Ayşe Özge
Canım çok acıdı… Sözlerim düğümlendi ve edebiyat yapmak istedim… Kağıda yazımı yazarken gözlerimden yaş geslsin ve kağıdı ıslatsın istedim. Canımın yandığının en içten kanıtı olarak, görmeni istedim.
Uzaktayım… Senden, sevginden, anlamsız boş sözlerinden, iğneleyici hatta aşağılayıcı ama bana sanki iltifat ediyorsun gibi gelen bakışlarından… Seni uzaktan sevmek… offff!!! Bugünlerde çok zor!
Hayatının bir parçası olmak için ne yapmalıyım? Yüksek topuklu ayakkabılar, mini mini etekler giymeli, tırnaklarımı cilalamalı, saçlarıma acayip şekiller vermeli ve caanım Türkçeyi laçkalaştırıp batı ağzıyla mı konuşmalıyım? Yada babasının parasıyla caka satan şu çıt kırıldım tiplerden biri olmalıyım diye mi sormalıydım? O zaman benimle mi ilgileniyor olurdun yoksa babamın seni ısıtacak olan parasıyla mı? Cevabın beni incitirdi. O yüzden cevaplamanı istemiyorum.
Kalbin nasıl bir organ olduğu konusunda bir fikrim yok; ama neler hissettirdiğini sorarsan sana diyebileceğim tek şey: Şuan bunu senin anlaman imkansız. Çünkü senin bunu kaldırabilecek gücün yok. O kadar narin yetiştirildin ki sen incinmeyesin diye senin yerine ağlayabilecek insanlarla doluydu hayatın. Başkalarının bembeyaz duygularını fütursuzca karalayıp değersizleştiren nadir insanlardan birisin işte…
Neden seni bu kadar önemsediğimi bile bilmiyorum. Hayatım o kadar gerçeklerle dolu ki seni düşünmeye nasıl vakit ayırabiliyorum anlamıyorum. Kendimden öyle utanıyorum ki… Bütün başarısızlıklarımda neden aklıma sen geliyorsun ve ben ,neden en büyük aşkın kavuşulamayan olduğuna inanıyorum?
Bana bir kere değer versen, tüm büyü bozulacak, biliyorum. Bu yüzden lütfen beni bakışlarınla aşağıla, o kadar küçült ki kafamı bir deve kuşu gibi yerin en dibine sokup ordan hiç çıkartmamayı düşüneyim. Seni gördüğümde hatta düşündüğümde bile kalbim çıldırsın ama yanındayken tam aksini söylesin yine... Seni sevdiğimi, sana aşık olduğumu tüm dünyaya söyleyeyim, bununla gurur duyayım. Buna izin ver; ama ne olur bir sana söyleyemeyeyim.
Başkasına erkeğim diyeyim, sen başkasına kadınım de… De ki aşkım özgürleşsin, efsaneleşsin... Kimse benim sevdiğim gibi seni sevemesin!!!
Ve sen, hep uzakta kal. Kal ki büyü hiç bozulmasın.
Комментариев нет:
Отправить комментарий