Qəşəm Nəcəfzadə şeirləri

Çay təsnifi


Sular gedər heca- heca, ləpə-ləpə,dəvə-dəvə,
Sinə-sinə, yata-ata, qalxa-qalxa
Ağır-ağır, qorxa-qorxa.
Gülüşə-gülüşə, 
Qucaqlaşa-qucaqlaşa
Çiçəkləyə-çiçəkləyə
ləngərlənə-ləngərlənə
yanlarını basa-basa
o sahili, 
bu sahili 
pusa-pusa
Daşa dəyib çiliklənər əəəəə-lər
Daşa dəyib diyirlənər şşşş-lar
Aş
Əş
Laş,
Ləş
Mış
Miş
Muş
Müş
Şəkilçilər
Şa, şa şəlalələr
Aş, aş aşırımlar
Uç, uç uçurumlar
Qal, qal qaldırımlar
En-en endirimlər
Sıl,sıl sıldırımlar
Daş dibləri mır, mır
Sahilləri qur, qur
Daşın altı lıq-lik
Luk
Lük
Balıq
Xalıq
Daş arası fış-fış
Daşın yanı xış-xış
Daşın başı şa, şa
Daşın beli şı şı 
Ləpələr quş-quş
Ləpələr duş, duş
Ləpələr düş, düş
yağışlar diş-diş
sular dişlənər diş-diş
sular əyilər qıj-qıj
sular yıxılar daş-daş
Ə hərfidi üzə qalxan ləpələr
Quzu mələr əəə-yyə
Ləpə baxar məəə-yyə
Mə birləşər əəə-ilə
əəə öpüşər məə ilə




Payız təsnifi


sızım-sızım 
bozum- bozum bozdaram
payız, gör səni necə şad eylərəm.
Elə tərif söylərəm
Yolunu şümşad eylərəm.


-Ay qız, ay doğanda gözlərəm səni
Ağacın altda dur sözlərəm səni
-Ağacın altına durmuşam oğlan
əgər aşiqsənsə başıma dolan.
-Aşıqlərdən başına dolanmağa yer yoxdu, özzüm ölüm
Sənə dedim axı, tək gəl aşıqləri gətirmə
-Çiçək gəlirsə başında arı necə gəlməsin, ay oğlan, oğlan
-Ay, qız ,doğulanda aşıqlərə niyə xəbər verdin ay filan, filan.
-Mən xəbər vermədim ki, 
aşiqlərə anamızın qarnında vədələşmişdik, ay törə oğlan
kəkilli oğlan
kilkəli oğlan
tez ol başıma dolan


ayə indi mən neyniyim
bıçaq alım bu payızı teyliyim


Payız, saman çuvalı
Qarnını yırtaram sənin
yarpağını tökərəm çölə
fəsillər içində gör səni necə ad eylərəm
yarpağını yerdən götürüb bir qıza bağışlaram
könlünü şad eylərəm
payız dedi: məni bir gözəl qız süpürür
əllərində süpürgə 
oy payız, 
Lalsan,
Korsan
Şilsən 
Nəsən?
süpürkəçi ilə fərqimi hələ bilmirsən
Yarpağını əldə çiçək eylərəm
Urvata mindirib göyçək eylərəm
Süpürgə ağzına vermərəm səni
Belə, belə lap belə, belə
Yarpaq mənim başıma.


payız, ay köhnə kilim
ipləri didim, didim
naxışı dilim-dilim
hər düyünü ölüm itim
sökərəm didərəm səni,
tüklərini hər yana tökərəm sənin
sarı kilimin xatirəsi, ay payız, payız...


dünyanın sarı sarmaşığı
nənəmin su altında qaşığı
gədəbəyin dağlarına çıxan səlyan aşığı-payız


yağış yağar yarpaqları şamlar kimi söndürər
söndürsə də hər yarpaqda 
bir xatirə dindirər
tıp-tıp
tıq-tık


pəncərə şüşəsinin qırağı iə küləyin vızılızı
payız
teleqraf tellerinə minən küləyin dızıltısı
payız
zamanin iti bıçaqla təbiətin üzünə çəkdiyi cızığı
payız
ağrıdan oynayan ürəyimin dızzağı payız.
Küləyi bağdan qırılmış it kimi dalanlarda azdığı payız.
Arıların duzağı payız.
Təbiətin mazağı payız,
Nə var, nə yox.
Nətərsən, necəsən?


payızzzz,zzzzz
payız sssss
arılar getdilər çiçəklərin görüşünə
hər birinin ayağında z səsi.