28.02.2021

Plastik stəkan

Sabiq bir naziri seminara dəvət etmişdilər. Əlindəki plastik stəkanla kürsüyə qalxır və danışmağa başlayır. Amma fikrinin başqa yerdə olduğu bilinirdi. Daha bir cümlə qurur və əlindəki plastik stəkanı qaldırıb baxır və dərindən nəfəs alır. Üzünü zala tutaraq deyir: "Bilirsiniz, nə düşünürəm? Keçən il eyni bu kürsüdə çıxış etmişdim. Tək fərq bu idi ki, onda nazir idim. Buraya gələndə biznes klasa bilet alınmışdı, aeroportda məni limuzin və müşayət edəcək digər avtomobillər gözləyirdi. İlk öncə məni otelə apardılar. Kral nömrədə dincəldim və növbəti gün bura həmin limuzinlə gəldim. Xüsusi qarşılanma olmuşdu. Seminarda çıxışı gözləyərkən mənə bahalı çini fincanda qəhvə təklif etmişdilər. Sonra mənə ayrılan yerə dəvət olunmuşdum. Amma bu gün sizin qarşınızda nazır olaraq çıxış etmirəm. Dünən bura öz puluma aldığım biletlə uçdum. Aeroportda məni heç kəs qarşılamadı. Otelə taksi ilə getdim. Öz otağıma qarşılanmadan getdim. Bu sabah bura gələndə isə sənədimi siyahı ilə yoxlayıb içəri buraxdılar. Sonra zalda ilk tapdığım yerdə oturdum. Ürəyim qəhvə istədi, işçidən soruşanda dəhlizdəki qəhvə aparatını göstərdi. Mən də çıxdım və bu gördüyünüz plastik stəkana qəhvə doldurdum"
Artıq seminar iştirakçıları gülməyə başlamışdılar. Sabiq nazir sözlərinə belə davam etdi: "Hesab edirəm ki, keçən ilki bahalı fincandakı qəhvə mənə yox, vəzifəmə təqdim olunmuşdu". Zalda alqışlar qopdu. O isə alqışlar kəsilən kimi dedi: "Sizə verə biləcəyim ən yaxşı dərs budur: Bütün təriflər, xidmətlər, avantajlar, rütbəniz, rolunuz və vəzifəniz üçündür. Heç biri sizə aid deyil. Bir gün vəzifədən getdikdə sizə təqdim olunan bahalı fincan xələfinizə təqdim olunacaq. Sizə isə plastik stəkan, yəni layiq olduğunuz veriləcək".

Simon Sinek "Leaders eat last" kitabından

25.02.2021

Bir gün mütləq cavab verəcəyiniz günü unutmayın!

Qazi Əzizzadə Rəhman

Xəstə şikəst insanların pensiyalarını kəsməklə ürəyi soyumayan Sosial müdafiə nazirliyi daha bir fırıldaq üsula əl atıb.
İndi də əlillik müddəti bitmiş insanların əlilliyini ən azı 5 aya bərpa edirlər!
Bu  da o deməkdir ki, arada itirilən 5 ayın pensiyası verilmir.
Necə ki, ordumuz ermənilərdən qənimət olaraq texnika götürdü, indi də nazirlik öz əlil vətəndaşlarından 5 ayın pensiyasını qənimət olaraq götürür. Sonra da günahı atırlar poliklinikaların üstünə.
Şəxsən tanıdığım gözdən əlil vətəndaşın əlillik müddəti 1 ay bundan öncə bitib. Həmin vətəndaş 2 gün öncə poliklinika göndərişi əsasında gedib göz instituna. Ora da ona deyiblər ki, növbə çoxdu, sən get may ayının axırlarında gələrsən!
Tutaq ki, əlil vətəndaş yenidən Lənkərandan Bakıya mayın axırında gəlir. Onun müayinədən keçməsi, poliklinikanın öz kefi ilə forma 88 doldurub göndərməsi və nazirlik tərəfindən arayışın icra edilməsi gəlib çıxır iyunun axırına. Bu da o deməkdir ki, vətəndaş 5 ay ac qalacaq!
Hələ bu da dəqiq deyil. Çünki poliklinikalar son zamanlar forma 88-i qəsdən düzgün doldurmadığı üçün şikəst insana imtina cavabı gəlir. Həkim də sonra deyir ki, ay daaa, səhv olub yenidən göndərməliyik!.. 1 ayda belə getdi...
Ay yoldaşlar!  
Günahı özünüzdən yayındırıb özünüzü təmizə çıxarmaq əvəzinə, zəhmət çəkin elə sistem qurun ki, vətəndaş 3-5 ay ac qalmasın.
Necə ki elə bir variantı 2016-cı ildə yaratmışdız. Əlillik müddəti bitən vətəndaşın əlilliyi sistem tərəfindən avtomatik yenilənirdi. Heç bir vətəndaş 3-5 ay indiki kimi ac qalmırdı.
Sonra gördüz, yooox, bu xalqın rahatlığına səbəb olur dərhal - onu ləğv etdiz.
Bir gün mütləq cavab verəcəyiniz günü unutmayın!
Həmin gün məhkəmə hakimləriniz haqqına girdiyiniz şəxslər olacaqdır!!!

24.02.2021

Маншук Маметова: лучшая пулемётчица Великой Отечественной

Маншук Маметова – отважная пулеметчица, первая казашка, которая была удостоена звания Герой Советского Союза. История ее жизни похожа на восточную поэму, столько в ней любви и героизма.
Родители дали ей имя Мансия. Она родилась 23 октября 1922 года в ауле Жаскус Урдинскго района Уральской области Казахской ССР. Ее отца звали Женсигали, он работал сторожем на складе. Мама Тойышла занималась тремя детьми, из которых Мансия была старшей. Когда девочке исполнилось три года, ее отдали в семью тети Амины, которая с мужем Ахметом жила в Алма-Ате. В одних биографиях пишут, что произошло это из-за бедности родителей Мансии, в других, - что она осиротела и ее взяла сестра мужа. Но это не так. В Казахстане есть старинный обычай аталычества, когда старшего ребенка отдают на воспитание старшим членам семьи: бабушке, дедушке или старшим братьям и сестрам. Считается, что так первенец скорее постигнет традиции рода, в котором ему предстоит быть старшим. Тетя и дядя очень любили приемную дочку и называли ее не иначе как Моншагылым, что значит «бусинка», «жемчужинка». Девочка росла бойкой, веселой и подвижной. Свое детское прозвище будущая героиня произнести не умела и представлялась Маншук. Так и повелось. Она выросла, превратилась в девушку-красавицу, окончила школу и поступила в медицинский институт.
Когда началась война, Маншук училась на втором курсе мединститута. Она была активной девушкой, настоящей комсомолкой, благодаря этому начала делать неплохую карьеру: ее взяли на работу в аппарат Совнаркома Казахской ССР секретарем заместителя председателя этой организации. Маншук ухитрялась не только сочетать учебу с ответственной работой, но и освоить «между делом» пулемет, из которого она научилась метко стрелять.
На фронт она стала проситься сразу, как только стало известно о начале войны. Попав на фронт, Маншук оказалась в штабе 100-й Казахской бригады. Она работала писарем, затем – медсестрой. Но не этого добивалась храбрая Маншук. Наконец, после просьб и многочисленных рапортов ее в звании старшего сержанта переводят в один из стрелковых батальонов гвардейской стрелковой дивизии №21.
На фронте, по воспоминаниям однополчан, Маншук встретила любовь. Его звали Нуркен Хусаинов. Он был красивым, добрым и очень порядочным. И красавица Маншук нравилась ему тоже. Однако влюбленные так и не открылись друг другу.
15 октября 1943 года батальон, где служила Маншук, получил приказ сдерживать атаки врага около Невеля Псковской области. Немцы обрушили на позиции советских войск шквальный огонь артиллерии. Но наши пулеметчики отбросили атакующего врага. В горячке боя Маншук не сразу заметила, что два соседних пулемета молчат, ее товарищи были убиты. Тогда она стала стрелять из всех трех пулеметов по очереди, переползая от одного к другому.
Немцы принялись стрелять по огневым точкам Маншук из минометов. Одним выстрелом они опрокинули ее пулемет, другим ранили девушку в голову. Но и раненая, она продолжала стрелять и уничтожила больше 70 немцев.
Маншук стреляла, пока не истекла кровью и не умерла. Так, возле пулемета, ее и нашли после окончания боя.
Волею судьбы Нуркен Хусаинов погиб в тот же самый день, защищая станцию Изочи, которая была рядом с Невелем. /russian7.ru/

23.02.2021

General Rüstəm Muradov haqqında 5 maraqlı FAKT

BBC Rus xidməti Dağlıq Qarabağdakı rus sülhməramlılarının komandanı, general-leytenant Rüstəm Muradov haqqında məqalə dərc edib.
Məqalə əsasında toplanılan bir neçə faktı sual-cavab formasında təqdim edirik.
1. General milliyyətcə kimdir?
48 yaşlı Rüstəm Muradov Dağıstan Muxtar Respublikasının Dərbənd rayonunun Çinar kəndində anadan olub. Milliyyətcə tabasaranlıdır. Tabasaranlılar Dağıstanın yerli azsaylı xalqlarından biridir. Muradov 2012-ci ildə “Krasnaya Zvezda” qəzetinə verdiyi müsahibədə deyirdi: “Mən zabitlərdən milli psixologiyanın xüsusiyyətlərini bilmələrini tələb edirəm. Özüm isə Qafqazın nə olduğunu izah edirəm”.
2. Muradov Çeçenistanda nə ilə fərqlənirdi?
1996-cı ildə 23 yaşlı leytenant Muradov ilk dəfə təltif olunur. Ona “Cəsarət” (rusca “Mujestva”) ordeni verilir. R.Muradov bu təltifə Çeçenistanın Yuxarı Sentoroy kəndinin ələ keçirilməsi münasibətilə layiq görülür. Leytenant Muradov həmin vaxt kəşfiyyat bölüyünə rəhbərlik edirdi. R.Muradov ikinci “Cəsarət” ordenini 2000-ci ildə Aslan Məshədovun qərargahını ələ keçirməsi müqabilində alıb. 2009-cu ilədək Çeçenistanda xidmət etməyə davam edib, Şalidəki 17-ci motoatıcı briqadanın komandiri olub.
3. O Donbasda nə ilə məşğul olub?
2016-cı ildə Donbasda aktiv döyüş əməliyyatları dayandırıldıqdan sonra Rüstəm Muradov Atəşkəsə Nəzarət üzrə Rusiya-Ukrayna Birgə Mərkəzində Rusiyanın nümayəndəsi olub.
4. Muradov Deyr əz-Zor bölgəsində nə edirdi?
2017-ci ildə general-mayor Rüstəm Muradov Rusiyanın Suriyada hərbi müşaviri təyin edilir. O Deyr əz-Zor bölgəsindəki rus qoşunlarına komandanlıq etməyə başlayır. Bu ezamiyyət yekunda yüksək qiymətləndirilir. Rusiya Prezidenti Vladimir Putin “hərbi vəzifəsini yerinə yetirərkən göstərdiyi cəsarət və qəhrəmanlığa görə” ona Rusiya Qəhrəmanı adının verilməsi barədə fərman imzalayır.
5. General-leytenant rütbəsini nə vaxt aldı?
Suriyadan qayıtdıqdan sonra Rüstəm Muradov Mərkəz Hərbi Dairəsinin 2-ci ümumqoşun ordusuna rəhbərlik edib. Rusiya sülhməramlı qüvvələri məhz Mərkəz Hərbi Dairəsinin 2-ci ümumqoşun ordusunun tərkibinə daxildir. R.Muradov son iki ildə Cənubi Hərbi Dairəsinin komandanının müavini idi. O, 2020-ci ilin fevralında general-leytenant rütbəsi alıb.

“Qüdrət Həsənquliyev Milli Məclisdə rüşvət hesabına oturur”

Azərbaycanda rüşvətxor və korrupsioner məmurların həbsi ilə bağlı çağırışlara fərqli reaksiyalar verilir. Əksəriyyət vəzifə səlahiyyətindən sui-istifadə edərək ölkəni talan edən bu şəxslərin ağır şəkildə cəzalandırılmasını tələb edir. BAXCP sədri Qüdrət Həsənquliyev isə fərqli düşünür. O, mətbuata açıqlamasında təqib yolu ilə rüşvətin qarşısını almağın mümkünsüz olduğunu deyib.
Müasir Müsavat Partiyasının sədri Hafiz Hacıyev Yenisabah.az-a açıqlamasında bildirib ki, korrupsiya və rüşvət məsələsində dövlətin ən sərt qanunları işə düşməlidir: “Qüdrət bəy onu-bunu malalaya-malalaya gedir. Bu məmurlar isə Azərbaycanı talan edirlər. Biri var onlar yığdıqları ilə Azərbaycanda yeni bir iş yaratsınlar, biri də var xaricə daşısınlar. Həmin məmurlar Azərbaycanın sərvətini xarici adalarda qoyublar. Ona görə də burada çox pis vəziyyət yaranıb. Düşünürəm ki, məsələ ciddi fazaya keçməlidir. Əgər keçməsə, vəziyyət belə də davam edəcək, son yaxşı olmayacaq. Görünür, Qüdrət bəy neçə illərdir Milli Məclisdə rüşvətin hesabına oturur, kimlərsə onu maliyyələşdirir”.
Siyasətçi Qüdrət Həsənquliyevin Azərbaycan xalqının güzəranından xəbəri olmadığını vurğulayıb: “Toxun acdan xəbəri olmur. Ona görə də bu cür məmurlar ya asılmalı, ya dilləri dibindən qoparılmalı, ya da əlləri kəsilməlidir ki, rüşvət almasınlar. Məsələn, İranda asırlar. Əgər məmur korrupsiyaya və rüşvətə qurşanıbsa, dərhal vəzifədən kənarlaşdırılıb həbs edilməli və ən ağır cəzaya layiq görülməlidir. Deməli, gedib xalqın pulunu talayacaqlar, xarici dövlətlərdə milyardlarla sərmayə qoyacaqlar, sonra da bağışlanacaqlar?! Tədbirlər sərt şəkildə olmalıdır”.

22.02.2021

Əminəm ki, bu dəfə alınmayacaq

Zərdüşt Əlizadə

Qarabağ naminə İkinci Vətən müharibəsində qəhrəman əsgər və zabitlərimizin fədakarlığı və müttəfiqlərimizin sədaqəti sayəsində 1990-1994-cü illərin müharibəsində itirilmiş ərazimizin 75 faizi qeyd-şərtsiz, 25 faizi müəyyən şərtlə Azərbaycanın nəzarətinə qayıtmışdır.
75 faiz ərazini yenidən abadlaşdırmalıyıq.
Qalan 25 faiz ərazi üzərində suverenliyimizin tam bərpasının şərti nədir? Həmin ərazidə rus sülhməramlı qoşun hissəsinin yerləşməsi və öz vəzifəsinin öhdəsindən bacarıqla gəlməsi.
Üçtərəfli 10 noyabr 2020 il Bəyanatı bir siyasi sövdələşmənin mətn ilə ifadəsidir.
Bu mətndə deyilir ki, Rusiya Federasiyası Azərbaycan Respublikasının Milli Ordusunun Qarabağın Ermənistan Respublikasının silahlı qüvvələri tərəfindən işğal edilmiş ərazisinin 75 faizini silah gücünə azad edilməsini qanuni sayır və bu məsələdə Azərbaycanı müdafiə edir, o şərtlə ki, Azərbaycan Respublikası Qarabağın qalan 25 faizində rus sülhməramlı qoşunlarının yerləşməsinə icazə versin.
İlham Əliyev bu Bəyanatı imzaladı, Rusiya Nikol Paşinyanı bu Bəyanata imza atmağa məcbur etdi. Rusiya prezidenti Vladimir Putin də Bəyanatı imzaladı və bu sənədin qəbulunu özünün parlaq diplomatik nailiyyəti elan etdi. Bu Bəyanat imzalanandan sonra Rusiya qətiyyətlə elan etdi ki, Qarabağ bütünlüklə Azərbaycan ərazisidir.
Ərazinin 25 faizinin tam qayıtması üçün Azərbaycan dövləti ağıllı, tarazlı və ölçülüb-biçilmüş siyasət yürütməlidir. Əgər Azərbaycan belə siyasət yürütməsə, nəinki bu 25 faizi, bütün Qarabağı yenidən itirmək təhlükəsi tam gerçək ola bilər, necə ki, 1990-cı illərin əvvəlində baş vermişdi.
Bu sadə həqiqəti anlamayan azərbaycanlı varmı? Təəssüf ki, var, özü də onların sayı get-gedə çoxalır. Niyə çoxalır? Çünki ənənəvi müxalifət gerçək dünyada siyasi mübarizəsini hakimiyyətə tam uduzandan sonra köçüb virtual dünyaya, orada xeyli sayda internet-kanal açıb və oradan tələb edir ki, rus sülhməramlı qoşunları Dağlıq Qarabağdan çıxsın. Gerçək dünyada imza toplayırlar, məqalələr yazıb Qarabağın de-fakto itirildiyini deyirlər, Azərbaycanın məğlubiyyətinə yas məclisi qururlar. İnternetdən istifadəni öyrənib bunu müasir biliyin zirvəsi hesab edən çoxsaylı istifadəçi isə onların bu fikirləri ilə həmrəylik nümayiş etdirirlər.
Niyə? Milli hərəkatın qaynar çağından 30 il keçib, bu uzun müddət ərzində ənənəvi müxalifət maralları və onların cığırdaşları niyə ağıllanmayıblar?
Bunun səbəbi aydındır.
Onlar yenə hakimiyyətə can ataraq ali məqamda əyləşən şəxsi yamanlamaq, gözdən salmaq, haqlı olsa belə, nahaq göstərmək şakərindən əl çəkməyiblər. Onların ənənəvi siyasi mübarizə üsulu yalandır, böhtandır, şərdir.
Bir dəfə bu yolla gedib Azərbaycanın başına daş saldılar, hakimiyyəti məngirləyib bir il bildirçinin bəyliyini etdilər, görünür, bunu yenə təkrarlamaq istəyirlər.
Prezident İlham Əliyevi müdafiə etmək fikrindən tam uzağam, inanmayan mənim son 25 il ərzində Əliyevlər üsul-idarəsinin korrupsiyasını, vətəndaşların hüquqlarını kobud pozmasını və yarıtmaz kadr siyasətini kəskin tənqid edən onlarla məqaləmi oxuya bilər.
Lakin mən, ənənəvi müxalifət liderlərindən fərqli olaraq, hakimiyyətlə dövlət arasındakı fərqi görürəm və heç vaxt AXC-Musavat cütlüyünə bənzəyib hakimiyyət naminə dövləti bada vermərəm. Məhz buna görə deyirəm ki, İlham Əliyevin indiki Qarabağ siyasəti düzgündür və xalqımızı addım-addım tam qələbəyə aparır.
Rəhmətlik Tofiq Qasımovun sevimli ifadəsi var idi: “Bu dəqiqə sizə izah edim”. İndi mən də sabiq cəbhədaşımın dediyi kimi, qısa tərzdə izah edim, hansı səbəbə görə 2020 il 10 noyabr Bəyanatı Azərbaycana xeyirdir. Çünki əminəm ki, ənənəvi müxalifət də, onların küyünə gedən qaragüruh da son 30 ildə Qarabağ mövzusunda yazdığım yüzlərlə məqaləni oxumayıb.
10 noyabr Bəyanatından əvvəl, Qarabağ müharibəsinin ilk mərhələsində, BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasında Fransanın, ABŞ-ın və Rusiyanın birgə dəstəklədiyi bir qətnamə layihəsi müzakirəyə çıxarıldı. Layihənin məğzi ondan ibarət idi ki, Azərbaycan hərbi əməliyyatı dərhal dayandırsın. Müzakirələr vaxtı bəlli oldu ki, həqiqi niyyətlər daha uzaq məqsədlərə yönəlib. Azərbaycan müharibəni dərhal dayandırmasaydı, həmsədr dövlətlər 1990-ların əvvəllərində Azərbaycanın xeyrinə qəbul edilmiş qətnamələri təftiş edən və son 30 ildə mövcud olan gerçəkliyi nəzərə ala biləcək yeni bir qətnamə layihəsini müzakirəyə çıxarmağı nəzərdə tuturmuşlar. Yəni yeni qətnamə layihəsi, qəbul olunardısa, BMT TŞ Qarabağ üzərində Azərbaycanın suverenliyini, əvvəl olduğu qədər, birmənalı tanımayacaqdı.
Xoşbəxtlikdən, həmin an bunun qarşısını Britaniya və Qoşulmamışlar hərəkatından BMT TŞ-nın üzvü olan qeyri-daimi üzvlər aldılar. Ala bildilər, təhlükə müvəqqəti sovuşdu, lakin tam yoxa çıxmadı. Bəlli oldu ki, Cənubi Qafqazda hərbi-siyasi vəziyyət qəfildən Azərbaycanın ziyanına, Ermənistanın xeyrinə dəyişə bilər. Bunun üçün Azərbaycan ordusunun Xankəndinə daxil olması, dünya mediasının “yeni erməni soyqırımı” şivəni qoparması, Rusiyanın bu “soyqırımın qarşısını almaq üçün Gümrü bazasındakı qoşunlarını Qarabağa yeritməsi və, təbii ki, rus ordusu ilə Azərbaycan ordusu arasında döyüşlərin başlaması, bu zaman Türkiyənin məcbur olaraq hərbi münaqişəyə qarışması və Azərbaycan ərazisində genişmiqyaslı regional müharibənin qızışması kifayət idi.
Azərbaycanın 1988-1993-cü illərdə mübtəla olduğu fəlakətlər ənənəvi müxalifətin zəka və məsuliyyət qısırlığını danılmaz tərzdə sübut etmişdir. Əgər belə olmasaydı, nə Azərbaycan, nə də ənənəvi müxalifətin özü bu günə düşməzdi.
Əgər onlar indi Azərbaycanı 10 noyabr Bəyanatından çıxmağa səsləyirlərsə, və cəmiyyətdə onların səsinə səs verənlər tapılırsa, görünür, onlar bundan sonra nə baş verəcəyini təsəvvürlərinə gətirə bilmirlər. Necə ki, 1990-cu ilin yanvar ayının 1-i və 19-u arası Bakıda nə baş verdiyini qavraya bilməmişdilər və qanlı hadisələrin labüdlüyü barədə xəbərdarlıqlarıma məhəl qoymamışdılar.
Əgər bu bisavad və məsuliyyətsiz şəxslərin təklifləri həyata keçərsə, Azərbaycanın başına gələcək müsibətləri təsvir etmək bir o qədər çətin deyil.
Fərz edək ki, Azərbaycan rus sülhməramlılarının Qarabağdan çıxmasını rəsmən tələb edir. Rusiya deyir ki, göz üstə, qoşunların bölgəyə gəlməsi üçün təxminən bir ay lazım oldu, burada əməlli-başlı yerləşiblər, çıxmaları üçün də bir ay möhlət verin. Azərbaycan, təbii ki, razı olmalıdır.
2008-ci ildə Mixail Saakaşvilinin etdiyi kimi, rus qoşunlarına hücum çəkəsi deyil ki? Deyil.
Azərbaycanın bu tələbindən bir gün sonra Minsk Qrupunun üç həmsədri – Fransa, Rusiya və ABŞ - BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasına bir qətnamə layihəsi təqdim edirlər. Layihədə yazılır ki, Dağlıq Qarabağın erməni əhalisinin Azərbaycan tərəfindən soyqırıma məruz qalması təhlükəsinin qarşısını almaq məqsədilə:
1.Dünya dövlətlərinə tövsiyə edilir ki, Artsaxın müstəqilliyi tanınsın;
2.Azərbaycana xəbərdarlıq edilir ki, zora əl atarsa, BMT-nin TŞ-nın qərarı ilə onun cəzalandırılması missiyası tapşırılacaq Minsk Qrupunun həmsədri olan ölkələrə.
Bəli, qətnamə layihəsinə beş daimi üzvdən dördü səs verəcək, Çin bitərəf qalacaq. Bundan sonra birinci Fransa, ardınca Rusiya, sonra isə ABŞ və təxminən Kosovonu tanıyan sayda dövlət Artsaxın müstəqilliyini tanıyacaq. Artsax dönüb olacaq rəsmən müstəqil dövlət. Azərbaycan öz ordusunu işə salmağa cürət etsə, onun bu hərəkəti müstəqil Artsax dövlətinə qarşı təcavüz hesab ediləcək. Rusiyanın Xəzər donanmasının gəmiləri təxminən 50-60 “Kalibr” qanadlı raketi ilə Bakını, Səngəçalı və Gəncəni vuracaq, şimal sərhəddimizi isə rus ordusu keçəcək.
Bu, mənim öncəgörməm deyil, bu, ənənəvi müxalifət liderlərinin indiki hakimiyyəti devirmək naminə Azərbaycanın başına gətirmək istədikləri bəlaların onda birinin təsviridir.
Ənənəvi müxalifət xalqımızı 20 Yanvar faciəsi günlərinə qaytarmaq istəyir.
1990-cı ilin yanvar ayının 21-də Rəsul Quliyev və mərhum professor Çapay Sultanov varid olurlar Əbülfəz Əliyevin can-ciyər dostu Becan Fərzəliyevin Yasamaldlkı həyət evinə və AXC sədri ilə görüşürlər. Dəli kimi otaqda o yana, bu yana əsəbi vargəl edən Əbülfəz Əliyev deyir ki: “Mən bu qədər adamın qırılacağını təsəvvür etmirdim”.
Yadınıza salıram ki, həmin gecə Bakıda 131, Lənkəran və Neftçalada 7 nəfər həlak olmuşdu.
Burada sual doğur: “AXC sədri qarabağlı Əbdürrəhman Vəzirovun devrilməsi üçün neçə adamın qətlini ağlabatan və məqbul sayırmış”?
İndi də mən üzümü vəzifə həsrəti ilə qovrulan ənənəvi müxalifət liderlərinə və onlara züy tutan “politoloqlara” tutub soruşuram: “Sizin vəzifə kürsülərinə sahib çıxmağınızın müqabilində Azərbaycan xalqı nə qədər insan və ərazi itkisi verməlidir ki, siz razı qalasınız?”
Yaxşı, tutaq ki, ənənəvi müxalifət liderləri bildikləri və bacardıqları xəyanəti təkrarlamaq istəyirlər, bəs indi özünü müasir Azərbaycanın müasir vətəndaşı hesab edən İnternet istifadəçilərinin ağlı harada qalıb?
30 il keçib, ay camaat, bu 30 ildə dünya xeyli dəyişib, ə bə siz niyə dəyişməmisiniz? 1990-cı ildə xalqı fəlakətə sürükləyən AXC liderlərini qəhrəman saymaq olardı, çünki onların iç üzü hələ açılmamışdı, mafiyaya işlədikləri o vaxt hələ bəlli deyildi, bəs indi də bunu anlamırsınız?
Qarabağ, Azərbaycan və Ermənistan, Cənubi Qafqaz uğrunda mürəkkəb və mübhəm oyunlar gedir, Azərbaycan Respublikası bu oyunu şəksiz öz xeyrinə yönəldə bilib və bu vaxt bir ovuc dünyadan bixəbər vəzifə hərisi oyuna qatılıb öz ənənəvi cığallığı ilə qələbəmizi məğlubiyyətə çevirmək istəyirlərsə, bunun adını nə qoymaq olar?
Ay camaat, sayıq olun, xainlər heç cür sakitləşmək istəmirlər, onlar suyu daim bulandırmağa hazırdırlar.
Əminəm ki, bu dəfə alınmayacaq.

meydan.tv

21.02.2021

Государственники активизируют работу с Ираном

Постоянные читатели моего канала знают, что я регулярно поднимаю тему необходимости активного сотрудничества между Россией и Ираном. Причем, речь идет как о политике, так и об экономике. К сожалению, потенциал российского-иранского сотрудничества не реализован даже на пятую часть. К примеру, ежегодный товарооборот не дотягивает и до 2 млрд. долларов.
Автор этих строк принимал неоднократное участие в российско-иранских проектах. Однако в большинстве случаев дальше обсуждения и обозначения грандиозных планов дело не доходило. Почему так - ответ на этот вопрос я дам ниже. Впрочем, все может в скором времени поменяться.
Ранее проекты российско-иранского сотрудничества практически не реализовывались. У меня лично создалось устойчивое впечатление, что их тормозит нежелание некоторых российских деятелей начинать работу с Ираном. Собственно говоря, со стороны Тегерана такое тоже имело место быть. Это те люди, которых мы называем системные либералы. Они буквально прожужжали все уши о том, что сотрудничество с Ираном чревато наложением на Россию новых санкций.
Однако существует одна простая вещь. Санкции на нас будут накладывать в любом случае. Если не за Иран, то за Северный поток-2 или же за Навального. Системные либералы этого либо не понимают, либо, что более вероятно, намеренно саботируют обретение Россией экономического суверенитета. Самое обидное то, что чем дольше мы тормозим работу с Ираном, Венесуэлой, некоторыми странами Африки и т.д., тем больше мы упускаем возможностей. Тот же Иран способен принести в отечественную экономику миллиарды долларов.
Но вскоре ситуация может коренным образом поменяться. С высокопоставленным представителем Ирана - председателем собрание ИРИ Мохаммадом Галибафом провели встречу секретарь Совбеза Николай Патрушев и спикер Госдумы Вячеслав Володин. Напомню, Патрушев является лидером государственников. Володин также является их представителем. Слава Богу, государственники с 2003 года контролируют парламент (Грызлов, Нарышкин, Володин). Собственно говоря, именно поэтому против Госдумы системными либералами постоянно ведется информационная компания.
И если о встрече Патрушева с Галифабом информации практически нет, что логично, то о переговорах с Володиным мы кое-что знаем.
В первую очередь, обсуждались вопросы торгово-экономического взаимодействия. Это отрасли энергетики, сельского хозяйства и транспорта.
В 2016-2017 годах между Россией и Ираном была разработана программа "нефть в обмен на товары", согласно которой Иран поставлял бы нам свою дешевую санкционную нефть, а на вырученные деньги закупал бы нашу промышленную продукцию. К сожалению, реализация программы была сорвана системными либералами.
О том, что работа с Ираном предстоит более, чем серьезная, говорят два факта. Первый - Володин договорился до июля провести заседание российско-иранской комиссии высокого уровня, на котором будут присутствовать представители бизнеса. Это говорит о том, что ставка будет сделана на развитие экономического сотрудничества.
Второй факт - с Галифабом встретился Патрушев, лидер государственников. Если встречу с Володиным еще можно было бы отнести к чисто формальной и протокольной, то переговоры Патрушева говорят о конкретной активизации работы на иранском направлении.
Я надеюсь, что разворот России от либерального монетаризма в сторону государственного капитализма поможет реализовать тот огромный потенциал работы с санкционными странами, о котором я пишу постоянно.

Константин Двинский                         zen.yandex.ru

Qanqster “Əmioğlu”nun əməlləri: adam oğuluğu, qətl, narkotik alveri və...

Bakı Ağır Cinayətlər Məhkəməsində qəsdən adam öldürməkdə, narkotik vasitələrin qanunsuz dövriyyəsində, adam oğurluğunda, odlu silah saxlamaqda, hədə qorxu ilə tələb etmədə və bu kimi ağır cinayətlərdə ittiham olunan “Əmioğlu” ləqəbli Sumqayıt şəhər sakini, 51 yaşlı Eldar Cabarovun cinayət işi üzrə məhkəmə prosesi keçirilib.
Virtualaz.org-un xəbərinə görə, əvvəllər adam öldürməyə cəhddə, xuliqanlıqda, odlu silah gəzdirməkdə təqsirli bilinərək dəmir barmaqlıqlar arxasına düşən “Əmioğlu” bu dəfə də azadlıqda çox qalmayıb. O növbəti cinayətə “imza” atdıqdan sonra yenidən “doğma məkana” – həbsxanaya qayıdıb.
İstintaq materiallarına əsasən Eldar Cabarov qardaşı Təbriz Cabarov, tanışı Şəadət Həsənovla əlbir olaraq keçmiş məhkum yoldaşı, 7 saylı Cəzaçəkmə Müəssisəsində tanış olduğu, azadlığa çıxdıqdan sonra da münasibət saxladığı Sumqayıt şəhər sakini Eldəniz Səmədovu oğurlayaraq ondan pul tələb etməyi planlaşdırıblar.
2019-cu ilin sentyabrında dustaq yoldaşına zəng vuraraq Yasamaldakı “Qanlı göl” ərazisində satdığı torpaq sahəsini almaq istəməsi ilə bağlı aldadaraq yaşadığı evə çağırıb. Söhbət əsnasında doğum günündə iştirak etmədiyini, onu saymadığın bəhanə gətirərək öldürəcəyi ilə hədələyib. Ölmək istəmirsə 50 min manat pul verməli olduğunu deyib. E.Səmədov razılaşıb, öz avtomobilini satıb pulunu ona verəcəyini deyib. Dəstə üzvləri E. Səmədovun “Mercedes Benz E 240” markalı avtomobilini, sürücülük vəsiqəsini, şəxsiyyət vəsiqəsini və “bardaçok”da olan 4350 manat pulunu hədə qorxu yoluyla əlindən alıblar.
İstintaq zamanı E.Cabarovun daha bir cinayət əməli ortaya çıxıb. Əməliyyat tədbirləri zamanı onun fevralın 22-dən Sumqayıt şəhəri ərazisində “Mercedes” markalı avtomobili ilə birgə itkin düşmüş Zaur Mircəfərovu odlu silahla qətlə yetirdiyi müəyyən olunub. E.Cabarov Z.Mircəfərovu öldürdükdən sonta izi itirmək məqsədilə meyiti Apşeron rayonu Masazır qəsəbəsində tikilməkdə olan evlərin birinin zirzəmisində basdırıb. Sumqayıt şəhər Polis İdarəsinin əməkdaşları tərəfindən meyitin yeri müəyyən olunaraq ekskumasiya edilib. E.Cabarov qətli törədən zaman istifadə etdiyi “Makarov” markalı odlu silahı patronları ilə birgə polis əməkdaşlarına təhvil verib. Onun barəsində məhkəmənin qırarı ilə həbs-qətimkan tədbiri seçilib.
İstintaq zamanı müəyyən edilib ki, E.Cabarov mərhum Zaur Mircəfərovun narkotik vasitələrin satışı ilə məşğul olmasını bilib və buna görə ona haqq verməsini tələb edib. 2019-cu ilin dekabrından 2020-ci ilin fevralına qədər Z.Mircəfərov müxtəlif vaxtlarda E.Cabarova aylıq haqq ödəyib. Axırıncı dəfə isə 200 manat pulu şəxsən özü deyil, hər ikisinin tanışı Qalib Əbdürrəhmanov vasitəsilə Eldara göndərib. Son günlər Z.Mircəfərov tələb edilən pulu E.Cabarova verməyib, onun zənglərini cavablandırmayıb. Bu səbəbdən E.Cabarov onu kirayə qaldığı mənzilə çağırıb. “Qonağ”ını digər qonaqların gözü qarşısında “Makarov” tipli tapança ilə ürəyindən vurub.
İstintaq zamanı təqsirləndirilən Eldar Cabarov ona elan olunmuş ittihamla özünü təqsirli bilməyib və ifadə verməkdən imtina edib. İlkin ifadələrində 2014-cü ildə türmədən çıxdıqdan sonra Moskvaya getdiyini, iki il orada yaşadığını, mərhum Z.Mircəfərovla da elə Moskvada tanış olduğunu, aralarında dostluq münasibəti yarandığını deyib. Bu münasibət Bakıya qayıtdıqdan sonra da davam edib, ara-sıra görüşüblər.
Qanqsterin ifadəsindən: “Zaur mənə maddi köməklik edirdi, ara-sıra marixuana gətirirdi. Onun narkotik satışı ilə məşğul olub-olmadığını bilmirəm. Qalib Əbdürrəhmanovla da Zaurun (Zaurla Qalib öz aralarında bir-birinə “xaloğlu” deyə müraciət ediblər- red.) vasitəsilə tanış olmuşdum. Zaur Qalibi mənə “Dəvəçili Koba” kimi təqdim etmişdi”.
E.Cabarovun ifadəsinə görə, ötən il fevralın 21-də Qalib ona zəng vurub Zaurla birgə “Zəngəzur” saunasına getdiklərini deyib, onu da dəvət ediblər. Lakin E.Cabarov evdə qonağı olduğu üçün getməyib: “Zaur özü də zəng vurdu, dedim qonağım qadındır, gələ bilmərəm. Bir az keçmiş Qalib bizə gəldi, söhbət zamanı dedi ki, Zaur da səninlə görüşmək istəyir, bəlkə onu da çağırım. Dedim, sözünün canını de, gecə vaxtı niyə mənimlə görüşməyə can atırsınız? Dedi ki, Zaur payımı yeyib vermir, səni eşidər, mənə kömək elə. Dedim başqa yerdə danışıb söhbət edərik, bu evi tanımasın”.
Zaurla rahat söhbət etməkdən ötrü Eldarın Masazırda kirayələdiyi evə gediblər, Zaur özü də ora gəlib.
“Əmioğlu” ifadəsində deyir: “Zaurun qanı qara idi. Dedim Zaur, niyə Qalibnən yola getmirsən? Aranızdakı pul söhbəti nədir? Zaur da əsəbi halda “İrandakı bilər, mən bilərəm, Qalib kimdir? Sən niyə bu söhbətə qarışırsan?” cavabı verdi. Dedim, səsinin tonunu aşağı sal, qarışma deyirsən, qarışmaram. Onun mənimlə bu cür danışmasına əsəbləşib əlimin arxası ilə ağzından sillə vurdum. Qəflətən ayağa durub əlini belinə atdı. Belindəki bıçağın knopkasını açanda cəld ayağa qalxıb silahı çıxarıb ayağına tuşladım. Əlində bıçaq mənə sarı gələndə dedim ki, üstümə bıçaq çəkirsən? Bu sözdən sonra elə bil Zaur ayıldı, bıçağı qatladı. Qalib Zaurla mənim arama girib bizi sakitləşdiridi. Zauru görmürdüm, tapançanı şalvarın kəmərinə salmaq istədim. Zaur tullanıb tapançanı tutdu. Əli ilə buranda əlim ağrıdı, qışqırdım, bu an güllə açıldı. Güllə Zaurun ürəyindən dəydi”.
E.Cabarov Zauru öldürmək niyyəti olmadığını, hadisənin səbəbkarının Qalib olduğunu deyib: “Onu öldürmək niyyətim olmayıb. Əgər olsaydı neçə saat çöldə idik, onda öldürərdim. Mübahisə vaxtı Qalib Zauru tutsaydı, mən silah çıxarmazdım. Mən heç vaxt Zaurdan haqq almamışam. Zaurla heç bir konfliktim olmayıb. Həmin gün Zauru çağırmamışdım, özü gəlmişdi”.
“Əmioğlu” səhər saatlarında Zaurun meyitini evdən təkbaşına çıxarıb zirzəmidə basdırdığını deyib: “Zaura qəbir qazmaq üçün yer axtarırdım. Taksi çağırıb axşam həmin yerə gəldim. Masazırdakı kirayələdiyim binanın yaxınlığındakı yarımtikilinin zirzəmisində qəbir qazdım. Mənzilə qalxıb Zaurun maşınının açarlarını götürdüm. Maşını blokun qabağına sürdüm. Sonra meyiti mələfəyə büküb dəhlizə çıxartdım. Meyiti liftə qoyub aşağı düşürtdüm və maşının qabaq oturacağına yerləşdirdim. Birbaş yarımtikiliyə gəldim. Meyiti maşından çıxarıb sürüyüb qəbir qazdığım yerə gətirdim, üstünü torpaqla örtdüm. Polis əməkdaşları tərəfindən saxlanıldıqdan sonra Zaurun meyitini basdırdığım yeri onlara göstərdim”.
Məhbəs yoldaşının oğurlanması ilə bağlı epizoda gəlincə isə, “Əmioğlu” deyib ki, Eldənizin ona 50 min manat borcu (zərərçəkmiş E.Səmədov ifadəsində “Əmioğlu”ya heç bir borcu olmadığını deyib- red.) olub, dəfələrlə ondan pulunu geri istəyib: “Yasamaldakı evi 35 minə, maşını isə 15 min manata dəyərləndirmişdilər. Dedim, ev lazım deyil, heç olmasa maşını mənim adıma keçirt”.
Zərərçəkmiş Yeganə Mircəfərova ifadəsində Zaurla 2005-ci ildə ailə qurduqlarını, birgə nikahdan iki övladları dünyaya gəldiyini, ərinin çox mehriban, ailəsinə, uşaqlarına bağlı bir insan olduğunu deyib. Zaur əvvəl müxtəlif yerlərdə fəhlə işləyib, hərdən ticarət məqsədilə Rusiyaya gedib-gəlib, sonradan isə H.Z.Tağıyev qəsəbəsində icarəyə çay evi götürərək onu işlədib. Hadisədən bir gün əvvəl gecə saat 11-də işdən gələn Zaur arvadına deyib ki, paltarlarımı yığ, Qaliblə saunaya gedirəm: Gecə saat 03-də Zaura zəng vuranda dedi ki, narahat olma, yoldayam, gəlirəm. Ondan sonra Zaurun telefonuna zəng çatmadı. Məcbur qalıb Qalibə zəng vuranda dedi ki, Zaur məni evə düşürəndən sonra Xırdalana sarı getdi. Fevralın 25-də Zauru Sumqayıt şəhər sakini Eldar adlı şəxsin öldürdüyünü öyrəndik. Zaurun narkotik istifadəçisi olması barədə ölümündən sonra eşitmişəm. Onun hərəkətlərində hər hansı dəyişiklik hiss etməmişəm”.
Hadisənin birbaşa şahidi, təqsirləndirilənin və mərhumun yaxın dostu “Dəvəçili Koba” ləqəbli Qalib Əbdürrəhmanov ifadəsində Zaur Mircəfərovu uşaqlıqdan tanıdığını, bir-birlərinə “xalaoğlu” deyə müraciət etdiklərini, “Əmioğlu”nu isə 2019-cu ilin dekabrında Zaurun vasitəsilə tanıdığını göstərib: “Hamı onu kriminal aləmdə hörmətli şəxs kimi tanıyırdı. Sumqayıtda ona “Əmioğlu” deyə müraciət edirdilər. Zaur demişdi ki, səni də “Əmioğlu” ilə tanış edəcəyəm, onun Rusiyada tanışları var, çətinə düşsən sənə köməklik edərlər. Həmin ərəfələrdə mən Rusiyaya gedib-gəlirdim, orada təmir işləri görürdüm. Bu yolla ailəmi saxlayırdım”.
Şahid ifadəsinin davamında deyib ki, narkotik satışına görə Eldar Zaurdan haqq tələb edib. Zaur da 2019-cu ilin dekabrından başlayaraq narkotikin satıına mane olmaması üçün Eldara pul verib. Bir sözlə, Eldar Zauru müdafiə edib, hər hansı mübahisənin onun lehinə həll olmasına köməklik göstərib. Zaur da Eldara görə Sumqayıtda rahat alverini eləyib. Axır vaxtlar Eldar Zauru bezdirib deyə sonuncu onun telefonlarına cavab verməyib.
Şahidin ifadəsindən: “Hadisə baş verən gün Zaurun xahişi ilə onunla birgə Eldarın evinə getdik. Zaur Eldarı öpmək istədi, amma Eldar çox soyuq görüşdü. Dedi ki, sən qudurmusan, mənim telefonlarıma cavab vermirsən? Onda maşınını burda qoyub gedərsən. Zaur belə bir şeyin olmadığını deyəndə Eldar əsəbi halda “mən yalançıyam?” deyib siqaretin kötüyünü onun alnına basdı. Zaur da ayağa qalxıb “çaşmısan?” deyib Eldarı itələdi. Əlini yalandan belinə ataraq onu qorxutmaq istədi. Zaurun belində heç nə yox idi. Eldar silahı çıxarıb hazır vəziyyətə gətirəndə qarşısına keçib atəş açmamasını xahiş etdim. Mənə, “sən öl, qabağımdan çəkilməsən, səni vuraram” dedi. Atəş Zaurun sinəsindın dəydi. Zaur ona “Əmioğlu, məni niyə vurdun” deyib döşəməyə yıxıldı. Eldar cavabında “Məni zibilə saldın” dedi. Həmin vaxt Zaurun tanışı İlahə adlı qadın da bizim yanımızda idi. O yaralını xəstəxanaya aparmağı təklif etsə də Eldar güllənin ürəyindən dəydiyini, artıq keçindiyini bildirdi”.
Şahidin ifadəsinə görə, Eldar həm ona, həm də İlahəyə hədə-qorxu gələrək silaha əllərini toxundurmağı tələb edib. Bunu onunla əsaslandırıb ki, silaha toxunsalar hadisə barədə heç kimə xəbər verməyəcəklər.
“Eldara dedim ki, Zaurun ailəsi məndən şübhələnəcək, axırıncı dəfə mənimlə birgə evdən çıxıb. Ona görə belə dedim ki, getməyimə icazə versin. Sonra dükana gedəcəyimi deyib oradan çıxdım. Mən meyitin basdırılmasına kömək etməmişəm. Zaurla mənim aramda heç bir pul söhbəti olmayıb. Münasibətlərimiz yüksək səviyyədə olub. Bir-birimizə pul borcumuz olmayıb. Bu haqda Eldardan heç nə xahiş etməmişəm. Zaur məndən 20 min manat borc pul almayıb. Zaur narkotik satışından Eldara aylıq haqq verirdi. Mübahisə də buna görə idi”,- şahid hadisənin təfərrüatları haqda daha sonra bunları deyib.

Hüseyn Səfərov: FİKRƏT YUSİFOV KABİNETİNDƏ DİZ ÇÖKÜB YALVARDI Kİ...

Sabiq maliyyə naziri Fikrət Yusifovun bu yaxınlarda həbs eilmiş sabiq nazir Səlim Müslümov və digərləri haqqında müsahibəsi ətrafında qalmaqal bitib-tükənmir. Belə ki, F.Yusifovun həmin müsahibəsindəki bəzi fikirləri ilə razılaşmayan keçmiş Respublika Əmanət Bankı İdarə Heyətinin sədri Hüseyn Səfərovun “Təzadlar”ın ötən sayındakı cavab-müsahibəsi vəziyyəti bir az da gərginləşdirib. O mənada ki, Fikrət Yusifov bu gün bəzi saytlarda H.Səfərova təhqiramiz cavab yazıb. 
“Sabiq nazirdən şok: 150 milyardı talayan bankir kimdir?” başlıqlı yazıda bildirilir ki, “…sabiq maliyyə naziri Fikrət Yusifov 1990-cı illərin ortalarında Respublika Əmanət Bankının sədri vəzifəsində çalışmış Hüseyn Səfərovun ağlasığmaz talançılıq etməsi ilə bağlı şok faktı ictimailəşdirib. O bildirib ki, H.Səfərov cəmi 1 il vəzifədə olsa da, o vaxtkı Azərbaycanın bank sistemi tarixində ən böyük talanın müəllifidir.
“H.Səfərov Respublika Əmanət Bankının sədri vəzifəsində işlədiyi 1 il müddətində o vaxtın pulu ilə 150 milyard manat krediti bankın yerli filialları və ilk növbədə Səbail rayonunun Bayıl ərazisində yerləşən və onun özünə şəxsən aid olan filialda mal-qara tədarükü adı altında nağdlaşdıraraq mənimsəmişdir” deyən sabiq nazirə isə Hüseyn Səfərovun cavabı özünü çox gözlətmədi. “Təzadlar”ın əməkdaşı H.Səfərovla telefon əlaqəsi saxlayaraq 150 milyard manat məsələsinə dair mövqeyini soruşmuşdur. Müsahibimiz bunları söylədi: 
- Yəqin siz də Fikrət Yusifovun bu gün özünə yaxın saytlarda mənim açıqlamalarıma cavabını oxuyub tanış olmusunuz... Göründüyü kimi, mən Fikrət Yusifovun cinayət əməllərini faktlarla ortaya qoyan müsahibəmdə nə lazımdır demişəm. Hələ deyiləsi və ortaya qoyulası şok faktlar var ki, yaxın günlərdə sənədlərlə ölkə ictimaiyyətınə təqdim edəcəyəm. Amma bu kəmsavad sabiq nazir mənim söylədiklərimə cavab vermək əvəzinə, şantaja keçərək absurd rəqəmləri söyləyir. Məsələn, o, deyir ki, guya mən Əmanət Bankın İH sədri işləyərkən 150 milyard manat pulu talamışam və bu qədər pulu kənd təsərrüfatı məqsədli kredit adı ilə kiməsə vermişəm. O dövrdə maliyyə naziri işləmiş, yaxud özünü bu vəzifəyə layiq hesab edən şəxs gərək danışığına fikir versin, əgər nəsə deyirsə, arqumenti sübutlu olmalıdır. Fikrət Yusifovun diqqətinə çatdırıram ki, ola bilər iqtisadi savadı çatmır, amma bilməlidir: 150 milyard manat o dövrün kursu ilə (1 dollar- 3900 manat) hesablayanda 38 milyon 462 min dollar vəsait edir. Bu qədər vəsaiti isə mal-qara tədarükü üçün, özü də ölkənin o dövrdəki iqtisadi vəziyyətində kiməsə kredit kimi verilə bilməzdi. 
Ən azı ona görə ki, Respublika Əmanət Bankının müxbir hesabında bir manat belə sərbəst vəsait yox idisə, bu qədər pulu necə kredit kimi, özü də mal-qara tədarükünə sərf oluna bilərdi? Əvvəla, bu keçmiş nazir belə bir rəqəm səsləndirirsə, buyursun, həmin kreditin kimin adına verilməsini və nə məqsədə verildiyini söyləsin, ortaya sənəd qoysun. Varmı belə bir adam, belə bir sənəd? Təbii ki, yoxdur. Olsaydı, o həmin krediti almış şəxsin adını mütləq deyərdi... İkincisi, mən həmin dövrdə Respublika Əmanət Bankının Bayıl şöbəsinin müdiri idim. Heç vaxt mənim müdiri olduğum həmin bankda da 40-50 min manatdan artıq sərbəst vəsait olmayıb. Çünki həmin dövrdə infilyasiyanı yaradan Fikrət Yusifovun günahı üzündən həmin pul infilyasiya səbəbindən indiki kursla 10-12 min manat edə bilərdi. Yəni, onun söylədiklərinin hamısı yalan və böhtan xarakterli məlumatdır. Hansı ki həmin dövrdə F.Yusifov illik kreditin illik faizini 300-350 faiz müəyyən etdirmişdi. İndi bu adam nağıl danışır. Onun yaratdığı qondarma, naşı və korrupsiyalaşmış maliyyə-bank siyasəti sayəsində həmin dövrdə aylıq infilyasiya 100 faiz idi. Bəs maliyyə naziri hara baxırdı? Krediti də ilik 300-350 faizlə verdirirdi... 
Fikrət Yusifov deyir ki, guya mən respublika Əmanət Bankın sədri işləyərkən (1995-ci ildə) mənim vaxtilə müdir işlədiyim filiala müfəttişlərini yoxlamaya göndərib, amma mən onları, cənab Prezidentin aforizmə çevrilmiş sözləri ilə desəm, oradan iti qovan kimi qovmuşam və yoxlamaya imkan verməmişəm... Əvvəla, Maliyyə Nazirliyinin bank filialına yoxlama göndərmək səlahiyyəti yox idi. İkincisi, əgər belə bir fakt var idisə, niyə indi yadına düşdü? Görünür, Fikrət Yusifovun daha deməli olduğu bəzi vacib və üstü açılmalı faktlar yadından çıxıb. Bu təbiidir, çünki dövlət çevrilişində iştirak edib həbsdə yatan adamın yaddaşı hardan olsun ki?! AMMA MƏN ONUN YADINA BİR NEÇƏ FAKTI SALIM, XATIRLASIN! 
Məsələn, 1995-ci ildə bu Fikrət Yusifov mənə rəsmi məktub yazıb xahiş etmişdi ki, Maliyyə Nazirliyinə bir "Jiquli-06" alıb hədiyyə edim. Mən təəccüblənib ona zəng edərək dedim ki, bəs bu pulu necə siləcəyik? Dedi ki, noolsun, cibindən al. Dedim, Fikrət, bəs yaxşı bu maşını neyləyirsən? Dedi ki, arvadıma mühafizəçilər tutmuşam, onlara verəcəyəm. Güldüm, dedim, a kişi, indi mən dövlətin puluna sənin həyat yoldaşının mühafizəçilərinə silim? Və dediyini etmədim... Başladı mənimlə intriqalara... Bir dəfə də mənə zəng vurub dedi ki, sənin adamların qardaşım İlham Yusifovu döyüblər. Dedim, gəlirəm yanına... Getdim, görüşdük, dedim, indi danış... Məlum oldu ki, onun qardaşını pul atdığı şərikləri əzişdirib. Və necə pərt oldusa, diz çöküb məndən yüz dəfə üzr istədi. Yalvardı ki, bu barədə heç kimə demə. Məcbur etdi ki, gedək çörək kəsək, bu məsələyə nöqtə qoyaq. Dedim, Fikrət, sənin kimi şantajçı bir adamın çörəyini kəsə bilmərəm...
Bir dəfə isə, mən Respublika Əmanət Bankına təzəcə sədr təyin ediləndən sonra spiker Rəsul Quliyev məni Parlamentdəki iş yerinə dəvət etdi. Görüşdük, yaxından tanış olduq, dedi, sən Fikrət nə deyirsə, onu elə. Dedim, nəyi edim? Dedi bizim komandamız var, Fikrət koordinatordu... Baxdım, səviyyəmi gözləyib sakitcə dedim ki, axı mən Heydər Əliyev kursunun davamçısıyam, mən sizin komandaya necə qoşulum? Axı bir də, məgər siz Heydər Əliyevin komandasında deyilsiz ki?! Baxdı, gülümsədi, dedi, Fikrət sənə lazım olan sözü deyəcək... Aradan bir-iki il keçdi, Fikrət dövlət çevrilişi cinayətinə görə həbs ediləndə artıq sözünü istintaqda deməkdə idi... İndi belə bir adamla hansı dildə danışasan, bilmirəm... Fikrət Yusifovun psixi durumu yerində deyil, ona görə də ağzına gələni danışır, ağlına gələni söyləyir. Ona görə də onun himayəçilərindən xahiş edirəm, bu adamı müalicə etdirin, yazıqdır...

Dinlədi: Elçin Məmmədli           tezadlar.az

P.S.: Yazının şərh bölümünə belə bir maraqlı məlumat yazılıb: "F.Yusifov həbs edilən zaman Ədliyyə Nazirliyinin 9 saylı Cəzaçəkmə Müəssisəsində cəza çəkirdi. Onu adi məhbusların deyil, öz xahişi ilə hüquq mühafizə orqanı əməkdaşı olub cinayət əməlinə görə cəza çəkənlərin yanına yerləşdirmişdilər. Tanışım olan məhbuslardan biri deyirdi ki, onda psixi narahatlıq əmələ gəlmişdi, hər gün İƏM-nin həyətində mayallaq aşırdı..."
Maraqlı hadisədir...

Армения полностью легла под США

Сайт новости-армении.ru-an.info пишет:
«Армению можно поздравить с новым оккупационным правительством от США.
Вице-премьер – Мгер Григорян,
банкир, олигарх, из Всемирного банка, который, как мы знаем полностью под США.
Вице-премьер – Арарат Мирзоян,
координатор Международного фонда избирательных систем (IFES), плотно связан с известной амерканской НКО «Фонд поддержки демократии» (NED).
Вице-премьер – Тигран Авинян,
участвовал в продаже США Воротанской ГЭС Каскад, которая построена в Армении еще СССР.
Министр обороны – Давид Тоноян,
с 2005 г. завербован ЦРУ, когда работал постоянным представителем Армении в НАТО. Отвечает за реализацию проектов создания американских биолабораторий на территории стран СНГ.
Министр образования и науки – Араик Арутюнян,
член Transparency International, член правления партии «Гражданский договор», существующей на гранты опять же NED.
Министр территориального управления и развития – Сурен Папикян,
член правления в партии «Гражданский договор», NED.
Министр диаспоры – Мхитар Айрапетян,
президент армянского филиала американского НПО «Гражданское образование и молодежь», с центром в Нью-Йорке.
Министр финансов – Атом Джанджугазян,
выпускник агентства международного развития США, госдепартамента образования США.
Глава МИД – Зограб Мнацаканян,
магистр факультета политологии Манчестерского университета Виктории, бывший постпред Армении в ООН.
Министр сельского хозяйства – Артур Хачатрян,
выпускник Американского университета Армении.
Министр здравоохранения – Армен Торосян,
руководитель западной НПО «Реальный мир, реальные люди» в Армении (Real World, Real People NGO).
Министр юстиции – депутат от блока «Елк» Артак Зейналян,
наблюдатель в президентской предвыборной кампании США по приглашению программы Госдепа.
Министр труда и по социальным вопросам – Мане Тандилян,
выпускник отдела управления бизнесом Американского Университета Армении.
Министр культуры – Лилит Макунц,
выпускник школы Флетчера Университета Тафтса в США, работает в Корпусе мира США.
Министр экономического развития и инвестиций – Арцвик Минасян,
профессор экономики Массачусетского технологического института в США. Живёт в США.
Министр охраны природы – Эрик Григорян,
эксперт в Американском университете Армении. Получил 273 тыс. 697 долларов через фонд Amnesty International на развитие НПО «Гражданский договор».
Сайт пишет: «Что тут сказать. Армения полностью легла под США. Как видим, второе по численности консульство США (после Германии), в количестве 2500 рыл, работали все эти годы не зря».
АРМЕНИЯ КИПИТ АГЕНТАМИ США.
Основным рупором и катализатором недовольства в отношении России остаются действующие в Армении на западные гранты неправительственные организации. В Армении сегодня действует пара сотен неправительственных организаций, пропагандирующих, по их мнению, европейские ценности и ведущих активную агитацию против развития стратегических связей Армении с Россией.
По сравнению с остальными странами ЕАЭС и тем же Азербайджаном, в Армении существует сравнительно свободное поле для деятельности прозападных организаций, официально финансируемых американскими, германскими, французскими и иными западными фондами, в реальности же контролируемых иностранными спецслужбами.
По имеющимся данным, в Армении зарегистрированы и работают более 3,5 тыс. некоммерческих организаций, большинство из которых финансируется правительствами западных стран, по большей части США, Францией, Великобританией.
В итоге фетишизация западной модели, так называемых европейских ценностей, слепое поклонение «идеальному Западу», контрастирующему со всем остальным «варварским» миром, стали, чуть ли, не формой самоидентификации части молодежи, подросшей на антироссийской пропаганде и претендующей на прогрессивность. Сегодня, уже сформированная атмосфера подпитывается грантами, прямым финансированием СМИ, главным образом электронных изданий, поддерживается бесконечными круглыми столами, образовательными курсами, тренингами, конференциями, семинарами, ознакомительными турами. В частности, посольство США заявило об очередной программе предоставления малых грантов НКО и СМИ по 25 тыс. долларов.
В Армении работает фонд известного специалиста по уничтожению государств Джорджа Сороса «Открытое общество Армения», а также такие секты, как «Свидетели Иеговы», «Церковь Слово Жизни», мормоны. Эти секты имеют в Армении более 200 тыс. прихожан, и это при общем населении страны в 2 млн человек.
Джордж Сорос считает Россию заклятым врагом, а в Армении более 70 организаций получают финансирование именно от данного фонда.
«Открытое общество» потратило миллионы долларов на деятельность НПО Армении, которые формируют условия для разрыва Армении с Россией и сближения с ЕС, консолидируют молодежь и гражданских активистов, готовят их для участия в активных действиях на этом поприще.
После того, как Никол Пашинян снова стал премьер-министром страны, Джордж Сорос выступил с заявлением о том, что "мощная поддержка гражданского общества в Армении жизненно важна "для демократического настоящего и будущего страны". Поддержка и впрямь была мощной. Список организаций, получающих в Армении гранты фонда «Открытое общество» огромен. Около шести десятков таких организаций, финансируемых фондом, в 2003 году объединились в инициативу "Партнерство ради открытого общества". Координаторы этих организаций после смены власти получили должности в новом правительстве Армении, стали депутатами и вошли в Совет старейшин Еревана.
Под властью Фонда Сороса находятся гуманитарные сферы, практически все министерства, а также Следственная служба и Национальное Собрание.
Одно из самых интересных назначений, которое, скажем мягко, с трудом умещается в логику развития российско-армянских союзнических отношений, является назначение координатора избирательных программ организации "Транспаренси интернейшнел" Армена Григоряна на должность главы Совета национальной безопасности. Организация "Транспаренси интернейшнел" спонсируется фондом Сороса.
Министр обороны Армении Давид Тоноян с 1998 по 2007 годы в статусе правительственного чиновника отвечал за развитие связей Минобороны с НАТО, курировал сферу развития и укрепления отношений с международными организациями, в том числе "Транспаренси интернейшнел", которую спонсируют структуры фонда Сороса.
Еще до назначения Рустама Бадасяна министром юстиции в прессе циркулировали слухи о том, что его кандидатуру лоббировала исполнительный директор фонда Сороса в Армении Лариса Минасян.
Родной брат Сасуна Хачатряна, начальника Специальной следственной службы, Давид Хачатурян до недавнего времени являлся председателем Совета директоров офиса фонда Сороса, его заменили на днях.
Министр здравоохранения Арсен Торосян выпускник соросовского института "Open Medical Institute". Его пример как успешный проект помещен в годовом отчете института за 2018г.
Комиссаром по диаспоре назначен американский гражданин Заре Синанян – человек, долгое время занимавший пост мэра города в США. Он имеет контакты с ЦРУ и под прикрытием данной должности осуществляет разведывательную деятельность в России.
Отметим, что усиление западных структур в Армении, в частности влияние Госдепа и ЦРУ, ведется напрямую под патронажем премер-министра Армении Николы Пашиняна. Это можно было увидеть и на примере последних кадровых изменений в правительстве. Так, ПАШИНЯН назначил Даниеля ИОАННИСЯНА и Альберта СТЕПАНЯНА новыми членами Общественного совета. На первый взгляд ничего удивительного. Однако в армянском сегменте социальных сетей имена тех, кто был назначен на эти высокие посты, уже были известны давно - это "птенцы" Фонда Сороса. Особенно хорошо известен в Армении и за ее пределами господин ИОАННИСЯН - создатель щедро финансируемого Национальным фондом в поддержку демократии США "Союза информированных граждан". Он один из главных лоббистов анти-российской политики в стране и сторонник ликвидации российской военной базы в Гюмри.
Иоаннисян и его сторонники периодически устраивают акции против тех или иных армяно-российских проектов и инициатив. Именно они с некоторыми другими единомышленниками проводили митинги против соглашения об армяно-российской Объединенной системе ПВО. Затем их мишенью стал договор о создании Совместной группировки войск Армении и России. Иоаннисян прославился еще и тем, что устроил акцию у здания российского посольства в Ереване в поддержку... Надежды Савченко. Казалось бы, чего общего между армянским «гражданским активистом» и украинской наводчицей. Однако антироссийский зуд – вещь сильная, способная объединять наводчиц и политиков разного пошиба постмайданной Украины и Армении.
Другим не менее знаменательным событием в перспективе армяно-российского союзничества стало назначение Давида Санасаряна начальником Государственной контрольной службы. Давид Санасарян — бывший представитель прозападной партии «Наследие», возглавляемой американским армянином Раффи Ованнисяном. Санасарян один из самых ярых антироссийских активистов в Армении, которого в году по несколько раз можно было встретить перед зданием посольства России в Ереване с каким-нибудь новым, придуманным его американскими боссами, плакатом. Именно Санасарян закидывал здание посольства России яйцами, а также требовал вывода российской военной базы из Армении.
На должность замминистра диаспоры Армении был назначен Бабкен Тер-Григорян. Тер-Григорян родился в Париже, вырос и получил образование в США. Так же, как и Армен Григорян, работал в Transperensy International, был координатором программ фонда Сороса. Одновременно этот человек назначен советником вице-премьера по экономике. Нет сомнений в том, что Никол Пашинян видел фотографии Тер-Григоряна, на которых тот изображен с плакатом, содержащим нецензурную брань в отношении лидера России, где проживает самая большая армянская диаспора.
Назначенная на должность министра труда и по социальным вопросам Мане Тандилян много лет проработала в американской компании «Синопсис» в качестве главного бухгалтера. Тандилян представляет блок «Елк», а также прозападную партию «Просвещенная Армения». Тандилян и ее партия считают, что выход Армении из ЕАЭС откроет для страны новые возможности, а армянские товары станут востребованы на европейском рынке. То же самое твердили «соросовские» министры команды Саакашвили в Грузии, пока не разрушили сферу сельского хозяйства и были вынуждены после этого просить Россию открыть свой рынок для грузинских вин и прохладительных напитков.
Подытоживая, можно сделать вывод: Армения сделала свой выбор во внешней и внутренней политике. Ярый национализм, окутавший всю Армению, уход от традиционных ценностей, неприкрытая враждебность против России- главные элементы определяющие вектор страны в ближайшие годы.
Вся власть Армении отдана сотрудникам западных НКО, которые являются агентами специальных служб США, Великобритании, Франции.
В правительстве Армении практически не осталось людей, симпатизирующих России.
По всем признакам видно, что без соответствующей инструкции из Госдепа США это правительство неправомочно принимать какие-либо решение.
***
Вот что пишет обозреватель издании «Ритм Евразии» Андрей Арешев:
«Официальное вступление в должность 46-го президента США Джозефа Байдена и его «напарницы» Камалы Харрис возродили надежду у прозападных групп в Ереване на более активную деятельность Вашингтона в Закавказье, нацеленную после «Третьей карабахской войны» на его дальнейшее геополитическое переформатирование. Немаловажный повод встрепенуться надеющихся на то, что «Байден придёт – порядок наведёт», – явная активизация деятельности «нового» Госдепартамента и американского посольства. Отвечая на письменный запрос одного из сенаторов, вероятный сменщик Майка Помпео Энтони Блинкен заявил о возможности частичного свёртывания программ сотрудничества в сфере безопасности с Азербайджаном «в свете последних военных действий в Нагорном Карабахе». Одновременно он поддержал идею увеличения помощи Еревану «в области безопасности и для укрепления демократического управления и содействия экономическому росту». И уже стало известно о возможном увеличении консолидированной грантовой поддержки армянским партнёрам по линии профильных американских ведомств в 2021 г. до 100 млн долл.
Одновременно карабахским вопросом резко заинтересовались в Европарламенте, высказавшись в пользу активизации усилий Минской группы ОБСЕ, осудив турецкое вмешательство и обозначив необходимость «взять на себя стратегическую ответственность» во имя окончательного и справедливого разрешения карабахской проблемы. То, о чём западные политики и эксперты говорить пока стесняются, а именно о дискредитации любым способом «российской миротворческой модели», охотно делают за них «независимые» эксперты, пытающиеся запугивать «российской угрозой» и Баку, и Ереван.
Помимо вышеупомянутых грантов «неправительственным организациям» и усугубляющих и без того запредельное долговое бремя кредитов со стороны международных финансовых организаций, в информационном пространстве Армении активно продвигается тезис о некоем «российско-турецком сговоре», якобы предопределившем исход военных действий осенью 2020 года. При этом активно подхватываются информационные пасы с разных сторон, включая идеологически близкие русскоязычные информационные ресурсы: дескать, «многолетняя преданность России дорого обошлась Армении», так что теперь не остаётся другого выхода, как «двигаться» на Запад. 
Достаточно посмотреть на последние кадровые назначения и публичные шаги действующей армянской власти, чтобы убедиться в последовательном продвижении «нового геополитического мышления».
В частности, в Высший судебный совет парламентской фракцией «Мой шаг» продвинут известный своими русофобскими взглядами и участием в киевском майдане «соросовец» Давид Хачатрян (брат главы Специальной следственной службы Сасуна Хачатряна). Усилиями курируемого им издания «Грапарак» создан негативный информационный фон вокруг деятельности российского посольства в Ереване, что опять-таки не является простым совпадением.
Бывший министр науки, образования, культуры и спорта Араик Арутюнян, запомнившийся многочисленными скандалами и продвижением «глобальных» ценностей в противовес традиционным, стал советником премьер-министра.
Ещё один яркий представитель «соросовской» команды Арсен Торосян переместился в кресло руководителя пашиняновского аппарата вместо диджея Эдуарда Агаджаняна.
Наконец, обучавшая Пашиняна английскому языку глава парламентской фракции «Мой шаг», выпускница «Флэтчеровский школы» и активистка запрещённого в России «Корпуса мира» Лилит Макунц всерьёз рассматривается на должность посла в Вашингтоне. Глава Армянского центра американских исследований Сурен Саркисян обращает внимание на отсутствие у этой дамы сколь-нибудь серьёзного опыта в сфере дипломатии, притом что новость о её возможном назначении армянские лоббисты в США восприняли весьма негативно: «Если они не будут ей помогать, это станет еще одной серьезной проблемой для и так не лучших отношений с Вашингтоном», не говоря уж о том, что «будущий дипломат должен также работать с послом России в США».
Согласно настойчиво циркулирующим слухам, это и другие назначения встречают глухое сопротивление также в Министерстве иностранных дел Армении, а потому Пашинян якобы задумал создать некую альтернативную структуру под кураторством ещё одного «питомца гнезда Сороса» Арсена Харатяна, призванного координировать деятельность представительств в Вашингтоне, Москве, Тбилиси, Брюсселе и Киеве. Как и в случае с Макунц (и с Владимиром Карапетяном в Киеве), послами в странах, являющихся ключевыми партнёрами Еревана, будут назначаться лица, не только безоговорочно лояльные Пашиняну, но и замеченные в связях со спецслужбами государств, Армении отнюдь не дружественных.
Не приходится сомневаться в том, что подобного рода кадровые назначения только усилят внешнеполитический хаос, приводя к дальнейшей деградации армяно-российских отношений, и далеко не только их».



























20.02.2021

За 2,5 года Армению покинули 250 тысяч человек

Проблема выезда коренного населения из Армении сегодня одинаково актуальна как в повестке оппозиционных сил, так и у властных структур. Постарался подлить масла в огонь и Wikileaks, опубликовав материалы «армянского досье», где американские дипломаты бьют тревогу по поводу «чудовищного уровня безработицы» в нашей стране. Впрочем, более свежим примером стал Facebook, призвавший армянских интернет-пользователей объявить войну эмиграции граждан Армении в Россию.
В этой известной социальной сети была создана открытая группа под названием «Требуем закрыть российские миграционные офисы в Армении». Ее инициатором стал директор Центра европейских исследований Артур Казинян, отметивший в одном из своих интервью, что акция направлена не против России, а в пользу стабильного развития Армении. Интересно, что инициативная группа не осуждает и не анализирует (а надо бы!) массовую миграцию из страны в 90-х годах прошлого века, но зато много и с особым смаком пишет о межгосударственной программе содействия добровольному переселению соотечественников в Российскую Федерацию. При этом наиболее часто приводимым примером является Ширакская область, откуда в рамках российской программы, по разным источникам, уже выехало от 600 до 700 армянских семей. Несколько месяцев назад в приватной беседе один из сотрудников российского посольства отметил, что данная программа рассчитана на «соотечественников с российским гражданством», под статус которых подпадают и некоторые армяне. Но с другой стороны, новая редакция российского Закона о государственной политике в области работы с соотечественниками за рубежом (подписанная российским президентом Дмитрием Медведевым 24 июля 2010 года) исключает армян из числа официально поддерживаемых Россией зарубежных соотечественников, как этнос, имеющий собственную титульную государственность вне РФ. Юридическая недоработка оборачивается откровенной нестыковкой, когда в теории программа легального переселения армян в РФ вроде бы не должна их касаться, но на самом деле с успехом реализуется. Причем под определение «соотечественник» в большинстве подпадают не столько граждане России, сколько резиденты Армении. К сожалению, уточнить этот «маленький нюанс» у руководителя представительства ФМС России в Армении Светланы Степановой мне так и не удалось по причине ее постоянной занятости. А другие телефонные собеседники, видимо, теряя терпение от моих вопросов, просто отсылали меня для удовлетворения любопытства на общий сайт, где ничего познавательного найти не удалось. Но зато удалось поговорить с несколькими потенциальными переселенцами, объясняющими свое вынужденное решение отсутствием работы в Армении. На отъезд все-таки решились, несмотря на то, что всех их пугает чужая страна, новые законы и традиции, к которым еще предстоит адаптироваться.
Тикин Аида по образованию бухгалтер и до развала СССР работала на одном из «почтовых ящиков» оборонки. То время вспоминает с ностальгией: гарантированная работа и стабильная зарплата, которой, к слову сказать, хватало не только на потребительскую корзину, но еще и на личные вклады в сбербанке для ежегодного отпуска на море. Сегодня она содержит небольшую лавочку с турецко-китайским ширпотребом. И в дни, когда торговля идет не очень бойко, в сердцах ругает «государство, президента и правительство», а заодно грозится «завербоваться в Сибирь» в уверенности, что именно там будет обеспечена всем. Однако на следующий день, удачно продав товар, свой отъезд снова откладывает. Но судя по тому, что очередь желающих выехать в Россию перед миграционными офисами не тает, таких, как тикин Аида, единицы.
По словам главы миграционной службы Армении Гагика Еганяна, основной поток желающих поменять постоянное место жительства пришелся на последние 8 месяцев и составил 18 827 человек. В то время как с 2007 года в офис программы обратилось в общей сложности 29 500 человек, из которых статус переселенца получили всего 997 человек. Как рассказывает житель Еревана, программист по образованию, кроме выходных дней в миграционном офисе, расположенном далеко от центральных магистралей города, проходят утренние семинары, где желающие могут ознакомиться с условиями переселения. И хотя современная специальность не заинтересовала россиян, тем не менее, в перечне первоочередных профессий в России востребованы, по его словам, учителя, врачи, рабочие, что, стоит признать, очень неплохо. Да и территории, по словам главы представительства Россотрудничества в Армении Виктора Кривопускова, выбраны совсем не похожие на «сибирскую ссылку»: Калининградский, Рязанский, Тамбовский регионы и области Поволжья. «Во-первых, это российско-армянская межправительственная программа, подписанная на государственном уровне. И если раньше поток мигрантов был хаотичным и безадресным, то теперь он носит цивилизованный характер. Выезд на работу в Россию стал профессионально ориентированным», – подчеркнул он. А остальное, как говорится, личное дело каждого. В конце концов, даже в советское время в Армении существовал особый класс «хопанщиков», сезонно выезжавших на строительно-подрядные работы в Россию.
Между тем, совсем недавно Интернет взбудоражила молодежная инициатива HIMA («Сейчас»), разославшая в СМИ заявление с жестким требованием закрыть миграционные офисы. «Наша задача, прежде всего, состоит в пресечении незаконной деятельности этих офисов и предотвращении негативных последствий от их деятельности. Они не зарегистрированы в министерствах иностранных дел и юстиции. Нужно понять, что уезжающим из страны не обещают сладкой жизни. Наши сограждане едут на окраины России, где условия жизни не идеальны. Но социальные возможности в нашей стране настолько плохи, что люди уезжают в какую-то глухомань России», - считает член инициативной группы Анаит Саргсян.
Согласиться с весьма сомнительным тезисом о незаконной деятельности российских миграционных служб на территории нашей страны довольно сложно из-за отсутствия веских аргументов. Но вот проблема с отсутствием рабочих мест реально существует, причем не столько в столице, сколько в районах, где положение действительно катастрофическое. Именно по этой причине наблюдается столь мощный отток мигрантов из Гюмри. Не лучше обстоят дела и в других районных городах. Например, в Раздане относительно стабильно работают всего лишь два предприятия с общей численностью персонала не более полутора тысяч человек. Необходимые продукты питания в местных магазинах уже давно и на много лет вперед вписаны продавцами в кредитные тетради, называемые в народе «нисся цуцак». Как говорит хозяин мини-маркета Гнел Петросян, торговля хотя и идет на первый взгляд бойко, тем не менее бизнес его нерентабельный из-за долгов клиентов. «Не давать в кредит – не получается. Мы – местные, а значит, «шрджапат» – большой. Родственники могут обидеться. У других дети дома голодные сидят. Когда берут, клянутся скоро вернуть долг. Но я-то знаю, что возвращать им не из чего, ведь работы у нас в Раздане нет никакой. Но людей жалко, – делится своими проблемами он. – Хорошо, если у кого-то кто-то в России работает. Тогда хотя бы надежда есть, что вернут долги сразу одной суммой, когда тот вернется». Житейский расклад районного бизнесмена подспудно наводит на мысль, что эмиграция трудоспособного населения все-таки кому-то выгодна, хотя бы потому, что на родине не нужно обеспечивать людей работой, но зато они регулярно будут высылать трансферты, обеспечивая тем самым рост розничного оборота. Кстати, сколько и кто работает из Раздана в России, можно посчитать даже на глаз по тусклым окнам домов. Обычно в одном подъезде пятиэтажного дома сегодня живет от двух до трех семей. Так что сделать прикидку по миграции не представляет особых сложностей. Люди здесь давно выехали на заработки, кто в Россию, кто в Ереван. И к своим очагам пока так и не вернулись, предпочитая жить и работать в чужой стране по найму, но зато быть элементарно сытым.
Эту же мысль высказал и председатель Союза писателей Армении Левон Ананян: «Потребность в хлебе насущном толкает людей на миграцию в Россию, Европу, Америку и даже в Турцию. Население и раньше уезжало из страны в поисках лучшей участи, но теперь «отбывающих в далекие края» даже не интересует, куда они попадут и какие там условия для жизни. Лишь бы была работа». Сегодня отсутствие достаточного количества рабочих мест признано правительством Армении, как один из основных факторов, способствующих миграционным процессам. «Исследования миграционной службы показывают, что эти динамичные явления не связаны с теми, кто навсегда покидает родину. Это в первую очередь касается отъезжающих на временную работу. Но в любом случае, даже если речь будет идти о покидающих нашу страну 2500-3000 человек в год, это явление все равно будет вызывать нашу озабоченность», - отметил на встрече с интеллигенцией в Арагацотнской области премьер-министр РА Тигран Саркисян.
Вместе с тем, периодически озвучиваемые цифры по миграции полярны: «В Армении миграция перерастает в национальную катастрофу» или «В Армении нет угрожающего роста эмиграции». Так, председатель правления АОД Арам Манукян считает, что за последние 2,5 года Армению покинули 250 тысяч человек. В то время как Гагик Еганян на недавней пресс-конференции подчеркнул: «Несмотря на то, что в последнее время усилились слухи о так называемых нарастающих темпах эмиграции из Армении и некоторые СМИ, не давая ссылок на какие-либо конкретные источники, отмечают отрицательное сальдо, хочу сказать, что никакого угрожающего массового оттока мигрантов из Армении нет». Хотя одновременно заметил, что для более четкой картины нужны не отдельные данные из таможенных пунктов, аэропортов или полиции, а более серьезные исследования».
Как бы там ни было, но в течение июля нынешнего года руководство страны несколько раз озвучивало эту наболевшую тему. Так, на недавнем рабочем совещании президент РА отметил, что внимательно следит за общественными дискуссиями, которые развернулись после публикации миграционных материалов. По его мнению, ни эксперты, ни руководители соответствующих структур не сумели или не попытались объяснить, что перед тем, как основываться на каких-то данных, нужно более полно представить картину в расчете на объективные тенденции. «Миграция в Армении в течение года носит ярко выраженный сезонный характер, который сохраняется последние 10 лет. В январе-мае больше выезжают, в июне увеличивается количество визитеров, в июле-сентябре снова преобладает количество отбывающих, а к концу года резко увеличивается число возвращающихся домой. Эти тенденции соответствуют нашему представлению о том, что в начале года часть населения Армении выезжает на работу за границу, в основном в страны СНГ, и затем возвращается на родину к концу года», - отметил Серж Саргсян. Говоря об искоренении отрицательного миграционного сальдо, он отметил, что единственным способом, который позволит это сделать, «является борьба с явлениями, которые подталкивают людей покидать страну, и другого пути нет». Что касается точных статистических данных о миграционных потоках и постоянном населении Армении, то, по словам президента, их может дать перепись населения, которая пройдет с 12 по 21 октября нынешнего года. Что ж, по осени и посчитаем.

Наталья Оганова, Ереван                noev-kovcheg.ru