zorakılıq daha çox kasıb yəhudilərə qarşı görülsə də, bəzən imkanlı yəhudilər də bu proqramın qurbanı olurdular. Məsələn, Flayşterlərin 5 yaşlı övladı girov götürüldü, əvəzində onların Fələstinə köçməyi tələb olundu. Flayşter ailəsi Almaniyanı tərk edib, Fələstində rəsmi şəkildə məskunlaşdıqdan sonar övladları orada onlara qaytarıldı. Ancaq o zaman Fələstinin ancaq 19 faizini yəhudilər təşkil edirdi. Rotşildlərin hədəsinə baxmayaraq yəhudilər yad torpaqları işğal edib orada yaşamaq istəmirdilər. Bax, burada faşizmin Fələstinin işğalına və İsraili yaratmağa olan xidmətlərini araşdırmaq lazımdır.

İndi əksər tədqiqiatçıların etiqadına görə hitlerçilər və yəhudi milyarderi olan Rotşildlər arasında sıx əməkdaşlıq var idi. Sionizmdən asılı olan mətbuat var gücü ilə sübut etməyə çalışır ki faşizm yəhudiləri məhv etməyə çalışırdı. Lakin ən yüngül araşdırmalar belə bu iddianın düzgün olmadığını sübut edir, sionizm və faşizm arasında möhkəm dostluq olduğunu isbata yetirir. Rəssamların holokost və yəhudi soyqırımı haqda əllə çəkdikləri rəsm əsərlənin fotoşəkil kimi qələmə verilməsinin ifşa olunması faktları dünya sionizmini daha da qorxuya salıb, təhqiqatçıları antisemitizmdə ittiham edir, hədələyirlər.

Birinci Dünya Müharibəsi başlayandan sonra Hindenberq 1914-cü ildə Alman qərargah rəisi olan Lodendorf ilə birgə rus ordusunu məğlub edib Polşanı ələ keçirdilər. Həmin münasibətlə Hindenberq ali baş komandan vəzifəsinə seçildi(1916-cı ildə). 1918-ci il məğlubiyyətindən sonra o, ordunu tərk etdi və Almanyanın Hanor şəhərində adi yaşayış tərzinə keçdi. 1925-ci ildə isə Almaniyanın prezidenti seçildi, 1932-ci ildə təkrar seçkilərdə qalib gəldi. 1933-cü ildə o, Hitleri özünə baş nazir götürdü. 1934-cü ildə 86 yaşında dünyasını dəyişdi, iki həftə sonra Hitler prezidentin canişini kimi seçilməyə müvəffəq oldu. Düzdür, Hitler əslində Pavel fon Hindenbergin sağlığında da ölkəni idarə edən əsas şəxs idi, amma Hindenbergin ölümündən bir gün qabaq Alman rejimi prezident və baş nazir məqamlarını eyniləşdirmişdi. Avqustun ikisində prezidentin səlahiyyətləri Adolf Hitlerə tapşırıldı. Amma o təkid edirdi ki, gərək alman milləti prezidenti seçsin. Tezliklə güclü təbliğat maşını işə düşdü,

Hindenberqin vəsiyyətnaməsi camaat arasında yayılırdı. Bu vəsiyyətnamədə o, Hitleri Almaniyanın xoşbəxt gələcəyini quracaq adam kimi qələmə verirdi. Beləliklə, hamını gələcək referendumda Hitlerə səs verməyə təşviq edirdilər. Axırda seçki günü 89,93 faiz, yəni 38 milyon alman Hitlerə rəy verdi.

Adolf Hitler işə başlayan kimi müxaliflərindən bir dəstəni edam etdi və parlamenti buraxdı. Tezliklə o, ordunu möhkəmləndirdi, onun sayını artırdı (yarım milyona kimi) və müharibələrə ciddi hazırlaşmağa başladı. Əlbəttə belə olan halda xəbərsiz adamlara adamyandıran peçlər haqqında danışsan inanacaq. Həm də illər boyu işğalçı İsrail rejimi Hitler və holokost kartını əlində möhkəm saxlayıb, onu təbliğ edib, çapıb-taladıqları millətlərə qarşı dəyənək kimi istifadə ediblər. Sual burda yaranır ki, Avropa qan gölündə üzərkən necə oldu ki, hətta işğal olunmuş şəhərlərdə qızıl dolu sionist bankları rahat fəaliyyət göstərirdi, bir halda faşist Almaniyası pula kəskin ehtiyac duyurdu. Faşistlərlə sionistlərin, məxsusən Rotşildlərin, əlaqələrini bəzi detalları çox maraqlıdır.

Yuri İvanov yazır ki, Rotşildlər öz sirlərini hifz etməyi yaxşı bacarırlar. Belə ki sionistlər iki dünya müharibəsində olan cinayətlərini ustalıqla gizlədə bilmişlər. Çünki sionistlər qonşu millətləri bir-biri ilə savaşdırmış, hər iki tərəfə faiz pul vermək və silah satmaqla milyonlar qazanmışlar. Hər iki tərəfdə saxta vətənpərvərlik, millətçilik şüarlarını səsləndirərək onları öz məqsədlərinə xidmət etməyə məcbur etmişlər. Müharibələr vaxtı bir-birilə döyüşən hər iki ölkədə fəaliyyət göstərir və onların dili ilə desək "bir-birini qıran axmaq qoyların (qeyri-yəhudilərin)" qanı hesabına dünya hakimiyyətinə doğru irəliləyirdilər.

Müəllif Samuel Serens Rotşildlərin və başqa sionizm rəhbərlərinin Hitlerlə əlaqəsi barədə göstərir: "İakovun mənlə olan iclasında o, qəlyanını tüstülədə-tüstülədə dedi ki, bu məsələni (yəhudilərin Fələstinə gedib oranı işğal etməsini) pulla həll edərik. Ora getmək istəyən hər yəhudini yaxşı qarşılayar, nə istəsə ona verərik. Amma ora getmək istəməyən qeyrətsiz yəhudiləri zor və təhdid gücünə ora göndərərik. Sən onu fikirləş ki, bir gün Hitler aradan getsə təhdidi necə davam etdirək? Fələstində bizə lazım olan az adam var. Çünki orda ərəblərin sayı çoxdur. Bir şey fikirləş".

Tarixi sənədlərə əsasən 1935-ci il sentyabrın əvvəlində Hans Frişte Hitler tərəfindən Rotşildlərin bağlarının birində bu ailə ilə gizli iclas keçirmişdir. İclasdan bir neçə gün sonra Hitler Nurenberq məclisində təmiz alman qanı barədə məsələ qaldırdı. Yəhudilər Almaniyada siyasi səhnədən uzaqlaşdırıldı, onlar ikinci növ adam elan olundular. Hamını heyrətləndirən məsələ hələ ki faşizm ideologiyasını qəbul etməyən almanlar haqqında qanun oldu. Qanunun ikinci paraqrafında deyilirdi ki, faşizm ideologiyasını qəbul etməyən alman ancaq ari irqə məxsusdur, bundan başqa imtiyazı yoxdur. Birinci parqarafda həmçinin deyilirdi ki, almanlar və yəhudilər arasında evlənməyə icazə yoxdur, qabaq bağlanan nikahlar qanunsuz elan olunur. Yəhudilərə digər çətinliklər də nəzərdə tutulmuşdu ku onlar ölkəni, daha sonra Avropanı tərk etməyə məcbur olsunlar. Bu Rotşildlər və Hitler arasında olan ilkin razılaşmaya görə idi. 

Amma buna baxmayaraq kasıb yəhudilər Avropanı tərk edib Fələstinə axışmağa tələsmiridlər. Belə olduqda Rotşildlərin göstərişi ilə təzə qanunlar icraya qoyuldu. Belə ki yəhudilər teatra və kinoya gedə bilməz, sürücülük vəsiqələri onlardan alınır, uşaqları tədris haqqından məhrum olur. 1939-cu ildə iş yerlərində onlara ciddi təzyiqlər başladı. Bütün bunlardan məqsəd yəhudiləri Almaniyadan qaçırmaq və Rotşildlərin vasitəsilə onları Fələstin tirpaqlarına göndərmək idi. Həmin dövrdə çap olunan bəzi mətbuat vasitələrində Rotşildlərin Hitlerlə səmimi münasibətindən və onların İsraili yaratmaq üçün birgə səylərindən söhbət açılırıd. Ona görə faşistlər elan etməyə tələsdilər ki, yəhudiləri Almaniyada sıxışdırmaq onların ideologiyasına görədir və bununla onlar yəhudilərin şərindən xilas olmaq istəyirlər.

Almaniyanı tərk etmək istəyən yəhudilər öz sərvətlərini aparmaq ixtiyarına malik deyildilər və onlar əliboş Fələstinə yola salınırdı. Fələstində onlara Rotşild müəyyən məbləğdə pul verir, əvəzində boyunlarına qoyurdu ki, onlar əlində silah qalan yəhudiləri müdafiə etməlidirlər. Beləliklə, müsəlmanlara həmlə edib onları öldürüb torpaqlarını ələ keçirən ilk silahlı dəstələrin əsası qoyuldu. 

Əlbəttə Rotşildlər yəhudiləri qorxudub Fələstinə aparmaq üçün ayrı yollar da fikirləşmişdilər. Məsələn, bir neçə nəfər əsir polşalını və sovet əsgərini qətlə yetirib sonda yandıraraq yəhudilərin arasında gəzdirir və deyirdilər ki bunlar yəhudi cəsədləridir. 1943-cü il yanvarın əvvəlində yəhudilərə xeyli biskvit və ət payladılar. Sonra isə yalandan elan etdilər bu, biskvit yəhudi əti ilə qarışıqdır və ət də qaz kameralarında öldürlmüş yəhudi ətidir. Həmin gün minlərlə yəhudi Rotşildlərin idarələrin birinin qabağında yığışıb tez onları Fələstinə göndərməyi tələb etdilər. Əlbəttə, dörd milyon yəhudinin yandırılması haqqında da xəbərlər gəlirdi. Artıq heç kim fikirləşmək istəmirdi ki, Almaniyada əvvəllər cəmi yarım milyondan az yəhudi yaşayırdı. 1933-cü ildə isə bu rəqəm 23 400 nəfərə endi. Sonrakı neçə il ərzində onların da çoxu köçüb getmişdi. Bundan əlavə tarixdə məlumdur ki, almanlar Fransanı işğal edəndə general Rommel yəhudiləri gəmiyə doldurub bir tərəfə faşist bayrağını, digər tərəfə isə altıgüşəli sionist bayrağını taxaraq onları Fələstinə gətirmişdi.

Onu da qeyd edək ki, 1939-cu ildə dünyada ən iri kimyəvi məhsullar istehsal edən İ.G.Farben kompaniyası istehsalını artırmağa başladı. Demək olar ki, şirkətin bütün məhsulu Alman-faşist ordusunun İkinci Dünya Müharibəsindən qabaq silahlanmasına yönəlmişdi. Kompaniyanı məhz Rotşildlər idarə edirdi.

Neçə illər bundan qabaq Kurt Rissin "Höbbels: İblisin vəkili" kitabını oxuyanda müəllifin Hitlerin sevimli məmuru Heydrix haqqında dediyi sözlər məni təəccübə gətirirdi. Belə ki o etiraf edirdi ki, Heydrix yəhudi kökənlidir, lakin guya yəhudiləri məhv etməyə cəhd etməklə özünü təmizə çıxarmaq istəyirmiş. Bu o deməkdir ki, faşist Almaniyasını idarə edən bəzi şəxslərin yəhudi olmasında mübahisə yeri yoxdur, sadəcə sionistlər sudan quru çıxmaq üçün bəzi yalanlar uydurur, oxucunun zehnini qarışdırmağa çalışırlar. Reynxard Heydrixin əlində gestapo, kriminal polis, kəşfiyyat və əks-kəşfiyyatı cəmləmişdi. Eyni zamanda kitabın əsas qəhrəmanı faşist təbliğatının "atası" Yozef Höbbelsin yəhudi məşuqəsi və özünün də zahirən yəhudiyə çox oxşaması da oxucunu şübhələndirməyə bilməz. Höbbels almanları inandırmaq üçün guya yeddi arxasının adlarını almanlara təqdim etmiş və özünün alman olduğunu isbat etmişdir. Onun zahirən almana oxşamaması isə görünür "təbiətin səhvlərindən" biri olmuşdur (Maraqlıdır ki, Höbbelsin yaratdığı təbliğat məktəbi bu gün sionistlər və onların xidmətçiləri tərəfindən bütün dünyada özünü doğruldur.) Höbbelsin arvadı Maqda Fridlenderin sionist Yəhudi Agentliyinin xarici siyasətinə cavabdeh olan Xaim Arlozorovla dostluq əlaqələri olmuşdur. Arlozorov 1933-cü ildə Almaniyaya gedib artıq Höbbelsin həyat yoldaşı olan Maqda ilə görüşəndən sonra Tel-Əvivə qayıdır və orda arvadınnın gözü qabağında güllələnir. Qatili tapa bilmirlər. Bir sözlə,əsl labirint...

Yaxud aviasiya feldmarşalı Erxard Milhin taleyi də maraqlıdır. Onun atası yəhudi olmuşdur. Almanları həvəslə inandırırdılar ki, onun anası əslində öz yəhudi əri ilə yaxınlıq etməyib və alman aristokratı baron fon Birlə görüşürmüş. Guya Erxard əslində baron fon Birin oğludur. Görinq həmişə gülə-gülə deyərmiş ki, biz Erxardı zinadan dünyaya gələn etdik, amma aristokrat zinazadə.

Qəribədir ki, Hitler administrasiyasının çox işçiləri bu cür "özünəməxsus tarixçələri" ilə məşhurdurlar. Belə ki, onların əksəriyyəti ya ata, ya da ana tərəfdən yəhudi olmalarına baxmayaraq hər dəfə sudan "quru çıxırlar", ya guya anaları onlar doğulandan sonra yəhudiyə ərə getmiş, yaxud Erxard məsələsi kimi...

Qansyurqen Kyeler «Inside The Gestapo» kitabında bildirir ki, Hitlerin nənəsi Mariya Şiklqruber Venaya gəldi və Rotşildlərin sarayında qulluqçu işləməyə başladı. Beləliklə, Hitlerin məlum olmayan babasını bu sarayda axtarmaq lazımdır. Bu məlumatı Valter Lanqer də “The Mind Of Hitler” kitabında təsdiq edir. O, qeyd edir: "Adolfun atası Alois Hitler Anna Mariyanın qanunsuz doğulmuş övladıdır. Anna Mariya Şiklqruber Venada yaşayanda hamilə qaldı, bu vaxt o, Rotşildlərin sarayında qulluqçu idi. Onun hamilə olması məsələsi açılanda onu dala, evinə göndərdilər".

Tarixçilərin verdiyi şəhadətə görə Hitler Avstriyanı ələ keçirəndən sonra onun yəhudi qəbristanlığında olan əcdadının qəbirləri, eyni zamanda onu nəslini təsdiqləyən arxiv sənədləri yoxa çıxdı.

İsveçrəli tarixçi Hannek Kardel özünün "Hitler- İsrailin yaradıcısı" kitabında Hitlerlə sionistlərin əlaqələrindən bəhs edir, həmçinin göstərir ki Hitler yəhudi soylu olub. Onu ətrafında olan əsas fiqurlar da yəhudi mənşəli olmuşlar (Höbbels, Himmler, Heydrix, Milh, Kanaris, Eyxman, Rozenberq, Frank və s.) Şərqi Avropa Berlin Universiteti tarixçiləri isə bildirirlər ki, əsas fiqurlardan ancaq bir neçəsi alman olmuşdur. Məsələn, Herman Görinq. Alman adı altında gizlənmiş hitlerçi sionistlər müxtəlif xalqlara amansız divan tutmuşlar. Bu haqda da çoxlu təhqiqatlar aparılmışdır. Məlumat üçün Brayen Mark Riqqin "Hitlerin yəhudi əsgərləri" kitabına müraciət etmək olar.

Hitlerçilərin və sionistlərin sıx əlaqədə olmaları artıq gündən-günə faş olunur. Artıq zindan, terror, şərləmə kompaniyaları tədqiqatçıların qabağını ala bilmir. Bu əlaqələri təsdiq edən bir neçə maraqlı məqama da işarə edək.

Adolf Eyhmanın 1941-42-ci illərdə Fələstinə səfəri və orada İshak Rabin, Yair Ştern və Naftali Levençukla görüşləri.

SS yəhudilər üzrə iş departamentinin rəisi fon Mildenşteynin 1933-34-cü illərdə Fələstinə səfəri və sionistlərlə görüşü.

Yuxarıda adını çəkdiyimiz Xaim Arlozorovun Romaya (Mussolini ilə görüşmək üçün) və Berlinə səfərləri.

Xaim Veysmanın 1933-cü ildə Mussolini, 1940-cı ildə Hitlerlə görüşləri.

Xaim Veysmanın fon Ribbentropla daimi və uzunmüddətli əlaqələri.

1940-1941-ci illərdə LEXİ sionist təşkilatının rəhbəri İshak Şamirin Eyxman, Hitler və Himlerlə əlaqələri və s.

Bu sual hər bir vicdanlı tədqiqatçını maraqlandırmaya bilməz ki, Cenevrədə sionist yəhudilərin tonlarla qızılı olduğu halda Hitler niyə bu qızılları ələ keçirməyə cəhd belə göstərmədi? Az qala döyüş meydanının mərkəzi sayılan bu ərazidə tam sakitlik və əmin-amanlıq var idi. Ordaca Abvera və İntellecens Servis sarayları yerləşirdi. Axı çox sadə bir əməliyyat Hitlerə milyonlar gətirə və bütün müharibənin taleyini dəyişə bilərdi. Qəribə deyilmi?

haqqyolu.com