QUSARIM MƏNİM

Sədaqət KƏRİMOVA

 

Bu dünyada hər kəsin

Öz eli, obası var.

Hərə ana yurdunun

Sevgisinə tapınar.

 

Bu sevginin yanında

Başqa duyğular susar.

O əyilməz qalanın

Yenilməz adı – Qusar!

 

Odur mənim gözümdə

Sevgidən uca qala.

Alıb məni qoynuna

Ana tək qucan qala.

 

Ona ithaf edirəm

Bu şeri sevə-sevə,

Ünüm yetsin hər yana,

Hər ünvana, hər evə.

 

Gözəlliklər içində

Təkrarsız ada – Qusar!

Dostlara doğma oba,

Sipərdir yada, Qusar!

 

Sevgimin tək ünvanı,

Ey dağ vüqarlı Qusar!

Əzəldən cah-calallı,

Sirli, əsrarlı Qusar!

 

Ey Şahdağın qoynunda

Qərar tutan uca yurd!

Əsrlərdən əmanət,

Tarix kimi qoca yurd!

 

Qürurun, əzəmətin

Dillərdə dastan sənin.

Torpağın bərəkətli,

Qoynun gülüstan sənin.

 

Sən - rəssam təbiətin

Ən mükəmməl əsəri.

Sənin gözəlliyinin

Ellər olub əsiri.

 

          II

 

Şahdağla Bazar düzü

Göylərdən alır bacı,

Ana torpaq dayağı,

Onlar Qusarın tacı.

 

Iki zirvə üz-üzə

Durub pəhləvan kimi

Döyüşdə zəfər çalan 

Qoşa qəhrəman kimi.

 

Bu iki qoca azman

Qusarın heyrətidir.

Onları fəth eləmək

Burda el adətidir.

Zirvələrə ucalmaq 

Burda hünər sayılır,

Neçə vurğun könüllər

Bu sevgidən bayılır.

 

Bu yerlər hər fəsildə

Bir gözəllik sərgisi...

Elə ki, qönçələnir

Bənövşəsi, nərgizi,

Nanə, yarpız ətrinə

Bələyəndə çölləri,

Titrəməsin, neynəsin

Ürəyimin telləri.

 

Hər qayanın dibində

Bir cür göyçək xalçası,

Hər bulağın yanında

Neçə çiçək dolçası.

 

Bir şəlalə sallanır

Hər zirvənin başından,

Kəkliklər sonalanır

Qayasında, daşında.

 

Burda dağlara sevgi

Insanla bir doğulur,

Burda  uca duyğular

Bu istəklə yoğrulur.

 

Dünyada Qusarımın

Görmədim bənzərini.

Ulu tanrı çəkməsin

Üstündən nəzərini.

 

        III

 

Burda ləzgilər yaşar, 

Qamətli, ağ bənizli.

Gözlərində sayrışan

Sanki mavi dənizdir.

 

Burda ləzgilər yaşar, 

Varmı onlara bənzər?

Burda ləzgilər yaşar, 

Sorağı dildə gəzər.

 

Dostluğu uca tutan,

Qonaq sevən, qəlbi gen,

Son loxma çörəyini

Qonşusuyla tən bölən.

 

Amalı saf, könlü tox,

Qorxu nədir bilməyən.

Vətən yolunda daim

Hazır olan ölməyə.

 

Sözü üzə deyənlər,

Yalan bilməz dilləri,

Qeyrətiylə tanınır

Vətənimin elləri.

 

Burda ləzgilər yaşar,

Dili şirin bal kimi.

Burda neçə əzizim,

Ürəyimin həmdəmi,

Neçə yaxınım, doğmam,

Neçə dostum, sirdaşım.

Burda hər iz, hər soraq -

Nəsillərin yaddaşı.

 

Burda ləzgilər yaşar,

Oğulları qoçaq, mərd,

Belə igidlər doğan

Analar görməsin dərd.

 

Qızları başdan-başa

Gözəllik təcəssümü.

Heyran edər görəni

Gülüşü, təbəssümü.

 

Burda ləzgilər yaşar,

Şair təbli, ilhamlı,

Qəlbi təmiz, sözü saf,

Əməlində inamlı.

 

Burda vətən qoxuyur

Torpağın hər qarışı.

Burda dürüstlük, düzlük,

Səmimiyyət yarışır.

 

Burda vətən sevgisi

Hər bir sevgidən uca

Burda hörmətə layiq

Hər ağbircək, hər qoca.

 

Burda mənim Qusarım

Sabahına boylanır.

Azərbaycan arxası, 

Azərbaycan həyanı.

 

            IV

 

Bu dağlar diyarının

Əsla bilinməz yaşı.

Min rəvayət danışır

Hər qayası, hər daşı.

 

Burda dostluq  müqəddəs,

Burda mehr, məhəbbət.

Burda uca tutulur

Mərdlik ilə sədaqət.

 

Suyunun, çörəyinin

Hər kəs bələd dadına,

Qədim vaxtlarda Kasar

Deyilərdi adına.

 

Burda ömür sürənlər

Hər biri bir igid kas

Hünər qalıb onlara

Babalardan ilk miras.

 

Kaslar - ərənlər yenə

Yaşayır bu yerlərdə.

Onların əməlləri

Dastan olub dillərdə.

Bir vaxtlar sinəsinə

Elə dağlar çəkilib!

Bu müqəddəs diyara

Neçə gözlər dikilib!

 

Bu dünyada başına

Nələr gəlməyib, nələr...

Neçə qanlı iz qoyub 

O ötən qərinələr.

 

Xəzərlərin hücumu...

Monqolların talanı...

Bu yerlərə od qoyub

Farsın, rusun yalanı...

 

Nələr görməyib bu yurd,

Nələrə dözməyib xalq.

Zülm ərşə qalxsa da,

Qalib gəlib sonda haqq.

 

Neçə kərə dağılıb

Burda kəndlər, obalar,

Düşmənə sinə gərib

Burda igid babalar.

 

Burda elinə arxa 

Olub neçə qəhrəman.

O vaxtdan adlarını

Yaşadır tarix, zaman.

 

           V

 

Burda kama yetməyən

Neçə arzu dolaşır.

Burda ruha, duyğuya

Bəs niyə qəm qarışır?

 

Bir qəribə hiss məni

Titrədir həzin-həzin,

Düşərək kölgəsincə

Min duyğunun, min izin,

Ötən xatirələrə

Dalıram şirin-şirin.

Ürəyimə süzülür

Dadı ötən illərin.

 

Burda uşaqlıq adlı

Gözəl bir dünyam vardı.

Görən onu özüylə

Hansı yellər apardı?

 

Sonra coşqun gəncliyim...

O gözəllik, yaraşıq...

Gözlərimdə alışan

O parıltı, o işıq....

 

Yadıma düşür Qusar,

Sadə, saya adamlar.

Ağ əhəngli o evlər,

Tanış bacalar, damlar.

 

Barılarsız küçələr 

Necə xoşa gələrdi.

Həyətlər gül-çiçəklə 

Daim üzə gülərdi.

 

Hər yanda bir gözəllik,

Hər şeydə saflıq vardı.

O əlçatmaz günləri

Zaman hara apardı?

 

Gəzirəm dönə-dönə

İtirdiyim izləri.

Ötənləri həsrətlə

Soraqlayır gözlərim.

 

           VI

 

Neynək, zaman atını

Çapır bildiyi kimi.

Hərə öz mənzilinə

Çatır gəldiyi kimi.

 

Bircə təbiət yenə

Əvvəlki calalında.

Yenə o şux gözəllik

Yamacında, yalında.

 

Yaylaqlar min çiçəklə

Süslüdür əvvəlki tək,

Məni yoldan eyləyir

Qaranquşlar ötərək.

 

Yox, yox, onda bu qədər

Gözəl deyildi dağlar.

Onda çaylar axmazdı

Belə şux, belə çağlar.

 

Çiçəklər bu qədər tər,

Belə incə açmazdı.

Bu sayaq cilvələnib,

Min bir ətir saçmazdı.

 

Dəyişən nə təbiət,

Nə də Qusardır əlbət,

Onda niyə tükənmir

İçimdəki bu heyrət?

 

Hər şeyi gözlərimə

İstəyirəm köçürəm.

Sanki səfər üstəyəm,

Hara isə köçürəm.

 

Çəkir məni qoynuna

Dağ döşündə yaylaqlar,

Çağırır hüzuruna

Məni çaylar, çaylaqlar.

 

Dolaşıram çölləri

Gözəllik sorağında.

Balaca uşaq kimi

Hər şeyin marağında.

 

Keçilməz dərələri

Gəzirəm oymaq-oymaq,

Cığırlardan, yollardan

Çətindir, çətin, doymaq.

 

Əlvan güldən, çiçəkdən,

İşıldayan böcəkdən,

Mənim ilə əylənən

Kəpənəkdən – bicəkdən,

Qayalarda hay salan

Dağ çayının səsindən,

Zirvələrə ələnən

Dumanın nəfəsindən,

Məni sərxoş eləyən

Bulağın busəsindən, 

Ürəyimdə çağlayan

Yaşamaq həvəsindən

Necə doyum, necə mən?

 

Qusarım, ulum mənim!

Qanadım, qolum mənim!

Sən - tükənməz bayatım!

Sən - varlığım, həyatım!

 

Nə yaxşı ki, sən varsan -

Gözəlliklər məskəni.

Mənim doğma Qusarım

Min bir dərdin məlhəmi.

 

Nə yaxşı kı, beləcə

Ötür illər, fəsillər.

Qoynunda bir-birini 

Əvəz edir nəsillər.

 

Nə qədər ki, sən varsan,

Var and-aman yerimiz.

Çətin gündə, dar gündə

Bizim güman yerimiz.

 

Qusarım - əzəl Vətən!

Qusarım - gözəl Vətən!

Yaşa, yaşa diyarım,

Sabaha yüksəl, Vətən!