İbrahim Sel Professional Oxucu Liqası
I yazı: Məqsədyönlü, planlaşdırılmış şəkildə hər şey dəyişdiriləcək– İnsanın gen tipindən və onu əhatə edən mühitdən tutmuş, mentaliteti və şüur, insan davranışının təbii və ənənəvi stereotiplərinədək
Oxucuların diqqətinə təklif olunan bu yazı Bəşəriyyətə qarşı açıq-aşkar düşmən qüvvələrin dağıdıcı fəaliyyətini qərəzsiz, obyektiv və dəlil-sübutlu şəkildə işıqlandırır. Fərdi məqsədlər güdən bu qüvvələrin taktiki vəzifələrindən biri, çoxlarına “Yeni Dünya Nizamı” adı altında bəlli olan qlobal idarəçilik və nəzarət sistemi vasitəsilə dünya miqyasında insanların əsarətə alınmasını təşkil edir. Yazımızın bu hissəsi Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin keçmiş əməkdaşı, polkovnik Con Kelmanın “SUİ-QƏSDÇİLƏRİN İERARXİYASI: KOMİTET 300-ÜN TARİXİ” adlı kitabının materialları əsasında hazırlanmışdır.
Kitabda çox zəngin faktiki material əsasında bu qlobal ideyanın icraçılarının təşkilati-sosium strukturu, cəmiyyətin idarə edilməsi, insanların fərdi və kollektiv şüuruna təsir göstərmək üsulları, insanlarla manipulyasiyanın miqyasları, əhatə dairəsi, Göbbelsin heç yuxusuna belə girməyən aqressiv informasiya-təbliğat fəaliyyətinin metodları açılır, sirli və çağırılmamış gələn dünya hökuməti tərəfindən həyata keçirilən ən aşkar cinayətləri sadalanır.
Təxribatın miqyasları dəhşətə gətirir: dövlət, maliyyə-iqtisadi, təhsil və digər ictimai institutların hamısı ələ keçirilmiş və sərt nəzarət altındadır. Üstəlik, total nəzarət yalnız ictimai səviyyədə həyata keçirilməmiş, həm də hər bir şəxsin fərdi şüuruna nəzarət səviyyəsinə çatdırılmışdır. Dəyişdirmək prinsipi bu qüvvələr tərəfindən öz dağıdıcı fəaliyyətlərinin əsası kimi götürmüşdür. Məqsədyönlü, planlaşdırılmış və dönməz şəkildə hər şey dəyişdirilir– İnsanın gen tipindən və onu əhatə edən mühitdən tutmuş, insanların mentaliteti və şüuru, insanın davranışının təbii və ənənəvi stereotiplərinədək hər şey dəyişdirilir. Bununla yanaşı müəllif gözə çarpmamağa və cəzasız qalmağa imkan verən əsas qanunauyğunluğu çox dəqiq qeyd edir– bu qanunauyğunluq Bəşəriyyətin düşmənlərinin həyata keçirdikləri dəyişikliklərin tədriciliyi və gözə çarpmamasıdır. Fasiləsiz destruktiv fəaliyyətin Bəşəriyyət üçün törətdiyi neqativ nəticələr uzun illərdən və onilliklərdən sonra özünü büruzə verir.
Kitabın məzmunundan birmənalı nəticə çıxır: “demokratların” və “liberalların” bizi ciddi-cəhdlə daxil etmək istədikləri Qərb cəmiyyəti hazırda özünün bütün sahələrində, eləcə də ilk növbədə siyasi-dövlət quruluşu daxil olmaqla, vahid mərkəz tərəfindən yaradılan, idarə olunan açıq və bağlı (gizlin və məxfi) təşkilatlardan, kütləvi informasiya vasitələrindən və digər strukturlardan ibarət ümumdünya şəbəkəsinin tam nəzarəti altındadır– müəllif bu mərkəzi “Komitet 300” adlandırır. Bu təşkilat Şərq və Asiya cəmiyyətlərinə artıq sözəbaxan “nökər” rolu ayrılmışdır, odur ki, indi bütün dünya onun ayağı altındadır.
Bu kitab Rusiyada və MDB ölkələrində baş verən hadisələrlə bağlı oxucularımız üçün xüsusilə aktualdır, Qərbdə, ümumiyyətlə bütün dünyada vaxtilə səs-küy salmış hadisələrlə hazırda Rusiyada baş verənlər arasında çoxsaylı paralellər, analogiyalar aparmağa imkan verir. Rusiyanın və keçmiş SSRİ ölkələrinin ümumdünya maliyyə-iqtisadi, “demokratik” ideoloji sisteminə “daxil edilməsi” kənardan genişmiqyaslı təsirlərə, insanların şüurunun manipulyasiyasına və “dünya hökumətinin” agentlərinin bizim xalqlarımızı idarə etməsinə yol açdı. Kitab vətənpərvər ruhda olan oxucunun şüurunu müəyyən yüksəkliyə qaldıraraq, müasir dövrdə və yaxın keçmişdə baş verən bir çox hadisələrə və təzahürlərə sistemli və kompleks şəkildə, necə deyərlər, “quşun uçduğu yüksəklikdən” baxmağa imkan verir.
Müəllif öz mövqeyini gizlətmir– Amerikada yurd salan ilk ağdərili sakinlərin ingilis-sakson, protestant, azadlıqsevər və müəyyən dərəcədə hətta qiyamçı ruhu kitaba sirayət etmişdir, bu mənada o, sözsüz ki öz ölkəsinin və xalqının patriotudur. Lakin milli maraqların müdafiəsinə yönəlmiş olan elə həmin bu niyyət onu həm də məhdudlaşdırır: problemə ali, həqiqətən də qlobal səviyyəli baxış müəllif üçün əlçatmaz olmuşdur. Həqiqət isə ondadır ki, tamamilə məxfi Komitet 300-ün (söz düşmüşkən, müəllif onu ali nəzarət orqanı adlandırır– sual meydana çıxır: nəyin və ya kimin nəzarəti?) arxasında həqiqətən də gizlin, qüdrətli və Bəşəriyyətə qarşı son dərəcə düşməncəsinə köklənən qüvvələr mövcuddur. Bu qüvvələr ötəri forma və təşkilati strukturlara bağlı deyildirlər, onlar üçün Komitet 300-ün özü və ona daxil olan, onun nəzarət etdiyi çoxsaylı təşkilatlar da pərdə, onların qeyri-insani planlarının həyata keçirilməsi üçün əlverişli və zamanında yaradılan formadır. Tarix göstərdiyi kimi, bu gizlin qüvvələrin ələkeçməzliyi məhz elə onların dəfələrlə nümayiş etdirilən formanı konkret həyati, tarixi-sosial və digər şəraitlərə münasibətdə asanlıqla dəyişmək qabiliyyətindən ibarətdir.
Gizlin qüvvələrin fəaliyyətinin müasir formalarının, təşkilati strukturlarının təsvir olunmasından və onların fəaliyyətlərinin metodlarından tutmuş, Bəşəriyyətin düşmənləri tərəfindən onun üçün hazırlanan sonrakı inkişaf yolunun uzunmüddətli planlaşdırılmasının və proqramlaşdırmasının müəyyən edilmiş aspektlərinə qədər– sözsüz etiraf edilməlidir ki, bütün bunlar müəllifin xidmətidir. O da dəyərlidir ki, müəllifin söhbəti– bu, Amerika cəmiyyətinin, bütün Qərb dünyasının qalası və mərkəzi oxu olan bir cəmiyyətin daxilindən gələn şahidlikdir.
Kitab bir çox hallarda dərin düşüncələrə, gerçəkliyin yenidən dərk olunmasına təkan verən vəsait kimi qəbul olunur, nəhayət, vətənpərvər və müstəqil düşüncəli insanları fəaliyyətə, dərhal və gecikmədən fəaliyyətə sövq edir, əks təqdirdə həqiqətən də, sabah gec olacaq, çünki sabah bütün Bəşəriyyət üçün açılmaya da bilər.
Beləliklə, Con Kelman dünyanı riqqətə gətirən “SUİ-QƏSDÇİLƏRİN İERARXİYASI: KOMİTET 300-ÜN TARİXİ” kitabında görün nə yazır:
Kəşfiyyatda kadr zabiti karyeram ərzində mənim ciddi məxfilik səviyyəsi olan sənədlərlə dəfələrlə işləmək imkanım olub, lakin Anqolada zabit-politoloq qismində xidmət etdiyim dövrdə mənə məzmunu qeyri-adi dərəcədə açıq olan tamamilə məxfi bir sıra sənədləri öyrənmək imkanı nəsib oldu. Gördüklərim mənim hiddət və narazılığımı daşırdı, mən bir daha heç vaxt dönmədiyim yola qədəm qoydum – məqsədim Böyük Britaniya və Birləşmiş Ştatların hökumətlərinin nə cür qüvvənin nəzarəti altında olduğunu və idarə etdiyini hamıya göstərmək oldu.
Mən məlum olan bütün gizlin cəmiyyətlərlə – məsələn, “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu” (BİKİ), Royal Institute for International Affairs (RIIA)), “Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şura” (CFR)), “Bilderberq Klubu” (the Bilderbergers), “Üçtərəfli Komissiya” (Trilaterals), sionistlər (the Zionists), masonluq (Freemasonry), bolşevizm-rozenkreyserlik (Bolshevism-Rosicrucianism), eləcə də bu gizlin cəmiyyətlərin bütün qanadları ilə– yaxşı tanış idim. Kəşfiyyat xidmətinin zabiti olduğum zaman və hətta bundan da əvvəl– tələbə olduğum mərhələdə– Londonda Britaniya muzeyində məşğul olduğum vaxt mən bu cəmiyyətlər, eləcə də bir çox digər təşkilatlar haqqında əl çata biləcək bütün məlumatları eninə və uzununa öyrənmişdim və hesab edirdim ki, amerikalılar bunlar haqda məlumatlı olmalıdırlar.
Lakin 1969-cu ildə Birləşmiş Ştatlara gələndə mənə aydın oldu ki, “Yerussəlimli Müqəddəs İoann Ordeni”, “Roma Klubu”, “Almaniyanın Marşall Fondu” (the German Marshall Fund), “Çini Fondu”, “Dəyirmi Masa”, “Fabian Cəmiyyəti”, “Venesiyanın Qara Aristokratiyası”, “Mont Pelerin Cəmiyyəti”, “Cəhənnəm Tayfası Klubu” və bir çox başqaları haqda burada ya tamamilə xəbərsizdirlər, ya da, ən yaxşı halda, onların əsl funksiyalarını pis anlayır, yaxud da ümumiyyətlə anlamırdılar.
1969-1970-ci illərdə mən, monoqrafiya və maqnitofon yazıları seriyasını buraxmaqla bu vəziyyəti düzəltməyi qərara aldım. Böyük heyrətimə rəğmən tezliklə müşahidə etdim ki, bir çoxları həmin adları təkrarlamağa başlayıb, sanki onlar bütün yazıçı karyeraları dövründə bunları bilirmişlər. Əslində isə onlar məsələnin məğzindən tamamilə bixəbər idilər və bir müddət əvvəl işıq üzü görən bu informasiyanın mənbəyini göstərmək istəmirdilər. Mən özümə bu fikirlə təskinlik verirdim ki, saxtakarlıq– bu, yaltaqlığın ən səmimi formasıdır.
Daimi risk altında olmağıma, mənim və həyat yoldaşımın üzərinə hücumlara, maliyyə itkilərinə, daimi təzyiqlərə, təhdidlərə və şər-böhtana baxmayaraq, mən öz araşdırmalarımı əvvəlki enerji ilə davam etdirirdim. Bütün bunlar mənim diskreditasiya olmağıma yönələn dəqiq işlənmiş və istiqamətləndirilən proqramın bir hissəsi idi, bunu hökumət tərəfindən, üzdəniraq, “Sağçı Xristianlara”, “Şəxsiyyətin Özünü Təsdiq Etməsi Uğrunda Hərəkata”, sağçı ”vətənpərvər” qruplara yeridilən agent və informatorlar həyata keçirirdilər. Bu agentlər iudaizmə qarşı açıq, qorxu bilməyən və qüdrətli qarşıdurma maskası altında fəaliyyət göstərirdi və indi də bunu davam etdirirlər– onlar bizi inandırmaq istəyirlər ki, guya onların əsas düşməni məhz iudaizmdir. Bu agent-informatorlar, Birləşmiş Ştatların bütün ərazisində siyasi, dini konservatorların çox sevib hörmət etdikləri homoseksualistlər qrupunun rəhbərliyi və nəzarəti altında fəaliyyət göstərirlər.
Mənim işimlə bağlı onların böhtan, yalan, nifrət və dezinformasiya proqramları– üstəlik də yaxın vaxtlardan etibarən mənim əziyyətlərimin başqa yazıçıların adına çıxılması– davam edir, zəifləmir, lakin indiyədək hələ istənilən effekt əldə olunmayıb. Mən bundan sonra da öz vəzifəmi yerinə yetirəcəyəm, o vaxta qədər ki. nəhayət, ən yüksək səviyyədə fəaliyyət göstərərək Böyük Britaniya və Birləşmiş Ştatları idarə edən gizli paralel hökumətin üzündən maskanı tamamilə qoparmış olum. Bu kitab– mənim davam etməkdə olan işimin bir hissəsidir.
Bizim çoxumuz yəqin bilir ki, əslində həm daxili, həm də xarici siyasət sahəsində istər siyasi, istərsə də iqtisadi məsələlərlə bağlı qərarları qəbul edən adamlar, heç də bizim hökumətdə işləyən adamlar deyil. Bu hal bir çoxlarını həqiqəti alternativ mətbuatda, o yazıçıların informasiya bülletenlərində axtarmağa sövq edir ki, onlar da mənim kimi Birləşmiş Ştatların ölümcül xəstəliyinin kökünü axtarır, lakin həmişə tapmağa müyəssər olmur. “Axtaran tapar” formulası bu qrupa heç də həmişə şamil edilə bilməzdi. Bizim həqiqətən də aşkar etdiyimiz nə isə varsa, bu da odur ki, insanlar zülmət qaranlıqda yaşayır, böyük əksəriyyət öz ölkəsinin hara hərəkət etməsindən qətiyyən narahat deyil və onlar əmindirlər ki, ölkənin başına heç vaxt pis heç nə gələ bilməz. Əhalinin böyük hissəsində məhz bu cür həyati mövqe tərbiyə olunmuşdur və bu mövqe birbaşa gizlin hökumətin xeyrinə oynayır.
Biz tez-tez eşidirik ki, “onlar” “bu” və ya “başqa bir” işi etdilər. Adama belə gəlir ki, demək olar hər şey, hətta insanın qətlə yetirilməsi də onlar üçün keçilir. “Onlar” vergiləri artırırlar, “onlar” oğullarımızı və qızlarımızı bizim ölkəmizə heç bir fayda verməyən müharibələrdə ölməyə göndərirlər. Zənn etmək olar ki, “onlar” bizim əlimiz çata biləcək, nəzərlərimiz yetişə biləcək əhatə dairəsindən kənardadırlar, “onlara” qarşı nəhayət, konkret hərəkət etməyə cəhd edəndə isə “onlar” kabus kimi barmaqlarımızın arasından sivrilib çıxırlar. Zənn etmək olar ki, “onların” əslində kim olduğunu heç kəs dəqiq söyləyə bilməz. Belə vəziyyət artıq onilliklərdir ki, davam edir. Kitabın gedişində biz bu gizlin “onların” kim olduqlarını müəyyən edəcəyik, bundan sonra isə xalq vəziyyəti necə düzəltməli olduğu barədə qərarı özü verər.
II yazı: Ağ bayraqlı hərbi maşınlarda Bağdada qayıdan 150 000 İraq əsgərini vəhşicəsinə qətlə yetirdilər, cəbhənin başqa hissəsində isə 12 000 İraq əsgərini tutduqları səngərlərdə diri-diri basdırdılar
Beləliklə, Con Kelman 1981-ci ildə "Roma Klubu"nun mövcud olduğunu göstərən monoqrafiya yazır və onun Komitet 300-ün təxribat fəaliyyəti ilə məşğul olan orqanı olduğunu bildirir. Bu, Birləşmiş Ştatlarda həmin təşkilatların hər ikisi haqqında ilk nəşr idi. 1981-ci ildə yazılan həmin məqalədəki proqnozların çoxu artıq həyata keçmişdir: məsələn, tanınmayan siyasətçi Felipe Qonsalesin İspaniyanın Baş naziri postuna təyin olunması, Mitteranın Fransada hakimiyyətə qayıtması, Jiskar D'Esten və Helmut Şmidtin süqutu, İsveç aristokratı və Komitet 300-ün üzvü Olaf Palmenin hakimiyyətə qayıdışı, Reyqanın prezidentliyinin nəticələrinin məhv edilməsi, eləcə də Komitet 300-ün göstərişi ilə həyata keçirilən postindustrial mərhələdə sıfır həddində inkişaf siyasəti çərçivəsində Birləşmiş Ştatlar industriyasının poladəritmə, avtomobil və ev tikintisi kimi sahələrinin iflasa uğradılması.
Palmenin mühüm rolu ondan ibarət idi ki, “Roma Klubu” onu ABŞ-ın Kömrük İdarəsinin SSRİ-yə ixracına qadağa qoyduğu texnologiyaların Sovet İttifaqına göndərilməsi üçün istifadə etmişdi. Eləcə də onun ümumdünya əlaqələri şəbəkəsi də mühüm idi. Belə ki, Palme Vaşinqtonla Tehran arasında gedib-gələn vaxt ümumi diqqəti İranda girovlarla bağlı psevdoböhran üzərində cəmləşdirmək üçün onun əlaqələrindən istifadə olunmuşdu. Axı o, ABŞ-ın suveren birliyini pozmağa və psevdoböhranı Komitet 300-ün təşkilatlarından birinin, daha konkret olsaq, Hollandiyada, Haaqada yerləşən Beynəlxalq Məhkəmənin yurisdiksiyası altına verməyə səy göstərirdi.
Müharibələr, bəlalar və kütləvi qətllərdən sonra yer üzündə qalan insanların əksəriyyətinin əsarət altına alınmasını nəzərdə tutan Allaha və İnsana qarşı sui-qəsd fəaliyyətdədir, gizlin qalmaq üçün xüsusi səy də göstərilmir. Kəşfiyyatçılarda belə bir qayda var: nəyi isə gizlətməyin ən yaxşı üsulu– onu görünən yerə qoymaqdır. Məsələn, 1938-ci ildə Almaniya “Messerşmidt” superqırıcı təyyarəsi haqda informasiyanı gizlətmək istəyəndə, həmin təyyarə Paris Aviasiya Sərgisində nümayiş etdirilmişdi. Məxfi agentlər və cəsuslar məlumat toplamaq, onu ağac koxuşu və kərpic hörgüdəki gizlin yerlər vasitəsilə ötürməklə məşğul olduqları vaxt, onların arxasınca qaçdıqları informasiya düz gözləri qarşısında durmuşdu.
Ali səviyyəli paralel gizlin hökümət qaranlıq zirzəmilərdən və yeraltı gizlinlərdən fəaliyyət göstərmir. Bu hökümət Ağ Evdə, Konqresdə, Dauninq Strit 10 ünvanda və Böyük Britaniyanın Parlamentində göz önündə yerləşmişdir. O, eybəcər cizgiləri, uzun saçları və ondan da uzun dişləri olan bədheybətin nərə çəkib və tüpürcəyini hər tərəfə çiləyərək peyda olduğu “monstrlar” haqda dəhşətli, qəsdən vahimə yaradan filmlər kimidir. Bu filmlər yalniz diqqəti yayındırır, əsl bədheybətlər isə işgüzar kostyumlar geyinir və Kapitolidəki iş yerlərinə limuzinlərdə gedirlər.
Bu insanlar– göz önündədəirlər. Bu insanlar– Dünya Hökümətinin və Yeni Dünya Nizamının nökərləridir. Maşını saxlayan və zorlamaq istədiyi qurbanına onu getdiyi yerə aparmağı təklif edən cani kimi, o da əslində olduğundan fərqli olaraq, zahirən bədheybət təsiri bağışlamır. Əgər o, belə təsir bağlasaydı, onun gözaltı etdiyi qurban dəhşətdən çığıra-çığıra qaçıb gedərdi. Eyni şey bütün səviyyələrdə hökumətlər üçün də ədalətlidir. Prezident Buş ali səviyyəli paralel hökümətin sadiq nökəri təsiri bağışlamırdı; ancaq onun barəsində yanlış fikrə düşməyin– o, dəhşət filmlərindən olan qorxunc kimi bir bədheybətdir.
Bir anlıq dayanaq və orduların razılaşdırılmış qaydada bir-birindən uzaqlaşdırılması və döyüşdən çıxarılması haqda Cenevrə Konvensiyasına uyğun olaraq ağ bayraqlı hərbi maşınlarda Bağdada qayıdan 150 000 İraq əsgərini vəhşicəsinə qətlə yetirmək barədə prezident Buşun əmrini nəzərdən keçirək. İndi isə ağ bayraq yellətmələrinə baxmayaraq, Amerika təyyarələrinin gülləbaran etdiyi iraqlı əsgərlərin yaşadıqları dəhşəti təsəvvür edin. Cəbhənin başqa bir hissəsində 12 000 İraq əsgəri tutduqları səngərlərdə diri-diri basdırıldılar. Bu, sözün əsl mənasında dəhşətli deyilmi? Prezident Buş belə dəhşətli şəkildə hərəkət etmək barədə əmrləri haradan almışdır? O, bu əmrləri, öz mandatını Komitet 300-dən, eləcə də “Olimpiyaçılar” kimi tanınan təşkilatdan alan “Xarici İşlər üzrə Kral İnstitutundan” (RIIA) almışdır.
İrəlidə biz görəcəyik ki, heç “Olimpiyaçılar” da öz simalarını gizlətmirlər. Onlar tez-tez, yuxarıda haqqında danışılan Paris sərgisi ilə müqayisə edilə biləcək tamaşalar oynayırlar, lakin sui-qəsd axtarışlarından başı xarab olan çudaklar həmin vaxt sui-qəsdləri lazım olan yerdə və lazım olan istiqamətdə axtarmamaqla yalnız vaxt itirirlər. Kraliça II Yelizavetanın Böyük Britaniya Parlamentinin açılışı mərasimini necə yerinə yetirdiyinə diqqət yetirmisinizmi? Orada, hamının gözü önündə, Komitet 300-ün başçısı əyləşir. Siz nə vaxtsa Birləşmiş Ştatların prezidentinin andiçmə mərasimini izləmisinizmi? Orada, haminin gözü önündə, Komitet 300-ün başqa bir üzvü iştirak edir. Bütün problem yalnız insanın nəyi və necə qavramasından ibarətdir.
Hər şeyə qadir olan Komitet 300-ə xidmət edən sui-qəsdçilər axı kimdir? Cəmiyyətimizin ən məlumatlı hissəsi dərk edir ki, sui-qəsd mövcuddur və bu sui-qəsd müxtəlif, məsələn, “İllüminatlar”, “masonluq”, “Dəyirmi Masa”, “Milner Qrupu” kimi adların arxasında gizlənir. “Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şura” və “Üçtərəfli Komissiya” onlarda daxili və xarici siyasətdə xoşlarına gəlməyən bütün hər şeylə assosiasiya yaradır. Bəziləri hətta bunu da bilir ki, “Dəyirmi Masa” Böyük Britaniyanın Vaşinqtondakı səfiri vasitəsilə Birləşmiş Ştatların işlərinə böyük töhvə vermişdir. Problem ondan ibarətdir ki, gözəgörünməz hökümətin üzvlərinin xəyanətkar fəaliyyəti barədə real informasiya əldə etmək çox çətindir.
Xristian İncilindən /4.6./ Osii peyğəmbərin dərin fikrini sitat gətirirmək istəyirəm: “Xalqım Mənim qırılacaq məlumatı az olduğuna görə”. Ola bilsin ki, oxucuların bəzisi Con Kelmanın xarici dövlətlərə yardım qalmaqalını ifşa etdiyi yazısını artıq oxuyub; həmin publikasiyada o, sayı bir legiona bərabər olan sui-qəsdçi təşkilatların bir neçəsinin adını çəkib. Onların son məqsədi ABŞ Konstitusiyasını ləğv etməkdir. “Onların məqsədi Allah tərəfindən onun ölkəsi kimi seçilmiş olan bu ölkəni Qaranlıq Əsrlərdə mövcud olandan da qat-qat ağır vəziyyətə qaytaracaq Dünya Hökümətinin idarə etdiyi allahsız Yeni Dünya Nizamına daxil etməkdir”.
Konkret tarixi misalları, məsələn, İtaliyanın kommunalaşdırılması və deindustriyalaşdırılması cəhdini nəzərdən keçirək. Komitet 300 artıq çoxdan qərar verib ki, dünya gələcəkdə daha yaxşı və daha yığcam olmalıdır– indikindən lap çox yığcam. Onların daha yaxşı dünya ilə bağlı ideyaları bax bundan ibarətdir. Faydasız milyardlarla yeyən– məhdud təbii resursların istehlakçıları– saf-çürük olunmalı və məhv edilməlidir. Sənaye inkişafı isə əhali artımına şərait yaradır, deməli, nəsli artırmaq və torpağı əkmək barədə Həyat Kitabının vəsiyyəti dəyişdirilməlidir.
Bunun mütləq nəticəsi olaraq xristianlığın əsasları dağıdılmalıdır; industrial milli dövlətlər tədricən, lakin dönməz olaraq yox edilməlidir; Komitet 300-ün “artıq əhali” kimi nəzərdən keçirdiyi yüz milyonlarla insan məhv edilməli, eləcə də yuxarıda göstərilən məqsədlərə nail olmaq üçün Komitet 300-ün qlobal planlaşdırması yolunda durmağa cürət edən istənilən lider aradan qaldırılmalıdır.
Komitetin ilk zərbələrindən biri İtaliyaya və Pakistana endirilmişdi. İtaliyanın mərhum Baş naziri Aldo Moro öz ölkəsi üçün müəyyən edilmiş “sıfır inkişafı” və əhalinin sayının ixtisarı siyasətinin əleyhinə çıxan liderlərdən biri idi. O, bununla “Roma Klubunu” hiddətləndirmiş oldu, çünki “Olimpiyaçılar” bu siyasətin həyata keçirilməsini məhz “Roma Klubuna” tapşırmışdılar. 1982-ci il noyabrın 10-da Romada keçirilən məhkəmədə Moronun yaxın dostu bildirdi ki, Baş nazirə “Xarici İşlər üzrə Kral İnstitutunun” (RIIA) agenti hədə-qorxu gəlirdi və həmin şəxs eyni zamanda həm də ABŞ-ın dövlət katibi, eləcə də Komitet 300-ün üzvü idi. Şahidin adını çəkdiyi adam Henri Kissincer idi və onun sürətli yüksəlişi aşağıda təfərrüatı ilə nəzərdən keçiriləcək.
Xatırladaq ki, baş nazir Aldo Moro 1978-ci ildə “Qırmızı briqadanın” terrorçuları tərəfindən oğurlanmış və sonra vəhşicəsinə qətlə yetirilmişdi. “Qırmızı briqadanın” üzvlərinə qarşı keçirilən məhkəmədə onlardan bəziləri bildirmişdilər ki, onlar Moronun məhv edilməsi məqsədilə həyata keçirilən sui-qəsddə ABŞ-ın yüksək səviyyəli rəsmi şəxslərinin iştirak etdiklərindən xəbərdar idilər. Moroya hədə-qorxu gələn Kissincer, əlbəttə, ABŞ-ın xarici siyasətini həyata keçirməkdən çox, zənn etmək olar ki, Komitet 300-ün xarici siyasət şöbəsi olan “Roma Klubunun” təlimatlarına uyğun hərəkət edirdi.
Açıq məhkəmə iclaslarında partlayan bomba effektli ifadələr verən şahid, Moronun yaxın məsləkdaşı Qorrado Gersoni idi. Onun inanılmaz şahidlik ifadələri 1982-ci il noyabrın 10-da İtaliya televiziyası və radiosu ilə verilmiş, eləcə də İtaliyanın bir neçə qəzetində dərc edilmişdi, lakin bu çox vacib informasiya ABŞ-da sadəcə sükuta qərq edilmişdi. Azadlığın qalaları kimi məşhur olan, həmişə hər şey haqda hər şeyi bilən “Vaşinqton Post” və “Nyu-York Tayms” buna kiçicik də olsa əhəmiyyət vermədilər və Gersoninin şahidlik ifadələrindən bircə sətir belə dərc etdirmədilər.
Bu rəzil cinayət haqda Con Kelmanın 1982-ci ildə dərc olunan ifşaedici məqaləsində göstərilirdi ki, Xristian-Demokrat partiyasının loyal üzvü olan Aldo Moro “P-2” mason lojası ilə bağlı olan muzdlu qatillər tərəfindən öldürülmüşdü. Qətlin məqsədi İtaliyanı, ölkənin deindustriyalaşdırılması və əhalisinin əhəmiyyətli surətdə ixtisarı üzrə “Roma Klubunun” təlimatlarına tabe olmağa məcbur etmək idi. Moronun ölkədə tam məşğulluğun təmin olunması, siyasətdə və iqtisadiyyatda gərginliyin aradan qaldırılması yolu ilə İtaliyanın sabitləşdirilməsi üzrə planları kommunistlərə qarşı katolik müxalifəti gücləndirər və Komitet 300-ün əsas məqsədini– Yaxın Şərqdə sabitliyin pozulmasını xeyli çətinləşdirərdi.
Göstəriləndən sui-qəsdçilərin planlarının nə qədər uzaqmənzilli olduğu aydın olur. Onlar heç də beşillik planlar miqyasında düşünmürlər. Aldo Moronun qətlinə hansı qüvvələrin qarışdığını anlamaq üçün Veysqauptun Katolik kilsəsinə münasibətdə etdiyi bəyanatı xatırlamaq lazımdır. Moronun ölümü ilə İtaliyada sabitliyin pozulması üzrə planların qarşısından maneə götürülmüş oldu və indi bildiyimiz kimi, Fars körfəzində başlanan müharibədə sui-qəsdçilərin Yaxın Şərq planlarının həyata keçməsinə imkan yarandı.
III yazı: "Əgər siz ölkənin möhkəmləndirilməsi istiqamətində siyasətinizi davam etdirsəniz, mən sizə və qalan hamıya dəhşətli dərs verəcəm"
Komitet 300 İtaliyanı sınaq poliqonu qismində seçmişdi. İtaliya sui-qəsdçilərin planları üçün mühüm əhəmiyyət kəsb edir, çünki Avropa ölkələri arasında Yaxın Şərq regionuna ən yaxın yerləşən məhz bu ölkədir. İtaliya Yaxın Şərqlə həm iqtisadi, həm də siyasi cəhətdən bağlıdır. İtaliya– Veysqauptun məhv etməyi əmr etdiyi Katolik Kilsəsinin dayağıdır, eləcə də Avropada ən nüfuzlu, qədim “Qara Aristokratiyaya” məxsus olan bəzi oliqarxik ailələrin vətənidir. Moronun ölümü ilə əgər İtaliya zəifləmiş olsaydı, onda bunun Yaxın Şərqdə yaradacağı nəticələr ABŞ-ın bu regionda təsirinin azalmasına gətirərdi. İtaliya başqa bir səbəbdən də əhəmiyyət kəsb edir: bura İran və Livandan Avropaya nəql edilən narkotiklər üçün giriş darvazasıdır. Bu mövzuya biz hələ qayıdacağıq. 1968-ci ildə “Roma Klubu” yaradılandan etibarən müxtəlif siyasi qruplaşmalar İtaliyanın bir neçə hakimiyyətini dəyişmək məqsədi ilə sosializm bayrağı altında birləşirdi. Onların arasında Venesiya və Genuyanın “Qara Aristokratiyası”, “P-2” mason lojası və “Qırmızı briqadalar” var idi, özü də onların hamısı eyni məqsədləri güdürdü. Romada Aldo Moronun “Qırmızı briqadalar” tərəfindən qətlə yetirilməsi işinin istintaqını aparan polis müstəntiqləri bu terrorçu qrupla sıx əməkdaşlıq edən bir neçə çox nüfuzlu italyan ailələrinə çıxdılar. Polis həm də həmin məşhur və nüfuzlu ailələrin ən azı 12 hadisədə öz evlərini və digər daşınmaz əmlaklarını “Qırmızı briqadalara” dayaq nöqtələri təşkil etmək üçün verdikləri haqda dəlil əldə etmişdi.
İtaliya Respublikasının dağıdılmasına Amerikanın “aristokratiyası” da öz töhfəsini vermişdi, və bu işdə prezident Karterin Romadakı rəsmi səfiri Riçard Qardner xüsusi səy föstərmişdi. Qardner o vaxt Bettino Kraksinin- “Roma Klubunun” mühüm üzvü və NATO-da həlledici fiqur- birbaşa nəzarəti altında hərəkət edirdi.
Kraksi sui-qəsdçilərin İtaliya Respublikasını dağıtmaq cəhdlərində həlledici fiqur idi. Onun İtaliyada sabitliyin pozulması işində demək olar ki, müvəffəqiyyət əldə etdiyini biz aşağıda görəcəyik. Sui-qəsdçilər ierarxiyasında fəaliyyət göstərən əsas simalardan biri olan Kraksi boşanma və abortlara icazə verilməsi haqqında qanunları İtaliya parlamentindən keçirə bildi. Bu isə nəticədə, uzaqgedən və dağıdıcı sosial və dini təzahürlər meydana çıxardı. Eyni zamanda da Katolik Kilsəsinə tarixi ərzində endirilən ən güclü zərbələrdən biri oldu, belə ki onun nüfuzunu və nəticə etibarilə italyan millətinin mənəvi dayaqlarını sarsıtmış oldu.
Ronald Reyqan 1980-ci ilin dekabrında prezident seçiləndən sonra “Roma Klubu” və Sosialist İnternasionalının bayrağı altında Vaşinqtonda mühüm görüş baş tutdu. Bu təşkilatların hər ikisi Komitet 300-ə bilavasitə tabedirlər. Gündəliyin əsas məsələsi Reyqanın prezidentliyinin effektivliyini minimuma endirmək üçün vasitə və yolların müəyyən olunmasından ibarət idi. Sui-qəsdçilər birgə plan qəbul etdilər və əgər biz arxaya nəzər yetirsək, tamamilə aydın olacaq ki bu plan çox müvəffəqiyyətlə yerinə yetirilmişdi.
Bu sui-qəsdin möhtəşəmliyi və əhatə dairəsi haqda təsəvvür olsun deyə, burada Komitet 300-ün gələcəkdə dünyanın tabe edilməsi və idarə olunması üçün təyin etdiyi məqsədləri göstərmək lazımdır. Komitet 300-ün ən azı 40 məşhur “filialı” var və biz onların hamısını funksiyalarını göstərməklə birlikdə sadalayacağıq. Sui-qəsdçilərin yeganə bir mərkəzi orqanının bu cür effektiv fəaliyyətini təmin etməyin necə mümkün olduğunu başa düşmək çox asan olacaq. Eynilə Komitet 300-ün, Birləşmiş Ştatların Konstitusiyasında açıq deklarasiya olunduğu kimi, əsasında şəxsiyyətin azadlığı duran sivil tərəqqipərvər dünyanın dayaqlarına qarşı həmlələrinə yer üzündə heç bir hakimiyyətin nə üçün qarşı dura bilmədiyini də asanlıqla anlamaq olacaq.
Gersoninin məhkəmə qarşısında yalnız həqiqəti deyəcəyi barədə and içərək verdiyi şahdlik ifadələri sayəsində İtaliyada və Avropada (ABŞ-da yox) insanlar Aldo Moronun qətlinin arxasında Kissincerin durmuş olduğunu bildilər. Bu faciəvi hadisə Komitet 300-ün öz iradəsini istisnasız olaraq hər bir hakimiyyətə sırımağa qadir olduğunu nümayiş etdirir. Dünyanın ən qüdrətli gizlin cəmiyyətinin (mən burada masonluğu nəzərdə tutmuram) üzvü olan Kissincer Moroya yalnız hədə-qorxu gəlməmişdi, o, İtaliyanın iqtisadi və industrial inkişafı ilə bağlı öz planlarından imtina etməyəcəyi təqdirdə Moronu “məhv edəcəyi” barədə hədələrini həyata da keçirdi.
1982-ci ilin iyun və iyul aylarında Aldo Moronun həyat yoldaşı açıq məhkəmə iclasında verdiyi şahidlik ifadəsində demişdi ki, ərinin qətli onun həyatına ciddi hədələrdən sonra baş vermişdi və bu hədələr onun sözlərinə görə, “ABŞ-dan olan yüksək vəzifəli siyasi fiqur” tərəfindən edilmişdi. Xanım Eleonora Moro, Gersoninin şahidlik ifadəsində dediyi kimi, Kissincerin işlətdiyi cümləni eyniliklə təkrar etdi: “Ya siz öz siyasətinizə son qiyacaqsınız, ya da bu sizə baha oturacaq”. Hakim Gersonini təkrarən məhkəmə qarşısına çağırtdırdı və ondan soruşdu ki, o, xanım Moronun haqqında danışdığı şəxsin adını çəkə bilərmi? Gersoni cavab verdi ki, bəli, əvvəl də bildirdiyi kimi, həmin adam həqiqətən də Henri Kissincerdir.
Gersoni bundan sonra məhkəməyə onu da danışdı ki, Kissincer Moronu İtaliya liderlərinin ABŞ-a rəsmi səfəri zamanı qaldıqları hoteldəki nömrəsində hədələmişdi. NATO-nun üzv-ölkəsi İtaliyanın Baş naziri və Xarici İşlər naziri yüksək ranqlı insandır və belə şəxslər mafiya üslubunda təzyiq, hədələrə məruz qalmamalıdır. O vaxt olduğu kimi, indi də Kissincer “Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu”nun xidmətində duran mühüm agent, “Roma Klubu”nun və “Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şura”nın üzvüdür.
Ölkəni üç müharibəyə- Yaxın Şərqdə, Koreyada və Vyetnamda- cəlb etmək yolu ilə Birləşmiş Ştatlarda sabitliyin pozulması planlarında, eləcə də Fars körfəzində aparılan- ABŞ ordusunun Küveyti öz nəzarəti altına qaytarmaq istəyən Komitet 300-ün muzdlu ordusu qismində çıxış etdiyi- müharibədə Kissincerin rolu yaxşı məlumdur. Fars körfəzində aparılan müharibədə İraqın timsalında nümunəvi dərs keçdilər ki, digər kiçik ölkələr öz talelərini müstəqil həll etməyə heç cəhd də etməsinlər!
Kissincer suveren dövlət olan Pakistanın prezidenti mərhum Əli Bhuttonu da hədələyirdi. Bhuttonun “cinayəti” ondan ibarət idi ki, o, öz ölkəsinin atom silahı əldə etməsinə çalışırdı. Müsəlman ölkəsi olaraq Pakistan İsrail təcavüzünün Yaxın Şərqdə daimi təhlükəsini hiss edirdi. 1978-ci ildə Bhutto, “Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şura”nın (BMŞ) Pakistanda təmsilçisi olan general Ziya Ül Həqq tərəfindən soyuqqanlıqla qətlə yetirildi.
Ziya Ül Həqq hakimiyyətə əvvəlcədən planlaşdırılan gəlişi zamanı kütləni ABŞ-ın İslamabaddakı səfirliyini yandırmağa təhrik etdi və bununla BMŞ-ya müstəqil lider olduğunu açıq nümayiş etdirməyə səy göstərdi. Bu həm də xaricdən daha çox yardım cəlb etmək, eləcə də sonradan məlum olduğu kimi, Riçard Helmsi öldürmək üçün edilmışdi. Bundan bir neçə il sonra Ziya Ül Həqqin Əfqanıstanda müharibəyə müdaxiləsi ona həyatı bahasına başa gəldi. Onun “Herkules C-130” təyyarəsi uçuş zolağından qalxandan bir qədər sonra istiqamətləndirilən AET (aşağı elektrik tezliyi) impulsu ilə vuruldu və bunun nəticəsində təyyarə səmada halqa cızdı və yerə çırpıldı.
General Ziya Ül Həqqin aradan qaldırılması barədə Komitet 300-ün əmrini yerinə yetirən “Roma Klubu” vicdan əzabı çəkmədən təyyarədə olan çoxsaylı ABŞ hərbçilərinin həyatını qurban verdi. Briqada generalı Herbert Vassomun başçılıq etdiyi “Müdafiə Kəşfiyyatı Agentliyinin” qrupu da onların arasında idi. General Ziya Ül Həqq Türkiyənin məxfi xidməti tərəfindən təyyarələrdə uçmamaq barədə xəbərdar edilmişdi, belə ki onun təyyarəsinin səmada olarkən partladılacağının planlaşdırıldığı məlum olmuşdu. Bu xəbərdarlığı nəzərə alan Ziya Ül Həqq özünə yaxın bidiyi bir neçə məsləhətçisinə izah etdiyi kimi, Birləşmiş Ştatlardan olan hərbçilər qrupunu da “sığorta müqaviləsi” qismində özü ilə təyyarəyə götürmüşdü.
Ziya Ül Həqqin “C-130” təyyarəsi Pakistanın hərbi bazasından səmaya qalxmazdan bir qədər əvvəl onun təyyarəsi dayanan anqarın yaxınlığında şübhəli yük maşını qeydə alınmışdı. Düspetçer qülləsindən təhlükəsizlik xidmətinə xəbərdarlıq edildi, lakin nə isə etməyə imkan tapana qədər təyyarə artıq səmaya qalxmış, yük maşını isə sürüb getmişdi. Prezidentin təyyarəsi bir neçə dəqiqədən sonra qəfildən Nesterov halqalarını cızmağa başladı, sonra isə yerə çırpıldı və partladı. “C-130”-un etdiyi bu hərəkətlərin izahı yox idi, təyyarə uçuşun təhlükəsizliyi üzrə əla reputasiyaya malik idi, qəzanın səbəblərinin öyrənilməsi üzrə Pakistan-Amerika birgə komissiyası isə pilotların səhvini, hər hansı bir mexaniki və yaxud struktur pozuntular aşkar etməmişdi. Qəfil Nesterov halqası– bu, AET impulsu ilə vurulan təyyarənin necə deyərlər, bəlli “ticarət markasıdır”.
Yüksək amlitudalı radiotezlikləri generasiya edən cihazların Sovet İttifaqında istehsal etmək imkanı olduğu Qərbdə məlum idi və bu məlumat "Kurçatov adına Atom Enerjisi İnstitutu"nun "Elektronların İntensiv Relyativistik Şüalanması" şöbəsində çalışan sovet alimlərinin tədqiqatlarına əsaslanırdı. Həmin mütəxəssislərin arasında Y.A.Vinoqradov və A.A.Ruxadze də var idi. Alimlərin hər ikisi elektron və rentgen lazerləri üzrə ixtisaslaşan "Lebedev adına Fizika İnstitutunda" işləyirdi.
İngiltərədə "Elektronika üzrə beynəlxalq jurnal"da general Ziya Ül Həqqin təyyarəsini vurmaq üçün seçilən metodu təsdiq edən bəzi materiallar dərc edilmişdir. Bundan başqa həmin informasiya kəşfiyyatdan olan iki mənbədən də təsdiq edilmişdi. Eləcə də bəzi faydalı informasiya İngiltərədə çıxan, SSRİ-nin elmi nəşri olan "Soviet Radio Electronics and Communications Systems" ("Sovet radioelektronikası və rabitə sistemləri") qəzetində verilib. Ziya Ül Həqqin qətlə yetirildiyi barədə qətiyyən tərəddüd etmək lazım deyil. Anqarın yaxınlığında görünən yük maşınında şübhəsiz ki, Sovet Hərbi Qüvvələrinin sərəncamında olduğu bəlli olan tipdə AET mobil avadanlığı olmalı idi.
Gizli surətdə ölkədən çıxarılan Bhuttonun yazılı ifadələrinə görə, türmədə olarkən Kissincer ona ciddi hədə-qorxu gəlirdi: "Əgər siz ölkənin möhkəmləndirilməsi istiqamətində siyasətinizi davam etdirsəniz, mən sizə və qalan hamıya dəhşətli dərs verəcəm". Bhutto Pakistanı müasir industrial dövlətə çevirmək məqsədi ilə nüvə energetikası proqramının həyata keçirilməsinə çalışırdı, bununla da Kissincerə və "Roma Klubu"na qarşı çıxmış olurdu. Bu isə Komitet 300-ün nəzərində onun Kissincer vasitəsilə Pakistan hökümətinə ötürdüyü əmrlərə açıq tabe olmamaq demək idi. Kissincerin Bhuttonu hədələməsi sözsüz ki ABŞ-ın rəsmi siyasətinin bir hissəsi deyildi; bu, müasir "İllüminatlar"ın siyasəti idi.
IV yazı: Belə yardımlar edilən ölkələrin əhalisinə yalnız tör-töküntü çatır, şir payı isə BVF-yə ölkədən təbii resursları vəhşicəsinə daşımağa imkan yaradan dövlət liderlərinin cibinə çökür
Nüvə energetikasının bütün dünyada nə üçün bu qədər nifrət qazandığını, "Roma Klubu"nun nüvə energetikasına qarşı müharibə aparmaq üçün yaratdığı və maliyyələşdirdiyi saxta "təbiət-qoruyucu" hərəkatlardan nə üçün istifadə olunduğunu aydın dərk etmək lazımdır. "Üçüncü dünya" ölkələri böyük həcmlərdə ucuz elektrik enerjisi istehsal etməyə imkan verən nüvə enerjisinin köməyi ilə tədricən ABŞ-ın maliyyə yardımından azad olar və öz suverenliyini təsdiq etməyə başlayardı. Atom Elektrik Stansiyalarında istehsal edilən elektrik enerjisi– bu, inkişaf etməkdə olan ölkələri düşdükləri geriqalmış vəziyyətdən çıxarmaq üçün açardır, lakin Komitet 300 onları bundan sonra da həmin vəziyyətdə saxlamaq əmrini verib! Xarici yardımın azalması Beynəlxalq Valyuta Fondunun (BVF) inkişaf etməkdə olan ölkələrin təbii resursları üzərində nəzarətinin azalması demək olardı. Lakin məhz inkişaf etməkdə olan ölkələrin öz müqəddaratını həqiqi mənada təyin etməsi ideyası "Roma Klubu" və onun üzərində duran Komitet 300 tərəfindən lənətlənmişdir. "Roma Klubu"nun ABŞ-da "postindustrial sıfır inkişafını" nəzərdə tutan planlarına uyğun olaraq Birləşmiş Ştatlarda sənaye istehsalını sarsıtmaq üçün nüvə enerjisinə qarşı hərəkatın ABŞ-da uğurla necə istifadə olunduğunu biz artıq görmüşük.
ABŞ-ın maliyyə yardımından asılılıq xarici ölkələri "Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şura"nın faktiki olaraq quluna çevirir. Belə yardımlar edilən ölkələrin əhalisinə yalnız tör-töküntü çatır, şir payı isə BVF-yə ölkədən təbii resursları vəhşicəsinə daşımağa imkan yaradan dövlət liderlərinin cibinə çökür. Zimbabvenin (keçmiş Rodeziya) lideri Muqabe ölkənin xammal resursları üzərində- nəzərdən keçirdiyimiz halda yüksək keyfiyyətli xrom filizi- xarici nəzarətin həyata keçirilməsinin parlaq nümunəsini təcəssüm etdirir. Zimbabvenin xammal ehtiyatları indi bütünlüklə Lonrho kompaniyasının nəzarəti altındadır. Komitet 300-ün mühüm üzvlərindən biri olan Anqus Ogilvi bu nəhəng konqlomeratı öz xalası qızı (ruscada "kuzina" - əmi, bibi, dayı və ya xala qızı) Kraliça II Yelizavetanın adından idarə edir. ABŞ-ın ayırdığı illik 300 milyon dollar həcmində yardıma baxmayaraq, səfalət və dilənçiliyə qərq olan ölkə əhalisinin vəziyyəti isə getdikcə daha da ağırlaşmaqdadır.
Lonrho Rodeziya (Zimbabve) xromu üzərində inhisara malikdir və ona arzuladığı istənilən qiyməti təyin edə bilər. Lakin Smit rejimi dövründə buna yol verilmirdi və Muqabe hakimiyyətə gələnə qədərki 20 il ərzində qiymətlərin məqbul səviyyəsi saxlanırdı. Yan Smitin 14 illik hakimiyyəti dövründə də bu ölkədə problemlər var idi, lakin o, hakimiyyətdən uzaqlaşdırılandan sonra işsizlik dörd dəfə artdı, indi Zimbabve xaos və faktiki olaraq müflis vəziyyətindədir. Muqabe ABŞ-dan kifayət qədər çox (ildə 300 milyon dollara yaxın) yardım almışdır: bu ona Fransanın məşhur "Mavi sahil" kurort zonasında, Kap Feratda və Monte Karloda üç hotel tikdirməyə imkan verdiyi halda, onun xalqı xəstəliklərdən, işsizlikdən və qida çatışmamazlığından- istənilən etirazı boğan amansız diktatura rejimindən hələ heç danışmırıq- əzab çəkirdi. Bunu ABŞ-dan heç vaxt nə bir sent belə almayan, nə də bunu heç xahiş də etməyən Smit rejimi ilə müqayisə edin. Tamamilə aydındır ki, xarici yardım– bu, Zimbabve və digər Afrika dövlətlərini nəzarət altında saxlamaq üçün çox güclü vasitədir!
Bununla yanaşı, xarici yardım ABŞ vətəndaşlarını qeyri-ixtiyari asılılıqda saxlayır və buna görə də onlar hökümətə ciddi müxalifət yaratmağa qətiyyən qadir deyillər. Devid Rokfellerin xarici yardım haqqında qanun layihəsi 1946-cı ildə qanun qüvvəsini alanda o, nə etdiyini yaxşı bilirdi. Həmin vaxtdan bu qanun ölkənin ən çox nifrət edilən qanunları sırasına daxil olmuşdur,- xüsusilə də dövlət reketi ifşa ediləndən sonra,- çünki onun bahasını sadə xalq ödəməli olur!
Axı necə olur ki, sui-qəsdçilər bütün dünyanın, xüsusilə də ABŞ və Böyük Britaniyanın xirtdəyindən yapışmağa müyəssər olurlar? İnsanlar digərləri ilə müqayisədə daha tez-tez belə bir sual verirlər: "Ayrıca götürülən bir təşkilat istənilən hər bir anda dünyada baş verən hər şeydən necə xəbərdar ola bilər və ümumiyyətlə, o öz nəzarətini necə həyata keçirir?". Polkovnik Con Kelmanın “SUİ-QƏSDÇİLƏRİN İERARXİYASI: KOMİTET 300-ÜN TARİXİ” kitabında bu və başqa suallara cavab verməyə cəhd edir. Sui-qəsdçilərin müvəffəqiyyətinin qarşısını almağın yeganə real üsulu isə budur: gizlin cəmiyyətlər, eləcə də həmin cəmiyyətlər üçün pərdə rolunu oynayan təşkilatlar, hökümət agentləri, banklar, sığorta kompaniyaları, transmilli korporasiyalar, neft sənayesi, müxtəlif adlar arxasında gizlənmələrinə baxmayaraq Komitet 300-ə -dünyanı ən azı yüz illər ərzində idarə edən ALİ nəzarət orqanına- tabe olan yüz və minlərlə digər təşkilat, fondlar ətrafında açıq diskussiya təşkil olunmalı və onların adları açıqlanmalıdır!
"Beynəlxalq Münasibətlər üzrə Şura" və "Üçtərəfli Komissiya" haqqında onlarla kitab artıq yazılmışdır, buna görə də biz birbaşa "Roma Klubu" və "Almaniya Marşall Fondu" barəsində danışaq. Con Kelman bu təşkilatlar haqqında kitab nəşr etdirdiyi vaxta qədər ABŞ-da onlar haqqında tək-tük adam nə isə eşitmişdi. Kelmanın 1983-cü ildə dərc edilmiş ilk işi olan "Roma Klubu" demək olar ki, heç bir diqqət cəlb etmədi. Məsələdən bixəbər olan insanların əksəriyyəti zənn edirdi ki, "Roma Klubu"– bu, nə isə Katolik Kilsəsinə, "Almaniya Marşall Fondu" isə "Marşall Planına" aidiyyatı olan bir şeydir.
Komitet elə məhz buna görə belə adlar seçir ki, vəziyyəti dolaşığa salsın və diqqəti baş verənlərdən yayındırsın. ABŞ höküməti, əlbəttə, bütün bunlardan xəbərsiz ola bilməz, lakin o özü sui-qəsdin tərkib hissəsi olduğu üçün informasiyanı gizlətməkdən ötrü əlindən gələn hər şeyi etməyə çalışacaq- təki həqiqət işıq üzü görməsin. "Roma Klubu" adlandırılan kitabında yeni, unikal informasiya ilə zəngin mənbə görə bilən yazıçılar yalnız kitab nəşr olunandan bir neçə il sonra tapıldı, onlar bu mövzuda danışmağa və yazmağa başladılar. Onların yazdıqlarından hətta belə təəssürat yaranırdı ki, sanki onlar məsələnin mahiyyətindən çoxdan xəbərdar idilər və ondan əməlli-başlı baş çıxarırdılar.
Bu yazıçılar özləri üçün kəşf etdilər ki, "Roma Klubu" və onun "Almaniya Marşall Fondu" adlı maliyyəçiləri Şimali-Atlantika Müqaviləsi Təşkilatının (NATO) bayrağı altında fəaliyyət göstərən sui-qəsdçilərin yaxşı təşkil olunmuş filiallarıdır, "Roma Klubu"nun funksionerlərinin əksəriyyəti bura NATO-dan gəlib. NATO siyasətinin əsas müddəalarının hamısını "Roma Klubu" hazırlamışdır və məhz "Roma Klubu" Komitet 300-ün görkəmli üzvü lord Karrinqtonun fəaliyyəti sayəsində NATO-nu iki fraksiyaya– siyasi hakimiyyət qrupuna (sollar) və məxsusi olaraq hərbi struktura – parçalaya bilmişdi.
"Roma Klubu" Komitet 300-ün əsas xarici siyasət qurumlarından biri kimi qalmaqda davam edir. Belə qurumlardan bir başqası da "Bilderberq Klubu"dur (Bilderbergerlər). "Bilderberq Klubu" 1968-ci ildə, başlanğıcda Aurelio Peççei özü şəxsən "Morqentau Qrupu"nun özəyini təşkil edənlərlə telefon əlaqəsi saxlayandan sonra yaradılmışdı. Peççei Vahid Dünya Hökümətinin yaradılması planlarına yeni impuls vermək və bu prosesi sürətləndirmək üçün onlara birləşmək çağırışını etdi. Vahid Dünya Hökümətini indi Yeni Dünya Nizamı adlandırırlar, hərçənd mən birinci ada üstünlük verirəm. Çünki bu ad "Yeni Dünya Nizamı" ilə müqayisədə həmin fenomenin mahiyyəti barədə daha dolğun təsəvvür yaradır. Bir də, "Yeni Dünya Nizamı" yalnız qarışıqlıq yaradır, çünki tarixdə artıq bir neçə dəfə "yeni dünya nizamı" olmuşdur, Vahid Dünya Höküməti isə hələ olmayıb.
Birləşmiş Ştatlardan, Fransadan, İsveçrədən, Böyük Britaniya və Yaponiyadan olan "gələcəyin" ən odioz "memarları" Peççeinin çağırışına səs verdi. "Roma Klubu" 1968-ci ildən 1972-ci ilə qədərki dövr ərzində "yeni elmin" alimlərini, qlobalistləri, futuroloqları və müxtəlif çalarlı beynəlmiləlçiləri özündə birləşdirən təşkilata çevrildi. Təşkilatın üzvlərindən birinin dediyi kimi, "biz İosifin alabəzək geyiminə bənzəməyə başladıq". NATO-nun siyasi qanadının qəbul etdiyi doktrinanın əsasını Peççeinin "İnsan keyfiyyətləri" adlı kitabı təşkil etdi.
Aşağıda Peççeinin "İnsan keyfiyyətləri" kitabından bir parça veririk:
"Xristian dünyası özünün birinci minilliyinin sonuna çatandan sonrakı dövrdə ilk dəfədir ki, nə isə naməlum, onların ümumi taleyini tamamilə dəyişdirəcək bir hadisənin mütləq baş verəcəyi ilə bağlı həyəcanlı gözləmə vəziyyətindədir... İnsan, əsl müasir insan olmağın nə demək olduğunu bilmir... İnsan Bədniyyətli Şeytan haqqında nağıl uydurmuşdur, lakin əgər nə vaxtsa bədniyyətli şeytan mövcud olubsa da, BU– ELƏ İNSANIN ÖZÜDÜR... Biz burada insani paradoksla üzləşirik: insan özünün istisnasız qabiliyyətlərinin və nailiyyətlərinin tələsinə, sanki qum bataqlığına düşmüşdür– o, öz qüvvəsini nə qədər çox istifadə edirsə, ona bundan daha çox qüvvə tələb olunur".
"Bəşəriyyətin indiki dərin patoloji və xəstəhal vəziyyətini hər-hansı bir tsiklik böhran və ya hadisələrin təsadüf zənciri ilə izah etməyin axmaqlıq olduğunu biz yorulmaq bilmədən beyinlərə yeritməliyik. Bəşəriyyət yeni texnologiyaların "Pandora qutusunu" açandan etibarən əhali sayının nəzarətsiz artımından, yüksəliş maniyasından, energetik böhranlardan, resursların faktiki və ya potensial çatışmamazlığından, ətraf mühitin çirklənməsindən, nüvə ağılsızlığından və buna bənzər bir çox başqa bəlalardan əzab çəkir".
Bu, elə həmin "Roma Klubu"nun dəstəyi ilə çox-çox sonralar yaradılan "yaşıllar" hərəkatının proqramı ilə tamamilə üst-üstə düşür. Belə ki "yaşılların" təyinatı məhz sənaye inkişafını əngəlləmək və onu geri döndərməkdən ibarətdir.
Peççei üç onillik ərzində "Atlantik İnstitutunun İqtisadi Şurasına" rəhbərlik edib, eyni zamanda da Covanni Aqnelliyə məxsus olan "Fiat Motor Company" kompaniyasının icraçı direktoru olub. Covanni Aqnelli- "Qara Aristokratiya"dan olan qədim italiyan ailəsinin üzvü və Komitet 300-ün ən mühüm üzvlərindən biridir. O, Sovet İttifaqında layihələrin işlənməsində aparıcı rol oynayırdı.
V yazı: Mahiyyət etibarilə söhbət ondan gedirdi ki, "üçüncü dünya" ölkələri öz əhalisinin sayca hansı hissəsini məhv etmək lazım olduğunu öz aralarında qərara almalıdır
Komitetin bütün bəşəriyyət üçün nəzərdə tutduğu mühüm qərarların əksəriyyəti, görünür, Polşa aristokratı Feliks E.Dzerjinskinin fəlsəfəsi əsasında işlənib-hazırlanır. Feliks Dzerjinski hesab edirdi ki, insan öz inkişafında heyvandan bir qədər yüksəkdə durur. Britaniyalı kəşfiyyatçı Sidney Reylinin (Sidney Reyli bolşevik inqilabının inkişaf etdiyi dövrdə faktiki olaraq Dzerjinskinin fəaliyyətinə nəzarət edirdi) yaxın dostu olan Dzerjinski içki məçlislərində onunla tez-tez açıq söhbət edirdi. Dzerjinski– bu adam qırmızı terror aparatına rəhbərlik edən həmin o vəhşidir. Növbəti əyyaşlıq məclislərindən birində o, Reyliyə bunları deyib: "İnsan heç bir əhəmiyyət kəsb etmir. Baxın, siz onu acından öldürəndə, görün nə baş verir. O, sağ qalmaq üçün özünün ölmüş həmcinslərini yeyir. İnsan yalnız özünün sağ qalmasında maraqlıdır. Real olan yalnız budur. Spinozanın bütün fəlsəfəsi– bir qucaq zibildir".
"Roma Klubu" özünün fərdi kəşfiyyat agentliklərinə malikdir və bundan da başqa, Devid Rokfellerin nəzarət etdiyi İNTERPOLDAN da informasiya "borc alır". ABŞ-ın kəşfiyyat xidmətlərinin hamısı, eləcə də KQB (Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsi) və Mossad (İsrailin kəşfiyyat xidməti) onunla çox sıx əməkdaşlıq edir. Onun təsiri altına düşməyən yeganə kəşfiyyat xidməti ADR-in (Almaniya Demokratik Respublikası) "Ştazi" (STASSY) kəşfiyyat idarəsi idi. "Roma Klubu" həm də yaxşı təşkil olunmuş siyasi və iqtisadi özəl agentliklərə malikdir. Komitet 300-ün daha bir mühüm üzvü Pol Volkeri öz postunda saxlamağı prezident Reyqana məhz onlar əmr etmişdi. Prezident Reyqan Pol Volkeri ABŞ-ın Federal Ehtiyat Sisteminin sədri vəzifəsində saxladı, halbuki namizəd Reyqan söz vermişdi ki, o, Reyqan prezident seçilən kimi Volkeri dərhal vəzifəsindən çıxaracaq.
"Roma Klubu" Karib hövzəsi böhranında öz həlledici rolunu oynadıqdan sonra "Böhranların İdarə Olunması" proqramını ("Fövqəladə Vəziyyətlər üzrə Federal Agentliyin", FEMA-nın xələfi) prezident Kennediyə sırımağa cəhd etdi. "Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu"ndan bir neçə alim proqramın məhiyyətini prezidentə izah etmək üçün onunla görüşdü, lakin prezident onların məsləhətlərinin hamısını rədd etdi. Tavistokun nümayəndələri Kennedinin öldürüldüyü il Vaşinqtonda yenidən NASA ilə danışıqlara başladı. Bu dəfə danışıqlar uğurlu oldu. NASA özünün gələcək kosmik proqramının Amerikanın ictimai rəyinə təsirinin qiymətləndirilməsi ilə əlaqədar "Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu" ilə müqavilə bağladı.
Kontraktın icrası "Stenford Tədqiqat İnstitutu" və "Rend Korporasiya"sına (Rand Corporation) tapşırıldı. Tavistokun, Stenford İnstitutunun və Rendin hazırladığı bu layihənin materiallarının əksəriyyəti işıq üzü görmədi və onlar bu günə qədər də bağlı qalmaqdadır.
"Roma Klubu" Rappaportun NASA haqqında bu yığcam məruzəsini NATO-ya təqdim edəndən dərhal sonra Komitet-300 hərəkətə keçməyi tələb etdi. NASA-ya qarşı kampaniya keçirmək tapşırığını alan NATO funksioneri- eyni zamanda da "Roma Klubu"nun üzvü- olan adamlar bunlardır: Harland Klivlend, Cozef Sleyter, Kleyborn K.Pell, Uolter C.Levi, Corc MakCi, Uilyam Uots, Robert Ştraus-Hupe (ABŞ-ın NATO-da səfiri) və Donald Leş. 1967-ci ilin mayında "Şimali-Atlantika Assambleyasının Elmi-Texniki Komitəsi" və "Xarici Siyasət Tədqiqat İnstitutu" birlikdə "Transatlantik disbalans və əməkdaşlıq üzrə Konfrans" adlı görüş təşkil etdi. Görüş Fransanın Devill şəhərində Kraliça Yelizavetaya məxsus olan sarayda keçirilmişdi.
Devill konfransının əsas məqsədi ABŞ-da texnoloji və sənaye inkişafına son qoymaq idi. Konfransın materialları iki kitabın əsasını təşkil etdi. Biz onlardan biri, Z.Bjezinskinin "Texnotron era" adlı kitabı haqqında yuxarıda qeyd etmişdik. "Uçurum qarşısında adlanan ikinci kitabı konfransın sədri Aurelio Peççei yazmışdı. Peççei Bjezinski ilə əsas etibarilə razıdır, lakin əlavə edib ki, ƏGƏR BƏŞƏRİYYƏT VAHİD DÜNYA HÖKÜMƏTİ TƏRƏFİNDƏN İDARƏ OLUNMASA, onda o gələcəkdə xaosa qərq olacaq. Peççei bu planda tələb edirdi ki, Sovet İttifaqına NATO ilə konvergensiya (birləşmə, yaxınlaşma) təklif olunmalıdır və bu konvergensiya Yeni Dünya Nizamında ABŞ-la bərabər partnyorluqla nəticələnəcək. Hər iki millət "böhranların idarə olunması və qlobal planlaşdırmanın" gələcəyi üçün məsuliyyət daşımalı olacaq. "Roma Klubu" ilk "Qlobal Planlaşdırma üzrə Kontraktı" Komitet 300-ün əsas tədqiqat institutlarından biri olan "Massaçusets Texnoloji İnstitutu"na tapşırdı. Cey Forrester və Deniz Midouz layihənin başçıları təyin olundu.
Onların məruzəsinin məğzi nədən ibarət idi? Məruzələr mahiyyət etibarilə, Maltusun və Fon Hayekin moizələrindən fərqlənmirdi, başqa sözlə, yenə də təbii sərvətlərin hamıya bəs etməyəcəyi barədə köhnə məsələ qaldırılırdı. Forrester-Midouz məruzəsi açıq-aşkar başaldatma idi. Məruzədə bu məsələnin üzərindən məqsədyönlü surətdə sükutla keçilirdi ki, öz gücünü dəfələrlə sübut edən insan dühası istənilən vəziyyətdə resursların çatışmamazlığı probleminin həllini tapacaq. TƏBİİ RESURSLARIN YARADILMASI ÜÇÜN SOYUQ TERMONÜVƏ SİNTEZİ ENERJİSİNDƏN –Komitet 300-ün ölümcül düşməni- İSTİFADƏ OLUNA BİLƏR. Məsələn, soyuq termonüvə sintezi enrjisinin köməyi ilə bir kvadrat kilometr boş süxurdan istehsal oluna biləcək alüminium bizim ehtiyaclarımızın 4 il ərzində ödənməsinə kifayət edərdi.
Peççei milli dövlətlərə qarşı öz moizələrinə heç vaxt ara verməyib. O, daim bildirirdi ki, milli dövlətlər bəşəryyətin inkişafı üçün əngəldir və o, daim "kollektiv məsuliyyətə" çağırırdı. Millətçilik insanda xərçəng şişi kimidir– Peççeinin bir neçə mühüm nitqinin mövzusu budur. Onun yaxın dostu Ervin Laslo 1977-ci ildə bu ruhda "Bəşəriyyətin məqsədləri" adlı məruzə yazdı. Bu iş "Roma Klubu"nun tədqiqatlarında mühüm mərhələ oldu. Mahiyyət etibarilə proqram sənədi olan məruzə bütövlükdə sənaye yüksəlişi və urbanizasiyaya qarşı acı kinayəli çıxışlardan ibarətdir. Kissincer bütün bu illər ərzində "Beynəlxalq İşlər üzrə Kral İnstitutu"nun səlahiyyətli nümayəndəsi qismində Moskva ilə sıx əlaqə saxlayırdı. Kissincerin Kremldəki dostları "qlobal modelləşdirmə" haqqında məruzələrlə mütəmadi təmin edilirdi.
"Roma Klubu"nun üzvü Harland Klivlendin "üçüncü dünya" ölkələri ilə bağlı hazırladığı məruzə özü ilə sinizmin son həddini təcəssüm etdirirdi. Klivlend o vaxt Birləşmiş Ştatların NATO-da səfiri idi. Mahiyyət etibarilə məruzədə söhbət bundan gedirdi ki, "üçüncü dünya" ölkələri öz əhalisinin sayca hansı hissəsini məhv etmək lazım olduğunu öz aralarında qərara almalıdır. Bundan bir müddət sonra Peççei yazırdı (Klivlendin məruzəsi əsasında): "Üç nəhəng ölkənin və blokun bütün dünya üzrə apardığı qarşıdurma siyasəti nəticəsində pozulan mövcud iqtisadi nizam gözümüz önündə bütün tikişləri üzrə sökülməkdədir... Xilas edilməli olanların seçilməsinə əl atmaq zərurəti– bu, çox kədərli perspektivdir. Lakin əgər təəssüfümüzə rəğmən hadisələr məhz bu istiqamətdə inkişaf edərsə, belə qərarların qəbul olunması hüququ yalnız bir neçə ölkəyə məxsus olmamalıdır, çünki bu hüquq onlara bütün dünyada aclıqdan əzab çəkənlərin həyatı üzərində qəddar hakimiyyət vermiş olardı".
Komitetin Afrika millətlərinin məqsədyönlü surətdə aclıqla tələf edilməsi siyasəti bundan irəli gəlir və bu siyasətin nəticələri Saxara səhrasından Cənubda yerləşən ölkələrin nümunəsində aydın görünür. Bu, sadəcə olaraq iyrənc sinizm idi, çünki Komitet 300 həyat və ölümə təkbaşına qərar vermək hüququnu artıq öz üzərinə götürüb- Peççei bunu hamıdan yaxşı bilirdi. O, əvvəllər yazdığı "Artımın hədləri" kitabında buna işarə etmişdi. Peççei sənaye və kənd təsərrüfatının tərəqqisini tamamilə inkar edir, bunun əvəzinə bütün dünyanın "Vahid Koordinasiya Şurasına" tabe olmasını tələb edirdi. O, bunu deyərkən, təbii ki, Vahid Dünya Hökümətini təşkil edən "Roma Klubu" və NATO-nun təsisatlarını nəzərdə tuturdu.
Təbii resurslar qlobal planlaşdırma çərçivəsində bölünməlidir. Milli dövlətlər ya "Roma Klubu"nun başçılığını qəbul etməli, ya da meşə qanunları ilə yaşamalı və sağ qalmaq uğrunda mübarizə aparmalıdırlar. İlk "sınaq hadisəsi" ilə bağlı Midouz və Forresterin planları belə idi: 1973-cü il Ərəb-İsrail müharibəsi bütün dünyaya birmənalı surətdə bəlli etməli idi ki, gələcəkdə neft və bu kimi digər təbii resurslar qlobal planlaşdırıcıların- əlbəttə, Komitet 300-ü nəzərdə tutaraq- nəzarəti altına keçməlidir!
"Roma Klubu"nun ehtimal olunan proqramı, geniş planda götürülərsə, özündə Birləşmiş Ştatlarda kontrmədəni hərəkat və adətlərin, məsələn, narkotok və rok, seks və gedonizm, iblisə sitayiş və cadugərlik, "yaşılların hərəkatı" kimi yayılması ilə yanaşı, "postindustrial" ideyaların işlənib-hazırlanmasını ehtiva edir. "Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu", "Stenford Tədqiqat İnstitutu", "Sosial Münasibətlər İnstitutu", eləcə də tətbiqi sosial psixiatriya sahəsində digər tədqiqat təşkilatlarının ya "Roma Klubu"nda öz nümayəndələri var idi, ya da onlar "Roma Klubu"nun məsləhətçisi qismində çıxış edir və "Dolça Erasının Sui-qəsdi" ideologiyasının rəhbər tutulmasını qəbul etdirmək üçün NATO-nun göstərdiyi səylərdə aparıcı rol oynayırdılar.
VI yazı: Neft və bu kimi digər təbii resurslar yəhudilərin nəzarəti altına keçəcək, sənayenin dağıdılması nəticəsində meydana çıxacaq işsizlər narkomanlara, ya da statistik rəqəmlərə çevriləcək
Hesab edilir ki, “Yeni Dünya Nizamı” ifadəsi dilimizə Fars körfəzində 1991-ci il müharibəsindən sonra düşmüşdür, halbuki Vahid Dünya Höküməti artıq yüz illərdir mövcuddur. Yeni Dünya Nizamı təzə deyil- o bu və ya digər görkəmdə çoxdan mövcud olub və inkişaf edib. Lakin buna baxmayaraq o GƏLƏCƏK İNKİŞAF proqramı kimi qəbul olunur ki, bu da həqiqətə uyğun deyil. YENİ DÜNYA NİZAMI– BU, KEÇMİŞDƏ VƏ İNDİ BAŞ VERƏNLƏRDİR. Qeyd olunduğu kimi, “Vahid Dünya Höküməti” adını daha düzgün hesab etmək lazımdır. Aurelio Peççei öz yaxın dostu Aleksandr Heyqlə söhbət əsnasında etiraf etmişdi ki, özünü “reinkornasiya olunmuş Adam Veysqaupt kimi” hiss edir. Lakin Veysqauptun müasir illüminatları təşkil etmək, onları idarə etmək kimi parlaq qabiliyyəti Peççeidə özünü daha çox büruzə verirdi və bu, Peççeinin NATO-nu necə idarə etməsində, onun qlobal miqyasda siyasətini necə formalaşdırmasında təzahür edirdi.
“Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu” Peççei ilə konsultasiyalar çağırışını etdi. Konsultasiyalara Mk.Corc Bandi, Houmer Perlmutter və d-r Aleksandr Kinq cəlb olunmuşdu. Peççei Londondan Ağ Evə yollandı, burada o, prezident və onun kabineti ilə görüşdü. Sonra Dövlət Departamentinə vizit baş tutdu və o, dövlət katibi, Dövlət Departamenti və Siyasi Planlaşdırma üzrə Dövlət Şurasının kəşfiyyat xidmətlərinin rəhbərləri ilə görüşdü. Beləliklə, Birləşmiş Ştatlar höküməti Komitet 300-ün bu ölkə ilə bağlı planlarından lap əvvəldən tam şəkildə xəbərdar idi. Bax elə bu da amerikalıların tez-tez verdikləri “nə üçün hökümətimiz “Roma Klubu”na ölkəmizdə xəyanətkar fəaliyyət həyata keçirməyə imkan verir?” sualına cavabıdır.
Volkerin iqtisadi və monetar siyasəti Böyük Britaniyanın maliyyə naziri, Komitet 300-ün üzvü Ser Cefri Hounun siyasətini təkrar etdirdi. Bu, Böyük Britaniyanın 1812-ci il müharibəsi dövründən etibarən Birləşmiş Ştatları necə idarə etdiyinə və Komitet 300-ün siyasəti vasitəsilə ölkəyə nəzarəti indi necə davam etdirdiyinə nümunə kimi göstərilə bilər.
İllüminatların- "Küləyi ram edən Moria", "Dionis kultu"nun, "İzida kultu"nun, katarların, "İlahiyə xoş gələnlər"in varisləri olan bu gizlin elit qrupun məqsədləri axı nədən ibarətdir? Özlərini həm də "Olimpiyaçılar" adlandıran bu elit qrupun üzvləri qəti əmindirlər ki (onlar həqiqətən də inanırlar ki, öz mövqeləri və qüdrətləri ilə əfsanəvi Olimp allahlarına bərabərdirlər- Olimp allahları özlərini, Lüsifer kimi, bizim əsl Allahımızdan yüksək tuturdu), İlahi hüququ ilə onlara aşağıdakıları etmək həvalə olunmuşdur:
1.Vahid Dünya Hökümətinin- Yeni Dünya Nizamının üsul-idarəsini və onun idarəçiliyi altında birləşmiş Kilsə və pul sistemini qurmaq. Vahid Dünya Hökümətinin öz “kilsəsini” hələ 1920-1930-cu illərdə yaratmağa başladığını çox az adam bilir. Vahid Dünya Höküməti bəşəriyyətin dini inama olan təbii ehtiyacının ödənməsi üçün nəfəslik verməyin vacibliyini anlayır və buna görə də bu inamı özünə sərf edən məcraya yönəltmək üçün “kilsə” təşkilatını təsis etmişdir.
2.Milli özünüdərkin və milli ləyaqətin tam şəkildə dağıdılması.
3.Yalnız özünün yaratdığı din- yuxarıda xatırlatdığımız- istisna olmaqla, dinin, xüsusilə də Xristianlığın dağıdılması.
4.Şüurun idarə edilməsi vasitələrindən, eləcə də Bjezinskinin “texnotronika” adlandırdığının vasitəsilə– bu insanabənzər robotlar və elə bir terror sistemi yaradacaq ki, Feliks Dzerjinskinin qırmızı terroru onunla müqayisədə uşaq oyunu təsiri bağışlayacaq- istisnasız olaraq hər bir insan üzərində nəzarət.
5.“Sıfır səviyyəsində artımı olan postindustrial cəmiyyət” adlandırılan dövrdə sənayenin hər cür inkişafının və nüvə stansiyalarında elektrik enerjisi istehsalının tamamilə dayandırılması. Kompüter sənayesi və xidmət industriyası istisna təşkil edəcək. Birləşmiş Ştatlarda saxlanan sənaye qul əməyi zəngin olan Meksika kimi ölkələrə keçiriləcək. Sənayenin dağıdılması nəticəsində meydana çıxacaq işsizlər ya heroin və yaxud kokain istifadə edən narkomana, ya da bu gün “Qlobal-2000” (Global 2000) adı altında məlum olan məhvetmə statistikasında rəqəmlərə çevriləcək.
6.Narkotiklərin və pornoqrafiyanın leqallaşdırılması.
7.Böyük şəhərlərin əhalisinin Kambocada Pol-Pot rejiminin sınaqdan keçirdiyi ssenari üzrə ixtisarı. Qeyd etmək maraqlı olardı ki, Pol-Pot üçün genosid planı burada, Birləşmiş Ştatlarda, “Roma Klubu”nun tədqiqat mərkəzlərindən birində yaradılmışdı. Bu da maraqlıdır ki, Komitet hazırda polpotçu qatilləri Kambocada yenə də hakimiyyətə gətirmək niyyətindədir.
8.Komitetin faydalı hesab etdiyi elmi-tədqiqat işlərindən başqa qalan bütün elmi fəaliyyətin dayandırılması. Əsas səylər nüvə enerjisinin dinc məqsədlər üçün istifadə olunmasına qarşı yönəldilməlidir. Soyuq termonüvə sintezi üzrə eksperimentlər xüsusi nifrət doğurur, onlar hazırda Komitet və ona tabe olan mətbut tərəfindən hər vasitə ilə diskreditasiya edilir, lağa qoyulur. SOYUQ TERMONÜVƏ SİNTEZİ ƏSASINDA REAKTORLARIN YARADILMASI KOMİTETİN “TƏBİİ RESURSLARIN MƏHDUD OLMASI” KONSEPSİYASINI ALT-ÜST EDƏRDİ. Düzgün istifadə olunarsa, bu cür energetik avadanlıqların köməyi ilə ən adı dağ süxurlarından istənilən maddəni və materialı yaratmaq mümkündür. Soyuq termonüvə sintezi reaktorlarının imkanları həqiqətən də sonsuzdur və onlar bəşəriyyətə elə sərvətlər bəxş edə bilər ki, insanlar bunlar haqqında indi heç uzaqdan-uzağa da təsəvvürə malik deyil.
9.Onların “faydasız yeyənlər” adlandırdıqları 3 milyard adamın 2020-ci il üçün inkişaf etmiş ölkələrdə məhdud müharibələr, “üçüncü dünya” ölkələrində isə aclıq və xəstəliklər yolu ilə məhv edilməsi. Komitet-300 Sayrus Vensə bu genosidi həyata keçirməyin ən yaxşı üsulu haqda məruzə yazmağı tapşırmışdır. “Qlobal 2000 Məruzəsi” (Global 2000 Report) adı altında çıxan bu iş bəyənilmiş və prezident Karterin şəxsində ABŞ höküməti, eləcə də o vaxtkı dövlət katibi Edvin Maskinin şəxsində ABŞ Dövlət Departamenti tərəfindən rəhbər vəsait qismində qəbul olunmuşdur. “Qlobal 2000” məruzəsinə əsasən, təkcə ABŞ-ın əhalisi 2050-ci il üçün 100 milyon nəfərə qədər ixtisar olunmalıdır.
10.Kütləvi işsizlik yaratmaqla millətin mənəvi ruhunu və fəhlə sinfinin mübarizə əzmini qırmaq. “Roma Klubu”nun həyata keçirdiyi “sıfır səviyyəsində artım” siyasəti nəticəsində iş yerləri ixtisar olunduqca mübarizə əzmi qırılan və ruhdan düşən fəhlələr içkiyə və narkotiklərə qurşanacaq. Ölkənin gəncləri rok-musiqi və narkotiklər vasitəsilə mövcud qayda-qanunlara, adət-ənənələrə qarşı qiyama sövq ediləcək, bunun nəticəsində ailənin əsasları sarsıdılacaq və əvvəl-axır dağıdılacaq. Komitet 300 bu məqsədlərə nail olmaq üzrə planın layihəsini hazırlamağı “Tavistok İnsan Münasibətləri İnstitutu”na tapşırıb. Tavistok öz növbəsində bu işi “Stenford Tədqiqat Universiteti”nə tapşırmışdı. Sonradan “Dolça Erasının Sui-qəsdi” adı ilə tanınan həmin plan “Stenford Tədqiqat Universiteti”ndə professor Uillis Harmonun rəhbərliyi altında hazırlanmışdır.
11.Xalqların öz müqəddaratını özlərinin həll etməsinə yol verməmək və bu məqsədlə süni surətdə müxtəlif böhran vəziyyətləri yaratmaq və sonra da həmin böhranları “idarə etmək”. Bu yolla əhali elə bir dərəcədə zəiflədiləcək və onun mübarizə ruhu elə səviyyəyə salınacaq ki, həddən artıq geniş seçim imkanları olan şəraitdə böyük insan kütlələri sadəcə olaraq apatiya halına qərq olacaq. ABŞ-da böhranların idarə olunması üzrə xüsusi agentlik artıq yaradılmışdır. Bu qurum “Fövqəladə Vəziyyətlərin İdarə Olunması üzrə Federal Agentlik” (FEMA) adlanır və onun haqqında geniş ictimaiyyətə də elə ilk dəfə Con Kelman 1980-ci ildə xəbər verib.
12.Yeni kultların yaradılması və artıq fəaliyyət göstərənlərin dəstəklənməsi– bunlara Mik Caqqer kimi çirkin degeneratın “Rollinq Stounz” qrupu (Avropanın “Qara Aristokratiyası” arasında xüsusilə pərəstiş edilən qrupdur) kimi rok-musiqi qanqsterləri, eləcə də “Bitlz”dan tutmuş, Tavistokun yaratdığı rok-qrupların hamısı daxildir. “Britaniya Ost-Hind Kompaniyası”na nökərçilik edən Darbi tərəfindən əsası qoyulan “Xristian fundamentalizmi” kultunun bərqərar olunmasının davam etdirilməsi. Gerçəklikdə bu kult sionist İsrail dövlətinin gücləndirilməsinə yönəldilmiş olacaq. Bu məqsədə “Allahın seçdiyi xalq” əsatiri vasitəsilə kultun tərəfdarlarının yəhudilərlə eyniləşdirilməsi, eləcə də onların yanlış olaraq xristianlığın gücləndirilməsinə xidmət edən xoşniyyətli dini fəaliyyət kimi qəbul etdikləri işlərə əhəmiyyətli həcmdə pul vəsaitlərinin keçirilməsi yolu ilə nail olunacaq.
13.(Bu müddəa qadağan olunduğu üçün qəzet səhifəsinə çıxara bilmərik).
14.“Müsəlman Qardaşları” kimi dini kultların, müxtəlif təriqətli müsəlman fundamentalizminin, sikxizmin yayılmasına yardım etmək, eləcə də Cim Consonun “Semin oğlanları” işində olduğu kimi, qətllər üzrə eksperimentlər keçirmək. Qeyd etmək lazımdır ki, mərhum ayətullah Xomeyni Böyük Britaniya kəşfiyyat xidməti hərbi kəşfiyyatının Mİ-6 adı ilə tanınan altıncı bölməsinin kreaturası idi və bu haqda Con Kelmanın 1985-ci ildə “Əslində İranda nə baş vermişdir” adlı işində məlumat verilir.
15.Mövcud dinlərin, xüsusilə də xristian dininin dayaqlarının sarsıdılması məqsədilə bütün dünyada “dindən azad olma” ideyalarının bərqərar olunması. Bu ideya öz mənbəyini Nikaraquada Samosa rejiminin devrilməsinə gətirən, bu gün isə artıq 25 ildir “vətəndaş müharibəsi” vəziyyətində olan Salvadoru, Kosta-Rikanı və Hondurası dağıdan “iezuit teologiyasında azad olmadan” götürür. Üzdəniraq azadolunma teologiyasını yayan ən fəal təşkilatlardan biri kommunistyönlü “Mariya Knollun Missiyası”dır. Mariya Knollun dörd, necə deyərlər, rahibəsinin bir neçə il əvvəl Salvadorda qətlə yetirilməsinə kütləvi informasiya vasitələrinin ciddi diqqəti də məhz bununla izah olunur.
Həmin dörd rahibə kommunistlərin təxribatçı agentləri idi və onların fəaliyyəti Salvador hökümətinin sənədlərində təfərrüatı ilə əks olunmuşdu. Amerikanın informasiya agentlikləri və mətbuatı Salvador hökümətinin əlində olan və “Mariya Knollun Missiyası”nın rahibələrinin ölkədə əslində nə işlə məşğul olduqlarını sübuta yetirən çoxsaylı sənədləri dərc etdirmək və ya şərh etməkdən qətiyyətlə imtina etdi. Mariya Knoll bir çox ölkələrdə fəaliyyət göstərir, o, Rodeziyada, Mozambikdə, Anqolada və Cənubi Afrikada kommunizmin yayılmasında aparıcı rol oynayıb.
16.Dünya iqtisadiyyatında ümumi böhranın yaradılması və ümumi siyasi xaosun təhrik olunması.
17.ABŞ-ın daxili və xarici siyasətinin bütünlüklə nəzarət altına alınması.
18.Birləşmiş Millətlər Təşkilatı (BMT), Beynəlxalq Valyuta Fondu (BVF), “Beynəlxalq Hesablaşmalar Bankı” (BHB), Dünya Məhkəməsi kimi dövlətüstü təşkilatlara mümkün qədər güclü dəstək verilməsi, eləcə də yerli hakimiyyət orqanlarını nüfuzdan salmaq, onların rolunu tədricən heçə endirmək və ya onları BMT-nin bayrağı altına keçirmək.
19.Bütün hökümətlərə xəyanətkar agentlərin yeridilməsi və ölkələrin suveren bütövlüyünün dağıdılmasına istiqamətlənən fəaliyyətin bu hökümətlərin daxilindən həyata keçirilməsi.
20.Ümumdünya terror aparatının təşkil olunması və terrorçuluq fəaliyyətinin olduğu hər yerdə terrorçularla danışıqların aparılması. Xatırlamaq lazımdır ki, İtaliya və ABŞ hökümətini baş nazir Moronu və general Dosieri oğurlayan “Qırmızı briqadalarla” danışıqlara başlamağın vacibliyinə məhz Benito Kraksi inandırmışdı. Yeri gəlmişkən, general Dosier başına gələnləri yaymamaq barədə əmr almışdır. Əgər o, sükutu pozarsa, şübhəsiz ki, ondan “başqalarına görk olmaq üçün dəhşətli nümunə” edəcəklər– Kissincerin Aldo Moro, Əli Bhutto və general Ziya Ül Həqqlə etdiyinə bənzəyən daha bir “dəhşətli nümunə”!
21.Təhsilin tamamilə və birdəfəlik dağıdılması məqsədi ilə ABŞ-da təhsil üzərində nəzarətin qurulması.
Комментариев нет:
Отправить комментарий