Kolxoz quruculuğunun ilk illərindən Azərbaycan kəndlisi ilk dəfə olaraq mədəni həyatla tanış oldu. Türkiyə, İran kimi böyük müsəlman dövlətlərinin şəhərlərində belə bağça olmayanda Azərbaycanın kəndlərində kolxoz hesabına bağçalar, körpə evləri, tibb məntəqələri yaradılırdı. Məsələn, 1930-cu illərdə təkcə pambıqçılıq rayonlarında kolxoz hesabına kəndlərdə 30 min uşaq üçün 630 bağça və 825 uşaq meydançası, 20 min uşaq üçünsə 200 daimi, 113 mövsümi körpələr evi yaradılmaşdır ki, kolxozçuların uşaqları təlim və tərbiyə alsınlar, valideynlər işdə olarkən uşaqları başsız və nəzarətsiz qalmasınlar. 1930-cu illərin kəndində olan bu mədəni səviyyəyə indi hətta Bakı şəhərində belə qibtə etmək olar. 80 il bundan əvvəl Sovet kəndində bağçaya gedən uşaqların sayı hazırda Bakı şəhərində bağçaya gedən uşaqların sayından çox olmuşdur. Bu gün Azərbaycanda 3 minə qədər kənd var, amma bu kəndlərdə heç üç dənə bağça yoxdur. Lakin bir kənddə, İsmayıllı rayonunun İvanovka kəndində kolxoz var və bu kənddəki bağça indi də fəaliyyət göstərir. Bilirsiniz nə üçün? Çünki Sovet vaxtı bağçalar kənd və rayonlarda kolxoz və sovxozların hesabına yaradılırdı- kolxoz və sovxozlar dağılan kimi bu tədris-tərbiyə ocaqları da dağılıb tarix oldular.